ekonomika


E K O N O M I K A T U R Y S T Y K I

Zakres:

1) Umiejscowienie przedmiotu wśród dyscyplin naukowych i zjawisk gospodarczych

•Turystyka- ruch turystyczny

2) Definicje turystyki z punktu widzenia:

- przedmiotu- ujęcie socjologiczne, przestrzenne, ekonomiczne.

- ze względu na podmiot formujących doktrynę: organizacje międzynarodowe (WTO), krajowe organizacje i urzędy zajmujące się turystyką.

- statystyką

- praktyką turystyczną

•Pojęcie turysty wg. WTO:

Turysta- to osoba, która przebywa w podróży dłużej niż 24 h i korzysta min. z jednego noclegu.

•Turystyka- ogół działań ludzi, którzy podróżują, przebywają na wypoczynku, w interesach i innych celach przez okres krótszy niż jeden rok bez przerwy w miejscach znajdujących się poza ich zwykłym otoczeniem

•Ekonomiczne skutki tych działań to przedmiot zainteresowania EKONOMIKI.

•Rekreacja- jako wypoczynek bez konieczności podróży.

•Turystyka z punktu widzenia ekonomii to:

- podaż

- popyt

- skutki ekonomiczne z tym związane

•Przemysł turystyczny - przedsiębiorstwa i obiekty oferujące usługi i urządzenia dla turystów i osób korzystających z rekreacji.

•Ekonomia- nauka o stosunkach ekonomicznych i prawach rządzących produkcją i podziałem, wymianą i konsumpcją na różnych szczeblach rozwoju społeczeństwa, początkowo kojarzona tylko z produkcją, dopiero potem doszły usługi.

•Ekonomika turystyki- to nauka zajmująca się badaniem zjawisk i prawidłowości ekonomicznych występujących w turystyce, mająca na celu ustalenie metodami naukowymi najbardziej efektywnych instrumentów polityki turystyki i zarządzania, zmierzających do optymalnego zaspokojenia szeroko rozumianych potrzeb społecznych związanych z tą dziedziną.

•Nie jest to sztuka dla sztuki, ale musi:

- służyć rozwojowi

- uwzględniać prawa ekonomii

- uwzględniać przy formułowaniu polityki turystyki

- sprzyjać podejmowaniu optymalnych decyzji

Jest to dyscyplina wyjściowa dla wielu sfer działalności

•Ekonomiczny aspekt turystyki XIX w.:

- pierwsze źródła mówiące o ekonomicznych skutkach turystyki to 1896 r. Szwajcaria (podkreślano pozytywne dla mieszkańców efekty przyjazdu turystów do miejscowości uzdrowiskowych)

- Austria- Graz 1883 r. „przemysł turystyczny jest dziedziną służącą odwiedzającym”, przemysł turystyczny to przełom XIX i XX w.

•Ekonomiki funkcjonalne

np. przedsiębiorstwa turystycznego

hotelarstwa

marketing

zarządzanie

•W Polsce od lat 90-tych rozwija się ekonomika turystyki- wcześniej była to działalność socjalna państwa często łączona ze sportem i rekreacją w strukturze zarządzania.

• Obecnie w Polsce turystyka jest w resorcie gospodarki. Analizami ekonomicznymi i innymi zajmują się w Polsce:

•Obecna tendencja to orientacja rynkowa w turystyce:

- nastawiona na produkt (rynek sprzedawcy)

- nastawiona na sprzedaż (rynek nabywcy)

- marketing

•Najważniejszym zadaniem ekonomiki jest: co trzeba badać, jakie kategorie ekonomiczne są najważniejsze dla branży, jak unikać kosztownych ale nieefektywnych badań.

•Zakon Templariuszy był „ pierwszym biurem podróży”, 1100- 1117 r.- „pierwszy łańcuch hotelowy”- ich zakony, siedziby były w pewnym oddaleniu od siebie, tak by w jednym dniu można było przemieścić się z jednego do drugiego obiektu.

•Małżeństwa i wojny były powodami przemieszczania się ludności. Wyprawy Marco Polo (opis trasy przejazdu, przejścia) przyczynił się do rozwoju turystyki.

•Wielkie odkrycia geograficzne były także przyczyną rozwoju wiedzy o świecie i kolejnych wypraw, podróży i rozwoju gospodarczego.

