background image
background image

 „

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

Autorzy: 
mgr in

Ŝ

. Joanna Sznajder-Stworzyjanek  

mgr Edyta Mosi

ą

dz  

mgr in

Ŝ

. Barbara Nagucka 

 
Recenzenci: 
mgr El

Ŝ

bieta Klejnowska   

mgr in

Ŝ

. Anna Popławska   

 
Opracowanie redakcyjne: 
mgr in

Ŝ

. Maria Majewska 

Janina D

ą

browska 

 
Korekta merytoryczna: 
mgr in

Ŝ

. Bo

Ŝ

enna Wapi

ń

ska

background image

 „

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

Spis tre

ś

ci 

 

 

Wprowadzenie 

Zało

Ŝ

enia programowo-organizacyjne kształcenia  

w zawodzie 

 

1. Opis pracy w zawodzie 

 

2. Zalecenia dotycz

ą

ce organizacji procesu dydaktyczno- 

 wychowawczego 

II 

Plany nauczania 

17 

III 

Moduły kształcenia w zawodzie 

19 

 

1. Podstawy zawodu 

19 

 

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, 

ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska 

22 

 

Charakteryzowanie budowy i składu atmosfery 

25 

 

Analizowanie zjawisk atmosferycznych i hydrologicznych 
zachodz

ą

cych w przyrodzie 

28 

 

Posługiwanie si

ę

 dokumentacj

ą

 hydrologiczno-

meteorologiczn

ą

 

31 

 

2. Obserwacje i pomiary meteorologiczne 

34 

 

Wykonywanie pomiarów promieniowania słonecznego 
oraz usłonecznienia 

36 

 

Wykonywanie pomiarów temperatury, parowania oraz 
wilgotno

ś

ci powietrza 

39 

 

Wykonywanie pomiarów ruchu mas powietrza 

43 

 

Wykonywanie pomiarów opadów atmosferycznych 

47 

 

3. Podstawy klimatologii 

51 

 

Analizowanie czynników wpływaj

ą

cych na zró

Ŝ

nicowanie 

klimatu 

53 

 

Prowadzenie obserwacji i pomiarów do celów 
klimatologicznych 

56 

 

4. Podstawy hydrologii 

60 

 

Charakteryzowanie wód powierzchniowych  
i podziemnych 

63 

 

Wykonywanie pomiarów hydrologicznych 

67 

 

Opracowywanie prognoz hydrologicznych 

71 

 

5. Podstawy oceanologii 

75 

 

Charakteryzowanie zjawisk oceanicznych 

77 

 

Wykonywanie bada

ń

 geofizycznych 

81 

 

Przeciwdziałanie zagro

Ŝ

eniom mórz i oceanów 

84 

 

6. Prognozy meteorologiczne 

87 

 

Sporz

ą

dzanie prognoz meteorologicznych 

89 

 

Korzystanie z prognostycznych modeli pogody  

93 

background image

 „

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

7. Praktyka zawodowa 

96 

 

Wykonywanie pomiarów meteorologicznych  

98 

 

Wykonywanie prac zwi

ą

zanych z budow

ą

 i obsług

ą

 stacji 

hydrologiczno - meteorologicznej 

101 

 

8. Zarz

ą

dzanie 

ś

rodowiskiem 

104 

 

Zarz

ą

dzanie 

ś

rodowiskiem w jednostce gospodarczej 

107 

 

Monitorowanie 

ś

rodowiska 

110 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

 „

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

Wprowadzenie 

 

 Celem  kształcenia  zawodowego  jest  przygotowanie  absolwenta  do 

skutecznego wykonywania zada

ń

 zawodowych w warunkach gospodarki 

rynkowej.  Wymaga  to  dobrego  przygotowania  ogólnego,  opanowania 
podstawowej  wiedzy  i  umiej

ę

tno

ś

ci  oraz  prezentowania  wła

ś

ciwych 

postaw zawodowych.  

Absolwent  szkoły  powinien  charakteryzowa

ć

  si

ę

  otwarto

ś

ci

ą

komunikatywno

ś

ci

ą

,  wyobra

ź

ni

ą

,  zdolno

ś

ci

ą

  do  ci

ą

głego  uczenia  si

ę

  

i  podnoszenia  kwalifikacji,  a  tak

Ŝ

e  umiej

ę

tno

ś

ci

ą

  oceny  swoich 

mo

Ŝ

liwo

ś

ci.  Realizacja  programu  nauczania  o  modułowym  układzie 

tre

ś

ci kształcenia ułatwia osi

ą

gni

ę

cie tych zamierze

ń

.  

Kształcenie  modułowe,  poprzez  powi

ą

zanie  celów  i  materiału 

nauczania z procesem pracy i zadaniami zawodowymi umo

Ŝ

liwia:  

  przygotowanie ucznia do wykonywania typowych zada

ń

 zawodowych 

na  stanowiskach  pracy,  którym  odpowiadaj

ą

  okre

ś

lone  zakresy 

umiej

ę

tno

ś

ci, wiedzy i postaw zawodowych, 

  integracj

ę

 tre

ś

ci nauczania z ró

Ŝ

nych dyscyplin wiedzy, 

  stymulowanie aktywno

ś

ci intelektualnej i motorycznej ucznia,  

  pozwalaj

ą

cej na indywidualizacj

ę

 procesu nauczania. 

Kształcenie według modułowego programu nauczania charakteryzuje 

si

ę

 tym, 

Ŝ

e: 

  cele i materiał nauczania wynikaj

ą

 z przyszłych zada

ń

 zawodowych, 

  przygotowanie  ucznia  do  wykonywania  zawodu  odbywa  si

ę

  głównie 

poprzez realizacj

ę

 zada

ń

 zbli

Ŝ

onych do tych, które wykonywane s

ą

 na 

stanowisku pracy, 

  nie ma w nim podziału na zaj

ę

cia teoretyczne i praktyczne,  

  wyst

ę

puje  w  nim  prymat  umiej

ę

tno

ś

ci  praktycznych  nad  wiedz

ą

 

teoretyczn

ą

  jednostki  modułowe  integruj

ą

  tre

ś

ci  kształcenia  ró

Ŝ

nych  dyscyplin 

wiedzy, 

  w  szerokim  zakresie  wykorzystuje  si

ę

  zasad

ę

  transferu  wiedzy  

i umiej

ę

tno

ś

ci, 

  proces uczenia si

ę

 dominuje nad procesem nauczania, 

  programy  nauczania  psa  elastyczne,  poszczególne  jednostki 

modułowe  mo

Ŝ

na  wymienia

ć

,  modyfikowa

ć

,  uzupełnia

ć

  oraz 

dostosowywa

ć

  do  poziomu  wymaganych  umiej

ę

tno

ś

ci,  potrzeb 

gospodarki oraz lokalnego rynku pracy.  
Modułowy  program  nauczania  dla  zawodu  składa  si

ę

  z  modułów 

kształcenia  w  zawodzie  i  odpowiadaj

ą

cych  im  jednostek  modułowych, 

wyodr

ę

bnionych  na  podstawie  okre

ś

lonych  kryteriów,  umo

Ŝ

liwiaj

ą

cych 

nabywanie  wiedzy  oraz  kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  i  postaw  wła

ś

ciwych 

dla zawodu. 

background image

 „

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

W strukturze programu wyró

Ŝ

nia si

ę

:  

 

zało

Ŝ

enia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie, 

 

plany nauczania, 

 

programy modułów i jednostek modułowych. 
Moduł  kształcenia  w  zawodzie  zawiera:  cele  kształcenia,  wykaz 

jednostek  modułowych,  schemat  układu  jednostek  modułowych  i  wykaz 
literatury. 

Jednostka modułowa zawiera: szczegółowe cele kształcenia, materiał 

nauczania, 

ć

wiczenia, 

ś

rodki  dydaktyczne,  wskazania  metodyczne  do 

realizacji  programu  jednostki  oraz  propozycje  metod  sprawdzania  
i oceny osi

ą

gni

ęć

 edukacyjnych ucznia. 

Dydaktyczna 

mapa 

programu 

nauczania, 

zamieszczona  

w  zało

Ŝ

eniach  programowo-organizacyjnych  kształcenia  w  zawodzie, 

przedstawia 

schemat 

powi

ą

za

ń

 

mi

ę

dzy 

modułami  

i  odpowiadaj

ą

cymi  im  jednostkami  modułowymi  oraz  okre

ś

la  kolejno

ść

 

ich  realizacji.  Ma  ona  ułatwi

ć

  dyrekcji  szkół  i  nauczycielom  planowanie  

i organizowanie procesu dydaktycznego. 

W  programie  przyj

ę

to  system  kodowania  modułów  i  jednostek 

modułowych, który zawiera nast

ę

puj

ą

ce elementy: 

  symbol  cyfrowy  zawodu  zgodnie  z  obowi

ą

zuj

ą

c

ą

  klasyfikacj

ą

 

zawodów szkolnictwa zawodowego, 

  symbol literowy, oznaczaj

ą

cy grup

ę

 modułów: 

O – dla modułów ogólnozawodowych, 
Z – dla modułów zawodowych, 
S – dla modułu specjalizacyjnego. 

  cyfra  arabska  dla  kolejnego  modułu  w  grupie  i  dla  kolejnej     

wyodr

ę

bnionej w module jednostki modułowej. 

Przykładowy zapis kodowania modułu: 
311[23].O1 
311[23]
 – symbol cyfrowy dla zawodu: technik meteorolog, 
O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy: Podstawy zawodu. 
Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej: 
311[23]. O1.01 
311[23]
 – symbol cyfrowy dla zawodu: technik meteorolog, 
O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy: Podstawy zawodu. 
01  –  pierwsza  jednostka  modułowa  wyodr

ę

bniona  w  module  O1: 

Stosowanie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej i ochrony 

ś

rodowiska. 

 

background image

 „

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

I.  Zało

Ŝ

enia programowo-organizacyjne kształcenia 

w zawodzie  

 
1. Opis pracy w zawodzie 

Absolwent  szkoły  kształc

ą

cej  w  zawodzie  technik  meteorolog  mo

Ŝ

by

ć

 zatrudniony w:

 

 

  Instytucie Meteorologii i Gospodarki Wodnej, w słu

Ŝ

bie hydrologiczno-

meteorologicznej i komórkach naukowo-badawczych, 

  o

ś

rodkach bada

ń

 i kontroli 

ś

rodowiska, 

  terenowych organach administracji pa

ń

stwowej, 

  regionalnych zarz

ą

dach gospodarki wodnej, 

  działach ochrony 

ś

rodowiska przedsi

ę

biorstw przemysłowych, 

  placówkach Polskiej Akademii Nauk, 

  o

ś

rodkach  badawczo-rozwojowych  i  przedsi

ę

biorstwach  zwi

ą

zanych 

ze 

ś

rodowiskiem przyrodniczym. 

 
Zadania zawodowe 
 

Absolwent  szkoły  kształc

ą

cej  w  zawodzie  technik  meteorolog 

powinien  by

ć

  przygotowany  do  wykonywania  zada

ń

  zawodowych  

w zakresie:

 

 

  prowadzenia obserwacji zjawisk meteorologicznych, 

  prowadzenia pomiarów meteorologicznych, 

  opracowywania, analizy i interpretacji wyników bada

ń

 oraz obserwacji 

meteorologicznych, 

  przygotowywania i opracowywania danych meteorologicznych, 

  udziału w opracowywaniu prognoz i map synoptycznych, 

  prowadzenia bada

ń

 hydrologicznych, opracowywania wyników bada

ń

  prowadzenia  pomiarów  i  obserwacji  meteorologicznych  dla  potrzeb 

lotnictwa oraz rolnictwa. 

 
Umiej

ę

tno

ś

ci zawodowe 

W wyniku kształcenia w zawodzie absolwent szkoły powinien umie

ć

  rozpoznawa

ć

 

charakteryzowa

ć

 

elementy 

oraz 

zjawiska 

meteorologiczne typowe dla klimatu Polski, 

  rozpoznawa

ć

 i klasyfikowa

ć

 chmury, okre

ś

la

ć

 wielko

ś

ci zachmurzenia 

i wysoko

ść

 podstawy chmur, 

  dokonywa

ć

 

wyboru 

terenu 

do 

rozmieszczenia 

przyrz

ą

dów 

meteorologicznych oraz prowadzenia pomiarów i obserwacji, 

  obsługiwa

ć

 przyrz

ą

dy i instrumenty meteorologiczne, 

  przeprowadza

ć

 analizy sytuacji pogodowych i synoptycznych, 

background image

 „

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  opracowywa

ć

  wyniki  obserwacji  zgodnie  z  instrukcj

ą

  dla  stacji  

i posterunków meteorologicznych, 

  korzysta

ć

 

danych 

meteorologicznych 

opracowa

ń

 

klimatologicznych, interpretowa

ć

 wyniki obserwacji, 

  wykorzystywa

ć

 dane do meteorologicznej osłony lotnictwa, 

  obsługiwa

ć

  urz

ą

dzenia  ł

ą

czno

ś

ci  meteorologicznej  oraz  urz

ą

dzenia 

do przekazywania danych hydro- i meteorologicznych, 

  posługiwa

ć

 si

ę

 dokumentacj

ą

 hydrologiczn

ą

 i meteorologiczn

ą

  wykorzystywa

ć

 metody statystyczne w meteorologii, 

  posługiwa

ć

 

si

ę

 

aktami 

prawnymi 

dotycz

ą

cymi 

meteorologii, 

klimatologii i ochrony 

ś

rodowiska, 

  korzysta

ć

 z literatury zawodowej i ekonomiczno-prawnej, 

  stosowa

ć

  zasady  post

ę

powania  w  przypadku  wyst

ą

pienia  zagro

Ŝ

e

ń

 

ś

rodowiska, 

  posługiwa

ć

 si

ę

 sprz

ę

tem komputerowym, 

  posługiwa

ć

  si

ę

  j

ę

zykiem  obcym  w  zakresie  wspomagaj

ą

cym 

wykonywanie zada

ń

 zawodowych, 

  przestrzega

ć

  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska, 

  organizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  stosowa

ć

 przepisy prawa dotycz

ą

ce działalno

ś

ci gospodarczej, 

  stosowa

ć

 

przepisy 

prawa 

dotycz

ą

ce 

wykonywanych 

zada

ń

 

zawodowych, 

  udziela

ć

  pierwszej  pomocy  osobom  poszkodowanym  w  wypadkach 

przy pracy, 

  kierowa

ć

 zespołem pracowników, 

  korzysta

ć

 

Ŝ

nych 

ź

ródeł 

informacji 

oraz 

doradztwa 

specjalistycznego. 

 

2. Zalecenia  dotycz

ą

ce  organizacji  procesu  dydaktyczno- 

wychowawczego 

Proces  kształcenia  według  modułowego  programu  nauczania  dla 

zawodu  technik  meteorolog  mo

Ŝ

e  by

ć

  realizowany  w  technikum  oraz  

w szkole policealnej, dla młodzie

Ŝ

y i dla dorosłych, w formie stacjonarnej 

i zaocznej. 

Program 

nauczania 

obejmuje 

kształcenie 

ogólnozawodowe, 

zawodowe  i  specjalizacyjne.  Kształcenie  ogólnozawodowe  umo

Ŝ

liwia 

zdobycie  umiej

ę

tno

ś

ci  podstawowych  w  zawodzie  technik  meteorolog 

oraz  w  zawodach  pokrewnych,  z  tego  samego  obszaru  zawodowego. 
Kształcenie  zawodowe  ma  na  celu  przygotowanie  absolwenta  do 
realizacji  zada

ń

  na  typowych  dla  zawodu  stanowiskach  pracy.  Ogólne  

i  szczegółowe  cele  kształcenia  wynikaj

ą

  z  podstawy  programowej 

kształcenia w zawodzie. 

background image

 „

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

Tre

ś

ci  programowe  zawarte  s

ą

  w  o

ś

miu  modułach:  jednym 

ogólnozawodowym,  sze

ś

ciu  modułach  zawodowych  oraz  w  jednym 

module  specjalizacyjnym.  Wybór  kierunku  specjalizacji  uwarunkowany 
jest  zapotrzebowaniem  rynku  pracy  w  regionie  oraz  zapleczem 
techniczno-dydaktycznym  placówki,  w  której  odbywa  si

ę

  kształcenie 

zawodowe. 

Kształcenie  specjalizacyjne  mo

Ŝ

e  odbywa

ć

  si

ę

  z  wykorzystaniem 

zamieszczonego  w  programie  modułu  specjalizacyjnego lub  programów 
autorskich  uwzgl

ę

dniaj

ą

cych  potrzeby  lokalnego  rynku  pracy.  Podczas 

opracowywania  autorskiego  programu  specjalizacji,  na  realizacj

ę

  jego 

tre

ś

ci  nale

Ŝ

y  przeznaczy

ć

  tak

ą

  sam

ą

  liczb

ę

  godzin  jak  w  module 

311[23].S1. 

Moduły  uwzgl

ę

dniaj

ą

ce  zadania  zawodowe  podzielone  s

ą

  na 

jednostki  modułowe.  Ka

Ŝ

da  jednostka  modułowa  zawiera  tre

ś

ci 

stanowi

ą

ce wyodr

ę

bnion

ą

 logicznie cało

ść

Realizacja celów kształcenia 

poszczególnych 

modułów 

jednostek 

modułowych 

umo

Ŝ

liwia 

opanowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  pozwalaj

ą

cych  na  wykonanie  okre

ś

lonego 

zakresu  pracy.

 

Czynnikiem  sprzyjaj

ą

cym  nabywaniu  umiej

ę

tno

ś

ci 

zawodowych 

jest 

wykonywanie 

ć

wicze

ń

 

zaproponowanych  

w poszczególnych jednostkach modułowych. 

Moduł ogólnozawodowy 311[23].O1 – Podstawy zawodu – składa si

ę

 

z  czterech  jednostek  modułowych  i  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce 

stosowania  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska,  budowy  i  składu  atmosfery 

ziemskiej,  zjawisk  w  niej  zachodz

ą

cych  oraz  posługiwania  si

ę

 

dokumentacj

ą

 hydrologiczno-meteorologiczn

ą

. Program poszczególnych 

jednostek  obejmuje  ogólnozawodowe  tre

ś

ci  kształcenia,  które  maj

ą

 

podstawowe znaczenie dla kształcenia w zawodzie. 

Moduł  311[23].Z1  –  Obserwacje  i  pomiary  meteorologiczne  –  jest 

pierwszym modułem zawodowym, który składa si

ę

 z czterech jednostek. 

Podczas  realizacji  programu  poszczególnych  jednostek  uczniowie 
poznaj

ą

  zasady  prowadzenia  obserwacji  i  wykonywania  pomiarów 

promieniowania  słonecznego  i  usłonecznienia,  temperatury,  parowania, 
oraz wilgotno

ś

ci powietrza, a tak

Ŝ

e ci

ś

nienia atmosferycznego, kierunku, 

pr

ę

dko

ś

ci i siły wiatru oraz opadów atmosferycznych.  

Moduł 

311[23].Z2 

– 

Podstawy 

klimatologii 

– 

składa 

si

ę

  

z  dwóch  jednostek  modułowych,  których  tre

ś

ci  dotycz

ą

  okre

ś

lania 

wpływu  ró

Ŝ

nych  czynników  na  kształtowanie  si

ę

  klimatu  oraz 

prowadzenia obserwacji i pomiarów do celów klimatologicznych. 

Moduł 

311[23].Z3 

– 

Podstawy 

hydrologii 

– 

składa 

si

ę

  

z  trzech  jednostek  modułowych,  których  tre

ś

ci  dotycz

ą

  obiegu  wody  

w przyrodzie, charakterystyki wód powierzchniowych i podziemnych,  
 

background image

 „

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

10 

wykonywania 

pomiarów 

hydrologicznych, 

opracowywania 

prognoz 

hydrologicznych oraz oceny sytuacji hydrologicznej. 

Moduł  311[23].Z4  –  Podstawy  oceanologii  –  składa  si

ę

  z  trzech 

jednostek, których tre

ś

ci dotycz

ą

 okre

ś

lania czynników wpływaj

ą

cych na 

kształtowanie  dna,  brzegów  oceanicznych  oraz  wybrze

Ŝ

y  morskich, 

prowadzenia  bada

ń

  geofizycznych,  a  tak

Ŝ

e  ochrony  zasobów  mórz  

i oceanów. 

Moduł  311[23].Z5  –  Prognozy  meteorologiczne  –  składa  si

ę

  z  dwóch 

jednostek  modułowych,  których  realizacja  pozwali  na  kształtowanie 
umiej

ę

tno

ś

ci  sporz

ą

dzania  prognoz  meteorologicznych  oraz  korzystania  

z prognostycznych modeli pogody. 

Moduł  311[23].Z6  –  Praktyka  zawodowa  –  zawiera  dwie  jednostki 

modułowe,  których  realizacja  umo

Ŝ

liwi  uczniom  nabycie  praktycznych 

umiej

ę

tno

ś

ci  wykonywania  pomiarów  meteorologicznych  oraz  prac 

zwi

ą

zanych z budow

ą

 i obsług

ą

 stacji hydrologiczno-meteorologicznej.  

Moduł  311[23].S1  –  Zarz

ą

dzanie 

ś

rodowiskiem  –  jest  modułem 

specjalizacyjnym,  zawieraj

ą

cym  dwie  jednostki  modułowe,  których  tre

ś

ci 

dotycz

ą

  zarz

ą

dzania 

ś

rodowiskiem  w  jednostce  gospodarczej  oraz 

monitoringu 

ś

rodowiska.  

Szkoła  mo

Ŝ

e  opracowa

ć

  i  realizowa

ć

  własny  program  modułu 

specjalizacyjnego  zgodnie  z  potrzebami  lokalnego  rynku  pracy,  którego 
tematyka mo

Ŝ

e dotyczy

ć

– 

ochrony powietrza, 

– 

hydrologii i oceanologii, 

– 

gospodarki wodnej. 
Wykaz modułów i jednostek modułowych zamieszczono w tabeli. 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

 „

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

11 

Wykaz modułów i jednostek modułowych 
 

Symbol jednostki 

modułowej 

Wykaz modułów 

i jednostek modułowych 

Orientacyjna 

liczba godzin na 

realizacj

ę

 

 

Moduł 311[23].O1 
Podstawy zawodu 

 

 

  288 

311[23].O1.01 

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny 

pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska 

    60 

311[23].O1.02 

Charakteryzowanie budowy i składu atmosfery 

    64 

311[23].O1.03 

Analizowanie

 

zjawisk atmosferycznych  

i hydrologicznych zachodz

ą

cych w przyrodzie 

  112 

311[23].O1.04 

Posługiwanie si

ę

 dokumentacj

ą

 hydrologiczno-

meteorologiczn

ą

 

    52 

 

Moduł 311[23].Z1 
Obserwacje i pomiary meteorologiczne
 

  360 

311[23].Z1.01 

Wykonywanie pomiarów promieniowania 
słonecznego oraz usłonecznienia 

  106 

311[23].Z1.02 

Wykonywanie pomiarów temperatury, parowania 
oraz wilgotno

ś

ci powietrza 

  126 

311[23].Z1.03 

Wykonywanie pomiarów ruchu mas powietrza 

    64 

311[23].Z1.04 

Wykonywanie pomiarów opadów 
atmosferycznych 

    64 

 

Moduł 311[23].Z2 
Podstawy klimatologii 

  216 

311[23].Z2.01 

Analizowanie czynników wpływaj

ą

cych na 

zró

Ŝ

nicowanie klimatu 

  108 

311[23].Z2.02 

Prowadzenie obserwacji i pomiarów do celów 
klimatologicznych 

  108 

 

Moduł 311[23].Z3 
Podstawy hydrologii 

  206 

311[23].Z3.01 

Charakteryzowanie wód powierzchniowych  
i podziemnych 

    58 

311[23].Z3.02 

Wykonywanie pomiarów hydrologicznych  

  102 

311[23].Z3.03 

Opracowywanie prognoz hydrologicznych 

    46 

 

Moduł 311[23].Z4 
Podstawy oceanologii 

  204 

311[23].Z4.01 

Charakteryzowanie zjawisk oceanicznych 

    85 

311[23].Z4.02 

Wykonywanie bada

ń

 geofizycznych  

     85 

311[23].Z4.03 

Przeciwdziałanie zagro

Ŝ

eniom mórz i oceanów  

    34 

 

Moduł 311[23].Z5 
Prognozy  meteorologiczne
 

  184 

311[23].Z5.01 

Sporz

ą

dzanie prognoz meteorologicznych 

  124 

311[23].Z5.02 

Korzystanie z prognostycznych modeli pogody 

    60 

 

Moduł 311[23].Z6 
Praktyka zawodowa 

  140 

311[23].Z6.01 

Wykonywanie pomiarów meteorologicznych   

    70 

background image

 „

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

12 

311[23].Z6.02 

Wykonywanie prac zwi

ą

zanych z budow

ą

  

i obsług

ą

 stacji hydrologiczno- meteorologicznej 

    70 

 

Moduł 311[23].S1 
Zarz

ą

dzanie 

ś

rodowiskiem  

  192 

311[23].S1.01 

Zarz

ą

dzanie 

ś

rodowiskiem w jednostce 

gospodarczej 

    96 

311[23].S1.02 

Monitorowanie 

ś

rodowiska 

    96 

 

Razem  

1790 

 
Na podstawie wykazu oraz układu jednostek modułowych sporz

ą

dzono 

dydaktyczn

ą

 map

ę

 programu. 

 

Dydaktyczna mapa programu nauczania 

 

 
 

 
 
 

 
 

 
 
 

 
 

 
 
 

 
 
 

 
 

 
 
 

 

311[23].O1.01 

311[23].O1

 

311[23].O1.02 

 

311[23].O1.03 

 

311[23].O1.04 

 

311[23].Z1

 

311[23].Z1.01 

 

311[23].Z1.02 

 

311[23].Z1.04 

 

311[23].Z2

 

311[23].Z2.01 

 

311[23].Z2.02 

 

311[23].Z1.03 

 

311[23].Z3

 

background image

 „

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

13 

 

 
 

 
 
 

 
 
 

 
 
 
 

 
 
 
 

 
 
 

 
 
 

 
 
 

 

 
 

 
 
 
 
 

 
 
 

Dydaktyczna  mapa  programu  nauczania  stanowi  schemat  powi

ą

za

ń

 

mi

ę

dzy  modułami  i  jednostkami  modułowymi  oraz  okre

ś

la  kolejno

ść

  ich 

realizacji.  Moduł  311[23].O1  powinien  by

ć

  realizowany  w  pierwszej 

kolejno

ś

ci,  gdy

Ŝ

  wyst

ę

puj

ą

  w  nim  jednostki  modułowe,  których  tre

ś

ci 

stanowi

ą

 baz

ę

 dla pozostałych modułów. 

Nauczyciele  realizuj

ą

cy  modułowy  program  nauczania  powinni 

posiada

ć

 

przygotowanie 

metodologiczne 

dotycz

ą

ce 

kształcenia 

modułowego,  aktywizuj

ą

cych  metod nauczania,  pomiaru  dydaktycznego 

oraz projektowania i opracowywania pakietów edukacyjnych. 

311[23].Z3.01 

 

311[23].Z3.02 

 

311[23].Z3.03 

 

311[23].Z4

 

311[23].Z4.01 

 

311[23].Z4.02 

 

311[23].Z4.03 

 

311[23].Z5

 

311[23].Z5.01 

 

311[23].Z5.02 

 

311[23].Z6

 

311[23].Z6.02 

 

311[23].Z6.01 

 

311[23].S1

 

311[23].S1.02 

 

311[23].S1.01 

 

background image

 „

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

14 

Nauczyciel  kieruj

ą

cy  procesem  nabywania  umiej

ę

tno

ś

ci  przez 

uczniów  powinien  udziela

ć

  pomocy  w  rozwi

ą

zywaniu  problemów, 

kształtowa

ć

  umiej

ę

tno

ś

ci  zawodowe,  uwzgl

ę

dniaj

ą

c  ich  indywidualne 

predyspozycje, mo

Ŝ

liwo

ś

ci i do

ś

wiadczenia.  

Ponadto,  powinien  rozwija

ć

  zainteresowania  zawodem,  wskazywa

ć

 

na  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  dalszego  kształcenia,  zdobywania  nowych  umiej

ę

tno

ś

ci 

zawodowych. Powinien równie

Ŝ

 kształtowa

ć

 takie cechy, jak: dokładno

ść

 

i  systematyczno

ść

,  rzetelno

ść

  i  odpowiedzialno

ść

  za  prac

ę

,  sprawne 

komunikowanie si

ę

, twórcze rozwi

ą

zywanie problemów oraz umiej

ę

tno

ść

 

współdziałania w zespole. 

Wskazane 

jest, 

aby 

zaj

ę

cia 

edukacyjne 

realizowane 

były 

z wykorzystaniem aktywizuj

ą

cych metod nauczania, takich jak: dyskusja 

dydaktyczna,  metoda  tekstu  przewodniego,  metoda  samokształcenia 
kierowanego,  metoda  sytuacyjna,  metoda  projektów  i 

ć

wicze

ń

Prowadzenie  zaj

ęć

  aktywizuj

ą

cymi  metodami  nauczania  wymaga 

przygotowania materiałów dydaktycznych, takich jak: teksty przewodnie, 
instrukcje  do  metody  projektów,  instrukcje  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

instrukcje stanowiskowe. 

Wskazane jest stosowanie filmów dydaktycznych oraz organizowanie 

wycieczek  do  Instytutu  Meteorologii  i  Gospodarki  Wodnej,  o

ś

rodków 

bada

ń

  i  kontroli 

ś

rodowiska,  terenowych  organów  administracji 

pa

ń

stwowej oraz na targi i wystawy specjalistyczne. W procesie realizacji 

programu  nauczania  nale

Ŝ

y  wdra

Ŝ

a

ć

  uczniów  do  samokształcenia  oraz 

zach

ę

ca

ć

  do  korzystania  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji:  literatury  

i  czasopism  zawodowych,  norm,  przepisów  prawa,  instrukcji, 
poradników, zasobów Internetu. 

Istotnym  elementem  organizacji  procesu  dydaktycznego  jest 

sprawdzenie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  ucznia,  prowadzenie 

bada

ń

 diagnostycznych, kształtuj

ą

cych i sumuj

ą

cych. 

Badania  diagnostyczne  maj

ą

  na  celu  dokonanie  oceny  poziomu 

wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów w pocz

ą

tkowej fazie kształcenia. 

Badania  kształtuj

ą

ce  prowadzone  w  trakcie  realizacji  programu  maj

ą

 

na  celu  dostarczanie  bie

Ŝą

cych  informacji  o  efektywno

ś

ci  procesu 

nauczania - uczenia si

ę

.  

Badania sumuj

ą

ce powinny by

ć

 prowadzone po zako

ń

czeniu realizacji 

programu jednostek modułowych. 

Informacje  uzyskiwane  w  wyniku  bada

ń

  pozwalaj

ą

  na  dokonywanie 

ewaluacji procesu nauczania. 

Ocenianie  powinno  u

ś

wiadamia

ć

  uczniowi  poziom  jego  osi

ą

gni

ęć

  

w  stosunku  do  wymaga

ń

  edukacyjnych,  wdra

Ŝ

a

ć

  go  do  systematycznej 

pracy,  samokontroli  i  samooceny.  Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

 

uczniów  powinno  by

ć

  realizowane  za  pomoc

ą

  sprawdzianów  ustnych, 

background image

 „

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

15 

pisemnych 

praktycznych, 

obserwacji 

pracy 

ucznia 

podczas 

wykonywania 

ć

wicze

ń

 oraz testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych. 

Zawarta  w  tabelach  wykazu  jednostek  modułowych  orientacyjna 

liczba godzin przewidziana na realizacj

ę

 programu mo

Ŝ

e ulega

ć

 zmianie 

w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od  stosowanych  przez  nauczyciela  metod  i 

ś

rodków 

dydaktycznych. 

