background image

Dziennik  Urzędowy

MINISTERSTWA  KOLEI  ŻELAZNYCH

W A R S Z A W A  

N o   2 6 .  

d.  20  sierpnia  1922  r.

S P I S   R Z EC ZY : 

41.  R o z p o r z ą d z e n i e   M i n i s t r a   K o l .   Ż e l .   z  d n i a   5/ VI II  19 22   r.  N°  I.  120 4 2 /4 /2 2  

w y d a n e   w   p o r o z u m i e n i u   z  M i n i s t r e m  

P r a c y   i  O p i e k i   S p o ł e c z n e j   i  z  M i ­

n i s t r e m   S k a r b u   w  p r z e d m i o c i e   t y m c z a s o w e g o   z a o p a t r z e n i a   p r a c o w n i k ó w  
p o l s k i c h   k o l e i   p a ń s t w o w y c h   w  b y ł y m   z a b o r z e   a u s t r j a c k i m   w  r a z i e   n i e ­
s z c z ę ś l i w y c h   w y p a d k ó w .   —   Z a w i a d o m i e n i a :   M i a n o w a n i a .   P r z e n i e s i e n i a   z e  
w z g l ę d ó w   s ł u ż b o w y c h .

41.

R O Z P O R Z Ą D Z E N I E

Ministra  K o le i  Ż e l a z n y c h   z  d nia   5/VIII  1922  r.  J\T°  I  12042/4/22  w y d a n e  

w   p o r o z u m ie n iu   z M in is tr e m   P ra c y  i  O p i e k i   S p o ł e c z n e j   i  z  M in istrem  
S k a r b u   w   p r z e d m io c ie   t y m c z a s o w e g o   z a o p a t r z e n ia   p r a c o w n i k ó w  

p o lsk ic h   k o le i  p a ń s t w o w y c h   w   b y ł y m   z a b o r z e   a u s tr ja c k im   w  ra zie

n ie s z c z ę ś l iw y c h   w y p a d k ó w .

Z  m ocy  art.  1  i  8  ustawy  z  dnia  8/Xl  1921  r.  (Dz.  O.  R.  P.  N°  2  z  14/1 

1922  r.  poz.  5),  wydaje  się  w  przedm iocie  zaopatrzenia  pracownik ów  p o l­

skich  kolei  państwowych  w  byłym   zaborze  austrjackim  w  razie  nieszczęśli­

wych  w yp ad ków   tym cza sow e  przepisy.

§   1. 

Wszystkim 

pracownikom 

kolejow ym  

etatowym, 

nieetatowym 

i  kontraktowym,  uczniom  i  praktykantom,  zatrudnionym  tak  w  przedsię­
biorstwach  P.  K.  P.  w  byłym  zaborze  austrjackim,  jak  również  w  przedsię­
biorstwach  kolei  prywatnych,  pozostających  tamże  pod  zarządem  państwo­

wym,  którzy  w  myśl  ustaw  austr.  z  28/Xll  1887  Dz.  U.  P.  N°  1  z  1888  i  20/V!l 

1894  Dz.  U.  P.  Na  168  z  1894  w  brzmieniu  ustawy  z  21 /VIII  1917  austr.  Dz. 
ust.  363  podlegali  wzgl.  podlegaliby  obowiązkowi  ubezpieczenia  od  wypadków  

w  z aw od o w y m   zakładzie  ubezpieczeń  od  w ypadków   kolejowych  w  Wiedniu, 
tudzież  pozostałym  po  nich  rodzinom   należy  się  z  powodu  nieszczęśliwych 

wypadków,  doznanych  w  służbie  po  1  stycznia  1921  r.  zaopatrzenie  z  fun­
duszów  państwowych,  przyznawane  przez  Dyrekcje  kolejow e  w  Krakowie, 

Lw ow ie  i  Stanisławowie.

Za  pracowników  mających  prawo  do  p o w y ższeg o  zaopatrzenia  uważa 

się  również  osoby,  będące  w  służbie  kolejowej,  jednak  nie  pobierające  płacy 
zarobkowej,  jak  numerowi  i  t.  p.  lub  pobierające  niższą  płacę  ze  względu 
na  nieukończone  jeszcze  wykształcenie  w  pracy  zaw odowej  lub  z  innych 
powodów ,  jak  uczniowie,  praktykanci  i  t.  p.

background image

160

D z ie n n ik   u rz ę d o w y .

