background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 

 
 
 
 

   MINISTERSTWO EDUKACJI  

                NARODOWEJ

 

 
 
 

MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ 

 

 

 
 
 
 
 
 
 

MODUŁOWY PROGRAM NAUCZANIA

 

 

TECHNIK PAPIERNICTWA 

311[27] 

 

 
 
 

                                        Zatwierdzam 

   

 

 
 
 
 
 

Minister Edukacji Narodowej

 

 

 
 
 
 

Warszawa 2008  

311[27]/T,SP/MEN/2008       

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Autorzy:

 

mgr in

Ŝ

. Marek Olsza 

mgr Teresa Górny 
mgr in

Ŝ

. Jolanta Gajda 

 
Recenzenci:  
dr in

Ŝ

. Krzysztof Presz 

mgr in

Ŝ

. Robert Wanic 

 
Opracowanie redakcyjne: 
mgr in

Ŝ

. Jolanta Podłowska  

 
Korekta merytoryczna 
mgr Teresa Górny 
 

 

 
  

 

 

 

 
 
               

 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

Spis tre

ś

ci

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wprowadzenie 

I. 

Zało

Ŝ

enia 

programowo-organizacyjne 

kształcenia 

w zawodzie  

 

1.  Opis pracy w zawodzie 

 

2.  Zalecenia  dotycz

ą

ce  organizacji  procesu  dydaktyczno-

wychowawczego 

II. 

Plany nauczania 

14 

III.  Moduły kształcenia w zawodzie 

16 

 

1.  

Techniczne podstawy zawodu 

16 

 

 

Przestrzeganie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny 

pracy, 

ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej 

oraz 

ochrony 

ś

rodowiska 

19 

 

 

Posługiwanie 

si

ę

 

dokumentacj

ą

 

techniczn

ą

 

i technologiczn

ą

  

23 

 

 

Stosowanie materiałów konstrukcyjnych 

27 

 

 

Stosowanie  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  transportowych  oraz 

energetycznych  

31 

 

2.  

Układy regulacji i sterowania 

35 

 

 

U

Ŝ

ytkowanie aparatury kontrolno-pomiarowej 

37 

 

 

Analizowanie układów automatycznej regulacji 

42 

 

3.  

Chemia stosowana 

46 

 

 

Analizowanie procesów chemicznych  

49 

 

 

Wykonywanie bada

ń

 laboratoryjnych 

53 

 

4. 

Technologia produkcji mas włóknistych 

57 

 

 

Planowanie i organizowanie produkcji mas włóknistych 

60 

 

 

Wytwarzanie mas włóknistych 

64 

 

5. 

Technologia produkcji wyrobów papierniczych 

68 

 

 

Organizowanie produkcji papieru i tektury 

71 

 

 

Wytwarzanie wyrobów papierniczych 

76 

 

 

Uszlachetnianie i wyko

ń

czanie wyrobów

 

papierniczych 

80 

 

 

Wykonywanie obróbki wyrobów papierniczych 

84 

 

6. 

Praktyka zawodowa 

88 

 

 

Planowanie, 

wytwarzanie 

kontrola 

wyrobów 

papierniczych 

90 

 

 

Gospodarowanie 

wod

ą

 

przedsi

ę

biorstwie 

papierniczym 

93 

 

7. 

Technologia przetwórstwa papierniczego 

96 

 

 

Pozyskiwanie papierniczych surowców wtórnych 

98 

 

 

Przetwarzanie wyrobów papierniczych 

101 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

Wprowadzenie 

Celem  kształcenia  w  szkole  zawodowej  jest  przygotowanie  aktywnego, 

mobilnego  i  skutecznie  działaj

ą

cego  pracownika  gospodarki.  Efektywne 

funkcjonowanie  na  rynku  pracy  wymaga  przygotowania  ogólnego, 
opanowania  podstawowych  umiej

ę

tno

ś

ci  zawodowych  oraz  kształcenia 

ustawicznego. 

Absolwent 

współczesnej 

szkoły 

powinien 

charakteryzowa

ć

 

si

ę

 

otwarto

ś

ci

ą

wyobra

ź

ni

ą

zdolno

ś

ci

ą

 

do 

ci

ą

głego 

kształcenia  

doskonalenia 

oraz 

umiej

ę

tno

ś

ci

ą

 

oceny 

własnych 

mo

Ŝ

liwo

ś

ci. 

Wprowadzenie  do  systemu  szkolnego  programów  modułowych  ułatwia 
osi

ą

gni

ę

cie tych zamierze

ń

.  

Kształcenie  według  modułowego  programu  nauczania  charakteryzuje 

si

ę

 tym, 

Ŝ

e: 

  cele  kształcenia  i  materiał  nauczania  wynikaj

ą

  z  przyszłych  zada

ń

 

zawodowych, 

  przygotowanie  ucznia  do  wykonywania  zawodu  odbywa  si

ę

  głównie 

poprzez  realizacj

ę

  zada

ń

  zbli

Ŝ

onych  do  tych,  które  s

ą

  wykonywane  

na stanowisku pracy, 

  nie ma w nim podziału na zaj

ę

cia teoretyczne i praktyczne, 

  wyst

ę

puje  w  nim  prymat  umiej

ę

tno

ś

ci  praktycznych  nad  wiedz

ą

 

teoretyczn

ą

  jednostki  modułowe  integruj

ą

  tre

ś

ci  kształcenia  z  ró

Ŝ

nych  dyscyplin 

wiedzy, 

  w  szerokim  zakresie  wykorzystuje  si

ę

  zasad

ę

  transferu  wiedzy 

i umiej

ę

tno

ś

ci, 

  proces uczenia si

ę

 dominuje nad procesem nauczania, 

  programy  nauczania  s

ą

  elastyczne,  poszczególne  jednostki  mo

Ŝ

na 

wymienia

ć

,  modyfikowa

ć

,  uzupełnia

ć

  oraz  dostosowywa

ć

  do  poziomu 

wymaganych  umiej

ę

tno

ś

ci,  potrzeb  gospodarki  oraz  lokalnego  rynku 

pracy, 

  umiej

ę

tno

ś

ci  opanowane  w  ramach  poszczególnych  modułów  daj

ą

 

mo

Ŝ

liwo

ść

 wykonywania okre

ś

lonego zakresu pracy. 

Realizacja  modułowego  programu  nauczania  zapewnia  opanowanie 

przez  uczniów  umiej

ę

tno

ś

ci  okre

ś

lonych  w  podstawie  programowej 

kształcenia w zawodzie oraz przygotowuje do kształcenia ustawicznego. 

Modułowy  program  nauczania  składa  si

ę

  z  modułów  kształcenia  

w zawodzie i odpowiadaj

ą

cych im jednostek modułowych, umo

Ŝ

liwiaj

ą

cych 

zdobywanie  wiadomo

ś

ci  oraz  kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  i postaw 

wła

ś

ciwych dla zawodu. 

     Jednostka 

modułowa 

stanowi 

element 

modułu 

kształcenia  

w  zawodzie  obejmuj

ą

cy  logiczny  i  mo

Ŝ

liwy  do  wykonania  wycinek  pracy, 

o wyra

ź

nie okre

ś

lonym pocz

ą

tku i zako

ń

czeniu, który nie podlega dalszym 

podziałom, a jego rezultatem jest produkt, usługa lub istotna decyzja. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

W strukturze modułowego programu nauczania wyró

Ŝ

niono: 

  zało

Ŝ

enia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie, 

  plany nauczania, 

  programy modułów i jednostek modułowych. 

Moduł  kształcenia  w  zawodzie  zawiera:  cele  kształcenia,  wykaz 

jednostek modułowych, schemat układu jednostek modułowych, literatur

ę

Jednostka  modułowa  zawiera:  szczegółowe  cele  kształcenia,  materiał 

nauczania, 

ć

wiczenia, 

ś

rodki  dydaktyczne,  wskazania  metodyczne  do 

realizacji  programu  jednostki,  propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny 
osi

ą

gni

ęć

 edukacyjnych ucznia. 

Dydaktyczna 

mapa 

programu 

nauczania, 

zamieszczona  

zało

Ŝ

eniach 

programowo-organizacyjnych, 

przedstawia 

schemat 

powi

ą

za

ń

  mi

ę

dzy  modułami  i  jednostkami  modułowymi  oraz  okre

ś

la 

kolejno

ść

  ich  realizacji.  Ma  ona  ułatwi

ć

  dyrekcji  szkół  i  nauczycielom 

organizowanie procesu kształcenia. 

W  programie  został  przyj

ę

ty  system  kodowania  modułów  i  jednostek 

modułowych zawieraj

ą

cy nast

ę

puj

ą

ce elementy: 

  symbol  cyfrowy  zawodu  według  klasyfikacji  zawodów  szkolnictwa  

zawodowego, 

  symbol literowy oznaczaj

ą

cy kategori

ę

 modułów: 

O – dla modułów ogólnozawodowych, 
Z – dla modułów zawodowych, 
S – dla modułów specjalizacyjnych. 

  cyfra  arabska  dla  kolejnego  modułu  w  grupie  i  dla  kolejnej 

wyodr

ę

bnionej w module jednostki modułowej. 

 
Przykładowy zapis kodowania modułu:  
311[27].O1 
311[27]
 – symbol cyfrowy zawodu: technik papiernictwa 
O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy 
 
Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej: 
311[27].Z2.02  
311[27]
 – symbol cyfrowy zawodu: technik papiernictwa 
Z2 – drugi moduł zawodowy: Technologia produkcji mas włóknistych 
02 – druga  jednostka  modułowa  w  module  Z2:  Wytwarzanie  mas 

włóknistych  

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

I. Zało

Ŝ

enia  programowo-organizacyjne  kształcenia 

w zawodzie

 

 

1.

 

Opis pracy w zawodzie

 

 
Zadania zawodowe 
Absolwent  szkoły  kształc

ą

cej  w  zawodzie  technik  papiernictwa  powinien 

by

ć

 przygotowany do wykonywania nast

ę

puj

ą

cych zada

ń

 zawodowych: 

  przygotowywania 

surowców, 

półproduktów 

oraz 

materiałów 

pomocniczych 

do 

produkcji 

mas 

włóknistych 

oraz 

wyrobów 

papierniczych,  

  u

Ŝ

ytkowania  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  stosowanych  w  przemy

ś

le  celulozowo- 

papierniczym,  

  organizowania  i  nadzorowania  przebiegu  procesów  wytwórstwa  

i przetwórstwa papierniczego, 

  oceniania jako

ś

ci gotowych wyrobów papierniczych.  

 
Umiej

ę

tno

ś

ci zawodowe 

W wyniku kształcenia w zawodzie absolwent powinien umie

ć

  okre

ś

la

ć

 fizyczne i chemiczne wła

ś

ciwo

ś

ci surowców, półproduktów oraz 

materiałów pomocniczych,  

  ocenia

ć

 jako

ść

 surowców i półproduktów, 

  składowa

ć

  i  zabezpiecza

ć

  surowce  i  materiały  pomocnicze  przed 

szkodliwym wpływem czynników atmosferycznych,  

  czyta

ć

  i  sporz

ą

dza

ć

  proste  rysunki  techniczne  oraz  schematy 

technologiczne, 

  posługiwa

ć

 si

ę

 dokumentacj

ą

 technologiczn

ą

,  

  dobiera

ć

 maszyny i narz

ę

dzia do okre

ś

lonych zada

ń

 technologicznych, 

  okre

ś

la

ć

 wpływ budowy i wła

ś

ciwo

ś

ci surowców włóknistych na przebieg 

procesów technologicznych i jako

ść

 gotowych wyrobów, 

  przygotowywa

ć

  surowce,  materiały  pomocnicze  i  półprodukty  zgodnie 

z receptur

ą

,  

  pobiera

ć

  próbki  substancji  stałych,  ciekłych  i  gazowych  do  bada

ń

 

laboratoryjnych, 

  sporz

ą

dza

ć

 proste bilanse wodne, materiałowe i energetyczne procesów 

technologicznych, 

  kontrolowa

ć

 parametry procesu technologicznego, 

  u

Ŝ

ytkowa

ć

  narz

ę

dzia,  maszyny  i  urz

ą

dzenia  stosowane  w  przemy

ś

le 

celulozowo-papierniczym oraz dokonywa

ć

 ich konserwacji, 

  okre

ś

la

ć

 zagro

Ŝ

enia korozyjne aparatury, 

  dobiera

ć

 techniki uszlachetniania i wyko

ń

czania wyrobów papierniczych, 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  kontrolowa

ć

  oraz  regulowa

ć

  parametry  technologiczne  procesów 

produkcyjnych,   

  ocenia

ć

 jako

ść

 gotowych wyrobów papierniczych, 

  okre

ś

la

ć

  sposoby  znakowania,  pakowania  i  przechowywania  wyrobów 

gotowych, 

  wykorzystywa

ć

  techniki  komputerowe  w  procesach  wytwarzania 

wyrobów,  sterowania  produkcj

ą

  oraz  ewidencjonowania  danych 

technologicznych, 

  sporz

ą

dza

ć

 dokumentacj

ę

 produkcyjn

ą

  okre

ś

la

ć

  wpływ  przemysłu  celulozowo–papierniczego  na 

ś

rodowisko 

oraz podejmowa

ć

 działania zwi

ą

zane z jego ochron

ą

,  

  posługiwa

ć

 si

ę

 instrukcjami i normami dotycz

ą

cymi przebiegu procesów 

technologicznych, 

  posługiwa

ć

 si

ę

 j

ę

zykiem obcym w zakresie niezb

ę

dnym do wykonywania 

zada

ń

 zawodowych,  

  stosowa

ć

 przepisy prawa dotycz

ą

ce wykonywanych zada

ń

 zawodowych, 

  przestrzega

ć

  przepisów  i  zasad  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy, 

przepisów ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska, 

  organizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  kierowa

ć

 zespołem pracowników, 

  stosowa

ć

  przepisy  Kodeksu  pracy,  dotycz

ą

ce  praw  i  obowi

ą

zków 

pracownika i pracodawcy,  

  udziela

ć

 pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy, 

  korzysta

ć

 z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji oraz doradztwa specjalistycznego, 

  planowa

ć

 działalno

ść

 gospodarcz

ą

Technik papiernictwa mo

Ŝ

e by

ć

 zatrudniony w zakładach produkuj

ą

cych 

masy 

włókniste 

Ŝ

nego 

rodzaju 

wyroby 

papiernicze 

oraz  

w przedsi

ę

biorstwach przetwórstwa papierniczego

 
 

 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

2. Zalecenia  dotycz

ą

ce  organizacji  procesu  dydaktyczno- 

wychowawczego 

Proces  kształcenia,  według  modułowego  programu  nauczania  dla 

zawodu  technik  papiernictwa,  mo

Ŝ

e  by

ć

  realizowany  w  czteroletnim 

technikum  dla  młodzie

Ŝ

y  i  dorosłych  w  formie  stacjonarnej  lub  zaocznej 

oraz  w  dwuletniej  szkole  policealnej,  dla  młodzie

Ŝ

y  i  dorosłych  w  formie 

stacjonarnej lub zaocznej. 

 

Program  nauczania  obejmuje  kształcenie  ogólnozawodowe,  zawodowe 

i  specjalizacyjne.  Kształcenie  ogólnozawodowe  zapewnia  orientacj

ę

 

w zawodzie  oraz  ułatwia  ewentualn

ą

  zmian

ę

  zawodu.  Kształcenie 

zawodowe  ma  przygotowa

ć

  absolwenta  szkoły  do  realizacji  zada

ń

  na 

typowych  dla  zawodu  stanowiskach  pracy.  Ogólne  i  szczegółowe  cele 
kształcenia wynikaj

ą

 z podstawy programowej kształcenia w zawodzie. 

Tre

ś

ci  programowe  zawarte  s

ą

  w  siedmiu  modułach:  dwóch 

ogólnozawodowych, 

czterech 

zawodowych 

oraz 

jednym 

specjalizacyjnym.  Kształcenie  specjalizacyjne  ma  na  celu  dostosowanie 
kwalifikacji  absolwenta  do  potrzeb  lokalnego  i  regionalnego  rynku  pracy  
i  mo

Ŝ

e  odbywa

ć

  si

ę

  z  wykorzystaniem  zamieszczonego  w  programie 

przykładowego modułu specjalizacyjnego. 

 

     

Moduły  podzielone  s

ą

  na  jednostki  modułowe.  Ka

Ŝ

da  jednostka 

modułowa  zawiera  tre

ś

ci  stanowi

ą

ce  pewn

ą

  logiczn

ą

  cało

ść

.  Realizacja 

celów 

kształcenia 

jednostek 

modułowych 

umo

Ŝ

liwia 

opanowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci  pozwalaj

ą

cych  na  wykonywanie  okre

ś

lonego  zakresu  pracy. 

Czynnikiem  sprzyjaj

ą

cym  nabywaniu  umiej

ę

tno

ś

ci  zawodowych  jest 

wykonywanie 

ć

wicze

ń

  zaproponowanych  w  programach  jednostek 

modułowych. 

Moduł  311[27].O1  -  Techniczne  podstawy  zawodu  -  składa  si

ę

  

z  czterech  jednostek  modułowych.  Zawiera  ogólnozawodowe  tre

ś

ci 

kształcenia i powinien by

ć

 realizowany w pierwszej kolejno

ś

ci.  

Moduł  311[27].O2  -  Układy  regulacji  i  sterowania  -  składa  si

ę

  z dwóch 

jednostek  modułowych.  Zawiera  ogólnozawodowe  tre

ś

ci  kształcenia 

dotycz

ą

ce  u

Ŝ

ytkowania  i  obsługi  aparatury  kontrolno-pomiarowej  oraz 

analizowania układów elektrycznych i elektronicznych.  

Moduł  311[27].Z1  -  Chemia  stosowana  -  składa  si

ę

  z  dwóch  jednostek 

modułowych i obejmuje tre

ś

ci z zakresu chemii organicznej, nieorganicznej 

i fizycznej oraz wykonywania bada

ń

 laboratoryjnych. 

Moduł 311[27].Z2 - Technologia produkcji mas włóknistych - składa si

ę

 

z  dwóch  jednostek  modułowych  i  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  planowania, 

organizacji oraz produkcji mas włóknistych.  

Moduł  311[27].Z3  -  Technologia  produkcji  wyrobów  papierniczych  - 

składa  si

ę

  z  czterech  jednostek  modułowych.  Zawiera  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

projektowania  procesów  produkcji  wyrobów  papierniczych  oraz  ich 
obróbki, wyko

ń

czania i uszlachetniania.   

Moduł 311[27].Z4 - Praktyka zawodowa - składa si

ę

 z dwóch jednostek 

modułowych i obejmuje tre

ś

ci z zakresu planowania, wytwarzania i kontroli 

wyrobów  papierniczych  oraz  gospodarowania  wod

ą

  w  zakładzie 

papierniczym. 
     Moduł  311[27].S1  -  Technologia  przetwórstwa  papierniczego  -  składa 
si

ę

  z  dwóch  jednostek  modułowych  i  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce 

pozyskiwania  papierniczych  surowców  wtórnych  oraz  przetwarzanie 
wyrobów papierniczych.   
     Wykaz modułów i jednostek modułowych zamieszczono w tabeli. 
 

Wykaz modułów i jednostek modułowych 

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

Zestawienie modułów i jednostek modułowych 

Orientacyjna 
liczba  godzin 
na realizacj

ę

 

 

Moduł 311[27].O1 

Techniczne podstawy zawodu 

  324 

311[27].O1.01 

Przestrzeganie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny 

pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska 

    40 

311[27].O1.02 

Posługiwanie 

si

ę

 

dokumentacj

ą

 

techniczn

ą

  

i technologiczn

ą

 

    76 

311[27].O1.03  Stosowanie materiałów konstrukcyjnych  

    94 

311[27].O1.04 

Stosowanie  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  transportowych  oraz 

energetycznych 

  114 

 

Moduł 311[27].O2 

Układy regulacji i sterowania 

  180 

311[27].O2.01  U

Ŝ

ytkowanie aparatury kontrolno-pomiarowej 

  108 

311[27].O2.02  Analizowanie układów automatycznej regulacji 

    72 

 

Moduł 311[27].Z1 

Chemia stosowana 

  324 

311[27].Z1.01  Analizowanie procesów chemicznych  

  162 

311[27].Z1.02 

Wykonywanie bada

ń

 laboratoryjnych 

  162 

 

Moduł 311[27].Z2 

Technologia produkcji mas włóknistych 

  232 

311[27].Z2.01 

Planowanie 

organizowanie 

produkcji 

mas 

włóknistych 

    78 

311[27].Z2.02 

Wytwarzanie mas włóknistych 

  154 

 

Moduł 311[27].Z3 

Technologia produkcji wyrobów papierniczych 

  460 

311[27].Z3.01 

Organizowanie produkcji papieru i tektury 

    72 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

311[27].Z3.02 

Wytwarzanie wyrobów papierniczych 

  142 

311[27].Z3.03 

Uszlachetnianie 

wyko

ń

czanie 

wyrobów 

papierniczych

 

  104 

311[27].Z3.04 

Wykonywanie obróbki wyrobów papierniczych 

  142 

 

Moduł 311[27].Z4 

Praktyka zawodowa 

  140 

311[27].Z4.01 

Planowanie, 

wytwarzanie 

kontrola 

wyrobów 

papierniczych 

  105 

311[27].Z4.02 

Gospodarowanie 

wod

ą

 

przedsi

ę

biorstwie 

papierniczym 

    35 

 

Moduł 311[27].S1 

Technologia przetwórstwa papierniczego 

  140 

311[27].S1.01 

Pozyskiwanie papierniczych surowców wtórnych 

    78 

311[27].S1.02 

Przetwarzanie wyrobów papierniczych 

    62 

Razem 

1800 

 

Na  podstawie  wykazu  modułów  i  jednostek  modułowych  sporz

ą

dzono 

dydaktyczn

ą

 map

ę

 programu nauczania dla zawodu. 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

10 

Dydaktyczna mapa programu nauczania 

 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 

 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

311[27].Z1.02 

311[27].Z1.01 

311[27].O2 

311[27].O1.01 

311[27].O1.02 

311[27].Z3.01 

311[27].Z3.02 

311[27].Z2 

311[27].O1 

311[27].Z3 

311[27].Z2.02 

311[27].Z3.04 

311[27].Z3.03  

311[27].Z2.01 

311[27].Z1 

311[27].O2.02 

311[27].O1.04 

311[27].O2.01 

311[27].O1.03 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

11 

 

 
 

 
 

 
 
 
 

Dydaktyczna mapa modułowego programu nauczania stanowi schemat 

powi

ą

za

ń

  mi

ę

dzy  modułami  i  jednostkami  modułowymi  oraz  okre

ś

la 

kolejno

ść

 ich realizacji. 

 

     Nauczyciel  realizuj

ą

cy  modułowy  program  nauczania  powinien 

posiada

ć

 

przygotowanie 

zakresu 

kształcenia 

modułowego, 

aktywizuj

ą

cych metod nauczania oraz pomiaru dydaktycznego. Nauczyciel 

kieruj

ą

cy  procesem  nabywania  umiej

ę

tno

ś

ci  przez  uczniów  powinien 

udziela

ć

  pomocy  w  rozwi

ą

zywaniu  problemów,  kształtowa

ć

  umiej

ę

tno

ś

ci 

zawodowe  uczniów  uwzgl

ę

dniaj

ą

c  ich  indywidualne  predyspozycje, 

mo

Ŝ

liwo

ś

ci  i  do

ś

wiadczenie.  Ponadto,  powinien  rozwija

ć

  zainteresowania 

zawodem,  wskazywa

ć

  na  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  dalszego  kształcenia  i  zdobywania 

nowych  umiej

ę

tno

ś

ci  zawodowych.  Powinien  równie

Ŝ

  kształtowa

ć

  takie 

cechy 

uczniów, 

jak: 

dokładno

ść

 

systematyczno

ść

rzetelno

ść

 

i odpowiedzialno

ść

 za prac

ę

, dbało

ść

 o jej jako

ść

, sprawne komunikowanie 

si

ę

,  twórcze  rozwi

ą

zywanie  problemów  oraz  umiej

ę

tno

ść

  współdziałania  

w zespole.  

Wskazane  jest,  aby  podczas  zaj

ęć

  edukacyjnych  stosowane  były 

aktywizuj

ą

ce  i  praktyczne  metody  nauczania,  takie  jak:  dyskusja 

dydaktyczna, 

metoda 

przypadków, 

metoda 

projektów, 

metoda 

przewodniego  tekstu  oraz 

ć

wiczenia  praktyczne.  Wskazane  jest 

prezentowanie 

filmów 

dydaktycznych 

oraz 

wykorzystywanie 

komputerowych  programów  symulacyjnych,  jak  równie

Ŝ

  organizowanie 

wycieczek  dydaktycznych  w  celu  zapoznania  si

ę

  z  rzeczywistymi 

warunkami pracy. 

W  procesie  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  wdra

Ŝ

a

ć

  uczniów  do 

samokształcenia 

oraz 

korzystania 

Ŝ

nych 

ź

ródeł 

informacji: 

podr

ę

czników,  literatury  zawodowej,  poradników,  norm,  instrukcji, 

katalogów, czasopism technicznych, zasobów Internetu. 

 

W  realizacji  tre

ś

ci  programowych  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dnia

ć

  współczesne 

technologie, sprz

ę

t, narz

ę

dzia i materiały.

 

Prowadzenie  zaj

ęć

  aktywizuj

ą

cymi  metodami  nauczania  wymaga 

przygotowania  materiałów  dydaktycznych,  takich  jak:  teksty  przewodnie, 

311[27].S1.01 

311[27]. S1.02 

311[27].S1 

311[27].Z4 

311[27].Z4.02 

311[27].Z4.01 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

12 

instrukcje  do  metody  projektów  i  wykonywania 

ć

wicze

ń

,  instrukcje 

stanowiskowe, przewodniki do samokształcenia. 

 

Istotnym 

elementem 

organizacji 

procesu 

dydaktycznego 

jest 

sprawdzanie  i  ocenianie  edukacyjnych  osi

ą

gni

ęć

  uczniów.  Wskazane  jest 

prowadzenie bada

ń

 diagnostycznych, kształtuj

ą

cych i sumuj

ą

cych. 

 

Badania diagnostyczne maj

ą

 na celu dokonanie oceny poziomu wiedzy  

i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów w pocz

ą

tkowej fazie kształcenia.

  

     Badania  kształtuj

ą

ce,  prowadzone  w  trakcie  realizacji  programu,  maj

ą

 

na  celu  dostarczenie  bie

Ŝą

cych  informacji  o  efektywno

ś

ci  procesu 

nauczania-uczenia si

ę

 

Badania  sumuj

ą

ce  powinny  by

ć

  prowadzone  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu jednostki modułowej. 
      Informacje  uzyskane  w  wyniku  bada

ń

  pozwalaj

ą

  na  dokonywanie 

ewaluacji procesu nauczania. 

 

      

Ocenianie  powinno  u

ś

wiadamia

ć

  uczniowi  poziom  jego  osi

ą

gni

ęć

  

w  stosunku  do  wymaga

ń

  edukacyjnych,  jak  równie

Ŝ

  powinno  wdra

Ŝ

a

ć

  do 

systematycznej pracy, samokontroli i samooceny.  

Ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  by

ć

  realizowane  za  pomoc

ą

 

sprawdzianów  ustnych,  pisemnych  i  praktycznych  oraz  obserwacji  pracy 
ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

 i testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych. 

 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  wymaga  od  nauczyciela 

okre

ś

lenia  kryteriów  i  norm  oceniania,  opracowania  testów  osi

ą

gni

ęć

 

szkolnych, arkuszy obserwacji i arkuszy oceny post

ę

pów. 

W  zintegrowanym  procesie  kształcenia  modułowego  nie  ma  podziału 

na  zaj

ę

cia  teoretyczne  i  praktyczne.  Formy  organizacyjne  pracy  uczniów 

powinny by

ć

 dostosowane do tre

ś

ci i metod kształcenia. 

Podana  w  tabelach  wykazu  jednostek  modułowych  orientacyjna  liczba 

godzin  przewidziana  na  realizacj

ę

  programu  mo

Ŝ

e  ulega

ć

  zmianie  

w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od  stosowanych  przez  nauczyciela  metod  nauczania  

ś

rodków dydaktycznych. 

Zaleca  si

ę

,  aby  zaj

ę

cia  prowadzone  były  w  grupach  do  15  osób. 

Proponowane  formy  organizacyjne  prowadzenia  zaj

ęć

,  to:  praca  

w zespołach 2-3 osobowych oraz praca indywidualna. 

Szkoła  podejmuj

ą

ca  kształcenie  systemem  modułowym  powinna 

posiada

ć

 odpowiednie warunki lokalowe wraz z wyposa

Ŝ

eniem.

 

Do  realizacji  tre

ś

ci  kształcenia  w  zawodzie  technik  papiernictwa 

niezb

ę

dne s

ą

 nast

ę

puj

ą

ce pomieszczenia dydaktyczne:   

  laboratorium chemiczne, 

  pracownia technologiczna, 

  pracownia elektrotechniki i pomiarów technicznych, 

  pracownia rysunku technicznego, 

  pracownia informatyki, 

  warsztaty szkolne. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

13 

Pracownie, w których b

ę

d

ą

 prowadzone 

ć

wiczenia praktyczne, powinny 

spełnia

ć

  wymagania  wynikaj

ą

ce  z  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i higieny 

pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej i ochrony 

ś

rodowiska. 

 

Pracownie  i  warsztaty  szkolne  powinny  by

ć

  wyposa

Ŝ

one  w  techniczne 

ś

rodki  kształcenia,  pomoce  i  materiały  dydaktyczne.  Wskazane  jest,  aby 

wyposa

Ŝ

enie pracowni  i  warsztatów  szkolnych  umo

Ŝ

liwiało  symulowanie 

rzeczywistych  warunków  pracy  technika  papiernictwa.  W  przeciwnym 
wypadku  cz

ęść

  zaj

ęć

  nale

Ŝ

y  realizowa

ć

  w

 

rzeczywistych  miejscach  pracy

 

lub  w  placówkach  dysponuj

ą

cych  odpowiedni

ą

  baz

ą

  techniczn

ą

  

i  dydaktyczn

ą

,  takich  jak  centra  kształcenia  praktycznego  i  centra 

kształcenia ustawicznego.  