Chęć leczenia się - podróże do wód.

Pod koniec XIX w. ogromne migracje ze wsi do miasta.

Czas wolny.

Czynniki od których zależy rozwój TiR w ujęciu ekonomicznym:

1.Cywilizacja i urbanizacja rodzi stres.

2. Czas wolny od pracy (płatne urlopy i wakacje) i po pracy (skracanie dnia pracy). Celem jest odtworzenie sił( do końca lat 50- tych), konsumpcja i rozwój kulturalny.

3. Siła nabywcza ludności- zależy od wielkości dochodu narodowego na mieszkańca. Gdy wzrasta to poprawia się sytuacja ekonomiczna jednostki i następuje wzrost wydatków na turystykę.

4.Ochrona środowiska naturalnego, przyrodniczego i społecznego.

5.Pierwsze opracowania teoretyczne podkreślające aspekt ekonomiczny turystyki to II poł. XIX i XX w.

• Zwrócono uwagę, że turystyka i rekreacja to gałąź gospodarki, a ich rozwój może wpłynąć na poprawę sytuacji ekonomicznej. Jest to dziedzina gospodarki, która tworzy wiele miejcs pracy- 1 gość obsługiwany jest przez ok. 10 osób.

•Zmiany polityczne i ich wpływ na TIR:

- likwidacja stereotypów

- współpraca międzynarodowa

- znoszenie barier w podróżach

•Wpływ mas mediów na tworzenie potrzeb poznawczych

•Turystyka jako gałąź gospodarki:

- od pojedynczych „wykonawców” (gospoda, dyliżans, kolej, hotel)

- działy- hotelarstwo, gastronomia, transport, biura podróży.

WARUNKI NATURALNE A ROZWÓJ TURYSTYKI:

  1. Warunki naturalne turystyki tworzą następujące elementy:

  1. litosfera- rzeźba terenu, osobliwości geologiczne

  2. atmosfera- jakość powietrza, temperatura, pokrywa śnieżna

  3. hydrosfera- rzeki, potoki, jeziora, zbiorniki wodne, morza, źródła mineralne

  4. pokrywa glebowa

  5. szata roślinna- lasy, osobliwości flory

  6. świat zwierzęcy- ryby, ptaki, zwierzęta łowne

  7. krajobraz- konglomeraty wymienionych elementów o wysokich walorach estetycznych

  1. Produkty pracy ludzkiej jako składnik walorów:

  1. miejsca związane z historią

  2. dzieła urbanistyki, architektury

  3. dzieła techniki

  1. Warunki naturalne a ekonomika:

  1. wspomagające np. klimat

  2. utrudniające np. ukształtowanie terenu, podłoże

  1. Nadmierny napływ turystów powoduje degradację środowiska, sezonowa sprzedaż towarów.

Ruch turystyczny i rekreacja, ujęcie ekonomiczne, definicje, motywy, typologia

1.Definicja ruchu turystycznego w ujęciu przestrzennym- to przemieszczanie się ludzi.

2.Aspekt ekonomiczny ruchu turystycznego:

a) pozytywny- ożywienie gospodarcze

- przepływ środków finansowych

- nowe miejsca pracy

- nowe technologie i techniki

- rozbudowa infrastruktury, która ma wpływ na sytuację ludności

miejscowej ( np. banki, transport).

b) negatywny- wtedy, gdy liczba turystów przekroczy „bezpieczny próg” i stanowi zbyt duże obciążenie dla ludzi i środowiska.

3) Rozłożenie konsumpcji turyst. w czasie- pojęcie sezonu (ponad 70% ruchu tur. na polskim wybrzeżu to lipiec i sierpień).

4) Każdy ruch turystyczny to następujące etapy:

5 P - przygotowanie, podróż tam, pobyt, podróż powrotna, podsumowanie

Przygotowanie - zawsze odbywa się w miejscu zamieszkania: dokumenty, transport, ubezpieczenie, sieć biur podróży lub biur przewoźników- czyli dostępność.

Podróż tam - rodzi rozwój transportu: sieci dróg, sieci kolejowe, połączenia lotnicze, promowe ; wpływa na podnoszenie komfortu podróży- wyposażenie środków transportu,

stan dróg, usługi łączone np. fly& drive

Pobyt - rozwój bazy noclegowej- jej standard, położenie, otoczenie, specjalizacja; baza gastronomiczna- dostępność, ceny, kuchnia regionalna; infrastruktura; atrakcje programowe

Podróż powrotna - patrz podróż tam, ale musi być wygodniejsza.