Ne  26.

Do  zaopatrzenia  tego  nie  mają  prawa  pracownicy  zajęci  u  przed się­

biorców  prywatnych,  wykonywujących  poruczone  im  przez  Zarząd  P.  K.  P. 
roboty  na  terenie  kolejowym.

§   2. 

Przedmiotem  zabezpieczenia  jest  wynagrodzenie  szkody  powsta­

jącej  przez  uszkodzenie  ciała  lub  przez  śmierć  pracownika  kolejowego.

Pracownik  kolejowy,  który  doznał  wypadku  w zględnie  je g o   rodzina  nie 

mają  prawa  do  zaopatrzenia  na  podstawie  niniejszych  przepisów,  jeżeli 
pracownik  spowodował  wypadek  rozmyślnie  lub  też  wskutek  popełnienia 

zbrodni,  stwierdzonej  w  drodze  sądowo  karnej

§   3. 

Jakie  zdarzenie  należy  uważać  za  wypadek,  za  który  należy  się 

w  myśl  niniejszych  przepisów  zaopatrzenie  postanawia  art.  1  ustawy  austr. 

z  21/VIII  1917  Dz.  U.  P.  Ns  363  z  1917.

§   4. 

Zaopatrzenie  należy  się  poszkodowanemu  pracownikowi  kolejo­

wemu  od  początku  piątego  tygodnia  licząc  o  1  dnia  wypadku  przez  cały 

czas  trwania  niezdolności  do  zarobkowania.  Wysokość  rocznego  zaopatrze­
nia  wynosi:

a)  w  razie  zupełnej  niezdolności  do  zarobkowania  przez  cały  przeciąg 

trwania  tej  niezdolności  2/3  (dwie  trzecie)  rocznego  zarobku  (p e ł­

ny  wymiar),

b)  w  razie  częściowej  niezdolności  do  zarobkowania  część  pełnego 

wymiaru,  odpowiadającą  procentowi  ubytku  tej  zdolności.

O  ile  i  jak  długo  poszkodowany  jest  po  ukończeniu  leczenia  do  tego 

stopnia  wskutek  wypadku  bezradny,  iż  potrzebuje  niezbędnie  i  stale  troskli­
wości  i  opieki  postronnej,  podwyższa  się  należne  zaopatrzenie  do  1%-krot- 

nej  wysokości  pełnego  wymiaru.

Zaopatrzenie  w  pełnym  wymiarze  można  nadal  przyznać  na  pewien 

przeciąg  czasu  także  i  takim  poszkodowanym,  którzy  aczkolwiek  nie  są  już 

zupełnie  niezdolni  do  zarobkowania,  jednak  potrzebują  specjalnej  pieczy  do 

powrotnego  uzyskana  pełnej  zdolności  do  zarobkowania  lub  do  poprawy 
sw ego  stanu  zdrowia.

§   5. 

Dopóki  poszkodowany  pracownik  kolejow y  pozostaje  w  leczeniu 

i  pobiera  zasiłek  z  kasy  chorych,  wpłaca  się  należne  mu  na  podstawie  ni­

niejszych  przepisów  zaopatrzenie  do  Kasy  Chorych,  która  po  potrąceniu 
wypłaconych  świadczeń  wypłaci  ewentualną  resztę  poszkodowanemu.

§  

6

W   razie  śmierci  poszkodowanego  należy  się  pozostałym  czło n­

kom  rodziny  zmarłego,  o  ile  śmierć  była  w  związku  przyczynowym  z  d o ­
znanym  w  służbie  wypadkiem:

1. 

Zasiłek  p o grzeb ow y   w  wysokości  2/3  pełnego  miesięcznego  zarobku.

2. 

Zaopatrzenie  od  dnia  wstrzymania  poborów   zmarłego  a  mianowicie:

a)  dla  wdowy,  która  żyła  ze  zmaiłym   w  spólności  małżeńskiej, 

względnie  do  której  utrzymania  zmarły  był  obowiązany,  zaopatrze­

nie  rocznie  w  wysokości  20°/o (dwadzieścia  procent)  pełnego  rocz­

n ego  zarobku  zmarłe go  —  dożywotnio,  względnie  do  powtórnego 

zamążpójścia,

b)  dla  wdowca  zaopatrzenie  roczne  w  wysokości  20%   (dwadzieścia 

procent)  rocznego  zarobku  zmarłej,  o  ile  i  jak  długo  jest  zupeł­

nie  niezdolny  do  zarobkowania,

c)  dla  każdego  d ziec k a   ślubnego  lub  leg ity m o w a n eg o  zaopatrzenie 

roczne  w   wysokości  15%  (piętnaście  procent)  pełnego  zarobku 

rocznego zm arłego  ojca  wzgl.  matki  aż  do  ukończenia  15  (piętna­

stego)  roku  życia.

background image

Ns  26.