 

W  trosce  o  jako

ść

  kształcenia  konieczne  jest  prowadzenie 

systematycznych działa

ń

 szkoły polegaj

ą

cych na: 

  współpracy z przedsi

ę

biorstwami przetwórstwa papierniczego w regionie 

w celu aktualizacji tre

ś

ci kształcenia zawodowego, 

  doskonaleniu  nauczycieli  w  zakresie  kształcenia  modułowego, 

aktywizuj

ą

cych metod nauczania oraz pomiaru dydaktycznego, 

  pozyskiwaniu nowych 

ś

rodków kształcenia. 

 

 

  

     

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

14 

 

II. Plany nauczania 

 
PLAN NAUCZANIA  
 
Czteroletnie technikum 

Zawód: technik papiernictwa 311[27] 

Podbudowa programowa: gimnazjum 
 

Lp. 

Moduły kształcenia  

w zawodzie 

Dla młodzie

Ŝ

Dla dorosłych 

Liczba godzin 

tygodniowo 

w czteroletnim 

okresie 

nauczania 

Liczba godzin 

tygodniowo 

w czteroletnim 

okresie 

nauczania 

Liczba godzin  

w czteroletnim 

okresie 

nauczania 

Klasy I – IV 

Semestr I-VIII 

Forma 

stacjonarna 

Forma  

zaoczna 

1.    Techniczne podstawy zawodu 

  9 

  6 

113 

2.    Układy regulacji i sterowania 

  5 

  4 

  63 

3.    Chemia stosowana 

  9 

  6 

113 

4.   

Technologia produkcji mas 
włóknistych 

  7 

  5 

  89 

5.   

Technologia produkcji 
wyrobów papierniczych 

15 

10 

189 

6.   

Technologia przetwórstwa 
papierniczego 

  5 

  4 

  63 

Razem 

50 

35 

630 

Praktyka zawodowa 4 tygodnie 

 
 
 

 

 

 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

15 

PLAN NAUCZANIA  

 

Szkoła policealna 

Zawód: technik papiernictwa 311[27] 

Podbudowa programowa: szkoła daj

ą

ca wykształcenie 

ś

rednie 

 

Lp. 

Moduły kształcenia  

w zawodzie 

Dla młodzie

Ŝ

Dla dorosłych 

Liczba godzin 

tygodniowo 

w dwuletnim 

okresie 

nauczania 

Liczba godzin 

tygodniowo 

w dwuletnim 

okresie 

nauczania 

Liczba godzin  

w dwuletnim 

okresie 

nauczania 

Klasy I – II 

Semestry I-IV 

Forma 

stacjonarna 

Forma  

zaoczna 

1.    Techniczne podstawy zawodu 

  9 

  7 

123 

2.    Układy regulacji i sterowania 

   5 

  4 

  68 

3.    Chemia stosowana 

  9 

  6 

123 

4.   

Technologia produkcji mas 
włóknistych 

  7 

  5 

  95 

5.   

Technologia produkcji 
wyrobów papierniczych 

15 

11 

205 

6.   

Technologia przetwórstwa 
papierniczego 

  5 

  4 

  68 

Razem 

50 

37 

682 

Praktyka zawodowa 4 tygodnie 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

16 

III. Moduły kształcenia w zawodzie 
 
Moduł 311[27].O1 
Techniczne podstawy zawodu 

 

1. Cele kształcenia  

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  stosowa

ć

 przepisy prawa pracy, 

  organizowa

ć

  stanowisko  pracy  zgodnie  z  zasadami  bezpiecze

ń

stwa  

i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii, 

  przewidywa

ć

  zagro

Ŝ

enia  dla  zdrowia  i 

Ŝ

ycia  podczas  wykonywania 

czynno

ś

ci zawodowych, 

  przewidywa

ć

  konsekwencje  wynikaj

ą

ce  z  nieprzestrzegania  przepisów 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy w trakcie realizacji zada

ń

 zawodowych, 

  dobiera

ć

 odzie

Ŝ

 robocz

ą

 i 

ś

rodki ochrony indywidualnej w zale

Ŝ

no

ś

ci od 

zagro

Ŝ

e

ń

 wyst

ę

puj

ą

cych na stanowiskach pracy, 

  udziela

ć

 pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy, 

  posługiwa

ć

 si

ę

 dokumentacj

ą

 techniczn

ą

  wykonywa

ć

 rysunki techniczne prostych cz

ęś

ci maszyn, 

  posługiwa

ć

  si

ę

  normami,  instrukcjami,  przepisami  bezpiecze

ń

stwa 

i higieny  pracy  oraz  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  dotycz

ą

cymi  procesów 

technologicznych, 

  okre

ś

la

ć

 wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów stosowanych do budowy maszyn,  

  posługiwa

ć

 si

ę

 poj

ę

ciami z zakresu wytrzymało

ś

ci materiałów, 

  rozró

Ŝ

nia

ć

  konstrukcje  oraz  wyja

ś

nia

ć

  zasady  działania:  sprz

ę

gieł, 

hamulców, przekładni mechanicznych i prostych mechanizmów, 

  charakteryzowa

ć

 urz

ą

dzenia stosowane do transportu wewn

ę

trznego, 

  charakteryzowa

ć

 pompy i spr

ęŜ

arki, 

  wyja

ś

nia

ć

  budow

ę

  i  okre

ś

la

ć

  zastosowanie  ruroci

ą

gów  w  zakładach 

papierniczych, 

  posługiwa

ć

 si

ę

 podstawowymi poj

ę

ciami z zakresu techniki cieplnej, 

  charakteryzowa

ć

 typowe konstrukcje kotłów parowych, 

  klasyfikowa

ć

 paliwa stosowane w ró

Ŝ

nych rodzajach kotłów, 

  charakteryzowa

ć

 maszyny tłokowe i przepływowe, 

  wyja

ś

nia

ć

 budow

ę

 i zasad

ę

 działania turbiny parowej, 

  stosowa

ć

 

przepisy 

bezpiecze

ń

stwa 

higieny 

pracy, 

ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  i  ochrony 

ś

rodowiska  podczas  u

Ŝ

ytkowania  maszyn  

i urz

ą

dze

ń

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

17 

 

2. Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 
liczba  godzin 
na realizacj

ę

 

311[27].O1.01 

Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny 

pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska 

 40 

311[27].O1.02 

Posługiwanie si

ę

 dokumentacj

ą

 techniczn

ą

  

i technologiczn

ą

 

 76 

311[27].O1.03  Stosowanie materiałów konstrukcyjnych   

 94 

311[27].O1.04 

Stosowanie maszyn i urz

ą

dze

ń

 transportowych oraz 

energetycznych 

114 

 

Razem 

324 

 
 
3. Schemat układu jednostek modułowych

 

 
 
 

 
 
 

 
 

 

 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

311[27].O1.01  

Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, 

ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska

 

311[27].O1 

Techniczne podstawy zawodu

 

311[27].O1.02 

 Posługiwanie si

ę

 dokumentacj

ą

 

 techniczn

ą

 i technologiczn

ą

 

311[27].O1.03 

Stosowanie materiałów 

konstrukcyjnych 

 

311[27].O1.04 

Stosowanie maszyn i urz

ą

dze

ń

 

transportowych oraz energetycznych

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

18 

 

4. Literatura 

Górecki  A.:  Technologia  ogólna  -

 

Podstawy  technologii  mechanicznych. 

WSiP, Warszawa 2005 
Górecki  A.,  Grzegórski  Z:  Monta

Ŝ

,  naprawa  i  eksploatacja  maszyn 

i urz

ą

dze

ń

. WSiP, Warszawa 2000 

Hansen A.: Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy. WSiP, Warszawa 1993 

Kijewski  J.,  Miller  A.,  Pawlicki  K.:  Maszynoznawstwo.  WSiP,  Warszawa 
1993 
Mac S., Leowski J.: Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy. Podr

ę

cznik dla szkół 

zasadniczych. WSiP, Warszawa 1999 
Miller  A:  Maszyny  i  urz

ą

dzenia  cieplne  i  energetyczne.  WSiP,  Warszawa 

1994 
Okoniewski S.: Technologia maszyn. WSiP, Warszawa 1996 
Okoniewski S.: Materiały konstrukcyjne. WSiP, Warszawa 1991 
Paprocki K.: Rysunek techniczny. WSiP, Warszawa 1999 
Pawlicki K.: Transport w przedsi

ę

biorstwie. WSiP, Warszawa 2000 

Poty

ń

ski A. : Podstawy technologii i konstrukcji mechanicznych. WSiP,  

Warszawa 1999 
Rutkowski A.: Cz

ęś

ci maszyn. WSiP, Warszawa 1994 

Rutkowski  A.,  St

ę

pniewska  A.:  Zbiór  zada

ń

  z  cz

ęś

ci  maszyn.  WSiP, 

Warszawa 2000 
Wasilewski  Z.:  Rysunek  zawodowy.  Instalacje  sanitarne,  ruroci

ą

gi 

przemysłowe. WSiP, Warszawa 1999  
Zawora J.: Podstawy technologii maszyn. WSiP, Warszawa 2001 
 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych.

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

19 

Jednostka modułowa 311[27].O1.01 

Przestrzeganie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny 

pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska  

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  zinterpretowa

ć

  podstawowe  przepisy  prawa  dotycz

ą

ce  bezpiecze

ń

stwa  

i higieny pracy, 

  okre

ś

li

ć

  podstawowe  obowi

ą

zki  pracodawcy  w  zakresie  zapewnienia 

bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, 

  okre

ś

li

ć

  prawa  i  obowi

ą

zki  pracownika  w  zakresie  bezpiecze

ń

stwa  

i higieny pracy, 

  zorganizowa

ć

  stanowisko  pracy  zgodnie  z  zasadami  bezpiecze

ń

stwa  

i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii,

 

 

  przewidzie

ć

  konsekwencje  wynikaj

ą

ce  z  nieprzestrzegania  przepisów 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy w trakcie realizacji zada

ń

 zawodowych, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 czynniki szkodliwe dla zdrowia oraz uci

ąŜ

liwe i niebezpieczne, 

  wyeliminowa

ć

  zagro

Ŝ

enia  dla 

Ŝ

ycia  i  zdrowia  wyst

ę

puj

ą

ce  w  trakcie 

realizacji zada

ń

 zawodowych, 

  oceni

ć

  przyczyny  zm

ę

czenia  fizycznego  i  psychicznego  spowodowane 

wykonywan

ą

 prac

ą

  zastosowa

ć

 zasady ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej, 

  dobra

ć

  odzie

Ŝ

  robocz

ą

  i 

ś

rodki  ochrony  indywidualnej  w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od 

rodzaju wykonywanej pracy, 

  udzieli

ć

 pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy, 

  okre

ś

li

ć

  sposoby  wykorzystania  i  neutralizacji  produktów  ubocznych  

i odpadów przemysłowych, 

  zagospodarowa

ć

 opakowania, 

  scharakteryzowa

ć

  sposoby  ograniczenia  zanieczyszcze

ń

  emitowanych 

do atmosfery, 

  wyja

ś

ni

ć

  zale

Ŝ

no

ść

  pomi

ę

dzy  zu

Ŝ

yciem  surowców,  wody  oraz  energii  

w procesie produkcyjnym, a ochron

ą

 

ś

rodowiska naturalnego. 

 

 

 

 

 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

20 

2. Materiał nauczania 

Prawna ochrona pracy. 
Wymagania bezpiecze

ń

stwa dotycz

ą

ce procesów pracy.  

Wymagania bezpiecze

ń

stwa i higieny dotycz

ą

ce pomieszcze

ń

 pracy.

 

Czynniki  szkodliwe  dla  zdrowia,  uci

ąŜ

liwe  i  niebezpieczne  wyst

ę

puj

ą

ce  

w procesie pracy.

 

Ś

rodki ochrony przeciwpora

Ŝ

eniowej i ochrony indywidualnej. 

Udzielanie pierwszej pomocy w wypadkach przy pracy.

 

Zanieczyszczenia 

ś

rodowiska.  

Gospodarka opakowaniami. 
Post

ę

powanie z odpadami.  

Ochrona powietrza.  
Metody ochrony 

ś

rodowiska. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Analizowanie przepisów dotycz

ą

cych prawnej ochrony pracy. 

  Analizowanie przepisów z zakresu bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy. 

  Analizowanie przepisów ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej. 

  Rozpoznawanie  zagro

Ŝ

e

ń

  wypadkowych  wyst

ę

puj

ą

cych  na  stanowisku 

pracy. 

  Planowanie 

sposobów 

likwidacji 

lub 

ograniczenia 

zagro

Ŝ

e

ń

 

wynikaj

ą

cych z obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

 oraz stosowanych substancji 

chemicznych.  

  Ocenianie 

stanowiska 

pracy 

pod 

wzgl

ę

dem 

bezpiecze

ń

stwa  

i wymaga

ń

 ergonomii.  

  Dobieranie  sprz

ę

tu  i 

ś

rodków  ga

ś

niczych  w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od  rodzaju 

po

Ŝ

aru. 

  Udzielanie pierwszej pomocy – symulacja. 

  Opracowywanie instrukcji gospodarki odpadami. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Kodeks pracy.

 

Polskie Normy dotycz

ą

ce bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ergonomii.

 

Wydawnictwa  z  zakresu  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

ś

rodowiska.

 

Ustawy  i  rozporz

ą

dzenia  dotycz

ą

ce  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy, 

ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska.

 

Zestawy do udzielania pierwszej pomocy.

 

Sprz

ę

t ga

ś

niczy. 

Formularze  dotycz

ą

ce  prowadzenia  spraw  zwi

ą

zanych  z  ochron

ą

 

ś

rodowiska.

 

Instrukcje oraz teksty przewodnie do wykonywania 

ć

wicze

ń

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

21 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  zagadnienia  dotycz

ą

ce 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy podczas wykonywania zada

ń

 zawodowych 

na 

okre

ś

lonych 

stanowiskach 

pracy 

oraz 

ochrony 

ś

rodowiska 

w przedsi

ę

biorstwie produkcyjnym.

 

Podczas  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na:  obowi

ą

zki 

pracownika  i  pracodawcy  w  zakresie  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy, 

znaczenie ochrony zdrowia w pracy zawodowej, ochron

ę

 przeciwpo

Ŝ

arow

ą

 

oraz  nieprawidłowo

ś

ci,  które  mog

ą

  wyst

ą

pi

ć

  podczas  wykonywania 

czynno

ś

ci  zawodowych.  Bardzo  wa

Ŝ

ne  jest  opanowanie  umiej

ę

tno

ś

ci 

planowania  produkcji  w  przedsi

ę

biorstwie  zgodnie  z  przepisami  ochrony 

ś

rodowiska. 

Zaleca  si

ę

,  aby  podczas  realizacji  programu  nauczania  stosowa

ć

 

aktywizuj

ą

ce  i  praktyczne  metody  nauczania,  takie  jak:  dyskusj

ę

 

dydaktyczn

ą

,  metod

ę

  przypadków,  metod

ę

  przewodniego  tekstu  oraz 

ć

wiczenia praktyczne.  

Podczas 

ć

wicze

ń

  ucze

ń

  powinien  opanowa

ć

  umiej

ę

tno

ś

ci  stosowania 

sprz

ę

tu  i 

ś

rodków  ga

ś

niczych  oraz  wykonywania  okre

ś

lonych  czynno

ś

ci 

zwi

ą

zanych  z  udzielaniem  pierwszej  pomocy  osobom  poszkodowanym  

w wypadkach przy pracy. Konieczne jest równie

Ŝ

 u

ś

wiadomienie uczniom, 

Ŝ

e ochrona człowieka w 

ś

rodowisku pracy jest zagadnieniem nadrz

ę

dnym. 

Wskazane  jest,  aby  uczniowie  korzystali  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji. 

Zaleca  si

ę

  zorganizowanie  wycieczek  dydaktycznych  do  przedsi

ę

biorstw 

przetwórstwa  papierniczego  umo

Ŝ

liwiaj

ą

cych  uczniom  zapoznanie  si

ę

  

z  rzeczywistymi  warunkami  pracy  oraz  działaniami  podejmowanymi  na 
rzecz ochrony 

ś

rodowiska.  

Program  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  realizowa

ć

  w  pomieszczeniu 

dydaktycznym  wyposa

Ŝ

onym  w 

ś

rodki  niezb

ę

dne  do  jej  realizacji.  Zaj

ę

cia 

nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  grupie  do  15  uczniów,  z  podziałem  na  2-3  osobowe 

zespoły. 

 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

  

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie i ocenianie post

ę

pów uczniów powinno odbywa

ć

 si

ę

 przez 

cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na  podstawie  kryteriów 
przedstawionych  na  pocz

ą

tku  zaj

ęć

.  W  kryteriach  oceniania  nale

Ŝ

uwzgl

ę

dni

ć

  poziom  oraz  zakres  opanowania  przez  uczniów  wiadomo

ś

ci  

i umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia. 

Osi

ą

gni

ę

cia edukacyjne uczniów nale

Ŝ

y ocenia

ć

 na podstawie:

 

 

ustnych sprawdzianów poziomu opanowania wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci,

 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

22 

  ukierunkowanej  obserwacji  pracy  ucznia  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

Wiadomo

ś

ci  teoretyczne  niezb

ę

dne  do  realizacji 

ć

wicze

ń

  praktycznych 

mog

ą

 by

ć

 sprawdzane za pomoc

ą

 sprawdzianów ustnych i pisemnych oraz 

testów  dydaktycznych.  Zadania  w  te

ś

cie  mog

ą

  by

ć

  otwarte  (krótkiej 

odpowiedzi,  z  luk

ą

)  lub  zamkni

ę

te  (wyboru  wielokrotnego,  na  dobieranie, 

typu prawda-fałsz). 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  uczniów  nale

Ŝ

y  ocenia

ć

  podczas  obserwacji 

wykonywanych 

ć

wicze

ń

 

oraz 

poprzez 

stosowanie 

sprawdzianów 

praktycznych z zadaniami typu próba pracy. 

Obserwuj

ą

czynno

ś

ci 

ucznia 

podczas 

wykonywania 

ć

wicze

ń

  

i dokonuj

ą

c oceny jego pracy, nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na:

 

  wykonywanie  zada

ń

  zgodnie  z  przepisami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny 

pracy,  

  udzielanie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym, 

  dobieranie  i  stosowanie  sprz

ę

tu  przeciwpo

Ŝ

arowego  i 

ś

rodków 

ga

ś

niczych, 

  prac

ę

 w zespole. 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich  metod  sprawdzania  zastosowanych  przez  nauczyciela  oraz 
poziom wykonania 

ć

wicze

ń

.  

 

 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

23 

Jednostka modułowa 311[27].O1.02 
Posługiwanie 

si

ę

 

dokumentacj

ą

 

techniczn

ą

  

i technologiczn

ą

 

 
1. Szczegółowe cele kształcenia

 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  wyja

ś

ni

ć

 cel i znaczenie normalizacji w rysunku technicznym, 

  dobra

ć

  przyrz

ą

dy  i  materiały  rysunkowe  do  rodzaju  wykonywanych 

rysunków, 

  scharakteryzowa

ć

 rodzaj podziałek, linii i formatów rysunkowych, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 rodzaje rysunków technicznych, 

  zastosowa

ć

 zasady geometrii wykre

ś

lnej, 

  wykona

ć

 rysunki przedmiotów w rzutach prostok

ą

tnych, 

  wykona

ć

 szkice przedmiotów w rzutach aksonometrycznych,  

  wykona

ć

 przekroje cz

ęś

ci maszyn, 

  wykona

ć

  szkice  cz

ęś

ci  maszyn  odwzorowuj

ą

ce  kształty  zewn

ę

trzne 

i  wewn

ę

trzne  z  zachowaniem  proporcji,  z  oznaczeniem:  materiałów, 

wymiarów,  tolerancji,  pasowania,  odchyłek  kształtu  i  poło

Ŝ

enia, 

chropowato

ś

ci 

powierzchni, 

zbie

Ŝ

no

ś

ci 

pochylenia 

zgodnie  

z normami rysunku technicznego, 

  wykona

ć

 rysunki techniczne prostych cz

ęś

ci maszyn papierniczych, 

  zwymiarowa

ć

 i opisa

ć

 rysunki, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

  rysunki techniczne:  wykonawcze,  zło

Ŝ

eniowe,  zestawieniowe, 

monta

Ŝ

owe, zabiegowe, operacyjne, 

  odczyta

ć

 

Dokumentacj

ę

 

Techniczno–Ruchow

ą

konstrukcyjn

ą

technologiczn

ą

 i warsztatow

ą

,  

  odczyta

ć

 schematy kinematyczne maszyn, 

  scharakteryzowa

ć

 obieg dokumentacji technicznej, 

  skorzysta

ć

 z PN, ISO, 

  sporz

ą

dzi

ć

  proste  rysunki  i  schematy  z  wykorzystaniem  programu 

komputerowego CAD, 

  zastosowa

ć

  technik

ę

  komputerow

ą

  do  powielania  i  archiwizowania 

informacji rysunkowej. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

24 

 

2. Materiał nauczania 

Normalizacja w rysunku technicznym. 
Przybory i materiały rysunkowe. 
Klasyfikacja rysunków technicznych. 
Rysunki i uproszczenia cz

ęś

ci maszynowych. 

Rodzaje pisma technicznego. 
Konstrukcje geometryczne. 
Zasady szkicowania. 
Odwzorowywanie obiektów na płaszczy

ź

nie. 

Odwzorowywanie zewn

ę

trznych i wewn

ę

trznych zarysów przedmiotów. 

Wymiarowanie. 
Zapis:  wymiarów  tolerowanych,  pasowania,  tolerancji  kształtu  i  poło

Ŝ

enia 

powierzchni. 
Oznaczanie: chropowato

ś

ci  i  kierunkowo

ś

ci  struktury  powierzchni,  rodzaju 

obróbki cieplnej, cieplno-chemicznej. 
Rysunki zło

Ŝ

eniowe, wykonawcze i monta

Ŝ

owe. 

Rysunki schematyczne. 
Dokumentacja 

Techniczno-Ruchowa, 

dokumentacja 

konstrukcyjna, 

technologiczna i warsztatowa. 
Programy komputerowe wspomagaj

ą

ce projektowanie. 

Archiwizacja dokumentacji technicznej. 

 
3. 

Ć

wiczenia 

  Dobieranie  materiałów  i  przyborów  rysunkowych  do  wykonywania 

rysunków odr

ę

cznych i technicznych. 

  Dobieranie,  zgodnie  z  PN,  linii  rysunkowych  do  wykre

ś

lania  osi 

przedmiotów, przekrojów, linii wymiarowych. 

  Szkicowanie 

płaskich 

figur 

geometrycznych 

uwzgl

ę

dnieniem 

poprawno

ś

ci kształtów, proporcji i wymiarów. 

  Szkicowanie bryły zło

Ŝ

onej w układzie na trzy rzutnie na podstawie rzutu 

aksonometrycznego dimetrii uko

ś

nej. 

  Szkicowanie przekroju i kładu przedmiotu. 

  Odczytywanie 

Dokumentacji 

Techniczno-Ruchowej, 

dokumentacji 

technologicznej, warsztatowej oraz instrukcji obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

  Wykonywanie rysunku technicznego cz

ęś

ci maszyny papierniczej. 

  Wykonywanie  szkiców  poł

ą

cze

ń

  spawanych,  zgrzewanych,  gwintowych  

i kształtowych w ró

Ŝ

nych stopniach uproszczenia. 

  Czytanie schematów kinematycznych maszyn. 

  Sporz

ą

dzanie  rysunku  z  wykorzystaniem  programu  komputerowego  do 

wspomagania projektowania. 

  Modyfikowanie i składanie rysunków. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

25 

  Sporz

ą

dzanie  prostego  rysunku  lub  schematu  z  wykorzystaniem 

programu CAD. 

  Archiwizowanie dokumentacji technicznej.  

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Normy rysunkowe. 
Materiały i przybory rysunkowe. 
Model rzutni prostok

ą

tnej. 

Modele brył geometrycznych i zło

Ŝ

onych. 

Cz

ęś

ci maszyn papierniczych. 

Komplet  dokumentacji  technicznej  przygotowanej  i  wykorzystywanej  
w zakładzie papierniczym. 
Schematy  kinematyczne  mechanizmów  oraz  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

 

papierniczych. 
Przykłady rysunków maszyn papierniczych. 
Programy komputerowe CAD. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Realizacja  programu  jednostki  modułowej  ma  na  celu  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci  wykonywania  rysunków,  szkiców  oraz  czytania  dokumentacji 

technicznej.  
     Podczas  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  opanowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci  odwzorowywania  zewn

ę

trznych  i  wewn

ę

trznych  kształtów 

przedmiotów oraz na wykonywanie rysunków technicznych prostych cz

ęś

ci 

maszyn papierniczych. 

Zaleca  si

ę

,  aby  podczas  realizacji

 

programu  nauczania  stosowa

ć

 

nast

ę

puj

ą

ce  metody  nauczania:  pokaz  z  obja

ś

nieniem,  dyskusj

ę

 

dydaktyczn

ą

, metod

ę

 projektów oraz 

ć

wiczenia praktyczne. 

Do  pokazów  nale

Ŝ

y  wykorzysta

ć

  modele  i  eksponaty  cz

ęś

ci  maszyn 

oraz dokumentacj

ę

 konstrukcyjn

ą

 i technologiczn

ą

.  

     Uczniowie  powinni  samodzielnie  wykonywa

ć

  szkice  i  rysunki  cz

ęś

ci 

maszyn,  zgodnie  z  zasadami  rysunku  technicznego,  wymiarowa

ć

 

wykonane  szkice  i  rysunki,  oznacza

ć

  tolerancj

ę

  wymiaru,  kształtu  

i  chropowato

ść

  powierzchni.  Podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nauczyciel 

powinien obserwowa

ć

 prac

ę

 uczniów oraz udziela

ć

 dodatkowych wyja

ś

nie

ń

 

i wskazówek. 

Zamieszczone  w  programie  jednostki  modułowej 

ć

wiczenia  stanowi

ą

 

propozycj

ę

,  któr

ą

  nauczyciel  mo

Ŝ

e  wykorzysta

ć

  w  czasie  zaj

ęć

  lub 

opracowa

ć

  inne 

ć

wiczenia  wspomagaj

ą

ce  realizacj

ę

  programu  jednostki 

modułowej. 

Wskazane  jest,  aby  uczniowie  korzystali  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji 

takich, jak: normy, dokumentacje techniczne, poradniki. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

26 

Program  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  realizowa

ć

  w  pracowni  rysunku 

technicznego  i  pracowni  informatyki.  Zaj

ę

cia  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  grupach 

do 15 osób podzielonych na 2-3 osobowe zespoły.  

 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

 uczniów powinno odbywa

ć

 si

ę

 przez 

cały  czas  realizacji  programu  nauczania  na  podstawie  okre

ś

lonych 

kryteriów.  W  kryteriach  oceniania  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom  oraz  zakres 

opanowania  przez  uczniów  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  wynikaj

ą

cych  ze 

szczegółowych celów kształcenia. 

Systematyczne  prowadzenie  kontroli  i  oceny  post

ę

pów  uczniów 

umo

Ŝ

liwia  korygowanie  stosowanych  metod  nauczania  oraz  form 

organizacyjnych pracy uczniów. 
     Do  sprawdzenia  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  mo

Ŝ

na  zastosowa

ć

sprawdziany  ustne  i  pisemne,  testy  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  oraz  obserwacj

ę

 

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

 praktycznych.     

Podczas  kontroli  i  oceny  przeprowadzanej  w  formie  ustnej  nale

Ŝ

sprawdza

ć

  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  w  zakresie  operowania  zdobyt

ą

  wiedz

ą

zwraca

ć

 uwag

ę

 na merytoryczn

ą

 jako

ść

 wypowiedzi, wła

ś

ciwe stosowanie 

poj

ęć

 technicznych, poprawno

ść

 wnioskowania. 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  proponuje  si

ę

  sprawdza

ć

  przez  obserwacj

ę

 

czynno

ś

ci uczniów wykonywanych w trakcie 

ć

wicze

ń

Podczas  sprawdzania  i  oceny  wykonanych  szkiców  i  rysunków  nale

Ŝ

uwzgl

ę

dni

ć

 poprawno

ść

 rozmieszczenia widoków i przekrojów na formacie 

rysunkowym,  oznaczenie  odchyłek  wymiarów,  kształtu,  poło

Ŝ

enia, 

chropowato

ś

ci  powierzchni,  wymiarowanie  oraz  staranno

ść

  i  dokładno

ść

 

wykonania.

 

Na 

zako

ń

czenie 

realizacji 

programu 

jednostki 

proponuje 

si

ę

 

przeprowadzi

ć

 test dydaktyczny z zadaniami otwartymi lub test praktyczny  

z  zadaniami  typu  próba  pracy.  Do  testu  praktycznego  nale

Ŝ

y  doł

ą

czy

ć

  

kryteria oceny.  

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich  metod  sprawdzania  zastosowanych  przez  nauczyciela  oraz 
poziom wykonania 

ć

wicze

ń

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

27 

Jednostka modułowa 311[27].O1.03 
Stosowanie materiałów konstrukcyjnych 
 

1. Szczegółowe cele kształcenia

 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  sklasyfikowa

ć

 materiały konstrukcyjne, 

  okre

ś

li

ć

 wła

ś

ciwo

ś

ci oraz zastosowanie metali i stopów, 

  okre

ś

li

ć

 wła

ś

ciwo

ś

ci oraz zastosowanie tworzyw sztucznych, 

  okre

ś

li

ć

  wła

ś

ciwo

ś

ci  oraz  zastosowanie  materiałów  uszczelniaj

ą

cych, 

termoizolacyjnych i d

ź

wi

ę

kochłonnych, 

  dobra

ć

 materiały na typowe cz

ęś

ci maszyn papierniczych, 

  scharakteryzowa

ć

  sposoby  ochrony  maszyn  papierniczych  przed 

korozj

ą

  rozró

Ŝ

ni

ć

 rodzaje wi

ę

zów i ich reakcje, 

  wykona

ć

  działania  na  siłach  płaskiego  układu  zbie

Ŝ

nego,  metod

ą

 

wykre

ś

ln

ą

 i analityczn

ą

  wyznaczy

ć

 warunki równowagi płaskiego i przestrzennego układu sił, 

  wyja

ś

ni

ć

 poj

ę

cie 

ś

rodka ci

ęŜ

ko

ś

ci ciała, 

  wyznaczy

ć

 sił

ę

 i moment tarcia, 

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  podstawowymi  poj

ę

ciami  z  zakresu  wytrzymało

ś

ci 

materiałów, 

  wyja

ś

ni

ć

 prawo Hooke’a i okre

ś

li

ć

 jego praktyczne zastosowanie, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 podstawowe przypadki obci

ąŜ

e

ń

 elementów konstrukcyjnych, 

  wykona

ć

  obliczenia  wytrzymało

ś

ciowe  dla  prostych  przypadków 

obci

ąŜ

e

ń

 cz

ęś

ci maszyn i urz

ą

dze

ń

 mechanicznych, 

  wyja

ś

ni

ć

 poj

ę

cie wytrzymało

ś

ci zło

Ŝ

onej, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 poł

ą

czenia: kształtowe, gwintowe, podatne i rurowe, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 konstrukcje osi, wałów i ło

Ŝ

ysk, 

  dobra

ć

 wielko

ść

 ło

Ŝ

yska do okre

ś

lonych warunków pracy, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 konstrukcje i wyja

ś

ni

ć

 zasady działania: sprz

ę

gieł, hamulców, 

przekładni mechanicznych i prostych mechanizmów, 

  skorzysta

ć

 z Polskich Norm, poradników i katalogów. 

