background image

Komentowany przepis 

Literatura 

Spis treści 

I. Wprowadzenie 

 

Prawo upadłościowe i 
naprawcze. Komentarz 

2005 

Stanisław Gurgul 

Prawo upadłościowe i 

naprawcze Zimmerman 
10.2007  

Pr.upadłościowe i 
naprawcze 

red.Zienkiewicz08.2006 
Prawo upadłościowe i 

naprawcze Gurgul 
05.2005
  

Postępowanie naprawcze 

Dukiel 01.2004  

dla stanu prawnego na 2005-05-30

I. Wprowadzenie
II. Uwagi szczegółowe

1

1. "Uregulowane w części czwartej projektu postępowanie naprawcze będzie stanowić 
szczególne postępowanie oparte na zasadzie szybkości działania (a więc o charakterze 

interwencyjnym), prowadzonego w zasadzie przez samego zadłużonego przedsiębiorcę, 
przy czym ma ono na celu wyłącznie naprawę kondycji przedsiębiorcy, tak aby 

przywrócić mu długookresową zdolność do konkurowania na rynku. Założeniem jest, że 
postępowanie naprawcze będą mogli prowadzić jedynie przedsiębiorcy, którzy jeszcze 

na bieżąco spłacają swoje zobowiązania, ale ich sytuacja ekonomiczna jest tak trudna, 
że w niedługim czasie ewidentnie staną się niewypłacalni. Warunkiem przeprowadzenia 

postępowania naprawczego jest przedłożenie przez przedsiębiorcę planu naprawczego, 
który ma obejmować restrukturyzację zobowiązań, majątku i zatrudnienia […]. Sąd 

będzie uprawniony do kontroli wykonywania całości planu naprawczego, a gdy 
przedsiębiorca nie będzie go realizował, sąd będzie mógł uchylić 

układ" (Uzasadnienie do projektu ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, s. 49). 

2

2. W hierarchii celów postępowania upadłościowego, zakreślonej w przepisie art. 2, 

podstawowe znaczenie ma ochrona praw wierzycieli, wtórne zaś - ochrona interesów 

dłużnika (zachowanie jego przedsiębiorstwa). Hierarchia ta w postępowaniu 
naprawczym nie obowiązuje, postępowanie to bowiem - według przytoczonego 

uzasadnienia projektu - ma na celu wyłącznie przywrócenie przedsiębiorcy 
"długookresowej zdolności do konkurowania na rynku". Założenie to i wynikające z 

niego szczegółowe rozwiązania zostały poddane zmasowanej surowej krytyce, 
zwłaszcza w środowisku praktyków (sędziów sądów upadłościowych, radców 

prawnych, syndyków), którzy podkreślają w szczególności niebezpieczeństwo 
naruszania interesów wierzycieli przez działania niesolidnych dłużników, nie poddane 

odpowiednio wczesnej kontroli sądu. Oto jedna z charakterystycznych wypowiedzi w 
tej kwestii: "Ustawa przewiduje prawo wszczęcia postępowania naprawczego tym 

przedsiębiorcom […], którzy są zagrożeni niewypłacalnością. Pozostawia się więc 
zainteresowanym przedsiębiorcom dokonanie subiektywnej oceny swojego stanu 

Page 1 of 3

2009-08-27

https://legalis.net.pl/menu.html

background image

II. Uwagi szczegółowe 

finansowego bez wstępnej kontroli sądu. Reakcja sądu na czynności dłużnika będzie się 

sprowadzać jedynie do wyznaczenia nadzorcy sądowego. Na tym etapie postępowania 
nie przewidziano dla sądu żadnych możliwości efektywnego zbadania przesłanek 

formalnych i materialnoprawnych. Postępowanie rodzące dla wierzycieli wiele 
niekorzystnych skutków prawnych będzie więc wszczynane nawet przy ewidentnie 

wadliwych czynnościach przedsiębiorcy […]. Późniejsze negatywne dla dłużników 
decyzje sądu (w postaci odmowy zatwierdzenia układu czy też ewentualnego ogłoszenia 

upadłości) nie będą powstrzymywać przed nieprzemyślanymi krokami związanymi z 
pochopnym lub błędnym wykorzystaniem instytucji postępowania naprawczego. 