Podsumowanie - obecnie się je dodaje- bardzo ważne, od tego bowiem zależy jak turysta oceni wyjazd i czy dalej będzie klientem.

•Motywy podróży turystycznej:

  1. społeczne- chęć naśladowania innych; chęć zapoznania się z innymi cywilizacjami; chęć poznania innych kultur; chęć poznania świata; chęć osobistego poznania tego o czym się słyszało, widziało w TV, gazetach

  2. rodzinne lub plemienne- odbudowa więzi rodzinnych(wizyty rodzinne), nawiązywanie kontaktów rodzinnych, poszukiwanie korzeni rodzinnych; podróże w celu wprowadzenia dzieci w dorosły świat tzn. pokazywanie nowych miejsc, poznanie świata.

  3. osobiste lub egoistyczne- chęć ucieczki od życia codziennego, np. pracy, miejsca zamieszkania; chęć pogłębienia własnej wiedzy ; kompleks „tarzana”- chęć sprawdzenia się w nowych sytuacjach; chęć dominacji; sprawdzenia w sytuacjach ekstremalnych; egoistyczne- mnie będą podziwiali itd., potrzebny do własnego rozwoju.

•Typologia motywacji wg. Światowej Organizacji Turystyki (WTO):

  1. związane z kult. fizyczną oraz fizjologią- zdrowie, wypoczynek, relaks

  2. kulturalne, psychologiczne i edukacyjne- ciekawe spektakle, widowiska

  3. motywy towarzyskie i etniczne- wyjazdy grupą przyjaciół

  4. rozrywka, zabawa, przyjemność

  5. związane z praca, udział w konferencjach

  6. religijne np. pielgrzymki, uczestnictwo w specjal. obrzędach

•Kryteria podziału turystyki:

  1. wg motywów

  2. ze względu na podmiot (liczba uczestników, czas pobytu, pora roku, rodzaj zakwaterowania, środki transportu, itp.)

  3. ze względu na pochodzenie turystów na: krajową, przyjazdową, wyjazdową.

Dobra i usługi na rynku turystycznym:

1. Definicja dobra- dobro lub zespół dóbr danych przez naturę, historię lub ludzką działalność, na które występuje popyt turystyki.

Produkt turystyczny→ dobro+ usługa (produkt się produkuje, a usługi świadczy)

Dobra→ warunki naturalne+ działalność człowieka

2. Definicja podaży- ilość produktu turystycznego oferowana na sprzedaż przy danej cenie i w danym czasie.

3. Produkt turystyczny- to dobra i urządzenia turyst.(baza materialna turystyki) oraz usługi.

4. Dobra i urządzenia turystyczne:

a) podstawowe- walory turystyczne naturalne i antropogeniczne

b) komplementarne- sieć transportowa, środki transp. baza noclegowa, baza żywieniowa, baza towarzysząca.

5. Podział walorów ze względu na funkcje:

a) wypoczynkowe

b) krajoznawcze

c) specjalistyczne

6. Usługi turystyczne: Produkt turystyczny

a) podstawowe ↓

b) komplementarne dobro + usługa

/ \

podstawowa komplementarna

7. Definicja usług wg. O. Langego: „Towar się produkuje a usługi świadczy”. Czynności związane z zaspokajaniem potrzeb ludzkich, ale nie służących do wytwarzania przedm.

8. Podział usług:

a) materialne skierowane na osobę:

- medyczne

- kosmetyczne

- noclegowe

- transportowe

b) materialne skierowane na przedmiot:

- konserwacyjno- reparacyjne

- pralnicze

- porządkowe

- transportowe

c) niematerialne skierowane na osobę:

- oświatowe

- informacyjne

- kulturalne

d) czynności niematerialne:

- finansowe

- prawne

- ubezpieczenia

- konsultacyjne np. odp. na pytania związ. z podróżą

9. Cechy produktu turystycznego:

- konsumpcja jest jednorazowa

- różnorodność prod. (usługi świadczy człowiek- mają charakter unikalny)

- podstawą zakupu jest wyobrażenie, idea dotycząca głównie miejsca docelowego

- popyt jest nietrwały

-musi odbywać się w określonym czasie i miejscu

- nie może być magazynowany (ale rezerwowany tak)

- świadczenie usług i konsumpcja występują jednocześnie

- nabycie produktu- jest tymczasowe prawo do jego użycia

- ocena produktu kształtuje się w bezpośrednim kontakcie między klientem a świadczącym.