W zintegrowanym  procesie kształcenia modułowego nie  ma podziału 

na zaj

ę

cia teoretyczne i praktyczne. Formy organizacyjne pracy uczniów 

powinny by

ć

 dostosowane do tre

ś

ci i metod kształcenia. 

Zaleca  si

ę

,  aby  zaj

ę

cia  prowadzone  były  w  grupach  do  15  osób. 

Proponowane  formy  organizacyjne  prowadzenia  zaj

ęć

,  to:  praca  

w zespołach 2–5 osobowych oraz praca indywidualna. 

Szkoła  realizuj

ą

ca  kształcenie  zawodowe  w  zawodzie  technik 

meteorolog powinna posiada

ć

 

pracowni

ę

 bada

ń

 meteorologicznych, 

 

pracowni

ę

 komputerow

ą

W  pracowniach,  w  których  b

ę

dzie  realizowany  proces  dydaktyczny 

nale

Ŝ

y zorganizowa

ć

 stanowiska: 

  badawcze,  wyposa

Ŝ

one  w  aparatur

ę

  do  wykonywania  bada

ń

 

laboratoryjnych,  przyrz

ą

dy  pomiarowe,  zestawy  norm,  plansze 

pogl

ą

dowe, czasopisma i literatur

ę

 zawodow

ą

  komputerowe  z  oprogramowaniem  oraz  dost

ę

pem  do  Internetu, 

wyposa

Ŝ

one w drukark

ę

, skaner, programy komputerowe, 

 

ć

wicze

ń

 praktycznych, wyposa

Ŝ

one w niezb

ę

dne materiały, narz

ę

dzia 

i sprz

ę

t, urz

ą

dzenia oraz przyrz

ą

dy pomiarowe, 

  pracy 

nauczyciela, 

wyposa

Ŝ

one 

sprz

ę

audiowizualny  

i multimedialny. 
Kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  praktycznych  powinno  odbywa

ć

  si

ę

  na 

odpowiednio  wyposa

Ŝ

onych  stanowiskach  symulacyjnych,  w  pracowniach 

ć

wicze

ń

 praktycznych, warsztatach szkolnych oraz pracowni komputerowej. 

Ć

wiczeniowe  stanowisko  pracy  ucznia  powinna  stanowi

ć

  wydzielona 

cz

ęść

  pracowni.  Korzystaj

ą

c  ze  zgromadzonego  sprz

ę

tu,  narz

ę

dzi  oraz 

przyrz

ą

dów  pomiarowych,  ucze

ń

  b

ę

dzie  mógł  wykonywa

ć

  okre

ś

lone 

zadania zawodowe. 

W trosce o jako

ść

 kształcenia konieczne s

ą

 systematyczne działania 

szkoły polegaj

ą

ce na: 

  pozyskiwaniu nowych 

ś

rodków kształcenia, 

 

opracowaniu obudowy dydaktycznej programu nauczania,  

 

współpracy z instytucjami zwi

ą

zanymi z kierunkiem kształcenia, celem 

aktualizacji 

tre

ś

ci 

kształcenia 

zawodowego, 

odpowiadaj

ą

cych 

wymaganiom technologii, techniki oraz rynku pracy, 

background image

 „

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

16 

 

doskonaleniu  nauczycieli  w  zakresie  kształcenia  modułowego, 
aktywizuj

ą

cych  metod  nauczania,  pomiaru  dydaktycznego  oraz 

projektowania pakietów edukacyjnych. 

background image

 „

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

17 

II.  Plany nauczania 

 
PLAN NAUCZANIA 

 

Czteroletnie technikum 
Zawód: technik meteorolog  311[23] 
Podbudowa programowa: gimnazjum 
 

Dla młodzie

Ŝ

Dla dorosłych 

Liczba 
godzin 

tygodniowo  

w czteroletnim 

okresie 

nauczania 

Liczba  

godzin 

tygodniowo 

w czteroletnim 

okresie 

nauczania 

Liczba  

godzin 

w czteroletnim 

okresie 

nauczania 

Semestry I–VIII 

 
 
 
 

Lp. 

 
 
 
 

Moduły kształcenia  

w zawodzie 

 

Klasy I–IV 

Forma  

stacjonarna 

Forma 

zaoczna 

1.    Podstawy zawodu 

  8 

  6 

100 

2.   

Obserwacje i pomiary 
meteorologiczne 

10 

  7 

126 

3.    Podstawy klimatologii  

  6 

  4 

  76 

4.    Podstawy hydrologii  

  6 

  4 

  76 

5.    Podstawy oceanologii  

  6 

  4 

  76 

6.    Prognozy meteorologiczne 

  6 

  4 

  76 

7.    Zarz

ą

dzanie 

ś

rodowiskiem 

  8 

  6 

100 

Razem 

50 

35 

630 

Praktyka zawodowa: 4 tygodnie  

 

background image

 „

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

18 

PLAN NAUCZANIA 
 
Szkoła policealna 
Zawód: technik meteorolog  311[23] 
Podbudowa programowa: szkoła daj

ą

ca wykształcenie 

ś

rednie 

 

Dla  młodzie

Ŝ

Dla  dorosłych 

Liczba 
godzin 

tygodniowo  

w dwuletnim 

okresie 

nauczania 

Liczba  

godzin 

tygodniowo 

w dwuletnim 

okresie 

nauczania 

Liczba  
godzin 

w dwuletnim 

okresie 

nauczania 

Semestry I–IV 

 
 
 
 

Lp. 

 
 
 
 

Moduły kształcenia  

w zawodzie 

 

Semestry I–IV 

Forma  

stacjonarna 

Forma 

zaoczna 

1.   

Podstawy zawodu 

              8 

  6 

110 

2.   

Obserwacje i pomiary 
meteorologiczne

 

10 

  7 

136 

3.   

Podstawy klimatologii  

  6 

  5 

  82 

4.   

Podstawy hydrologii  

  6 

  4 

  81 

5.   

Podstawy oceanologii  

  6 

  4 

  81 

6.   

Prognozowanie 
meteorologiczne  

  6 

  5 

  82 

7.   

Zarz

ą

dzanie 

ś

rodowiskiem 

  8 

  6 

110 

Razem 

50 

37 

682 

Praktyka zawodowa: 4 tygodnie  

 

background image

 „

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

19 

III.  Moduły kształcenia w zawodzie 

Moduł 311[23].O1 

Podstawy zawodu 

 

1.  Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  charakteryzowa

ć

 budow

ę

 i skład atmosfery ziemskiej, 

  opisywa

ć

 zjawiska i procesy zachodz

ą

ce w atmosferze ziemskiej, 

  wyja

ś

nia

ć

 powstawanie i przebieg zjawisk w atmosferze ziemskiej, 

  przedstawia

ć

 

przestrzenny 

czasowy 

rozkład 

procesów  

w atmosferze i ich wzajemne powi

ą

zania, 

  wyja

ś

nia

ć

  poj

ę

cia  meteorologiczne  oraz  charakteryzowa

ć

  główne 

elementy meteorologiczne, 

  wyja

ś

nia

ć

  antropogeniczne  przyczyny  i  skutki  efektu  cieplarnianego, 

kwa

ś

nych deszczów, niszczenia warstwy ozonowej, 

  okre

ś

la

ć

  wpływ  elementów  meteorologicznych  na  organizmy  ro

ś

linne  

i człowieka, 

  opisywa

ć

  zjawiska  meteorologiczne  niekorzystne  dla  rolnictwa  

i le

ś

nictwa oraz metody walki z nimi, 

  posługiwa

ć

  si

ę

  kodami  do  rejestracji  elementów  i  zjawisk 

meteorologicznych, 

  posługiwa

ć

 

si

ę

 

przepisami 

prawa 

dotycz

ą

cymi 

meteorologii, 

klimatologii i ochrony 

ś

rodowiska, 

  stosowa

ć

  zasady  post

ę

powania  w  przypadku  wyst

ą

pienia  zagro

Ŝ

e

ń

 

ś

rodowiska, 

  organizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  interpretowa

ć

  podstawowe  prawa  gospodarki  wodnej  w  zakresie 

gospodarowania 

zasobami 

wodnymi, 

ochrony 

wód 

przed 

zanieczyszczeniem, ochrony przed powodzi

ą

 i skutkami innych kl

ę

sk 

Ŝ

ywiołowych oraz awarii technicznych, 

  posługiwa

ć

 si

ę

 sprz

ę

tem komputerowym, 

  przestrzega

ć

  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej, ochrony 

ś

rodowiska oraz wymaga

ń

 ergonomii, 

  udziela

ć

 pierwszej pomocy w stanach zagro

Ŝ

enia zdrowia i 

Ŝ

ycia, 

  korzysta

ć

 z literatury zawodowej i innych 

ź

ródeł informacji. 

 
 
 
 
 
 

background image

 „

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

20 

2.  Wykaz jednostek modułowych 
 

Symbol jednostki 

modułowej 

Wykaz modułów 

i jednostek modułowych 

Orientacyjna 

liczba godzin na 

realizacj

ę

 

311[23].O1.01 

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa  

i higieny pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej  

oraz ochrony 

ś

rodowiska  

 60

 

311[23].O1.02 

Charakteryzowanie budowy i składu atmosfery 

 64

 

311[23].O1.03 

Analizowanie zjawisk atmosferycznych  
i hydrologicznych zachodz

ą

cych w przyrodzie 

112 

311[23].O1.04 

Posługiwanie si

ę

 dokumentacj

ą

 hydrologiczno-

meteorologiczn

ą

 

  52 

 

Razem 

288 

 
3. Schemat układu jednostek modułowych 
 
 

 
 
 

 
 
 
 
 
 
 

 

 
 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

311[23].O1.01 

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa  

i higieny pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej  

oraz ochrony 

ś

rodowiska 

 

311[23].O1 

Podstawy zawodu  

 

 

311[23].O1.02 

Charakteryzowanie budowy i składu atmosfery

 

 

311[23].O1.03 

Analizowanie zjawisk atmosferycznych  

i hydrologicznych wyst

ę

puj

ą

cych w przyrodzie 

 

311[23].O1.04 

Posługiwanie si

ę

 dokumentacj

ą

 hydrologiczno-

meteorologiczn

ą

 

background image

 „

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

21 

4. Literatura 

Baranowicz  W.:  Wytyczne  w  zakresie  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz 

wzór  instrukcji  bezpiecze

ń

stwa  dla  obiektów  szkół.  MEN,  Warszawa 

1997 
Hansen A.: Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy. WSiP, Warszawa 1998 

Janiszewski F.: Wskazówki dla posterunków meteorologicznych. IMGW, 
Warszawa 1998 
Jendro

ś

ka  J.,  Jerzma

ń

ski  J.:  Prawo  ochrony 

ś

rodowiska  dla  praktyków. 

Verlag Banshofer, Warszawa 2000  
Karaczan Zb., Indeka.: Ochrona 

ś

rodowiska. Aries, Warszawa 1999 

Kossowska - Cezak U., Martyn D., Olszewski K., Kopacz-Lembowicz M.: 
Meteorologia i klimatologia. PWN, Warszawa 2000 
Kossowska-  Cezak  U.  Martyn  D.,  Olszewski  K.,  Kopacz-Lembowicz  M.: 
Wst

ę

p do meteorologii i klimatologii. PWN, Warszawa 1998 

Kozak  D.,  Chmiel  B.,  Nieko  J.:  Ochrona 

ś

rodowiska.  Wydawnictwo 

UMCS, Lublin 2001 
Ko

ź

mi

ń

ski C., Michalska B.: Agrometeorologia. PWN, Warszawa 1999 

Ko

Ŝ

uchowski  K.:  Meteorologia  i  klimatologia.  PWN,  Warszawa  2005  

Łykowski B.: Zró

Ŝ

nicowanie regionalne pionowego gradientu opadowego 

w nizinnej cz

ęś

ci Polski. ZP Post

ę

pów Nauk Rolniczych 1998 

Miłaszewski  R.:  Interdyscyplinarne  podstawy  ochrony 

ś

rodowiska 

przyrodniczego. Ossolineum, Wrocław 1993 
Myers  N.  (red.):  Ziemia  -  Atlas  zarz

ą

dzania  planet

ą

.  Wyd.  BIS, 

Warszawa 1997 
Retallack B.J.: Podstawy meteorologii. IMGW, Warszawa 1991 
Słownik meteorologiczny pod red. T. Nied

ź

wiedzia. PTG i IMGW, 

Warszawa 2003 
Sorbjan  Z.:  Meteorologia  dla  ka

Ŝ

dego.  Prószy

ń

ski  i  Spółka,  Warszawa 

2001 

ś

urek  J.:  Ochrona 

ś

rodowiska  w  Polsce.  Informator  o  przepisach 

prawnych, procedurach administracyjnych i instytucjach. IO

Ś

, Warszawa 

2000 
Mi

ę

dzynarodowy Słownik Hydrologiczny. PWN, Warszawa 2001 

 
Czasopisma  specjalistyczne:  Czasopisma:  Gazeta  Obserwatora  IMGW, 
Wiadomo

ś

ci IMGW, Przyroda Polska, Aura, Gospodarka wodna 

 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

22 

Jednostka modułowa 311[23].O1.01 

Stosowanie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny 

pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska 

 

1.  Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  zinterpretowa

ć

 

podstawowe 

przepisy 

prawa 

dotycz

ą

ce 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, 

  okre

ś

li

ć

  podstawowe  obowi

ą

zki  pracodawcy  w  zakresie  zapewnienia 

bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, 

  okre

ś

li

ć

  prawa  i  obowi

ą

zki  pracownika  w  zakresie  bezpiecze

ń

stwa 

i higieny pracy, 

  zadba

ć

 o stan wyposa

Ŝ

enia oraz ład i porz

ą

dek w miejscu pracy, 

  rozpozna

ć

 zagro

Ŝ

enia zwi

ą

zane z wykonywan

ą

 prac

ą

  scharakteryzowa

ć

  czynniki  szkodliwe,  uci

ąŜ

liwe  i  niebezpieczne 

wyst

ę

puj

ą

ce na stanowiskach pracy, 

  zastosowa

ć

  zasady  bezpiecznej  pracy  podczas  obsługi  urz

ą

dze

ń

 

elektrycznych, 

  dobra

ć

  i  zastosowa

ć

  odzie

Ŝ

  ochronn

ą

  oraz 

ś

rodki  ochrony 

indywidualnej do okre

ś

lonych prac, 

  dostrzec zagro

Ŝ

enia zwi

ą

zane z wykonywan

ą

 prac

ą

  zastosowa

ć

  podr

ę

czny  sprz

ę

t  oraz 

ś

rodki  ga

ś

nicze,  zgodnie  

z zasadami ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej, 

  podj

ąć

  działania  w  przypadku  zagro

Ŝ

enia  po

Ŝ

arowego,  zgodnie  

z instrukcj

ą

 przeciwpo

Ŝ

arow

ą

  zastosowa

ć

  procedury  udzielania  pierwszej  pomocy  w  stanach 

zagro

Ŝ

enia zdrowia i 

Ŝ

ycia, 

  przewidzie

ć

 i zapobiec zagro

Ŝ

eniom 

Ŝ

ycia i zdrowia pracowników, 

  zastosowa

ć

  zasady  eksploatacji  maszyn,  urz

ą

dze

ń

  oraz  przyrz

ą

dów 

pomiarowych, 

  zastosowa

ć

 zasady ochrony 

ś

rodowiska. 

 

2. Materiał nauczania 

Prawna ochrona pracy. 
Wymagania  higieniczno-sanitarne  i  bezpiecze

ń

stwa  pracy  oraz 

bezpiecze

ń

stwa przeciwpo

Ŝ

arowego. 

Czynniki szkodliwe, uci

ąŜ

liwe i niebezpieczne wyst

ę

puj

ą

ce w procesach 

pracy. 
Zasady kształtowania bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. 
Bezpiecze

ń

stwo pracy podczas obsługi urz

ą

dze

ń

 elektrycznych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

23 

Ś

rodki ochrony indywidualnej i zbiorowej. 

Zasady ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej. 

Zasady eksploatacji maszyn i urz

ą

dze

ń

 oraz sprz

ę

tu pomiarowego. 

Zasady bezpiecze

ń

stwa podczas wykonywania pomiarów. 

Zasady ochrony 

ś

rodowiska. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Dobieranie 

ś

rodków  ochrony  indywidualnej  do  rodzaju  wykonywanej 

pracy. 

  Udzielanie pierwszej pomocy osobie pora

Ŝ

onej pr

ą

dem elektrycznym, 

zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

cymi procedurami. 

  Dobieranie  sprz

ę

tu  i 

ś

rodków  ga

ś

niczych  do  rodzaju  gaszonego 

po

Ŝ

aru. 

  Stosowanie  podr

ę

cznego  sprz

ę

tu  i 

ś

rodków  ga

ś

niczych  do  gaszenia 

zarzewia po

Ŝ

aru. 

  Wykonywanie  sztucznego  oddychania  na  fantomie,  zgodnie  

z obowi

ą

zuj

ą

cymi procedurami. 

 
4. 

Ś

rodki dydaktyczne

 

Kodeks pracy. 
Przepisy dotycz

ą

ce bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy w budownictwie. 

Polskie Normy i przepisy prawa dotycz

ą

ce wymaga

ń

 ergonomii. 

Fotografie przedstawiaj

ą

ce zagro

Ŝ

enia na stanowiskach pracy. 

Ś

rodki  medyczne  do  nauki  udzielania  pierwszej  pomocy  w  stanach 

zagro

Ŝ

enia zdrowia i 

Ŝ

ycia. 

Typowy sprz

ę

t ga

ś

niczy, ga

ś

nice. 

Odzie

Ŝ

 ochronna i sprz

ę

t ochrony indywidualnej. 

Regulaminy  i  instrukcje  dotycz

ą

ce  obsługi  urz

ą

dze

ń

  stwarzaj

ą

cych 

zagro

Ŝ

enia. 

Foliogramy i przezrocza dotycz

ą

ce zagro

Ŝ

e

ń

 na stanowiskach pracy. 

Filmy dydaktyczne na temat procedury post

ę

powania w razie wypadków 

przy  pracy,  udzielania  pierwszej  pomocy  w  sytuacjach  zagro

Ŝ

enia 

zdrowia i 

Ŝ

ycia, ochrony 

ś

rodowiska na stanowiskach pracy, zagro

Ŝ

enia 

po

Ŝ

arowego,  zachowania  pracowników  w  przypadku  powstania  po

Ŝ

aru  

i w sytuacjach awarii technologicznych. 
Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program 

jednostki 

modułowej 

obejmuje 

tre

ś

ci 

dotycz

ą

ce 

bezpiecze

ń

stwa 

higieny 

pracy, 

kształtowania 

bezpiecznych  

i  higienicznych  warunków  pracy  oraz  bezpiecze

ń

stwa  na  stanowisku 

pracy. Podczas realizacji programu nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na obowi

ą

zki 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

24 

pracownika  i  pracodawcy  w  zakresie  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy, 

znaczenie 

ochrony 

zdrowia 

pracy 

zawodowej, 

ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  i  ochrony 

ś

rodowiska  oraz  nieprawidłowo

ś

ci,  które 

mog

ą

 wyst

ą

pi

ć

 w procesie pracy.  

Zaleca  si

ę

,  aby  podczas  realizacji  programu  nauczania  stosowa

ć

 

aktywizuj

ą

ce  metody  nauczania,  w  szczególno

ś

ci  metod

ę

  inscenizacji, 

przypadków, dyskusji dydaktycznej, tekstu przewodniego oraz 

ć

wiczenia 

praktyczne  i  gry  symulacyjne  z  zastosowaniem 

ś

rodków  ochrony 

indywidualnej  oraz  sprz

ę

tu  ga

ś

niczego.  Zaj

ę

cia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  

w grupach do 15 osób, podzielonych na zespoły 2-3 osobowe.  

Podczas 

wykonywania 

ć

wicze

ń

ucze

ń

 

powinien 

opanowa

ć

 

umiej

ę

tno

ść

  rozpoznawania  i  stosowania  sprz

ę

tu  oraz 

ś

rodków 

ga

ś

niczych, 

wykonywania 

okre

ś

lonych 

czynno

ś

ci 

zwi

ą

zanych  

z  udzielaniem  pierwszej  pomocy  w  stanach  zagro

Ŝ

enia  zdrowia  i 

Ŝ

ycia. 

Konieczne  jest  u

ś

wiadomienie  uczniom, 

Ŝ

e  ochrona  człowieka  

ś

rodowisku pracy jest zagadnieniem nadrz

ę

dnym. 

 

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

 

 edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie okre

ś

lonych 

kryteriów.  

Podczas  sprawdzania  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  mo

Ŝ

na 

zastosowa

ć

  sprawdziany  ustne  i  pisemne,  obserwacj

ę

  czynno

ś

ci 

uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

 oraz testy osi

ą

gni

ęć

 szkolnych.  

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne uczniów nale

Ŝ

y ocenia

ć

 podczas obserwacji 

wykonywanych 

ć

wicze

ń

  oraz  poprzez  stosowanie  testów  z  zadaniami 

praktycznymi.  Obserwuj

ą

c  czynno

ś

ci  ucznia  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

 nale

Ŝ

y zwraca

ć

 uwag

ę

 na: 

−−−−

  wykonywanie  zada

ń

  zgodnie  z  zasadami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny 

pracy, 

−−−−

  udzielanie pierwszej pomocy w sytuacji zagro

Ŝ

enia zdrowia lub 

Ŝ

ycia, 

−−−−

  stosowanie sprz

ę

tu przeciwpo

Ŝ

arowego oraz 

ś

rodków ga

ś

niczych. 

W  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu 

jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  testu  pisemnego,  testu 

praktycznego oraz poziom wykonywania 

ć

wicze

ń

 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

25 

Jednostka modułowa 311[23].O1.02 
Charakteryzowanie budowy i składu atmosfery

 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  scharakteryzowa

ć

 budow

ę

 atmosfery ziemskiej, 

  scharakteryzowa

ć

 skład atmosfery ziemskiej, 

  rozpozna

ć

 zjawiska i procesy zachodz

ą

ce w atmosferze ziemskiej, 

  scharakteryzowa

ć

 procesy zachodz

ą

ce w poszczególnych warstwach 

atmosfery, 

  wyja

ś

ni

ć

  powstawanie  i  przebieg  zjawisk  optycznych  i  akustycznych  

w atmosferze ziemskiej, 

  scharakteryzowa

ć

  procesy  wymiany  ciepła  mi

ę

dzy  podło

Ŝ

em  

a atmosfer

ą

  wyja

ś

ni

ć

 obieg wody w atmosferze, 

  wyja

ś

ni

ć

 

przestrzenny 

czasowy 

rozkład 

procesów  

zachodz

ą

cych w atmosferze i okre

ś

li

ć

 ich wzajemne powi

ą

zania, 

  wyja

ś

ni

ć

 poj

ę

cie granicznej warstwy atmosfery, 

  wyja

ś

ni

ć

 mechanizm cyrkulacji atmosfery, 

  scharakteryzowa

ć

 

prawa 

rz

ą

dz

ą

ce 

procesami 

zachodz

ą

cymi  

w atmosferze, 

  scharakteryzowa

ć

 

rodzaje 

zanieczyszcze

ń

 

powietrza 

atmosferycznego, 

  wyja

ś

ni

ć

 antropogeniczne przyczyny efektu cieplarnianego, kwa

ś

nych 

deszczów, niszczenia warstwy ozonowej, 

  okre

ś

li

ć

  wpływ  efektu  cieplarnianego,  kwa

ś

nych  opadów  oraz  dziury 

ozonowej na 

ś

rodowisko przyrodnicze. 

 

2. Materiał nauczania 

Skład atmosfery. 
Budowa atmosfery. 
Procesy i zjawiska atmosferyczne. 
Bilans promieniowania ziemi i atmosfery. 
Wymiana ciepła mi

ę

dzy Ziemi

ą

 a atmosfer

ą

Wiatr przy powierzchni Ziemi i w atmosferze. 
Obieg wody w atmosferze. 
Procesy adiabatyczne w atmosferze oraz stany równowagi powietrza. 
Rozkład ci

ś

nienia i fronty atmosferyczne. 

Zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego. 
Przyczyny  i  skutki  efektu  cieplarnianego,  kwa

ś

nych  deszczów, 

niszczenia warstwy ozonowej. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

26 

3. 

Ć

wiczenia 

  Obliczanie bilansu promieniowania Ziemi i atmosfery. 

  Obliczanie pionowych zmian temperatury w atmosferze. 

  Analizowanie przyczyn powstawania kwa

ś

nych opadów. 

  Analizowanie wpływu dziury ozonowej na organizmy 

Ŝ

ywe. 

 
4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Plansze  i  foliogramy  dotycz

ą

ce  budowy  atmosfery  i  zjawisk 

zachodz

ą

cych w atmosferze. 

Mapy układów barycznych. 
Atlasy geograficzne Polski i 

ś

wiata. 

Atlas chmur. 
Diagramy termodynamiczne. 
Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce zmian zachodz

ą

cych w atmosferze. 

Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki  

Program  jednostki  zawiera  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  budowy  i  składu 

atmosfery ziemskiej oraz zjawisk w niej zachodz

ą

cych.    

W  procesie  dydaktycznym  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na 

wpływ 

podstawowych 

składników 

atmosfery, 

domieszek  

i  zanieczyszcze

ń

  na  procesy  zachodz

ą

ce  w  atmosferze  ziemskiej  oraz 

na  powstawanie  zjawisk  optycznych  i  akustycznych,  wymian

ę

  ciepła, 

obieg wody oraz mechanizm cyrkulacji atmosfery. 
 

Umiej

ę

tno

ś

ci zdobyte podczas realizacji tej jednostki b

ę

d

ą

 niezb

ę

dne 

w  procesie  kształcenia  zawodowego.  Realizuj

ą

c  program  nauczania 

nale

Ŝ

y  odwoływa

ć

  si

ę

  do  wiedzy  uczniów  zdobytej  podczas  zaj

ęć

 

dydaktycznych z geografii oraz ochrony i kształtowania 

ś

rodowiska. 

 

Program 

jednostki 

powinien 

by

ć

 

realizowany 

nast

ę

puj

ą

cymi 

metodami: wykładu konwersatoryjnego, dyskusji dydaktycznej, projektów 
oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych.  

 

Uczniowie powinni pracowa

ć

 w grupach do 15 osób, podzielonych na 

zespoły  4-5  osobowe.  Zaj

ę

cia  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  pracowni  bada

ń

 

meteorologicznych, 

wyposa

Ŝ

onej 

przyrz

ą

dy 

do 

pomiarów 

meteorologicznych,  mapy  Polski  i 

ś

wiata  oraz  atlasy  klimatyczne.  

W czasie zaj

ęć

 uczniowie powinni mie

ć

 mo

Ŝ

liwo

ść

 korzystania z danych 

synoptycznych,  atlasów  chmur,  literatury  zawodowej  oraz  zasobów 
Internetu.  Zaleca  si

ę

  równie

Ŝ

  prezentowanie  filmów  dydaktycznych  

o  tematyce  dotycz

ą

cej  wpływu  efektu  cieplarnianego  oraz  kwa

ś

nych 

opadów na 

ś

rodowisko przyrodnicze. 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

27 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie,  przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki,  na 
podstawie  okre

ś

lonych  kryteriów.  Podczas  realizacji  programu  nale

Ŝ

ocenia

ć

  osi

ą

gni

ę

cia  uczniów  w  zakresie  wyodr

ę

bnionych  celów 

kształcenia.  
 

W procesie oceniania nale

Ŝ

y stosowa

ć

:  

  sprawdziany pisemne i ustne,  

  testy osi

ą

gni

ęć

 szkolnych,  

  obserwacj

ę

 

czynno

ś

ci 

ucznia 

podczas 

wykonywania 

zada

ń

 

praktycznych.  

 

Oceniaj

ą

c osi

ą

gni

ę

cia uczniów szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwraca

ć

 na: 

  okre

ś

lanie budowy i składu atmosfery, 

  rozpoznawanie  podstawowych  zjawisk  zachodz

ą

cych  w  atmosferze 

ziemskiej, 

  korzystanie 

diagramów 

termodynamicznych 

tablic 

meteorologicznych oraz danych dost

ę

pnych w Internecie, 

  okre

ś

lanie zasi

ę

gu zjawisk atmosferycznych, 

  wyja

ś

nianie  wpływu  zanieczyszcze

ń

  wyst

ę

puj

ą

cych  w  atmosferze  na 

ś

rodowisko przyrodnicze, 

  opracowywanie sprawozda

ń

 z realizacji 

ć

wicze

ń

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów,  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu jednostki modułowej, nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 wyniki sprawdzianów, 

testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych oraz poziom wykonywania 

ć

wicze

ń

.  

 
 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

28 

Jednostka modułowa 311[23].O1.03 
Analizowanie 

zjawisk 

atmosferycznych  

i hydrologicznych zachodz

ą

cych w przyrodzie 

 

1.  Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  scharakteryzowa

ć

 przedmiot bada

ń

 i podział meteorologii, 

  zdefiniowa

ć

  wielko

ś

ci  okre

ś

laj

ą

ce  stan  fizyczny  atmosfery  -  ci

ś

nienie 

atmosferyczne, 

promieniowanie 

słoneczne 

usłonecznienie, 

widzialno

ść

temperatur

ę

 

powietrza, 

parowanie, 

wilgotno

ść

zachmurzenie, opady i osady, wiatry,  

  rozpozna

ć

  i  sklasyfikowa

ć

  chmury  oraz  okre

ś

li

ć

  wysoko

ść

  podstawy 

chmur, 

  scharakteryzowa

ć

  przebieg  zjawisk  okre

ś

laj

ą

cych  stan  fizyczny 

atmosfery i ich rozkład na kuli ziemskiej, 

  zdefiniowa

ć

 

poj

ę

cia: 

hydrometeory, 

litometeory, 

fotometeory, 

elektrometeory, 

  okre

ś

la

ć

 

wpływ 

czynników 

meteorologicznych 

na 

organizm  

człowieka oraz zwierz

ę

ta i ro

ś

liny, 

  scharakteryzowa

ć

 zakres i znacznie hydrologii w gospodarce, 

  dokona

ć

 podziału hydrologii według ró

Ŝ

nych kryteriów, 

  scharakteryzowa

ć

 obieg wody w przyrodzie, 

  okre

ś

li

ć

  wpływ  zjawisk  meteorologicznych  i  hydrologicznych  na 

rolnictwo i le

ś

nictwo,  

  okre

ś

li

ć

  metody  ochrony 

Ŝ

ywych  organizmów  przed  oddziaływaniem 

niekorzystnych zjawisk zachodz

ą

cych w atmosferze i hydrosferze, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 specjalistycznym programem komputerowym do badania 

zjawisk atmosferycznych i hydrologicznych. 

 

2. Materiał nauczania 

Meteorologia i jej podział. 
Ci

ś

nienie atmosferyczne. 

Promieniowanie i usłonecznienie. 
Temperatura powietrza, gleby i wody.  
Parowanie. 
Wilgotno

ść

 gleby i powietrza.  

Kondensacja i sublimacja pary wodnej. 
Procesy adiabatyczne w atmosferze, stan równowagi powietrza. 
Zakres i znacznie hydrologii. 
Podział hydrologii w zale

Ŝ

no

ś

ci od miejsca wyst

ę

powania wody, rodzaju 

bada

ń

 i czynno

ś

ci w czasie bada

ń

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

29 

Opady i osady atmosferyczne. 
Powstawanie i klasyfikacja chmur. 
Zachmurzenie nieba. 
Meteory - hydrometeory, litometeory, fotometeory, elektrometeory. 
Wpływ zjawisk meteorologicznych na organizmy 

Ŝ

ywe. 

Zanieczyszczenie i radioaktywno

ść

 atmosfery. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Analiza  zjawisk  atmosferycznych  wyst

ę

puj

ą

cych  na  okre

ś

lonym 

obszarze województwa, kraju. 