 

2. Materiał nauczania 

Klasyfikacja materiałów konstrukcyjnych. 
Podział metali. 
Wła

ś

ciwo

ś

ci i zastosowanie stopów 

Ŝ

elaza z w

ę

glem. 

Wła

ś

ciwo

ś

ci oraz zastosowanie metali nie

Ŝ

elaznych i ich stopów. 

Klasyfikacja, wła

ś

ciwo

ś

ci i zastosowanie tworzyw sztucznych. 

Materiały  pomocnicze  stosowane  do  budowy  maszyn  papierniczych  oraz 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

28 

podczas ich eksploatacji.  
Rodzaje korozji. Ochrona wyrobów metalowych przed korozj

ą

Wektory i siły. 
Płaski i przestrzenny układ sił.

 

Ś

rodek ci

ęŜ

ko

ś

ci. 

Tarcie.

 

Podstawowe poj

ę

cia z zakresu wytrzymało

ś

ci materiałów. 

Odkształcenia ciał pod wpływem obci

ąŜ

e

ń

. Prawo Hooke’a. 

Przypadki wytrzymało

ś

ci zło

Ŝ

onej. 

Rozci

ą

ganie i 

ś

ciskanie. 

Zginanie. Wska

ź

nik wytrzymało

ś

ci na zginanie. 

Wyboczenia. Siła krytyczna. 

Ś

cinanie. Napr

ęŜ

enia styczne. 

Skr

ę

canie. Moment skr

ę

caj

ą

cy. 

Poł

ą

czenia: kształtowe, gwintowe, podatne i rurowe. 

Osie, wały i ło

Ŝ

yska.  

Konstrukcja  i  zasady  działania:  sprz

ę

gieł,  hamulców,  przekładni 

mechanicznych oraz prostych mechanizmów. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Okre

ś

lanie składu stopów na podstawie ich oznacze

ń

  Okre

ś

lanie  na  podstawie  wła

ś

ciwo

ś

ci  mechanicznych  materiałów 

konstrukcyjnych stosowanych w budowie maszyn papierniczych. 

  Rozpoznawanie  rodzaju  korozji  na  podstawie  skorodowanych  próbek 

metali. 

  Wyznaczanie reakcji w wi

ę

zach. 

  Wyznaczanie warunków równowagi dowolnego płaskiego układu sił. 

  Wyznaczanie warunków równowagi przestrzennego układu sił. 

  Wyznaczanie  równowagi  ciała  sztywnego  z  uwzgl

ę

dnieniem  sił 

bezwładno

ś

ci. 

  Obliczanie  wydłu

Ŝ

enia  bezwzgl

ę

dnego  i  wzgl

ę

dnego  elementów 

rozci

ą

ganych. 

  Obliczanie 

momentów 

gn

ą

cych 

belek 

dwupodporowych  

i wspornikowych. 

  Obliczanie  wska

ź

nika  wytrzymało

ś

ci  na  zginanie  belek  o  ró

Ŝ

nym 

przekroju. 

  Wykonywanie wykresu sił tn

ą

cych i momentów gn

ą

cych. 

  Wykonywanie oblicze

ń

 wytrzymało

ś

ciowych osi i wałów maszyn. 

  Dobieranie ło

Ŝ

ysk do okre

ś

lonych warunków pracy. 

  Obliczanie przeło

Ŝ

enia przekładni z

ę

batych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

29 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne

 

Zestaw próbek materiałów konstrukcyjnych i pomocniczych. 
Próbki  skorodowanych  metali  oraz  zabezpieczonych  ró

Ŝ

nymi  powłokami 

ochronnymi. 
Tabele zawieraj

ą

ce podstawowe wła

ś

ciwo

ś

ci metali i stopów metali. 

Katalogi i materiały reklamowe ró

Ŝ

nych materiałów konstrukcyjnych. 

Rysunki elementów obci

ąŜ

anych (zał

ą

czniki do 

ć

wicze

ń

). 

Filmy  dydaktyczne  przedstawiaj

ą

ce  skutki  korozji  metali  oraz  obrazuj

ą

ce 

skutki niewła

ś

ciwych oblicze

ń

 wytrzymało

ś

ciowych. 

Modele (okazy naturalne) elementów maszyn. 
Szkice cz

ęś

ci maszyn. 

Katalogi znormalizowanych cz

ęś

ci maszyn. 

Polskie Normy. 
Poradnik mechanika. 
Zbiór zada

ń

 z mechaniki technicznej. 

Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  zagadnienia  dotycz

ą

ce 

eksploatacji  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  stosowanych  w  papiernictwie.  Przed 

rozpocz

ę

ciem  realizacji  programu  zaleca  si

ę

  sprawdzi

ć

  wiadomo

ś

ci  

i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  z  zakresu  geometrii,  trygonometrii  i  fizyki  (statyka  

i  kinematyka)  w  zakresie  niezb

ę

dnym  do  realizacji  programu  jednostki,  

a  w  przypadku  niedostatecznego  przygotowania,  potrzebne  tre

ś

ci  nale

Ŝ

uzupełni

ć

Podczas  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  wykonywanie 

podstawowych  oblicze

ń

  wytrzymało

ś

ciowych  oraz  poznanie  zasad 

działania sprz

ę

gieł, hamulców, przekładni mechanicznych. 

Zaleca  si

ę

,  aby  podczas  realizacji  programu  nauczania  stosowa

ć

 

nast

ę

puj

ą

ce 

metody 

nauczania: 

wykład 

problemowy, 

pokaz  

z  obja

ś

nieniem,  dyskusj

ę

  dydaktyczn

ą

,  metod

ę

  przewodniego  tekstu  oraz 

ć

wiczenia praktyczne. 

Wskazane  jest,  aby  nauczyciel  przygotował  materiały  niezb

ę

dne  do 

wykonania 

ć

wicze

ń

,  takie  jak:  teksty  przewodnie,  instrukcje  do 

ć

wicze

ń

poradniki,  Polskie  Normy.  Zaleca  si

ę

,  aby  w  trakcie 

ć

wicze

ń

  nauczyciel 

obserwował  prac

ę

  uczniów,  udzielał  wskazówek  oraz  korygował 

popełnione  bł

ę

dy.  Po  zako

ń

czeniu 

ć

wiczenia  ucze

ń

  powinien  przedstawi

ć

 

uzyskane wyniki oraz dokona

ć

 ich interpretacji. 

Wskazane  jest,  aby  uczniowie  korzystali  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji. 

Osi

ą

gni

ę

cie zało

Ŝ

onych celów ułatwi wzbogacenie procesu dydaktycznego 

filmami  dydaktycznymi  dotycz

ą

cymi  ochrony  wyrobów  metalowych  przed 

korozj

ą

 oraz przedstawiaj

ą

ce skutki korozji metali. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

30 

Program  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  realizowa

ć

  w  pracowni  rysunku 

technicznego  w  grupach  do  15  uczniów,  z  podziałem  na  zespoły  2-3 
osobowe.  Praca  w  grupie

 

pozwala  na  kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci,  takich 

jak:  komunikowanie  si

ę

,  zespołowe  podejmowanie  decyzji,  prezentowanie 

wykonanych prac. 

  

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

 uczniów powinno odbywa

ć

 si

ę

 przez 

cały  czas  realizacji  programu  nauczania  na  podstawie  okre

ś

lonych 

kryteriów.  W  kryteriach  oceniania  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom  oraz  zakres 

opanowania  przez  uczniów  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  wynikaj

ą

cych  ze 

szczegółowych celów kształcenia. 

Systematyczne  prowadzenie  kontroli  i  oceny  post

ę

pów  uczniów 

umo

Ŝ

liwi  nauczycielowi  dostosowanie  metod  nauczania,  organizacyjnych 

form pracy oraz 

ś

rodków dydaktycznych do predyspozycji uczniów. 

W  trakcie  realizacji  programu  jednostki  nale

Ŝ

y  ocenia

ć

  osi

ą

gni

ę

cia 

uczniów na podstawie:

 

  sprawdzianów ustnych, 

  sprawdzianów pisemnych, 

  ukierunkowanej  obserwacji  czynno

ś

ci  uczniów  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

Obserwuj

ą

czynno

ś

ci 

ucznia 

podczas 

wykonywania 

ć

wicze

ń

  

i dokonuj

ą

c oceny jego pracy, nale

Ŝ

y zwraca

ć

 uwag

ę

 na: 

  okre

ś

lanie  wła

ś

ciwo

ś

ci  metali,  stopów,  tworzyw  sztucznych  oraz 

materiałów uszczelniaj

ą

cych, termoizolacyjnych, d

ź

wi

ę

kochłonnych, 

  dobieranie  materiałów  konstrukcyjnych  na  typowe  cz

ęś

ci  maszyn 

papierniczych, 

  wykonywanie oblicze

ń

 wytrzymało

ś

ciowych, 

  poprawno

ść

 wykonanych 

ć

wicze

ń

  korzystanie z katalogów, poradników oraz Polskich Norm, 

  interpretacj

ę

 wyników. 

Na  zako

ń

czenie realizacji  programu  jednostki  modułowej  proponuje si

ę

 

zastosowanie testu dydaktycznego z zadaniami otwartymi. 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich  metod  sprawdzania  zastosowanych  przez  nauczyciela  oraz 
poziom wykonania 

ć

wicze

ń

 

 

 

 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

31 

Jednostka modułowa 311[27].O1.04 
Stosowanie  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  transportowych 

oraz energetycznych 
  

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  wyja

ś

ni

ć

 podstawowe poj

ę

cia dotycz

ą

ce transportu wewn

ę

trznego, 

  scharakteryzowa

ć

 typowe urz

ą

dzenia transportowe, 

  scharakteryzowa

ć

 urz

ą

dzenia stosowane do transportu wewn

ę

trznego, 

  okre

ś

li

ć

 

zastosowanie 

urz

ą

dze

ń

 

transportowych 

zakładach 

papierniczych, 

  okre

ś

li

ć

 zastosowanie pomp i spr

ęŜ

arek w transporcie cieczy i gazów, 

  sklasyfikowa

ć

 pompy i spr

ęŜ

arki, 

  wyja

ś

ni

ć

  budow

ę

  i  okre

ś

li

ć

  zastosowanie  ruroci

ą

gów  w  zakładach 

papierniczych, 

  rozpozna

ć

  poł

ą

czenia  rurowe,  kompensatory,  podpory  i  zawieszenia 

rurowe, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 podstawowymi poj

ę

ciami z zakresu techniki cieplnej,  

  okre

ś

li

ć

 zastosowanie pary wodnej jako czynnika termodynamicznego, 

  scharakteryzowa

ć

 typowe konstrukcje kotłów parowych, 

  okre

ś

li

ć

 zasady u

Ŝ

ytkowania urz

ą

dze

ń

 kotłowych, 

  okre

ś

li

ć

 

zastosowanie 

kotłów 

odzysknicowych 

ci

ą

gach 

technologicznych, 

  sklasyfikowa

ć

 paleniska, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 rodzaje paliw technicznych, 

  wyja

ś

ni

ć

 procesy zachodz

ą

ce podczas spalania paliw, 

  scharakteryzowa

ć

 maszyny tłokowe i przepływowe oraz ich nap

ę

dy, 

  wyja

ś

ni

ć

 budow

ę

 i zasad

ę

 działania turbiny parowej, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  i  ochrony 

ś

rodowiska  obowi

ą

zuj

ą

ce  podczas 

u

Ŝ

ytkowania maszyn i urz

ą

dze

ń

 transportowych oraz energetycznych. 

 
2. Materiał nauczania 

Urz

ą

dzenia transportu wewn

ę

trznego. 

Transport cieczy i gazów. 
Elementy  budowy  ruroci

ą

gów:  rury,  uszczelnienia,  zawory,  kompensatory, 

podpory i zawieszenia. 
Podstawy 

techniki 

cieplnej: 

procesy 

spalania, 

ciepło 

spalania, 

przenoszenie i wymiana ciepła, rodzaje pary wodnej. 
Kotły parowe. 
Paleniska – klasyfikacja i rodzaje. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

32 

Paliwa techniczne.  
Procesy spalania. 
Maszyny tłokowe i przepływowe. 
Turbiny parowe i ich zastosowanie. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Dobieranie urz

ą

dze

ń

 do transportu okre

ś

lonych substancji stałych. 

  Rozró

Ŝ

nianie przeno

ś

ników stosowanych w transporcie wewn

ę

trznym. 

  Rozpoznawanie  pomp  i  spr

ęŜ

arek  stosowanych  podczas  transportu 

cieczy i gazów. 

  Okre

ś

lanie  rodzajów  cieczy  i  gazów  w  ruroci

ą

gach  przemysłowych  na 

podstawie ich oznacze

ń

  Dobieranie materiału uszczelniaj

ą

cego elementy ruroci

ą

gu w zale

Ŝ

no

ś

ci 

od rodzaju i parametrów transportowanego czynnika. 

  Rozpoznawanie na podstawie modeli i schematów elementów urz

ą

dze

ń

 

kotłowych. 

  Rozpoznawanie palenisk. 

  Dobieranie maszyny tłokowej do okre

ś

lonego zadania. 

  Wykonywanie uproszczonego schematu turbiny parowej. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Modele urz

ą

dze

ń

 transportowych. 

Modele pomp i spr

ęŜ

arek. 

Modele ruroci

ą

gów. 

Elementy ruroci

ą

gów. 

Modele palenisk i kotłów. 
Modele turbin. 
Modele maszyn tłokowych i przepływowych. 
Foliogramy,  fazogramy  i  plansze  dotycz

ą

ce  parametrów  mediów 

energetycznych. 
Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce transportu wewn

ę

trznego. 

Instrukcje, teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Regulaminy i instrukcje obsługi urz

ą

dze

ń

.  

Polskie Normy. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  nauczania  jednostki  modułowej  obejmuje  podstawowe 

zagadnienia 

zakresu 

stosowania 

urz

ą

dze

ń

 

transportowych  

i energetycznych. Podczas realizacji programu jednostki modułowej nale

Ŝ

wykorzysta

ć

 wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów z fizyki i chemii, dotycz

ą

ce 

techniki cieplnej. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

33 

Szczególnie  wa

Ŝ

ne  jest  opanowanie  przez  uczniów  umiej

ę

tno

ś

ci 

rozró

Ŝ

niania 

dobierania 

maszyn 

urz

ą

dze

ń

 

transportowych, 

klasyfikowania  palenisk  i kotłów  do  wytwarzania  pary  oraz  rozpoznawania 
elementów ruroci

ą

gów.  

W  procesie  nauczania-uczenia  si

ę

  powinny  znale

źć

  zastosowanie  

nast

ę

puj

ą

ce 

metody 

nauczania: 

pokaz 

obja

ś

nieniem, 

pokaz  

z  instrukta

Ŝ

em,  dyskusja  dydaktyczna,  metoda  przewodniego  tekstu  oraz 

ć

wiczenia praktyczne. 

Metoda  przewodniego  tekstu  wymaga  przygotowania  materiałów  do 

wykonania 

ć

wicze

ń

, tj. pyta

ń

 prowadz

ą

cych i formularzy do wypełniania. 

Nauczyciel powinien przygotowa

ć

 materiały potrzebne do wykonywania 

ć

wicze

ń

, takie jak: teksty przewodnie, instrukcje, dokumentacj

ę

 techniczn

ą

 

normy,  poradniki.  Wskazane  jest,  aby  w  trakcie 

ć

wicze

ń

  praktycznych 

nauczyciel  obserwował  prac

ę

  ucznia,  udzielał  wskazówek  i  korygował 

popełnione bł

ę

dy. 

Dla  ułatwienia  zrozumienia  realizowanych  tre

ś

ci  kształcenia  wskazane 

jest  prezentowanie  filmów  dydaktycznych  dotycz

ą

cych  transportu 

wewn

ę

trznego w przedsi

ę

biorstwach przetwórstwa papierniczego.  

Program  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  realizowa

ć

 

w  warsztatach 

szkolnych  w  grupie  do  15  uczniów.  Zaleca  si

ę

  prowadzenie 

ć

wicze

ń

 

indywidualnie i w zespołach 2 -3 osobowych.  
 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

 uczniów powinno odbywa

ć

 si

ę

 przez 

cały  czas  realizacji  programu  nauczania  na  podstawie  okre

ś

lonych 

kryteriów.  W  kryteriach  oceniania  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom  oraz  zakres 

opanowania  przez  uczniów  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  wynikaj

ą

cych  ze 

szczegółowych celów kształcenia. 

Do  sprawdzenia  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  mo

Ŝ

na  zastosowa

ć

sprawdziany  ustne  i  pisemne,  testy  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  oraz  obserwacj

ę

 

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

 praktycznych.  

Wiadomo

ś

ci  teoretyczne  niezb

ę

dne  do  realizacji 

ć

wicze

ń

  praktycznych 

mog

ą

  by

ć

  sprawdzane  za  pomoc

ą

  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych.  Zadania  

w  te

ś

cie  mog

ą

  by

ć

  otwarte  (krótkiej  odpowiedzi,  z  luk

ą

)  lub  zamkni

ę

te 

(wyboru wielokrotnego, na dobieranie, prawda-fałsz). 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  uczniów  nale

Ŝ

y  ocenia

ć

  podczas  obserwacji 

wykonywanych 

ć

wicze

ń

 

oraz 

poprzez 

stosowanie 

sprawdzianów 

praktycznych z zadaniami typu próba pracy. 

Obserwuj

ą

czynno

ś

ci 

ucznia 

podczas 

wykonywania 

ć

wicze

ń

  

i dokonuj

ą

c oceny jego pracy, nale

Ŝ

y zwraca

ć

 uwag

ę

 na: 

  posługiwanie si

ę

 terminologi

ą

 z zakresu techniki cieplnej, 

  czytanie schematów maszyn i urz

ą

dze

ń

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

34 

  korzystanie z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji.  

Po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu  nauczania  proponuje  si

ę

 

zastosowa

ć

 test dydaktyczny z zadaniami wielokrotnego wyboru.  

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich  metod  sprawdzania  zastosowanych  przez  nauczyciela  oraz 
poziom wykonania 

ć

wicze

ń

.  

 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

35 

 

Moduł 311[27].O2 
Układy regulacji i sterowania 
 

1. Cele kształcenia

 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  wykonywa

ć

 pomiary warsztatowe, 

  rozró

Ŝ

nia

ć

 rodzaje wymiarów liniowych, 

  wykonywa

ć

 pomiary cz

ęś

ci maszyn o ró

Ŝ

nych kształtach, 

  charakteryzowa

ć

 elementy obwodów pr

ą

du stałego i przemiennego, 

  analizowa

ć

 schematy elektryczne, 

  wykonywa

ć

 

pomiary 

podstawowych 

wielko

ś

ci 

elektrycznych  

w obwodach pr

ą

du stałego i przemiennego, 

  analizowa

ć

 proste schematy instalacji elektrycznej, 

  charakteryzowa

ć

  maszyny  i  urz

ą

dzenia  elektryczne  pr

ą

du  stałego  

i przemiennego, 

  identyfikowa

ć

 elementy zabezpieczaj

ą

ce obwody elektryczne, 

  klasyfikowa

ć

  elementy  półprzewodnikowe  (diody,  tranzystory,  tyrystory 

układy scalone),  

  odczytywa

ć

 schematy podstawowych układów elektronicznych, 

  stosowa

ć

  przyrz

ą

dy  do  pomiaru  parametrów  papierniczych  procesów 

technologicznych: ci

ś

nienia, temperatury, lepko

ś

ci, wilgotno

ś

ci, 

  okre

ś

la

ć

  zadania  i  funkcje  systemów  sterowania  stosowanych  

w papiernictwie, 

  klasyfikowa

ć

  i  charakteryzowa

ć

  układy  i  elementy  automatycznej 

regulacji,  

  odczytywa

ć

 

schematy 

układów 

sterowania, 

sygnalizacji  

i zabezpiecze

ń

  analizowa

ć

  prac

ę

  układów  sterowania  i  automatyki  stosowanych  

w procesach technologicznych, 

  dobiera

ć

 do zadanych warunków proste układy sterowania, sygnalizacji 

i zabezpiecze

ń

  projektowa

ć

 proste układy sterowania maszyn papierniczych, 

  stosowa

ć

 urz

ą

dzenia pomiarowe i regulacyjne w obwodach automatyki, 

  dobiera

ć

 

metody 

sterowania 

procesami 

technologicznymi  

z zastosowaniem specjalistycznego oprogramowania, 

  stosowa

ć

 

przepisy 

bezpiecze

ń

stwa 

higieny 

pracy, 

ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej,  ochrony  od  pora

Ŝ

e

ń

  pr

ą

dem  elektrycznym  oraz 

ochrony 

ś

rodowiska. 

 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

36 

2. Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

liczba godzin 

na realizacj

ę

 

311[27].O2.01  U

Ŝ

ytkowanie aparatury kontrolno-pomiarowej 

108 

311[27].O2.02  Analizowanie układów automatycznej regulacji 

 72 

 

Razem 

180 

 

 

3. Schemat układu jednostek modułowych 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

4. Literatura 

Bolkowski S.: Elektrotechnika. WSiP, Warszawa 2005 
Jabło

ń

ski W.: Elektrotechnika i automatyka. WSiP, Warszawa 1992 

Jastrz

ę

bska  M:  Elektrotechnika  i  automatyka  przemysłowa.  WSiP, 

Warszawa 1989 
Kostro J.: Urz

ą

dzenia automatyki. WSiP, Warszawa 1989 

Kotlarski  W.,  Grad  J.:  Aparaty  i  urz

ą

dzenia  elektryczne.  WSiP,  

Warszawa 1995 
Olszewski M.: Mechatronika. REA, Warszawa 2001 
Parcha

ń

ski  J.:  Miernictwo  elektryczne  i  elektroniczne.  WSiP,  Warszawa 

1995 
Pióro B. i M.: Podstawy elektroniki. WSiP, Warszawa 1996 
Praca zbiorowa: Aparatura kontrolno-pomiarowa w przemy

ś

le chemicznym. 

WSiP, Warszawa 1993 
Pułaczewski J.: Podstawy regulacji automatycznej. WSiP, Warszawa 1985 
Siemieniako  F.,  Gawrysiak  M.:  Automatyka  i  robotyka.  WSiP,  Warszawa 
1996 
Tuszy

ń

ski  K.:  Pomiary  i  automatyka  w  przemy

ś

le  chemicznym.  WSiP, 

Warszawa 1995 
 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 

311[27].O2 

Układy regulacji i sterowania 

311[27].O2.01 

U

Ŝ

ytkowanie aparatury kontrolno- 

pomiarowej 

311[27].O2.02 

Analizowanie układów 

automatycznej regulacji 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

37 

Jednostka modułowa 311[27].O2.01

  

U

Ŝ

ytkowanie aparatury kontrolno-pomiarowej  

 

1. Szczegółowe cele kształcenia

  

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  rozró

Ŝ

ni

ć

  przyrz

ą

dy  i  urz

ą

dzenia  pomiarowe  stosowane  w produkcji 

papierniczej, 

  wykona

ć

 pomiary cz

ęś

ci maszyn o ró

Ŝ

nych kształtach,  

  wykona

ć

 pomiary podstawowych wielko

ś

ci elektrycznych, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

  elementy  obwodu  elektrycznego  pr

ą

du  stałego  i  pr

ą

du 

elektrycznego, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

  osprz

ę

t  elektroinstalacyjny:  przewody,  gniazda  natynkowe, 

podtynkowe, ł

ą

czniki przemysłowe i instalacyjne,  

  scharakteryzowa

ć

  maszyny  i  urz

ą

dzenia  elektryczne  pr

ą

du  stałego  

i przemiennego, 

  odczyta

ć

 schematy prostych układów elektronicznych,  

  scharakteryzowa

ć

  nagrzewanie  oporowe,  indukcyjne,  pojemno

ś

ciowe, 

promiennikowe, mikrofalowe, plazmowe, 

  wyja

ś

ni

ć

  znaczenie  aparatury  kontrolno-pomiarowej  w  produkcji 

wyrobów papierniczych, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

  rodzaje  oraz  wyja

ś

ni

ć

  działanie  przyrz

ą

dów  do  pomiaru 

temperatury, ci

ś

nienia, wilgotno

ś

ci, nat

ęŜ

enia przepływu gazów i cieczy, 

lepko

ś

ci i poziomu cieczy, 

  dobra

ć

 

przyrz

ą

dy 

oraz 

wykona

ć

 

pomiary 

ci

ś

nienia 

mediów 

energetycznych stosowanych w papiernictwie, 

  dobra

ć

  przyrz

ą

dy  oraz  wykona

ć

  pomiary  temperatury  mediów 

energetycznych, 

  wykona

ć

 pomiary temperatury za pomoc

ą

 pirometru, 

  dobra

ć

 przyrz

ą

dy oraz wykona

ć

 pomiary lepko

ś

ci cieczy, 

  dobra

ć

 przyrz

ą

dy oraz wykona

ć

 pomiary wilgotno

ś

ci drewna,  

  dobra

ć

 przyrz

ą

dy oraz wykona

ć

 pomiary poziomu cieczy, 

  dobra

ć

 

ś

rodki ochrony od pora

Ŝ

e

ń

 pr

ą

dem elektrycznym, 

  okre

ś

li

ć

 cel bada

ń

 diagnostycznych w eksploatacji maszyn i urz

ą

dze

ń

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  podczas 

u

Ŝ

ytkowania  urz

ą

dze

ń

  elektrycznych  oraz  aparatury  kontrolno-

pomiarowej.  

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

38 

2. Materiał nauczania 

Przyrz

ą

dy pomiarowe. 

Zasady wykonywania pomiarów za pomoc

ą

 suwmiarki i mikrometru.  

Obwody elektryczne. 
Zasady  wykonywania  pomiarów  podstawowych  wielko

ś

ci  elektrycznych  

w obwodach pr

ą

du stałego i przemiennego, 

Instalacje elektryczne. 
Odbiorniki energii elektrycznej w zakładach przemysłowych.  
Elementy półprzewodnikowe. 
Układy elektroniczne.  
Przyrz

ą

dy do pomiaru temperatury. 

Przyrz

ą

dy do pomiaru ci

ś

nienia. 

Przyrz

ą

dy do pomiaru wilgotno

ś

ci. 

Przyrz

ą

dy do pomiaru nat

ęŜ

enia przepływu gazów i cieczy. 

Przyrz

ą

dy do pomiaru lepko

ś

ci cieczy. 

Przyrz

ą

dy wskazuj

ą

ce poziom cieczy. 

Zasady u

Ŝ

ytkowania przyrz

ą

dów pomiarowych. 

Ś

rodki  podstawowej  i  dodatkowej  ochrony  od  pora

Ŝ

e

ń

  pr

ą

dem 

elektrycznym. 
Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz 

ochrony 

ś

rodowiska  obowi

ą

zuj

ą

ce  podczas  u

Ŝ

ytkowania  urz

ą

dze

ń

 

elektrycznych i aparatury kontrolno-pomiarowej. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Wykonywanie pomiarów cz

ęś

ci maszyn o ró

Ŝ

nych kształtach za pomoc

ą

 

przyrz

ą

dów suwmiarkowych i mikrometrycznych. 

  Rozró

Ŝ

nianie  elementów  obwodów  elektrycznych  pr

ą

du  stałego  

i pr

ą

du przemiennego na podstawie schematów. 

  Mierzenie  warto

ś

ci  nat

ęŜ

enia  pr

ą

du  płyn

ą

cego  w  obwodzie  pr

ą

du 

stałego. 

  Dobieranie  przyrz

ą

dów  pomiarowych  i  dokonanie  pomiaru  rezystancji, 

mocy obwodu pr

ą

du stałego. 

  Montowanie 

prostych 

układów 

elektronicznych 

na 

podstawie 

schematów. 

  Wykonywanie pomiarów ci

ś

nienia ró

Ŝ

nymi manometrami. 

  Wykonywanie 

pomiaru 

temperatury 

termometrami 

rozszerzalno

ś

ciowymi. 

  Wykonywanie pomiarów cieczy o wysokich temperaturach. 

  Wykonywanie pomiarów lepko

ś

ci cieczy. 

  Wykonywanie  pomiarów  nat

ęŜ

enia  przepływu  gazu  i  cieczy  zw

ęŜ

k

ą

 

pomiarow

ą

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

39 

  Wykonywanie  pomiarów  wilgotno

ś

ci  drewna  wilgotno

ś

ciomierzem 

elektrycznym. 

  Sprawdzanie poprawno

ś

ci wskaza

ń

 czujnika temperatury. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Zestaw przyrz

ą

dów pomiarowych. 

Stanowiska  laboratoryjne  zasilane  napi

ę

ciem  stałym  i  przemiennym 

jednofazowym  z  regulacj

ą

  od  0  do  250V  oraz  napi

ę

ciem  trójfazowym  

z regulacj

ą

 od 0 do 400V. 

Podstawowe mierniki elektryczne. 
Przyrz

ą

dy do pomiaru temperatur. 

Przyrz

ą

dy do pomiaru ci

ś

nienia. 

Przyrz

ą

dy do pomiaru wilgotno

ś

ci. 

Przyrz

ą

dy do pomiaru lepko

ś

ci. 