10. Ekonomiczny charakter produktu:

- musi spełniać 3 warunki:

Turystyka jako zjawisko ekonomiczne:

- ekonomiczna treść zjawiska turystyki przejawia się w działalności gospod. mającej na celu przygotowanie regionu recepcji ruchu turystycznego do przyjęcia turystów oraz w tworzeniu źródeł dochodów strefy obsługi

- turystyka powoduje powstawanie nowych dziedzin usług i wytwarzania nowych produktów, a więc aktywizuje działalność gospodarczą

- Wielkość i struktura popytu turystycznego- funkcje konsumpcji:

1. Definicja popytu- suma dóbr, usług i towarów, które turyści są skłonni kupić przy określonym poziomie cen.

● jest to trochę inna definicja niż w ekonomii, bo:

- produkt turystyczny składa się z dóbr i usług

- cena produktu jest subiektywna

- nie jest potrzeba podstawową, aby doszło do konsumpcji , muszą być spełnione określone warunki.

2. Popyt potencjalny- ( nie występuje na rynku)- a popyt efektywny, który ma pokrycie w dochodach

3. Pojęcie dochodu indywidualnego i jego podział na wydatki niezbędne i wg. upodobań (rezerwa i konsumpcja swobodna):

- poziom dochodów musi być na tyle duży, by powstał fundusz na konsumpcję swobodną

- czynniki kształtujące popyt turyst. muszą mieć dużą siłę oddziaływania by część lub całość funduszu konsumpcji swobodnej został skierowany na zaspokojenie potrzeb turystycznych

- konsumpcja turystyki następuje po przekroczeniu określonego poziomu dochodów

- na popyt turystyczny wpływ mają też czynniki pozaekonomiczne: moda, efekt demonstracji oraz na ile na rynku obecna będzie tzw. turystyka socjalna.

4. Badanie popytu- to analiza zależności pomiędzy popytem, dochodem i ceną :

a) dochodowa elastyczność popytu- jeśli w grupie nastąpi większy niż 1% wzrost wydatków na turystykę jako odpowiedź na 1 % wzrost dochodu do konsumpcji swobodnej wtedy mówimy o rynku dochodowo elastycznym, a gdy zmiany tych wskaźników są mniej niż proporcjonalne to występuje rynek dochodowo nieelastyczny .

b) cenowa elastyczność popytu- gdy rośnie cena to popyt spada i odwrotnie.

• Główne czynniki rozwoju popytu turystycznego:

    1. zwiększenie ilości czasu wolnego

    2. wzrost poziomu dochodów

    3. rozwój oświaty, zmiana obyczajów

    4. rozwój środków transportu

    5. industrializacja i urbanizacja

    6. walory i infrastruktura turystyczna

    7. polityka turystyczna

    8. motywy wyjazdów turystycznych

Klasyfikacja czynników popytowych:

  1. ekonomiczne:

- ogólnogospodarcze: poziom Dochodu Narodowego, poziom płac, stopa bezrobocia, struktura konsumpcji, międzynarodowa wymiana gospodarcza

- dochodowe: dochód, moda, efekt demonstracji( wszyscy jeżdżą to ja też), turystyka socjalna

- cenowe: zmiany cen produktów turystycznych i cen substytutów

b) społeczno- ekonomiczne:

- czas wolny

- czynniki demograficzne (wiek, płeć, liczba rodzin, miejsce zamieszkania)

- kulturalne

-motywy podróży

c) podażowe:

- polityka turystyki (ułatwianie lub utrudnianie graniczne, limitowanie turystyki-ograniczone wejścia np. rezerwaty, turystyka socjalna)

- infrastruktura transportu- ilość, jakość

- dostępność obiektów hotelowych i gastronomicznych

- sieć organizatorów turystyki- koncesje→ transport osobowy, usługi o charakterze przewodnictwa, pilotażu .

