Definicja (obszaru normalnego) Sumę skończonej liczby obszarów normalnych względem płaszczyzn układu OXYZ o parami rozłącznych wnętrzach nazywamy obszarem regularnym w przestrzeni.

Niech      ...  , tzn.   obs

n

zar ormalny dla i  ,

1 , n .

1

2

n

i

obszar obszary normalne o parami regularny rozłącznych wnętrzech

Wtedy definiujemy

n

f  x, y, z



dxdydz 

: 

f  x, y, z



dxdydz



i1  i

suma całek po obszarach normalnych

Uwaga

Całki po obszarch regularnych mają te same własności co całki po prostopadłościanach (addywność, liniowość, ograniczoność).

Twierdzenie (o zamianie zmiennych w całce potrójnej) Niech , V - obszary w regularne w 3

R ,

 :   V ,

suriekcja

  u, v, w   u, v, w,  u, v, w, u, v, w dla  u, v, w .

Jeśli

1º odwozorowanie  przekształca różnowartościowo wnętrze obszaru regularnego 

na wnętrze obszaru regularnego V ,

 :int  int V

bijekcja

2º , ,

1

  C  U , gdzie U – obszar w 3

R ,   U

3º f  C V 

4º J  0



w obszarze 

to

f  x, y, z dxdydz 

f  u, v, w 

,  u, v, w 

,  u, v, w  J dudvdw







.

V



1

Współrzędne walcowe ( φ, r, h) z

P( x,y,z)

h

φ

y

r

P'

x

φ – miara kąta między dodatnią półosią OX a rzutem promienia wodzącego punktu P na płaszczyznę OXY

r – odległość rzutu P' punktu P na płaszczyznę OXY od początku układu współrzędnych h – odległość punktu P od płaszczyzny OXY; ze znakiem plus (+), gdy P leży nad tą płaszczyzną, a w przeciwnym wypadku przed odległością stawiamy minus (-) Wtedy

 x  r cos

 y  r sin , gdzie  ,02, r  0

 z  h

Wyznaczamy jakobian tego odwzorowania:

 r sin cos 0

J  det r cos

sin 0   r

2

sin   r

2

cos    r 

J  r

0

0

1

Przykład

Obliczyć całkę potrójną I   x 2 dxdydz , gdzie 2

2

V : 0  z  4  x  y .

V

Obszar V jest ograniczony przez płaszczyznę z  0 oraz powierzchnię 2

2

z  4  x  y .

Przekształcając ostatnie równanie do takiej postaci, aby po jednej stronie równości pojawiło się wyrażenie nieujemne, otrzymujemy

2

2

x  y  4  z  4  z  0  z  4





0

czyli z  ,

0 4.

2

Jeśli z  const , to 2

2

x  y  4  z  const .

równanie okręgu

o środku w punkcie (0,0)

Zatem przekroje powierzchni płaszczyznami z  const są okręgami.

Jeśli ustalimy x  0 , to otrzymamy 2

z  4  y .

Zatem przekrój powierzchni płaszczyzną x  0 jest parabolą.

Podobnie przekrój powierzchni płaszczyzną y  0 jest parabolą.

Stąd powierzchnia x 2  y 2  4  z jest paraboloidą.

z

4

V

h=4-r2

-2

2

( φ,r)

y

x

Do oblicznia tej całki zastosujemy współrzędne walcowe

 x  r cos



 y  r sin , gdzie  [ , 0 2 ] , r [ ,

0 ]

2 , h [ ,

0 4

2

 r ].

 z  h

Stąd

I   r 2

2

cos   rd drdh , gdzie   [ , 0 2 ][ ,

0 ]

2 [ ,

0 4

2

 r ]



i zamieniając na całkę iterowaną otrzymujemy 2

2

4

2

 r

2

2

2

2

2

r

I  d

4

3

dr r cos2  dh  d

3

r cos2   h

dr  d

3

r cos2  

  

 

 

4 2

 r  dr 

0

0

0

0

0

0

0

0

2

2

2

2

2





 cos2  d 



4 3 5

r  r  dr  cos2  d 4 1 6

16

r  r



cos2  d 









6



3

0

0

0

0

0

2

2

16  1 1









  cos 

2  d  16 1



 1

 sin 

16

2







3  2 2



3 2

4



3

0

0

3

Współrzędne sferyczne ( φ, θ, r) z

P( x,y,z)

θ

φ

y

P'

x

 – miara kąta pomiędzy dodatnią półosią OX, a rzutem promienia wodzącego punktu P na płaszczyznę OXY,   ,

0 

2 

   

 – miara kąta między płaszczyzną OXY, a promieniem wodzącym punktu P,    , 

 2 2 

r – odległość punktu P od początku układu współrzędnych, r  0

Wtedy

 x  r cos cos

 y  r cos sin

 z  r sin

Wyznaczamy jakobian dla tego odwzorowania.

 r cos sin  r sin cos cos cos

J  det r cos cos

 r sin sin cos sin 

0

r cos

sin

2

 r cos sin2  sin2 

2

 r cos3 cos2 

2

 r cos3  sin2 

2

 r cos sin2  cos2  

2

 r cos sin2 

2

 r cos3 

2

 r cos

   

Ponieważ    ,  , zatem J  0 .

 2 2 

4

Zastosowanie całek potrójnych Niech V – obszar regulany 3

R . Wtedy

 dxdydz  V - objętość obszaru V

V

Przykład

Obliczyć objętość bryły, jaką z kuli o promieniu R wycina stożek kołowy o wierzchołku w



środku kuli, wysokości  R i o kącie rozwarcia 

2 , gdzie 0   

.

2

z

R

V

Ω

α

R

y

R

x

Ponieważ bryła jest symetryczna względem osi OZ, zatem objętość V  4 dxdydz , gdzie 



jest ćwiartką bryły V.

Stosujemy współrzędne sferyczne

 x  r cos cos

 y  r cos sin



 

, gdzie   ,

0 

2 ,  

,

, r  ,

0 R







 2

2 

 z  r sin

   

 

Zatem  jest obrazem prostopadłościanu P, P  , 0



,

 ,

0 R



.

 2  

  2

2 

Stąd











2

2

R

2

2



2

2

1

2

3

1

V  4

r cos d d dr  4 d

d r cos dr  4 d

R cos d  4

3

R sin 2



d 



  

 



 



P





3

3

0

0

0

0

2









2

2



2 1





3

4 3

2

 4

R 1

(  cos) d  R 1

(  cos)

3



R 1

(  cos)

 3

3

2

3

0

5