Poziomowskazy. 
Przepływomierze. 
Instrukcje u

Ŝ

ytkowania przyrz

ą

dów i sprawdzianów. 

Dokumentacja Techniczno-Ruchowa. 
Foliogramy i filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce bada

ń

 diagnostycznych. 

Polskie Normy. 
Poradniki. 
Katalogi przyrz

ą

dów pomiarowych. 

Teksty przewodnie i instrukcje do 

ć

wicze

ń

Instrukcje bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz 

ochrony 

ś

rodowiska. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  podstawow

ą

  wiedz

ę

  z  zakresu 

u

Ŝ

ytkowania aparatury kontrolno-pomiarowej.  

Podczas  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  poprawne 

odczytywanie 

schematów 

podstawowych 

układów 

elektrycznych  

i  elektronicznych  oraz  kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  wykonywania  pomiarów 

wielko

ś

ci elektrycznych ró

Ŝ

nymi przyrz

ą

dami. 

W  osi

ą

gni

ę

ciu  zało

Ŝ

onych  celów  kształcenia  du

Ŝ

e  znaczenie  ma  dobór 

metod  nauczania  oraz 

ś

rodków  dydaktycznych.  Program  jednostki 

modułowej  proponuje  si

ę

  realizowa

ć

  z  zastosowaniem  nast

ę

puj

ą

cych 

metod  nauczania:

 

pokazu  z  obja

ś

nieniem,  metody  przewodniego  tekstu 

oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych.  

W  celu  kształtowania  umiej

ę

tno

ś

ci,  takich  jak:  stosowanie  aparatury 

kontrolno-pomiarowej  do  wykonywania  ró

Ŝ

nych  pomiarów,  zaleca  si

ę

 

stosowanie  metody  przewodniego  tekstu.  Metoda  przewodniego  tekstu 
wymaga  przygotowania  materiałów  do  wykonania 

ć

wicze

ń

,  tj.  pyta

ń

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

40 

prowadz

ą

cych i formularzy do wypełniania oraz przyrz

ą

dów pomiarowych, 

poradników, katalogów, norm.  

Przed  rozpocz

ę

ciem 

ć

wicze

ń

  praktycznych  nauczyciel  powinien 

przeprowadzi

ć

  pokaz  czynno

ś

ci  z  obja

ś

nieniem,  na  podstawie  którego 

uczniowie  opracowuj

ą

  plan  działania,  przygotowuj

ą

  niezb

ę

dne  materiały, 

nast

ę

pnie  zgłaszaj

ą

  gotowo

ść

  wykonania  zadania.  Powinien  równie

Ŝ

 

zapozna

ć

 uczniów z przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, zasadami 

organizacji  stanowiska  pomiarowego  oraz  instrukcjami  u

Ŝ

ytkowania 

przyrz

ą

dów i sprawdzianów.  

Uczniowie  wykonuj

ą

  pomiar  zadanej  wielko

ś

ci  po  sprawdzeniu  przez 

nauczyciela  poprawno

ś

ci  przygotowania  zestawów  do 

ć

wicze

ń

.  Podczas 

monta

Ŝ

u  układów  pomiarowych  nauczyciel  powinien  obserwowa

ć

 

czynno

ś

ci uczniów i udziela

ć

 im dodatkowych wskazówek i wyja

ś

nie

ń

Dla  ułatwienia  zrozumienia  realizowanych  tre

ś

ci,  wskazane  jest 

prezentowanie filmów dydaktycznych.  

Program 

jednostki 

modułowej 

nale

Ŝ

realizowa

ć

  w 

pracowni 

elektrotechniki  i  pomiarów  technicznych,  w  grupach  do  15  uczniów,  
z podziałem na zespoły 2-3 osobowe.  

 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

 uczniów powinno odbywa

ć

 si

ę

 przez 

cały  czas  realizacji  programu  nauczania  na  podstawie  okre

ś

lonych 

kryteriów.  W  kryteriach  oceniania  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom  oraz  zakres 

opanowania  przez  uczniów  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  wynikaj

ą

cych  ze 

szczegółowych celów kształcenia. 

W  trakcie  realizacji  programu  jednostki  nale

Ŝ

y  ocenia

ć

  osi

ą

gni

ę

cia 

uczniów  na  podstawie:

 

sprawdzianów  ustnych,

 

sprawdzianów  pisemnych,

 

ukierunkowanej  obserwacji  czynno

ś

ci  uczniów  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

 oraz testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych.

 

Wiadomo

ś

ci  teoretyczne  niezb

ę

dne  do  realizacji 

ć

wicze

ń

  praktycznych 

proponuje  si

ę

  sprawdza

ć

  z  zastosowaniem  testu  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych. 

Warunkiem  dopuszczenia  do  wykonywania 

ć

wiczenia  powinna  by

ć

 

pozytywna ocena testu. 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  powinny  by

ć

  sprawdzane  na  podstawie 

obserwacji  czynno

ś

ci  uczniów  w  trakcie  wykonywania 

ć

wicze

ń

.  Podczas 

obserwacji nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  organizacj

ę

 stanowiska pracy, 

  dobieranie przyrz

ą

dów pomiarowych, 

  monta

Ŝ

 i demonta

Ŝ

 elementów układów zgodnie ze schematem,  

  wykonywanie  pomiarów  podstawowych  parametrów,  takich  jak: 

ci

ś

nienie, temperatura, nat

ęŜ

enie przepływu gazów i cieczy, lepko

ść

  wykonywanie pomiarów podstawowych wielko

ś

ci elektrycznych, 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

41 

  prac

ę

 w zespole, 

  korzystanie z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji, 

  przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy. 

Kontrol

ę

  poprawno

ś

ci  wykonania 

ć

wiczenia  nale

Ŝ

y  przeprowadzi

ć

  

w  trakcie  i  po  jego  wykonaniu.  Ucze

ń

  powinien  samodzielnie  sprawdzi

ć

 

wyniki  swojej  pracy  według  opracowanego  przez  nauczyciela  arkusza 
samooceny.  Nast

ę

pnie,  według  tego  samego  arkusza,  nauczyciel  ocenia 

poprawno

ść

 i jako

ść

 wykonanego zadania. 

Na zako

ń

czenie realizacji programu jednostki modułowej wskazane jest 

przeprowadzenie  testu  praktycznego  z  zadaniami  typu  próba  pracy  lub 
zadaniami  nisko  symulowanymi.  Do  zada

ń

  nale

Ŝ

y  opracowa

ć

  kryteria 

oceniania i schemat punktowania.  

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich  metod  sprawdzania  zastosowanych  przez  nauczyciela  oraz 
poziom wykonania 

ć

wicze

ń

.  

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

42 

Jednostka modułowa 311[27].O2.02 
Analizowanie układów automatycznej regulacji 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  wyja

ś

ni

ć

 podstawowe poj

ę

cia z zakresu automatyki przemysłowej, 

  sklasyfikowa

ć

 urz

ą

dzenia i układy automatyki, 

  okre

ś

li

ć

  funkcje,  konstrukcje  i  zasad

ę

  działania  typowych  układów  

i urz

ą

dze

ń

 automatyki, 

  okre

ś

li

ć

 cechy charakterystyczne układów automatycznej regulacji, 

  scharakteryzowa

ć

 wska

ź

niki słu

Ŝą

ce do oceny jako

ś

ci regulacji, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 urz

ą

dzenia pomiarowe i regulacyjne w obwodach automatyki, 

  scharakteryzowa

ć

 regulatory, 

  sklasyfikowa

ć

 serwomechanizmy, 

  odczyta

ć

  schematy  funkcjonalne  blokowe  i  ideowe  prostych  układów 

automatycznej regulacji, 

  okre

ś

li

ć

  zadania  zaworów  nastawczych  i  siłowników  w  układach 

automatycznej regulacji, 

  odczyta

ć

 schemat blokowy typowego układu automatycznej regulacji, 

  dobra

ć

 

do 

zadanych 

warunków 

proste 

układy 

sygnalizacji 

i zabezpiecze

ń

  wyja

ś

ni

ć

  budow

ę

  i  zasad

ę

  działania  nap

ę

dów  hydraulicznych 

i pneumatycznych, 

  odczyta

ć

 

schematy 

układów 

sterowania 

hydraulicznego 

i pneumatycznego, 

  okre

ś

li

ć

 zastosowanie robotów przemysłowych w papiernictwie,  

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej i ochrony 

ś

rodowiska podczas u

Ŝ

ytkowania urz

ą

dze

ń

 

automatycznej regulacji. 

 

2. Materiał nauczania 

Podstawowe poj

ę

cia z zakresu automatyki. 

Urz

ą

dzenia  automatyki:  pomiarowe,  nastawcze,  wykonawcze,  regulatory 

i serwomechanizmy. 
Układy automatyki: sterowania, blokady i sygnalizacji. 
Nap

ę

dy hydrauliczne i pneumatyczne. 

Urz

ą

dzenia cyfrowe automatyki. 

Roboty przemysłowe. 
Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej 

i ochrony 

ś

rodowiska. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

43 

3. 

Ć

wiczenia 

  Rozró

Ŝ

nianie  urz

ą

dze

ń

  stosowanych  w  układach  automatyki  oraz  ich 

elementów. 

  Rozró

Ŝ

nianie  czujników  stosowanych  w  obwodach  automatycznej 

regulacji. 

  Dobieranie  zaworów  regulacyjnych  do  obiektu  regulacji  i systemu 

sterowania. 

  Dobieranie regulatora do obiektu regulacji. 

  Rozpoznawanie elementów składowych serwomechanizmów.  

  Odczytywanie  schematów  działania  prostych  układów  automatycznej 

regulacji. 

  Montowanie  prostych  układów  automatycznej  regulacji  na  podstawie 

schematów. 

  Rozpoznawanie  na  schematach  prostych  układów  sterowania,  blokad  

i elementów zabezpiecze

ń

  Dobieranie  układów  sterowania,  sygnalizacji  i  zabezpiecze

ń

  do 

zadanych warunków. 

  Odczytywanie 

schematów 

blokowych 

układów 

sterowania 

hydraulicznego i pneumatycznego. 

  Rozró

Ŝ

nianie  poszczególnych  układów  manipulatora  i  okre

ś

lenie  ich 

funkcji w układzie robota przemysłowego. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Regulaminy i instrukcje obsługi urz

ą

dze

ń

Modele prostych układów automatycznej regulacji. 
Zestawy do 

ć

wicze

ń

 i pokazów umo

Ŝ

liwiaj

ą

ce monta

Ŝ

 układów sterowania 

i automatycznej regulacji.  
Zawory regulacyjne, serwomechanizmy i siłowniki. 
Podstawowe 

ź

ródła zasilania systemów sterowania. 

Manipulatory i roboty. 
Katalogi elementów sterowania. 
Filmy  dydaktyczne,  foliogramy,  fazogramy  i  plansze  dotycz

ą

ce  układów 

automatycznej regulacji. 
Programy  komputerowe  do  symulacji  pracy  układów  sterowania  
i automatycznej regulacji. 
Polskie Normy. 
Instrukcje lub przewodnie teksty do 

ć

wicze

ń

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

44 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  nauczania  jednostki  modułowej  obejmuje  zagadnienia 

dotycz

ą

ce  układów  automatycznej  regulacji  stosowanych  do  sterowania 

procesami produkcji mas włóknistych i papieru.  

Podczas  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci  rozró

Ŝ

niania  urz

ą

dze

ń

  automatyki  i  ich  elementów  oraz 

czytania schematów podstawowych układów automatycznej regulacji. 

Zaleca  si

ę

,  aby  podczas  realizacji  programu  nauczania  stosowa

ć

 

metody nauczania, takie jak: pokaz z obja

ś

nieniem, pokaz z instrukta

Ŝ

em, 

metoda przypadków, dyskusja dydaktyczna oraz 

ć

wiczenia praktyczne. 

Realizacja tre

ś

ci programowych  wspomaganych 

ć

wiczeniami umo

Ŝ

liwia 

kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  wa

Ŝ

nych  w  zawodzie,  takich  jak:  ł

ą

czenie  ze 

sob

ą

  ró

Ŝ

nych  elementów  wiedzy,  dostrzeganie  zale

Ŝ

no

ś

ci  mi

ę

dzy  nimi, 

rozwi

ą

zywanie 

problemów, 

wnioskowanie, 

uzasadnianie 

przyj

ę

tych 

rozwi

ą

za

ń

 oraz doskonalenie umiej

ę

tno

ś

ci samokształcenia.  

Nauczyciel powinien przygotowa

ć

 materiały potrzebne do wykonywania 

ć

wicze

ń

, takie jak: teksty przewodnie, instrukcje, dokumentacj

ę

 techniczn

ą

normy, poradniki.  

Wskazane  jest,  aby  w  trakcie 

ć

wicze

ń

  nauczyciel  obserwował  prac

ę

 

ucznia, wskazywał popełniane bł

ę

dy oraz udzielał wskazówek. 

Przykładowe 

ć

wiczenia zamieszczone w programie jednostki modułowej 

stanowi

ą

  propozycj

ę

  do  wykorzystania  przez  nauczyciela.  Zakres 

ć

wicze

ń

 

mo

Ŝ

e by

ć

 rozszerzony w zale

Ŝ

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych i mo

Ŝ

liwo

ś

ci 

szkoły.  W  trakcie  realizacji  programu  wskazane  jest,  aby  uczniowie 
korzystali  z  programów  komputerowych  do  symulacji  pracy  układów 
sterowania i automatycznej regulacji. 

Zaj

ę

cia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  pracowni  elektrotechniki  i  pomiarów 

technicznych  w  grupie  do  15  uczniów.  Zaleca  si

ę

  prowadzenie 

ć

wicze

ń

 

indywidualnie i w zespołach 2 -3 osobowych.  
 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno 

odbywa

ć

  si

ę

  przez  cały  czas  realizacji  programu  nauczania  na  podstawie 

okre

ś

lonych  kryteriów.  W  kryteriach  oceniania  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom 

oraz  zakres  opanowania  przez  uczniów  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci 

wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia. 

Do  sprawdzenia  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  mo

Ŝ

na  zastosowa

ć

sprawdziany  ustne  i  pisemne,  testy  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  oraz  obserwacj

ę

 

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Przed  przyst

ą

pieniem  ucznia  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  praktycznych, 

nauczyciel  powinien  sprawdzi

ć

  jego  wiedz

ę

  stosuj

ą

c  sprawdzian  pisemny 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

45 

lub  sprawdzian  ustny.  Warunkiem  dopuszczenia  do  wykonywania 

ć

wiczenia powinna by

ć

 pozytywna ocena sprawdzianu. 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  powinny  by

ć

  sprawdzane  na  podstawie 

obserwacji czynno

ś

ci uczniów w trakcie wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas obserwacji nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  posługiwanie si

ę

 terminologi

ą

 techniczn

ą

 z zakresu automatyki, 

  rozpoznawanie  urz

ą

dze

ń

  pomiarowych  i  regulacyjnych  w  obwodach 

automatyki, 

  czytanie schematów układów sterowania, 

  montowanie prostych układów regulacji, 

  przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.  

Po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu  nauczania  proponuje  si

ę

 

zastosowa

ć

 test dydaktyczny z zadaniami wielokrotnego wyboru.  

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich  metod  sprawdzania  zastosowanych  przez  nauczyciela  oraz 
poziom wykonania 

ć

wicze

ń

.  

 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

46 

Moduł 311[27].Z1 
Chemia stosowana 
 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  opisywa

ć

 struktur

ę

 materii na poziomie mikro i makro, 

  okre

ś

la

ć

  wła

ś

ciwo

ś

ci  pierwiastków  na  podstawie  ich  poło

Ŝ

enia 

w układzie okresowym, 

  stosowa

ć

 

praktyce 

nomenklatur

ę

 

zwi

ą

zków 

chemicznych 

nieorganicznych i organicznych, 

  charakteryzowa

ć

 ró

Ŝ

ne wi

ą

zania chemiczne i ich wpływ na wła

ś

ciwo

ś

ci 

zwi

ą

zków chemicznych, 

  okre

ś

la

ć

  struktur

ę

,  wła

ś

ciwo

ś

ci  i  sposoby  otrzymywania  głównych  grup 

zwi

ą

zków nieorganicznych i organicznych, 

  charakteryzowa

ć

 układy wieloskładnikowe, mieszaniny i roztwory, 

  okre

ś

la

ć

  zastosowanie  elektrochemii  i  optyki  chemicznej  w  procesie 

kontroli procesów technologicznych, 

  charakteryzowa

ć

  procesy  fizyczne  stosowane  do  wyodr

ę

bniania 

i oczyszczania zwi

ą

zków organicznych, 

  stosowa

ć

  sprz

ę

t  i  aparatur

ę

  laboratoryjn

ą

,  odczynniki  oraz  czynniki 

energetyczne, 

  wykonywa

ć

 podstawowe czynno

ś

ci laboratoryjne podczas otrzymywania 

i oczyszczania zwi

ą

zków chemicznych, 

  pobiera

ć

 próbki substancji do bada

ń

 laboratoryjnych, 

  sporz

ą

dza

ć

  roztwory  i  mieszaniny  o  okre

ś

lonych  st

ęŜ

eniach  dla  celów 

laboratoryjnych i produkcyjnych, 

  wykorzystywa

ć

  charakterystyczne  wła

ś

ciwo

ś

ci  pierwiastków  oraz 

podstawowych  zwi

ą

zków  nieorganicznych  i  organicznych  w  badaniach 

laboratoryjnych oraz procesach technologicznych wytwarzania celulozy i 
papieru oraz przetwórstwa papierniczego, 

  wykonywa

ć

 

pomiary 

podstawowych 

wielko

ś

ci 

fizycznych 

charakteryzuj

ą

cych substancje, 

  rozpoznawa

ć

 i ocenia

ć

 zagro

Ŝ

enia wynikaj

ą

ce ze stosowania substancji 

palnych,  wybuchowych,  truj

ą

cych,  szkodliwych  dla  zdrowia  oraz 

spr

ęŜ

onych gazów i przeciwdziała

ć

 tym zagro

Ŝ

eniom, 

  prowadzi

ć

 dokumentacj

ę

 prac laboratoryjnych,  

  opracowywa

ć

  i interpretowa

ć

  wyniki  bada

ń

  oraz  przedstawia

ć

  w  formie 

tabelarycznej lub graficznej. 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

47 

2. Wykaz jednostek modułowych  

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

liczba godzin 

na realizacj

ę

 

311[27].Z1.01  Analizowanie procesów chemicznych  

162 

311[27].Z1.02  Wykonywanie bada

ń

 laboratoryjnych 

162 

 

Razem 

324 

 

3. Schemat układu jednostek modułowych 

 
 
 

 
 

 
 

 
 

 
4. Literatura 

Arni  A.:  Repetytorium  z  chemii.  Chemia  ogólna  i  nieorganiczna.  WSiP, 
Warszawa 1995 
Arni A.: Repetytorium z chemii. Chemia organiczna. WSiP, Warszawa 1995 
Baran E., Bogda

ń

ska Zarembina A., Danilkiewicz W., Pazdro K.M.: Chemia 

nieorganiczna. WSiP, Warszawa 1993 
Bogda

ń

ska Zarembina A.: Chemia nie jest trudna. WSiP, Warszawa 1991 

Bogda

ń

ska Zarembina A., Matusewicz E., Matusewicz J.: Chemia dla szkół 

ś

rednich, T1 i T2. WSiP, Warszawa 1997 

Bogda

ń

ska Zarembina A.: Chemia dla szkół 

ś

rednich. Ksi

ąŜ

ka nauczyciela, 

WSiP, Warszawa 1996 
Buchowski H., Ufnalski W.: Gazy, ciecze, płyny, WNT, Warszawa 1994 
Buchowski  H.,  Ufnalski  W.:  Podstawy  termodynamiki,  WNT,  Warszawa 
1994 
Buchowski H., Ufnalski W.: Roztwory , WNT, Warszawa 1995 
Burewicz  A.,  Guli

ń

ska  H.,  Miranowicz  N.:  Od  probówki  do  multimediów 

czyli  jak  stosowa

ć

  komputery  w  kształceniu  chemicznym  ,  WSiP, 

Warszawa 1995 
Cotton  F.  A.,  Wilkinson  G.,  Gaus  P.  L:  Chemia  nieorganiczna.  ,  PWN, 
Warszawa 1995 

Ć

ipera J.: Podstawy chemii ogólnej. WSiP, Warszawa 1992 

Danilkiewicz W.: Chemia organiczna. WSiP, Warszawa 1995 
Dobkowska  Z.,  Pazdro  K.M.:  Szkolny  poradnik  chemiczny.  WSiP, 
Warszawa 1990 

311[27].Z1 

Chemia stosowana 

311[27].Z1.02

 

Wykonywanie bada

ń

 laboratoryjnych

 

311[27].Z1.01 

Analizowanie procesów chemicznych 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

48 

Emsley  J.:  Przewodnik  po  chemii 

Ŝ

ycia  codziennego.  Wyd.  Prószy

ń

ski  

i S-ka, Warszawa 1996 
Kabzi

ń

ska  K.:  Chemia  organiczna  dla  techników  chemicznych.  WSiP, 

Warszawa 1994 
Karpi

ń

ski W.: Chemia fizyczna dla techników. WSiP, Warszawa 1994 

K

ę

cki Z.: Podstawy spektroskopii molekularnej. PWN, Warszawa 1992 

Kluba  R.:  Testy  z  chemii  dla  uczniów  szkół 

ś

rednich  i  kandydatów  na 

wy

Ŝ

sze uczelnie. WSiP, Warszawa 1994 

Kluz  Z.,  Pó

ź

niczek  M.,  Patriak  A.,  Knap  M.A.:  Co  zobaczyłem  mog

ę

 

zapami

ę

ta

ć

. WSiP, Warszawa 1996 

Kluz  Z.,  Pó

ź

niczek  M.,  Kania  J.,  Lechocka  A.:  Pytania  i  zadania  z  chemii 

dla szkół 

ś

rednich. WSiP, Warszawa 1994 

Konieczna  M.:  Zasady  dydaktyczne  w  kształceniu  chemicznym.  WSiP, 
Warszawa 1991 
Koszmider  M.,  Kozanecka  G.:  Zielone  zadania.  Ochrona 

ś

rodowiska 

w zadaniach chemicznych , WSiP, Warszawa 1995 
Koszmider M.: Chemia dla szkół 

ś

rednich w zadaniach. WSiP, 

Kozłowski  Z.,  Gutowski  R.:  Chemia  nieorganiczna  dla  techników 
chemicznych. WSiP, Warszawa 1996 
Łopata K.: Chemia a 

ś

rodowisko. WSiP, Warszawa 1994 

Matysikowa  Z.,  Karczy

ń

ski  F.,  Zimowska  J.:  Zbiór  zada

ń

  z  chemii 

organicznej dla szkół 

ś

rednich , WSiP, Warszawa 1992 

Modzelewski 

M., 

Woli

ń

ski 

J., 

Pracownia 

chemiczna. 

Technika  

laboratoryjna. WSiP, Warszawa 1996 
N

ę

dzy

ń

ski  L.: 

Ć

wiczenia  z  chemii  fizycznej  dla  techników  chemicznych. 

WSiP, Warszawa 1990 
Pazdro K.M.: Zbiór zada

ń

 z chemii dla szkół 

ś

rednich. OE, Warszawa 1994 

Pazdro  K.M.,  Danikiewicz  W.:  Chemia  dla  licealistów.  Cz  1  i  2,  OE, 
Warszawa 1996 
Persona  A.,  Dymara  J.,  Reszko  Zygmunt  J.:  Chemia  dla  szkół 

ś

rednich 

w testach WSiP, Warszawa .1997 
Sienko  M.  J.,  Plane  R.A.:  Chemia  -  Podstawy  i  wła

ś

ciwo

ś

ci.  WNT, 

Warszawa 1995 
Ufnalski W.: Równowagi chemiczne. WNT, Warszawa 1995 
Ufnalski  W.:  Obliczenia  fizykochemiczne.  Oficyna  Wydawnicza  PW, 
Warszawa 1995 
Skinder N.W.: Chemia a ochrona 

ś

rodowiska. WSiP, Warszawa 1995 

Soczewka  J.,  Wojciechowski  T.:  Metoda  wdra

Ŝ

ania  uczniów  do 

racjonalnego u

Ŝ

ytkowania paliw i energii. WSiP, Warszawa 1990 

Ś

liwa  W.,  Zalichowicz  N.:  Nowe  nazewnictwo  w  chemii  zwi

ą

zków 

nieorganicznych i organicznych. WSiP, Warszawa 1995 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

49 

Jednostka modułowa 311[27].Z1.01 
Analizowanie procesów chemicznych 
 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  wyja

ś

ni

ć

 poj

ę

cie materii, 

  okre

ś

li

ć

  wła

ś

ciwo

ś

ci  pierwiastków  na  podstawie  ich  poło

Ŝ

enia 

w układzie okresowym, 

  wyja

ś

ni

ć

 

Ŝ

nice 

mi

ę

dzy 

zjawiskami 

fizycznymi 

reakcjami 

chemicznymi,  

  rozró

Ŝ

ni

ć

  rodzaje  reakcji  chemicznych  i  okre

ś

li

ć

  ich  efekty 

energetyczne, 

  wskaza

ć

  czynniki  wpływaj

ą

ce  na  stan  równowagi  i  szybko

ść

  reakcji 

chemicznych, 

  okre

ś

li

ć

 wpływ ró

Ŝ

nych parametrów na wydajno

ść

 reakcji chemicznych, 

oraz przebieg procesu technologicznego, 

  ustali

ć

  wzór  sumaryczny  zwi

ą

zku  chemicznego  na  podstawie  jego 

składu elementarnego, 

  scharakteryzowa

ć

  wi

ą

zania  chemiczne  i  ich  wpływ  na  wła

ś

ciwo

ś

ci 

zwi

ą

zków chemicznych, 

  wyszczególni

ć

 podstawowe grupy funkcyjne wyst

ę

puj

ą

ce w zwi

ą

zkach 

organicznych, 

  scharakteryzowa

ć

  grupy  jednofunkcyjnych  zwi

ą

zków  organicznych 

oraz metody ich otrzymywania, 

 

  scharakteryzowa

ć

  grupy  wielofunkcyjnych  zwi

ą

zków  organicznych 

oraz ich wła

ś

ciwo

ś

ci i zastosowanie, 

  scharakteryzowa

ć

 

reakcje 

otrzymywania 

wielkocz

ą

steczkowych 

zwi

ą

zków organicznych,  

  okre

ś

li

ć

  wła

ś

ciwo

ś

ci  oraz  metody  otrzymywania  podstawowych  grup 

zwi

ą

zków nieorganicznych,

 

  wyja

ś

ni

ć

  poj

ę

cia:  ciepło  wła

ś

ciwe  substancji,  znormalizowane  ciepło 

reakcji chemicznych, stała równowagi chemicznej, 

  scharakteryzowa

ć

  podstawowe  równowagi  chemiczne  wyst

ę

puj

ą

ce  

w roztworach, 

  wyja

ś

ni

ć

  zjawiska  zachodz

ą

ce  w  procesach  krystalizacji,  dyfuzji  

i osmozy, 

  opisa

ć

  równowagi  na  granicy  faz  i  scharakteryzowa

ć

  ich  zastosowanie  

w analizie chemicznej (chromatografia, adsorpcja, ultrafiltracja, kataliza), 

  scharakteryzowa

ć

  stany  skupienia  i  przej

ś

cia  mi

ę

dzy  nimi  jako  istotne 

procesy w rozdzielaniu i oczyszczaniu substancji, 

  scharakteryzowa

ć

  wpływ  promieniowania  elektromagnetycznego  na 

substancje  i  okre

ś

li

ć

  jego  zastosowanie  do  okre

ś

lania  budowy 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

50 

i czysto

ś

ci substancji,  

  okre

ś

li

ć

 wpływ procesów chemicznych na 

ś

rodowisko przyrodnicze,  

  skorzysta

ć

 z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji technicznej. 

 

2. Materiał nauczania 

Poj

ę

cie i struktura materii. 

Układ okresowy pierwiastków. 
Wi

ą

zania chemiczne. 

Zjawiska fizyczne. 
Reakcje chemiczne – stechiometria reakcji chemicznych. 
Wła

ś

ciwo

ś

ci,  metody  otrzymywania  oraz  zastosowanie  wa

Ŝ

niejszych 

zwi

ą

zków chemicznych. 

Skład pierwiastkowy zwi

ą

zków organicznych. 

W

ę

glowodory. 

Jednofunkcyjne zwi

ą

zki organiczne. 

Wielofunkcyjne zwi

ą

zki organiczne, zwi

ą

zki heterocykliczne. 

Wielkocz

ą

steczkowe zwi

ą

zki naturalne i syntetyczne. 

Układy wieloskładnikowe, mieszaniny i roztwory. 
Roztwory, reakcje w roztworach wodnych. 
Stany skupienia materii. 
Termodynamika chemiczna. 
Termochemia. 
Statyka chemiczna. 
Kinetyka chemiczna. 
Równowagi na granicy faz. 
Zastosowanie  elektrochemii  i  optyki  chemicznej  w  procesach  kontroli 
procesów technologicznych. 
Procesy chemiczne jako przyczyna zagro

Ŝ

e

ń

 ekologicznych. 

 

3. 

Ć

wiczenia  

  Obliczanie 

ś

redniej  masy  atomowej  pierwiastka  na  podstawie 

procentowego udziału izotopów. 

  Obliczanie  liczby  cz

ą

stek  elementarnych  w  atomie  pierwiastka  na 

podstawie liczby atomowej i masowej. 

  Porównywanie  wła

ś

ciwo

ś

ci  pierwiastków  tej  samej  grupy  (litowce, 

berylowce, fluorowce, tlenowce). 

  Okre

ś

lanie  wzoru  sumarycznego  zwi

ą

zku  chemicznego  na  podstawie 

jego składu elementarnego. 

  Przeliczanie liczby moli substancji na liczb

ę

 atomów lub gramy. 

  Wykonywanie stechiometrycznych oblicze

ń

 chemicznych. 

  Interpretowanie ilo

ś

ciowe przemiany chemicznej. 

  Rysowanie modeli cz

ą

steczek tlenków, kwasów, wodorotlenków i soli. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

51 

  Bilansowanie równa

ń

 reakcji chemicznych. 

  Okre

ś

lanie  wpływu  ró

Ŝ

nych  parametrów  na  wydajno

ść

  reakcji 

chemicznych. 