  Charakteryzowanie  klimatu  wybranego  regionu  na  podstawie 

wyst

ę

powania  zjawisk  meteorologicznych  oraz  wyników  pomiarów 

temperatury  powietrza,  promieniowania  słonecznego,  pr

ę

dko

ś

ci 

wiatru, nat

ęŜ

enia opadów. 

  Okre

ś

lenie wpływu zjawisk meteorologicznych na organizmy 

Ŝ

ywe na 

terenie wybranego województwa. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Tablice  pogl

ą

dowe,  plansze  i  foliogramy  przedstawiaj

ą

ce  obieg  wody  

w przyrodzie, rozkład temperatury, ci

ś

nienia w Polsce i na 

ś

wiecie. 

Mapa fizyczna i plastyczna Polski. 
Atlas chmur. 
Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce zjawisk atmosferycznych i hydrologicznych 

zachodz

ą

cych w przyrodzie.  

Roczniki hydrologiczne. 
Specjalistyczne programy komputerowe. 

 
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program 

jednostki 

modułowej 

obejmuje 

tre

ś

ci 

dotycz

ą

ce 

wyst

ę

powania  zjawisk  atmosferycznych  i  hydrologicznych  w  przyrodzie 

oraz okre

ś

lania ich wpływu na organizmy ro

ś

linne i zwierz

ę

ce.  

W  procesie  dydaktycznym  nale

Ŝ

y  stosowa

ć

  nast

ę

puj

ą

ce  metody 

nauczania:  pokaz  z  obja

ś

nieniem,  metoda  tekstu  przewodniego, 

przypadków oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych.  

W trakcie realizacji procesu nauczania-uczenia si

ę

 uczniowie powinni 

korzysta

ć

 z ró

Ŝ

nego rodzaju map, atlasów chmur, literatury zawodowej, 

specjalistycznych  programów  komputerowych  oraz  innych 

ź

ródeł 

informacji.  

Podczas 

zaj

ęć

 

dydaktycznych 

uczniowie 

powinni 

pracowa

ć

  

w  grupach  do  15  osób,  podzielonych  na  zespoły  3-4  osobowe,  
w  pracowni  bada

ń

  meteorologicznych.  Nale

Ŝ

y  stosowa

ć

  zarówno 

indywidualn

ą

,  jak  i  grupow

ą

  form

ę

  pracy  uczniów.  Dla  ułatwienia 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

30 

zrozumienia  realizowanych  tre

ś

ci  kształcenia  zaleca  si

ę

  prowadzenie 

codziennych  obserwacji  zjawisk  atmosferycznych  oraz  prezentowanie 
filmów dydaktycznych o tematyce dotycz

ą

cej anomalii pogodowych.  

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na  podstawie 
okre

ś

lonych  kryteriów.  Ocenianie  powinno  u

ś

wiadomi

ć

  uczniom  poziom 

ich osi

ą

gni

ęć

 w odniesieniu do wymaga

ń

 edukacyjnych, motywowa

ć

 do 

samodzielnej  pracy  i  samooceny.  Nauczyciel  prowadz

ą

cy  proces 

dydaktyczny  zobowi

ą

zany  jest  opracowa

ć

  wymagania  edukacyjne  na 

poszczególne stopnie szkolne. 

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  niezb

ę

dne  do  realizacji  zada

ń

  mog

ą

  by

ć

 

sprawdzane  poprzez  sprawdziany  ustne  i  pisemne  oraz  testy  osi

ą

gni

ęć

 

szkolnych.  Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  proponuje  si

ę

  sprawdza

ć

  w  trakcie 

obserwacji czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

.  

Dokonuj

ą

c oceny pracy ucznia nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  rozpoznawanie zjawisk zachodz

ą

cych w przyrodzie,  

  stosowanie terminologii z zakresu hydrologii i meteorologii, 

  okre

ś

lanie  wpływu  zjawisk  meteorologicznych  i  hydrologicznych  na 

gospodark

ę

 roln

ą

 i le

ś

n

ą

  posługiwanie si

ę

 mapami oraz atlasami i rocznikami hydrologicznymi. 

W  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu 

jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  sprawdzianów,  testu 

dydaktycznego oraz poziom wykonywania 

ć

wicze

ń

 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

31 

Jednostka modułowa 311[23].O1.04 
Posługiwanie 

si

ę

 

dokumentacj

ą

 

hydrologiczno-

meteorologiczn

ą

 

 
1.  Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 dokumentacj

ę

 hydrologiczn

ą

 i meteorologiczn

ą

 

odczyta

ć

  oznaczenia  stosowane  w  dokumentacji  hydrologiczno- 

meteorologicznej,

 

 

rozró

Ŝ

ni

ć

 mapy pogody, 

 

  zinterpretowa

ć

 dane meteorologiczne, 

  rozpozna

ć

  zasadnicze  znaki  umowne  stosowane  do  oznaczania  

cieków wodnych i obiektów hydrotechnicznych, 

  skorzysta

ć

 z roczników hydrologicznych, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 atlasem hydrologicznym, 

  zastosowa

ć

 oznaczenia stanów i przepływów wody, 

  opracowa

ć

  materiały  obserwacyjno  -  pomiarowe  potrzebne  do 

sporz

ą

dzania ekspertyz oraz roczników hydrologicznych,  

  opracowa

ć

  wyniki  obserwacji  zgodnie  z  instrukcj

ą

  dla  stacji  

i posterunków meteorologicznych, 

  sporz

ą

dzi

ć

 dokumentacj

ę

 sytuacji synoptycznej, 

  dokona

ć

 archiwizacji danych meteorologicznych,  

  zastosowa

ć

  zdobyt

ą

  wiedz

ę

  w  pełnieniu  słu

Ŝ

by  informacyjno-

ostrzegawczej, 

  scharakteryzowa

ć

 

dziedziny 

meteorologii: 

biometeorologi

ę

agrometeorologi

ę

 i meteorologi

ę

 lotnicz

ą

  obsłu

Ŝ

y

ć

 systemy przekazywania danych,  

  skorzysta

ć

  z  programów  komputerowych  do  przetwarzania  danych 

hydrologiczno-meteorologicznych, 

  scharakteryzowa

ć

  zasady  graficzno  -  numerycznego  przetwarzania 

informacji pozyskiwanych z map, 

  wyja

ś

ni

ć

 etapy tworzenia mapy numerycznej. 

 

2.  Materiał nauczania 

Dokumentacja hydrologiczna. 
Dokumentacja meteorologiczna. 
Oznaczenia umowne stosowane w dokumentacji. 
Rodzaje map. 
Dzienniki obserwacji. 
Znaki  umowne  stosowane  do  oznaczania  cieków  wodnych  i  obiektów 
hydrotechnicznych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

32 

Roczniki i atlasy hydrologiczne. 
Oznaczenia stanów i przepływów wody. 
Klucze meteorologiczne. 
Archiwizacja danych. 
Wykorzystanie  danych  meteorologicznych  i  hydrologicznych  w  ró

Ŝ

nych 

gał

ę

ziach gospodarki narodowej. 

Biometeorologia. 
Agrometeorologia. 
Meteorologia lotnicza. 
Drogi post

ę

powania przy tworzeniu mapy numerycznej. 

Zasady 

przetwarzania 

graficzno 

numerycznych 

informacji 

pozyskiwanych z map. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Analizowanie dokumentacji hydrologiczno-meteorologicznej. 

  Przewidywanie sytuacji hydrologicznej na podstawie dokumentacji. 

  Analizowanie  dokumentacji  meteorologicznej  okre

ś

lonego  obszaru  

i przewidywanie zjawisk atmosferycznych. 

  Analizowanie mapy numerycznej i poszczególnych jej elementów. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Dokumentacja hydrologiczno-meteorologiczna. 
Mapy klimatyczne i synoptyczne. 
Zdj

ę

cia satelitarne i obrazy radarowe. 

Instrukcje i klucze do szyfrowania danych. 
Plansze i foliogramy zjawisk zachodz

ą

cych w atmosferze. 

Mapy pogody. 
Prognozy pogody. 
Instrukcje do 

ć

wicze

ń

Specjalistyczne programy komputerowe. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Realizacja  programu  nauczania  jednostki  modułowej  ma  na  celu 

kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci 

posługiwania 

si

ę

 

dokumentacj

ą

 

hydrologiczno-meteorologiczn

ą

,  rocznikami  i  atlasami  hydrologicznymi 

oraz  zapoznanie  uczniów  z  zasadami  przygotowywania  danych  do 
opracowywania map numerycznych.  

W pracy nauczyciela powinny znale

źć

 zastosowanie metody podaj

ą

ce 

i aktywizuj

ą

ce. Szczególnie zalecane s

ą

 metody: pokazu z obja

ś

nieniem, 

oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych.  

Ć

wiczenia  zamieszczone  w  programie  jednostki  modułowej  stanowi

ą

 

propozycj

ę

,  któr

ą

  mo

Ŝ

na  wykorzysta

ć

  w  czasie  zaj

ęć

.  Nauczyciel  mo

Ŝ

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

33 

zaplanowa

ć

  inne 

ć

wiczenia  o  zró

Ŝ

nicowanym  stopniu  trudno

ś

ci, 

dostosowuj

ą

c ich zakres i poziom do potrzeb edukacyjnych uczniów oraz 

wyposa

Ŝ

enia pracowni. 

Zaj

ę

cia  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  pracowni  komputerowej  wyposa

Ŝ

onej  

w  graficzne  i  obliczeniowe  programy  komputerowe  oraz  w  pracowni 
bada

ń

  meteorologicznych.  Podczas  realizacji  programu  jednostki 

modułowej 

nale

Ŝ

umo

Ŝ

liwi

ć

 

uczniom 

korzystanie  

z  map,  instrukcji  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

,  kluczy  do  szyfrowania 

danych,  zdj

ęć

  satelitarnych,  obrazów  radarowych  oraz  planów 

zagospodarowania przestrzennego terenu. Uczniowie powinni pracowa

ć

 

w  grupach  do  15  osób,  podzielonych  na  zespoły  3-4  osobowe. 
Wskazane  jest  równie

Ŝ

 zorganizowanie  wycieczki do  najbli

Ŝ

szego  biura 

geodezyjno-kartograficznego,  aby  uczniowie  mogli  zapozna

ć

  si

ę

  

z zasadami sporz

ą

dzania mapy numerycznej.  

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  ocena  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na  podstawie 
okre

ś

lonych 

kryteriów. 

Opracowuj

ą

kryteria 

oceniania 

nale

Ŝ

uwzgl

ę

dni

ć

  poziom  i  zakres  opanowania  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci 

uczniów wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia. 

Ocena  powinna  stymulowa

ć

  aktywno

ść

  ucznia  i  zapewni

ć

  mu 

poczucie satysfakcji na ka

Ŝ

dym etapie kształcenia. 

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  niezb

ę

dne  do  realizacji  zada

ń

  mog

ą

  by

ć

 

oceniane  na  podstawie  sprawdzianów  ustnych  i  pisemnych  oraz  testów 
osi

ą

gni

ęć

 szkolnych.  

 

Umiej

ę

tno

ś

ci 

praktyczne 

proponuje 

si

ę

 

sprawdza

ć

 

podczas 

obserwacji  czynno

ś

ci  wykonywanych  przez  uczniów  w  trakcie 

ć

wicze

ń

Dokonuj

ą

c oceny osi

ą

gni

ęć

 uczniów nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na:  

  stosowanie 

oznacze

ń

 

dokumentacji 

hydrologicznej  

i meteorologicznej, 

  posługiwanie si

ę

 mapami i planami, 

  posługiwanie si

ę

 rocznikami hydrologicznymi, 

  korzystanie  z  programów  komputerowych  do  przetwarzania  danych 

hydrologiczno-meteorologicznych, 

  zasady post

ę

powania podczas opracowywania mapy numerycznej. 

Po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu  jednostki  modułowej  w  ocenie 

ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  sprawdzianów, 

testu dydaktycznego oraz poziom wykonania 

ć

wicze

ń

 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

34 

Moduł 311[23].Z1 
Obserwacje i pomiary meteorologiczne 

 

1. Cele kształcenia  

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  okre

ś

la

ć

 cel prowadzenia bada

ń

 meteorologicznych, 

  okre

ś

la

ć

 rozmieszczenie i układ sieci stacji meteorologicznych, 

  charakteryzowa

ć

 wyposa

Ŝ

enie stacji meteorologicznych, 

  okre

ś

la

ć

  terminy  obserwacji  i  pomiarów  meteorologicznych  oraz 

sposoby zapisu ich wyników, 

  obsługiwa

ć

 

przyrz

ą

dy 

oraz 

aparatur

ę

 

do 

pomiarów 

meteorologicznych, 

  wykonywa

ć

  pomiary  wielko

ś

ci  charakteryzuj

ą

cych  stan  fizyczny 

atmosfery, 

  okre

ś

la

ć

 lokalizacj

ę

 przyrz

ą

dów meteorologicznych, 

 

 

  obsługiwa

ć

 

systemy 

do 

przekazywania 

danych 

hydro-  

i meteorologicznych, 

  posługiwa

ć

 si

ę

 specjalnymi kodami do rejestracji zjawisk i elementów 

meteorologicznych, 

  stosowa

ć

 

podstawowe 

metody 

statystyczne 

przygotowania  

i opracowania danych meteorologicznych, 

  interpretowa

ć

 

pomiary 

aerologiczne, 

satelitarne 

lotniczo-

meteorologiczne, 

  opracowywa

ć

  wyniki  obserwacji  zgodnie  z  instrukcj

ą

  dla  stacji  

i posterunków meteorologicznych, 

  posługiwa

ć

 si

ę

 specjalistycznymi programami komputerowymi, 

  organizowa

ć

  stanowisko  pracy  zgodnie  z  zasadami  bezpiecze

ń

stwa  

i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  wymaganiami 

ergonomii. 

 

2. Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

liczba godzin na 

realizacj

ę

 

311[23].Z1.01 

Wykonywanie pomiarów promieniowania 
słonecznego oraz usłonecznienia   

106

 

311[23].Z1.02 

Wykonywanie pomiarów temperatury, parowania 
oraz wilgotno

ś

ci powietrza 

126

 

311[23].Z1.03 

Wykonywanie pomiarów ruchu mas powietrza 

  64 

311[23].Z1.04 

Wykonywanie pomiarów opadów 
atmosferycznych 

  64 

 

Razem 

360 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

35 

3. Schemat układu jednostek modułowych 
 
 
 

 
 
 

 
 
 
 

 

4. Literatura 

Janiszewski F.: Wskazówki dla posterunków meteorologicznych. IMGW, 
Warszawa 1998 
Kossowska - Cezak U., Martyn D., Olszewski K., Kopacz-Lembowicz M.: 
Meteorologia i klimatologia. PWN, Warszawa 2000 
Kossowska- Cezak U. Martyn D., Olszewski K., Kopacz-Lembowicz M.: 
Wst

ę

p do meteorologii i klimatologii. PWN, Warszawa 1998 

Ko

ź

mi

ń

ski C., Michalska B.: Agrometeorologia. PWN, Warszawa 1999 

Ko

Ŝ

uchowski  K.:  Meteorologia  i  klimatologia.  PWN,  Warszawa  2005  

Łykowski B.: Zró

Ŝ

nicowanie regionalne pionowego gradientu opadowego 

w nizinnej cz

ęś

ci Polski. ZP Post

ę

pów Nauk Rolniczych, Kraków 1998 

Myers N. (red.): Ziemia - Atlas zarz

ą

dzania planet

ą

. Wyd. BIS, 1997 

Retallack B.J.: Podstawy meteorologii. IMGW, Warszawa 1991 
Słownik meteorologiczny pod red. T. Nied

ź

wiedzia. PTG i IMGW, 2003 

Sorbjan  Z.:  Meteorologia  dla  ka

Ŝ

dego.  Prószy

ń

ski  i  Spółka,  Warszawa 

2001 
Wo

ś

 A.: ABC meteorologii. Wydawnictwo Naukowe UAM, Pozna

ń

 1995 

Wo

ś

 A.: Meteorologia dla geografów. PWN, Warszawa 1997 

Mi

ę

dzynarodowy Słownik Hydrologiczny. PWN, Warszawa 2001 

Czasopisma: Gazeta Obserwatora IMGW, Wiadomo

ś

ci IMGW  

 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 

311[23].Z1 

Obserwacje i pomiary 

meteorologiczne 

 

311[23].Z1.01 

Wykonywanie pomiarów promieniowania 

słonecznego oraz usłonecznienia  

 

 

311[23].Z1.03 

Wykonywanie pomiarów ruchu 

mas powietrza 

 

 

311[23].Z1.02 

Wykonywanie pomiarów 

temperatury, parowania oraz 

wilgotno

ś

ci powietrza 

 

311[23].Z1.04 

Wykonywanie pomiarów 

opadów atmosferycznych 

 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

36 

Jednostka modułowa 311[23].Z1.01 
Wykonywanie pomiarów promieniowania 
słonecznego oraz usłonecznienia 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−−−−

  scharakteryzowa

ć

 rodzaje promieniowania słonecznego, 

−−−−

  okre

ś

li

ć

 skutki działania promieniowania słonecznego, 

−−−−

  scharakteryzowa

ć

 metody pomiaru promieniowania słonecznego, 

−−−−

  dobra

ć

 przyrz

ą

dy do pomiaru promieniowania słonecznego, 

−−−−

  okre

ś

li

ć

 nat

ęŜ

enie promieniowania, 

−−−−

  obliczy

ć

 saldo radiacyjne Ziemi, 

−−−−

  okre

ś

li

ć

  wpływ  promieniowania  słonecznego  na  temperatur

ę

  

i wilgotno

ść

 powietrza,  

−−−−

  scharakteryzowa

ć

 rodzaje usłonecznienia, 

−−−−

  okre

ś

li

ć

 metody wykonywania pomiarów usłonecznienia, 

−−−−

  wyja

ś

ni

ć

 budow

ę

 i zasad

ę

 działania heliografów, 

−−−−

  okre

ś

li

ć

 miejsca i warunki lokalizacji heliografów, 

−−−−

  okre

ś

li

ć

 czas trwania nasłonecznienia,  

−−−−

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  kodami  i  kluczami  do  rejestracji  oraz  przesyłania 

informacji meteorologicznych, 

−−−−

  obsłu

Ŝ

y

ć

 urz

ą

dzenia ł

ą

czno

ś

ci meteorologicznej, 

−−−−

  okre

ś

li

ć

 wpływ ró

Ŝ

nych czynników na widzialno

ść

 w atmosferze, 

−−−−

  wykona

ć

 pomiar odległo

ś

ci widzenia, 

−−−−

  wyja

ś

ni

ć

  zastosowanie  metody  teledetekcji  naziemnej  i  satelitarnej  

w badaniach meteorologicznych, 

−−−−

  opracowa

ć

 wyniki obserwacji i pomiarów, 

−−−−

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

ś

rodowiska podczas wykonywania pomiarów.  

 

2.  Materiał nauczania 

Promieniowanie słoneczne. 
Metody pomiaru promieniowania słonecznego. 
Zasady wykonywania pomiarów promieniowania słonecznego. 
Przyrz

ą

dy do pomiaru promieniowania słonecznego.  

Usłonecznienie. 
Przyrz

ą

dy do pomiaru usłonecznienia. Rejestracja usłonecznienia. 

Pomiary satelitarne i lotniczo-meteorologiczne. 
Widzialno

ść

 w atmosferze. Pomiar odległo

ś

ci widzenia. 

Przyrz

ą

dy do pomiaru odległo

ś

ci widzenia. 

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

37 

3. 

Ć

wiczenia 

  Wykonywanie pomiarów promieniowania i usłonecznienia.  

  Przygotowywanie 

danych 

dotycz

ą

cych 

usłonecznienia 

do 

opracowania prognozy pogody. 

  Okre

ś

lanie 

stopnia 

uszkodzenia 

ro

ś

lin 

spowodowanego 

promieniowaniem słonecznym. 

  Wykonywanie pomiarów k

ą

ta padania promieni słonecznych. 

  Okre

ś

lanie wpływu ró

Ŝ

nych czynników na widzialno

ść

 w atmosferze. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Plansze i foliogramy zjawisk meteorologicznych. 
Atlas chmur. 
Roczniki meteorologiczne. 
Mapy synoptyczne. 
Przyrz

ą

dy do pomiaru odległo

ś

ci widzenia. 

Przyrz

ą

dy do pomiaru usłonecznienia. 

Filmy 

dydaktyczne 

dotycz

ą

ce 

powstawania 

Ŝ

nych 

zjawisk 

atmosferycznych oraz skutków promieniowania słonecznego. 
Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Specjalistyczne programy komputerowe. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

  Program  jednostki  modułowej  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  zasad 

wykonywania 

pomiarów 

promieniowania 

słonecznego 

oraz 

usłonecznienia,  okre

ś

lania  wpływu  ró

Ŝ

nych  czynników  na  widzialno

ść

  

w  atmosferze  oraz  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  zastosowania  metody  teledetekcji 

naziemnej i satelitarnej w badaniach meteorologicznych.  
  W  procesie  kształcenia  nale

Ŝ

y  stosowa

ć

  nast

ę

puj

ą

ce  metody 

nauczania:  wykład  informacyjny,  dyskusj

ę

  dydaktyczn

ą

,  metod

ę

 

projektów oraz 

ć

wiczenia praktyczne.  

  Przed  rozpocz

ę

ciem  zaj

ęć

  w  terenie  nale

Ŝ

y  poinformowa

ć

  uczniów  

o  celu,  miejscu,  sposobie  i  zasadach  wykonywania 

ć

wicze

ń

,  a  tak

Ŝ

e  

o  przepisach  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  obowi

ą

zuj

ą

cych  podczas 

ich wykonywania.  
  Podczas  prowadzenia  zaj

ęć

  nale

Ŝ

y  zwraca

ć

  uwag

ę

  na  zasady  

i  metody  prowadzenia  obserwacji  zjawisk  meteorologicznych,  zasady 
rejestrowania  i  opracowywania  wyników  obserwacji  i  pomiarów  oraz 
wyja

ś

ni

ć

 

wpływ 

Ŝ

nych 

czynników 

atmosferycznych 

na 

bezpiecze

ń

stwo komunikacji l

ą

dowej, morskiej i lotniczej.  

  Nauczyciel powinien przygotowa

ć

 teksty przewodnie lub instrukcje do 

ć

wicze

ń

. Podczas zaj

ęć

 uczniowie powinni mie

ć

 mo

Ŝ

liwo

ść

 korzystania 

z  roczników  meteorologicznych,  map  synoptycznych  oraz  literatury 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

38 

zawodowej.  Do  opracowania  wyników  bada

ń

  zaleca  si

ę

  stosowa

ć

 

specjalistyczne programy komputerowe

.

 Uczniowie powinni pracowa

ć

 w 

grupach do  15  osób  z  podziałem  na  zespoły  4-5  osobowe  w  pracowni 
bada

ń

 meteorologicznych. 

 

W  trakcie  zaj

ęć

  dydaktycznych  nale

Ŝ

y  obserwowa

ć

  prac

ę

  uczniów, 

zwracaj

ą

c  uwag

ę

  na  umiej

ę

tno

ść

  pracy  w  grupie,  dokładno

ść

 

wykonywania 

ć

wicze

ń

,  opracowywanie  i  interpretowanie  wyników 

obserwacji i pomiarów meteorologicznych. 

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

  Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej, na podstawie 
opracowanych kryteriów oceniania. Podczas realizacji programu nale

Ŝ

ocenia

ć

 

osi

ą

gni

ę

cia 

uczniów 

zakresie 

wyodr

ę

bnionych 

szczegółowych celów kształcenia.  
  Do  sprawdzania  i  oceny  poziomu  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  mog

ą

  by

ć

 

stosowane:  sprawdziany  pisemne  i  ustne,  testy  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych 

oraz  ukierunkowana  obserwacja  pracy  ucznia  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

.  

Oceniaj

ą

c  osi

ą

gni

ę

cia  uczniów  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwraca

ć

 

na: 

  rozpoznawanie zjawisk atmosferycznych, 

  dobór przyrz

ą

dów pomiarowych, 

  wykonywanie 

pomiarów 

promieniowania 

słonecznego, 

usłonecznienia, 

  okre

ś

lanie odległo

ś

ci widzenia,  

  okre

ś

lanie wpływu zjawisk atmosferycznych na 

ś

rodowisko, 

  opracowywanie i interpretowanie wyników obserwacji i pomiarów. 

 

Kontrol

ę

  poprawno

ś

ci  wykonywania 

ć

wiczenia  nale

Ŝ

y  przeprowadzi

ć

  

w  trakcie  i  po  jego  wykonaniu,  oceniaj

ą

c  poprawno

ść

,  dokładno

ść

  

i staranno

ść

 wykonania zadania.  

 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  ucznia,  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

sprawdzianów  pisemnych  i  ustnych,  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  oraz 

poziom wykonania 

ć

wicze

ń

 

 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

39 

Jednostka modułowa 311[23].Z1.02 
Wykonywanie pomiarów temperatury, parowania  
oraz wilgotno

ś

ci powietrza 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−−−−

  wyja

ś

ni

ć

 zasady lokalizacji stacji meteorologicznych, 

−−−−

  scharakteryzowa

ć

 wyposa

Ŝ

enie stacji meteorologicznej, 

−−−−

  okre

ś

li

ć

  zasady  lokalizacji  przyrz

ą

dów  pomiarowych  i  instrumentów 

na stacjach meteorologicznych, 

−−−−

  scharakteryzowa

ć

 czynniki warunkuj

ą

ce temperatur

ę

 powietrza, 

−−−−

  okre

ś

li

ć

  wpływ  ukształtowania  terenu  na  rozkład  temperatury 

powietrza, 

−−−−

  scharakteryzowa

ć

  rodzaje  termometrów  stosowanych  do  pomiaru 

temperatury powietrza, 

−−−−

  scharakteryzowa

ć

 skale termometryczne, 

−−−−

  okre

ś

li

ć

 temperatur

ę

 w stopniach Celsjusza i Kalwina, 

−−−−

  odczyta

ć

  warto

ść

  temperatury  na  termometrach  zainstalowanych  

w klatce meteorologicznej, 

−−−−

  odczyta

ć

 temperatur

ę

 na termometrze gruntowym, 

−−−−

  wykona

ć

 pomiary temperatury wody, 

−−−−

  zinterpretowa

ć

 odczyt temperatury z termografu, 

−−−−

  okre

ś

li

ć

  czynniki  wpływaj

ą

ce  na  rozkład  temperatury  w  Polsce  i  na 

ś

wiecie, 

−−−−

  scharakteryzowa

ć

 rodzaje parowania i metody jego pomiaru, 

−−−−

  wyja

ś

ni

ć

  budow

ę

  i  zasady  działania  przyrz

ą

dów  do  pomiaru 

parowania, 

−−−−

  obliczy

ć

 wielko

ść

 parowania z wolnej powierzchni wodnej,  

−−−−

  obliczy

ć

 wielko

ść

 parowania terenowego, 

−−−−

  scharakteryzowa

ć

 metody pomiaru wilgotno

ś

ci atmosferycznej, 

−−−−

  okre

ś

li

ć

 zasady wykonywania pomiarów wilgotno

ś

ci powietrza, 

−−−−

  dobra

ć

 przyrz

ą

dy do pomiaru wilgotno

ś

ci powietrza, 

−−−−

  wykona

ć

 pomiary wilgotno

ś

ci powietrza,  

−−−−

  okre

ś

li

ć

  wpływ  ukształtowania  terenu  na  rozkład  temperatury  

i wilgotno

ść

 powietrza, 

−−−−

  opracowa

ć

  wyniki  pomiarów  zgodnie  z  instrukcj

ą

  dla  stacji  

i posterunków meteorologicznych, 

−−−−

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 programami komputerowymi do opracowywania wyników 

pomiarów, 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

40 

−−−−

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

ś

rodowiska podczas wykonywania pomiarów. 

 

2. Materiał nauczania 

Lokalizacja i wyposa

Ŝ

enie stacji meteorologicznej. 

Zasady pomiarów meteorologicznych.

  

Urz

ą

dzenia do pomiaru temperatury. 

Pomiary temperatury gruntu. 
Pomiary temperatury wody. 
Rozkład temperatury na kuli ziemskiej. 
Parowanie potencjalne i rzeczywiste. 
Przyrz

ą

dy do pomiaru parowania.

 

Rodzaje wilgotno

ś

ci powietrza. 

Wska

ź

niki charakteryzuj

ą

ce wilgotno

ść

 powietrza. 

Przyrz

ą

dy do pomiaru wilgotno

ś

ci powietrza. 

Wpływ  ukształtowania  terenu  na  temperatur

ę

,  wielko

ść

  parowania  

i wilgotno

ść

 powietrza. 

Instrukcja dla stacji i posterunków meteorologicznych.  
Programy komputerowe do opracowywania wyników pomiarów. 
Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

ś

rodowiska 

obowi

ą

zuj

ą

ce podczas wykonywania pomiarów. 

 

3. 

Ć

wiczenia

 

  Dobieranie wyposa

Ŝ

enia klatki meteorologicznej. 

  Odczytywanie  temperatury  powietrza  z  termometrów  umieszczonych 

w klatce meteorologicznej. 

  Obliczanie pionowych zmian temperatury w atmosferze. 

  Wykonywanie pomiarów parowania ewaporometrem.  

  Wykonywanie pomiarów wilgotno

ś

ci powietrza.  

  Okre

ś

lanie wilgotno

ś

ci wzgl

ę

dnej, bezwzgl

ę

dnej i wła

ś

ciwej.  

  Okre

ś

lanie  pr

ęŜ

no

ś

ci  pary  wodnej,  niedosytu  wilgotno

ś

ci  powietrza 

oraz temperatury punktu rosy. 

  Wykre

ś

lanie  izoterm  na  podstawie  wyników  pomiarów  temperatury 

powietrza. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Plansze i foliogramy zjawisk meteorologicznych. 
Przyrz

ą

dy  do  pomiaru  temperatury  powietrza,  wilgotno

ś

ci,  parowania, 

temperatury gruntu, przemarzania gruntu. 
Klatka meteorologiczna z podstawowym wyposa

Ŝ

eniem.  

Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Specjalistyczne programy komputerowe. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

41 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

  Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  kształtowanie 
umiej

ę

tno

ś

ci  wykonywania  pomiarów  temperatury  powietrza  i  gruntu, 

parowania oraz wilgotno

ś

ci powietrza.  

 Podczas  realizacji  programu  nauczania  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

zwróci

ć

  na  powtarzalno

ść

  zjawisk  meteorologicznych  wyst

ę

puj

ą

cych  

w  przyrodzie,  metody  opracowywania  wyników  obserwacji  i  pomiarów 
oraz  ich  wykorzystanie  do  opracowywania  prognoz  i  ekspertyz 
meteorologicznych.  

 W pracy nauczyciela powinny znale

źć

 zastosowanie metody podaj

ą

ce 

i aktywizuj

ą

ce. Szczególnie zalecane s

ą

 metody: pokazu z obja

ś

nieniem, 

tekstu  przewodniego,  projektów  oraz 

ć

wicze

ń

  praktycznych.  Metoda 

tekstu  przewodniego  wymaga  przygotowania  przez  nauczyciela 
materiałów do  wykonania 

ć

wicze

ń

: pyta

ń

 prowadz

ą

cych i formularzy do 

wypełnienia.  

 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  w  terenie,  nale

Ŝ

zapozna

ć

  uczniów  z  przepisami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy, 

zakresem  i  rodzajem  wykonywanych  prac,  zasadami  u

Ŝ

ytkowania 

przyrz

ą

dów  pomiarowych,  zasadami  wykonywania  pomiarów  oraz 

rejestrowania  ich  wyników.  Szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na 

rodzaje,  rozmieszczenie  i  sposób  instalowania  przyrz

ą

dów  w  klatce 

meteorologicznej 

oraz 

na 

działanie 

przyrz

ą

dów 

samoczynnie 

rejestruj

ą

cych  wyniki  pomiarów.  Podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

zwróci

ć

  uwag

ę

  na  dobór  przyrz

ą

dów,  zasady  ich  u

Ŝ

ytkowania, 

cz

ę

stotliwo

ść

 i dokładno

ść

 wykonywania pomiarów. 

Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  uczniowie  powinni 

pracowa

ć

 w grupach do 15 osób, z podziałem na 3-4 osobowe zespoły. 

Nale

Ŝ

y  stosowa

ć

  zarówno  indywidualn

ą

,  jak  i  grupow

ą

  form

ę

  pracy 

uczniów.  W  trakcie  zaj

ęć

  nale

Ŝ

y  umo

Ŝ

liwi

ć

  uczniom  korzystanie  ze 

specjalistycznych  programów  komputerowych,  instrukcji,  poradników, 
norm, literatury zawodowej oraz innych 

ź

ródeł informacji. 

 Wzbogacenie  zaj

ęć

  przez  pokazy,  filmy  i  wycieczki  dydaktyczne 

pozwoli osi

ą

gn

ąć

 zało

Ŝ

one cele kształcenia. 

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

 ucznia powinno odbywa

ć

 si

ę

 przez 

cały  czas  realizacji  programu  jednostki,  na  podstawie  okre

ś

lonych 

kryteriów.  Opracowuj

ą

c  kryteria  oceniania  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom  

i  zakres  opanowania  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  wynikaj

ą

cych  ze 

szczegółowych  celów  kształcenia.  Ocena  powinna  stymulowa

ć

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

42 

aktywno

ść

 ucznia i zapewni

ć

 mu poczucie satysfakcji na ka

Ŝ

dym etapie 

kształcenia. 

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  niezb

ę

dne  do  realizacji  zada

ń

  mog

ą

  by

ć

 

oceniane  na  podstawie  sprawdzianów  ustnych  i  pisemnych  oraz  testów 
osi

ą

gni

ęć

 szkolnych.  

 Umiej

ę

tno

ś

ci 

praktyczne 

proponuje 

si

ę

 

sprawdza

ć

 

podczas 

obserwacji czynno

ś

ci uczniów wykonywanych w trakcie 

ć

wicze

ń

Dokonuj

ą

c oceny osi

ą

gni

ęć

 uczniów nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na:  

  dobór sprz

ę

tu pomiarowego, 

  dokładno

ść

 prowadzonych pomiarów, 

  interpretowanie wyników pomiarów, 

  stosowanie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  podczas 

wykonywania pomiarów. 

 

W  procesie  oceniania  wskazane  jest  sprawdzanie  bie

Ŝą

cych 

post

ę

pów 

uczniów 

podczas 

wykonywania 

ć

wicze

ń

Kontrol

ę

 

poprawno

ś

ci  wykonywania 

ć

wiczenia  nale

Ŝ

y  przeprowadzi

ć

  w  trakcie  

i  po  jego  wykonaniu,  oceniaj

ą

c  poprawno

ść

,  dokładno

ść

  i  staranno

ść

 

wykonania zadania.  

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów,  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu jednostki modułowej, nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 wyniki sprawdzianów, 

opracowane wyniki bada

ń

 oraz poziom wykonania 

ć

wicze

ń

.  

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

43 

Jednostka modułowa 311[23].Z1.03 
Wykonywanie pomiarów ruchu mas powietrza  

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  scharakteryzowa

ć

 rodzaje mas powietrza, 

  zdefiniowa

ć

 układy ci

ś

nienia,  

  wyja

ś

ni

ć

 powstawanie wy

Ŝ

ów i ni

Ŝ

ów barycznych, 

  wykona

ć

 pomiary ci

ś

nienia atmosferycznego, 

  sporz

ą

dzi

ć

 map

ę

 izobar, 

  okre

ś

li

ć

  przyczyny  powstawania  zjawisk  ekstremalnych  zwi

ą

zanych  

z ruchem mas powietrza, 

  wyja

ś

ni

ć

 przyczyny powstawania cyklonów tropikalnych, 

  scharakteryzowa

ć

 fronty atmosferyczne, 

  okre

ś

li

ć

  wpływ  ukształtowania  terenu  na  rozkład  i  wyst

ę

powanie 

wiatrów, 

  scharakteryzowa

ć

 rodzaje wiatrów i wielko

ś

ci charakteryzuj

ą

ce wiatr,  

  scharakteryzowa

ć

 czynniki wpływaj

ą

ce na rozmieszczenie wiatrów na 

kuli ziemskiej, 

  wyja

ś

ni

ć

 potrzeb

ę

 pomiaru siły i pr

ę

dko

ś

ci wiatru, 

  dobra

ć

 przyrz

ą

dy i wykona

ć

 pomiar pr

ę

dko

ś

ci wiatru, 

  okre

ś

li

ć

 sił

ę

 wiatru w skali Beauforta, 

  okre

ś

li

ć

 kierunek wiatru, 

  sporz

ą

dzi

ć

 rysunek ró

Ŝ

y wiatrów, 

  zastosowa

ć

  techniki  komputerowe  do  opracowywania  wyników 

pomiarów, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

ś

rodowiska podczas wykonywania pomiarów. 

 

2. Materiał nauczania 

Masy powietrza. 
Układy baryczne. 
Pomiar ci

ś

nienia. 

Cyklony tropikalne. 
Rodzaje frontów atmosferycznych. 
Klasyfikacja wiatrów. 
Czynniki wpływaj

ą

ce na rozmieszczenie wiatrów na kuli ziemskiej. 

Parametry wiatru. 
Pomiar pr

ę

dko

ś

ci i kierunku wiatru. 

Skala Beauforta. 
Programy komputerowe do opracowywania wyników pomiarów. 
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

44 

3. 

Ć

wiczenia 

  Charakteryzowanie  poziomych  i  pionowych  kierunków  ruchu  mas 

powietrza. 

  Prowadzenie obserwacji oraz pomiar kierunku i pr

ę

dko

ś

ci wiatru.  

  Wykre

ś

lanie ró

Ŝ

y wiatrów. 

  Okre

ś

lanie siły wiatru na podstawie skali Beauforta. 

  Wykonywanie pomiarów ci

ś

nienia atmosferycznego. 

  Porównywanie 

wyników 

pomiaru 

ci

ś

nienia 

atmosferycznego 

wykonanego aneroidem i barografem. 

  Analizowanie  wyst

ę

powania  frontów  atmosferycznych  na  danym 

obszarze na podstawie mapy izobar. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Filmy dydaktyczne, plansze i foliogramy przedstawiaj

ą

ce rozkład wiatrów 

na kuli ziemskiej. 
Plansze i foliogramy frontów atmosferycznych. 
Plansze instrumentów do pomiaru wiatru i ci

ś

nienia. 

Instrumenty do pomiaru siły i pr

ę

dko

ś

ci wiatru. 

Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Specjalistyczne programy komputerowe. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

   Program 

jednostki 

modułowej 

obejmuje 

tre

ś

ci 

dotycz

ą

ce 

wykonywania pomiarów kierunku, pr

ę

dko

ś

ci i siły wiatrów oraz ci

ś

nienia 

atmosferycznego.  Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej 
nale

Ŝ

y  odwoływa

ć

  si

ę

  do  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  nabytych 

podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  311[23].O1.02 
Charakteryzowanie  budowy  i  składu  atmosfery  oraz  311[23].O1.03 
Analizowanie zjawisk atmosferycznych i hydrologicznych zachodz

ą

cych 

w przyrodzie. 
  W  procesie  kształcenia  nale

Ŝ

y  stosowa

ć

  nast

ę

puj

ą

ce  metody 

nauczania:  wykład  informacyjny,  dyskusj

ę

  dydaktyczn

ą

,  metod

ę

  tekstu 

przewodniego, metod

ę

 projektów oraz 

ć

wiczenia praktyczne.   

  Wskazane jest, aby uczniowie samodzielnie opracowali projekt mapy 
topografii  barycznej  dla  okre

ś

lonego  regionu  Polski.  Podczas 

opracowywania  projektu  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  tok  prowadzonych 

prac:  opracowanie  koncepcji  bada

ń

,  wykonanie  pomiarów  na 

okre

ś

lonym 

obszarze, 

gromadzenie 

informacji 

zjawiskach 

meteorologicznych, 

ich 

przetwarzanie, 

opracowywanie 

oraz 

umieszczanie  informacji  na  mapie  w  postaci  zakodowanej.  Badania 
prowadzone  w  tym  zakresie  mog

ą

  by

ć

  równie

Ŝ

  wykorzystane  do 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

45 

opracowania  prognozy  pogody  w  regionie  oraz  komunikatów 
meteorologicznych. 
  Wskazane  jest,  aby  podczas  wykonywania  pomiarów  uczniowie 
pracowali  w  grupach  do  15  osób  w  zespołach  4-5  osobowych. 
Nauczyciel  powinien  przygotowa

ć

  teksty  przewodnie  lub  instrukcje  do 

ć

wicze

ń

  oraz  udost

ę

pni

ć

  uczniom  materiały  dydaktyczne.  W  trakcie 

prowadzenia  zaj

ęć

  dydaktycznych  nale

Ŝ

y  obserwowa

ć

  prac

ę

  uczniów, 

zwracaj

ą

c  uwag

ę

  na  umiej

ę

tno

ść

  pracy  w  grupie,  dokładno

ść

 

wykonywania 

ć

wicze

ń

,  opracowywanie  i  interpretowanie  wyników 

pomiarów.  Przed  rozpocz

ę

ciem  zaj

ęć

  w  terenie,  nale

Ŝ

y  poinformowa

ć

 

uczniów  o  celu,  miejscu,  sposobie  i  czasie  wykonywania 

ć

wicze

ń

,  

a  tak

Ŝ

e  o  zasadach  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  podczas  ich 

wykonywania.  Do  opracowania  wyników  bada

ń

  zaleca  si

ę

  stosowa

ć

 

specjalistyczne programy komputerowe.  

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

  Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez cały czas realizacji programu jednostki, na podstawie okre

ś

lonych 

kryteriów.  Kryteria  oceny  powinny  dotyczy

ć

  stopnia  i  zakresu 

opanowania  przez  uczniów  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  wynikaj

ą

cych  

z  zaplanowanych  celów  kształcenia.  Systematyczne  sprawdzanie  
i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  dostarcza  nauczycielowi  informacji  

o  efektach  jego  pracy,  o  post

ę

pach  ucznia  w  nauce  oraz  ułatwia 

zaplanowanie procesu kształcenia. 
  Do  sprawdzania  i  oceny  poziomu  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  mog

ą

  by

ć

 

stosowane:  sprawdziany  pisemne  i  ustne,  testy  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych 

oraz  ukierunkowana  obserwacja  pracy  ucznia  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

.  

Oceniaj

ą

c osi

ą

gni

ę

cia uczniów szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwróci

ć

 na: 

  okre

ś

lanie przyczyn powstawania wy

Ŝ

ów i ni

Ŝ

ów barycznych, 

  okre

ś

lanie wpływu  ró

Ŝ

nych czynników na rozmieszczenie wiatrów na 

kuli ziemskiej, 

  dobór  przyrz

ą

dów  do  pomiaru  ci

ś

nienia  atmosferycznego  oraz 

kierunku , pr

ę

dko

ś

ci i siły wiatru, 

  sporz

ą

dzanie mapy izobar, 

  stosowanie  programów  komputerowych  do  opracowywania  wyników 

pomiarów, 

  przestrzeganie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz 

ochrony 

ś

rodowiska podczas wykonywania pomiarów. 

 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

46 

 

W  procesie  oceniania  wskazane  jest  sprawdzanie  bie

Ŝą

cych 

post

ę

pów 

uczniów 

podczas 

wykonywania 

ć

wicze

ń

Kontrol

ę

 

poprawno

ś

ci  wykonywania 

ć

wiczenia  nale

Ŝ

y  przeprowadzi

ć

  w  trakcie  

i po jego wykonaniu.  

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  ucznia,  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

sprawdzianów  pisemnych  i  ustnych,  testu  dydaktycznego  oraz  poziom 
wykonania 

ć

wicze

ń

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

47 

Jednostka modułowa 311[23].Z1.04 
Wykonywanie pomiarów opadów atmosferycznych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  rozpozna

ć

 rodzaje chmur, 

  okre

ś

li

ć

 stopie

ń

 zachmurzenia, 

  wykona

ć

 pomiar wysoko

ś

ci podstawy chmur, 

  okre

ś

li

ć

 warunki wyst

ę

powania opadów atmosferycznych, 

  scharakteryzowa

ć

  czynniki  wpływaj

ą

ce  na  wielko

ść

  i  rozmieszczenie 

opadów,  

  scharakteryzowa

ć

 rodzaje opadów, 

  scharakteryzowa

ć

 rozkład opadów na kuli ziemskiej, 

  okre

ś

li

ć

 wielko

ść

 i rozmieszczenie opadów w Polsce, 

  wyja

ś

ni

ć

 poj

ę

cia: zlewnia, dorzecze, zlewisko, 

  scharakteryzowa

ć

 metody wyznaczania powierzchni zlewni, 

  okre

ś

li

ć

  warunki  i  zasady  wykonywania  pomiarów  opadów 

atmosferycznych, 

  wyja

ś

ni

ć

 budow

ę

 i działanie pluwiografu, 

  dobra

ć

 przyrz

ą

dy do pomiaru opadów atmosferycznych, 

  wykona

ć

 pomiary deszczu, 

  obliczy

ć

 nat

ęŜ

enie opadów deszczu,  

  wyznaczy

ć

 

ś

redni  opad  dla  danego  obszaru  metodami  wieloboków 

równego zadeszczenia i izohiet, 

  scharakteryzowa

ć

 sposoby pomiaru osadów, 

  zapisa

ć

 wyniki pomiarów opadów i osadów atmosferycznych,  

  wykona

ć

 pomiary grubo

ś

ci pokrywy 

ś

nie

Ŝ

nej, 

  opracowa

ć

  wyniki  obserwacji  zgodnie  z  instrukcj

ą

  dla  stacji 

i posterunków meteorologicznych, 

  zastosowa

ć

  programy  komputerowe  do  wykonywania  oblicze

ń

  oraz 

opracowywania wyników pomiarów, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

ś

rodowiska 

podczas 

wykonywania 

pomiarów 

opadów 

atmosferycznych. 

 

2. Materiał nauczania 

Klasyfikacja chmur. 
Mierniki i rejestratory wysoko

ś

ci podstawy chmur. 

Pomiar wysoko

ś

ci podstawy chmur. 

Zachmurzenie. 
Stopnie zachmurzenia. 
Powstawanie opadów atmosferycznych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

48 

Rodzaje opadów. 
Czynniki wpływaj

ą

ce na ilo

ść

 opadów atmosferycznych. 

Rozkład normalny opadów na kuli ziemskiej. 
Wielko

ść

 i rozmieszczenie opadów w Polsce. 

Zlewnia, dorzecze, zlewisko. 
Metody wyznaczania powierzchni zlewni. 
Zasady  wykonywania  pomiarów  opadów  atmosferycznych  i  pokrywy 

ś

nie

Ŝ

nej. 

Przyrz

ą

dy słu

Ŝą

ce do pomiarów atmosferycznych i pokrywy 

ś

nie

Ŝ

nej. 

Metody rejestrowania pomiarów. 
Nat

ęŜ

enie i wydajno

ść

 deszczu. 

Metody wyznaczania 

ś

redniego opadu. 

Metody obliczania 

ś

redniego opadu. 

Specjalistyczne  programy  komputerowe  do  wykonywania  oblicze

ń

  oraz 

opracowywania wyników pomiarów. 
Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

ś

rodowiska 

obowi

ą

zuj

ą

ce 

podczas 

wykonywania 

pomiarów 

opadów 

atmosferycznych. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Rozpoznawanie  chmur  w  atlasie,  na  zdj

ę

ciach  satelitarnych  oraz  na 

obrazach radarowych. 

  Okre

ś

lanie wielko

ś

ci zachmurzenia nieba.  

  Wykonywanie pomiarów wysoko

ś

ci podstawy chmur. 

  Wykonywanie pomiarów opadu atmosferycznego za pomoc

ą

 ró

Ŝ

nych 

przyrz

ą

dów. 

  Porównywanie  wielko

ś

ci  opadu  atmosferycznego  wykonanego 

Ŝ

nymi przyrz

ą

dami na okre

ś

lonym terenie. 

  Wykonywanie pomiarów grubo

ś

ci pokrywy 

ś

nie

Ŝ

nej. 

  Okre

ś

lanie 

ś

redniej wysoko

ś

ci opadów ró

Ŝ

nymi metodami. 

  Prowadzenie dziennika obserwacji meteorologicznych. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Plansze i foliogramy zjawisk meteorologicznych. 
Atlas chmur. 
Filmy dydaktyczne o powstawaniu i rozwoju chmur. 
Mapy klimatyczne i synoptyczne. 
Przyrz

ą

dy do pomiaru opadów atmosferycznych zwykłe i samopisz

ą

ce. 

Atlas opadów atmosferycznych w Polsce. 
Tablice meteorologiczne. 
Zdj

ę

cia satelitarne, obrazy radarowe rzek oraz zbiorników wodnych. 

Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

49 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

  Program 

jednostki 

modułowej 

obejmuje 

tre

ś

ci 

dotycz

ą

ce  

wykonywania pomiarów opadów atmosferycznych oraz opracowywania 
wyników pomiarów.  

Osi

ą

gni

ę

cie  zaplanowanych  celów  kształcenia  umo

Ŝ

liwi  stosowanie 

nast

ę

puj

ą

cych  metod  nauczania:  pokazu  z  obja

ś

nieniem,  tekstu 

przewodniego,  projektów  oraz 

ć

wicze

ń

  praktycznych.  Metoda  tekstu 

przewodniego  wymaga  przygotowania  przez  nauczyciela  materiałów  do 
wykonania 

ć

wicze

ń

:  pyta

ń

  prowadz

ą

cych  i  formularzy  do  wypełnienia.  

W  trakcie  realizacji  programu  nauczania  nale

Ŝ

y  odwoływa

ć

  si

ę

  do 

wiedzy  uczniów  z  zakresu  geografii  oraz  wykorzysta

ć

  spostrze

Ŝ

enia 

uczniów podczas obserwacji zjawisk zachodz

ą

cych w atmosferze.  

Podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

 terenowych szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

zwraca

ć

  na  organizacj

ę

  stanowiska  pomiarowego,  budow

ę

  przyrz

ą

dów, 

zasady  wykonywania  pomiarów  opadów  atmosferycznych,  prowadzenie 
dziennika meteorologicznego - notowanie warto

ś

ci pomiarowych, danych 

obserwacyjnych,  rodzaju  i  czasu    trwania  zjawisk  meteorologicznych 
oraz  informacji  o  innych  zjawiskach  zachodz

ą

cych  w  atmosferze.  

W trakcie opracowywania wyników pomiarów nale

Ŝ

y umo

Ŝ

liwi

ć

 uczniom 

korzystanie z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji, takich jak: instrukcje do 

ć

wicze

ń

poradniki,  normy,  mapy,  roczniki  oraz  specjalistyczne  programy 
komputerowe. 

Uczniowie powinni pracowa

ć

 w grupach do 15 osób podzielonych na 

zespoły 2-3 osobowe, w pracowni bada

ń

 meteorologicznych. 

Ć

wiczenia 

praktyczne  nale

Ŝ

y  wykonywa

ć

  w  terenie  w  warunkach  rzeczywistych,  

a  wyniki  pomiarów  opracowywa

ć

  w  pracowni  komputerowej.  Nale

Ŝ

stosowa

ć

 zarówno indywidualn

ą

, jak i grupow

ą

 form

ę

 pracy uczniów.  

 

Dla 

ułatwienia  zrozumienia  realizowanych 

tre

ś

ci 

kształcenia 

wskazane jest prezentowanie filmów dydaktycznych oraz organizowanie 
wycieczek  dydaktycznych  do  instytutów  naukowo-badawczych  w  celu 
poznania 

ś

rodowiska pracy oraz współczesnych metod i technik pracy. 

   

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

 

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

 ucznia powinno odbywa

ć

 si

ę

 przez 

cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej,  na  podstawie 
okre

ś

lonych kryteriów. Podczas realizacji programu jednostki modułowej 

nale

Ŝ

y  ocenia

ć

  osi

ą

gni

ę

cia  uczniów  w  zakresie  wyodr

ę

bnionych 

szczegółowych celów kształcenia.  

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów proponuje si

ę

 sprawdza

ć

 na podstawie:  

  

  sprawdzianów pisemnych i ustnych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych,  

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

50 

  ukierunkowanej  obserwacji  pracy  ucznia  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

.  

 

Podczas  kontroli  i  oceny  dokonywanej  w  formie  ustnej,  nale

Ŝ

zwraca

ć

  uwag

ę

  na  operowanie  zdobyt

ą

  wiedz

ą

,  merytoryczn

ą

  jako

ść

 

wypowiedzi,  wła

ś

ciwe  stosowanie  poj

ęć

  technicznych,  poprawno

ść

 

wnioskowania. 

Oceniaj

ą

c osi

ą

gni

ę

cia uczniów szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwróci

ć

 na: 

  rozpoznawanie opadów atmosferycznych, 

  dobieranie przyrz

ą

dów pomiarowych, 

  wykonywanie  pomiarów  wysoko

ś

ci  podstawy  chmur  i  opadów 

atmosferycznych, 

  wykonywanie pomiarów grubo

ś

ci pokrywy 

ś

nie

Ŝ

nej, 

  opracowywanie i interpretowanie wyników pomiarów, 

  umiej

ę

tno

ść

 korzystania z materiałów 

ź

ródłowych, 

  jako

ść

 wykonywanych zada

ń

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów,  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu jednostki modułowej nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 wyniki: sprawdzianów 

ustnych  i  pisemnych,  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  oraz  poziom 

wykonania 

ć

wicze

ń

. 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

51 

Moduł 311[23].Z2 
Podstawy klimatologii 

 
1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  charakteryzowa

ć

 klimat, jego rodzaje i elementy, 

  charakteryzowa

ć

 czynniki klimatotwórcze, 

  charakteryzowa

ć

 czynniki kształtuj

ą

ce mikro- i makroklimat, 

  okre

ś

li

ć

 przyczyny i skutki zmian klimatycznych, 

  charakteryzowa

ć

  warunki  lokalizacji  miejsc  pomiarowych  dla  danego 

obszaru, 

  wyja

ś

nia

ć

  procesy  cyrkulacji  powietrza  i  oceanów  oraz  ich  wpływ  na 

klimat, 

  korzysta

ć

 z opracowa

ń

 klimatologicznych jako materiału wyj

ś

ciowego 

dla opracowania prognoz i ekspertyz, 

  prowadzi

ć

 pomiary specjalne na potrzeby oceny klimatu miasta, lasu, 

zbiornika wodnego, 

  posługiwa

ć

  si

ę

  podstawowymi  metodami  zestawiania  danych 

meteorologicznych dla potrzeb klimatologii, 

  sporz

ą

dza

ć

 mapy klimatyczne, 

  posługiwa

ć

 

si

ę

 

specjalistycznymi 

metodami 

programami 

statystycznymi. 

 

2. Wykaz jednostek modułowych  
 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

liczba godzin na 

realizacj

ę

 

311[23].Z2.01 

Analizowanie czynników wpływaj

ą

cych na 

zró

Ŝ

nicowanie klimatu 

108 

311[23].Z2.02 

Prowadzenie obserwacji i pomiarów do celów 
klimatologicznych 

108 

 

Razem 

216 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

52 

Schemat układu jednostek modułowych 
 
 
 

 
 
 
 
 

 

 
 
 

3.  Literatura 

Fleming G.: Klimat - 

ś

rodowisko - człowiek. PWRiL, Warszawa 1983 

Garnier B.J.: Podstawy klimatologii. IMGW, Warszawa 1996 
Jakubiak B.: Materiały do poznania historii klimatu w okresie obserwacji 
instrumentalnych. Łód

ź

 1999 

Kaczorowska Z.: Pogoda i klimat. WSiP, Warszawa 1998 
Kossowska-Cezak  U.,  Martyn  D.,  Olszewski  K.,  Kopacz-Lembowicz: 
Meteorologia i klimatologia. PWN, Warszawa 2000 
Kossowska-Cezak  U.  Martyn  D.,Olszewski  K.,  Kopacz-Lembowicz: 
Wst

ę

p do meteorologii i klimatologii. PWN, Warszawa 1998 

Lorenc  H.:  Klimat  Polski  2000  :  fakty  i  niepewno

ś

ci.  IMGW,  Warszawa 

2001 
Łykowski B.: Podstawy klimatologii stosowanej, SGGW, Warszawa 1999 
Martyn D.: Klimaty kuli ziemskiej. PWN, Warszawa 2000 
Wo

ś

 A.: Klimat Polski. PWN, Warszawa 1999 

 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych.

 

311[23].Z2.01 

Analizowanie czynników wpływaj

ą

cych na 

zró

Ŝ

nicowanie klimatu 

311[23].Z2.02 

Prowadzenie obserwacji  

i pomiarów do celów klimatologicznych 

311[23].Z2 

Podstawy klimatologii 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

53 

Jednostka modułowa 311[23].Z2.01 
Analizowanie 

czynników 

wpływaj

ą

cych 

na 

zró

Ŝ

nicowanie klimatu 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−−−−

  wyja

ś

ni

ć

  poj

ę

cie  klimatologii  oraz  okre

ś

li

ć

  zwi

ą

zek  klimatologii  

z innymi dziedzinami nauki, 

−−−−

  wyja

ś

ni

ć

 poj

ę

cie klimatu oraz pogody, 

−−−−

  scharakteryzowa

ć

 elementy klimatu, 

−−−−

  scharakteryzowa

ć

  meteorologiczne  i  niemeteorologiczne  czynniki 

klimatu, 

−−−−

  scharakteryzowa

ć

 

wpływ 

czynników 

astronomicznych  

i geograficznych na klimat, 

−−−−

  scharakteryzowa

ć

  kr

ąŜ

enie  Ziemi  wokół  Sło

ń

ca  i  jego  wpływ  na 

klimat, 

−−−−

  wyja

ś

ni

ć

  wpływ  promieniowania  słonecznego  na  zró

Ŝ

nicowanie 

klimatu, 

−−−−

  scharakteryzowa

ć

 fronty klimatologiczne, 

−−−−

  okre

ś

li

ć

 wpływ podło

Ŝ

a i rze

ź

by terenu na klimat lokalny, 

−−−−

  wyja

ś

ni

ć

 wpływ l

ą

dów i mórz na klimat, 

−−−−

  scharakteryzowa

ć

  kryteria  podziału  klimatu  według  Koppena,  Berga, 

Liasowa, Gorczy

ń

skiego, Okołowicza, 

−−−−

  scharakteryzowa

ć

 czynniki kształtuj

ą

ce klimat morski i kontynentalny,  

−−−−

  wyja

ś

ni

ć

 poj

ę

cie mikro- i makroklimatu, 

−−−−

  scharakteryzowa

ć

 czynniki kształtuj

ą

ce mikro- i makroklimat, 

−−−−

  scharakteryzowa

ć

 klimat poszczególnych kontynentów, 

−−−−

  dokona

ć

 podziału klimatycznego Polski, 

−−−−

  okre

ś

li

ć

 przyczyny i skutki zmian klimatycznych, 

−−−−

  skorzysta

ć

  z  serwisów  pogodowych,  ostrze

Ŝ

e

ń

  i  komunikatów 

pogodowych, map klimatycznych oraz literatury zawodowej. 

 

2.  Materiał nauczania 

Klimatologia i jej znaczenie. 
Poj

ę

cie i klasyfikacja klimatu. 

Astronomiczne czynniki klimatu. 
Geograficzne czynniki klimatu. 
Czynniki kształtuj

ą

ce klimat lokalny. 

Kr

ąŜ

enie Ziemi wokół Sło

ń

ca. 

Promieniowanie słoneczne i jego wpływ na kształtowanie klimatu. 
Wpływ podło

Ŝ

a i rze

ź

by terenu na klimat lokalny. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

54 

Układy baryczne. 
Wpływ poło

Ŝ

enia geograficznego na klimat. 

Klasyfikacja klimatu. 
Kryteria podziału klimatu. 
Klimat morski. 
Klimat kontynentalny. 
Mikroklimat i jego znaczenie. 
Mezoklimat i czynniki go kształtuj

ą

ce. 

Klimat na poszczególnych kontynentach. 
Charakterystyka klimatu Polski. 
Regionalizacja klimatyczna Polski. 
Zmiany klimatu. 
Serwisy pogodowe, ostrze

Ŝ

enia i komunikaty pogodowe oraz inne 

ź

ródła 

informacji. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Okre

ś

lanie wpływu poło

Ŝ

enia geograficznego na klimat kontynentu. 

  Okre

ś

lanie  wpływu  rodzaju  podło

Ŝ

a  i  rze

ź

by  terenu  na  klimat  

w regionie. 

  Analizowanie 

czynników 

maj

ą

cych 

wpływ 

na 

makroklimat  

okre

ś

lonej miejscowo

ś

ci. 

  Charakteryzowanie wybranego regionu klimatycznego Polski. 

  Analizowanie przyczyn zmiany klimatu. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Mapy klimatyczne. 
Mapy geograficzne. 
Mapy pogody. 
Biuletyny agrometeorologiczne, meteorologiczne i lotnicze. 
Prognozy agrometeorologiczne. 
Filmy  dydaktyczne,  foliogramy,  przezrocza  obrazuj

ą

ce  zró

Ŝ

nicowanie 

klimatu na ró

Ŝ

nych kontynentach. 

 
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  okre

ś

lania 

wpływu  czynników  astronomicznych  i  geograficznych  na  kształtowanie 
si

ę

  klimatu  oraz  przyczyn  i  skutków  zmian  klimatycznych  w  Europie  

i Polsce oraz w skali całego globu ziemskiego.  

  Podczas  realizacji  programu  nauczania  nale

Ŝ

y  zwraca

ć

  uwag

ę

  na 

narastaj

ą

c

ą

  dynamik

ę

  zmian  w  przyrodzie,  zakłócenia  rytmu  pogody 

oraz nasilanie si

ę

 kl

ę

sk 

Ŝ

ywiołowych. W konsekwencji tych zmian ci

ą

gle 

wzrasta  liczba  meteoropatów,  tzn.  ludzi  uczulonych  na  przebieg  

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

55 

i  zmiany  pogody.  W  procesie  dydaktycznym  konieczne  jest  wi

ę

kształtowanie 

uczniów 

ś

wiadomo

ś

ci 

bezpiecze

ń

stwa 

meteorologicznego i hydrologicznego.  
  Program  jednostki  zaleca  si

ę

  realizowa

ć

  nast

ę

puj

ą

cymi  metodami 

nauczania:  wykładu  konwersatoryjnego,  metod

ą

  sytuacyjn

ą

,  tekstu 

przewodniego oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych.  

Ć

wiczenia  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  grupach  do  15  osób  podzielonych  na 

zespoły 4-5 osobowe, w pracowni bada

ń

 meteorologicznych. 

Realizuj

ą

c  program  nauczania  nale

Ŝ

y  wdra

Ŝ

a

ć

  uczniów  do 

korzystania  z  serwisów  pogodowych  zamieszczanych  w  Internecie, 
ostrze

Ŝ

e

ń

 i komunikatów pogodowych oraz literatury zawodowej.  

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie podczas realizacji programu jednostki modułowej. 

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  mog

ą

  by

ć

  sprawdzane  za 

pomoc

ą

  sprawdzianów pisemnych, 

  sprawdzianów ustnych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych.  