D z ie n n ik   u rzęd o w y .

161

W   razie  śmierci  obojga  rodziców  zaopatrzenie  to  podwyższa 

się  do  wysokości  20%  (dwudziestu  procent)  p ełn ego  rocznego  za­
robku.

d)  dla  każdego  nieślubnego  dziecka  zmarłej  pracownicy  kolejowej 

względnie  dla  nieślubnego  dziecka  zmarłe go  pracownika  k o le jo ­
wego,  jeśli  ojcowstwo  je g o   już  za  życia  sądownie  stwierdzono, 

lub  też  pozasądownie  uznano,  względnie  jeśli  dziecko  urodziło  się 

wprawdzie  już  po  śmierci  poszkodowanego,  a  ojcowstwo  je g o  

sądownie  stwierdzono,  roczne  zaopatrzenie  w  wysokości  15% 

(piętnaście  procent)  pełnego  zarobku  rocznego  matki  względnie 

ojca,  aż  do  ukończenia  15  (piętnastego)  roku  życia.

Zaopatrzenie  wdowy  względnie  wdowca  i  dzieci  nie  m ogą 

łącznie  przekraczać  %   (dwóch  trzecich)  rocznego  zarobku  p o ­
szkodowanego. 

O  ile  zaopatrzenia  te  razem  wynoszą  więcej  niż 

2/s  (dwie  trzecie)  rocznego  zarobku  poszkodowanego  należy  je 

zmniejszyć  stosunkowo.

e )  dla  wstępnych  krewnych  w  linji  prostej,  wnuków  i  rodzeństwa 

zmarłego,  o  ile  ci  byli  na  je g o   utrzymaniu  zaopatrzenia  roczne 

w  wysokości  20%  (dwudziestu  procent)  zarobku  rocznego  zm arłe­
go,  a  mianowicie  dla  krewnych  wstępnych  dożywotn io  względnie 
do  osiągnięcia  jakiego  stałego  zaopatrzenia,  dla  wnuków  i  ro­
dzeństwa  do  ukończenia  15  (piętn astego )  roku  życia.

Kwoty  tej  (20 %   rocznego  zarobku)  nie  można  przekroczyć 

chociażby  było  więcej  osób  uprawnionych;  w  tym  wypadku  służy 
pierwszeństwo  rodzicom  przed  dziadkami,  tym  zaś  przed  rodzeń­
stwem,  następnie  rodzicom  przed  wnukami,  a  tym  przed  ro­
dzeństwem.

§   7. 

Dzieci,  wnuki  i  rodzeństwo  mają  prawo  do  zaopatrzenia  i  po 

ukończonym  15  (piętnastym)  roku  życia,  jeżeli  są  niezdolni  do  zarobkow a­
nia  wskutek  ułomności  cielesnej  lub  umysłowej,  a  to  na  czas  trwania  tej 
niezdolności.

O  ile  prócz  uprawnionych  osób,  wyszczególnionych  w  §  6— 2  lit.  a. 

b.  c.  d.  są  także  osoby  uprawnione,  w yszczególnione  w  §  6,  2  lit.  e.,  to 
te  ostatnie  mają  prawo  do  zaopatrzenia  tylko  o  tyle,  o  ile  osoby  w y m ie ­

nione  w  §  6,  2,  lit.  a.  b.  c.  d.  nie  wyczerpują  najwyższej  kwoty  poboru 

(§  6,  2e  ostatni  ustęp).

W   razie  pow tórnego  zamążpójścia  otrzymuje  wdowa  trzykrotną  roczną 

kwotę  sw eg o  zaopatrzenia,  tytułem  odprawy,  tracąc  tern  samem  wszelkie 
prawa  do  zaopatrzenia.