Cechy charakterystyczne popytu turystycznego:

- jest niejednorodny i heterogeniczny (wew. rozbudowany)

- występuje w grupie wydatków na konsumpcję swobodną

- popyt efektywny jest uzależniony od wzrostu dochodów w większym zakresie niż innych rodzajów konsumpcji

- jest elastyczny dochodowo

- jest mobilny tj. konsument udaje się do miejsca występowania podaży

- jest substycjonalny

- jest odnawialny

- łączony

- elastyczny cenowo

- sezonowy

- może być inflacjogenny

- wypadkowa popytu ma wszystkie składniki podaży

- w bardzo dużym stopniu zależy od społeczno- gospod. polityki państwa

Mierniki popytu turystycznego:

  1. wielkość ruchu turystycznego i jego struktura

  2. aktywność turyst. netto (% osób wyjeżdżających do ogółu) i brutto( podróże- ile razy badana społeczność wyjeżdżała)

Klasyfikacja ruchu turystycznego:

  1. opisująca podróż

  2. opisująca uczestników

Wydatki turystyczne:

  1. poprzedzające podróż

  2. w czasie podróży tam i powrót

  3. w miejscu pobytu

Podaż turystyczna :

Def.1- ilość produktu turystycznego oferowanego na sprzedaż po danej cenie i w danym czasie

Def.2- całokształt działań wszystkich podmiotów zmierzających do zaspokojenia popytu turystycznego.

Cechy podaży turystycznej:

- związek z miejscem występowania walorów

- jedność w miejscu i czasie produkcji i konsumpcji usług turystycznych

- wysoka kapitałochłonność

- ograniczoność wynikająca z określoną chłonnością i pojemnością

+ walory turystyczne

+ bazy i infrastruktury

+ społ. stałych mieszkańców gwarantująca zachowanie miejscowej kultury

- komplementarność produktu turystycznego

- sezonowość

- brak możliwości magazynowania

Mierniki podaży:

Klasyfikacja bazy noclegowej według WTO

/ \

hotelarska uzupełniająca

↓ (komplementarna)

hotele ↓

motele pozostałe obiekty

pensjonaty

zajazdy

Aktualne tendencje dotyczące podaży:

    1. Globalizacja działalności firm turystycznych poprzez koncentrację kapitałową

    2. Integracja pozioma - gdy łączą się firmy o podobnym lub identycznym profilu

    3. Integracja pionowa - np. połączenie linii lotniczych z hotelami i biurami podróży

    4. Fuzje i przejęcia jako formy organizacyjne integracji.

Gospodarka turystyczna:

•Odpowiedzią na potrzeby turystyczne są czynności gospodarcze zmierzające do ich zaspokojenia.

Zakres zadań gospodarki turystycznej:

Oddziaływanie turystyki na sektory gospodarcze bezpośrednie i pośrednie:

  1. budownictwo

  2. handel

  3. hotele i restauracje

  4. transport i gospodarka magazynowa, łączność

  5. pośrednictwo finansowe

  6. obsługa nieruchomości

  7. administracja publiczna

  8. edukacja

  9. pozostałe działalności usługowe

  10. organizacje i instytucje międzynarodowe

JATA- żeby sprzedawać bilety lotnicze musi być członkiem JATA'y.

•Stopień wykorzystania infrastruktury jest odzwierciedleniem pozycji turystyki w gospodarce kraju.

•Kapitałochłonność to wysoki poziom kosztów stałych

WTO- organizacja zbierająca, opracowująca info. Wydatków tur. Ustala kryteria dla tur. Np. ocena hoteli, usług, pracuje nad wyrównaniem standardów światowych.

ICCA- międzynarodowe stowarzyszenie organizatorów konferencji, polskie biura kongresów.

Wpływ tur. Wydatków sekr.. na gospodarkę:

  1. Bezpośrednie: na dochód narodowy, na bilans płatniczy, na zatrudnienie, inwestycje,

  2. Pośredni: wpływ na tworzenie nowych technologii wydatków technik wykorzystywanych wydatków innych dziedzinach (budownictwo indywidualne wydatków ogólnospołeczne), wpływ na zagospodarowanie przestrzenne i ochronę środowiska, wpływ na programy edukacji wydatków wychowania, wpływ na twórczość artystyczną wydatków korzystanie wydatków dóbr kultury.

Teoria mnożnika tur.