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  poprzez  obserwacj

ę

 

czynno

ś

ci  uczniów  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

.  W  procesie 

oceniania szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwróci

ć

 na: 

  korzystanie  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji  na  temat  klimatu  

i jego zmian, 

  porównywanie 

cech 

charakterystycznych 

klimatu 

Ŝ

nych 

kontynentów, 

  okre

ś

lanie wpływu ró

Ŝ

nych czynników na zró

Ŝ

nicowanie klimatu, 

  obserwowanie i interpretowanie zmian pogody. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich  metod  sprawdzania  zastosowanych  przez  nauczyciela  oraz 
poziom i dokładno

ść

 wykonania 

ć

wicze

ń

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

56 

Jednostka modułowa 311[23].Z2.02 
Prowadzenie  obserwacji  i  pomiarów  do  celów 
klimatologicznych 

 
1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  scharakteryzowa

ć

 procesy kształtuj

ą

ce klimat Ziemi, 

  zaplanowa

ć

  cykliczne  prowadzenie  obserwacji  zjawisk  pogodowych 

oraz pomiarów meteorologicznych do celów klimatologicznych,  

  okre

ś

li

ć

 warunki lokalizacji stacji pomiarowych, 

  dobra

ć

 przyrz

ą

dy i  instrumenty do pomiaru parametrów klimatu, 

  wykona

ć

 pomiary pr

ę

dko

ś

ci i siły wiatru, 

  wykona

ć

 pomiary usłonecznienia, 

  wykona

ć

 pomiary i prowadzi

ć

 obserwacje wielko

ś

ci zachmurzenia, 

  okre

ś

li

ć

 wpływ cyrkulacji powietrza na  kształtowanie si

ę

 klimatu,  

  scharakteryzowa

ć

 cyrkulacj

ę

 pasatow

ą

, monsunow

ą

, zwrotnikow

ą

  okre

ś

li

ć

 obszary działania pr

ą

dów strumieniowych, 

  scharakteryzowa

ć

 elementy mapy klimatycznej, 

  zastosowa

ć

 oznaczenia na mapach klimatycznych, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 mapami klimatycznymi, 

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  mapami  klimatologicznymi  topografii  wzgl

ę

dnej  

i bezwzgl

ę

dnej, 

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  programami  komputerowymi  do  opracowania  wyników 

pomiarów, 

  przygotowa

ć

 wyniki bada

ń

 meteorologicznych z okresu wieloletniego, 

na potrzeby opracowa

ń

  klimatologicznych, 

  zgromadzi

ć

  dane  do  celów  klimatologicznych  ze  stacji  tradycyjnych 

oraz posterunków automatycznych, 

  okre

ś

li

ć

  zmiany  klimatu  na  podstawie  ci

ą

gów  danych  oraz  map 

klimatycznych, 

  sporz

ą

dzi

ć

 map

ę

 klimatyczn

ą

  okre

ś

li

ć

  znaczenie  pomiarów  i  obserwacji  zjawisk  meteorologicznych  

i hydrologicznych dla rolnictwa, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

ś

rodowiska  podczas  prowadzenia  obserwacji  oraz  wykonywania 

pomiarów meteorologicznych. 

 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

57 

2. Materiał nauczania 

Procesy klimatotwórcze. 
Wpływ 

czynników 

geograficznych 

na 

przebieg 

procesów 

klimatotwórczych. 
Metody bada

ń

 i opracowa

ń

 klimatologicznych.  

Warunki lokalizacji posterunków meteorologicznych. 
Harmonogram obserwacji i pomiarów meteorologicznych. 
Promieniowanie  słoneczne  i  usłonecznienie  oraz  ich  pomiar  dla  celów 
klimatologicznych. 
Pomiary  i  obserwacje  wielko

ś

ci  zachmurzenia,  pr

ę

dko

ś

ci  i  kierunku 

wiatru dla celów klimatologicznych. 
Obliczanie k

ą

ta padania promieni słonecznych w ró

Ŝ

nych szeroko

ś

ciach 

geograficznych. 
Mechanizm cyrkulacji atmosfery. 
Rodzaje map klimatycznych. 
Elementy mapy klimatycznej.  
Oznaczenia na mapach klimatycznych. 
Mapy klimatyczne topografii wzgl

ę

dnej i bezwzgl

ę

dnej. 

Współzale

Ŝ

no

ść

  cyrkulacji  atmosferycznej  w  ró

Ŝ

nych  obszarach  półkuli 

północnej. 
Prognozowanie zjawisk meteorologicznych. 
Agrometeorologiczna osłona rolnictwa. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Wykonywanie  pomiarów  pr

ę

dko

ś

ci  i  kierunku  wiatru  na  danym 

terenie. 

  Okre

ś

lanie  wpływu  ró

Ŝ

nych  czynników  na  zmiany  klimatu  w  regionie 

na podstawie analizy map klimatycznych.  

  Okre

ś

lanie  wpływu  zjawisk  zachodz

ą

cych  w  atmosferze  na 

Ŝ

ycie 

człowieka. 

  Opracowywanie prognozy zmiany klimatu na wybranym obszarze, na 

podstawie wyników bada

ń

 meteorologicznych z wielolecia. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Mapy klimatyczne. Atlasy geograficzne. 
Biuletyny agrometeorologiczne, meteorologiczne i lotnicze. 
Prognozy agrometeorologiczne. 
Filmy  dydaktyczne  dotycz

ą

ce  kształtowania  si

ę

  i  zmian  pogody  

w ró

Ŝ

nych regionach Polski. 

Sprz

ę

t  i  aparatura  pomiarowa  do  pomiarów  meteorologicznych  

i hydrologicznych. 
Specjalistyczne programy komputerowe. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

58 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

   Podczas  realizacji  programu  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na 

globalne  zmiany  klimatu,  przyczyny  i  skutki  tych  zmian  oraz  ich  wpływ 
na klimat w regionie.  

   Osi

ą

gni

ę

cie  zaplanowanych  celów  kształcenia  umo

Ŝ

liwi  stosowanie 

nast

ę

puj

ą

cych  metod  nauczania:  wykładu  konwersatoryjnego,  metody 

projektów,  metody  sytuacyjnej,  tekstu  przewodniego  oraz 

ć

wicze

ń

 

praktycznych.  Nauczyciel  powinien  przygotowa

ć

  teksty  przewodnie  lub 

instrukcje  do 

ć

wicze

ń

  oraz  udost

ę

pni

ć

  uczniom  potrzebne  materiały 

dydaktyczne. 

Przed 

rozpocz

ę

ciem 

zaj

ęć

 

terenie, 

nale

Ŝ

poinformowa

ć

 uczniów o celu, miejscu, sposobie i czasie wykonywania 

ć

wicze

ń

  oraz  zapozna

ć

  uczniów  z  obowi

ą

zuj

ą

cymi  przepisami 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy. 

   Wskazane jest, aby podczas prowadzenia bada

ń

 uczniowie pracowali 

w  grupach  do  15  osób,  w  zespołach  4-5  osobowych.  Podczas 
obserwacji  i  pomiarów  prowadzonych  w  terenie  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

 

na dobór przyrz

ą

dów pomiarowych, zasady posługiwania si

ę

 nimi oraz 

dokładno

ść

  wykonania  pomiarów.  Po  wykonaniu  ka

Ŝ

dego 

ć

wiczenia 

uczniowie  powinni  samodzielnie  sprawdzi

ć

  i  oceni

ć

  prawidłowo

ść

 

wykonania  pomiarów  oraz  ich  rejestracji  w  dziennikach  pomiarów. 
Wyniki  bada

ń

  zaleca  si

ę

  opracowywa

ć

  stosuj

ą

c  specjalistyczne 

programy komputerowe.

 

  W  trakcie  prowadzenia  zaj

ęć

  dydaktycznych  nale

Ŝ

y  obserwowa

ć

 

prac

ę

  uczniów,  zwracaj

ą

c  uwag

ę

  na  umiej

ę

tno

ść

  pracy  w  grupie, 

samodzielno

ść

  i  spostrzegawczo

ść

,  dokładno

ść

  wykonywania 

ć

wicze

ń

opracowywanie i interpretowanie wyników obserwacji.  
  Realizacj

ę

  procesu  kształcenia  mo

Ŝ

na  wspomóc  prezentacj

ą

  filmów 

dydaktycznych  o  tematyce  dotycz

ą

cej  ocieplenia  klimatu,  wpływie 

działalno

ś

ci  człowieka  na  zmiany  pogodowe  oraz  działaniach 

naukowców podejmowanych w tym zakresie.  

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej.  

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  mog

ą

  by

ć

  sprawdzane  za 

pomoc

ą

  sprawdzianów  pisemnych  i  ustnych  oraz  testów  osi

ą

gni

ęć

 

szkolnych.  Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  poprzez 

obserwacj

ę

  czynno

ś

ci  uczniów  w  czasie  prowadzenia  obserwacji  oraz 

wykonywania pomiarów.  

 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

59 

W procesie oceniania szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwróci

ć

 na: 

  wyja

ś

nianie procesów kształtuj

ą

cych klimat Ziemi, 

  prowadzenie 

obserwacji 

wykonywanie 

pomiarów 

meteorologicznych, 

  interpretacj

ę

 

wyników 

obserwacji 

korzystanie  

z wcze

ś

niej zdobytej wiedzy na temat zjawisk klimatotwórczych, 

  przygotowywanie 

wyników 

bada

ń

 

na 

potrzeby 

opracowa

ń

 

klimatologicznych, 

  posługiwanie si

ę

 mapami klimatycznymi, 

  prognozowanie 

zmian 

klimatycznych 

na 

podstawie 

przeprowadzonych 

obserwacji 

pomiarów, 

analizy 

danych 

klimatycznych z wielolecia oraz interpretacji map synoptycznych. 

 

Kontrol

ę

  poprawno

ś

ci  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

y  przeprowadzi

ć

  

w trakcie i po ich wykonaniu.  
  W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich  metod sprawdzania zastosowanych  przez  nauczyciela  oraz 
poziom wykonania 

ć

wicze

ń

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

60 

Moduł 311[23].Z3 
Podstawy hydrologii 
 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  posługiwa

ć

 si

ę

 terminologi

ą

 z zakresu hydrologii, 

  charakteryzowa

ć

 elementy bilansu wodnego,  

  interpretowa

ć

  podstawowe  prawa  fizyczne  z  zakresu  hydrostatyki  

i hydrodynamiki, 

  charakteryzowa

ć

 rodzaje ruchu cieczy w korytach otwartych, 

  charakteryzowa

ć

 ruch wody w gruncie, 

  opracowywa

ć

  wykresy  stanów  wód  wraz  ze  stanami  lodowymi  dla 

danego profilu wodowskazowego, 

  rozró

Ŝ

nia

ć

 rodzaje rumowiska rzecznego, 

  charakteryzowa

ć

 transport rumowiska, 

  odczytywa

ć

 mapy topograficzne, 

  wyznacza

ć

 powierzchnie zlewni, 

  charakteryzowa

ć

  wyst

ę

powanie  wód  podziemnych  w  ró

Ŝ

nych 

utworach geologicznych, 

  wykonywa

ć

 pomiary hydrometryczne, 

  opracowywa

ć

  materiały  obserwacyjno-pomiarowe  do  roczników 

hydrologicznych oraz opracowywania ekspertyz, 

  wykorzystywa

ć

  metody  analogii  hydrologicznej  do  interpretacji 

długoterminowych prognoz meteorologicznych, 

  okre

ś

la

ć

 zastosowanie prognozowania hydrologicznego, 

  korzysta

ć

  z  programów  komputerowych  do  opracowywania  wyników 

pomiarów. 

 

2. Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

liczba godzin na 

realizacj

ę

 

311[23].Z3.01 

Charakteryzowanie wód powierzchniowych  
i podziemnych 

 

  58

 

311[23].Z3.02 

Wykonywanie pomiarów hydrologicznych  

102

 

311[23].Z3.03 

Opracowywanie prognoz hydrologicznych 

  46

 

 

Razem 

216 

 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

61 

3.  Schemat układu jednostek modułowych 

 

 
 
 

 
 
 

 
 
 

 
 
 
 
 

4. Literatura 

Bajkiewicz-Grabowska  E.,  Mikulski  Z.:  Hydrologia  ogólna.  PWN, 
Warszawa 2006 
Bajkiewicz-Grabowska  E.,  Magnuszewski  A.:  Przewodnik  do 

ć

wicze

ń

  

z hydrologii ogólnej. PWN, Warszawa 2002 
Brzezi

ń

ski  J.,  Ozga  –  Zieli

ń

ska  M.:  Hydrologia  stosowana.  PWN, 

Warszawa 1997 
Byczkowski A.: Hydrologia. Tom 1 i 2. SGGW, Warszawa 1996 
Jaworska  B.,  Szuster  A.,  Utrysko  B.:  Hydraulika  i  hydrologia.  Oficyna 
Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2003 
Kleczkowska  A.S.,  Ró

Ŝ

kowski  A.  (red.):  Słownik  hydrogeologiczny. 

MO

Ś

Z

Ń

iL, Wydawnictwo Trio, Warszawa 1997 

Kowalski  J.:  Hydrogeologia  z  podstawami.  Wydawnictwo  Akademii 
Rolniczej, Wrocław 1998 
Knapp B. J.: Elementy geograficzne hydrologii. PWN, Warszawa 1986 
Król C.: Hydrologia. Hortpress Sp. z o.o., Warszawa 1995 
Ksi

ąŜ

y

ń

ski K. W.: Hydraulika zestawienie poj

ęć

 i wzorów stosowanych  

w budownictwie Politechnika Krakowska, Kraków 2002 
Lambor J.: Metody prognoz hydrologicznych. Kwik, Warszawa 1962 
Lambor  J.:  Hydrologia  in

Ŝ

ynierska.  Wydawnictwo  Arkady,  Warszawa 

1971 
Płochniewski  Z.:  Hydrologia  i  geologia  in

Ŝ

ynierska.  Wydawnictwo 

Geologiczne, Warszawa 1986 

311[23].Z3.01 

Charakteryzowanie wód powierzchniowych  

i podziemnych 

311[23].Z3 

Podstawy hydrologii

 

 

311[23].Z3.02. 

Wykonywanie pomiarów hydrologicznych

 

 

311[23].Z3.03 

Opracowywanie prognoz hydrologicznych

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

62 

Radlicz-Ruhlowa  H.,  Szuster  A.:  Hydrologia  i  hydraulika  z  elementami 
hydrogeologii. WSiP, Warszawa 1997 
Skibi

ń

ski J.: Hydraulika. PWRiL, Warszawa 1982 

Soczy

ń

ska U.: Procesy hydrologiczne. PWN, Warszawa 1989 

Soczy

ń

ska U.: Hydrologia dynamiczna. PWN, Warszawa 1997 

Soczy

ń

ska  U.:  Podstawy  hydrologii  dynamicznej.  Wydawnictwo  UW, 

Warszawa 2005 
Wieczysty A.: Hydrogeologia in

Ŝ

ynierska. PWN, Warszawa 1982 

Atlas hydrologiczny Polski. IMGW. Wyd. Geol., Warszawa 1986 
 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

63 

Jednostka modułowa 311[23].Z3.01 

Charakteryzowanie 

wód 

powierzchniowych  

i podziemnych  

 

1.  Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  scharakteryzowa

ć

 cele i zadania hydrologii, 

  okre

ś

li

ć

 zasoby wodne w Polsce i na 

ś

wiecie, 

  scharakteryzowa

ć

 obieg wody w przyrodzie,  

  scharakteryzowa

ć

 rodzaje bilansów wodnych, 

  okre

ś

li

ć

 elementy bilansu wodnego, 

  scharakteryzowa

ć

 wody powierzchniowe i podziemne, 

  scharakteryzowa

ć

 rodzaje 

ź

ródeł,  

  obliczy

ć

 wydajno

ść

 

ź

ródła, 

  scharakteryzowa

ć

 elementy cieku wodnego, 

  wyznaczy

ć

 granice zlewni, 

  wyja

ś

ni

ć

 poj

ę

cia: odpływ, spływ i przepływ, 

  scharakteryzowa

ć

 zjawiska lodowe na rzekach, 

  wyja

ś

ni

ć

 proces zarastania koryt rzecznych, 

  okre

ś

li

ć

 czynniki wpływaj

ą

ce na temperatur

ę

 wody w rzekach, 

  okre

ś

li

ć

 straty wody na parowanie i infiltracj

ę

  scharakteryzowa

ć

 rodzaje retencji, 

  okre

ś

li

ć

 wpływ retencji na kształtowanie si

ę

 odpływu wody w rzekach, 

  scharakteryzowa

ć

 

ź

ródła 

skutki 

zanieczyszczenia 

wód 

powierzchniowych i podziemnych, 

  dobra

ć

 

sposoby 

ochrony 

zasobów 

wód 

powierzchniowych  

i podziemnych. 

 

2. Materiał nauczania 

Znacznie i zakres hydrologii. 
Zasoby wodne w Polsce. 
Zasoby wodne na 

ś

wiecie. 

Obieg wody w przyrodzie. 
Obszar bilansowania wody. 
Bilans wodny. 
Klasyfikacja i wła

ś

ciwo

ś

ci wód powierzchniowych i podziemnych.  

Elementy hydrografii.

  

Ź

ródła, ich rodzaje i wydajno

ść

Ciek i jego elementy. 
Dolina cieku. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

64 

Kształtowanie si

ę

 cieku i doliny cieku. 

Zlewnia i jej granice. 
Odpływ, spływ i przepływ. 
Zjawiska lodowe na rzekach. 
Zarastanie koryt rzecznych. 
Rozkład temperatury w wodach rzecznych. 
Straty wody na parowanie i infiltracj

ę

Retencja i jej wpływ na kształtowanie si

ę

 odpływu rzeki. 

Zanieczyszczenia wód powierzchniowych i podziemnych. 
Ochrona wód powierzchniowych i podziemnych. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Okre

ś

lanie  granicy  dorzecza  i  zlewni,  dopływów  rzeki  głównej  na 

postawie mapy hydrograficznej. 

  Sporz

ą

dzanie  bilansu  wodnego  dla  wyznaczonego  obszaru  

hydrograficznego.  

  Okre

ś

lanie  granicy  dorzecza  i  zlewni,  dopływów  rzeki  głównej  na 

postawie mapy hydrograficznej. 

  Obliczanie powierzchni zlewni oraz wska

ź

ników geometrii zlewni dla 

rzeki nizinnej. 

  Sporz

ą

dzanie  opisu  zlewni  danego  cieku  na  podstawie  mapy 

hydrograficznej. 

  Dobieranie  sposobów  ochrony  wód  powierzchniowych  przed 

zanieczyszczeniami. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Mapa fizyczna i plastyczna Polski. 
Atlas hydrologiczny Polski. 
Roczniki hydrologiczne. 
Tablice  pogl

ą

dowe,  plansze  i  foliogramy  przedstawiaj

ą

ce  obieg  wody  

w  przyrodzie,  zjawiska  lodowe  na  rzekach,  proces  zarastania  koryt 
rzecznych. 
Planimetry biegunowe.  
Filmy  dydaktyczne  dotycz

ą

ce  kształtowania  si

ę

  cieku  i  doliny  cieku, 

wyst

ę

powania zjawisk lodowych na rzekach, zarastania koryt rzecznych 

oraz zanieczyszczenia wód 

ś

ródl

ą

dowych. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce obiegu wody 

w  przyrodzie,  warunków  wyst

ę

powania  wód  powierzchniowych  

i  podziemnych,  zasobów  wodnych  w  Polsce  i  na 

ś

wiecie,  sporz

ą

dzania 

bilansów  wodnych  oraz  okre

ś

lania 

ź

ródeł  zanieczyszczenia  i  ochrony 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

65 

wód  powierzchniowych  i  podziemnych.  Wiedza  z  tego  zakresu  jest 
niezb

ę

dna  do  opracowywania  prognoz  hydrologicznych  oraz  bilansów 

wodno-gospodarczych.  

Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  stosowa

ć

 

metody nauczania odpowiednie do percepcji uczniów oraz przestrzega

ć

 

zasad  ł

ą

czenia  teorii  z  praktyk

ą

,  pogl

ą

dowo

ś

ci  oraz  stopniowania 

trudno

ś

ci. 

Zaj

ę

cia  dydaktyczne  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  formie  wykładów  i 

ć

wicze

ń

,  

oraz  aktywizuj

ą

cych  metod  nauczania  w  grupach  do  15  osób, 

podzielonych na zespoły 3-4 osobowe. 

Ć

wiczenia powinny odbywa

ć

 si

ę

 

w  pracowni  bada

ń

  meteorologicznych  wyposa

Ŝ

onej  w  mapy  i  atlasy, 

zestawy nomogramów do interpretacji wyników bada

ń

.  

Przykładowe 

ć

wiczenia  zamieszczone  w  programie  stanowi

ą

 

propozycj

ę

  do  wykorzystania  przez  nauczyciela.  Zakres 

ć

wicze

ń

  mo

Ŝ

by

ć

  rozszerzony  w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od  potrzeb  edukacyjnych  i  mo

Ŝ

liwo

ś

ci 

szkoły.  
 

Wskazane  jest  równie

Ŝ

  prezentowanie  filmów  dydaktycznych  

tematyce 

dotycz

ą

cej 

kształtowania 

si

ę

 

koryta 

rzecznego, 

wyst

ę

powania zjawisk lodowych na rzekach, zarastania koryt rzecznych. 

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na  podstawie 
okre

ś

lonych  kryteriów.  Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  mog

ą

  by

ć

 

kontrolowane  w  formie  sprawdzianów  ustnych  i  pisemnych  oraz  testów 
osi

ą

gni

ęć

  szkolnych.  Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  proponuje  si

ę

  sprawdza

ć

 

poprzez  obserwacj

ę

  czynno

ś

ci  wykonywanych  przez  uczniów  podczas 

ć

wicze

ń

.  

W  procesie  oceniania  nauczyciel  powinien  zwraca

ć

  szczególn

ą

 

uwag

ę

 na: 

  charakterystyk

ę

 wód powierzchniowych i podziemnych, 

  okre

ś

lanie elementów bilansu wodnego, 

  wyznaczanie granic zlewni, 

  posługiwanie si

ę

 poj

ę

ciami: odpływ, spływ i przepływ, 

  okre

ś

lanie przyczyny strat wody na parowanie i infiltracj

ę

  okre

ś

lanie rodzajów retencji, 

  okre

ś

lanie 

ź

ródeł 

zanieczyszczenia 

wód 

powierzchniowych  

i podziemnych. 
Oceniaj

ą

c osi

ą

gni

ę

cia uczniów nale

Ŝ

y równie

Ŝ

 uwzgl

ę

dni

ć

  stosowanie zdobytej wiedzy w praktyce, 

  rozwi

ą

zywanie zada

ń

 grupie,  

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

66 

  wykonywanie 

oblicze

ń

 

oraz 

opracowywanie 

wyników 

bada

ń

  

z zastosowaniem specjalistycznych programów komputerowych,  

  interpretowanie  wyników  pomiarów  oraz  formułowanie  wniosków 

dotycz

ą

cych procesów zachodz

ą

cych w hydrosferze, 

  przestrzeganie zasad bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy. 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  ucznia,  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu  jednostki  modułowej,  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  testów 

dydaktycznych, sprawdzianów oraz poziom wykonywania 

ć

wicze

ń

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

67 

Jednostka modułowa 311[23].Z3.02 

Wykonywanie pomiarów hydrologicznych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

:

 

  scharakteryzowa

ć

 organizacj

ę

 słu

Ŝ

by hydrologicznej w kraju, 

  wyja

ś

ni

ć

 poj

ę

cie cyklu hydrologicznego, 

  scharakteryzowa

ć

  metody,  zakres  i  cz

ę

stotliwo

ść

  wykonywania 

pomiarów hydrologicznych, 

  wyja

ś

ni

ć

 cel i zasady wykonywania pomiarów stanów wody, 

  scharakteryzowa

ć

 wyposa

Ŝ

enie posterunku wodowskazowego, 

  zorganizowa

ć

 stanowisko do wykonania pomiarów hydrologicznych, 

  zorganizowa

ć

 prac

ę

 zespołu pomiarowego, 

  dobra

ć

 przyrz

ą

dy do pomiaru stanów wody, 

  wykona

ć

 pomiary stanów wody,  

  wypełni

ć

 dokumentacj

ę

 pomiarów stanów wody, 

  opracowa

ć

 podstawowe krzywe cz

ę

sto

ś

ci stanów wody, sum czasów 

trwania oraz wykres zwi

ą

zku wodowskazów, 

  okre

ś

li

ć

 cel i zasady wyznaczania przepływu wody w ciekach, 

  wyznaczy

ć

 

ś

redni

ą

 pr

ę

dko

ść

 wody w cieku ró

Ŝ

nymi metodami, 

  oceni

ć

  dokładno

ść

  wyznaczania  pr

ę

dko

ś

ci  przepływu  wody  ró

Ŝ

nymi 

metodami, 

  sporz

ą

dzi

ć

 

krzywe 

rozkładu 

pr

ę

dko

ś

ci 

wody 

pionach 

hydrologicznych, 

  sporz

ą

dzi

ć

 i zinterpretowa

ć

 krzywe rozkładu pr

ę

dko

ś

ci,   

  dobra

ć

  metody  bezpo

ś

redniego  pomiaru  nat

ęŜ

enia  przepływu  wody 

dla małych cieków, 

  wykona

ć

  pomiary  nat

ęŜ

enia  przepływu  wody  w  okre

ś

lonych 

przekrojach hydrometrycznych, 

  okre

ś

li

ć

  zasady  pomiaru  nat

ęŜ

enia  przepływu  wody  technik

ą

 

ultrad

ź

wi

ę

kow

ą

,  

  opracowa

ć

  wyniki  pomiaru  przepływu  wody  metod

ą

  Harlachera   

i Culmanna, 

  sporz

ą

dzi

ć

 krzyw

ą

 konsumpcyjn

ą

  okre

ś

li

ć

 bł

ę

dy pomiarów nat

ęŜ

enia przepływu wody, 

  wykona

ć

 pomiary transportu rumowiska rzecznego, 

  wykona

ć

 pomiary grubo

ś

ci pokrywy lodowej, 

  opracowa

ć

 

wyniki 

pomiarów 

hydrologicznych 

za 

pomoc

ą

 

specjalistycznych programów komputerowych, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

ś

rodowiska podczas wykonywania pomiarów hydrometrycznych. 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

68 

2. Materiał nauczania 

Organizacja słu

Ŝ

by hydrologicznej w kraju. 

Cykl hydrologiczny. 
Hydrometria. 
Stany wody. 
Posterunek wodowskazowy. 
Przyrz

ą

dy do pomiaru stanów wody. 

Instalacja i kalibracja przyrz

ą

dów. 

Pr

ę

dko

ść

 wody. 

Przyrz

ą

dy do pomiaru pr

ę

dko

ś

ci wody. 

Metody obliczania 

ś

redniej pr

ę

dko

ś

ci wody. 

Nat

ęŜ

enie przepływu wody. 

Metody obliczania nat

ęŜ

enia przepływu wody. 

Przyrz

ą

dy do pomiaru przepływu wody. 

Przekroje hydrometryczne. 
Krzywa obj

ę

to

ś

ci przepływu wody. 

Nat

ęŜ

enia przepływu wody w przekrojach kontrolowanych. 

Nat

ęŜ

enia przepływu wody w przekrojach niekontrolowanych. 

Ultrad

ź

wi

ę

kowa technika w pomiarze nat

ęŜ

enia przepływu wody. 

Elektromagnetyczna metoda badania nat

ęŜ

enia przepływu wody. 

Dokładno

ść

 pomiaru nat

ęŜ

enia przepływu wody. 

Rumowisko rzeczne. 
Obserwacja zjawisk lodowych. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Sporz

ą

dzenie  krzywych  wodowskazowych  z  zaznaczeniem  stanów 

charakterystycznych:  minimalnego, 

ś

redniego  i  maksymalnego  dla 

danego okresu hydrologicznego.  

  Opracowywanie krzywej cz

ę

sto

ś

ci stanów wody. 

  Opracowywanie  wykresu  zwi

ą

zku  wodowskazów  dla  wybranych 

posterunków wodowskazowych. 

  Wyznaczanie 

ś

redniej pr

ę

dko

ś

ci wody w cieku ró

Ŝ

nymi metodami. 

  Opracowywanie  wyników  pomiaru  pr

ę

dko

ś

ci  wody  w  okre

ś

lonym 

przekroju poprzecznym cieku w postaci tachoid i izotach. 

  Wykre

ś

lanie krzywej konsumpcyjnej typowej rzeki nizinnej. 

  Wykonywanie pomiaru nat

ęŜ

enia przepływu wody. 

  Obliczanie 

przepływu 

wody 

przekrojach 

kontrolowanych  

i niekontrolowanych. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne  

Łata wodowskazowa.  
Wodowskaz skarpowy. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

69 

Wodowskaz minimalny i maksymalny. 
Rocznik hydrologiczny wód powierzchniowych. 
Pływaki. Limnigraf. 
Młynek hydrometryczny. 
Łaty niwelacyjne. Ta

ś

ma geodezyjna.  

Ruletki. 
Tablice  pogl

ą

dowe,  foliogramy  przedstawiaj

ą

ce:  ultrad

ź

wi

ę

kowy  system 

pomiaru  pr

ę

dko

ś

ci  wody  w  rzece,  urz

ą

dzenia  do  cyfrowej  rejestracji 

warto

ś

ci stanów wody. 

Specjalistyczne programy komputerowe.

 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Realizacja  programu  jednostki  modułowej  ma  na  celu  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania pomiarów hydrologicznych.  

 

Podczas  realizacji  programu  nauczania  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

zwróci

ć

  na

 

wyposa

Ŝ

enie  posterunku  wodowskazowego,  organizacj

ę

 

stanowiska  do  wykonania  pomiarów  hydrologicznych,  zasady  pracy 
zespołu  pomiarowego,  dobór  przyrz

ą

dów  pomiarowych,  zasady 

wykonywania  pomiarów  hydrometrycznych,  prowadzenie  dzienników 
obserwacji zjawisk i pomiarów hydrometrycznych. 

 W 

procesie 

dydaktycznym 

nale

Ŝ

stosowa

ć

 

podaj

ą

ce  

i  aktywizuj

ą

ce  metody  nauczania.  Szczególnie  zalecane  s

ą

  metody: 

pokazu  z  obja

ś

nieniem,  tekstu  przewodniego,  projektów  oraz 

ć

wicze

ń

 

praktycznych.  

 

Kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  praktycznych  w  zakresie  wykonywania 

pomiarów  hydrometrycznych  powinno  odbywa

ć

  si

ę

  w  warunkach 

rzeczywistych, gdzie istnieje mo

Ŝ

liwo

ść

 bezpiecznego ich wykonywania. 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

y  zapozna

ć

 

uczniów  z  przepisami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  zakresem  

i  rodzajem  wykonywanych  prac,  zasadami  u

Ŝ

ytkowania  przyrz

ą

dów 

pomiarowych, zasadami wykonywania pomiarów hydrometrycznych oraz 
rejestrowania  ich  wyników.  W  trakcie  zaj

ęć

  nale

Ŝ

y  umo

Ŝ

liwi

ć

  uczniom 

korzystanie  ze  specjalistycznych  programów  komputerowych,  instrukcji, 
poradników, norm, literatury zawodowej oraz innych 

ź

ródeł informacji. 

Przykładowe 

ć

wiczenia  zamieszczone  w  programie  stanowi

ą

 

propozycj

ę

  do  wykorzystania  przez  nauczyciela,  zakres 

ć

wicze

ń

  mo

Ŝ

by

ć

  rozszerzony  w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od  oczekiwa

ń

  uczniów  i  mo

Ŝ

liwo

ś

ci 

szkoły.  

Zaj

ę

cia  dydaktyczne  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  grupach  do  15  osób, 

podzielonych 

na 

zespoły 

3-4 

osobowe, 

pracowni 

bada

ń

 

meteorologicznych.  

 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

70 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na  podstawie 
okre

ś

lonych kryteriów oceniania.  

Ocenianie  powinno  u

ś

wiadomi

ć

  uczniom  poziom  ich  osi

ą

gni

ęć

  

w  odniesieniu  do  wymaga

ń

  edukacyjnych.  Ocena  powinna  stymulowa

ć

 

aktywno

ść

 ucznia i zapewni

ć

 mu poczucie satysfakcji na ka

Ŝ

dym etapie 

kształcenia.  

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  mog

ą

  by

ć

  kontrolowane  na 

podstawie: 

  sprawdzianów ustnych, 

  sprawdzianów pisemnych,  

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych.  