Jeżeli  osoba,  będąca  ofiarą  wypadku  zawarła  małżeństwo  dopiero  po 

wypadku,  wówczas  po  śmierci  jej  nie  należy  się  zaopatrzenie  ani  wdowie 
ani  wdowcowi  ani  też  dzieciom,  pochodzącym  z  teg o  małżeństwa.

Dzieci  nieślubne,  spłodzone  dopiero  po  wypadku,  oraz  małżonek  p o ­

szkodowanej,  o  ile  małżeństwo  ich  sądownie  rozwiedzione  albo  separowane 
zostało,  nie  mają  prawa  do  zaopatrzenia.

Jeżeli  małżonek  pracownicy  kolejowej,  zmarłej  wskutek  nieszczęśliwe­

go  wypadku  bez  prawnej  przyczyny  nie  żył  z  nią  razem  w  wspólnem  g o ­

spodarstwie  d o m o w e m   i  nie  spełniał  obowiązku  utrzymania  dzieci,  można 
dzieciom  przyznać  to 

zaopatrzenie, 

któreby 

się 

ewentualnie 

należało 

wdowcowi.

O  iieby  ktoś  rościł  sobie  pretensje  do  kilku  zaopatrzeń  a  to  z  p o ­

wodu,  że  wskutek  teg o  sa m eg o  wypadku  więcej  osób  doznało  śmiertelnych 
obrażeń,  przysługuje  mu  prawo  do  jed n eg o  tylko  zaopatrzenia  i  to  do  naj­
wyższego.

background image

162

D z ie n n ik   u rz ę d o w y .

Na  26.

§   8. 

Osoby,  którym  według  przepisów  niniejszych  przysługuje  w  razie 

nieszczęśliwego  wypadku  prawo  do  zaopatrzenia,  nie  mają  prawa  żądania 

od  Zarządu  P.  K.  P.  odszkodowania  w  myśl  ustawy  austr.  z  5/III  1869  r. 
austr.  Dz.  G.  Na  27  z  1869  r.  i  z  12/VII  1902  r.  austr.  Dz.  U.  Na  147  z  1902  r. 
z  wyjątkiem  przypadków  w  § §   46  i  47  ustawy  o  ubezpieczeniu  robotników 

od  nieszczęśliwych  wypadków  z  28/Xli  1887  r.  austr.  Dz.  G.  Ne  1  z.  1888  r.

Natomiast  w  razie,  jeśli  nieszczęśliwy  wypadek  ma  znamiona  upo­

ważniające  p oszkod ow anego  względnie  je g o   rodzinę  do  żądania  od szkod o­
wania  na  zasadzie  ustawy  z  5/I1I  1869  r.,  zaopatrzenie  przewidziane  w  ni­

niejszych  przepisach  podwyższa  sie  o  połowę,  a  w  razie  stałego  kalectwa 
nawet  ponad  ten  wymiar  podług  zachodzących  okoliczności  najwyżej  do 
133%  rocznego  zarobku.

Zaopatrzenia,  należące  sie  pozostałej  rodzinie  podwyższa  sie  w  tym 

wypadku  o  %   (dw ie  trzecie).

O  ileby  jednak  te,  o  2/a  (dwie  trzecie)  zwiększone  zaopatrzenia  rodziny 

łącznie  przewyższały  całkowity  roczny  zarobek  poszkodowanego,  należy  je 
zniżyć  do  teg o   wymiaru.

§  9. 

Prawa  do  zaopatrzenia,  przyznanego  na  podstawie  niniejszych 

przepisów  tymczasowych  nie  wolno  pozbawiać  nikogo  ani  też  tego  prawa 
uszczuplać  przez  umowy  specjalne  lub  w  inny  sposób.

Jednak  uprawniony  m oże  zrzec  sie  dobrowolnie  korzystania  z  upraw­

nień,  przysługujących  mu  na  zasadzie  niniejszych  przepisów  a  zwłaszcza 

w  wypadku,  przewidzianym  postanowieniem  art.  20  c.  ustawy  emerytalnej 
funkcjonarjuszów  państwowych  z  28/Vll  1921  r.  Dz.  G.  Rz.  P.  Ne  70  z  1921  r.

Urnowe  tej  treści,  że  uprawniony  zrzeka  się  w  zupełności  lub  w  części 

przyznanego  mu  zaopatrzenia  wzamian  za  jednorazową  odprawę,  m oże 
z  nim  zawrzeć  Zarząd  P.  K.  P.  tylko  za  zgodą  gm iny  lub  instytucji  p o w o ­
łanej  do  zaopatrzenia  osoby  uprawnionej  w  razie  ubóstwa.