  Rozpoznawanie zjawisk: krystalizacji, dyfuzji, osmozy. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Plansze, foliogramy charakteryzuj

ą

ce reakcje chemiczne. 

Zestaw  prze

ź

roczy  dotycz

ą

cy  metody  otrzymywania  grup  zwi

ą

zków 

nieorganicznych. 
Prezentacje multimedialne przedstawiaj

ą

ce wła

ś

ciwo

ś

ci pierwiastków. 

Filmy 

dydaktyczne 

dotycz

ą

ce 

wykorzystania 

promieniowania 

elektromagnetycznego w badaniu czysto

ś

ci substancji. 

Programy komputerowe do symulacji przebiegu reakcji chemicznych. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

 

Program 

jednostki 

modułowej 

obejmuje 

tre

ś

ci 

dotycz

ą

ce 

wykorzystywania  zjawisk  chemicznych  i  fizycznych  w  procesach 
technologicznych. 

Podczas  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  wła

ś

ciwo

ś

ci  

zastosowanie 

jednofunkcyjnych 

wielofunkcyjnych 

zwi

ą

zków 

organicznych  oraz  na  wpływ  ró

Ŝ

nych  parametrów  na  wydajno

ść

  reakcji 

chemicznych i przebieg procesu technologicznego.  

W  trakcie  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  ł

ą

czy

ć

  teori

ę

  z  praktyk

ą

  poprzez 

odpowiedni  dobór  metod  nauczania.  W  procesie  nauczania-uczenia  si

ę

 

zaleca  si

ę

  stosowa

ć

  nast

ę

puj

ą

ce  metody  nauczania:  pogadank

ę

,  pokaz  

z obja

ś

nieniem, dyskusj

ę

 dydaktyczn

ą

 oraz 

ć

wiczenia praktyczne.  

Nauczyciel powinien przygotowa

ć

 materiały potrzebne do wykonywania 

ć

wicze

ń

,  takie  jak:  instrukcje  do 

ć

wicze

ń

,  poradniki.  Wskazane  jest,  aby  

w  trakcie 

ć

wicze

ń

  nauczyciel  obserwował  prac

ę

  ucznia,  wskazywał 

popełniane bł

ę

dy oraz udzielał wskazówek.  

Zamieszczone  w  programie 

ć

wiczenia  stanowi

ą

  propozycj

ę

,  któr

ą

 

nauczyciel mo

Ŝ

e wykorzysta

ć

 w czasie zaj

ęć

 lub opracowa

ć

 inne 

ć

wiczenia 

wspomagaj

ą

ce realizacj

ę

 programu jednostki modułowej. 

Wskazane  jest,  aby  uczniowie  korzystali  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji 

takich,  jak:  teksty  przewodnie,  instrukcje,  poradniki,  multimedialne 
encyklopedie z zakresu chemii ogólnej i fizycznej, programy komputerowe 
do symulacji przebiegu reakcji chemicznych oraz filmy dydaktyczne. 

Program jednostki modułowej nale

Ŝ

y realizowa

ć

 w pracowni informatyki, 

w  pracowni  technologicznej  oraz  w  laboratorium  chemicznym.  Uczniowie 
powinni pracowa

ć

 w grupie do 15 osób, indywidualnie lub w zespołach 2-3 

osobowych.  

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

52 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno 

odbywa

ć

  si

ę

  przez  cały  czas  realizacji  programu  nauczania  na  podstawie 

okre

ś

lonych  kryteriów.  W  kryteriach  oceniania  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom 

oraz 

zakres 

opanowania 

przez 

uczniów 

wiadomo

ś

ci  

i umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia. 

Systematyczne  prowadzenie  kontroli  i  oceny  post

ę

pów  uczniów 

umo

Ŝ

liwi  nauczycielowi  dostosowanie  metod  nauczania,  form  pracy  oraz 

ś

rodków dydaktycznych do predyspozycji uczniów. 

W  trakcie  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  ocenia

ć

 

osi

ą

gni

ę

cia  uczniów  na  podstawie:

 

sprawdzianów  ustnych,

 

sprawdzianów 

pisemnych,

 

ukierunkowanej  obserwacji  czynno

ś

ci  uczniów  podczas 

wykonywania 

ć

wicze

ń

 oraz testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych.

 

Przed  przyst

ą

pieniem  ucznia  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  praktycznych, 

nauczyciel  powinien  sprawdzi

ć

  jego  wiedz

ę

  stosuj

ą

c  test  pisemny  lub  

sprawdzian  ustny.  Warunkiem  dopuszczenia  do  wykonywania 

ć

wiczenia 

powinna by

ć

 pozytywna ocena sprawdzianu. 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  powinny  by

ć

  sprawdzane  na  podstawie 

obserwacji czynno

ś

ci uczniów w trakcie wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas obserwacji nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  posługiwanie si

ę

 terminologi

ą

  z zakresu chemii fizycznej, 

  charakteryzowanie przebiegu reakcji, 

  wykonywanie oblicze

ń

 stechiometrycznych.  

Po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu  jednostki  modułowej  proponuje  si

ę

 

zastosowa

ć

 test dydaktyczny z zadaniami wielokrotnego wyboru.  

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich  metod  sprawdzania  zastosowanych  przez  nauczyciela  oraz 
poziom wykonania 

ć

wicze

ń

 
 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

53 

Jednostka modułowa 311[27].Z1.02 
Wykonywanie bada

ń

 laboratoryjnych  

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  dobra

ć

  sprz

ę

t  i  aparatur

ę

  laboratoryjn

ą

  oraz  odczynniki  i  czynniki 

energetyczne do wykonywania bada

ń

 laboratoryjnych, 

  wykona

ć

  podstawowe  czynno

ś

ci  laboratoryjne  dotycz

ą

ce  procesu 

otrzymywania  i  oczyszczania  zwi

ą

zków  chemicznych:  tlenków, 

wodorotlenków, kwasów, soli oraz substancji gazowych, 

  wykona

ć

 

podstawowe 

czynno

ś

ci 

laboratoryjne 

zwi

ą

zane  

z otrzymywaniem zwi

ą

zków organicznych, 

  zmierzy

ć

 i obliczy

ć

 ciepło reakcji chemicznych,  

  okre

ś

li

ć

 wpływ katalizatorów na szybko

ść

 reakcji chemicznych, 

  pobra

ć

 próbki substancji chemicznych do bada

ń

 laboratoryjnych, 

  sporz

ą

dzi

ć

  roztwory  i  mieszaniny  o  okre

ś

lonych  st

ęŜ

eniach  dla  celów 

laboratoryjnych i produkcyjnych, 

  wyja

ś

ni

ć

  budow

ę

  i  zasad

ę

  działania  aparatury  pomiarowej,  takiej  jak: 

refraktometry, 

interferometry, 

polarymetry, 

spektrofotometry, 

spektrometry,  pehametry,  potencjometry,  konduktometry,  polarografy, 
chromatografy, 

  wykona

ć

 

pomiary 

podstawowych 

wielko

ś

ci 

fizycznych 

charakteryzuj

ą

cych substancje chemiczne, 

  opracowa

ć

  dokumentacj

ę

  prac  laboratoryjnych  oraz  zinterpretowa

ć

 

wyniki bada

ń

  rozpozna

ć

  i  zapobiec  zagro

Ŝ

eniom  wynikaj

ą

cym  ze  stosowania 

substancji palnych, wybuchowych, truj

ą

cych oraz spr

ęŜ

onych gazów, 

  wykorzysta

ć

  substancje,  sprz

ę

t,  aparatur

ę

  laboratoryjn

ą

  oraz  czynniki 

energetyczne, 

  zastosowa

ć

  zasady  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

ś

rodowiska podczas wykonywania bada

ń

 laboratoryjnych. 

 

2. Materiał nauczania 

Sprz

ę

t, aparatura laboratoryjna. 

Odczynniki 

czynniki 

energetyczne 

stosowane 

podczas 

bada

ń

 

chemicznych. 
Podstawowe czynno

ś

ci wykonywane w laboratorium analitycznym. 

Otrzymywanie  tlenków,  wodorotlenków,  kwasów  i  soli  oraz  substancji 
gazowych. 
Analiza jako

ś

ciowa zwi

ą

zków nieorganicznych. 

Laboratoryjne procesy chemiczne otrzymywania zwi

ą

zków organicznych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

54 

Klasyczna analiza ilo

ś

ciowa. 

Elementy analizy jako

ś

ciowej okre

ś

lonych zwi

ą

zków organicznych. 

Elementy analizy ilo

ś

ciowej zwi

ą

zków organicznych. 

Pomiar ciepła reakcji chemicznych. 
Zastosowanie  elektrochemii  i  optyki  chemicznej  w  procesie  kontroli 
procesów technologicznych.  
Laboratoryjne 

procesy 

fizyczne 

stosowane 

do 

wyodr

ę

bniania 

i oczyszczania zwi

ą

zków organicznych. 

Wybrane metody analizy instrumentalnej. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Odwa

Ŝ

anie próbek zawieraj

ą

cych jeden mol substancji. 

  Badanie zachowania si

ę

 tlenków metali w wodzie. 

  Otrzymywanie tlenków w

ę

gla i badanie ich wła

ś

ciwo

ś

ci. 

  Badanie utleniaj

ą

cych wła

ś

ciwo

ś

ci kwasu azotowego. 

  Spalanie wybranych metali i niemetali w tlenie. 

  Badanie  wła

ś

ciwo

ś

ci  fizycznych  i  chemicznych  w

ę

glanu  wapnia 

i w

ę

glanu magnezu. 

  Badanie 

wła

ś

ciwo

ś

ci 

kwasów 

organicznych: 

rozpuszczalno

ś

ci, 

odczynu  roztworów  wodnych,  reakcji  ze  st

ęŜ

onym  kwasem  siarkowym, 

wodorow

ę

glanem  sodu,  manganianem  potasu,  odczynnikiem  Tollensa, 

solami 

Ŝ

elaza (lll). 

  Badanie  wła

ś

ciwo

ś

ci  sacharozy:  rozkład  termiczny,  reakcje  wodnego 

roztworu z mlekiem wapiennym i kwasem solnym. 

  Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci skrobi: p

ę

cznienie, reakcja z jodem. 

  Badanie rozpuszczalno

ś

ci celulozy w odczynniku Schweitzera. 

  Sporz

ą

dzanie roztworu o okre

ś

lonym st

ęŜ

eniu dla celów laboratoryjnych 

i produkcyjnych. 

  Sporz

ą

dzanie 

mieszaniny 

okre

ś

lonym 

st

ęŜ

eniu 

dla 

celów 

laboratoryjnych i produkcyjnych. 

  Wyznaczanie ciepła reakcji chemicznej. 

  Rozdzielanie substancji metod

ą

 chromatografii kolumnowej. 

  Rozdzielanie  i  identyfikacja  mieszaniny  w

ę

glowodorów  alifatycznych 

metod

ą

 chromatografii gazowej. 

  Okre

ś

lanie  składu  roztworu  na  podstawie  pomiaru  współczynnika 

załamania 

ś

wiatła i refrakcji. 

  Badanie budowy zwi

ą

zku kompleksowego metod

ą

 spektofotometryczn

ą

  Rozpoznawanie  zagro

Ŝ

e

ń

  wynikaj

ą

cych  ze  stosowania  substancji 

palnych, wybuchowych, truj

ą

cych oraz spr

ęŜ

onych gazów. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

55 

4.

Ś

rodki dydaktyczne 

Eksponaty minerałów krzemianowych. 
Zestaw odczynników. 
Podstawowy 

sprz

ę

laboratoryjny 

dla 

przeprowadzenia 

prostych 

do

ś

wiadcze

ń

 (typowe naczynia laboratoryjne, palnik). 

Sprz

ę

specjalistyczny: 

polarymetry, 

refraktometry, 

pehametry, 

konduktometry. 
Plansze, foliogramy, rysunki sieci krystalicznych. 
Prezentacje multimedialne, prze

ź

rocza. 

Filmy  dydaktyczne  dotycz

ą

ce  podstawowych  bada

ń

  wykonywanych  

w laboratorium analitycznym. 
Programy komputerowe do opracowania wyników bada

ń

Normy.  
Instrukcje bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

 

W  czasie  realizacji  programu  jednostki  modułowej,  nale

Ŝ

y  korzysta

ć

  

z  wiedzy  uczniów  zdobytej  w  trakcie  realizacji  jednostki  modułowej 
311[27].Z1.01 - Analizowanie procesów chemicznych. 

Realizuj

ą

program 

nale

Ŝ

zwróci

ć

 

uwag

ę

 

na 

kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci  wykonywania  bada

ń

  laboratoryjnych  dotycz

ą

cych  procesu 

otrzymywania 

oczyszczania 

zwi

ą

zków 

chemicznych: 

tlenków, 

wodorotlenków,  kwasów,  soli,  substancji  gazowych  oraz  sporz

ą

dzania 

roztworów i mieszanin o okre

ś

lonych st

ęŜ

eniach dla celów laboratoryjnych  

i produkcyjnych.  

Zaleca  si

ę

,  aby  podczas  realizacji  programu  nauczania  stosowa

ć

 

aktywizuj

ą

ce  i  praktyczne  metody  nauczania,  takie  jak:  metoda 

przewodniego tekstu oraz 

ć

wiczenia praktyczne. 

Metoda  przewodniego  tekstu  wymaga  przygotowania  materiałów  do 

wykonania 

ć

wicze

ń

, tj. pyta

ń

 prowadz

ą

cych i formularzy do wypełniania. 

Podczas 

wykonywania 

ć

wicze

ń

 

nale

Ŝ

zwraca

ć

 

uwag

ę

 

na

 

wykorzystywanie  przez  uczniów  sprz

ę

tu,  aparatury  laboratoryjnej, 

substancji oraz czynników energetycznych zgodnie z przeznaczeniem.  
     Ka

Ŝ

dorazowo  przed  rozpocz

ę

ciem 

ć

wicze

ń

  nauczyciel  ma  obowi

ą

zek 

przypomnie

ć

 

uczniom 

konieczno

ś

ci 

przestrzegania 

przepisów 

bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska obowi

ą

zuj

ą

cych podczas wykonywania bada

ń

 laboratoryjnych. 

Zaleca  si

ę

,  aby  uczniowie  sporz

ą

dzali  sprawozdania  z 

ć

wicze

ń

,  które 

powinny  obejmowa

ć

:  wykaz  sprz

ę

tu  laboratoryjnego  do  wykonywania 

bada

ń

,  zapisy  równa

ń

  reakcji  chemicznych,  opis  przebiegu 

ć

wiczenia, 

obliczenia, wykresy, analiz

ę

 wyników i wnioski. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

56 

W  trakcie  zaj

ęć

  uczniowie  powinni  mie

ć

  mo

Ŝ

liwo

ść

  korzystania  

z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji jak: instrukcje, poradniki, materiały informacyjne 

producentów, normy, zasoby Internetu. 
      Program  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  realizowa

ć

  w  laboratorium 

chemicznym  oraz  pracowni  technologicznej  wyposa

Ŝ

onej  w instalacj

ę

 

wyci

ą

gow

ą

,  stoły  laboratoryjne  z  instalacj

ą

:  wodn

ą

,  gazow

ą

,  elektryczn

ą

 

oraz  podstawowy  sprz

ę

t  laboratoryjny  i  odczynniki.  Zaj

ę

cia  nale

Ŝ

prowadzi

ć

 w grupach do 15 osób podzielonych na 2-3 osobowe zespoły.  

 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno 

odbywa

ć

  si

ę

  przez  cały  czas  realizacji  programu  nauczania  na  podstawie 

okre

ś

lonych  kryteriów.  W  kryteriach  oceniania  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom 

oraz 

zakres 

opanowania 

przez 

uczniów 

wiadomo

ś

ci  

i umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia. 

Do  sprawdzenia  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  mo

Ŝ

na  zastosowa

ć

sprawdziany  ustne  i  pisemne,  testy  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  oraz  obserwacj

ę

 

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Wiadomo

ś

ci  teoretyczne  niezb

ę

dne  do  realizacji 

ć

wicze

ń

  praktycznych 

mog

ą

  by

ć

  sprawdzane  za  pomoc

ą

  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych.  Zadania  

w  te

ś

cie  mog

ą

  by

ć

  otwarte  (krótkiej  odpowiedzi,  z  luk

ą

)  lub  zamkni

ę

te 

(wyboru wielokrotnego, na dobieranie, prawda-fałsz). 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  uczniów  nale

Ŝ

y  ocenia

ć

  podczas  obserwacji 

wykonywanych 

ć

wicze

ń

 

oraz 

poprzez 

stosowanie 

sprawdzianów 

praktycznych z zadaniami typu próba pracy. 

Obserwuj

ą

czynno

ś

ci 

ucznia 

podczas 

wykonywania 

ć

wicze

ń

  

i dokonuj

ą

c oceny jego pracy, nale

Ŝ

y zwraca

ć

 uwag

ę

 na: 

  wła

ś

ciwy  dobór  sprz

ę

tu  i  aparatury  laboratoryjnej  do  wykonywanych 

bada

ń

 laboratoryjnych, 

  wykonywanie 

pomiarów 

podstawowych 

wielko

ś

ci 

fizycznych 

charakteryzuj

ą

cych substancje chemiczne, 

  wła

ś

ciw

ą

 interpretacj

ę

 wyników bada

ń

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich  metod  sprawdzania  zastosowanych  przez  nauczyciela  oraz 
poziom wykonania 

ć

wicze

ń

.  

 
 

 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

57 

Moduł 311[27].Z2 
Technologia produkcji mas włóknistych 

 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

  organizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  okre

ś

la

ć

  wła

ś

ciwo

ś

ci  podstawowych  surowców  do  produkcji  mas 

włóknistych oraz sposoby ich pozyskiwania, 

  okre

ś

la

ć

  wpływ  budowy  i  wła

ś

ciwo

ś

ci  podstawowych  surowców 

włóknistych  na  przebieg  procesów  technologicznych  i  jako

ść

  gotowych 

wyrobów,  

  okre

ś

la

ć

 sposoby przygotowywania półproduktów włóknistych, 

  charakteryzowa

ć

  metody  produkcji,  bielenia  i  uszlachetniania  mas 

włóknistych,  

  odczytywa

ć

 i rysowa

ć

 schematy ideowe, wst

ę

pne i techniczne procesów 

technologicznych, 

  posługiwa

ć

 si

ę

 instrukcj

ą

 technologiczn

ą

  posługiwa

ć

  si

ę

  normami  przedmiotowymi  stosowanymi  w  wytwórstwie 

i przetwórstwie celulozy, 

  oblicza

ć

 parametry technologiczne celulozy, 

  planowa

ć

 proces produkcji mas włóknistych, 

  okre

ś

la

ć

  zasady  kontroli  wst

ę

pnej,  mi

ę

dzyoperacyjnej  oraz  ostatecznej 

stosowanej w czasie wytwarzania i przetwarzania celulozy, 

  stosowa

ć

  zasady  magazynowania  surowców  włóknistych  i  innych 

stosowanych w produkcji papieru, 

  okre

ś

la

ć

 efekty mielenia mas włóknistych, 

  planowa

ć

 gospodark

ę

 wodno-

ś

ciekow

ą

 w przemy

ś

le celulozowym, 

  charakteryzowa

ć

  budow

ę

  oraz  wyja

ś

nia

ć

  zasady  działania  maszyn  

i urz

ą

dze

ń

 stosowanych do przygotowania półproduktów włóknistych, 

  stosowa

ć

 zasady eksploatacji maszyn i urz

ą

dze

ń

 produkcyjnych,  

  korzysta

ć

 z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji technicznej, 

  stosowa

ć

  zasady  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

ś

rodowiska podczas produkcji mas włóknistych. 

 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

58 

 

2. Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 
liczba  godzin 
na realizacj

ę

 

311[27].Z2.01 

Planowanie 

organizowanie 

produkcji 

mas 

włóknistych 

78 

311[27].Z2.02  Wytwarzanie mas włóknistych 

154 

 

Razem 

232 

 

3. Schemat układu jednostek modułowych 

  

 

 

 
 
 
4. Literatura 

Borowiecki  S.:  Maszyny  i  urz

ą

dzenia  celulozowo-papiernicze.  WSiP,  

Warszawa 1990  
Bartkowski  T.,:  Kształtowanie  i  ochrona 

ś

rodowiska.  PWN,  Warszawa 

1981 
Dojlido  J.,  Zerbe  J.:  Instrumentalne  metody  badania  wody  i 

ś

cieków. 

Arkady, Warszawa 1997 
Gayer  R.,  Matysikowa  Z.:  Zbiór  zada

ń

  z  technologii  chemicznej.  WSiP, 

Warszawa 1978 
Gromadzki  J.,  Poskropka  W.:  Technologia  drewna.  Cz.  I.  PWRiL, 
Warszawa 1980 
Gromadzki J.: Technologia drewna. Cz. II. PWRiL, Warszawa 1980 
Hansen J.: Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy. WSiP, Warszawa 1982 

Koch  R.,  Noworyta  A.:  Procesy  mechaniczne  w  in

Ŝ

ynierii  chemicznej. 

WNT, Warszawa 1995 
Łapi

ń

ski  J.:  Kikiewicz  Z.:  Technologia 

ś

cieru  drzewnego.  WNT, 

Warszawa 1977 
Modrzejewski K., Olszewski J., Rutkowski J.: Metody bada

ń

 w przemy

ś

le 

celulozowo-papierniczym. Skrypt Politechniki Łódzkiej, Łód

ź

 1985 

Molenda J.: Technologia chemiczna. WSiP, Warszawa 1988 
Molenda J.: Chemia techniczna. WNT, Warszawa 1985 
Surewicz  W.:  Podstawy  technologii  mas  włóknistych.  WNT,  Warszawa 
1977 

311[27] Z2 

Technologia produkcji mas włóknistych

 

311[27].Z2.01 

Planowanie i organizowanie produkcji mas włóknistych

 

311[27].Z2.02

 

Wytwarzanie mas włóknistych

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

59 

Szwarcsztajn S.: Przygotowanie masy papierniczej. WNT, Warszawa 1991 
Wandelt  P.:  Technologia  celulozy  i  papieru.  Cz.  I,  Technologia  mas 
włóknistych. WSiP, Warszawa 1996 
 
 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

60 

Jednostka modułowa 311[27].Z2.01 
Planowanie i organizowanie produkcji mas 
włóknistych  

 
1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  okre

ś

li

ć

 wła

ś

ciwo

ś

ci surowców włóknistych i niewłóknistych, 

  okre

ś

li

ć

  metody  pozyskiwania  i  przygotowywania  do  produkcji 

podstawowych surowców włóknistych,  

  okre

ś

li

ć

 

wła

ś

ciwo

ś

ci 

półproduktów 

produktów 

stosowanych  

w przetwórstwie mas włóknistych i niewłóknistych, 

  dobra

ć

  metody  magazynowania  surowców  stosowanych  do  produkcji 

papieru, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 dokumentacj

ą

 techniczn

ą

 i technologiczn

ą

,  

  dobra

ć

  metody  i  techniki  produkcji  masy  włóknistej:  długowłóknistej, 

celulozowej, półchemicznej, 

ś

cieru i masy makulaturowej, 

  dobra

ć

  surowce,  maszyny  i  urz

ą

dzenia  do  produkcji  mas  włóknistych  

w okre

ś

lonej technologii, 

  zaplanowa

ć

  proces  technologiczny  przerobu  makulatury,  odbarwiania  

i dyspersji, 

  zaplanowa

ć

 i zorganizowa

ć

 proces produkcyjny mas włóknistych,  

  zaprojektowa

ć

 lini

ę

 technologiczn

ą

 wytwarzania mas włóknistych,  

  zaplanowa

ć

  rozmieszczenie  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  niezb

ę

dnych  do 

produkcji mas włóknistych, 

  zaplanowa

ć

  czynno

ś

ci  zwi

ą

zane  z  obsług

ą

  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

 

stosowanych podczas produkcji mas włóknistych, 

  sporz

ą

dzi

ć

  bilans  materiałowy  procesów  mycia  i  sortowania  masy 

celulozowej, 

  dobra

ć

 metody bielenia mas włóknistych, 

  dobra

ć

 metody uszlachetniania mas włóknistych, 

  zaplanowa

ć

  kontrol

ę

  procesu  wytwarzania  mas  włóknistych  na 

poszczególnych etapach produkcji, 

  dobra

ć

 metody oczyszczania wody obiegowej,  

  zaplanowa

ć

  optymalizacj

ę

  procesu  technologicznego  pod  wzgl

ę

dem 

minimalizacji odpadów, 

  skalkulowa

ć

 koszty produkcji mas włóknistych, 

  dobra

ć

 

ś

rodki transportu wewn

ę

trznego, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska  podczas  produkcji  mas 

włóknistych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

61 

2. Materiał nauczania 

Surowce włókniste - ro

ś

linne i niero

ś

linne. 

Metody pozyskiwania surowców włóknistych. 
Anatomiczna, morfologiczna i chemiczna budowa drewna. 
Surowce niewłókniste. 
Wła

ś

ciwo

ś

ci półproduktów i produktów przetwórstwa mas włóknistych. 

Technologia produkcji mas włóknistych.  
Procesy wytwarzania masy długowłóknistej.  
Produkcja masy celulozowej.  
Produkcja masy półchemicznej. 
Produkcja 

ś

cieru.  

Magazynowanie  surowców  włóknistych  i  innych  stosowanych  w  produkcji 
papieru. 
Maszyny i urz

ą

dzenia do produkcji mas włóknistych.  

Bilans materiałowy procesów mycia i sortowania masy celulozowej. 
Produkcja masy makulaturowej.  
Metody bielenia mas włóknistych.  
Metody uszlachetniania mas włóknistych.  
Kontrola  procesu  wytwarzania  mas  włóknistych  na  poszczególnych 
etapach produkcji. 
Gospodarka wodno-

ś

ciekowa celulozowni. 

Odpady produkcyjne. 
Transport surowców oraz mas włóknistych. 
Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

ś

rodowiska 

obowi

ą

zuj

ą

ce podczas produkcji mas włóknistych. 

 
3. 

Ć

wiczenia 

  Rozpoznawanie  surowców  włóknistych  i  niewłóknistych  na  podstawie 

próbek. 

  Dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

 do produkcji mas włóknistych. 

  Dobieranie metod wytwarzania mas włóknistych. 

  Analizowanie  procesu  technologicznego  przerobu  makulatury  na 

podstawie dokumentacji. 

  Czytanie schematów urz

ą

dze

ń

 myj

ą

cych i sortuj

ą

cych masy celulozowe. 

  Sporz

ą

dzanie  bilansu  materiałowego  mycia  i  sortowania  masy 

celulozowej oraz sporz

ą

dzanie wykresu Sankeya. 

  Opracowywanie  projektu  procesowego  mycia  i  sortowania  masy 

celulozowej oraz sporz

ą

dzanie wykresu Gantha. 

  Rysowanie  schematu  ideowego  linii  technologicznej  do  produkcji  mas 

włóknistych. 

  Dobieranie sposobów oczyszczania wody obiegowej. 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

62 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Próbki surowców stosowanych do produkcji mas włóknistych. 
Schematy technologiczne. 
Dokumentacja Techniczno-Ruchowa. 
Plansze bilansowe materiałowego mycia i sortowania masy celulozowej. 
Materiały informacyjne i reklamowe dotycz

ą

ce nowoczesnych urz

ą

dze

ń

 

stosowanych do produkcji mas włóknistych.  

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji materiału nauczania 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  zagadnienia  dotycz

ą

ce 

pozyskiwania  i  przygotowywania  surowców  do  produkcji  mas  włóknistych, 
metod i technik produkcji mas włóknistych oraz metod ich uszlachetniania. 

Podczas  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  zasady 

wykonywania  bilansu  materiałowego  procesów  mycia  i  sortowania  masy 
celulozowej  oraz  okre

ś

lanie  wpływu  budowy  i  wła

ś

ciwo

ś

ci  podstawowych 

surowców  włóknistych  na  przebieg  procesów  technologicznych.  Ze 
wzgl

ę

du  na  obowi

ą

zek  ochrony 

ś

rodowiska  szczególnie  wa

Ŝ

ne  jest 

doskonalenie umiej

ę

tno

ś

ci uczniów w obszarze odpowiedniego planowania 

gospodarki wodno-

ś

ciekowej w zakładzie produkuj

ą

cym masy włókniste. 

W  trakcie  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  ł

ą

czy

ć

  teori

ę

  z  praktyk

ą

  poprzez 

odpowiedni  dobór  metod  nauczania  z  uwzgl

ę

dnieniem  aktywizuj

ą

cych 

metod  nauczania.  Wskazane  jest  stosowanie  takich  metod  jak:  wykład 
konwersatoryjny, 

pogadanka, 

pokaz 

obja

ś

nieniem, 

dyskusja 

dydaktyczna, metoda projektów oraz 

ć

wiczenia praktyczne. 

Szczególnej uwadze poleca si

ę

 metod

ę

 projektów, która daje mo

Ŝ

liwo

ść

 

doskonalenia  i  pogł

ę

biania  wiedzy,  a  tak

Ŝ

e  planowania,  rozwi

ą

zywania 

problemów,  korzystania  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji  oraz  współpracy  

w zespole. 
     Proponuje  si

ę

,  aby  uczniowie  opracowali  projekt  linii  technologicznej 

wytwarzania mas włóknistych. Projekt powinien zawiera

ć

  opis metody produkcji masy włóknistej, 

  bilans materiałowy procesów produkcji, 

  stosowane maszyny i urz

ą

dzenia, 

  schemat ideowy linii technologicznej.  

Podczas  omawiania  poszczególnych  procesów  wytwarzania  mas 

włóknistych  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  zagadnienia  bezpiecze

ń

stwa  

i higieny pracy oraz problemy ochrony 

ś

rodowiska. 

Wskazane  jest,  aby  uczniowie  korzystali  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji, 

takich  jak:  instrukcje,  poradniki,  materiały  informacyjne  dotycz

ą

ce 

nowoczesnych urz

ą

dze

ń

 przemysłu papierniczego, zasoby Internetu. 

Program 

jednostki 

modułowej 

nale

Ŝ

realizowa

ć

  w 

pracowni 

technologicznej  wyposa

Ŝ

onej  w  nowoczesne 

ś

rodki  dydaktyczne.  Zaj

ę

cia 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

63 

nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  grupach  do  15  osób  podzielonych  na  2-3  osobowe 

zespoły. 