Doświadczenie uczy - co sam projektodawca podniósł w uzasadnieniu projektu - że nie 

należy liczyć na rozsądek, dalekowzroczność i uczciwość znacznej grupy 
przedsiębiorców. Niepokój budzi także brak przepisów uniemożliwiających notoryczne 

wykorzystywanie tej instytucji do paraliżu postępowań egzekucyjnych i wyprowadzenia 
majątku przez nieuczciwych przedsiębiorców […]. Takie rozwiązania normatywne są 

sprzeczne z zasadami ochrony obrotu gospodarczego i przyjętymi funkcjami nowego 
Prawa upadłościowego" (zob. J. Płoch, [w:] Znaki zapytania w postępowaniu…, s. 22). 

3

3. Jedną z przyczyn negatywnej oceny instytucji postępowania naprawczego jest 
zapewne włączenie jej do projektu prawa upadłościowego w ostatniej fazie jego 

opracowywania, co uniemożliwiło zgłoszenie jakichkolwiek merytorycznych uwag w 
tym przedmiocie przez zainteresowane podmioty. 

4

1. Zgodnie z pierwotnym brzmieniem przepisu ust. 1, obowiązującym do 31.12.2003 r. 

(zob. art. 7 pkt 1 ustawy z 14.11.2003 r. o zmianie ustawy - Prawo działalności 
gospodarczej oraz niektórych innych ustaw, Dz.U. Nr 217, poz. 2125), postępowanie 

naprawcze mogli wszczynać jedynie przedsiębiorcy wpisani do Krajowego Rejestru 
Sądowego, co oznaczało w praktyce, że tzw. zdolności naprawczej (w języku prawnym 

nie ma definicji tego pojęcia, funkcjonuje ono tylko w języku prawniczym, i to w części 
doktryny) nie mieli przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi, ponieważ prowadzenie 

przez nich działalności gospodarczej wymagało tylko zgłoszenia do ewidencji tej 
działalności prowadzonej przez gminy (art. 88a PrGosp w dawnym brzmieniu). 

Poczynając od 1.1.2004 r. "zdolność naprawcza" przysługuje wszystkim 
przedsiębiorcom, do których odnosi się definicja "przedsiębiorcy" zawarta w art. 43

1

 

KC i art. 5 ust. 2 PrUpN (zob. uwagi do drugiego z tych przepisów, Nb 1), niezależnie 

od tego, czy są wpisani do Krajowego Rejestru Sądowego albo ewidencji prowadzonej 
przez gminy (zob. art. 7 ust. 2 i art. 7a ust. 1 PrGosp, a także art. 14 i rozdział 3 

SwobDziałGospU), czy też nigdzie nie są wpisani; wyłącznym zatem kryterium 
"zdolności naprawczej" jest posiadanie statusu przedsiębiorcy przez dany podmiot (por. 

komentarz do art. 5, Nb 1). 

5

2. Podmioty wymienione w przepisie ust. 3 art. 5 PrUpN nie mają statusu 

"przedsiębiorcy" w przytoczonym wyżej znaczeniu, nie są zatem uprawnione do 
wszczynania postępowania naprawczego, aczkolwiek podmioty te mogą być postawione 

w stan upadłości (tak również, choć z pewnymi zastrzeżeniami, J. Sawiłow, [w:] 
Postępowanie naprawcze jako nowa, sui generis instytucja prawa upadłościowego. 

Wybrane zagadnienia, Pr. Sp. 2004, Nr 1, s. 48, krytycznie natomiast J. Pałys, [w:] 
DukielPałys, Postępowanie naprawcze w razie zagrożenia niewypłacalnością, s. 9). 