Jeżeli  osoba  uprawniona  jest  cudzoziemcem,  przebywającym  w  grani­

cach  Rzeczypospolitej  Polskiej  traktowana  będzie  narówni  z  obywatelem 
polskim  o  ile  obyw atelom   polskim  w  Państwie  ojczystem  cudzoziemca  na 

podstawie  tam  obowiązujących  ustaw  o  ubezpieczeniu  przysługują  jedna­

kowe  prawa  z  obywatelam i  danego  Państwa.

Jeżeli  cudzoziemiec  uprawniony  opuści  granice  Rzeczypospolitej  P o l­

skiej  pobiera  nadal  zaopatrzenie,  o  ile  ma  zastosowanie  zasada  wzajemności 
wzglądem   obywateli  polskich,  w  przeciwnym  razie  zaopatrzenie  spoczywa.

§   10. 

Podstawą  obliczenia  zaopatrzenia  stanowi  zarobek  poszkodowa­

nego  w  ciągu  ostatniego  roku  przed  wypadkiem,  a  więc  płaca  zasadnicza 

łącznie  z  dodatkiem  za  wysługę  lat.  za  studja  wyższe,  z  dodatkami  dro- 
żyźnianemi,  z  premjami,  remuneracjami  i  z  t.  p.  wszelkiego  rodzaju  kw o­

tami,  które  poszkodowany  w  ciągu  ostatniego  roku  przed  wypadkiem  otrzy­

mał  z  tytułu  sw ego  stosunku  służbowego  od  Zarządu  P.  K.  P.

O  ile  poszkodowany  nie  służył  jeszcze  całego  roku  przy  P.  K.  P  na­

tenczas  za  podstawą  do  obliczenia  zaopatrzenia  służy  zarobek,  który  otrzy­

mał  w  tym  okresie  czasu  pracownik  teg o   sa m eg o  stopnia  płacy  tej  samej 

gałązi  służby.

G  osób,  które  w  ciągu  roku  poprzedzającym  wypadek  nie  były  zajęte 

i  opłacane  przez  Zarząd  P.  K.  P.  bez  przerwy  lub  których  rocznego  zarobku 

z  innych  po w od ów   ustalić  nie  można,  przyjmuje  się  jako  zarobek  roczny, 

mający  być  podstawą  obliczenia  zaopatrzenia  trzechsetkrotny  (300)  prze­

ciętny  zarobek  dzienny  z  całego  roku  poprzedzającego  wypadek.

Roczny  zarobek  praktykantów,  uczniów  i  innych  osób,  które  płacy 

zarobkowej  nie  otrzymują  lub  też  otrzymują  płacę  zmniejszoną  ze  względu

background image

Ne  26

D z ie n n ik   u rzę d o w y .

163

na  niezupełne  jeszcze  wyszkolenie,  względnie  wiek  młodociany  ustala  się 

biorąc  za  podstawę  obliczenia  najmniejszy  dzienny  zarobek  robotnika  dzien­

nie  płatnego.

§  11.  Jeżeli  poszkodowany  względnie  je g o   rodzina  czują  [się  po­

krzywdzeni  orzeczeniem  Zarządu  P.  K.  P.  przyznającem  mu  zaopatrzenie 
na  zasadzie  niniejszych  przepisów  lub  też  oddalającem  roszczenia  je g o   do 

zaopatrzenia  w  całości  lub  w  części,  przysługuje  mu  prawo  wniesienia 
w  terminie  jednorocznym   skargi  do  Sądu  rozjem czego  dla  Zakładu  ubez­

pieczeń  od  wypadków  we  Lwowie.