Zaleca  si

ę

  stosowanie  zada

ń

  wymagaj

ą

cych  twórczego  my

ś

lenia  

i stosowania posiadanej wiedzy w sytuacjach typowych i problemowych. 
Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  na  podstawie  obserwacji 

czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia w czasie 

ć

wicze

ń

Obserwuj

ą

c  czynno

ś

ci  ucznia  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  

i dokonuj

ą

c oceny pracy nale

Ŝ

y zwraca

ć

 uwag

ę

 na: 

  dobór sprz

ę

tu do rodzaju wykonywanych pomiarów, 

  organizacj

ę

 pracy, 

  obsług

ę

 sprz

ę

tu pomiarowego,  

  staranno

ść

 i dokładno

ść

 wykonywania pomiarów i oblicze

ń

  przestrzeganie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz 

ochrony 

ś

rodowiska. 

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

 ucznia nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 poziom oraz 

zakres opanowania wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci okre

ś

lonych w programie 

jednostki modułowej.  

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

71 

Jednostka modułowa 311[23].Z3.03 
Opracowywanie prognoz hydrologicznych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  okre

ś

li

ć

 cel i znaczenie prognozy hydrologicznej, 

  scharakteryzowa

ć

 rodzaje prognoz hydrologicznych, 

  scharakteryzowa

ć

 zjawiska wpływaj

ą

ce na prognoz

ę

 hydrologiczn

ą

  zdefiniowa

ć

 

prognozy 

krótkoterminowe, 

ś

rednioterminowe, 

długoterminowe, 

  scharakteryzowa

ć

 metody prognozowania, 

  wyja

ś

ni

ć

 zasady opracowywania operatów prognoz hydrologicznych, 

  okre

ś

li

ć

  wykorzystanie  prognoz  hydrologicznych  w  gospodarce 

wodnej, 

  odczyta

ć

 i zinterpretowa

ć

 komunikaty hydrologiczne, 

  scharakteryzowa

ć

 wezbrania i ni

Ŝ

ówki, 

  sporz

ą

dzi

ć

  prognoz

ę

  stanów  i  przepływów  wody  dla  okre

ś

lonego 

cieku wodnego, 

  pozyska

ć

  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacje,  potrzebne  do  opracowywania 

prognoz hydrologicznych, 

  oceni

ć

 zagro

Ŝ

enie powodziowe wyst

ę

puj

ą

ce w zlewni, 

  zastosowa

ć

 oznaczenia zjawisk hydrologicznych na mapie, 

  zastosowa

ć

  metody  statystyczne  do  okre

ś

lania  prawdopodobie

ń

stwa 

zjawisk hydrologicznych, 

  opracowa

ć

  makiety  hydrologicznego  komunikatu  informacyjno- 

prognostycznego, 

  sformułowa

ć

  ostrze

Ŝ

enia  o  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  powstania  zjawisk  lodowych  

i  sztormowych  utrudniaj

ą

cych  odpływ  wód  rzecznych  na  podstawie 

sytuacji hydrologicznej i meteorologicznej, 

  zastosowa

ć

  ró

Ŝ

ne  formy  przekazywania  komunikatów  i  ostrze

Ŝ

e

ń

 

przed niebezpiecznymi zjawiskami zachodz

ą

cymi w hydrosferze, 

  skorzysta

ć

 ze specjalistycznych programów komputerowych. 

 

2. Materiał nauczania 

Cel i znaczenie prognozy hydrologicznej. 
Rodzaje prognoz hydrologicznych. 
Wezbrania. 
Metody prognozowania stanów i przepływów wezbraniowych. 
Prognozowanie stanów i przepływów ni

Ŝ

ówkowych. 

Krótkoterminowe prognozy hydrologiczne. 

Ś

rednioterminowe prognozy hydrologiczne. 

Długoterminowe prognozy hydrologiczne. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

72 

Operaty prognoz. 
Zastosowanie prognozowania hydrologicznego.  
Formułowanie i przekazywanie komunikatów i ostrze

Ŝ

e

ń

Ostrze

Ŝ

enia hydrologiczne. 

Formy przekazywania komunikatów i ostrze

Ŝ

e

ń

Specjalistyczne programy komputerowe. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Okre

ś

lanie  zwi

ą

zku  mi

ę

dzy  pr

ę

dko

ś

ci

ą

  wiatru  a  wysoko

ś

ci

ą

  fali 

wezbraniowej. 

  Okre

ś

lanie czasu przebiegu fali wezbraniowej mi

ę

dzy wodowskazami. 

  Opracowywanie  prognozy  krótkoterminowej, 

ś

rednioterminowej  oraz 

długoterminowej. 

  Opracowywanie  prognozy  odpływu  wiosennego  na  podstawie 

oblicze

ń

 zasobów wodnych w zlewni rzeki nizinnej. 

  Opracowywanie projektu biuletynu hydrologicznego. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Tablice  pogl

ą

dowe,  foliogramy  i  przezrocza  dotycz

ą

ce  sytuacji 

hydrologicznej. 
Operaty prognoz.  
Roczniki hydrologiczne. 
Biuletyny hydrologiczne.  
Komunikaty informacyjno-prognostyczne. 
Instrukcje do 

ć

wicze

ń

Specjalistyczne programy komputerowe. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Realizacja  programu  jednostki  modułowej  ma  na  celu  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci  prognozowania  sytuacji  hydrologicznej  oraz  sporz

ą

dzania 

komunikatów,  depesz  i  ostrze

Ŝ

e

ń

  przed  nadej

ś

ciem  niekorzystnych 

zjawisk atmosferycznych.  

Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  zwraca

ć

 

uwag

ę

 na rodzaje prognoz hydrologicznych, metody ich opracowywania, 

zasady  przygotowywania  danych,  zastosowanie  metod  statystycznych 
do  okre

ś

lania  prawdopodobie

ń

stwa  zjawisk  hydrologicznych  oraz 

wykorzystanie prognoz hydrologicznych w gospodarce wodnej.  

W  procesie  kształcenia  nale

Ŝ

y  stosowa

ć

  metody  nauczania 

dostosowane  do  percepcji  uczniów  oraz  przestrzega

ć

  zasad  ł

ą

czenia 

teorii z praktyk

ą

 oraz stopniowania trudno

ś

ci. 

Wskazane  jest,  aby  program  nauczania  realizowa

ć

  metodami: 

wykładu  konwersatoryjnego,  dyskusji  dydaktycznej,  metody  sytuacyjnej, 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

73 

przypadków, projektów oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych. Szczególnej uwadze 

poleca  si

ę

  metod

ę

  projektów,  która  daje  mo

Ŝ

liwo

ść

  doskonalenia  

i  pogł

ę

bienia  wiedzy,  a  tak

Ŝ

e  planowania,  rozwi

ą

zywania  problemów, 

podejmowania decyzji oraz współpracy w zespole. 

Realizuj

ą

c  program  nauczania  nale

Ŝ

y  wdra

Ŝ

a

ć

  uczniów  do 

samodzielnej pracy, zach

ę

ca

ć

 do studiowania literatury zawodowej oraz 

do  korzystania  z  informacji  opracowanych  przez  Centralne  Biuro 
Prognoz Hydrologicznych.  

Ć

wiczenia zamieszczone  w  programie  jednostki  modułowej  stanowi

ą

 

propozycj

ę

,  któr

ą

  mo

Ŝ

na  wykorzysta

ć

  w  czasie  zaj

ęć

.  Nauczyciel  mo

Ŝ

zaplanowa

ć

  inne 

ć

wiczenia  o  zró

Ŝ

nicowanym  stopniu  trudno

ś

ci 

dostosowuj

ą

c ich zakres i poziom do potrzeb edukacyjnych uczniów.  

Zaj

ę

cia  dydaktyczne  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  grupach  do  15  osób, 

podzielonych 

na 

zespoły 

3-4 

osobowe, 

pracowni 

bada

ń

 

meteorologicznych.  

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez cały czas realizacji jednostki modułowej na podstawie okre

ś

lonych 

kryteriów.  Systematyczne  sprawdzanie  i  ocenianie  motywuje  ucznia  do 
nauki,  wpływa  na  kształtowanie  dyscypliny,  pracowito

ś

ci  oraz 

odpowiedzialno

ś

ci za wyniki pracy.  

Proces oceniania powinien obejmowa

ć

  diagnoz

ę

  poziomu  wiedzy  ucznia  przed  przyst

ą

pieniem  do  realizacji 

programu, 

  sprawdzanie post

ę

pów uczniów w nauce w trakcie realizacji programu 

oraz rozpoznawanie trudno

ś

ci w osi

ą

ganiu celów kształcenia, 

  sprawdzanie wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci po zrealizowaniu programu.  

 Do  sprawdzania  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  proponuje  si

ę

 

stosowa

ć

:  sprawdziany  ustne,  sprawdziany  pisemne,  testy  osi

ą

gni

ęć

 

szkolnych  oraz  obserwacj

ę

  czynno

ś

ci  ucznia  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

.  

W procesie oceniania szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwróci

ć

 na: 

  okre

ś

lanie 

przyczyn 

cz

ę

stotliwo

ś

ci 

wyst

ę

powania 

zjawisk 

hydrologicznych i meteorologicznych, 

  szeregowanie zbiorów spostrze

Ŝ

e

ń

 danego zjawiska, 

  okre

ś

lanie  warto

ś

ci  ekstremalnych  na  podstawie  wyników  pomiarów 

oraz obserwacji, 

  interpretowanie  sytuacji  hydrologicznej  na  podstawie  pozyskanych 

danych hydrologicznych, 

  opracowywanie projektów prognoz hydrologicznych, 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

74 

  opracowywanie depeszy hydrologicznej, 

  korzystanie z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji, 

  korzystanie ze specjalistycznych programów komputerowych.  

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  wszystkich 

metod  sprawdzania  zastosowanych  przez  nauczyciela,  poziom 
wykonania 

ć

wicze

ń

  oraz  prezentacj

ę

  opracowanych  materiałów 

hydrologicznych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

75 

Moduł 311[23]. Z4 
Podstawy oceanologii 

 
1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  charakteryzowa

ć

 budow

ę

 geologiczn

ą

 Ziemi, 

  wyja

ś

nia

ć

 cel i znaczenie bada

ń

 geofizycznych, 

  stosowa

ć

  prawa  fizyki  do

ś

wiadczalnej  do  procesów  zachodz

ą

cych  

w skorupie ziemskiej, 

  wyja

ś

nia

ć

  charakterystyczne  zjawiska  zachodz

ą

ce  w 

ś

rodowisku 

morskim, 

  rozpoznawa

ć

 typowe formy tektoniczne, 

  klasyfikowa

ć

 skały i okre

ś

la

ć

 ich wła

ś

ciwo

ś

ci fizyczne, 

  odczytywa

ć

 mapy geologiczne i sporz

ą

dza

ć

 przekroje geologiczne, 

  wyja

ś

nia

ć

  znaczenie  bada

ń

  oceanologicznych  dla  gospodarki 

narodowej, 

  dobiera

ć

  techniki  wykonywania  pomiarów  i  obserwacji  zjawisk 

oceanicznych na stacjach brzegowych, 

  charakteryzowa

ć

 zasoby oceanów i bogactwa dna morza, 

  wyja

ś

nia

ć

 i opisywa

ć

 biologi

ę

 strefy polarnej, 

  wyja

ś

nia

ć

  zagro

Ŝ

enia  dla  oceanów  wynikaj

ą

ce  z  nieprawidłowej 

działalno

ś

ci człowieka, 

  interpretowa

ć

 wyniki bada

ń

 geofizycznych oraz oceanologicznych, 

  stosowa

ć

 specjalistyczne programy komputerowe. 

 

2.  Wykaz jednostek modułowych 
  

Symbol 

jednostki 

modułowej 

 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

liczba godzin na 

realizacj

ę

 

311[23].Z4.01 

Charakteryzowanie zjawisk oceanicznych 

  85 

311[23].Z4.02 

Wykonywanie bada

ń

 geofizycznych  

  85 

311[23].Z4.03 

Przeciwdziałanie zagro

Ŝ

eniom mórz i oceanów 

  34 

 

Razem 

204 

 
 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

76 

3.  Schemat układu jednostek modułowych  

 

 

 
 

 
 
 
 

 
 
 
 
 

4.  Literatura 

Depowski  S.,  Kotli

ń

ski  R.,  Ruhle  E.,  Szamanek  K.:  Surowce  mineralne 

mórz i oceanów. WNS, Warszawa 1998 
Dera J.: Fizyka morza. PWN, Warszawa 1983 
Druet  C.,  Kowalik  Z.:  Dynamika  morza.  Wydawnictwo  Morskie,  Gdynia 
1970 
Kozera  A.:  Geofizyka  poszukiwawcza.  Wyd.  Geologiczne,  Warszawa 
1987 
Myers N., Uma Ram Nath: Ziemia – atlas zarz

ą

dzania planet

ą

, 1998 

 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 
 

311[23].Z4.03 

Przeciwdziałanie zagro

Ŝ

eniom mórz  

i oceanów

  

311[23].Z4 

Podstawy oceanologii 

 

311[23].Z4.01 

Charakteryzowanie zjawisk 

oceanicznych 

  

311[23].Z4.02 

Wykonywanie bada

ń

 geofizycznych

  

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

77 

Jednostka modułowa 311[23]Z4.01 
Charakteryzowanie zjawisk oceanicznych 
 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  wyja

ś

ni

ć

 cel i zadania oceanologii, 

  scharakteryzowa

ć

 zadania hydrografii morskiej, 

  okre

ś

li

ć

  warunki 

Ŝ

ycia  w  strefie  przybrze

Ŝ

nej,  pełnomorskiej  

i gł

ę

binowej, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 morskimi mapami hydrograficznymi, 

  scharakteryzowa

ć

 metody bada

ń

 oceanograficznych, 

  scharakteryzowa

ć

 rozmieszczenie mórz i oceanów na kuli ziemskiej, 

  scharakteryzowa

ć

 bogactwa naturalne mórz i oceanów, 

  scharakteryzowa

ć

 ruchy wód oceanicznych, 

  wyja

ś

ni

ć

 zjawiska powstawania pływów oraz sejszy, 

  wyja

ś

ni

ć

  przyczyny  i  nast

ę

pstwa  falowania  mórz  i  oceanów, 

podwodnych trz

ę

sie

ń

 Ziemi, wybuchów wulkanów, fal tsunami, 

  sklasyfikowa

ć

  pr

ą

dy  oceaniczne  i  morskie  według  okre

ś

lonych 

kryteriów, 

  zidentyfikowa

ć

 pr

ą

dy morskie wyst

ę

puj

ą

ce na Morzu Bałtyckim, 

  okre

ś

li

ć

 czynniki wpływaj

ą

ce na termik

ę

 wody, 

  okre

ś

li

ć

 zjawiska lodowe na wodach morskich, 

  wyja

ś

ni

ć

  wpływ  czynników  hydrometeorologicznych  na  zjawiska 

lodowe w akwenach morskich, zalewach przybrze

Ŝ

nych oraz uj

ś

ciach 

rzek, 

  okre

ś

li

ć

  wpływ  zjawisk  oceanicznych  na  procesy  zachodz

ą

ce  

w atmosferze, 

  okre

ś

li

ć

  wpływ  waha

ń

  poziomu  morza,  falowania  i  pr

ą

dów  na 

formowanie 

brzegów 

morskich 

bezpiecze

ń

stwo 

Ŝ

eglugi 

przybrze

Ŝ

nej, 

  wyja

ś

ni

ć

  rol

ę

  pr

ą

dów  oceanicznych  na  kształtowanie  si

ę

  pogody  

i klimatu, 

  wyja

ś

ni

ć

  zasady  wykonywania  pomiarów  falowania,  pr

ę

dko

ś

ci  

i kierunków pr

ą

dów morskich, grubo

ś

ci lodu, przezroczysto

ś

ci i barwy 

wody,  

  dobra

ć

 

przyrz

ą

dy 

do 

wykonywania 

pomiarów 

hydrometeorologicznych, 

  scharakteryzowa

ć

 sposoby ochrony wybrze

Ŝ

y przed sztormami, 

  okre

ś

li

ć

 

ź

ródła zanieczyszcze

ń

 mórz i oceanów oraz ich brzegów, 

  okre

ś

li

ć

 oddziaływanie mórz i oceanów na 

ś

rodowisko przybrze

Ŝ

ne, 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

78 

  scharakteryzowa

ć

  badania  oceanograficzne  Morza  Bałtyckiego  

i akwenów przybrze

Ŝ

nych, 

  oceni

ć

  znaczenie  bada

ń

  oceanograficznych  dla  rozwoju  gospodarki 

morskiej, 

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  przepisami  prawa  dotycz

ą

cymi  zasad  korzystania  

z zasobów mórz i oceanów. 

 

2. Materiał nauczania 

Podstawy oceanologii. 
Hydrografia morska. 
Rozmieszczenie mórz i oceanów na kuli ziemskiej. 
Bogactwa mórz i oceanów. 
Wahania stanów morza. 
Falowanie i jego wpływ na erozj

ę

 brzegów oraz urz

ą

dze

ń

 nadbrze

Ŝ

nych. 

Pr

ą

dy morskie w morzach i oceanach. 

Termika i zlodzenie mórz. 
Pionowy i poziomy rozkład temperatur wód mórz i oceanów. 
Zjawiska lodowe na wodach morskich. 
Ocean w strefie wybrze

Ŝ

y. 

Przyrz

ą

dy  do  pomiarów:  falowania,  pr

ę

dko

ś

ci  i  kierunków  pr

ą

dów 

morskich, grubo

ś

ci lodu, przezroczysto

ś

ci i barwy wody. 

Echosondy, termometry, wodowskazy. 
Charakterystyka Morza Bałtyckiego. 
Meteorologia morska. 
Wpływ zasolenia wód oceanicznych na czynniki pogody. 
Znaczenie bada

ń

 oceanograficznych dla gospodarki narodowej. 

Przepisy  prawa  dotycz

ą

ce  zasad  korzystania  z  zasobów  mórz  

i oceanów. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Okre

ś

lanie  przyczyn  i  skutków  falowania  mórz  i  oceanów, 

podwodnych trz

ę

sie

ń

 Ziemi oraz wybuchów wulkanów. 

  Charakteryzowanie linii brzegowej Morza Bałtyckiego. 

  Planowanie ochrony wybrze

Ŝ

y mórz przed sztormami.  

  Okre

ś

lanie wpływu falowania na erozj

ę

 brzegów nadmorskich. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Tablice  pogl

ą

dowe,  foliogramy,  przezrocza  dotycz

ą

ce  budowy  dna 

morskiego,  organizmów  wodnych,  procesów  lodowych,  waha

ń

  stanów 

wody,  falowania,  pr

ę

dko

ś

ci  i  kierunku  pr

ą

dów  morskich,  temperatury, 

grubo

ś

ci lodu, barwy, przezroczysto

ś

ci. 

Mapy morskie i atlasy. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

79 

Plansze batymetryczne. 
Przyrz

ą

dy  do  pomiarów:  falowania,  pr

ę

dko

ś

ci  i  kierunków  pr

ą

dów 

morskich, grubo

ś

ci lodu, przezroczysto

ś

ci i barwy wody. 

Echosonda, termometry, wodowskazy. 
Kanał pomiarowy.  
Prezentacje  multimedialne  dotycz

ą

ce  zjawisk  i  procesów  zachodz

ą

cych 

w oceanach. 
Filmy dydaktyczne przedstawiaj

ą

ce charakterystyk

ę

 Morza Bałtyckiego. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

 

Program 

jednostki 

modułowej 

obejmuje 

tre

ś

ci 

dotycz

ą

ce 

rozmieszczenia mórz i oceanów na kuli ziemskiej, zjawisk zachodz

ą

cych 

w  morzach  i  oceanach,  okre

ś

lania  wpływu  waha

ń

  stanów  morza  oraz 

falowania  na  erozj

ę

  brzegów  oraz  zasad  wykonywania  pomiarów 

hydrometeorologicznych.  

W  osi

ą

gni

ę

ciu  zało

Ŝ

onych  celów  kształcenia  istotne  znaczenie  ma 

dobór  metod  nauczania.  Szczególnie  zalecane  s

ą

  metody:  pokazu  

z  obja

ś

nieniem,  tekstu  przewodniego,  metoda  sytuacyjna,  projektów 

oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych.  

Tematyka  projektów  mo

Ŝ

e  dotyczy

ć

  oceny  stanu  linii  brzegowej 

Morza  Bałtyckiego,  planowania  i  organizacji  robót  zwi

ą

zanych  

zabezpieczaniem 

brzegów 

nadmorskich 

przed 

falowaniem, 

wykonywania  pomiarów  pr

ę

dko

ś

ci  i  kierunków  pr

ą

dów  morskich, 

grubo

ś

ci  lodu  oraz  przezroczysto

ś

ci  i  barwy  wody.  Podczas 

opracowywania 

projektów 

uczniowie 

powinni 

mie

ć

 

mo

Ŝ

liwo

ść

 

korzystania z instrukcji, katalogów, poradników, materiałów 

ź

ródłowych. 

Ć

wiczenia  zamieszczone  w  programie  stanowi

ą

  propozycj

ę

  do 

wykorzystania przez nauczyciela. Zakres 

ć

wicze

ń

 mo

Ŝ

e by

ć

 rozszerzony 

w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od  potrzeb  edukacyjnych  i  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  szkoły.  Stosowanie 

pomocy  dydaktycznych  w  procesie  kształcenia  ułatwi  uczniom 
przyswojenie 

wiadomo

ś

ci 

zjawiskach, 

zale

Ŝ

no

ś

ciach 

prawidłowo

ś

ciach  zachodz

ą

cych  w 

ś

rodowisku  morskim,  zach

ę

ci 

uczniów 

do 

aktywno

ś

ci 

oraz 

urozmaici 

prowadzenie 

zaj

ęć

 

dydaktycznych. 
 

W  procesie  nauczania-uczenia  si

ę

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na 

znaczenie  prowadzonych  bada

ń

  oceanograficznych  dla  gospodarki 

narodowej  oraz  przepisy  prawa  dotycz

ą

ce  korzystania  z  zasobów  mórz  

i oceanów.  

Zaj

ę

cia  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  pracowni  bada

ń

  meteorologicznych,  

w grupach do 15 osób z podziałem na zespoły 3-4 osobowe.  
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

80 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  ocena  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

  przez  cały  czas 

realizacji  programu  jednostki  modułowej  na  podstawie  okre

ś

lonych 

kryteriów  oceniania.  Sprawdzanie  wiadomo

ś

ci  powinno  u

ś

wiadomi

ć

 

uczniom poziom ich osi

ą

gni

ęć

 w odniesieniu do wymaga

ń

 edukacyjnych 

oraz motywowa

ć

 do samooceny i samodzielnej pracy.  

 

Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  ocenia

ć

 

osi

ą

gni

ę

cia  uczniów  w  zakresie  wyodr

ę

bnionych  celów  kształcenia  na 

podstawie: 

  sprawdzianów ustnych, 

  sprawdzianów pisemnych, 

  obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania zada

ń

 praktycznych. 

Obserwuj

ą

c  czynno

ś

ci  uczniów  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  

i dokonuj

ą

c oceny pracy, nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  posługiwanie si

ę

 morskimi mapami hydrograficznymi, 

  wyja

ś

nianie  wpływu  zjawisk  oceanicznych  na  procesy  zachodz

ą

ce  

w atmosferze, 

  okre

ś

lanie sposobów ochrony wybrze

Ŝ

y morza przed sztormami, 

  rozpoznawanie 

ź

ródeł  zanieczyszcze

ń

  mórz  i  oceanów  oraz  ich 

brzegów, 

  okre

ś

lanie wpływu mórz i oceanów na 

ś

rodowisko przybrze

Ŝ

ne, 

  formułowanie 

wniosków 

na 

podstawie 

obserwacji 

zjawisk 

zachodz

ą

cych w atmosferze oraz wykonanych 

ć

wicze

ń

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu jednostki modułowej nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 wyniki sprawdzianów, 

poziom wykonania 

ć

wicze

ń

 oraz wykonanie i prezentacj

ę

 projektu.  

 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

81 

Jednostka modułowa 311[23]Z4.02 
Wykonywanie bada

ń

 geofizycznych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  okre

ś

li

ć

 zakres i znaczenie bada

ń

 geofizycznych, 

  scharakteryzowa

ć

 podstawowe metody bada

ń

 geofizyki stosowanej, 

  wyja

ś

ni

ć

 zasad

ę

 działania sejsmografów, 

  wyja

ś

ni

ć

 poj

ę

cia: izostazja oraz geotermika, 

  okre

ś

li

ć

 strefy sejsmiczne na Ziemi, 

  wyja

ś

ni

ć

 przyczyny trz

ę

sienia Ziemi, 

  zlokalizowa

ć

 czynne wulkany na Ziemi, 

  scharakteryzowa

ć

  wła

ś

ciwo

ś

ci  geofizyczne  skał  oraz  metody  ich 

bada

ń

  zastosowa

ć

  podstawowe  badania  geofizyczne  do  opisu  budowy 

geologicznej skorupy ziemskiej, 

  scharakteryzowa

ć

  metody  pomiarów  stosowanych  podczas  bada

ń

 

geofizycznych,  

  wyja

ś

ni

ć

  budow

ę

  i  zasady  działania  przyrz

ą

dów  i  elektronicznej 

aparatury 

kontrolno-pomiarowej 

stosowanej 

badaniach 

geofizycznych w otworach wiertniczych, 

  dokona

ć

 

konserwacji 

przyrz

ą

dów 

aparatury 

stosowanej  

w badaniach geofizycznych, 

  okre

ś

li

ć

 efekty paleoklimatyczne zwi

ą

zane ze zlodowaceniami, 

  zinterpretowa

ć

 wyniki bada

ń

 geofizycznych, 

  zgromadzi

ć

 i przetworzy

ć

 dane w banku informacji geofizycznych,  

  posłu

Ŝ

y

ć

 

si

ę

 

programami 

komputerowymi 

stosowanymi 

do 

opracowywania bada

ń

 geofizycznych, 

  dokona

ć

 analizy ilo

ś

ciowej i jako

ś

ciowej wyników bada

ń

  okre

ś

li

ć

  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  wykorzystania  wyników  bada

ń

  geofizycznych  do 

wykrywania złó

Ŝ

 surowców mineralnych, 

  opracowa

ć

 profil geologiczny, 

  zastosowa

ć

  zasady  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

ś

rodowiska podczas wykonywania bada

ń

 geofizycznych. 

 

2. Materiał nauczania 

Zakres i metody bada

ń

 geofizycznych. 

Przyrz

ą

dy stosowane do bada

ń

 geofizycznych. 

Własno

ś

ci fizyczne Ziemi. 

Sejsmologia – fizyczne i geologiczne podstawy bada

ń

 sejsmicznych. 

Charakterystyka skał. 
Metody bada

ń

 geofizyki powierzchniowej. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

82 

Geofizyka wiertnicza. 
Badania kompleksowe i specjalne. 
Sposoby rejestracji bada

ń

 geofizycznych. 

Opracowanie i interpretacja wyników bada

ń

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Dobieranie  metod  bada

ń

  geofizycznych  do  poszukiwania  złó

Ŝ

 

surowców  naturalnych:  ropy  naftowej,  rud  metali  oraz  w

ę

gla 

kamiennego i brunatnego. 

  Rozpoznawanie skał i minerałów na podstawie próbek oraz zdj

ęć

  Okre

ś

lanie twardo

ś

ci minerałów na podstawie skali twardo

ś

ci Mohra. 

  Wykonywanie 

profilu 

geologicznego 

na 

podstawie 

mapy 

topograficznej. 

  Wyznaczanie  krzywizny  otworu,  spadu  i  rozci

ą

gliwo

ś

ci  warstw 

skalnych,  miejsc  odpływu  wody  zło

Ŝ

owej  do  otworu  na  podstawie 

profili geologicznych. 

  Wyznaczanie rodzaju i wła

ś

ciwo

ś

ci przewierconych skał. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Grawimetr – magnetometr. 
Sondy pomiarowe. 
Próbki skał. 
Atlasy minerałów i skał. 
Prospekty, katalogi sprz

ę

tu stosowanego do bada

ń

 geofizycznych. 

Mapy fizyczne i geofizyczne. 
Foliogramy, przezrocza przedstawiaj

ą

ce badania sejsmiczne. 

Aparatura kontrolno-pomiarowa. 
Wyniki bada

ń

 geofizycznych. 

Zestawy nomogramów do interpretacji wyników pomiarów. 
Specjalistyczne programy komputerowe. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  rodzajów, 

metod oraz zasad wykonywania bada

ń

 geofizycznych.  

procesie 

dydaktycznym 

powinny 

znale

źć

 

zastosowanie 

nast

ę

puj

ą

ce 

metody 

nauczania: 

wykład 

informacyjny, 

pokaz  

z instrukta

Ŝ

em, pokaz z obja

ś

nieniem, metoda tekstu przewodniego oraz 

ć

wiczenia praktyczne.  

Szczególnie  zalecana  jest  metoda  projektów.  Wskazane  jest,  aby 

uczniowie  opracowali  projekty  o  tematyce  dotycz

ą

cej  dokumentowania 

zasobów  kopalin  oraz  badania  przyczyn  i  skutków  trz

ę

sienia  Ziemi. 

Podczas  opracowywania  projektu  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  miejsce 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

83 

bada

ń

,  dobór  metod  i  etapy  wykonywania  bada

ń

,  tok  prowadzonych 

bada

ń

 oraz na graficzne przedstawianie projektowanych rozwi

ą

za

ń

Kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  praktycznych  w  zakresie  wykonywania 

bada

ń

 geofizycznych powinno odbywa

ć

 si

ę

 w warunkach rzeczywistych, 

gdzie  istnieje  mo

Ŝ

liwo

ść

  bezpiecznego  ich  wykonywania.  Przed 

przyst

ą

pieniem  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

y  zapozna

ć

  uczniów  

z  przepisami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  zakresem  i  rodzajem 

wykonywanych  prac,  zasadami  wykonywania  bada

ń

  oraz  rejestrowania 

ich wyników. 

Uczniowie powinni pracowa

ć

 w grupach do 15 osób, podzielonych na 

zespoły  4-5  osobowe.  Zaj

ę

cia  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  pracowni, 

wyposa

Ŝ

onej  w  mapy  i  atlasy,  tablic

ę

  z  próbkami  skał  oraz  zapewni

ć

 

uczniom dost

ę

p do specjalistycznych programów komputerowych. 

Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  umo

Ŝ

liwi

ć

 

uczniom korzystanie z dokumentacji projektowej, norm, poradników. 

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  ocena  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na  podstawie 
okre

ś

lonych  kryteriów.  Ocena  powinna  stymulowa

ć

  aktywno

ść

  ucznia  

i zapewni

ć

 mu poczucie satysfakcji na ka

Ŝ

dym etapie kształcenia. 

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  mog

ą

  by

ć

  kontrolowane  za 

pomoc

ą

  sprawdzianów  pisemnych,  sprawdzianów  ustnych  oraz  testów 

osi

ą

gni

ęć

  szkolnych.  Zaleca  si

ę

  stosowanie  zada

ń

  wymagaj

ą

cych 

twórczego  my

ś

lenia  i  stosowania  posiadanej  wiedzy  w  sytuacjach 

typowych  i  problemowych.  Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  proponuje  si

ę

 

sprawdza

ć

 podczas obserwacji pracy uczniów.  

Obserwuj

ą

c  czynno

ś

ci  ucznia  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  

i dokonuj

ą

c oceny pracy, nale

Ŝ

y zwraca

ć

 uwag

ę

 na: 

  stosowanie posiadanej wiedzy w praktyce, 

  okre

ś

lanie  metod  bada

ń

  geofizycznych  do  poszukiwania  złó

Ŝ

 

surowców  naturalnych:  ropy  naftowej,  rud  metali  oraz  w

ę

gla 

kamiennego i brunatnego, 

  rozpoznawanie skał i minerałów, 

  odczytywanie map, 

  opracowywanie profili geologicznych, 

  okre

ś

lanie zagro

Ŝ

e

ń

 powodowanych przez zjawiska sejsmiczne.  