Odwrotnie, postępowanie naprawcze mogą wszczynać podmioty, które mają status 
przedsiębiorcy, do których jednak nie można ogłosić upadłości z mocy art. 6 pkt 4 

PrUpN. Do przedsiębiorców tych można zaliczyć w szczególności spółki kapitałowe 
utworzone na podstawie przepisów ustawy z 8.9.2000 r. o komercjalizacji, 

restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje 
Państwowe" (Dz.U. Nr 84, poz. 948 ze zm.) oraz Krajową Spółkę Cukrową (tzw. 

Page 2 of 3

2009-08-27

https://legalis.net.pl/menu.html

background image

Gurgul

"Polski Cukier") utworzoną w wykonaniu nieobowiązującej już ustawy z 21.6.2001 r. o 

regulacji rynku cukru (Dz.U. Nr 76, poz. 810 ze zm.). Wymienionym przedsiębiorcom 
ustawodawca odebrał wyłącznie zdolność upadłościową, nie pozbawiając ich przymiotu 

"niewypłacalnego dłużnika" w rozumieniu przepisów art. 10 i art. 11 PrUpN, nie można 
zatem uznać, że taki podmiot "może być faktycznie niewypłacalny, ale nie będzie 

niewypłacalny w sensie prawnym" (por. F. Zedler, [w:] Jakubecki, Zedler, Komentarz, 
s. 1149-1150). 

6

3. Określenie przedmiotowej przesłanki wszczęcia postępowania naprawczego, którą 

stanowi "zagrożenie niewypłacalnością", wywołuje uzasadnione zastrzeżenia, istnienie 
bowiem tej przesłanki może być tylko wynikiem prognozowania (projekcji przyszłego 

stanu faktycznego), co z góry zakłada jej niepewność. W doktrynie znalazło to 
następujący wyraz: "Zdumiewa w tej definicji traktowanie grożącej niewypłacalności 

jako "oczywistej", co w języku polskim znaczy tyle, co "pewnej, bezspornej". Innymi 
słowy - przesłanką rozpoczęcia postępowania naprawczego jest udowodnienie stanu 

przyszłego, który z natury swej jest niepewny. Skoro nikt nie może mieć pewności co 
do zdarzeń przyszłych, to przesłanka wszczęcia postępowania naprawczego nigdy nie 

wystąpi. To klasyczne rozumowanie ad absurdum" (zob. P. Bodył-Szymala, M. 
Różalski
, [w:] Poprawić przed naprawianiem, Rzeczpospolita 2003, Nr 151). 

7

4. Bieżące wykonywanie zobowiązań przez przedsiębiorcę jest bezwzględnym 
warunkiem wszczęcia postępowania naprawczego; z chwilą bowiem, gdy 

przedsiębiorca zaprzestał wykonywania swych wymagalnych zobowiązań, chociażby 
nawet w minimalnej części, staje się niewypłacalnym w rozumieniu przepisu art. 11 

PrUpN (tak trafnie F. Zedler, [w:] Jakubecki, Zedler, Komentarz, s. 1152). Elementarną 

zatem przesłanką prowadzenia postępowania naprawczego jest wypłacalność 
przedsiębiorcy, co do której jednak ustawodawca nie stanowi, czy musi ona 

występować w dacie złożenia przez przedsiębiorcę oświadczenia o wszczęciu 
postępowania naprawczego (art. 494 ust. 1 PrUpN), czy w dacie upływu 14-dniowego 

od złożenia oświadczenia o wszczęciu postępowania (art. 494 ust. 3 PrUpN), czy 
wreszcie w dacie wszczęcia postępowania, którą jest data ogłoszenia w Monitorze 

Sądowym i Gospodarczym o złożeniu oświadczenia o wszczęciu postępowania 
naprawczego (art. 496 ust. 1 PrUpN). Moim zdaniem, decyduje tu stan rzeczy z chwili 

wszczęcia postępowania, zdarzenie to bowiem można utożsamiać z wydaniem 
postanowienia o ogłoszeniu upadłości, co uzasadnia odwołanie się do ogólnej reguły 

orzekania z art. 316 KPC. 

Page 3 of 3

2009-08-27

https://legalis.net.pl/menu.html