§  

1 2

O  ileby  przy  rozpatrywaniu  poszczególnych  spraw,  dotyczących 

zaopatrzeń  z  powodu  nieszczęśliwych  wypadków   wyłoniły  się  jakiegokol- 
wiekbądź  rodzaju  trudności  czy  wątpliwości— a  to  wskutek  luk  czy  też  nie­
dokładności  niniejszych  przepisów  tymczasowych  —  należy,  opierając  się  na 
dotychczasowej  praktyce  Z a w o d o w e g o   Zakładu  ubezpieczeń  od  wypadków 
kolejowych  w  Wiedniu,  jako  też  na  dotychczasowej  praktyce  samych  Dy­
rekcji  zastosować  w  danym  wypadku  odnośne  postanowienia  ustaw  austr, 

z  28/XII  1887  r.  Dz.  G.  Ne  1  z  1888  r.,  z  20/Vll  1894  r.  Dz.  U.  Ne  168  z  1894  r„ 
z  21 /VIII  1917  r.  Dz.  G.  Ne  363  z  1917  r.,  w  brzmieniu  ustalonem  ustawą 

z  dnia  7  lipca  1921  r.  Dz.  G.  Rz.  P.  Ne  65  poz.  413.

§   13. 

Wszystkie  sprawy  bieżące,  związane  z  przyznaniem  i  wymiarem 

pracownikom  kolejowym   zaopatrzeń  z  powodu  wypadków  doznanych  w  służ­

bie,  jako  też  zaległe  sprawy  rentowe  z  przed  1/1  1921  r.  załatwiają  Dyrekcje 
kolei  państwowych  w  Krakowie,  Lw ow ie  i  Stanisławowie,  każda  dla  sw ego 

okręgu,  przeprowadzając  potrzebne  dochodzenia  i  wymierzając  zaopatrzenia 
w edle  orzeczeń  Komisji 

zaopatrzeniowych, utworzonych  w  tym  celu 

przy

każdej  z  trzech  Dyrekcji  małopolskich.

§  14. 

W   skład  Komisji  Zabezpie czeniowej  wchodzi  4  członków  z  k tó­

rych  dwóch  mianują  Dyrekcje  a  dwóch  wybierają  wszyscy  pracownicy  p o d ­

legli  danej  Dyrekcji.  Prócz  dwóch  stałych  członków  Komisji  wybierają  pra­
cownicy  także 

6

  zastępców.

Członkami  Komisji,  jakoteż  zastępcami członków  m ogą  być  tylko  pra­

cownicy  kolejowi,  których  stałem  miejscem  zamieszkania  jest  siedziba  danej

Dyrekcji.

Zastępca  wchodzi  w  skład  Komisji  dopiero  wówczas,  kiedy  jeden  ze 

stałych  członków  wystąpił,  nie  m oże  brać  udziału  w  Komisji  wskutek  cho­
roby  lub  też  wskutek  jakiejś  ważnej  przeszkody.

Dyrekcje  stałych  zastępców  nie  mianują. 

W   razie,  jeśli  jeden  z  mia ­

nowanych  członków  Komisji  nie  m oże  brać  w  niej  udziału,  mianuje  D y ­
rekcja  ad  hoc  zastępcę.

W ybory  członków  Komisji  i  ich  zastępców  są  tajne.
Pracownicy  głosują  kartkami.

Skrutinium  przeprowadzają  Dyrekcje,  powołując  doń  m ężów   zaufania 

pracowników,  delegowanych  przez  związki  z aw odow e  (każdy  związek  dele- 

guleje  jed nego).

Wybranymi  są  ci,  na  których  padła  największa  ilość  głosów.  Mandaty 

członków  Komisji  Zabezpieczeniowej  jakoteż  mandaty  zastępców  członków 
gasną  po  upływie  3  lat.

Komisje  zwołują  Dyrekcje  pisemnie  raz  na  tydzień.

O  zachodzącej  przeszkodzie  brania  udziału  w   Komisji  mają  członkowie 

zawiadomić  Dyrekcję  pisemnie  przynajmniej  na  3  dni  przed  wyznaczonym  
dniem  zebrania.

background image

164

D z ie n n ik   u rzę d o w y .

Ne  26

W   razie  nieprzestrzegania  tego  przepisu  lub  też  uchylania  się  bez 

w ażnego  powodu  od  brania  udziału  w  Komisji  m oże  Komisja  postawić 
wniosek  na  unieważnienie  wyboru  danego  członka  Komisji 

Unieważnienie 

wyboru  członka  Komisji  i  rozpisanie  wyboru  n ow eg o  członka  należy  do 

kompetencji  Dyrekcji.

Skład  Komisji  jakoteż  ewentualne  zmiany  w  tym  składzie  mają  być 

ogłoszone  w  Dzienniku  Rozporządzeń  danej  Dyrekcji.

§   15. 