  

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno 

odbywa

ć

  si

ę

  przez  cały  czas  realizacji  programu  nauczania  na  podstawie 

okre

ś

lonych  kryteriów.  W  kryteriach  oceniania  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom 

oraz  zakres  opanowania  przez  uczniów  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci 

wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia. 

Systematyczne  prowadzenie  kontroli  i  oceny  post

ę

pów  uczniów 

umo

Ŝ

liwia  korygowanie  stosowanych  metod  nauczania  oraz  form 

organizacyjnych pracy uczniów. 

Do  sprawdzenia  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  mo

Ŝ

na  zastosowa

ć

sprawdziany  ustne  i  pisemne,  testy  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  oraz  obserwacj

ę

 

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Wiadomo

ś

ci 

teoretyczne 

niezb

ę

dne 

do 

wykonywania 

ć

wicze

ń

 

praktycznych  mog

ą

  by

ć

  sprawdzane  za  pomoc

ą

  testów  osi

ą

gni

ęć

 

szkolnych.  Zadania  w  te

ś

cie  dydaktycznym  mog

ą

  by

ć

  otwarte  (krótkiej 

odpowiedzi,  z  luk

ą

)  lub  zamkni

ę

te  (wyboru  wielokrotnego,  na  dobieranie, 

prawda-fałsz). 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  uczniów  nale

Ŝ

y  ocenia

ć

  podczas  obserwacji 

wykonywanych 

ć

wicze

ń

 

oraz 

poprzez 

stosowanie 

sprawdzianów 

praktycznych z zadaniami typu próba pracy. 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela, poziom 
wykonania 

ć

wicze

ń

 oraz wykonanie i prezentacj

ę

 projektu.  

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

64 

Jednostka modułowa 311[27].Z2.02

 

Wytwarzanie mas włóknistych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  okre

ś

li

ć

  wpływ  budowy  i  wła

ś

ciwo

ś

ci  podstawowych  surowców 

włóknistych  na  przebieg  procesów  technologicznych  i  wła

ś

ciwo

ś

ci 

gotowych wytworów, 

  oceni

ć

  jako

ść

  surowców  i  półproduktów  przeznaczonych  do  produkcji 

mas włóknistych, 

  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

 

przygotowa

ć

  surowce,  materiały  pomocnicze  i  półprodukty  do 

wytwarzania mas włóknistych, 

 

  przygotowa

ć

 mas

ę

 makulaturow

ą

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  instrukcjami  obsługi  maszyn,  urz

ą

dze

ń

  oraz  instalacji 

stosowanych w procesie produkcji, 

  obsłu

Ŝ

y

ć

 maszyny i urz

ą

dzenia podczas produkcji mas włóknistych, 

  wykona

ć

  czynno

ś

ci  zwi

ą

zane  z  konserwacj

ą

  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

 

stosowanych podczas produkcji mas włóknistych, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 

si

ę

 

aparatur

ą

 

procesow

ą

 

stosowan

ą

 

przemy

ś

le 

przetwórczym, 

  wykona

ć

 badania wła

ś

ciwo

ś

ci mas włóknistych, 

  skontrolowa

ć

 parametry procesu technologicznego, 

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  normami  dotycz

ą

cymi  wytwarzania  i   przetwórstwa 

celulozy, 

  przeprowadzi

ć

  mi

ę

dzyoperacyjn

ą

  i  ostateczn

ą

  kontrol

ę

  procesu 

wytwarzania i przetwarzania celulozy, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska, 

  skorzysta

ć

 z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji technicznej. 

 

2. Materiał nauczania 

Jako

ść

  surowców,  materiałów  pomocniczych  i półproduktów  stosowanych 

do wytwarzania mas włóknistych. 
Zasady 

przygotowywania 

surowców, 

materiałów 

pomocniczych 

i półproduktów do produkcji mas włóknistych. 
Przetwórstwo makulatury. 
Maszyny i urz

ą

dzenia na placu drzewnym. 

Maszyny i urz

ą

dzenia r

ę

balni. 

Maszyny i urz

ą

dzenia warzelni. 

Maszyny i urz

ą

dzenia do mycia i sortowania mas. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

65 

Maszyny i urz

ą

dzenia stosowane w produkcji mas włóknistych. 

Aparatura  do  kontroli  jako

ś

ci  surowców,  kontroli  mi

ę

dzyoperacyjnej  

i ostatecznej w czasie wytwarzania i przetwarzania mas włóknistych. 
Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz 

ochrony 

ś

rodowiska obowi

ą

zuj

ą

ce podczas wytwarzania mas włóknistych. 

 

3.

 

Ć

wiczenia 

  Ocenianie jako

ś

ci surowców i półproduktów do wyrobu mas włóknistych. 

  Przygotowywanie  surowców,  materiałów  pomocniczych  i  półproduktów 

do wytwarzania mas włóknistych. 

  Obliczanie parametrów technologicznych produkcji celulozy. 

  Planowanie prac zwi

ą

zanych z przygotowaniem masy makulaturowej do 

produkcji mas włóknistych.  

  Czytanie schematów maszyn i urz

ą

dze

ń

 r

ę

balni.  

  Czytanie schematów technologicznych warzelni siarczanowej.  

  Dobieranie urz

ą

dze

ń

 i maszyn do produkcji mas włóknistych. 

  Dobieranie urz

ą

dze

ń

 do rozwłókniania mas. 

  Dobieranie metod zapobiegania korozji aparatury procesowej. 

  Przeprowadzanie kontroli procesów produkcyjnych.  

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Schematy technologiczne. 
Sprz

ę

t laboratoryjny do badania wła

ś

ciwo

ś

ci mas włóknistych.  

Modele maszyn i urz

ą

dze

ń

 do przygotowania mas włóknistych. 

Filmy dydaktyczne, foliogramy, plansze dotycz

ą

ce procesu 

technologicznego wytwarzania mas włóknistych.  
Dokumentacja Techniczno-Ruchowa. 
Materiały informacyjne i reklamowe.  

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji materiału nauczania 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  oceny  jako

ś

ci 

przygotowania  surowców  i  półproduktów  do  wytwarzania  mas  włóknistych 
oraz kontroli procesu technologicznego.  

Zaleca  si

ę

,  aby  podczas  realizacji  programu  nauczania  stosowa

ć

 

nast

ę

puj

ą

ce metody nauczania: pokaz z obja

ś

nieniem, metod

ę

 sytuacyjn

ą

projektów oraz 

ć

wiczenia praktyczne. 

W  trakcie  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  kształtowanie 

postaw zawodowych, takich jak: utrzymanie porz

ą

dku na stanowisku pracy, 

prowadzenie  racjonalnej  gospodarki  materiałowej,  staranne  wykonywanie 
zada

ń

, przestrzeganie zasad bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

66 

Przykładowe 

ć

wiczenia zamieszczone w programie stanowi

ą

 propozycj

ę

 

do  wykorzystania  przez  nauczyciela.  Zakres 

ć

wicze

ń

  mo

Ŝ

e  by

ć

 

rozszerzony w zale

Ŝ

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych i mo

Ŝ

liwo

ś

ci szkoły. 

W  trakcie 

ć

wicze

ń

  nauczyciel  powinien  obserwowa

ć

  prac

ę

  ucznia, 

zwraca

ć

 uwag

ę

 na popełniane bł

ę

dy oraz udziela

ć

 wskazówek.  

Wskazane  jest,  aby  uczniowie  korzystali  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji 

takich,  jak:  schematy  i  instrukcje,  dokumentacje  techniczne,  materiały 
informacyjne dotycz

ą

ce nowoczesnych urz

ą

dze

ń

 przemysłu papierniczego, 

modele, plansze, foliogramy, filmy dydaktyczne, zasoby Internetu. 

Zaleca 

si

ę

 

równie

Ŝ

 

organizowanie 

wycieczek 

do 

zakładów 

produkuj

ą

cych masy włókniste w celu poznania procesu technologicznego 

wytwarzania  mas  włóknistych  oraz  zapoznania  si

ę

  z  rzeczywistymi 

warunkami pracy.  

Program 

jednostki 

modułowej 

nale

Ŝ

realizowa

ć

  w 

pracowni 

technologicznej  i  w  warsztatach  szkolnych  wyposa

Ŝ

onych  w  nowoczesne 

ś

rodki  dydaktyczne.  Uczniowie  powinni  pracowa

ć

  w  grupie  do  15  osób, 

indywidualnie lub w zespołach 2-3 osobowych. 

 

 
6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno 

odbywa

ć

  si

ę

  przez  cały  czas  realizacji  programu  nauczania  na  podstawie 

okre

ś

lonych  kryteriów.  W  kryteriach  oceniania  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom 

oraz 

zakres 

opanowania 

przez 

uczniów 

wiadomo

ś

ci  

i umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia. 

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów nale

Ŝ

y ocenia

ć

 na podstawie: 

  ustnych sprawdzianów poziomu wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  ukierunkowanej  obserwacji  pracy  ucznia  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  wykonanego projektu, 

  prezentacji projektu. 

Obserwuj

ą

c  ucznia  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  i  dokonuj

ą

c  oceny 

pracy nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na umiej

ę

tno

ś

ci:  

 

przygotowywania 

surowców, 

materiałów 

pomocniczych  

i półproduktów zgodnie z receptur

ą

 

  wyja

ś

niania  zasady  działania  podstawowych  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

 

stosowanych do produkcji mas włóknistych,  

  obliczania parametrów technologicznych celulozy, 

  korzystania z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji, 

  prezentowania pracy własnej lub zespołu. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

67 

Na zako

ń

czenie realizacji programu jednostki modułowej wskazane jest 

przeprowadzenie  testu  praktycznego  z  zadaniami  typu  próba  pracy  lub 
zadaniami  nisko  symulowanymi.  Do  zada

ń

  nale

Ŝ

y  opracowa

ć

  kryteria 

oceniania i zasady punktowania. 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich  metod  sprawdzania  zastosowanych  przez  nauczyciela  oraz 
poziom wykonania 

ć

wicze

ń

.  

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

68 

Moduł 311[27].Z3 
Technologia produkcji wyrobów papierniczych 

 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

(słuchacz) powinien umie

ć

  organizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  przygotowywa

ć

 dokumentacj

ę

 produkcyjn

ą

  odczytywa

ć

 i rysowa

ć

 schematy ideowe, wst

ę

pne i techniczne procesów 

technologicznych produkcji papieru i tektury, 

  posługiwa

ć

 si

ę

 dokumentacj

ą

 technologiczn

ą

  charakteryzowa

ć

  metody  produkcji  powlekanych  i niepowlekanych 

papierów drukowych oraz tektury falistej,  

  charakteryzowa

ć

  metody  produkcji  powlekanych  i  niepowlekanych 

papierów do pisania, papierów tissue i papierów specjalnych, 

  prowadzi

ć

 

kontrol

ę

 

wst

ę

pn

ą

mi

ę

dzyoperacyjn

ą

 

ostateczn

ą

 

podczas wytwarzania i przetwarzania papieru i tektury, 

  okre

ś

la

ć

 parametry technologiczne produkcji papieru i tektury, 

  okre

ś

la

ć

 

wpływ 

parametrów 

procesowych 

oraz 

surowców 

pomocniczych  na  przebieg  procesów  technologicznych  i  wła

ś

ciwo

ś

ci 

gotowych wytworów papierniczych, 

  charakteryzowa

ć

 technologi

ę

 formowania papieru i tektury,  

  wyja

ś

nia

ć

  budow

ę

  i  zasad

ę

  działania  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  do  produkcji 

papieru, 

  stosowa

ć

  zasady  eksploatacji  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  w  procesie  produkcji 

papieru i tektury,  

  charakteryzowa

ć

  obiegi  wody  w  procesach  przygotowania  masy 

papierniczej i wytwarzania papieru,  

  planowa

ć

 gospodark

ę

 wodno-

ś

ciekow

ą

 w przemy

ś

le papierniczym, 

  dokonywa

ć

  oceny  zagro

Ŝ

enia 

ś

rodowiska  oraz  podejmowa

ć

  działania 

zwi

ą

zane z jego ochron

ą

  dobiera

ć

 

techniki 

uszlachetniania 

wyko

ń

czania 

produktów 

papierniczych,  

  okre

ś

la

ć

  wła

ś

ciwo

ś

ci  techniczne  papieru  i  tektury  jako  surowców  do 

wyrobu przetworów papierniczych, 

  charakteryzowa

ć

 procesy technologiczne przetwarzania papieru i tektury 

metodami mechanicznymi, 

  posługiwa

ć

  si

ę

  normami  materiałowymi  stosowanymi  w  wytwórstwie 

i przetwórstwie papierniczym, 

  ocenia

ć

 jako

ść

 wyrobów gotowych, 

  okre

ś

la

ć

  sposoby  oznakowywania,  pakowania  i  przechowywania 

wyrobów gotowych, 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

69 

  przestrzega

ć

  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

ś

rodowiska podczas produkcji wyrobów papierniczych. 

 

2. Wykaz jednostek modułowych 
 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 
liczba  godzin 
na realizacj

ę

 

311[27].Z3.01  Organizowanie produkcji papieru i tektury 

  72 

311[27].Z3.02  Wytwarzanie wyrobów papierniczych 

142 

311[27].Z3.03 

Uszlachetnianie i wyko

ń

czanie wyrobów 

papierniczych 

104 

311[27].Z3.04  Wykonywanie obróbki wyrobów papierniczych 

142 

 

Razem 

460  

 
3. Schemat układu jednostek modułowych 

  
 

 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 

311[27].Z3 

Technologia produkcji wyrobów papierniczych 

 

311[27].Z3.01 

Organizowanie produkcji papieru  

i tektury

 

 

311[27].Z3.02 

Wytwarzanie wyrobów 

papierniczych

 

 

311[27].Z3.04 

Wykonywanie obróbki wyrobów 

papierniczych 

311[27].Z3.03 

Uszlachetnianie i wyko

ń

czanie

 

wyrobów papierniczych 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

70 

4. Literatura 

Błasi

ń

ski  H.,  Młodzi

ń

ski  B.:  Aparatura  przemysłu  chemicznego.  WNT, 

Warszawa 1983 
Borowiecki  S.:  Maszyny  i  urz

ą

dzenia  celulozowo-papiernicze.  WSiP,  

Warszawa 1990  
Bartkowski  T.,:  Kształtowanie  i  ochrona 

ś

rodowiska.  PWN,  Warszawa 

1981 
Dojlido  J.,  Zerbe  J.:  Instrumentalne  metody  badania  wody  i 

ś

cieków. 

Arkady, Warszawa 1997 
Drzewi

ń

ska  E.,  Rogaczewski  Z.:  Technologia  celulozy  i  papieru.  Cz.  III 

Powierzchniowe uszlachetnianie papieru. WSiP, Warszawa 1997 
Gayer  R.,  Matysikowa  Z.:  Zbiór  zada

ń

  z  technologii  chemicznej.  WSiP, 

Warszawa 1978 
Gruszczy

ń

ski Cz.: Farby graficzne. WSiP, Warszawa 1984 

Jakucewicz S.: Papier w poligrafii. Wyd. Inicjał, Warszawa 1999 
Jakucewicz S.: Farby drukowe. Korab, Wrocław 2001 
Kikiewicz  Z., Kawka W.: Teoria i budowa maszyn papierniczych.  Cz. I  i II 
WNT, Warszawa 1977 
Koch  R.,  Noworyta  A.:  Procesy  mechaniczne  w  in

Ŝ

ynierii  chemicznej. 

WNT, Warszawa 1995 
Molenda J.: Technologia chemiczna. WSiP, Warszawa 1988 
Molenda J.: Chemia techniczna. WNT, Warszawa 1985 
Przybysz K.: Technologia celulozy i papieru. Cz. II. Technologia papieru. 
WSiP, Warszawa 1997 
Stera  S.:  Konsolidacja  i  wyko

ń

czanie  wst

ę

gi  papieru.  Skrypt  Politechniki 

Łódzkiej, Łód

ź

 1988 

Szwarcsztajn  E.:  Konsolidacja  i  wyko

ń

czanie  wst

ę

gi  papieru.  WNT, 

Warszawa 1983 
Szwarcsztajn E.: Przygotowanie masy papierniczej. WNT, Warszawa 1991 
Wojtczak  A.,  Szwarcsztajn  E.:  Współczesne  polskie  introligatorstwo  
i papiernictwo. Ossolineum, Warszawa 1986 
 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

71 

Jednostka modułowa 311[27].Z3.01 
Organizowanie produkcji papieru i tektury 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  rozpozna

ć

  rodzaje  wytworów  papierniczych  oraz  okre

ś

la

ć

  ich  cechy 

u

Ŝ

ytkowe i zastosowanie, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 dokumentacj

ą

 technologiczn

ą

 produkcji papieru i tektury, 

  skorzysta

ć

  z  norm,  prospektów  i  ofert  firmowych  oraz  atestów 

dotycz

ą

cych surowców i materiałów papierniczych, 

  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy do produkcji wyrobów papierniczych, 

  dobra

ć

  surowce  papiernicze,  chemikalia  i  półprodukty  do  wyrobu 

okre

ś

lonych produktów przemysłu papierniczego. 

  okre

ś

li

ć

  wpływ  podstawowych  parametrów  produkcji  oraz  dodanych 

surowców  pomocniczych  na  przebieg  procesów  technologicznych  
i wła

ś

ciwo

ś

ci gotowych wytworów papierniczych, 

  dobra

ć

 maszyny i  urz

ą

dzenia do przygotowania półproduktów na mas

ę

 

papiernicz

ą

  odczyta

ć

  schematy  układów  przygotowania  masy,  obiegów  wody  do 

celów produkcyjnych i energetycznych, 

  obliczy

ć

 koszty produkcji wytworów papierniczych, 

  okre

ś

li

ć

 wymagania dotycz

ą

ce wody produkcyjnej i energetycznej, 

  dobra

ć

 sposoby przygotowania wody produkcyjnej i energetycznej, 

  obliczy

ć

  zu

Ŝ

ycie  wody  do  produkcji  okre

ś

lonych  półproduktów  

i wytworów papierniczych, 

  dobra

ć

 operacje jednostkowe ci

ą

gu technologicznego produkcji papieru 

pod k

ą

tem wytwarzania okre

ś

lonego asortymentu, 

  okre

ś

li

ć

 rodzaje tektury oraz jej zastosowanie, 

  zaplanowa

ć

 proces wytwarzania tektury, 

  odczyta

ć

 schematy ci

ą

gów technologicznych produkcji tektury, 

  porówna

ć

 przebieg produkcji ró

Ŝ

nych wyrobów tekturowych,  

  dobra

ć

 metody produkcji wyrobów tekturowych, 

  zaplanowa

ć

 produkcj

ę

 okre

ś

lonego wyrobu papierniczego,  

  zaprojektowa

ć

 poszczególne w

ę

zły produkcyjne, 

  okre

ś

li

ć

 zagro

Ŝ

enia dla 

ś

rodowiska wynikaj

ą

ce z działalno

ś

ci zakładów 

bran

Ŝ

y papierniczej, 

  zastosowa

ć

  zasady  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

ś

rodowiska podczas produkcji wyrobów papierniczych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

72 

2. Materiał nauczania

 

Produkty przemysłu papierniczego.  
Surowce papiernicze.  
Gospodarka  energetyczna  w  przedsi

ę

biorstwach  przemysłu  celulozowo-

papierniczego,  wytwarzanie  pary  i  energii,  uzdatnianie  wody  surowej, 
oczyszczanie 

ś

cieków. 

Gospodarka wodna, pobór wody i jej uzdatnianie.  
Gospodarka 

ś

ciekami, ich neutralizacja i odprowadzanie.  

Wytwarzanie pary produkcyjnej, jej obiegi, gospodarka kondensatem.  
Zagro

Ŝ

enia dla 

ś

rodowiska wynikaj

ą

ce z produkcji celulozowo-papierniczej. 

Surowce do produkcji papieru. 
Rodzaje tektury. 
Metody wytwarzania tektury. 
Dobór urz

ą

dze

ń

 do przygotowania półproduktów do papieru i tektury. 

Parametry produkcji papieru i tektury. 
Operacje  jednostkowe  w  ci

ą

gu  technologicznym  produkcji  papieru  

i tektury. 
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

ce podczas produkcji 

wyrobów papierniczych. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Dobieranie i przygotowanie surowców do produkcji papieru.  

  Dobieranie  chemikaliów,  dodatków  oraz  półproduktów  do  produkcji 

okre

ś

lonych wyrobów papierniczych.  

  Odczytywanie atestów surowców i materiałów papierniczych. 

  Rysowanie schematów uj

ęć

 wody produkcyjnej i energetycznej. 

  Rysowanie 

schematów 

uzdatniania 

wody 

produkcyjnej  

i energetycznej. 

  Obsługiwanie instalacji uzdatniania wody. 

  Obliczanie  zapotrzebowania  na  wod

ę

  do  procesu  przygotowania 

półproduktów do produkcji papieru i tektury. 

  Planowanie  działa

ń

  zwi

ą

zanych  z  ograniczeniem  zu

Ŝ

ycia 

ś

wie

Ŝ

ej  wody 

w przemy

ś

le papierniczym. 

  Obliczanie kosztów produkcji wyrobów papierniczych. 

  Rozpoznawanie 

technologii 

produkcji 

papieru 

na 

podstawie 

dokumentacji technicznej.  

  Opracowywanie  projektu  wytwarzania  papieru  w formie  graficznej  

i opisowej. 

  Dobieranie maszyn i urz

ą

dze

ń

 do produkcji papieru i tektury. 

  Obliczanie wydajno

ś

ci wybranych w

ę

złów produkcyjnych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

73 

  Rysowanie 

schematu 

linii 

technologicznej 

produkcji 

wyrobów 

papierniczych. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Próbki wyrobów papierniczych. 
Dokumentacja technologiczna. 
Schematy procesów technologicznych. 
Plansze, foliogramy, prezentacje multimedialne oraz filmy dydaktyczne 
dotycz

ą

ce procesu technologicznego produkcji papieru i tektury. 

Teksty przewodnie i instrukcje do 

ć

wicze

ń

.  

Normy. 
Poradniki.  
Czasopisma specjalistyczne. 
Katalogi wyrobów gotowych. 
Materiały reklamowe. 
Instrukcje bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej  

oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

 

Realizacja  programu  jednostki  modułowej  ma  na  celu  przygotowanie 

uczniów  do  planowania  oraz  organizacji  procesu  produkcji  papieru  
i tektury. 

Podczas 

procesu 

nauczania–uczenia 

si

ę

 

nale

Ŝ

wykorzysta

ć

 

wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów uzyskane w trakcie realizacji programu 

modułu  311[27].Z1  -  Chemia  stosowana  oraz  311[27].Z2  -  Technologia 
produkcji mas włóknistych.  

W  osi

ą

gni

ę

ciu  celów  kształcenia  istotne  znaczenie  ma  dobór  metod 

nauczania  oraz 

ś

rodków  dydaktycznych.  Podczas  realizacji  programu 

jednostki  modułowej  wskazane  jest  stosowanie  nast

ę

puj

ą

cych  metod 

nauczania:  wykład  konwersatoryjny,  pokaz  z  obja

ś

nieniem,  dyskusja 

dydaktyczna, metoda projektów oraz 

ć

wiczenia praktyczne.  

Realizacja tre

ś

ci programowych  wspomaganych 

ć

wiczeniami umo

Ŝ

liwia 

kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  wa

Ŝ

nych  w  zawodzie,  takich  jak:  ł

ą

czenie  ze 

sob

ą

  ró

Ŝ

nych  elementów  wiedzy,  dostrzeganie  zale

Ŝ

no

ś

ci  mi

ę

dzy  nimi, 

rozwi

ą

zywanie 

problemów, 

wnioskowanie, 

uzasadnianie 

przyj

ę

tych 

rozwi

ą

za

ń

 oraz doskonalenie umiej

ę

tno

ś

ci samokształcenia.  

Podczas  omawiania  poszczególnych  procesów  wytwarzania  wyrobów 

papierniczych  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  szczególn

ą

  uwag

ę

  na  zagadnienia 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz problemy ochrony 

ś

rodowiska. 

    W trakcie zaj

ęć

 uczniowie powinni mie

ć

 mo

Ŝ

liwo

ść

 korzystania z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji,  jak:  instrukcje,  poradniki,  materiały  informacyjne

 

dotycz

ą

ce  nowoczesnych  urz

ą

dze

ń

  przemysłu  papierniczego,  normy, 

czasopisma specjalistyczne, katalogi wyrobów gotowych, zasoby Internetu. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

74 

Program 

jednostki 

modułowej 

nale

Ŝ

realizowa

ć

  w 

pracowni 

technologicznej.  Uczniowie  powinni  pracowa

ć

  w  grupie  do  15  osób, 

w zespołach 2-3 osobowych. Praca grupowa uczy współpracy z zespołem 
oraz wspólnego podejmowania decyzji  i rozwi

ą

zywania problemów.  

 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno 

odbywa

ć

  si

ę

  przez  cały  czas  realizacji  programu  nauczania  na  podstawie 

okre

ś

lonych  kryteriów.  Proces  oceniania  powinien  obejmowa

ć

  diagnoz

ę

 

stanu  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  w  odniesieniu  do  celów 

kształcenia.  Nale

Ŝ

y  rejestrowa

ć

  post

ę

py  uczniów  w  toku  realizacji 

programu  nauczania  oraz  rozpoznawa

ć

  trudno

ś

ci  w  osi

ą

ganiu  zało

Ŝ

onych 

celów. 

Systematyczne  prowadzenie  kontroli  i  oceny  post

ę

pów  uczniów 

umo

Ŝ

liwia  korygowanie  stosowanych  metod  nauczania  oraz  form 

organizacyjnych pracy uczniów.   

Do  sprawdzenia  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  mo

Ŝ

na  zastosowa

ć

sprawdziany  ustne  i  pisemne,  testy  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  oraz  obserwacj

ę

 

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Przed  przyst

ą

pieniem  ucznia  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  praktycznych, 

nauczyciel  sprawdza  jego  wiedz

ę

  stosuj

ą

c  test  pisemny  lub  sprawdzian 

ustny  z  zakresu  organizowania  produkcji  wyrobów  papierniczych. 
Warunkiem  dopuszczenia  do  wykonywania 

ć

wiczenia  powinna  by

ć

 

pozytywna ocena sprawdzianu. 

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne sprawdzane s

ą

 poprzez obserwacj

ę

 czynno

ś

ci 

uczniów  w  trakcie  wykonywania 

ć

wicze

ń

.  Podczas  obserwacji  nale

Ŝ

zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  posługiwanie si

ę

 dokumentacj

ą

 techniczn

ą

 i technologiczn

ą

  kalkulacj

ę

 kosztów produkcji wyrobów papierniczych, 

  organizacj

ę

 stanowiska pracy, 

  korzystanie z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji, 

  prac

ę

 w zespole. 

Kontrol

ę

  poprawno

ś

ci  wykonania 

ć

wiczenia  nale

Ŝ

y  przeprowadzi

ć

  

w  trakcie  i  po  jego  wykonaniu.  Ucze

ń

  powinien  samodzielnie  sprawdzi

ć

 

wyniki  swojej  pracy  według  opracowanego  przez  nauczyciela  arkusza 
samooceny.  Nast

ę

pnie,  według  tego  samego  arkusza,  nauczyciel  ocenia 

poprawno

ść

 i jako

ść

 wykonanego zadania. 

Po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu  jednostki  modułowej  proponuje  si

ę

 

zastosowanie  testu  pisemnego.  Zadania  w  te

ś

cie  mog

ą

  by

ć

  otwarte  

(krótkie odpowiedzi z luk

ą

) lub zamkni

ę

te wielokrotnego wyboru. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

75 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich  metod  sprawdzania  zastosowanych  przez  nauczyciela  oraz 
poziom wykonania 

ć

wicze

ń

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

76 

Jednostka modułowa 311[27].Z3.02 
Wytwarzanie wyrobów papierniczych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy do produkcji wyrobów papierniczych, 

  dobra

ć

  i  przygotowa

ć

  surowce  odpowiednio  do  ich  wła

ś

ciwo

ś

ci 

technologicznych, 

  dobra

ć

  sposoby  magazynowania  surowców  włóknistych  oraz  innych 

surowców stosowanych w produkcji wyrobów papierniczych, 

  przewidzie

ć

 

mo

Ŝ

liwe 

do 

wyst

ą

pienia 

problemy 

technologiczne 

wynikaj

ą

ce z bł

ę

dów w przygotowaniu masy papierniczej, 

  dobra

ć

 dodatki i wypełniacze do produkcji wyrobów papierniczych, 

  dobra

ć

 maszyny i urz

ą

dzenia do wykonania okre

ś

lonego wyrobu 

papierniczego,  

  zlokalizowa

ć

  poszczególne  obiegi  wodno-masowe  w  maszynie 

papierniczej, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 rodzaje kadzi wyst

ę

puj

ą

cych w ci

ą

gu technologicznym, 

  wykona

ć

  podstawowe  obliczenia  bilansu  materiałowego  procesu 

technologicznego,  

  zaplanowa

ć

 proces formowania wst

ę

gi papierniczej, 

  zapobiec nieprawidłowo

ś

ciom procesu formowania wst

ę

gi papierniczej, 

  zaplanowa

ć

 proces technologiczny prasowania wst

ę

gi papierniczej, 

  dobra

ć

 prasy papiernicze do rodzaju produkowanych wyrobów, 

  wyja

ś

ni

ć

  rol

ę

  sit  papierniczych,  filców  prasowych  i  suszników  

w procesie technologicznym,  

  dobra

ć

  sposoby  zakładania  sit  papierniczych,  filców  prasowych 

i suszników, 

  zaplanowa

ć

 proces suszenia wst

ę

gi papierniczej,  

  skontrolowa

ć

 parametry procesu produkcji papieru i tektury, 

  wyja

ś

ni

ć

 działanie tekturnicy, 

  dobra

ć

 maszyny do zwijania papieru, 

  zaplanowa

ć

  produkcj

ę

  wyrobów  papierniczych  przez  wytłaczanie  

i spil

ś

nianie formowe,  

  okre

ś

li

ć

  zasady  przygotowywania  masy  papierniczej  do  wytwarzania 

wyrobów przez wytłaczanie i spil

ś

nianie formowe, 

  zorganizowa

ć

 magazynowanie, składowanie oraz transport wyrobów, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  podczas  obsługi 

maszyn i urz

ą

dze

ń

 stosowanych do produkcji wyrobów papierniczych. 