Podstawą jego obliczania jest czas trwania wydatków amplituda cykli krążenia, wyraża on łącznie obrót podst. Wydatków obroty pochodne realizowane za pośrednictwem pieniądz transferowego wydatków obrocie tur., ekonomika bada jaka będzie zmiana wytworzonego dochodu gdy zwiększą się lub zwiększą wydatki turystów zagranicznych, wywodzi się wydatków teorii mnożnika inwestycyjnego wydatków handlu

  1. mnożnik ustalony dla danego czasu i liczby transakcji

  2. wzrost konsumpcji wydatków regionie bez podst. Konsump. turystycznej

  3. wzrost dochodów ludności

Im mniejszy wskaźnik tym obieg pieniędzy z tur. jest szybki, im wyższy wskaźnik tym obieg pieniędzy wydatków tur. jest wolny.

Kapitałochłonność to wysoki poziom kosztów stałych.

Koszty związane wydatków ogrzewaniem, oświetleniem, ochroną, zachowaniem czystości ośrodka hotelowego.

Zależności wydatków na turystykę do:

  1. czasu- w Polsce 60% lipiec/ sierpień

  2. przestrzeni- miejscowości wypoczynkowe, górskie, morskie, nad jeziorami, itd.

Cena- wartość wytworzenia towaru, w tym również koszty ogólnospołeczne. Odpowiadają wartości użytkowej dobra turystycznego. Są wynikiem umów i negocjacji.

Metody ustalania cen:

•Ceny w turystyce można szybko zmieniać.

Rodzaje cen:

- Różnice kursowe i ich wpływ na ceny w turystyce

Strategie cenowe:

  1. strategia penetracyjna ceny

  2. konkurencyjne ceny

  3. spijanie śmietanki- wysoka cena i wysoki zysk, stosowane gdy produkt jest nowością lub gdy jest tak atrakcyjny, że cena nie stwarza problemów np. wyprawy na Safari

  4. cena postulowana- na etapie wprowadzenia produktu na rynek

  5. cena tranzakcyjna- kwota rzeczywiście uzyskana ze sprzedaży danego produktu

  6. ceny psychologiczne

  7. bazowanie na cenach niskich i wysokich- podejście subiektywne w zależności od portfela klienta

-Cena wysoka:

*wady:

niedostępny dla wszystkich

zmniejsza popyt

turystyka staje się niedostępna

*zalety:

wzrost gospodarczy

podwyższenie standardu

-Cena niska:

*wady:

produkt tandetny

jakość świadczonych usług jest niższa

nadwyżka turystów

*zalety:

dostępność

masowość turystyki

  1. cena sezonu i pozasezonu- związana z war. klimatycznymi, z dostępnością tego miejsca w danym sezonie np. w Poznaniu- targi, sezony, gdy jest wielu klientów, ale również targi, które nie wywołują większego zainteresowania.

Elementy rynku: popyt, podaż, produkt, cena, dystrybucja, segmentacja podmiotowa i przedmiotowa, kanały rynkowe, marketing.

Przedsiębiorstwo tur. jako podmiot polityki turystycznej musi charakteryzować się następującymi cechami:

Znaczenie ustawy o usługach turystycznych:

Segmentacja rynku według:

  1. rodzaju usług

  2. geografii( kraj, zagranica, morze, góry)

  3. wiek, przyczyny demograficzne: wielkość gospod. domowego, miejsce zamieszkania konsumentów)

  4. cel podróży

Kanały rynkowe:

Marketing - to określenie celów i funkcji turystycznych, opracowanie wskazówek postępowania za pomocą strategii cząstkowych.

Cele polityki turystycznej osiąga się za pomocą infrastruktury marketingowej:

* Targi i giełdy turystyczne jako forma promocji i wymiany oświadczeń.

Funkcje turystyki:

  1. Wypoczynkowa- odnowa sił fiz. i psychicznych- stymulacje wydajności pracy

  2. Zdrowotna- zmniejszenie negatywnych zjawisk i stanów cywilizacji

  3. Wychowawcza- wpływa na zachowania z punktu widzenia bodźca

  4. Edukacyjna- poznawcza i ucząca umiejętności praktycznych

  5. Kulturowa

  6. Ekonomiczna

  1. Etniczna

  2. Ekologiczna

  3. Polityczna

Dysfunkcje turystyki:

Struktura turystyki w Polsce:

Struktura rozpatrywania z punktu widzenia wydatków to ich % przeznaczony na:

Struktura turystyki w ujęciu przestrzeni:

- krajowa (góry, pas nadmorski, pogranicze, duże miasta)

- zagraniczne (przyjazdowa, wyjazdowa)

Struktura turystyki według czasu:

- krótkie pobyty i długie

- sezon, niski sezon

Sposób zarządzania turystyką w Polsce:

- umiejscowienie w strukturach rządowych w resorcie gospodarki→ jeżeli nastąpi zgodność tych polityk turyst. będzie

- w samorządach terytorialnych → się rozwijać lepiej

Polska Organizacja Turystyki , samorząd gospodarczy w turystyce (Regionalne Izby Turystyczne):

- turystyka biznesowa

Regionalne Izby Turyst. - grupują głównie biura turystyczne, zadania tych izb to wspólne działanie, oferta, biorą udział w różnych kursach, seminariach; nie wszystkie biura mogą należeć do Izby turyst.; najwięcej reklamacji składają klienci biur turyst. nie zrzeszonych w Izbach.

Polska Organizacja Turystyki- opiniuje wszystkie akty prawne wydawane przez rząd, otrzymuje dotacje od rządu, promuje Polskę jako kraj, wydawanie albumów; wspomaga Ośrodki Kultury Polskiej, wspomagają biura turystyczne w wyjazdach na Międzynarodowe Targi Turystyczne, uczestniczy w budowaniu długoterminowych planów.

●Podstawa prawna: Ustawa o usługach turystycznych z dnia 28.08.1997 r.

Strategia rozwoju Krajowego Produktu turystycznego Polski:

krajowy produkt musi być dobrze identyfikowany z Polską:

Promocja markowych produktów turystycznych:

Programy krajowe:

- rozwój prod. markowych

- renesans miejscowości wypoczynkowych

- gwarantowanie jakości

- statystyki

- rozwój przedsiębiorczości- rozwój turystyki jest jednocześnie rozwojem przedsięb.,

kształcenie kadr, promocja regionalna]

- kształcenie kadr- promocja regionalna

- rozwój infrastruktury transportu- zły stan dróg, brak punktów obsługi klienta

- informacja turystyczna- informacje o atrakcyjności miejsc w danej miejscowości, umiejętność do promocji danej miejscowości

- marketing

- imprezy kulturalne, sportowe, o znaczeniu międzynarodowym

Cykl turystyczny:

  1. badanie rynku

  2. planowanie rozwoju- produkty

  3. budowa infrastruktury

  4. przygotowanie kadr

  5. model organizacyjny

  6. rozwój gospodarczy

  7. propaganda

  8. badanie efektów na rynku

Analiza SWOT (siła, słabości, szanse, zagrożenia) - analizuje szanse, plusy i - przedsięwzięcia w stosunku do ekonomiki.

Międzynarodowy ruch turystyczny:

  1. Turystyka międzynarodowa- dotyczy grupy państw

  2. Turystyka zagraniczna- z punktu widzenia jednego państwa (dla Polski przyjazdowa, gdy przyjeżdżają do PL np. Niemcy, a wyjazdowa, gdy Polacy wyjeżdżają do Niemiec)

  3. Regiony i subregiony turyst. -główne strumienie ruchu turystycznego; kryterium geograficzne i polityczne

  4. Regiony według poziomu gospodarczego:

  1. Wskaźniki określające ruch turystyczny:

  1. Najwięksi eksporterzy- są to kraje wysoko rozwinięte, najwięcej przyjmują turystów, czyli tworzą produkt turystyczny- kraje rozwijające się

  2. Stosunek państwa do międzynarodowej turystyki:

  1. sprzyjający

  2. neutralny

  3. negatywny

    1. Międzynarodowe uwarunkowania ochrony klienta na rynku turystycznym:

  1. informacje o warunkach umowy

  2. informacja o zmianach warunków umowy

  3. ważne informacje przed wyjazdem

  4. skutki nie wykonania umowy

  1. Ruch turystyczny a przepływy środowisk pieniężnych- pozycja walut

  2. Kraje recepcyjne, tranzytowe i generujące ruch turystyczny.

Zmiany popytu turystycznego: Koncepcja „Hard i Soft Tourism”:

Hard Tourism (turytyka twarda)

Cechy dotychczasowej turystyki:

- podróżowanie grupowe

- mało czasu, pobyty krótkoterminowe

- dominujący model jednego, gł. wyjazdu w okresie urlopowo- wakacyjnym

- wszystko z góry ustalone od a do z (trasa, atrakcje, program)

- wygoda i bierność

- nastawienie na ilość wyjazdów oraz „zaliczonych” atrakcji

- poczucie wyższości, efekt demonstracji

Soft Tourism (turystyka łagodna):

Cechy „przyszłej” turystyki:

- podróżowanie indywidualne

- dużo czasu, pobyty długoterminowe

- model opierający się na 2 lub więcej nieco krótszych wyjazdach wypoczynkowych w roku

- indywidualne i spontaniczne decyzje programowe

- wysiłek i aktywność

- nastawienie na jakość, przeżycie nowych doświadczeń

- szacunek i partnerstwo w kontaktach z gospodarzami

Megatrendy rozwojowe a rozwój turystyki:

Czynniki demograficzne:

- starzenie się społeczeństwa

- tendencja do zakładania rodzin w późniejszym okresie

- mniejsza liczebność gospod. domowego

- dominujący model rodziny 2+1

- wzrost ilości osób samotnych

- wzrost liczby małżeństw bezdzietnych

- wzrost liczby kobiet pracujących

Czynniki socjalne i społ.- kulturowe:

- skracanie czasu pracy i wzrost liczby czasu wolnego

- wydłużanie urlopów wypoczynkowych

- wzrost ilości czasu przeznaczonego na dodatkową pracę

- wcześniejsze emerytury

- wzrost liczby dwudochodowych gosp. domowych

- zwrot w kierunku zdrowego trybu życia

-kryzys rodziny

- konflikt między tożsamością a modernizacją szczeg. w krajach rozwijających się

- radykalizacja żądań i wzrost znaczenia ruchów etnicznych, religijnych itp.

Czynniki ekologiczne:

- kurczące się zasoby środow. np. zmniejszanie się zasobów wody

- wzrost świadomości ekologicznej społeczeństwa

- troska rządów poszczególnych państw o stan środowiska

- konflikty wywołane rozwojem wielkich aglomeracji (dot. to zarówno krajów rozwiniętych jak i rozwijających się)

- rozwój ruchu ekologicznego oraz współpraca międzynarodowa w tym względzie

Czynniki technologiczne:

- automatyzacja i komputeryzacja

- rozwój telekomunikacji

- rozwój systemów informacyjnych

- rozwój środków transportu oraz infrastruktury (lotniska, autos.)

- wykorzystanie nowoczesnych technologii w codziennym życiu( art. gospod. domowego, wyposażenie wnętrz, sprzęt sportowo- turystyczny)

- rozwój tzw. technologii miękkich np. franchising

Czynniki polityczne:

- zmiany w Europie Środk. -Wsch.

- postępująca integracja w UE

- liberalizacja migracji międzynarodowych

- ułatwienia paszportowe, celne, dewizowe

- niestabilna sytuacja polityczna w wielu regionach świata

- terroryzm międzynarodowy, wzrost znaczenia bezpieczeństwa podróży

Czynniki ekonomiczne:

- kontynuacja umiarkowanego wzrostu gosp. w skali świata (pomimo mniejszej dynamiki niż wcześniej)

- pogłębianie się dysproporcji pomiędzy krajami bogatymi a biednymi

- coraz częstsze kryzysy finans. w wielu krajach (zwłaszcza wśród tzw. tygrysów gosp., które do niedawna uważano za siłę napędową światowej gospodarki)

- tempo przepływu siły roboczej

- liberalizacja i rozwój światowego handlu

- koncentracja kapitału w całej gospod. światowej

- globalizacja dział. gospodarczej


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Spoleczno ekonomiczne uwarunkowania somatyczne stanu zdrowia ludnosci Polski
Ekonomia konspekt1
EKONOMIKA TRANSPORTU IX
Ekonomia II ZACHOWANIA PROEKOLOGICZNE
Ekonomia9
Czym zajmuje sie ekonomia podstawowe problemy ekonomiczne
Metody ekonometryczne 678 3
Ekonomia11
METODOLOGIA EKONOMII
W11 analiza ekonomiczna
wykład Wojna ekonomiczna
ekonomia
EKONOMIKA TRANSPORTU VII

więcej podobnych podstron