Uchwały  zapadają  w  Komisjach  prostą  większością  głosów  — 

w  razie  równości  głosów  decyduje  głos  przewodniczącego.

Obradami  kieruje  najstarszy  latami  służby  członek  Komisji,  jako  p rze­

wodniczący.

Urzędnik  Dyrekcji,  referujący  sprawę  nie  należy  do  składu  Komisji.

Do  kompetencji  Komisji  należy  stwierdzenie  na  podstawie  referatu 

urzędnika  Dyrekcji  tutułu  prawnego  do  zaopatrzenia,  zaś  na  podstawie 
orzeczeń  lekarskich  określenie  wysokości  zaopatrzenia.

Z  każdego  posiedzenia  Komisji  należy  sporządzić  protokół,  podpisany 

przez  wszystkich  członków  Komisji  i  przechować  go  w  archiwum.

§   16. 

Orzeczenie  Dyrekcji  wydane  na  podstawie  uchwały  Komisji 

ma  zawierać:

a)  imię  i  nazwisko  poszkodowanego,

b)  rodzaj  uszkodzenia,

c)  określenie  procentowej  niezdolności  do  pracy,

d)  wysokość  ustalonego  zarobku  rocznego,

e)  wysokość  zaopatrzenia  rocznego,

f)  pouczenie  o  środkach  prawnych.

O  oddaleniu  roszczeń  poszkodow anego  lub  je g o   rodziny  wydaje  się 

również  u m otyw owane  orzeczenie  na  piśmie.

§   17. 

O  ile  w  podstawach  obliczenia  zaopatrzenia  zaszła  zmiana 

wskutek 

zmniejszenia 

lub  zwiększenia  się  zdolności  poszkow anego 

do 

zarobkowania,  przyznane  zaopatrzenie  m o ż e  być  ponownie  wyznaczone.

Zmniejszenie  lub  wstrzymanie  zaopatrzenia  nabywa  m ocy  obowiązu­

jącej  dopiero  z  dniem   pierwszym  miesiąca  następującego  po dniu,  w  którym 

w yd an o  o  tern  decyzję.

§   18. 

Do  w yłącznego  orzekania  w  sporach  o  roszczeniu  do  z a o p a ­

trzenia,  wynikłych  z  niniejszych  przepisów,  powołany  jest  Sąd  rozjemczy 

dla  zakładu  ubezpieczenia  od  w ypadków   z  siedzibą  we  Lw ow ie  z  tern,  że 

dla  rozpatrywania  spraw  kolejowych  dwóch  asesorów  i  zastępców  pow ołuje 
Minister  Pracy  i  Opieki  Społecznej  w  porozumieniu  z  Ministrem  Kolei  Ż e la z ­

nych  z  pośród  osób  technicznie  vyykształconych,  je d n e g o   asesora  i  je g o  

zastępcę  powołuje  Minister  Kolei  Żelaznych,  a  je d n e g o   asesora  i  je g o   za 
stępcę  wybierają  uprawnieni  do  zaopatrzenia  pracownicy  polskich  kolei 
państwowych.

Asesorzy  i  ich  zastępcy  powołani  .przez  Ministra  Pracy  i  Opieki  S p o ­

łecznej  względnie  przez  Ministra  Kolei  Żelaznych  nie  m ogą  zajmować  Sta­

nowisk  służbowych  na  polskich  kolejach  państwowych.

Wszyscy  pracownicy  kolejowi  dyrekcyjnych  okręgów:  Krakowskiego, 

L w o w s k ie g o   i  Stanisławowskiego  wybierają  wspólnie  je d n e g o   asesora  i  jeg o  

z a stępcę  z  pośród  osób  mających  stałe  miejsce  zamieszkania  we  Lwowie, 

a  to  na  przeciąg  lat  trzech.

W y b o ry   są  tajne— pracownicy  głosują  kartkami.

background image

Ne  26

D z ie n n ik   u rz ę d o w y .

165

Skrutinium  przeprowadza  Dyrekcja 

Kolei  Państwowych  we  Lw owie 

powołując  doń  m ężów   zaufania  pracowników  delegowanych  przez  związki 

zaw odowe  (po  jednym  z  każdego  związku)  i  męża  zaufania  Zakładu  U b e z ­

pieczenia  od  wypadków.