 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

77 

2. Materiał nauczania 

Zasady organizacji stanowiska pracy do produkcji wyrobów papierniczych.  
Przygotowanie do produkcji wyrobów papierniczych. 
Dodatki i wypełniacze stosowane do produkcji wyrobów papierniczych. 
Sposoby magazynowania surowców włóknistych. 
Technologia produkcji wyrobów papierniczych. 
Operacje jednostkowe procesu produkcji papieru i tektury. 
Obiegi wodno-masowe papierni.  
Kadzie papiernicze. 
Bilans materiałowy.  
Maszyny i urz

ą

dzenia do wytwarzania wst

ę

gi papierniczej.  

Suszenie wst

ę

gi papierniczej. 

Prasy papiernicze, sita papiernicze, filce prasowe, suszniki. 
Budowa i zasada działania tekturnicy.  
Kontrola i sterowanie procesem produkcji papieru i tektury. 
Zasady eksploatacji maszyn i urz

ą

dze

ń

 stosowanych do produkcji wyrobów 

papierniczych. 
Zwijanie papieru. 
Otrzymywanie  wyrobów  papierniczych  przez  wytłaczanie  i  spil

ś

nianie 

formowe. 
Magazynowanie, składowanie i transport gotowych wyrobów papierniczych. 
Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  przy  obsłudze  maszyn  

i urz

ą

dze

ń

 stosowanych do produkcji wyrobów papierniczych. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Dobieranie  dodatków  masowych  oraz  okre

ś

lanie  ich  wpływu  na 

wła

ś

ciwo

ś

ci produkowanego papieru.  

  Rozpoznawanie elementów budowy maszyny papierniczej. 

  Sporz

ą

dzanie krzywych suszenia dla ró

Ŝ

nych odmian papieru. 

  Obliczanie wydajno

ś

ci maszyny papierniczej. 

  Okre

ś

lanie wpływu czynników technologicznych formowania prasowania 

i suszenia na wła

ś

ciwo

ś

ci gotowego wyrobu. 

  Planowanie kompozycji masy włóknistej do spil

ś

niania formowego. 

  Planowanie  produkcji  masy  papierniczej  do  wytłaczania  kubków  

i pojemników. 

  Obsługiwanie automatu do formowania kubków i pojemników. 

  Dobieranie  patrycy  i  matrycy  dla  okre

ś

lonego  rozmiaru  wytłaczarki  do 

jaj. 

  Formowanie wytłaczanek na prasie hydraulicznej. 

 

 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

78 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Masy papiernicze. 
Próbki klejów i barwników stosowanych w papiernictwie. 
Modele urz

ą

dze

ń

 i maszyn papierniczych.  

Schematy technologiczne i rysunki urz

ą

dze

ń

 maszyn papierniczych.  

Instrukcje obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

 papierniczych. 

Dokumentacja  Techniczno-Ruchowa  wybranych  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

 

papierniczych. 
Foliogramy dotycz

ą

ce procesów wytwarzania wyrobów papierniczych.   

Katalogi maszyn papierniczych i urz

ą

dze

ń

Materiały informacyjne, reklamowe. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz

ą

ce procesu 

technologicznego wytwarzania wyrobów papierniczych. 

Podczas  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  podstawowe 

parametry  technologiczne,  budow

ę

  urz

ą

dze

ń

  oraz  zasady  obsługi  maszyn  

i urz

ą

dze

ń

 do produkcji papieru i tektury. 

W  procesie  nauczania-uczenia  si

ę

  zaleca  si

ę

  stosowa

ć

  metody 

nauczania,  takie  jak:  pokaz  z  obja

ś

nieniem,  metod

ę

  projektów, 

przewodniego tekstu oraz 

ć

wiczenia praktyczne.  

Metoda  przewodniego  tekstu  wymaga  przygotowania  materiałów  do 

wykonania 

ć

wicze

ń

, tj. pyta

ń

 prowadz

ą

cych i formularzy do wypełniania. 

Zamieszczone  w  programie 

ć

wiczenia  stanowi

ą

  propozycj

ę

,  któr

ą

 

nauczyciel mo

Ŝ

e wykorzysta

ć

 w czasie zaj

ęć

 lub opracowa

ć

 inne 

ć

wiczenia 

wspomagaj

ą

ce realizacj

ę

 programu jednostki modułowej. Podczas 

ć

wicze

ń

 

nauczyciel  powinien  obserwowa

ć

  prac

ę

  ucznia,  wskazywa

ć

  popełniane 

ę

dy oraz udziela

ć

 wskazówek.  

Uczniowie  powinni  mie

ć

  mo

Ŝ

liwo

ść

  korzystania  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł 

informacji  takich,  jak:  schematy,  plansze,  foliogramy,  modele  linii 
produkcyjnych  przedsi

ę

biorstwa  wytwarzaj

ą

cego  wyroby  papiernicze, 

zasoby Internetu.  

W  trakcie  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  kształtowanie 

postaw zawodowych, takich jak: utrzymanie porz

ą

dku na stanowisku pracy, 

prowadzenie  racjonalnej  gospodarki  materiałowej,  staranne  wykonywanie 
zada

ń

, przestrzeganie zasad bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy. 

Realizacj

ę

 programu jednostki modułowej mo

Ŝ

e ułatwi

ć

 zorganizowanie 

wycieczki  do  przedsi

ę

biorstwa  przetwórstwa  papierniczego  w celu 

obserwacji  przebiegu  procesów  wytwarzania  wyrobów  papierniczych  oraz 
poznania rzeczywistych warunków pracy. 

Program 

jednostki 

modułowej 

nale

Ŝ

realizowa

ć

  w 

pracowni 

technologicznej  i  w  warsztatach  szkolnych.  Uczniowie  powinni  pracowa

ć

  

w grupie do 15 osób, w zespołach 2-3 osobowych.  

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

79 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno 

odbywa

ć

  si

ę

  przez  cały  czas  realizacji  programu  nauczania  na  podstawie 

okre

ś

lonych  kryteriów.  W  kryteriach  oceniania  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom 

oraz  zakres  opanowania  przez  uczniów  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci 

wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia. 

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów nale

Ŝ

y ocenia

ć

 na podstawie: 

  ustnych sprawdzianów poziomu wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  ukierunkowanej  obserwacji  pracy  ucznia  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  wykonanego projektu, 

  prezentacji projektu. 

Obserwuj

ą

c  ucznia  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  i  dokonuj

ą

c  oceny 

pracy nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na umiej

ę

tno

ś

ci:  

 

przygotowywania  surowców,  materiałów  pomocniczych  i  półproduktów 
zgodnie z dokumentacj

ą

,  

 

  wyja

ś

niania  zasady  działania  oraz  obsługi  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

 

stosowanych do produkcji papieru i tektury,  

  korzystania z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji, 

  prezentowania pracy własnej lub zespołu. 

Na zako

ń

czenie realizacji programu jednostki modułowej wskazane jest 

przeprowadzenie  testu  praktycznego  z  zadaniami  typu  próba  pracy  lub 
zadaniami  nisko  symulowanymi.  Do  zada

ń

  nale

Ŝ

y  opracowa

ć

  kryteria 

oceniania i zasady punktowania.  

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich  metod  sprawdzania  zastosowanych  przez  nauczyciela  oraz 
poziom wykonania 

ć

wicze

ń

.  

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

80 

Jednostka modułowa 311[27].Z3.03

 

Uszlachetnianie i wyko

ń

czanie wyrobów 

papierniczych 
  

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  uzasadni

ć

 

potrzeb

ę

 

cel 

uszlachetniania 

papieru 

i wyrobów 

papierniczych, 

  dobra

ć

 metody uszlachetniania powierzchniowego papieru i tektur, 

  dobra

ć

 urz

ą

dzenia gładz

ą

ce, 

  okre

ś

li

ć

 sposoby zaklejania powierzchniowego papieru,  

  zaplanowa

ć

 

proces 

technologiczny 

przygotowania 

mieszanek 

pigmentowo-klejowych do powlekania papieru, 

  zaplanowa

ć

  proces  technologiczny  powierzchniowego  zaklejania 

papieru,  

  obsłu

Ŝ

y

ć

  maszyny  i  urz

ą

dzenia  stosowane  do  uszlachetniania 

powierzchniowego papieru i tektur, 

  dobra

ć

 

ś

rodki  wi

ąŜą

ce  do  zaklejania  powierzchniowego  i  powlekania 

papieru, 

  okre

ś

li

ć

 zasady obsługi pras zaklejaj

ą

cych, powlekaj

ą

cych i kalandrów, 

  dobra

ć

  technologie  wytwarzania  papierów  specjalnych:  do  kopiowania 

metodami  chemicznymi,  papierów  rejestracyjnych  oraz  papierów  
o wła

ś

ciwo

ś

ciach barierowych,  

  dobra

ć

 technologie wytwarzania tektury falistej, 

  okre

ś

li

ć

 zasady obsługi maszyn do produkcji tektury falistej, 

  obsłu

Ŝ

y

ć

 maszyn

ę

 do produkcji tektury falistej, 

  dobra

ć

 kleje do sklejania warstw tektury falistej, 

  skorzysta

ć

 z literatury zawodowej i innych 

ź

ródeł informacji, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa,  higieny  pracy  i  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej. 

 

2. Materiał nauczania 

Metody uszlachetniania powierzchniowego papieru i tektur.  
Proces technologiczny powierzchniowego zaklejania papieru. 
Technologia wytwarzania papieru i tektury z powłokami pigmentowymi. 
Proces  technologiczny  przygotowania  mieszanek  pigmentowo-klejowych 
do powlekania papieru. 
Kalandrowanie wyrobów papierniczych. 
Budowa  oraz  zasady  działania  pras  zaklejaj

ą

cych, powlekaj

ą

cych 

i kalandrów. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

81 

Technologie  wytwarzania  papierów  specjalnych:  do  kopiowania  metodami 
chemicznymi,  papierów  rejestracyjnych  oraz  papierów  o wła

ś

ciwo

ś

ciach 

barierowych.  
Proces technologiczny wytwarzania tektury falistej. 
Budowa i zasada działania maszyn do produkcji tektury falistej. 
Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony 

ś

rodowiska 

stosowane podczas uszlachetniania i wyko

ń

czania wyrobów papierniczych. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Rozpoznawanie powlekanych papierów drukowych. 

  Przygotowanie 

ś

rodków  wi

ąŜą

cych  stosowanych  do  uszlachetniania 

papieru. 

  Dobieranie  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  do  wytwarzania  papieru  zaklejanego 

powierzchniowo. 

  Rozpoznawanie 

wyrobów 

papierniczych 

uszlachetnionych 

powierzchniowo na podstawie próbek oraz katalogów. 

  Rozró

Ŝ

nianie  papierów  do  kopiowania  oraz  papierów  rejestracyjnych  

i barierowych. 

  Rozró

Ŝ

nianie rodzajów tektury falistej. 

  Przygotowywanie klejów do produkcji tektury falistej. 

  Rozpoznawanie  elementów  maszyn  stosowanych  do  produkcji  tektury 

falistej. 

  Posługiwanie  si

ę

  instrukcjami  obsługi  maszyn  do  produkcji  tektury 

falistej. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Materiały eksploatacyjne: 

ś

rodki wi

ąŜą

ce, kleje, mieszanki pigmentowo-

klejowe. 
Próbki wyrobów papierniczych uszlachetnionych powierzchniowo. 
Plansze ze schematami technologicznymi. 
Filmy  dydaktyczne,  foliogramy  dotycz

ą

ce  technologicznego  procesu 

uszlachetniania wyrobów papierniczych. 
Polskie Normy. 
Katalogi wyrobów gotowych. 
Katalogi maszyn papierniczych. 
Czasopisma specjalistyczne. 
Materiały reklamowe. 
  

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

 

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce uszlachetniania 

i wyko

ń

czania wyrobów papierniczych.  

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

82 

Podczas  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  technologi

ę

 

wytwarzania  tektury  falistej  oraz  na  technologie  uszlachetniania 
powierzchniowego  wyrobów  papierniczych,  zarówno  podczas  nanoszenia 

Ŝ

nego  rodzaju  powłok  (zaklejanie  powierzchniowe,  powlekanie)  jak  

i obróbki mechanicznej (kalandrowanie).  

Zaleca  si

ę

,  aby  podczas  realizacji  programu  nauczania  stosowa

ć

 

aktywizuj

ą

ce  i  praktyczne  metody  nauczania,  takie  jak:  dyskusja 

dydaktyczna,  metoda  projektów,  pokaz  z  obja

ś

nieniem, 

ć

wiczenia 

praktyczne.  

Realizacja tre

ś

ci programowych  wspomaganych 

ć

wiczeniami umo

Ŝ

liwia 

kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  wa

Ŝ

nych  w  zawodzie,  takich  jak:  ł

ą

czenie  ze 

sob

ą

  ró

Ŝ

nych  elementów  wiedzy,  dostrzeganie  zale

Ŝ

no

ś

ci  mi

ę

dzy  nimi, 

rozwi

ą

zywanie 

problemów, 

wnioskowanie, 

uzasadnianie 

przyj

ę

tych 

rozwi

ą

za

ń

 oraz doskonalenie umiej

ę

tno

ś

ci samokształcenia. 

 

    

Podczas 

ć

wicze

ń

  praktycznych  nauczyciel  powinien  obserwowa

ć

  prac

ę

 

ucznia, wskazywa

ć

 popełniane bł

ę

dy i udziela

ć

 wskazówek.  

Wskazane  jest,  aby  uczniowie  korzystali  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji, 

takich  jak:  normy,  dokumentacja  technologiczna,  instrukcje,  katalogi, 
poradniki,  materiały  informacyjne  dotycz

ą

ce  nowoczesnych  technologii 

oraz zasoby Internetu. 

Dla  ułatwienia  zrozumienia  realizowanych  tre

ś

ci  kształcenia  wskazane 

jest prezentowanie filmów dydaktycznych.  

Zaleca  si

ę

  równie

Ŝ

  organizowanie  wycieczek  do  przedsi

ę

biorstw 

przetwórstwa  papierniczego  w celu  obserwacji  przebiegu  procesów 
uszlachetniania  wyrobów  papierniczych  oraz  gdzie  uczniowie  b

ę

d

ą

  mogli 

zapozna

ć

 si

ę

 z rzeczywistymi warunkami pracy. 

Program 

jednostki 

modułowej 

nale

Ŝ

realizowa

ć

  w 

pracowni 

technologicznej  i  w  warsztatach  szkolnych.  Uczniowie  powinni  pracowa

ć

  

w grupie do 15 osób, indywidualnie lub w zespołach 2-3 osobowych.  

 
6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno 

odbywa

ć

  si

ę

  przez  cały  czas  realizacji  programu  nauczania  na  podstawie 

okre

ś

lonych  kryteriów.  W  kryteriach  oceniania  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom 

oraz  zakres  opanowania  przez  uczniów  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci 

wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia.  

Systematyczne  prowadzenie  kontroli  i  oceny  post

ę

pów  uczniów 

umo

Ŝ

liwia  korygowanie  stosowanych  metod  nauczania  oraz  form 

organizacyjnych pracy uczniów. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

83 

Podczas  kontroli  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  zwraca

ć

  uwag

ę

  na 

umiej

ę

tno

ść

 operowania zdobyt

ą

 wiedz

ą

, merytoryczn

ą

 jako

ść

 wypowiedzi, 

stosowanie poj

ęć

 technicznych i wnioskowanie. 

Do sprawdzenia osi

ą

gni

ęć

 edukacyjnych uczniów mo

Ŝ

na zastosowa

ć

:  

  ustne sprawdziany poziomu wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci,  

  testy osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  praktyczne sprawdziany, 

  ukierunkowana obserwacja czynno

ś

ci ucznia w trakcie wykonywania 

ć

wicze

ń

Kontrol

ę

  poprawno

ś

ci  wykonania 

ć

wiczenia  nale

Ŝ

y  przeprowadzi

ć

  

w  trakcie  i  po  jego  wykonaniu.  Ucze

ń

  powinien  samodzielnie  sprawdzi

ć

 

wyniki  swojej  pracy  według  opracowanego  przez  nauczyciela  arkusza 
samooceny.  Nast

ę

pnie,  według  tego  samego  arkusza,  nauczyciel  ocenia 

poprawno

ść

 i jako

ść

 wykonanego zadania. 

Po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu  jednostki  modułowej  proponuje  si

ę

 

zastosowanie  testu  dydaktycznego.  Zadania  w  te

ś

cie  mog

ą

  by

ć

  otwarte  

(krótkie odpowiedzi z luk

ą

) lub zamkni

ę

te wielokrotnego wyboru. 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich  metod  sprawdzania  zastosowanych  przez  nauczyciela  oraz 
poziom wykonania 

ć

wicze

ń

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

84 

Jednostka modułowa 311[27].Z3.04

 

Wykonywanie obróbki wyrobów papierniczych 
 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy do obróbki wyrobów papierniczych, 

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  dokumentacj

ą

  techniczn

ą

  dotycz

ą

c

ą

  obróbki  wyrobów 

papierniczych, 

  dobra

ć

 metody obróbki wyrobów papierniczych, 

  dobra

ć

 maszyny i urz

ą

dzenia do wyko

ń

czania papieru i tektury, 

  dobra

ć

 maszyny i urz

ą

dzenia do ci

ę

cia papieru, 

  dobra

ć

 maszyny i urz

ą

dzenia do przewijania papieru, 

  dobra

ć

 metody formowania wyrobów papierniczych, 

  dobra

ć

 maszyny i urz

ą

dzenia do krojenia papieru, 

  wykona

ć

  czynno

ś

ci  zwi

ą

zane  z  r

ę

cznym  krojeniem  wyrobów 

papierniczych,  

  dobra

ć

 urz

ą

dzenia do zgniatania i składania papieru, 

  dobra

ć

 urz

ą

dzenia do zwijania papieru, 

  wykona

ć

 formowanie wyrobów papierniczych poprzez zwijanie, 

  dobra

ć

 urz

ą

dzenia do sklejania i zszywania papieru, 

  wykona

ć

  czynno

ś

ci  zwi

ą

zane  z  zszywaniem  i  sklejaniem  wyrobów 

papierniczych, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 techniki drukowania, 

  dobra

ć

 papier do okre

ś

lonej techniki drukowania, 

  okre

ś

li

ć

  zasady  druku  fleksograficznego,  offsetowego,  wypukłego  

i wkl

ę

słego, 

  dobra

ć

  farby  drukarskie  i 

ś

rodki  pomocnicze  do  ró

Ŝ

nych  technik 

drukowania, 

  obsłu

Ŝ

y

ć

 urz

ą

dzenia drukarskie, 

  przygotowa

ć

 fotoskłady, 

  oceni

ć

 jako

ść

 druku, 

  skorzysta

ć

  z  norm,  katalogów,  literatury  zawodowej  oraz  innych 

ź

ródeł 

informacji, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 

2. Materiał nauczania 

Metody obróbki wyrobów papierniczych. 
Formowanie papieru przez krojenie. 
Narz

ę

dzia i maszyny do krojenia papieru i tektury. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

85 

Formowanie papieru przez składanie i sklejanie. 
Narz

ę

dzia,  maszyny  i  kleje  do  wyrobu  przetworów  papierniczych  przez 

składanie i sklejanie. 
Formowanie papieru przez zwijanie.  
Narz

ę

dzia i maszyny do wyrobu przetworów papierniczych przez zwijanie. 

Formowanie papieru przez zszywanie.  
Narz

ę

dzia i maszyny do zszywania przetworów papierniczych.  

Podstawowe techniki drukowania. 
Wyroby papiernicze stosowane w poligrafii. 
Materiały drukarskie do liniowania i drukowania na papierze, kartonie 
i tekturze. 
Sprz

ę

t, narz

ę

dzia i maszyny do liniowania i drukowania. 

Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony 

ś

rodowiska 

stosowane podczas obróbki wyrobów papierniczych. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Ci

ę

cie r

ę

czne no

Ŝ

em płaskim papieru i tektury. 

  Ci

ę

cie r

ę

czne no

Ŝ

em okr

ą

głym papieru i tektury.  

  Ci

ę

cie papieru i tektury no

Ŝ

ycami introligatorskimi. 

  Krojenie papieru i tektury krajark

ą

 jednono

Ŝ

ow

ą

  Wycinanie z papieru i tektury wycinark

ą

 ró

Ŝ

nych wzorów. 

  Wykonywanie  półproduktów  przez  r

ę

czne  zginanie  i  przegniatanie  

papieru oraz tektury. 

  Przygotowywanie klejów do klejenia wyrobów. 

  Przygotowywanie półproduktów do zszywania i sklejania. 

  Sklejanie półproduktów ró

Ŝ

nymi technikami. 

  Wykonywanie tulei z papieru i kartonu i ich przekrawanie poprzeczne. 

  Wykonywanie pudełek przez zwijanie sposobem r

ę

cznym. 

  Wykonywanie wybranych opraw introligatorskich. 

  Wykonywanie pudełek jednostkowych i zbiorczych z tektury litej i falistej. 

  Dobieranie  narz

ę

dzi  i  materiałów  do  liniowania  wybranych  przetworów 

papieru w lini

ę

 i kratk

ę

.  

  Wybieranie  kaszty  zecerskiej,  narz

ę

dzi,  czcionek  oraz  układanie 

prostego zestawu tekstu. 

  Przygotowywanie  fotoskładu,  formy  drukarskiej,  maszyny  dociskowej 

oraz wykonywanie druku, sprawdzanie jako

ś

ci i dokonywanie korekty. 

  Ocenianie jako

ś

ci druku. 

  Wykonywanie 

nadruków 

offsetowych 

na 

okre

ś

lonym 

wyrobie 

papierniczym.  

 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

86 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Materiały do klejenia i drukowania. 
Schematy technologiczne. 
Narz

ę

dzia  do  obróbki  wyrobów  papierniczych:  no

Ŝ

e  płaskie  i  okr

ą

głe, 

no

Ŝ

yce introligatorskie. 

Maszyny do obróbki wyrobów papierniczych: wycinarki, gilotyny, bobiniarki, 
zszywarki, koperciarki. 
Urz

ą

dzenia  i  narz

ę

dzia  do  drukowania:  kaszty  zecerskie,  maszyny  do 

druku offsetowego, drukarki atramentowe i laserowe. 
Filmy  dydaktyczne,  prezentacje  multimedialne  oraz  foliogramy  dotycz

ą

ce 

narz

ę

dzi, maszyn i urz

ą

dze

ń

 do obróbki wyrobów papierniczych. 

Polskie Normy. 
Czasopisma specjalistyczne. 
Katalogi wyrobów gotowych. 
Materiały reklamowe. 

 
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  stosowania 

Ŝ

nych  metod  obróbki  wyrobów  papierniczych  -  ci

ę

cia,  zgniatania, 

składania, zwijania, drukowania oraz formowania.  

Istotn

ą

  rol

ę

  w  osi

ą

ganiu  celów  kształcenia  ma  dobór  metod  nauczania 

oraz 

ś

rodków  dydaktycznych.  Wskazane  jest  stosowanie  takich  metod 

nauczania, jak: pokaz z obja

ś

nieniem, metoda przypadków, projektów oraz 

ć

wiczenia praktyczne.  

W  trakcie 

ć

wicze

ń

  nauczyciel  powinien  obserwowa

ć

  prac

ę

  ucznia, 

wskazywa

ć

  popełniane  bł

ę

dy  oraz  naprowadza

ć

  na  wła

ś

ciwy  tok  pracy. 

Zamieszczone  w  programie  jednostki  modułowej 

ć

wiczenia  stanowi

ą

 

propozycj

ę

,  któr

ą

  nauczyciel  mo

Ŝ

e  wykorzysta

ć

  w  czasie  zaj

ęć

  lub 

opracowa

ć

  inne 

ć

wiczenia  wspomagaj

ą

ce  realizacj

ę

  programu  jednostki 

modułowej.  

W  procesie  dydaktycznym  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  kształtowanie 

postaw zawodowych, takich jak: staranne wykonywanie zada

ń

, utrzymanie 

porz

ą

dku  na  stanowisku  pracy,  prowadzenie  racjonalnej  gospodarki 

materiałowej oraz przestrzeganie zasad bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy. 

Dla  ułatwienia  zrozumienia  realizowanych  tre

ś

ci  kształcenia  wskazane 

jest  prezentowanie  filmów  dydaktycznych,  korzystanie  z  modeli  maszyn  
i  urz

ą

dze

ń

,  plansz  i  foliogramów,  a  tak

Ŝ

e  zorganizowanie  wycieczki 

dydaktycznej do zakładu papierniczego. 

W trakcie zaj

ęć

 nale

Ŝ

y umo

Ŝ

liwi

ć

 uczniom korzystanie z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł 

informacji  dotycz

ą

cych  nowoczesnych  technologii,  takich  jak:  normy, 

instrukcje,  literatura  fachowa,  czasopisma  specjalistyczne,  poradniki, 
katalogi, materiały reklamowe, zasoby Internetu.  

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

87 

Program 

jednostki 

modułowej 

nale

Ŝ

realizowa

ć

  w 

pracowni 

technologicznej  i  w  warsztatach  szkolnych

 

wyposa

Ŝ

onych  w  nowoczesne 

ś

rodki  dydaktyczne.  Zaj

ę

cia  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  grupach  do  15  osób, 

indywidualnie lub w zespołach 2-3 osobowych.

 

 

 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno 

odbywa

ć

  si

ę

  przez  cały  czas  realizacji  programu  nauczania  na  podstawie 

okre

ś

lonych  kryteriów.  W  kryteriach  oceniania  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom 

oraz 

zakres 

opanowania 

przez 

uczniów 

wiadomo

ś

ci  

i umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia. 

Systematyczne  prowadzenie  kontroli  i  oceny  post

ę

pów  uczniów 

umo

Ŝ

liwia  korygowanie  stosowanych  metod  nauczania  oraz  form 

organizacyjnych pracy uczniów. 

Podczas  kontroli  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  zwraca

ć

  uwag

ę

  na 

umiej

ę

tno

ść

 operowania zdobyt

ą

 wiedz

ą

, merytoryczn

ą

 jako

ść

 wypowiedzi, 

stosowanie poj

ęć

 technicznych i wnioskowanie. 

Ocena  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  ma  aktywizowa

ć

  i  mobilizowa

ć

  do  pracy 

zarówno ucznia jak i nauczyciela. Nale

Ŝ

y jej dokonywa

ć

 na podstawie: 

  ustnych sprawdzianów wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci,  

  pisemnych sprawdzianów (testy osi

ą

gni

ęć

 szkolnych), 

  ukierunkowanej obserwacji czynno

ś

ci ucznia w trakcie wykonywania 

ć

wicze

ń

Na 

zako

ń

czenie 

realizacji 

programu 

jednostki 

proponuje 

si

ę

 

przeprowadzi

ć

  test  pisemny  z  zadaniami  otwartymi  lub  test  praktyczny  

z  zadaniami  typu  próba  pracy.  Test  praktyczny  nale

Ŝ

y  zaopatrzy

ć

  

w kryteria oceny i schemat punktowania. 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich  metod  sprawdzania  zastosowanych  przez  nauczyciela  oraz 
poziom wykonania 

ć

wicze

ń

 

 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

88 

Moduł 311[27].Z4 
Praktyka zawodowa 

 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  charakteryzowa

ć

 struktur

ę

 organizacyjn

ą

 wydziałów produkcyjnych oraz 

zakres zada

ń

, obowi

ą

zków i odpowiedzialno

ś

ci pracowników, 

  współpracowa

ć

 przy planowaniu i realizacji zada

ń

 produkcyjnych, 

  charakteryzowa

ć

  struktur

ę

  organizacyjn

ą

  wydziału  utrzymania  ruchu 

oraz zakres zada

ń

, obowi

ą

zków i odpowiedzialno

ś

ci pracowników, 

  współpracowa

ć

 przy planowaniu i realizacji zada

ń

 z zakresu utrzymania 

ruchu, 

  współpracowa

ć

  przy  planowaniu  i  realizacji  zada

ń

  z  zakresu  kontroli 

jako

ś

ci, 

  wykonywa

ć

 

prace 

na 

wybranych 

stanowiskach 

zgodnie  

z obowi

ą

zuj

ą

cymi procedurami, 

  analizowa

ć

  schematy  obiegów  wody  do  celów  produkcyjnych 

i energetycznych, 

  obsługiwa

ć

 instalacje uzdatniania wody, 

  okre

ś

la

ć

 zagro

Ŝ

enia dla 

ś

rodowiska wynikaj

ą

ce z działalno

ś

ci zakładów 

bran

Ŝ

y celulozowo-papierniczej, 

  posługiwa

ć

 

si

ę

 

Dokumentacj

ą

 

Techniczno-Ruchow

ą

 

maszyn  

i urz

ą

dze

ń

, normami, literatur

ą

 techniczn

ą

  stosowa

ć

 

zalecenia 

Urz

ę

du 

Dozoru 

Technicznego, 

przepisy 

bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  i  ochrony 

ś

rodowiska podczas wykonywania pracy. 

 

2. Wykaz jednostek modułowych 
 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

Zestawienie jednostek modułowych 

Orientacyjna 

liczba godzin 

na realizacj

ę

 

311[27].Z4.01  Planowanie, wytwarzanie i kontrola wyrobów 

papierniczych  

105 

311[27].Z4.02  Gospodarowanie 

wod

ą

 

przedsi

ę

biorstwie 

papierniczym 

  35 

 

 

                                                                    Razem 

140 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

89 

3. Schemat układu jednostek modułowych 

 
 
 
 

 
 
 

  

 

Zaleca 

si

ę

aby 

uczniowie 

odbyli 

praktyk

ę

 

zawodow

ą

  

w przedsi

ę

biorstwach stanowi

ą

cych ich potencjalnie miejsca pracy. 

Praktyka  zawodowa  powinna  by

ć

  tak  zorganizowana,  aby  umo

Ŝ

liwi

ć

 

uczniom  zastosowanie  i  pogł

ę

bienie  zdobytej  wiedzy  i  umiej

ę

tno

ś

ci 

zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy.  

Nale

Ŝ

y  stwarza

ć

  uczniom  mo

Ŝ

liwo

ść

  odbycia  praktyki  zawodowej  

w przedsi

ę

biorstwach przemysłu papierniczego o pełnym cyklu produkcji. 