W  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu 

jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  sprawdzianów,  testów 

osi

ą

gni

ęć

  szkolnych,  poziom  wykonania 

ć

wicze

ń

  praktycznych  oraz 

wykonanie i prezentacj

ę

 projektu.

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

84 

Jednostka modułowa 311[23]Z4.03 
Przeciwdziałanie zagro

Ŝ

eniom mórz i oceanów 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−−−−

  scharakteryzowa

ć

 zasoby mórz i oceanów, 

−−−−

  wyja

ś

ni

ć

 rol

ę

 ekosystemów brzegowych mórz i oceanów,  

−−−−

  scharakteryzowa

ć

 czynniki maj

ą

ce niekorzystny wpływ na wody mórz 

i oceanów, 

−−−−

  scharakteryzowa

ć

 

ź

ródła zanieczyszcze

ń

 mórz i oceanów, 

−−−−

  okre

ś

li

ć

 skutki zanieczyszcze

ń

 mórz i oceanów, 

−−−−

  scharakteryzowa

ć

 

metody 

ochrony 

mórz 

oceanów 

przed 

zanieczyszczeniami,  

−−−−

  dobra

ć

  metody  ochrony  mórz  przed  zanieczyszczeniami  niesionymi 

przez rzeki, 

−−−−

  okre

ś

li

ć

 metody ochrony zasobów 

Ŝ

ywych przyrody, 

−−−−

  zaplanowa

ć

 działania maj

ą

ce na celu ochron

ę

 mórz i oceanów, 

−−−−

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  przepisami  prawna  lokalnego  i  mi

ę

dzynarodowego 

reguluj

ą

cymi ochron

ę

 mórz i oceanów. 

 

2. Materiał nauczania 

Podstawowe zagro

Ŝ

enia oceanów i mórz. 

Ź

ródła zanieczyszcze

ń

 mórz i oceanów. 

Katastrofy zbiornikowców i platform wiertniczych.  
Skutki zanieczyszcze

ń

 mórz i oceanów. 

Przeciwdziałanie skutkom zanieczyszcze

ń

Metody ochrony oceanów i mórz. 
Konwencje 

mi

ę

dzynarodowe 

programy 

ochrony 

zasobów 

oceanicznych. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Dobieranie 

metod 

ochrony 

morza 

przed 

niebezpiecznymi 

substancjami chemicznymi. 

  Analizowanie programów ochrony wybrze

Ŝ

y morskich. 

  Opracowywanie projektu ochrony zasobów oceanicznych. 

  Opracowywanie raportu na temat zagro

Ŝ

e

ń

 morza Bałtyckiego. 

  Okre

ś

lanie  skutków  nadmiernej  eksploracji  i  eksploatacji  surowców  

z dna i spod dna morskiego. 

  Analizowanie  konwencji  mi

ę

dzynarodowych  i  programów  ochrony 

zasobów oceanicznych. 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

85 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Tablice  pogl

ą

dowe,  foliogramy,  przezrocza  dotycz

ą

ce  ekosystemów 

wodnych. 
Mapy morskie i atlasy. 
Plansze batymetryczne. 
Prezentacje multimedialne dotycz

ą

ce ochrony mórz i oceanów.  

Filmy dydaktyczne przedstawiaj

ą

ce gospodarcze znaczenie oceanów  

i mórz. 
Mikroskop. 
Publikacje konwencji i programów ochrony zasobów oceanicznych. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  zasobów 

mórz  i  oceanów, 

ź

ródeł  oraz  skutków  ich  zanieczyszczenia  oraz 

przepisów prawna lokalnego i mi

ę

dzynarodowego reguluj

ą

cych ochron

ę

 

mórz i oceanów. 

W  trakcie  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  zwraca

ć

  uwag

ę

  na  wpływ 

Ŝ

nych  zjawisk  oraz  działalno

ś

ci  człowieka  na  stan  mórz  i  oceanów 

oraz  ich  brzegów,  działania  podejmowane  przez  ró

Ŝ

ne  organizacje 

krajowe i mi

ę

dzynarodowe na rzecz ochrony wód mórz i oceanów.  

 

W procesie kształcenia istotne jest równie

Ŝ

 kształtowanie wła

ś

ciwych 

postaw  zawodowych,  takich  jak:  rzetelno

ść

,  odpowiedzialno

ść

  za 

wykonan

ą

 prac

ę

, współpraca w zespole, samokształcenie i doskonalenie 

zawodowe. 

procesie 

dydaktycznym 

powinny 

znale

źć

 

zastosowanie 

nast

ę

puj

ą

ce 

metody 

nauczania: 

wykład 

problemowy, 

dyskusja 

dydaktyczna, 

metoda 

przypadków 

oraz 

ć

wiczenia 

praktyczne. 

Szczególnie  zalecana  jest  metoda  projektów,  która  daje  mo

Ŝ

liwo

ść

 

doskonalenia  i  pogł

ę

biania  zdobytej  wiedzy,  a  tak

Ŝ

e  planowania  

i rozwi

ą

zywania problemów, korzystania z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji oraz 

współpracy  w  zespole.  Uczniowie  powinni  pracowa

ć

  w  grupach  do  15 

osób, podzielonych na zespoły 4-5 osobowe. 

Zaj

ę

cia  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  pracowni  bada

ń

  meteorologicznych 

wyposa

Ŝ

onej  w  mapy  i  atlasy  oraz  zestawy  komputerowe.  Proces 

dydaktyczny zaleca si

ę

 wspomaga

ć

 filmami dydaktycznymi dotycz

ą

cymi 

ochrony wód mórz i oceanów.  

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  ocena  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno 

odbywa

ć

  si

ę

  przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej 

według  ustalonych  kryteriów.  Ocenianie  powinno  u

ś

wiadomi

ć

  uczniom 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

86 

poziom osi

ą

gni

ęć

 w odniesieniu do wymaga

ń

 edukacyjnych, motywowa

ć

 

do samodzielnej pracy i samooceny. 

W  procesie  oceniania  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwraca

ć

  na 

aktywno

ść

  ucznia  na  zaj

ę

ciach,  wkład  pracy  i  zaanga

Ŝ

owanie  

w wykonywanie zada

ń

.  

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów mo

Ŝ

na ocenia

ć

 na podstawie:  

  sprawdzianów ustnych,  

  sprawdzianów pisemnych,  

  testów dydaktycznych,  

  obserwacji czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Zaleca  si

ę

  stosowania  zada

ń

  wymagaj

ą

cych  twórczego  my

ś

lenia  

i  stosowania  posiadanej  wiedzy  w  praktyce.  Obserwuj

ą

c  czynno

ś

ci 

ucznia  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  i  dokonuj

ą

c  oceny  jego  pracy, 

nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  rozpoznawanie 

ź

ródeł zanieczyszczenia mórz i oceanów,  

  okre

ś

lanie zagro

Ŝ

e

ń

 wynikaj

ą

cych z połowu ryb,  

  charakteryzowanie metod ochrony zasobów morskich, 

  okre

ś

lanie  skutków  zanieczyszczenia  mórz  i  oceanów  oraz  ich 

brzegów, 

  okre

ś

lanie skutków nieracjonalnej działalno

ś

ci człowieka, 

  okre

ś

lanie  działa

ń

  podejmowanych  przez  organizacje  krajowe  

i mi

ę

dzynarodowe na rzecz ochrony zasobów oceanicznych. 

 

Oceniaj

ą

c  osi

ą

gni

ę

cia  uczniów,  po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu 

jednostki  modułowej,  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  wszystkich  metod 

sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

87 

Moduł 311[23].Z5 
Prognozowanie meteorologiczne 

 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  posługiwa

ć

 si

ę

 poj

ę

ciami z zakresu meteorologii synoptycznej, 

  wyja

ś

nia

ć

 procesy pogodotwórcze, 

  wyja

ś

nia

ć

 budow

ę

 i ewolucj

ę

 układów atmosferycznych, 

  charakteryzowa

ć

 

typy 

pogody 

poszczególnych 

układach 

barycznych i w strefach frontów,  

  okre

ś

la

ć

  zwi

ą

zek  zjawisk  atmosferycznych  (zachmurzenia,  burz, 

opadów) z układami barycznymi i strefami frontów atmosferycznych, 

  interpretowa

ć

 lokalne oznaki zmian pogody, 

  sporz

ą

dza

ć

 mapy synoptyczne, 

  interpretowa

ć

  wyniki  meteorologicznych  modeli  prognostycznych 

dost

ę

pnych w Internecie, 

  wykorzystywa

ć

 dane satelitarne, radarowe oraz systemu detekcji burz 

do przygotowania analiz i prognoz. 

 

2. Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

liczba godzin 

na realizacj

ę

 

311[23].Z5.02 

Sporz

ą

dzanie prognoz meteorologicznych  

124 

311[23].Z5.03 

Korzystanie z prognostycznych modeli pogody  

  60 

 

Razem 

184 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

88 

 

3.  Schemat układu jednostek modułowych 

 

  

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

4.  Literatura 

Janiszewski F.: Wskazówki dla posterunków meteorologicznych. IMiGW, 
Warszawa 1998 
Kaczorowska Z.: Pogoda i klimat. WSiP, Warszawa 1998 
Kossowska-Cezak  U.,  Martyn  D.,  Olszewski  K.,  Kopacz-Lembowicz: 
Meteorologia i klimatologia. PWN, Warszawa 2000 
Meteorologia synoptyczna. Dowództwo Wojsk Obrony Powietrznej Kraju 
Warszawa, Warszawa 1991 
Kossowska-Cezak  U.  Martyn  D.,  Olszewski  K.,  Kopacz-Lembowicz: 
Wst

ę

p do meteorologii i klimatologii. PWN, Warszawa 1998 

Ko

ź

mi

ń

ski Cz., Michalska B.: Agrometeorologia. PWN, Warszawa 1999 

Łykowski B.: Zró

Ŝ

nicowanie regionalne pionowego gradientu opadowego 

w nizinnej cz

ęś

ci Polski. ZPNR, Warszawa 1998 

Sorbjan Z. Meteorologia dla ka

Ŝ

dego. Prószy

ń

ski i S-ka, Warszawa 2001 

Podstawy klimatologii. WMO IMGW, Warszawa 1996 
Podstawy meteorologii. WMO IMGW, Warszawa 1991 
 
Czasopisma: Gazeta Obserwatora IMGW,  Wiadomo

ś

ci IMGW   

 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 

311[23].Z5 

Prognozowanie meteorologiczne

 

311[23].Z5.01 

Sporz

ą

dzanie prognoz 

meteorologicznych

 

311[23].Z5.02 

Korzystanie z prognostycznych modeli 

pogody 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

89 

Jednostka modułowa 311[23].Z5.01. 
Sporz

ą

dzanie prognoz meteorologicznych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  przedstawi

ć

 

współczesne 

metody 

prezentacji 

zjawisk 

meteorologicznych, 

  scharakteryzowa

ć

 naukowe metody przewidywania pogody,  

  okre

ś

li

ć

 zakres prognozy meteorologicznej i jej elementy, 

  okre

ś

li

ć

 

ź

ródła  i  no

ś

niki  informacji  stosowanych  do  sporz

ą

dzania 

prognoz meteorologicznych, 

  sporz

ą

dzi

ć

 mapy synoptyczne,  

  zastosowa

ć

 oznaczenia synoptyczne na mapie pogody,  

  okre

ś

li

ć

 kanały przesyłania wiadomo

ś

ci meteorologicznych, 

  scharakteryzowa

ć

  pogod

ę

  i  jej  zmiany  w  masach  powietrza  i  na 

frontach atmosferycznych, 

  okre

ś

li

ć

 zale

Ŝ

no

ść

 pogody lokalnej od uwarunkowa

ń

 geograficznych, 

  wyznaczy

ć

 naturalne obszary synoptyczne półkuli północnej, 

  wyja

ś

ni

ć

  cyrkulacj

ę

  mas  powietrza  półkuli  północnej  w  ró

Ŝ

nych 

sektorach, 

  skorzysta

ć

 

danych 

meteorologicznych 

opracowa

ń

 

klimatologicznych do sporz

ą

dzania prognozy pogody,  

  zinterpretowa

ć

 wyniki obserwacji meteorologicznych, 

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  mapami  pogody  oraz  sformułowa

ć

  wnioski  dotycz

ą

ce 

przewidywanego rozwoju procesów atmosferycznych, 

  odczyta

ć

  tre

ś

ci  depesz  meteorologicznych  typu:  TEMP,  SYNOP, 

KLIMAT, 

  sporz

ą

dzi

ć

 prognoz

ę

 meteorologiczn

ą

 dla wybranego obszaru, 

  zastosowa

ć

  zasady  opracowania  ostrze

Ŝ

e

ń

  oraz  komunikatów 

synoptycznych, 

  przeprowadzi

ć

  analiz

ę

  sytuacji  pogodowych  i  synoptycznych  na 

podstawie danych z systemów pomiarowych, 

  zinterpretowa

ć

 

wyniki 

modeli 

numerycznych 

ze 

ś

wiatowych  

i regionalnych centrów WMO, 

  zastosowa

ć

 specjalistyczne programy komputerowe do sporz

ą

dzania 

prognoz meteorologicznych. 

 

2. Materiał nauczania 

Podstawy meteorologii synoptycznej. 
Zakres i elementy prognozy meteorologicznej. 

Ź

ródła 

informacji 

potrzebnych 

do 

sporz

ą

dzania 

prognoz 

meteorologicznych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

90 

Klucze i kody do przekazywania informacji synoptycznych. 
Mapy synoptyczne i oznaczenia na mapie.  
Transmisja informacji meteorologicznych. 
Analiza warunków meteorologicznych. 
Sporz

ą

dzanie prognozy meteorologicznej. 

Sporz

ą

dzanie i wysyłanie komunikatów synoptycznych. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

••••

  Gromadzenie danych do sporz

ą

dzenia prognozy meteorologicznej. 

••••

  Kodowanie i rozkodowywanie informacji meteorologicznych. 

••••

  Analizowanie map synoptycznych. 

••••

  Opracowywanie prognozy pogody dla regionu. 

••••

  Sporz

ą

dzanie  prognoz  pogody  na  podstawie  wyników  pomiarów 

meteorologicznych. 

••••

  Redagowanie 

ostrze

Ŝ

enia 

przewidywanych 

anomaliach 

pogodowych. 

••••

  Formułowanie tre

ś

ci depesz i komunikatów meteorologicznych. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Mapy klimatyczne, synoptyczne. 
Mapy rozkładu ci

ś

nienia frontów klimatologicznych i szlaków ni

Ŝ

owych. 

Stacja meteorologiczna – wyposa

Ŝ

enie ogródka meteorologicznego. 

Mapy klimatyczne i meteorologiczne. 
Atlasy geograficzne. 
Mapy rozkładu ci

ś

nienia frontów klimatologicznych i szlaków ni

Ŝ

owych. 

Klucze meteorologiczne i ich zastosowanie. 
Klucze meteorologiczne SYNOP, TEMP, KLIMAT TEMP, SHIP. 
Mapy synoptyczne. 
Prognozy i ostrze

Ŝ

enia synoptyczne. 

Mapy  rozkładu  temperatury,  opadu,  ci

ś

nienia,  parowania,  wilgotno

ś

ci, 

zachmurzenia. 
Zdj

ę

cia satelitarne i radarowe. 

Mapy pogody. 
Systemy wizualizacji danych synoptycznych. 
Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Specjalistyczne  programy  komputerowe  do  sporz

ą

dzania  prognoz 

synoptycznych.  
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

 Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce gromadzenia 

i przygotowywania danych meteorologicznych do sporz

ą

dzenia prognoz, 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

91 

kodowania 

informacji 

meteorologicznych, 

sporz

ą

dzania 

map 

synoptycznych oraz przesyłania wiadomo

ś

ci meteorologicznych. 

Osi

ą

gni

ę

cie  zaplanowanych  w  programie  celów  kształcenia  wymaga 

stosowania 

nast

ę

puj

ą

cych 

metod 

nauczania: 

wykładu  

konwersatoryjnego, dyskusji dydaktycznej, metody przewodniego tekstu, 
metody  projektów  oraz 

ć

wicze

ń

  praktycznych.  Program  jednostki 

modułowej  nale

Ŝ

y  realizowa

ć

  w  korelacji  z  innymi  dziedzinami  nauki, 

takimi  jak:  ochrona  i  kształtowanie 

ś

rodowiska,  geografia,  fizyka, 

statystyka. 

  Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  uczniowie  powinni 
korzysta

ć

 

map 

synoptycznych 

klimatycznych, 

atlasów 

geograficznych, 

prognoz 

ostrze

Ŝ

e

ń

 

hydrologicznych 

i meteorologicznych, zdj

ęć

 satelitarnych i radarowych oraz innych 

ź

ródeł 

informacji.  W  procesie  nauczania  bardzo  wa

Ŝ

ne  jest  systematyczne 

wdra

Ŝ

anie  uczniów  do  samodzielno

ś

ci.  Zaleca  si

ę

,  aby  uczniowie  na 

podstawie  wyników  obserwacji  i  pomiarów  meteorologicznych,  danych 
statystycznych  z  wielolecia,  komunikatów  z  wybranych  jednostek 
meteorologicznych,  danych  Instytutu  Meteorologii  i  Gospodarki  Wodnej 
oraz 

informacji 

pozyskanych 

Internetu 

opracowali 

projekt 

krótkoterminowej prognozy dla okre

ś

lonego regionu. 

  Zaj

ę

cia  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  grupach  do  15  osób,  podzielonych  na 

zespoły  3-5  osobowe,  w  pracowni  bada

ń

  meteorologicznych  oraz 

pracowni  komputerowej.  Podczas  realizacji  programu  jednostki 
modułowej  zaleca  si

ę

  organizacj

ę

  wycieczki  do  najbli

Ŝ

szej  stacji 

hydrologiczno-meteorologicznej  oraz  biura  prognoz  meteorologicznych 
IMGW w regionie. 

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez cały czas realizacji programu jednostki, na podstawie okre

ś

lonych 

kryteriów oceniania.  

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  mog

ą

  by

ć

  sprawdzane  za 

pomoc

ą

  sprawdzianów  pisemnych  i  ustnych  oraz  testów  osi

ą

gni

ęć

 

szkolnych.  Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  poprzez 

obserwacj

ę

 

czynno

ś

ci 

wykonywanych 

przez 

uczniów 

podczas 

gromadzenia  danych,  ich  przetwarzania  i  opracowywania  prognoz. 
Podczas  kontroli  post

ę

pów  uczniów  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na 

operowanie 

zdobyt

ą

 

wiedz

ą

 

merytoryczn

ą

jako

ść

 

wypowiedzi, 

stosowanie  poj

ęć

  z  zakresu  meteorologii.  Szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

zwróci

ć

 na: 

 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

92 

  odczytywanie depesz synoptycznych, 

  odczytywanie 

symboli 

stosowanych 

do 

szyfrowania 

depesz  

i prognoz, 

  opracowywanie  i  interpretowanie  wyników  obserwacji  i  pomiarów 

meteorologicznych, 

  opracowywanie prognozy meteorologicznej. 

 

Kontrol

ę

  poprawno

ś

ci  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

y  przeprowadzi

ć

  

w trakcie i po ich wykonaniu. 
  W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich stosowanych przez nauczyciela metod sprawdzania wiedzy  
i umiej

ę

tno

ś

ci. 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

93 

Jednostka modułowa 311[23].Z5.02 
Korzystanie z prognostycznych modeli pogody

 

 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  scharakteryzowa

ć

 dost

ę

pne prognostyczne modele pogody, 

  zgromadzi

ć

 dane do opracowania modelu pogody, 

  scharakteryzowa

ć

  zjawiska  meteorologiczne  niekorzystne  dla 

Ŝ

nych dziedzin gospodarki,  

  okre

ś

li

ć

 wpływ elementów meteorologicznych na organizm człowieka, 

zwierz

ę

ta i ro

ś

liny, 

  skorzysta

ć

  z  prognostycznych  modeli  pogody  opracowywanych  dla 

potrzeb budownictwa, rolnictwa i lotnictwa, 

  przewidzie

ć

 

wyst

ą

pienie 

kl

ę

sk 

Ŝ

ywiołowych 

na 

podstawie 

prognostycznych modeli pogody, 

 

opracowa

ć

 prognoz

ę

 wyst

ę

powania suszy i wezbra

ń

,

 

 

posłu

Ŝ

y

ć

 

si

ę

 

prognostycznymi 

modelami 

pogody 

podczas 

opracowywania 

prognozy 

pogody 

na 

potrzeby 

okre

ś

lonych 

odbiorców,

 

 

skorzysta

ć

 z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji.

 

 

 
2.  Materiał nauczania 

Prognostyczne modele pogody. 
Zasady budowania modeli prognostycznych. 
Zjawiska meteorologiczne niekorzystne dla ró

Ŝ

nych dziedzin gospodarki. 

Kl

ę

ski 

Ŝ

ywiołowe. 

Opcje zastosowa

ń

 modeli prognostycznych. 

Prognostyczne modele pogody a potrzeby odbiorców. 
Prognozowanie zjawisk meteorologicznych dla potrzeb gospodarki. 
Zdj

ę

cia satelitarne, mapy pogody, klucze meteorologiczne. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Opracowanie 

prognozy 

wyst

ę

powania 

okre

ś

lonych 

zjawisk 

meteorologicznych na dany obszarze. 

  Opracowanie  prognozy  wyst

ę

powania  suszy  i  wezbra

ń

  w  danym 

regionie. 

  Stosowanie  prognostycznych  modeli  pogody  w  ró

Ŝ

nych  dziedzinach 

gospodarki. 

 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

94 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Zdj

ę

cia satelitarne.  

Mapy pogody. 
Klucze meteorologiczne. 
Plany zagospodarowania przestrzennego. 
Atlasy hydrologiczne, poradniki. 
Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

  Program 

jednostki 

obejmuje 

zagadnienia 

dotycz

ą

ce 

zasad 

opracowywania  prognostycznych  modeli  pogody,  posługiwania  si

ę

  nimi 

oraz wykorzystania ich w gospodarce.  
  W procesie nauczania – uczenia si

ę

 nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na wpływ 

zachmurzenia, ci

ś

nienia atmosferycznego, wiatru, wilgotno

ś

ci powietrza 

oraz opadów i osadów atmosferycznych na kształtowanie si

ę

 pogody.  

  Osi

ą

gni

ę

cie  zaplanowanych  celów  kształcenia  umo

Ŝ

liwi  stosowanie 

nast

ę

puj

ą

cych  metod  nauczania:  wykładu  problemowego,  metody 

sytuacyjnej,  tekstu  przewodniego  oraz 

ć

wicze

ń

  praktycznych.  Metoda 

projektów  zasługuje  na  szczególn

ą

  uwag

ę

,  poniewa

Ŝ

  daje  mo

Ŝ

liwo

ść

 

zastosowania  wcze

ś

niej  zdobytej  wiedzy,  pozwala  na  efektywne 

wykorzystanie  czasu,  planowanie  działa

ń

,  podejmowanie  decyzji, 

korzystanie  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji  oraz  prezentacj

ę

  wykonanych 

projektów.  
  W  trakcie  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  podkre

ś

li

ć

 

istotn

ą

 rol

ę

 prognostycznych modeli pogody w gospodarce oraz zwróci

ć

 

uwag

ę

 na fakt, 

Ŝ

e prognozowanie meteorologiczne to niezwykle trudne  

i  odpowiedzialne  zadanie.  Trudno

ść

  ta  wynika  z  dynamicznego  układu 

atmosfery,  jego  szerokiego  zakresu  przestrzennego  oraz  zmian 
aktualnej sytuacji meteorologicznej. Dzi

ę

ki hydrodynamicznym modelom 

atmosfery  oraz  dost

ę

pno

ś

ci  programów  komputerowych  o  du

Ŝ

ej  mocy, 

stało  si

ę

  mo

Ŝ

liwe  tworzenie  numerycznych  prognoz  pogody,  które  s

ą

 

opracowywane  jako  modele  globalne,  modele  regionalne  oraz  modele 
mezoskalowe.  

   Zaj

ę

cia  dydaktyczne  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  pracowni  bada

ń

 

meteorologicznych oraz pracowni komputerowej w grupach do 15 osób, 
podzielonych  na  zespoły  3-5  osobowe.  W  czasie  zaj

ęć

  uczniowie 

powinni mie

ć

 mo

Ŝ

liwo

ść

 korzystania z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji, takich 

jak:  zdj

ę

cia  satelitarne,  mapy  pogody,  plany  zagospodarowania 

przestrzennego, mapy, atlasy, poradniki. 
   
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

95 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie,  przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  na 
podstawie okre

ś

lonych kryteriów.  

Kryteria  oceniania  powinny  dotyczy

ć

  stopnia  i  zakresu  opanowania 

przez ucznia wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci. 

Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  poznawczych  ucznia  mo

Ŝ

e  odbywa

ć

  si

ę

  za 

pomoc

ą

  sprawdzianów ustnych,  

  sprawdzianów pisemnych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych. 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  powinny  by

ć

  sprawdzane  na  podstawie 

obserwacji czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas obserwacji nauczyciel powinien zwraca

ć

 uwag

ę

 na:  

  prowadzenie obserwacji zjawisk i procesów atmosferycznych, 

  okre

ś

lanie  wpływu  niekorzystnych  zjawisk  meteorologicznych  na 

ś

rodowisko przyrodnicze, 

  przygotowanie danych statystycznych do opracowywania prognoz, 

  korzystanie z prognostycznych modeli pogody.  

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela.  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

96 

Moduł 311[23].Z6 

Praktyka zawodowa 

 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  posługiwa

ć

  si

ę

  sprz

ę

tem  i  urz

ą

dzeniami  pomiarowo-obserwacyjnymi 

do pomiarów hydrologiczno-meteorologicznych, 

  wykonywa

ć

 pomiary geodezyjne i hydrometryczne, 

  wykonywa

ć

  prace  kameralne  w  zakresie  meteorologii,  hydrometrii  

i geodezji, 

  prowadzi

ć

 

dokumentacj

ę

 

obserwacyjno-pomiarow

ą

 

na 

stacji 

hydrologiczno-meteorologicznej, 

  instalowa

ć

 zestawy pomiarowe, 

  stosowa

ć

 zasady wykonywania pomiarów meteorologicznych, 

  stosowa

ć

 zasady kalibracji przyrz

ą

dów pomiarowych, 

  posługiwa

ć

 si

ę

 specjalnymi kodami meteorologicznymi, 

  charakteryzowa

ć

  system  słu

Ŝ

by  hydrologiczno-meteorologicznych  

w Polsce, 

  organizowa

ć

  stanowisko  pracy  zgodnie  z  zasadami  bezpiecze

ń

stwa  

i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  wymaganiami 

ergonomii, 

  korzysta

ć

 ze specjalistycznych programów komputerowych. 

 

2.  Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

liczba godzin 

na realizacj

ę

 

311[23].Z6.01  Wykonywanie pomiarów meteorologicznych   

  70 

311[23].Z6.02  Wykonywanie prac zwi

ą

zanych z  budow

ą

 i obsług

ą

 

stacji hydrologiczno-meteorologicznej 

 

  70 

 

Razem 

140 

 

3.  Schemat układu jednostek modułowych  

 

 
  
 

 
 
 

 

 

 

311[23].Z6.01 

Wykonywanie pomiarów meteorologicznych  

 

 

311[23].Z6.02 

Wykonywanie prac zwi

ą

zanych z  budow

ą

  

i obsług

ą

 stacji hydrologiczno-meteorologicznej

 

 

311[23].Z6 

Praktyka zawodowa 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

97 

Praktyka  zawodowa  powinna  odbywa

ć

  si

ę

  w  oddziałach  Instytutu 

Meteorologii  i  Gospodarki  Wodnej,  na  stacjach  hydrologiczno  –
meteorologicznych, o

ś

rodkach bada

ń

 i kontroli 

ś

rodowiska oraz w działach 

ochrony 

ś

rodowiska  i  gospodarki  wodnej.  Podstawowym  celem  praktyki 

zawodowej  jest  przygotowanie  ucznia  do  zdobywania  praktycznych 
umiej

ę

tno

ś

ci poprzez prac

ę

 na rzeczywistych stanowiskach pracy.  

Praktyka zawodowa powinna odbywa

ć

 si

ę

 w II i III klasie, odpowiednio 

po 2 tygodnie. Podczas wyboru miejsc odbywania praktyki nale

Ŝ

y zwróci

ć

 

uwag

ę

  na  baz

ę

  szkoleniow

ą

,  mo

Ŝ

liwo

ść

  realizacji  celów  kształcenia 

przewidzianych  w  programie,  przygotowanie  i  kwalifikacje  pracowników 
oraz  warunki  socjalne.  Szkoła  powinna  udzieli

ć

  uczniom  informacji  

o zasadach odbywania praktyki, dyscyplinie pracy, wizerunku praktykanta, 
a tak

Ŝ

e sposobie prowadzenia dziennika praktyk.  

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

98 

Jednostka modułowa 311[23].Z6.01 
Wykonywanie pomiarów meteorologicznych   

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  okre

ś

li

ć

 struktur

ę

 organizacyjn

ą

 oraz zadania IMGW, 

  scharakteryzowa

ć

 organizacj

ę

 słu

Ŝ

by meteorologicznej w Polsce i na 

ś

wiecie, 

  wyja

ś

ni

ć

 zasady wymiany danych pomiarowych, 

  przeliczy

ć

  czas  na 

ś

wiecie  w  odniesieniu  do  obowi

ą

zuj

ą

cych  stref 

czasowych w Polsce, 

  zorganizowa

ć

 

stanowisko 

pracy 

do 

wykonywania 

pomiarów 

meteorologicznych, 

  umiejscowi

ć

  przyrz

ą

dy  w  ogródku  meteorologicznym  zgodnie  

z obowi

ą

zuj

ą

cymi zasadami, 

  wykona

ć

  obserwacje  wybranych  elementów  meteorologicznych  

w odpowiednich terminach pomiarowych, 

  odczyta

ć

 wskazania przyrz

ą

dów meteorologicznych, 

  dokona

ć

 obserwacji chmur i okre

ś

li

ć

 stan zachmurzenia nieba, 

  przetworzy

ć

 

dane 

uzyskane 

pomiarów 

obserwacji 

meteorologicznych, 

  przygotowa

ć

 dane meteorologiczne do opracowania statystycznego, 

  opracowa

ć

 meteogramy, 

  opracowa

ć

 wyniki bada

ń

 oraz obserwacji meteorologicznych, 

  opracowa

ć

 prognozy i mapy synoptyczne, 

  wykre

ś

li

ć

 ró

Ŝ

e wiatrów i scharakteryzowa

ć

 ich przebieg, 

  wykorzysta

ć

  programy  komputerowe  do  opracowywania  wyników 

pomiarów,  

  wykonywa

ć

 pomiary aerologiczne, 

  przeprowadzi

ć

 badania hydrologiczne, 

  wykonywa

ć

 badania do celów klimatologicznych, 

  zinterpretowa

ć

 wyniki pomiarów meteorologicznych z uwzgl

ę

dnieniem 

teorii bł

ę

dów, 

  zinterpretowa

ć

 prognozy meteorologiczne, 

  przewidzie

ć

 

zagro

Ŝ

enia 

hydrologiczne 

dla 

ś

rodowiska 

przyrodniczego, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

ś

rodowiska  podczas  prowadzenia  obserwacji  oraz  wykonywania 

pomiarów meteorologicznych. 

 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

99 

2. Materiał nauczania 

Organizacja słu

Ŝ

by meteorologicznej w Polsce i na 

ś

wiecie. 

Rozmieszczenie sieci stacji meteorologicznych w kraju i na 

ś

wiecie. 

Wymiana krajowa i mi

ę

dzynarodowa danych pomiarowych. 

