Rodzaje stresu.

Fazy stresu.

Anna Dokupil

Aleksandra Glińska

Iwona Wieczorek

Gr 2a

 

 

STRES...

Stres to naruszenie 

homeostazy,na które organizm 

reaguje za pomocą różnych 

mechanizmów adaptacyjnych.

 

 

   

  Stres to reakcja organizmu w 

postaci mobilizacji energii do 

pokonywania różnorodnych 

przeszkód, barier, wymagań, bez 

względu na to, czy towarzyszą jej 

przyjemne czy przykre odczucia. 

Jest to reakcja niespecyficzna, tzn. 

jej rodzaj nie zależy od rodzaju 

czynnika, jaki ją wywołuje. 

 

 

Stres to...

   dynamiczna relacja 

adaptacyjna pomiędzy 
możliwościami jednostki a 
wymogami sytuacji (stresorem) 
charakteryzująca się brakiem 
równowagi. Podejmowanie 
zachowań zaradczych jest 
próbą przywrócenia równowagi.

 

 

 

 

Rodzaje stresu:

  - stres biologiczny 

(somatyczny);
- stres psychologiczny;
- stres emocjonalny;
- stres moralny 
(psychospołeczny);
- stres przewlekły (dystres);
- stres krótkotrwały (eustres)

 

 

• Stres biologiczny: doświadczamy 

go w sytuacjach zagrożenia życia 
lub zdrowia. Organizm uwalnia 
wówczas duże ilości 
adrenaliny.Dochodzi do mobilizacji 
układu hormonalnego i układu 
nerwowego.

 

 

• Stres psychologiczny: pojawia 

się wskutek lęku przed utratą 
kontroli lub przed wymaganiami, 
które postrzegamy jako 
przerastające nasze 
możliwości.Dotyczy sfery 
emocjonalno-motywacyjnej życia 
ludzkiego.

 

 

• Stres emocjonalny: występuje ze 

zderzenia procesów nadmiernego 
pobudzenia i hamowania.
Zaburzenie równowagi między 
procesem pobudzania i hamowania 
oraz przeciążenia układu 
nerwowego zbyt silnymi bodźcami 
jest trudne do opanowania, 
uniemożliwia zaspokojenie 
ujawnionych potrzeb i prowadzi do 
frustracji.

 

 

• Stres przewlekły (dystres): 

negatywny długotrwały stres 
zakłócający równowagę 
psychofizyczną, obniżający jakość 
działania, czasami prowadzący do 
chorób psychosomatycznych.

 

 

• Stres krótkotrwały (eustres): 

(dobry stres): lekki przyjemny 
stres, pozytywny wręcz 
nieodzowny poziom pobudzania 
potrzeby do działania zdrowego 
organizmu.Nie jest chorobotwórczy. 

 

 

• Według dr. hab. Janusza Heitzmana nie ma tzw. 

"dobrego stresu" - Dychotomiczny podział na 

eustres i dystres jest wątpliwy. (...) Jest jeden 

stres, którego skutki są w równym stopniu 

psychologiczne, co biologiczne (...). 

Utrzymywanie organizmu w stanie stresu to 

stosowanie fizjologicznego dopingu z 

negatywnymi konsekwencjami: przedwczesnego 

wyniszczenia organizmu, nierówności 

rezultatów czy zwiększonego ryzyka błędu. Nie 

budzi więc wątpliwości stwierdzenie, że stres 

jest reakcją fizjologiczną, a co więcej szkodliwą 

reakcją fizjologiczną. (...) 

 

 

Stres adaptacyjny

   Organizm ludzki ma w sobie potencjał 

stresu adaptacyjnego, by bez własnej 
woli i wiedzy adoptować się do 
zewnętrznych warunków: zmiany 
temperatury, wilgotności i stanu 
odżywiania się. Takiej reakcji 
stresowej nie należy eliminować. 
Chroni ona stan równowagi 
biologicznej organizmu. 

 

 

Stres interpretacyjny

   Stresorem jest subiektywna reakcja człowieka, 

jego sposób interpretacji, zrozumienia sytuacji i 

drogi, którą wybiera. Jest to jego wybór i w 

zależności od podejścia do problemu, on sam 

staje się stresorem. Percepcja człowieka i to, jak 

on odbiera i interpretuje informacje docierająca 

do niego, jest przyczyna stanu zagrożenia. 

Człowiek sam dla siebie jest stresorem i 

produkuje w sobie reakcje obracająca się 

przeciwko niemu. Źródło informacji, czymkolwiek 

jest, jest poza wpływem człowieka. Tak samo jest 

w przypadku docierającej do niego informacji.

 

 

Hans Selye zdefiniował stres w 

następujący sposób: 

„Stres to nieswoista reakcja 

organizmu na wymagającą 

sytuację.”

Jednocześnie dodał: 

„Bez stresu nie byłoby życia.” 

 

 

Fazy stresu wg 

Selye’go

• Faza alarmowa: początkowa, 

alarmowa reakcja zaskoczenia i 
niepokoju z powodu niedoświadczenia i 
konfrontacji z nową sytuacja. 

• Faza mobilizacji: występuje pełna 

mobilizacja i wykorzystanie 
potencjalnych możliwości jednostki. 

• Stadium szoku: spadek 

ciśnienia,temperatury.

 

 

• Stadium przeciwdziałania 

szokowi:  jednostka podejmuje 

wysiłki obronne. 

• Faza przystosowania (odporności): 

 Organizm nauczył się skutecznie i 

bez nadmiernych zaburzeń radzić 

sobie ze stresorem. 

• Faza wyczerpania: uogólnione 

pobudzenie całego organizmu, co 

prowadzi do przewlekłego stresu, 

bądź nawet do śmierci. 

 

 

• Życie jest wyzwaniem, które niesie z 

sobą konieczność przeżywania stresu. 
Całkowite wyeliminowanie stresu nie 
jest możliwe ani potrzebne. Możliwe 
jest natomiast uczenie się strategii 
radzenia sobie ze stresem, by 
zminimalizować jego negatywne 
skutki. Radzenie sobie ze stresem 
obejmuje doraźne obniżanie przykrego 
napięcia, łagodzenie negatywnych 
stanów emocjonalnych oraz 
poszukiwanie rozsądnych sposobów 
rozwiązywania pojawiających się 
problemów, powodujących stres. 

 

 

DZIĘKUJEMY