Program praktyki zawodowej nale

Ŝ

y traktowa

ć

 w sposób elastyczny. Ze 

wzgl

ę

dów  organizacyjnych,  dopuszcza  si

ę

  pewne  zmiany  zwi

ą

zane 

ze specyfik

ą

 przedsi

ę

biorstwa, w którym ucze

ń

 odbywa praktyk

ę

.  

 

311[27].Z4.01 

Planowanie, wytwarzanie i kontrola 

wyrobów papierniczych 

 

311[27].Z4.02 

Gospodarowanie wod

ą

  

w przedsi

ę

biorstwie papierniczym 

311[27].Z4 

Praktyka zawodowa 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

90 

Jednostka modułowa 311[27].Z4.01 
Planowanie, 

wytwarzanie 

kontrola 

wyrobów 

papierniczych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  wyja

ś

ni

ć

 struktur

ę

 organizacyjn

ą

 wydziałów produkcyjnych,  

  scharakteryzowa

ć

  struktur

ę

  organizacyjn

ą

  wydziału  przygotowania  mas 

papierniczych, 

  scharakteryzowa

ć

 struktur

ę

 organizacyjn

ą

 wydziału produkcji papieru, 

  scharakteryzowa

ć

  struktur

ę

  organizacyjn

ą

  wydziału  produkcji  tektury 

oraz okre

ś

li

ć

 zakres zada

ń

 i odpowiedzialno

ś

ci pracowników, 

  scharakteryzowa

ć

  struktur

ę

  organizacyjn

ą

  wydziału  uszlachetniania  

i  wyko

ń

czania  papieru  oraz  okre

ś

li

ć

  zakres  zada

ń

  i  odpowiedzialno

ś

ci 

pracowników, 

  zastosowa

ć

  zasady  współpracy  podczas  planowania  i  realizacji  zada

ń

 

produkcyjnych, 

  zaplanowa

ć

 procesy produkcyjne, 

  scharakteryzowa

ć

 struktur

ę

 organizacyjn

ą

 wydziału kontroli jako

ś

ci oraz 

okre

ś

li

ć

 zakres zada

ń

 i odpowiedzialno

ś

ci pracowników, 

  wykona

ć

  prace  na  wybranych  stanowiskach  zgodnie  z  obowi

ą

zuj

ą

cymi 

procedurami, 

  scharakteryzowa

ć

  obieg  dokumentów  zwi

ą

zanych  z  planowaniem, 

wytwarzaniem i kontrol

ą

 produktów, 

  sprawdzi

ć

 zgodno

ść

 przebiegu procesu produkcji oraz kontroli wyrobów 

z przyj

ę

tymi zało

Ŝ

eniami, 

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  dokumentacj

ą

  technologiczn

ą

,  normami,  literatur

ą

 

techniczn

ą

  zastosowa

ć

  zalecenia  Urz

ę

du  Dozoru  Technicznego,  przepisy 

bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  i  ochrony 

ś

rodowiska podczas wykonywania pracy. 

 

2. Materiał nauczania 

Organizacja pracy w wydziałach produkcyjnych celulozy i papieru. 
Poznanie dokumentacji wydziałów. 
Udział w pracy na wybranych stanowiskach produkcyjnych. 
Poznanie zasad planowania i technologicznego opracowywania zamówie

ń

 

na wyroby papiernicze. 
Przygotowanie dokumentacji produkcyjnej. 
Organizacja kontroli jako

ś

ci. 

Udział w odbiorze jako

ś

ciowym wyrobów papierniczych. 

Organizacja pracy w laboratorium.   

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

91 

Poznanie  prowadzonych  w  laboratorium  bada

ń

  oraz  sposoby  pobierania  

i znakowania prób. 

 
3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Realizacja 

praktyki 

zawodowej 

powinna 

umo

Ŝ

liwi

ć

 

uczniom 

zastosowanie  i  pogł

ę

bienie  zdobytej  wiedzy  i  umiej

ę

tno

ś

ci  zawodowych  

w rzeczywistych warunkach pracy. 

Podczas 

odbywania 

praktyki 

ucze

ń

 

powinien 

zapozna

ć

 

si

ę

  

z  organizacj

ą

  wydziałów  produkcyjnych  przedsi

ę

biorstw  celulozowo-

papierniczych  oraz  uczestniczy

ć

  w  wykonywaniu  zada

ń

  obejmuj

ą

cych 

planowanie  i  przygotowanie  produkcji,  jak  równie

Ŝ

  wytwarzanie  i  kontrol

ę

 

gotowych wyrobów.  

W  trakcie  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  wykorzysta

ć

 

wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci opanowane w module 311[27].Z2 - Technologia 

produkcji  mas  włóknistych  oraz  311[27].Z3  -  Technologia  produkcji 
wyrobów papierniczych.  

Przed 

rozpocz

ę

ciem 

zaj

ęć

 

nale

Ŝ

udzieli

ć

 

uczniom  

instrukta

Ŝ

u w zakresie przestrzegania przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny 

pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska.  Zaleca  si

ę

 

zapozna

ć

  uczniów  z  programem  oraz  szczegółowym  harmonogramem 

praktyki oraz z zasadami obsługi urz

ą

dze

ń

 i sprz

ę

tu technicznego. 

Program 

jednostki 

modułowej 

powinien 

by

ć

 

realizowany  

w  wydziałach:  produkcji  mas  włóknistych,  produkcji  papieru,  wyko

ń

czania  

i uszlachetniania papieru. 

Praktyki  organizowane  w  przedsi

ę

biorstwach  przemysłu  papierniczego 

uczniowie  powinni  odbywa

ć

  pod  kierunkiem  pracowników  posiadaj

ą

cych 

odpowiednie  kwalifikacje  i  do

ś

wiadczenie  zawodowe.  Podczas  praktyki 

nale

Ŝ

y  obserwowa

ć

  prac

ę

  uczniów  i  udziela

ć

  pomocy  w  rozwi

ą

zywaniu 

problemów zawodowych.  

Zaleca  si

ę

  równie

Ŝ

  udział  uczniów  w  spotkaniach  i  szkoleniach 

prowadzonych 

przez 

specjalistów 

przedsi

ę

biorstwa 

przemysłu 

papierniczego.  

Ucze

ń

  zobowi

ą

zany  jest  do  prowadzenia  dzienniczka  praktyki 

zawodowej,  w  którym  dokumentuje  jej  przebieg  opisuj

ą

c  codziennie 

wykonywane czynno

ś

ci

 

i spostrze

Ŝ

enia.  

 

4. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  powinno  odbywa

ć

  si

ę

  na 

podstawie  znanych  uczniom kryteriów  przez cały  czas  realizacji  programu 
jednostki modułowej.  

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

92 

     Dokonuj

ą

c oceny pracy uczniów nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 równie

Ŝ

  zdyscyplinowanie i punktualno

ść

  pracowito

ść

,  dokładno

ść

  i  rzetelno

ść

  w  wykonywaniu  powierzonych 

zada

ń

  umiej

ę

tno

ść

 organizowania własnej pracy, 

  jako

ść

 wykonanej pracy, 

  przestrzeganie  regulaminów  obowi

ą

zuj

ą

cych  w  przedsi

ę

biorstwie 

przemysłu 

papierniczego 

oraz 

przestrzeganie 

przepisów 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy. 

Po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu  jednostki  modułowej  opiekun 

praktyki zawodowej powinien wpisa

ć

 w dzienniczku praktyki opini

ę

 o pracy 

i post

ę

pach ucznia oraz ocen

ę

 ko

ń

cow

ą

 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

93 

 
Jednostka modułowa 311[27].Z4.02 
Gospodarowanie 

wod

ą

 

przedsi

ę

biorstwie 

papierniczym 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  wyja

ś

ni

ć

 

obieg 

wody 

stosowanej 

do 

celów 

produkcyjnych 

i energetycznych, 

  okre

ś

li

ć

 

ź

ródła poboru wody i sposoby jej uzdatniania, 

  narysowa

ć

 schematy uj

ęć

 wody produkcyjnej i energetycznej, 

  odczyta

ć

  schematy  technologiczne  uzdatniania  wody  do  celów 

produkcyjnych i energetycznych, 

  obsłu

Ŝ

y

ć

 urz

ą

dzenia do uzdatniania wody, 

  okre

ś

li

ć

  zu

Ŝ

ycie  wody  do  produkcji  okre

ś

lonych  półproduktów  

i wytworów papierniczych, 

  wyja

ś

ni

ć

 proces wytwarzania pary wodnej oraz obiegu kondensatu, 

  obsłu

Ŝ

y

ć

 urz

ą

dzenia chłodnicze, 

  okre

ś

li

ć

  zagro

Ŝ

enia  dla 

ś

rodowiska  wynikaj

ą

ce  z  działalno

ś

ci 

przedsi

ę

biorstw bran

Ŝ

y celulozowo-papierniczej, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej i ochrony 

ś

rodowiska. 

 

2. Materiał nauczania 

Poznanie gospodarki wodnej w przedsi

ę

biorstwach przemysłu celulozowo-

papierniczego, wytwarzanie pary, uzdatnianie wody surowej, oczyszczanie 

ś

cieków. 

Poznanie wielko

ś

ci poboru wody i jej uzdatniania.  

Poznanie gospodarki 

ś

ciekami, ich neutralizacji i odprowadzania.  

Poznanie  wytwarzania  pary  produkcyjnej,  jej  obiegu  i gospodarowania 
kondensatem.  
Poznanie 

urz

ą

dze

ń

 

chłodniczych 

oraz 

stosowanych 

czynników 

chłodniczych. 
Stosowanie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  przy  obsłudze 

urz

ą

dze

ń

 wodno-

ś

ciekowych. 

Rozpoznawanie  zagro

Ŝ

e

ń

  dla 

ś

rodowiska  wynikaj

ą

cych  z  działalno

ś

ci 

przedsi

ę

biorstw bran

Ŝ

y celulozowo-papierniczej. 

 

3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki  

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  doskonalenie 

nabytych  w  procesie  kształcenia  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  zawodowych  

w rzeczywistych warunkach pracy.  

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

94 

Podczas 

odbywania 

praktyki 

ucze

ń

 

powinien 

zapozna

ć

 

si

ę

  

z  zasadami  gospodarki  wodnej  w  przedsi

ę

biorstwie  oraz  uczestniczy

ć

  

w wykonywaniu zada

ń

 zwi

ą

zanych z wytwarzaniem pary, obsługi urz

ą

dze

ń

 

chłodniczych oraz odprowadzaniem i neutralizacj

ą

 

ś

cieków.  

W  trakcie  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  wykorzysta

ć

 

wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  ucznia  opanowane  w  module  311[27].Z2  - 

Technologia  produkcji  mas  włóknistych  oraz  311[27].Z3  -  Technologia 
produkcji wyrobów papierniczych. 

Wykonywanie  zada

ń

  podczas  praktyki  zawodowej  powinno  umo

Ŝ

liwi

ć

 

uczniom  zastosowanie  i  pogł

ę

bienie  zdobytej  wiedzy  i  umiej

ę

tno

ś

ci 

zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy.  

Przed  rozpocz

ę

ciem  praktyki  zawodowej  nale

Ŝ

y  zapozna

ć

  uczniów  

z  programem  oraz  szczegółowym  harmonogramem  praktyki,  zasadami  
i  instrukcjami  obsługi  urz

ą

dze

ń

  i  sprz

ę

tu  technicznego,  przepisami 

bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska,  a  tak

Ŝ

e  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  obowi

ą

zek  przestrzegania 

regulaminu obowi

ą

zuj

ą

cego w przedsi

ę

biorstwie papierniczym.  

Program 

jednostki 

modułowej 

powinien 

by

ć

 

realizowany  

w wydziałach: planowania i organizacji produkcji. 

Uczniowie  pod  nadzorem  instruktora  powinni  wykonywa

ć

  samodzielnie 

okre

ś

lone  zadania  zawodowe.  Proces  realizacji  programu  praktyk  

i  przygotowania  uczniów  do  ich  przyszłej  pracy  zawodowej  powinien 
kształtowa

ć

 

cechy 

osobowo

ś

ciowe, 

takie 

jak: 

obowi

ą

zkowo

ść

zdyscyplinowanie,  poczucie  współodpowiedzialno

ś

ci  za  wykonywane 

zadanie zawodowe. 

Ucze

ń

  zobowi

ą

zany  jest  do  prowadzenia  dzienniczka  praktyki 

zawodowej,  w  którym  dokumentuje  jej  przebieg  opisuj

ą

c  codziennie 

wykonywane czynno

ś

ci

 

i spostrze

Ŝ

enia.  

  

4. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  powinno  odbywa

ć

  si

ę

  na 

podstawie  znanych  uczniom kryteriów  przez cały  czas  realizacji  programu 
jednostki modułowej.  

Umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  nale

Ŝ

y  ocenia

ć

  obserwuj

ą

c  ich  prac

ę

  podczas 

wykonywania zada

ń

 zawodowych. 

W procesie sprawdzania i oceniania nale

Ŝ

y zwraca

ć

 uwag

ę

 na:  

  analizowanie  schematów  technologicznych  uzdatniania  wody  do  celów 

produkcyjnych i energetycznych, 

  planowanie gospodarki wod

ą

 w przedsi

ę

biorstwach papierniczych, 

  okre

ś

lanie 

ź

ródeł 

poboru 

wody 

do 

celów 

produkcyjnych  

i energetycznych, 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

95 

  dobieranie  metod  uzdatniania  wody  do  celów  produkcyjnych  

i energetycznych, 

  obliczanie  zu

Ŝ

ycia  wody  do  produkcji  okre

ś

lonych  półproduktów  

i wyrobów papierniczych,  

  okre

ś

lanie  zagro

Ŝ

enia  dla 

ś

rodowiska  wynikaj

ą

cego  z  działalno

ś

ci 

przedsi

ę

biorstw bran

Ŝ

y celulozowo-papierniczej. 

 

Dokonuj

ą

c oceny pracy uczniów nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 równie

Ŝ

  zdyscyplinowanie i punktualno

ść

  pracowito

ść

,  dokładno

ść

  i  rzetelno

ść

  w  wykonywaniu  powierzonych 

zada

ń

  umiej

ę

tno

ść

 organizowania własnej pracy, 

  jako

ść

 wykonanej pracy, 

  przestrzeganie  regulaminów  obowi

ą

zuj

ą

cych  w  przedsi

ę

biorstwie 

przemysłu 

papierniczego 

oraz 

przestrzeganie 

przepisów 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy. 

Po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu  jednostki  modułowej  opiekun 

praktyki zawodowej powinien wpisa

ć

 w dzienniczku praktyki opini

ę

 o pracy 

i post

ę

pach ucznia oraz ocen

ę

 ko

ń

cow

ą

 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

96 

Moduł 311[27].S1 
Technologia przetwórstwa papierniczego  
 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  okre

ś

la

ć

 kierunki zagospodarowania wyselekcjonowanych papierniczych 

surowców wtórnych, 

  przeprowadzi

ć

  badania  ankietowe  w

ś

ród  potencjalnych  dostawców 

odpadów papierniczych, 

  planowa

ć

 strategie zagospodarowywania surowców wtórnych, 

  okre

ś

la

ć

  zadania  marketingowe  odbiorców  papierniczych  surowców 

wtórnych, 

  planowa

ć

 badania i sonda

Ŝ

e rynku obrotu surowcami wtórnymi, 

  analizowa

ć

 i opracowywa

ć

 wyniki bada

ń

 i sonda

Ŝ

y, 

  rozró

Ŝ

nia

ć

 techniki przetwórstwa makulatury, 

  wskazywa

ć

 nowoczesne urz

ą

dzenia recyklingu makulatury, 

  rozpoznawa

ć

 poszczególne rodzaje maszyn i urz

ą

dze

ń

 przetwórczych,  

  wskazywa

ć

 zadania kontroli jako

ś

ci produkcji, 

  wytwarza

ć

 wyroby w sposób ekologiczny. 

 

2. Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

liczba godzin na 

realizacj

ę

 

311[27].S1.01  Pozyskiwanie papierniczych surowców 

wtórnych 

78 

311[27].S1.02  Przetwarzanie wyrobów papierniczych 

62 

 

   Razem             140 

 

3. Schemat układu jednostek modułowych 

 
 
 

311[27].S1 

Technologia przetwórstwa 

papierniczego 

 

311[27].S1.02 

Przetwarzanie wyrobów 

papierniczych

 

311[27].S1.01 

Pozyskiwanie papierniczych 

surowców wtórnych 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

97 

4. Literatura 

Borowiecki S.: Maszyny i urz

ą

dzenia papiernicze. WSiP, Warszawa 1979 

Gromadzki  J.:  Poskropka  W.,:  Technologia  drewna.  Cz.  I.  PWRiL, 
Warszawa 1980 
Przybysz K.: Technologia celulozy i papieru. Cz. II. Technologia papieru. 
WSiP, Warszawa 1997 
Szwarcsztajn E.: Przygotowanie masy papierniczej. WNT, Warszawa 1991 
Wojciechowski T.: Marketing na rynku 

ś

rodków produkcji

 

Polskie. 

Wydawnictwo Ekonomiczne S.A. Warszawa 2003 

 
 

Wykaz literatury nale

Ŝ

y aktualizowa

ć

 w miar

ę

 ukazywania si

ę

 nowych 

pozycji wydawniczych. 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

98 

 

Jednostka modułowa 311[27].S1.01 
Pozyskiwanie papierniczych surowców wtórnych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  wyja

ś

ni

ć

  poj

ę

cia  zwi

ą

zane  z  recyklingiem  i  odzyskiem  wyrobów 

papierniczych, 

  okre

ś

li

ć

 kierunki zagospodarowania wyselekcjonowanych papierniczych 

surowców wtórnych, 

  zaplanowa

ć

  badania  okre

ś

laj

ą

ce  rynek  papierniczych  surowców 

wtórnych, 

  sporz

ą

dzi

ć

  ankiet

ę

  dotycz

ą

c

ą

  pozyskiwania  papierniczego  surowca 

wtórnego na rynku odpadów, 

  przeprowadzi

ć

  badania  ankietowe  w

ś

ród  potencjalnych  dostawców 

odpadów papierniczych, 

  opracowa

ć

 

strategie 

rozwoju 

przedsi

ę

biorstwa 

pozyskuj

ą

cego 

papiernicze surowce wtórne, 

  opracowa

ć

 plan działa

ń

 marketingowych firmy pozyskuj

ą

cej papiernicze 

surowce wtórne, 

  sformułowa

ć

  zadania  dla  poszczególnych  działów  przedsi

ę

biorstwa 

zajmuj

ą

cego si

ę

 obrotem surowcami wtórnymi, 

  zaplanowa

ć

 akcj

ę

 promuj

ą

c

ą

 pozyskiwanie odpadów papierniczych. 

 

2. Materiał nauczania 

Recykling i odzysk wyrobów papierniczych. 
Badania ankietowe rynku surowców wtórnych. 
Strategie rozwoju firm pozyskuj

ą

cych papiernicze surowce wtórne. 

Marketingowe zarz

ą

dzanie przedsi

ę

biorstwem.  

Zadania  działów:  reklamy,  marketingu,  logistyki  oraz  analiz  finansowych 
w obrocie papierniczymi surowcami wtórnymi. 
  

3. 

Ć

wiczenia 

  Planowanie  działa

ń

  zwi

ą

zanych  z  recyklingiem  i  odzyskiem  wyrobów 

papierniczych w regionie. 

  Okre

ś

lanie 

sposobów 

zagospodarowania 

wyselekcjonowanych 

papierniczych surowców wtórnych. 

  Opracowywanie  planu  bada

ń

  okre

ś

laj

ą

cych  rynek  papierniczych 

surowców wtórnych. 

  Opracowywanie ankiety pod k

ą

tem mo

Ŝ

liwo

ś

ci pozyskania okre

ś

lonego 

papierniczego surowca wtórnego na rynku odpadów. 

  Opracowywanie  planu  działalno

ś

ci  marketingowej  firmy  pozyskuj

ą

cej 

papiernicze surowce wtórne. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

99 

  Formułowanie  zada

ń

  dla  poszczególnych  działów  współczesnego 

przedsi

ę

biorstwa

 

zajmuj

ą

cego si

ę

 obrotem surowcami wtórnymi. 

  Planowanie akcji promuj

ą

cej pozyskiwanie odpadów papierniczych. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Dokumentacja bada

ń

 i sonda

Ŝ

y marketingowych. 

Opracowania wyników bada

ń

 i sonda

Ŝ

y. 

Plany marketingowe firm. 
Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce metod badania rynku. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  zagadnienia  dotycz

ą

ce 

pozyskiwania  papierniczych  surowców  wtórnych  oraz  opracowywania 
strategii rozwoju firm zajmuj

ą

cych si

ę

 papierniczymi surowcami wtórnymi. 

Podczas  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  umiej

ę

tno

ść

 

okre

ś

lania 

kierunków 

zagospodarowywania 

wyselekcjonowanych 

papierniczych  surowców  wtórnych  oraz  prowadzenia  analizy  bada

ń

 

rynkowych 

umo

Ŝ

liwiaj

ą

cych 

podejmowanie 

działa

ń

 

zwi

ą

zanych  

z recyklingiem odpadów papierniczych.   

W  procesie  nauczania-uczenia  si

ę

  zaleca  si

ę

  stosowa

ć

  metody 

nauczania, takie jak: dyskusja dydaktyczna, metoda przypadków, projektów 
oraz 

ć

wiczenia praktyczne. 

Metoda  projektów  daje  mo

Ŝ

liwo

ść

  doskonalenia  i  pogł

ę

biania  wiedzy, 

planowania,  rozwi

ą

zywania  problemów  i  korzystania  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł 

informacji.  

Tematyka  projektów  mo

Ŝ

e  dotyczy

ć

  badania  rynku  papierniczych 

surowców wtórnych, planowania gospodarki surowcami wtórnymi, badania 
korzy

ś

ci wynikaj

ą

cych z recyklingu i odzysku wyrobów papierniczych. 

Wskazane  jest,  aby  uczniowie  korzystali  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji. 

Osi

ą

gni

ę

cie zało

Ŝ

onych celów ułatwi wzbogacenie procesu dydaktycznego 

filmami dydaktycznymi. 

Program 

jednostki 

modułowej 

nale

Ŝ

realizowa

ć

  w 

pracowni 

technologicznej  oraz  w  pracowni  informatyki.  Zaj

ę

cia  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  

w  grupach  do  15  osób,  uczniowie  powinni  pracowa

ć

  indywidualnie  lub 

w zespołach 2-3 osobowych.  

 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno 

odbywa

ć

  si

ę

  przez  cały  czas  realizacji  programu  nauczania  na  podstawie 

okre

ś

lonych  kryteriów.  W  kryteriach  oceniania  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

100 

oraz  zakres  opanowania  przez  uczniów  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci 

wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia. 

Systematyczne  prowadzenie  kontroli  i  oceny  post

ę

pów  uczniów 

umo

Ŝ

liwia  korygowanie  stosowanych  metod  nauczania  oraz  form 

organizacyjnych pracy uczniów. 

Do  sprawdzenia  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  mo

Ŝ

na  zastosowa

ć

sprawdziany  ustne  i  pisemne,  testy  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  oraz  obserwacj

ę

 

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas  sprawdzania  i  oceniania  projektów  proponuje  si

ę

  zwróci

ć

 

uwag

ę

 na: 

  trafno

ść

 koncepcji projektu, 

  dobór materiałów 

ź

ródłowych, 

  plan projektu, 

  podział 

zada

ń

 

oraz 

stopie

ń

 

zaanga

Ŝ

owania 

si

ę

 

uczestników  

w realizacj

ę

 projektu, 

  stopie

ń

 realizacji zamierzonych celów, 

  wykonanie i prezentacj

ę

 projektu.  

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  uczniów  nale

Ŝ

y  ocenia

ć

  podczas  obserwacji 

wykonywanych 

ć

wicze

ń

 

oraz 

poprzez 

stosowanie 

sprawdzianów 

praktycznych z zadaniami typu próba pracy. 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela, poziom 
wykonania 

ć

wicze

ń

 oraz wykonanie i prezentacj

ę

 projektu. 

 
 

 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

101 

Jednostka modułowa 311[27].S1.02 
Przetwarzanie wyrobów papierniczych 
 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  scharakteryzowa

ć

 recykling wyrobów papierniczych, 

  sklasyfikowa

ć

 makulaturowe surowce papiernicze, 

  okre

ś

li

ć

 wykorzystanie substancji włóknistych zawartych w makulaturze 

do okre

ś

lonego wyrobu papierniczego,  

  rozró

Ŝ

ni

ć

 metody przetwórstwa makulatury, 

  scharakteryzowa

ć

 chemiczne metody uzdatniania makulatury, 

  wyja

ś

ni

ć

  zasady  działania  i  eksploatacji  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

 

do ponownego rozwłókniania i mielenia półproduktów włóknistych, 

  obsłu

Ŝ

y

ć

 maszyny  i urz

ą

dzenia do ponownego rozwłókniania i mielenia 

półproduktów włóknistych, 

  skontrolowa

ć

 przebieg procesów ponownego rozwłókniania i mielenia,  

  oceni

ć

 jako

ść

 wyrobu papierniczego wytworzonego z makulatury, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 dokumentacj

ą

 technologiczn

ą

 oraz Dokumentacj

ą

 

Techniczno-Ruchow

ą

 

maszyn i urz

ą

dze

ń

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  i  ochrony 

ś

rodowiska  podczas  przerobu  wyrobów 

papierniczych. 

 

2. Materiał nauczania 

Techniki przetwórstwa makulatury. 
Maszyny  i  urz

ą

dzenia  do  przygotowania  rozwłókniania,  oczyszczania, 

sortowania,  mielenia  makulatury  i  półproduktów  włóknistych  -  obsługa  
i eksploatacja. 
Kontrola procesów, parametry procesowe. 
Kontrola jako

ś

ci produkcji. 

Wyroby papiernicze otrzymywane z makulatury.  
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Klasyfikowanie makulaturowych surowców papierniczych. 

  Okre

ś

lanie  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  wykorzystania  substancji  włóknistych  zawartych 

w makulaturze do okre

ś

lonego wyrobu papierniczego.  

  Rozró

Ŝ

nianie metod przetwórstwa makulatury. 

  Rysowanie  schematów  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  do  rozwłókniania  i  mielenia 

półproduktów włóknistych. 

  Obsługiwanie  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  do  rozwłókniania  i mielenia 

półproduktów włóknistych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

102 

  Kontrolowanie przebiegu procesów rozwłókniania i mielenia. 

  Badanie jako

ś

ci wyrobu papierniczego wytworzonego z makulatury. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Schematy technologiczne. 
Dokumentacja techniczno-technologiczna. 
Foliogramy, ilustracje. 
Polskie Normy. 
Czasopisma specjalistyczne. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  zagadnienia  dotycz

ą

ce 

nowoczesnych 

technologii 

produkcji 

wyrobów 

papierniczych  

z wykorzystaniem surowców wtórnych.  

Podczas  realizacji  programu  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci  dobierania  metod  ponownego  rozwłókniania  i mielenia 

włóknistych  surowców  wtórnych  oraz  badania  jako

ś

ci  uzyskanego  wyrobu 

papierniczego. 

Zaleca  si

ę

,  aby  podczas  realizacji  programu  nauczania  stosowa

ć

 

nast

ę

puj

ą

ce 

metody 

nauczania: 

wykład 

problemowy, 

pokaz 

z obja

ś

nieniem,  pokaz  z  instrukta

Ŝ

em,  metoda  przewodniego  tekstu, 

metoda projektów

 

oraz 

ć

wiczenia praktyczne. 

Realizacja tre

ś

ci programowych  wspomaganych 

ć

wiczeniami umo

Ŝ

liwia 

kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  wa

Ŝ

nych  w  zawodzie,  takich  jak:  ł

ą

czenie  ze 

sob

ą

  ró

Ŝ

nych  elementów  wiedzy,  dostrzeganie  zale

Ŝ

no

ś

ci  mi

ę

dzy  nimi, 

rozwi

ą

zywanie 

problemów, 

wnioskowanie, 

uzasadnianie 

przyj

ę

tych 

rozwi

ą

za

ń

 oraz doskonalenie umiej

ę

tno

ś

ci samokształcenia. 

Dla  ułatwienia  zrozumienia  realizowanych  tre

ś

ci  kształcenia  wskazane 

jest 

organizowanie 

wycieczek 

dydaktycznych 

celu 

poznania 

stosowanych  metod  i  technologii  podczas  przetwarzania  wyrobów 
papierniczych oraz zapoznania si

ę

 z rzeczywistymi warunkami pracy.   

Program 

jednostki 

modułowej 

nale

Ŝ

realizowa

ć

  w 

pracowni 

technologicznej.  Zaj

ę

cia  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  grupach  do  15  osób 

podzielonych  na  2-3  osobowe  zespoły.

 

Praca  grupowa  uczy  współpracy  

z  zespołem  oraz  wspólnego  podejmowania  decyzji  i  rozwi

ą

zywania 

problemów. 

 

6. Propozycje 

metod 

sprawdzania 

oceny 

osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno 

odbywa

ć

  si

ę

  przez  cały  czas  realizacji  programu  nauczania  na  podstawie 

okre

ś

lonych  kryteriów.  W  kryteriach  oceniania  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

103 

oraz  zakres  opanowania  przez  uczniów  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci 

wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia. 

Do  sprawdzenia  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  mo

Ŝ

na  zastosowa

ć

sprawdziany  ustne  i  pisemne,  testy  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  oraz  obserwacj

ę

 

czynno

ś

ci uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Wiadomo

ś

ci  teoretyczne  niezb

ę

dne  do  realizacji 

ć

wicze

ń

  praktycznych 

mog

ą

  by

ć

  sprawdzane  za  pomoc

ą

  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych.  Zadania  

w  te

ś

cie  mog

ą

  by

ć

  otwarte  (krótkiej  odpowiedzi,  z  luk

ą

)  lub  zamkni

ę

te 

(wyboru wielokrotnego, na dobieranie, prawda-fałsz). 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  uczniów  nale

Ŝ

y  ocenia

ć

  podczas  obserwacji 

wykonywanych 

ć

wicze

ń

 

oraz 

poprzez 

stosowanie 

sprawdzianów 

praktycznych z zadaniami typu próba pracy. 
     W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich  metod  sprawdzania  zastosowanych  przez  nauczyciela  oraz 
poziom wykonania 

ć

wicze

ń

.