Wykonywanie 

pomiarów 

meteorologicznych, 

klimatologicznych 

hydrologicznych i aerologicznych. 
Obsługa  oprogramowania  słu

Ŝą

cego  do  przetwarzania  danych 

pomiarowych. 
Pozyskiwanie danych w postaci cyfrowej lub graficznej. 
Opracowywanie prognoz pogody. 
Stosowanie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

ś

rodowiska  podczas  prowadzenia  obserwacji  oraz  wykonywania 

pomiarów meteorologicznych. 

 

3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  doskonalenie  

zdobytych  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  zawodowych  w  rzeczywistych 

warunkach  pracy.  Praktyk

ę

  zawodow

ą

  uczniowie  powinni  odbywa

ć

  

w  Instytucie  Meteorologii  i  Gospodarki  Wodnej  oraz  stacjach 
hydrologiczno-meteorologicznych, w których istnieje mo

Ŝ

liwo

ść

 realizacji 

programu  jednostki.  Ka

Ŝ

dy  ucze

ń

  powinien  otrzymywa

ć

:  skierowanie  na 

praktyk

ę

  do  okre

ś

lonej  instytucji,  dzienniczek  praktyk,  program  praktyki 

zawodowej oraz regulamin praktyki. 

Ucze

ń

  w  trakcie  praktyki  zawodowej  powinien  zapozna

ć

  si

ę

  ze 

struktur

ą

  oraz  zadaniami  IMGW,  metodami  wykonywania  pomiarów 

meteorologicznych oraz zasadami ich opracowywania.  

 

Wykonywanie  zada

ń

  praktycznych  powinno  by

ć

  poprzedzone 

instrukta

Ŝ

em  wst

ę

pnym  dotycz

ą

cym  zasad  wykonywania  pomiarów 

meteorologicznych,  obsługi  przyrz

ą

dów  pomiarowych  oraz  rejestracji 

wyników  pomiarów.  Wszystkie  pomiary  powinny  by

ć

  wykonywane  

w  zespołach  pomiarowych. W  czasie wykonywania  zada

ń

  praktycznych 

opiekun  praktyki  powinien  obserwowa

ć

  prac

ę

  uczniów,  udziela

ć

  im 

odpowiednich  wskazówek  oraz  wspólnie  z  uczniem  analizowa

ć

 

popełnione bł

ę

dy. 

 

W  trakcie  odbywania  praktyki  zawodowej  uczniowie  powinni 

prowadzi

ć

 

dzienniczki 

praktyki, 

których 

b

ę

d

ą

 

rejestrowane 

wykonywane czynno

ś

ci oraz spostrze

Ŝ

enia. 

  
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

100 

4. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  obserwuj

ą

c  ich  prac

ę

  

w  czasie  wykonywania  zada

ń

  praktycznych.  Szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

zwraca

ć

 na: 

 

organizacj

ę

 stanowiska pracy, 

 

stosowanie bezpiecznych metod pracy, 

 

organizacj

ę

 zespołu pomiarowego,  

 

dobór przyrz

ą

dów pomiarowych  

 

wykonanie pomiarów meteorologicznych,  

 

pozyskiwanie materiałów 

ź

ródłowych, 

 

korzystanie z map synoptycznych i klimatycznych, 

 

posługiwanie si

ę

 dokumentacj

ą

 meteorologiczn

ą

Ponadto, podczas obserwacji uczniów nale

Ŝ

y zwraca

ć

 uwag

ę

 na: 

 

punktualno

ść

zdyscyplinowanie, 

pracowito

ść

dokładno

ść

rzetelno

ść

 

odpowiedzialno

ść

 za powierzone mienie w czasie odbywania praktyki, 

 

zainteresowanie wykonywan

ą

 prac

ą

 

kultur

ę

 osobist

ą

 i zawodow

ą

 

współprac

ę

 w zespole podczas wykonywania okre

ś

lonych zada

ń

Na  zako

ń

czenie  realizacji  programu  jednostki  modułowej  opiekun 

praktyki  powinien  wpisa

ć

  w  dzienniczku  praktyki  opini

ę

  o  pracy  

i post

ę

pach ucznia oraz ocen

ę

 ko

ń

cow

ą

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

101 

Jednostka modułowa 311[23].Z6.02 
Wykonywanie  prac  zwi

ą

zanych  z  budow

ą

  i  obsług

ą

 

stacji hydrologiczno-meteorologicznej 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  zaplanowa

ć

 lokalizacj

ę

 stacji hydrologiczno-meteorologicznej, 

  dobra

ć

  wyposa

Ŝ

enie  posterunku  meteorologicznego  zale

Ŝ

nie  od 

warunków lokalnych, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 dokumentacj

ą

 techniczn

ą

, normami, instrukcjami, 

  zaplanowa

ć

  prace  zwi

ą

zane  z  budow

ą

  stacji  hydrologiczno-

meteorologicznej, 

  zorganizowa

ć

 prace pomiarowe, 

  wykona

ć

 pomiary w stacji meteorologicznej, 

  wypełni

ć

 dokumentacj

ę

 stacji hydrologiczno-meteorologicznej, 

  zinterpretowa

ć

 wyniki pomiarów hydrologiczno-meteorologicznych, 

  wykona

ć

 konserwacj

ę

 urz

ą

dze

ń

 pomiarowych,  

  zastosowa

ć

 

zasady 

eksploatacji 

stacji 

hydrologiczno-

meteorologicznej, 

  obsłu

Ŝ

y

ć

 

programy 

komputerowe 

stosowane 

pomiarach 

hydrologiczno-meteorologicznych, 

  skorzysta

ć

 z literatury zawodowej i innych 

ź

ródeł informacji, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  podczas 

wykonywania pomiarów oraz robót hydrotechnicznych. 

 

2. Materiał nauczania 

Okre

ś

lanie warunków lokalizacji stacji hydrologiczno-meteorologicznej. 

Planowanie wyposa

Ŝ

enia posterunku meteorologicznego. 

Posługiwanie si

ę

 dokumentacj

ą

 techniczn

ą

, normami, instrukcjami. 

Planowanie 

prac 

zwi

ą

zanych 

budow

ą

 

stacji 

hydrologiczno-

meteorologicznej. 
Organizacja prac pomiarowych. 
Obserwacje meteorologiczne. 
Wykonywanie pomiarów. 
Prowadzenie dokumentacji stacji hydrologiczno-meteorologicznej. 
U

Ŝ

ytkowanie  nowoczesnych  urz

ą

dze

ń

  i  przyrz

ą

dów  pomiarowych 

stosowanych w meteorologii i hydrologii. 
Wykonywanie prac zwi

ą

zanych z konserwacj

ą

 urz

ą

dze

ń

 pomiarowych.  

Eksploatacja stacji hydrologiczno-meteorologicznej. 
Stosowanie specjalistycznych programów komputerowych. 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

102 

Stosowanie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  podczas 

wykonywania pomiarów oraz robót hydrotechnicznych. 

 

3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Realizacja  programu  jednostki  modułowej  ma  na  celu  przygotowanie 

uczniów  do  samodzielnego  planowania  i   wykonywania  zada

ń

 

zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy.  

Przed  rozpocz

ę

ciem  praktyki  zawodowej  nale

Ŝ

y  zapozna

ć

  uczniów  

z  programem  oraz  szczegółowym  harmonogram  praktyki,  zasadami 
posługiwania si

ę

 przyrz

ą

dami pomiarowymi, przepisami bezpiecze

ń

stwa 

i higieny pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska. Ze 

wzgl

ę

dów  organizacyjnych  dopuszcza  si

ę

  pewne  zmiany  w  programie 

wynikaj

ą

ce z charakteru prowadzonych prac podczas trwania praktyki.  

W  trakcie  odbywania  praktyki  zawodowej  uczniowie  pod  nadzorem 

odpowiedzialnej  w  instytucji  osoby  lub  opiekuna  praktyki  zawodowej, 
powinni bra

ć

 udział w wykonywaniu prac zwi

ą

zanych z budow

ą

 i obsług

ą

 

stacji  hydrologiczno-meteorologicznych,  wykonywaniem  pomiarów  oraz 
prowadzeniem  obserwacji.  Ponad  to  powinni  odczytywa

ć

  wskazania 

przyrz

ą

dów  pomiarowych,  wypełnia

ć

  dokumentacj

ę

  prowadzon

ą

  na 

stacjach, 

korzysta

ć

 

nowoczesnych 

urz

ą

dze

ń

 

przyrz

ą

dów 

pomiarowych oraz specjalistycznych programów komputerowych. 

Uczniowie  w  czasie  zaj

ęć

  powinni  prowadzi

ć

  dzienniczek  praktyki,  

w  którym  dokonywa

ć

  b

ę

d

ą

  zapisów  dotycz

ą

cych  stanowiska  pracy, 

zakresu  wykonywanych  czynno

ś

ci,  ilo

ś

ci  godzin  pracy,  wniosków 

i spostrze

Ŝ

e

ń

. Zapis czynno

ś

ci potwierdza opiekun praktyki. 

 

4. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  obserwuj

ą

c  ich  prac

ę

  

w  czasie  odbywania  praktyki  zawodowej.  Szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

zwraca

ć

 na: 

  stosowanie  bezpiecznych  metod  pracy  i  wła

ś

ciw

ą

  organizacj

ę

 

stanowiska pracy, 

  posługiwanie si

ę

 dokumentacj

ą

 techniczn

ą

  dokładno

ść

 

wykonywania 

pomiarów 

hydrologiczno-

meteorologicznych, 

  umiej

ę

tno

ść

 posługiwania si

ę

 przyrz

ą

dami pomiarowymi, 

  obsług

ę

 posterunku wodowskazowego. 

Ponadto, podczas obserwacji uczniów zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  punktualno

ść

zdyscyplinowanie, 

pracowito

ść

dokładno

ść

rzetelno

ść

  odpowiedzialno

ść

 za powierzone mienie w czasie odbywania praktyki, 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

103 

  zainteresowanie wykonywan

ą

 prac

ą

  kultur

ę

 osobist

ą

 i zawodow

ą

  współprac

ę

 w zespole podczas wykonywania okre

ś

lonych zada

ń

Opiekun  praktyki  powinien  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  obserwacji  pracy 

uczniów  podczas  wykonywania  zada

ń

,  wpisa

ć

  swoj

ą

  opini

ę

  o  pracy  

i przebiegu praktyki oraz wystawi

ć

 ocen

ę

 ko

ń

cow

ą

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

104 

Moduł 311[23].S1 
Zarz

ą

dzanie 

ś

rodowiskiem  

 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  stosowa

ć

 przepisy i normy prawa dotycz

ą

ce ochrony 

ś

rodowiska, 

  okre

ś

la

ć

  kompetencje  urz

ę

dów  terytorialnych  w  zakresie  ochrony 

ś

rodowiska, 

  okre

ś

la

ć

 zasady i metody monitoringu 

ś

rodowiska, 

  analizowa

ć

  zmiany  zachodz

ą

ce  w 

ś

rodowisku  pod  wpływem  zjawisk 

atmosferycznych, 

  prognozowa

ć

  zmiany  zachodz

ą

ce  w 

ś

rodowisku  w  wyniku 

działalno

ś

ci człowieka, 

  rozpoznawa

ć

 zagro

Ŝ

enia ekologiczne w 

ś

rodowisku, 

  charakteryzowa

ć

 zadania wydziałów ochrony 

ś

rodowiska, 

  korzysta

ć

 z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji o stanie 

ś

rodowiska lokalnego, 

  prognozowa

ć

 wpływ zanieczyszcze

ń

 na 

ś

rodowisko, 

  uczestniczy

ć

 

przygotowaniach 

miejscowego 

planu 

zagospodarowania przestrzennego, 

  wykorzystywa

ć

  techniki  informatyczne  do  opracowania  wyników 

bada

ń

 

organizowa

ć

  stanowisko  pracy  zgodnie  z  zasadami  bezpiecze

ń

stwa  

i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  wymaganiami 

ergonomii.

 

 

2.  Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

liczba godzin na 

realizacj

ę

 

311[23].S1.01 

Zarz

ą

dzanie 

ś

rodowiskiem w jednostce 

gospodarczej 

  96 

311[23].S1.02 

Monitorowanie 

ś

rodowiska 

  96 

 

Razem 

192 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

105 

3. 

Schemat

 układu jednostek modułowych  

 

 
 

 

 
 

 
 
 
 
 

4. Literatura 

Dinchof  L.,  Bluklm-Kwiatkowska  J.,  Piotrkowska  H.,  Skalmowski  K., 
Dobrowolski  G.:  Ochrona  powietrza  –  zagadnienia  administracyjno-
prawne. Zakamycze 2000 
Fałtynowicz  W.:  Monitoring  powietrza  –  porosty  jako  biowska

ź

nik 

zanieczyszczenia. Fundacja CEEW, Krosno 1994 
Golimowski  J.:  Oddziaływanie  składowisk  odpadów  komunalnych  na 

ś

rodowisko.  Informator  Gospodarka  Odpadami  Komunalnymi  Gmina 

Warszawa – Centrum. Wyd. ZOM, Warszawa 2000 
Grochowicz  E.,  Korytkowski  J.:  Ochrona  przyrody  i  wód.  WSiP, 
Warszawa 1996 
Jendro

ś

ka  J., Jerzma

ń

ski J.:  Prawo  ochrony 

ś

rodowiska dla  praktyków. 

Verlag Dashoter 2000 
Karaczan Zb., Indeka L.: Ochrona 

ś

rodowiska. Aries, Warszawa 1999 

Kozak D., Chmiel B., Nieko J.: Ochrona 

ś

rodowiska. Wyd. UMCS, Lublin 

2001 
Krzysztofik  B.,  Ossowska-  Cypryk  K.: 

Ć

wiczenia  laboratoryjne 

z mikrobiologii 

powietrza. 

Oficyna 

Wydawnicza 

Politechniki 

Warszawskiej 1997 
Lipowczan  A.:  Hałas  z 

ś

rodowisko.  Fundacja  Ekologiczna  „Silesia”, 

Katowice 1995 
Łopata  K.,  Rudnik  E.,  Nowak  E.:  Tajemnice  gleby  –  Chro

ń

  swoje 

ś

rodowisko. WSiP, Warszawa 1997 

Miłaszewski  R.:  Interdyscyplinarne  podstawy  ochrony 

ś

rodowiska 

przyrodniczego. Ossolineum, Wrocław 1993 
Pyłka-Gutowska E.: Ekologia z ochron

ą

 

ś

rodowiska. O

ś

wiata, Warszawa 

1997 
Rosik-Dulewska Cz.: Podstawy gospodarki odpadami. PWN, Warszawa 
2002 
Stefanicki  J.:  Zarz

ą

dzanie  gospodark

ą

  odpadami  w  małej  gminie.  Biuro 

bada

ń

 i wdro

Ŝ

e

ń

 ekologicznych, Warszawa 1994 

311[23].S1.01 

Zarz

ą

dzanie 

ś

rodowiskiem w jednostce 

gospodarczej 

 

311[23].S1 

Zarz

ą

dzanie 

ś

rodowiskiem  

 

311[23].S1.02 

Monitorowanie 

ś

rodowiska 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

106 

Wi

ś

niewski  H.,  Kowalewski  G.:  Ekologia  z  ochron

ą

  i  kształtowaniem 

ś

rodowiska. AGHEN, Warszawa 2000 

Wróbel J.: Ochrona przyrody w Polsce. Wyd. M

Ś

, Warszawa 2000 

ś

urek  J.:  Ochrona 

ś

rodowiska  w  Polsce.  Informator  o  przepisach 

prawnych, procedurach administracyjnych i instytucjach. IO

Ś

, Warszawa 

2000 
 
Ekologiczne znaczenie gleby – materiały IX szkoły problemów dydaktyki 
chemii. Sobieszewo 1995 
Inwestycje  komunalne  w  ochronie 

ś

rodowiska  –  poradnik  inwestora. 

Proeko, Warszawa 1995 
Raport- Stan 

ś

rodowiska w Polsce. PIO

Ś

, Warszawa 2000 

 

 
 

Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

107 

Jednostka modułowa 311[23]. S1. 01 
Zarz

ą

dzanie 

ś

rodowiskiem 

jednostce 

gospodarczej 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  opracowa

ć

 projekt zarz

ą

dzania 

ś

rodowiskiem na szczeblu lokalnym, 

  zaplanowa

ć

 gospodark

ę

 zasobami naturalnymi, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 planami zagospodarowania przestrzennego, 

  okre

ś

li

ć

 rodzaj i zakres bada

ń

 

ś

rodowiska lokalnego, 

  zaplanowa

ć

 badanie stanu 

ś

rodowiska, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 aparatur

ą

 pomiarow

ą

,  

  wykona

ć

 badania wybranych elementów 

ś

rodowiska, 

  zinterpretowa

ć

 wyniki pomiarów i porówna

ć

 z normami, 

  zaplanowa

ć

  ochron

ę

 

ś

rodowiska  przyrodniczego  w  jednostce 

gospodarczej, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 dokumentacj

ą

 techniczn

ą

 zakładu przemysłowego, 

  okre

ś

li

ć

 wpływ przemysłu na stan 

ś

rodowiska, 

  oceni

ć

  działania  podejmowane  na  rzecz  ochrony 

ś

rodowiska  na 

szczeblu lokalnym, 

  okre

ś

li

ć

 

ź

ródła  pozyskiwania  funduszy  na  potrzeby  zarz

ą

dzania 

ś

rodowiskiem, 

  skorzysta

ć

 z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji, 

  zastosowa

ć

  zasady  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej, ochrony 

ś

rodowiska.  

 

2. Materiał nauczania 

Zarz

ą

dzanie 

ś

rodowiskiem na szczeblu lokalnym. 

Plany zagospodarowania przestrzennego. 
Racjonalna gospodarka zasobami naturalnymi. 
Urz

ą

dzenia i aparatura kontrolno-pomiarowa w zakładzie pracy. 

Badania wybranych elementów 

ś

rodowiska. 

Interpretacja wyników bada

ń

 stanu 

ś

rodowiska. 

Schemat procesu technologicznego w przedsi

ę

biorstwie produkcyjnym. 

Sposoby  ograniczania  uci

ąŜ

liwo

ś

ci  zakładu  przemysłowego  dla 

ś

rodowiska.

 

Działania  podejmowane  na  rzecz  ochrony 

ś

rodowiska  na  szczeblu 

lokalnym. 

Ź

ródła pozyskiwania funduszy na potrzeby zarz

ą

dzania 

ś

rodowiskiem. 

 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

108 

3. 

Ć

wiczenia 

  Opracowywanie planu racjonalnej gospodarki zasobami naturalnymi. 

  Wykonywanie  bada

ń

  zanieczyszczenia  wody,  powietrza  i  gleby  

ś

rodowisku lokalnym.  

  Opracowywanie  schematu  blokowego  procesu  technologicznego  

w wybranym przedsi

ę

biorstwie produkcyjnym. 

  Analizowanie  wpływu  zakładu  przemysłowego  na 

ś

rodowisko 

przyrodnicze. 

  Opracowywanie  projektu  dotycz

ą

cego  ograniczenia  uci

ąŜ

liwo

ś

ci 

hałasu komunikacyjnego. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Przepisy prawa, normy techniczne. 
Plany zagospodarowania przestrzennego. 
Filmy dydaktyczne zarz

ą

dzania 

ś

rodowiskiem. 

Materiały 

dotycz

ą

ce 

mo

Ŝ

liwo

ś

ci 

korzystania 

ze 

ś

rodków 

Unii 

Europejskiej. 
Przyrz

ą

dy kontrolno-pomiarowe do badania drga

ń

 i hałasu. 

Specjalistyczne programy komputerowe. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program 

jednostki 

obejmuje 

tre

ś

ci 

dotycz

ą

ce 

zarz

ą

dzania 

ś

rodowiskiem w jednostce gospodarczej.  

W  procesie  kształcenia  proponuje  si

ę

  stosowanie  nast

ę

puj

ą

cych 

metod  nauczania:  wykładu,  przypadków,  projektów  oraz 

ć

wicze

ń

 

praktycznych.  Tematyka  projektów  mo

Ŝ

e  dotyczy

ć

  zagospodarowania 

przestrzennego  regionu,  badania  wpływu  lokalnego  przemysłu  na 

ś

rodowisko 

przyrodnicze, 

planowania 

działa

ń

 

zwi

ą

zanych  

z  ograniczeniem  emisji  zanieczyszcze

ń

  do  atmosfery.  Podczas 

wykonywania  projektów  uczniowie  powinni  korzysta

ć

  z  instrukcji, 

poradników,  przykładowej  dokumentacji  projektowej,  map  z  danymi 
topograficznymi,  gospodarczymi,  geologicznymi  i hydrogeologicznymi 
oraz  katalogów  urz

ą

dze

ń

  do  oczyszczania  powietrza  i 

ś

cieków. 

Stosowanie  pomocy  dydaktycznych  w  procesie  kształcenia  ułatwi 
uczniom  przyswajanie  wiadomo

ś

ci  o  zjawiskach  i  zale

Ŝ

no

ś

ciach  

zachodz

ą

cych w 

ś

rodowisku przyrodniczym. 

Zaj

ę

cia  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  pracowni  bada

ń

  meteorologicznych  oraz 

w  pracowni  komputerowej,  w  grupach  do  15  osób,  z  podziałem  na 
zespoły 3-4 osobowe.  

W  procesie  dydaktycznym  wskazane  jest  prezentowanie  filmów 

dydaktycznych  ska

Ŝ

enia 

ś

rodowiska  przyrodniczego,  wpływu  kwa

ś

nych 

opadów na 

ś

rodowisko oraz gromadzenia i utylizacji 

ś

mieci.  

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

109 

Zaleca  si

ę

  równie

Ŝ

  zorganizowanie  wycieczki  dydaktycznej  do 

najbli

Ŝ

szej  w  regionie  oczyszczalni 

ś

cieków  lub  zakładu  utylizacji 

odpadów.  

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  ocena  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na  podstawie 
okre

ś

lonych kryteriów.  

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów proponuje si

ę

 sprawdza

ć

 na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas oceny  dokonywanej  w  formie  ustnej  nale

Ŝ

y  zwraca

ć

  uwag

ę

 

na:  poprawne  posługiwanie  si

ę

  terminologi

ą

  zawodow

ą

,  merytoryczn

ą

 

jako

ść

  wypowiedzi,  umiej

ę

tno

ść

  korzystania  z  dost

ę

pnych 

ź

ródeł 

informacji oraz poprawno

ść

 wnioskowania. 

Oceniaj

ą

c osi

ą

gni

ę

cia uczniów nale

Ŝ

y zwraca

ć

 uwag

ę

 na: 

  okre

ś

lanie wpływu zjawisk atmosferycznych na 

ś

rodowisko, 

  obsługiwanie urz

ą

dze

ń

 i aparatury pomiarowej, 

  planowanie 

rozwi

ą

za

ń

 

ograniczaj

ą

cych 

uci

ąŜ

liwo

ść

 

zakładu 

przemysłowego dla 

ś

rodowiska, 

  organizacj

ę

 pracy, 

  umiej

ę

tno

ść

 pracy w zespole, 

  korzystanie z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji, 

  przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy. 

Podczas  sprawdzania  i  oceniania  projektów  proponuje  si

ę

  zwraca

ć

 

uwag

ę

  na:  trafno

ść

  koncepcji  projektu,  dobór  materiałów 

ź

ródłowych, 

plan  projektu,  stopie

ń

  zaanga

Ŝ

owania  si

ę

  uczestników  w  realizacj

ę

 

projektu, stopie

ń

 realizacji zamierzonych celów, wykonanie i prezentacj

ę

 

projektu. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  wszystkich 

metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

110 

Jednostka modułowa 311[23].S1.02 
Monitorowanie 

ś

rodowiska 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  zastosowa

ć

 zasady i metody monitoringu 

ś

rodowiska, 

  okre

ś

li

ć

 zasady lokalizacji punktów pomiarowych sieci monitoringu, 

  zidentyfikowa

ć

 rodzaje i 

ź

ródła zanieczyszcze

ń

 

ś

rodowiska, 

  okre

ś

li

ć

 zmiany w 

ś

rodowisku pod wpływem zanieczyszcze

ń

,  

  okre

ś

li

ć

 dopuszczalne normy zanieczyszcze

ń

 

ś

rodowiska, 

  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  dobra

ć

  aparatur

ę

  kontrolno-pomiarow

ą

  do  badania  elementów 

ś

rodowiska, 

  pobra

ć

 próbki i wykona

ć

 badania powietrza, wody i gleby, 

  wykona

ć

 badania terenów le

ś

nych, 

  okre

ś

li

ć

 uci

ąŜ

liwo

ść

 hałasu i drga

ń

 w 

ś

rodowisku,  

  rozpozna

ć

  rodzaje  odpadów  oraz  okre

ś

li

ć

  sposoby  ich  gromadzenia  

i utylizacji, 

  okre

ś

li

ć

 st

ęŜ

enie substancji zanieczyszczaj

ą

cych 

ś

rodowisko, 

  porówna

ć

 wyniki bada

ń

 z obowi

ą

zuj

ą

cymi normami, 

  oceni

ć

 stan 

ś

rodowiska na podstawie wyników pomiarów, 

  oceni

ć

 wpływ zanieczyszcze

ń

 na zmiany 

ś

rodowiska oraz na klimat, 

  zgromadzi

ć

  i  dokona

ć

  analizy  danych  dotycz

ą

cych  stanu 

ś

rodowiska 

przyrodniczego, 

  skorzysta

ć

 z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji na temat stanu 

ś

rodowiska, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 specjalistycznymi programami komputerowymi, 

  skorzysta

ć

  z  przepisów  prawa  dotycz

ą

cych  stanu  i  ochrony 

ś

rodowiska oraz zasady prowadzenia bada

ń

  zastosowa

ć

  zasady  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej, ochrony 

ś

rodowiska. 

 

2. Materiał nauczania 

Monitoring i jego znaczenie w 

ś

rodowisku. 

Zasady lokalizacji punktów pomiarowych. 
Organizacja monitoringu w Polsce i wybranej jednostce. 
Zanieczyszczenia 

ś

rodowiska. 

Zmiany 

ś

rodowiska pod wpływem zanieczyszcze

ń

Dopuszczalne normy zanieczyszcze

ń

Aparatura pomiarowa. 
Monitorowanie powietrza. 
Monitorowanie wód. 
Monitorowanie gleb.  

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

111 

Monitorowanie terenów le

ś

nych. 

Monitorowanie klimatu akustycznego. 
Monitorowanie gospodarki odpadami. 
Ocena stanu 

ś

rodowiska. 

Przepisy prawa dotycz

ą

ce stanu i ochrony 

ś

rodowiska oraz prowadzenia 

bada

ń

Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej, 

ochrony 

ś

rodowiska. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Okre

ś

lanie  st

ęŜ

enia  dwutlenku  w

ę

gla,  pyłów,  gazów  spalinowych, 

tlenków azotu i siarki w próbkach powietrza pobranych w okre

ś

lonych 

punktach kontrolnych. 

  Oznaczanie 

zawarto

ś

ci 

tlenu, 

azotu 

fosforu 

wodzie 

powierzchniowej, pobranej w okre

ś

lonych punktach pomiarowych. 

  Oznaczanie zawarto

ś

ci próchnicy w wybranych próbkach gleby. 

  Monitorowanie poziomu hałasu komunikacyjnego.  

  Ocenianie gospodarki odpadami komunalnymi w regionie. 

  Ocenianie  stopnia  zanieczyszczenia 

ś

rodowiska  na  monitorowanym 

obszarze, na podstawie wyników bada

ń

  Sporz

ą

dzanie  raportu  o  stanie  czysto

ś

ci 

ś

rodowiska  na  okre

ś

lonym 

terenie,  na  podstawie  danych  statystycznych  umieszczonych  
w raporcie o stanie 

ś

rodowiska. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Przepisy prawa dotycz

ą

ce ochrony 

ś

rodowiska. 

Wytyczne do oznaczenia zanieczyszcze

ń

 w 

ś

rodowisku. 

Przyrz

ą

dy  i  aparatura  pomiarowa  do  badania  stopnia  zanieczyszczenia 

ś

rodowiska. 

Raporty o stanie 

ś

rodowiska. 

Katalogi wyrobów, prospekty aparatury pomiarowej. 
Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Specjalistyczne programy komputerowe. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

  Program  jednostki  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  zasad  prowadzenia 

monitoringu 

ś

rodowiska,  opracowywania  raportów  oraz  korzystania  

z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji o aktualnym stanie 

ś

rodowiska.  

  Realizuj

ą

c program nauczania szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwraca

ć

 na 

zasady  prowadzenia  monitoringu  powietrza,  gleby,  wody,  klimatu 
akustycznego  oraz  gospodarki  odpadami.  Wymienione  elementy 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

112 

ś

rodowiska  maj

ą

  istotne  znaczenie  dla 

Ŝ

ycia  i  zdrowia  człowieka  oraz 

innych 

Ŝ

ywych organizmów.  

  Kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  wynikaj

ą

cych  ze  szczegółowych  celów 

kształcenia  wymaga  stosowania  ró

Ŝ

nych  metod  pracy  z  uczniami  oraz 

wła

ś

ciwego 

doboru 

ś

rodków 

dydaktycznych. 

Do 

osi

ą

gni

ę

cia 

zamierzonych  celów  kształcenia  proponuje  si

ę

  stosowa

ć

  nast

ę

puj

ą

ce 

metody nauczania: wykład problemowy, pokaz z obja

ś

nieniem, metod

ę

 

przypadków  oraz 

ć

wiczenia  praktyczne.  Szczególnie  polecana  jest 

metoda  projektów,  która  pozwala  na  kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci 

planowania, korzystania z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji, stosowania nabytej 

wiedzy  w  praktyce,  rozwi

ą

zywania  problemów,  podejmowania  decyzji. 

W  procesie  nauczania  nale

Ŝ

y  kształtowa

ć

  nawyki  i  postawy  niezb

ę

dne 

w  przyszłej  pracy  zawodowej,  takie  jak:  rzetelno

ść

,  dokładno

ść

uczciwo

ść

,  współpraca  w  zespole,  współodpowiedzialno

ść

  za  stan 

ś

rodowiska przyrodniczego.  

  W trakcie realizacji programu jednostki modułowej bardzo wa

Ŝ

ne jest 

systematyczne  wdra

Ŝ

anie  uczniów  do  samodzielno

ś

ci,  organizowania 

własnej  pracy,  wykorzystania  własnych  obserwacji  do  opracowywania 
raportów 

stanie 

ś

rodowiska 

oraz 

formułowania 

wniosków.  

Zaj

ę

cia  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  grupach  do  15  osób,  podzielonych  na 

zespoły 3-5 osobowe.  
  W  czasie  zaj

ęć

  uczniowie  powinni  mie

ć

  mo

Ŝ

liwo

ść

  korzystania  

z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji, takich jak: Internet, normy, mapy, poradniki.  

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez cały czas realizacji programu jednostki na podstawie okre

ś

lonych 

kryteriów.  

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  mog

ą

  by

ć

  sprawdzane  za  pomoc

ą

 

sprawdzianów  pisemnych,  ustnych  oraz  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych. 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  poprzez  obserwacj

ę

 

czynno

ś

ci  uczniów  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

.  Szczególn

ą

  uwag

ę

 

nale

Ŝ

y zwraca

ć

 na: 

  stosowanie wiedzy w praktyce, 

  organizowanie stanowiska pracy, 

  wykonywanie bada

ń

 elementów 

ś

rodowiska, 

  opracowywanie i interpretowanie wyników bada

ń

  prowadzenie 

monitoringu 

powietrza, 

gleby, 

wody, 

klimatu 

akustycznego, 

  stosowanie zasad prowadzenia gospodarki odpadami, 

  przewidywanie  zmian  w 

ś

rodowisku  na  podstawie  dost

ę

pnych 

danych i wyników bada

ń

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

113 

  opracowywanie wyników bada

ń

 oraz formułowanie wniosków. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

sprawdzianów  pisemnych  i  ustnych,  poziom  wykonania 

ć

wicze

ń

  oraz 

wykonanie i prezentacj

ę

 projektu. 

 


Document Outline