Minister  Kolei  Żelaznych:

( — )  Z a g ó rn y -M a ry n o w s k i

Minister  Pracy  i  Opieki  Społecznej:

(— )  D arow ski

Minister  Skarbu:

(— )  Jastrzębski

Z A W I A D O M I E N I A .  

M ia n o w a n ia :

Inż.  Dziankowski  Leonard  —   naczelnikiem  parowozowni  II  kl.  na  st. 

M ołod eczno  w  Dyrekcji  Kolei  Państwowych  w  Wilnie.

L.  d z .   I.  72 35/ 3/ 22 .

Inż.  Rostkowski  Roman,  naczelnik  kowelskiego  oddziału  d rog ow eg o 

Dyrekcji  Kolei  Państwowych  w  Radomiu  —   inspektorem-kontrolerem  W y ­
działu  D ro q o w e g o   tejże  Dyrekcji.

L.  1.  11 40 9/3 /2 2.

Weich  Tadeusz,  inspektor  k.  p.  —   naczelnikiem  Wydziału  Zasobów 

Dyrekcji  Kolei  Państwowych  w  Stanisławowie.

L.  dz .  1.  75 06/3 /2 2 .

Inż.  Henikowski  Ludwik  —   naczelnikiem  działu  zam ówień  (dostaw) 

w  Wydziale  Zasobów  Dyrekcji  Kolei  Państwowych  w  Radomiu.

L .   i.  2941 /3 /2 2.

Piasecki  Rudolf,  st  sekr.  techniczny  —  st.  kontrolerem  technicznym 

w  Dyrekcji  Kolei  Państwowych  w  Gdańsku.

L.  d z .  I.  65 65/ 3 /2 2 .

Gliszczyński  Paweł  —   rewizorem  ruchu  Dyrekcji  Kolei  Państwowych 

w  Warszawie.

L.  i.  934 3/3 /2 2 .

Dobrucki  Jan,  rewident  k.  p. — kontrolerem  kas  stacyjnych  w  Dyrekcji 

Kolei  Państwowych  w  Krakowie  przy  równoczesnem  przyznaniu  5  stopnia 
płacy.

L.  1.  102 42/3/22.

Inż.  Lisenfeld   Zygmunt,  st.  kom.  bud.  —   zastępcą  naczelnika  S.  U.  K. 

Rzeszów.

L.  d z .   I.  1 1 0 81 /3/22 .

Szczepański  Roman,  pom ocnik  naczelnika  działu  rachuby  w  Wydziale 

Zasobów  Dyrekcji  Kolei  Państwowych  w  Radomiu  —   naczelnikiem  tego 
działu.

L.  1.  119 56/3/22.

background image

166

D zien n ik   u rz ęd o w y .

K°  26.

Biroński  Juljusz,  st.  radca  k.  p.  —   zastępcą  Dyrektora  Wydziału  A d m i­

nistracyjnego  w  Dyrekcji  Kolei  Państwowych  w  Gdańsku,  z  równoczesnem  
poruczeniem  kierownictwa  w yodrębnionego  działu  (decernatu)  dla  spraw 
administracyjnych  i  osobowych  odnośnie  do  linji  położonych  na  obszarze 
W o ln e g o   Miasta  Gdańska.

Chojnacki  Józef,  dr.  st.  komisarz  k.  p.  —   kierownikiem  działu  prawno- 

p rocesow ego  w  W ydziale  Prawnym  Dyrekcji  Kolei  Państwowych  w  Krakowie.

Mróz  Adam,  st.  komisarz  k.  p.  —•  kierownikiem  działu  dia  spraw  u lgo­

wych  w  Wydziale  Prawnym  Dyrekcji  Kolei  Państwowych  w  Krakowie.

Solecki  Leon,  st.  komisarz  k.  p.  —   kierownikiem  działu  dla  spraw 

ogólno-administracyjnych  w  Wydziale  Prawnym  Dyrekcji  Kolei  Państwo 

wych  w  Krakowie.

L.  I.  1 1 6 7 5/ 3B /2 2.

P rz en ie sie n ia   ze  w z g l ę d ó w   s ł u ż b o w y c h

Eibenschutz  Rajmund, 

radca  k.  p.  z  Dyrekcji  Kolei  Państwowych 

w  Krakowie  do  Dyrekcji  Kolei  Państwowych  w  Gdańsku.

L.  1.  11675/B/22.

T ło c z o n o   w   Drukarni  P a A stw ow eJ .

18315