background image

Chemioterapia nowotworów

background image

Podstawową cechą komórki nowotworowej 
jest stały i nieograniczony rozwój i częste 
podziały (mitozy). 

Intensywność podziałów jest dużo większa niż 
najbardziej aktywnych mitotycznie tkanek 
prawidłowych. 

Dlatego też wszystkie środki hamujące mitozę 
powodują przede wszystkim zahamowanie 
rozwoju nowotworów. 

background image

Równocześnie jednak w pewnym stopniu 
hamują również podział prawidłowych tkanek 
organizmu, a zwłaszcza szpiku, nabłonka jelit, 
gruczołów płciowych, co oczywiście w dużej 
mierze ogranicza ich zastosowanie 
terapeutyczne.

background image

 Stosowane obecnie leki 
przeciwnowotworowe, zwłaszcza w 
przypadkach procesów nowotworowych 
układu krwiotwórczego, często powodują 
długotrwałe nawet remisje, przyczyniając się 
do znacznego przedłużenia życia chorego, a w 
każdym razie usuwają wiele objawów  
choroby.

background image

Niektóre leki przeciwnowotworowe (m.in. leki 
alkilujące, niektóre antymetabolity) wykazują 
właściwości immunosupresyjne, tzn. 
właściwości hamowania układu 
immunologicznego. 

Z tego powodu leki te są stosowane w 
leczeniu tzw. chorób z autoagresji, do których 
należy m.in. RZS. 

Jednocześnie znoszą naturalną odporność 
organizmu, zwiększając podatność na 
choroby zakaźne.

background image

Istotą działania leków 
przeciwnowotworowych jest zahamowanie 
podziału komórek nowotworowych. 

Leki przeciwnowotworowe powodują to 
działanie w różny sposób, a mianowicie m.in. 
przez:

- zahamowanie syntezy DNA,
- destrukcję DNA,
- zahamowanie syntezy białek,
- niszczenie lub blokowanie określonych struktur 

komórki niezbędnych w czasie podziału (np. 
wrzeciona podziałowego).

background image

Cytostatyki zasady stosowania

Leki cytostatyczne stosuje się w możliwie 
największych dawkach, nawet z pewnymi 
przerwami, lecz w sposób ciągły nie 
zmniejszając dawki

Leki cytostatyczne stosuje się w odpowiedniej 
fazie cyklu podziału komórek 
nowotworowych, przy czym większość leków 
przeciwnowotworowych działa swoiście dla 
cyklu i swoiście dla fazy cyklu

background image

Można stwierdzić, że leki cytostatyczne w 
zasadzie nie działają na komórki znajdujące 
się w fazie spoczynkowej. 

Aby „utrafić" w odpowiednią fazę proliferacji 
stosuje się zasadę „mobilizacji" i 
„synchronizacji". „Mobilizacja" polega na 
przyspieszaniu przejścia komórek 
nowotworowych z fazy spoczynkowej do fazy 
podziału. „Synchronizacja" natomiast polega 
na zatrzymaniu możliwie największej liczby 
komórek w jednej fazie

background image

Aby zwiększyć skuteczność chemioterapii 
przeciwnowotworowej, często stosuje się na 
początku leczenia radykalną radioterapię lub 
radykalne chirurgiczne usunięcie guza, a 
potem wkracza się z chemioterapią.

background image

W nowotworach układowych stosuje się różne 
leki cytostatyczne w zależności od 3 
umownych faz:

- preindukcji,
- indukcji,
- konsolidacji (utrwalenia indukcji).

background image

Istotnym elementem leczenia nowotworów 
jest leczenie wspomagające, które zresztą 
można prowadzić od początku aż do końca 
choroby. 

Jest to m.in. leczenie objawowe oraz leczenie 
immunostymulujące.

Według obecnie panujących poglądów jedną z 
podstawowych zasad leczenia jest leczenie 
skojarzone wg ustalonych schematów i 
zestawień leków cytostatycznych

background image

Podział leków przeciwnowotworowych

Leki przeciwnowotworowe pod względem ingerencji w 

proliferację komórkową można podzielić na trzy klasy:

1. Nieswoiste.
2. Swoiste dla cyklu - niszczą one przede wszystkim te 

komórki, które znajdują się w określonym cyklu 

komórkowym. Słabiej działają na fazę G

o

 (faza 

spoczynku). Należą tu leki: alkilujące i antybiotyki 

cytostatyczne z wyjątkiem bleomycyny.

3. Swoiste dla fazy, niszczące komórki znajdujące się w 

określonej fazie cyklu komórkowego. Należą do tej 

klasy antymetabolity, hydroksykarbamid, 

prokarbazyna działające na fazę S (syntezy), alkaloidy 

i lignany działające na fazę M (mitozy), bleomycyna, 

amsakryna, razoksan działające na fazę G

2

 (fazę 

wzrostu 2) i asparaginaza - na fazę G, (fazę wzrostu 1).

background image
background image
background image

Podział cytostatyków

Leki alkilujące

Antymetabolity

Antybiotyki

Alkaloidy i glikozydy

Enzymy

Hormony i antyhormony

Promienie jonizujące 

Inne 

background image

Leki alkilujące

Pochodne chloroalkiloaminy

Mechloretamina

Cyklofosfamid

Ifosfamid

Melfalan

Mannomustyna

Pochodne etylenoiminy

Chlorambucyl

Estry kwasu sulfonowego

Tiotepa 

Busulfan 

Treosulfan 

Mannosulfan

background image

Leki alkilujące cd

Pochodne nitrozomocznika

Karmustyna  

Lomustyna 

Semustyna  

Streptozocyna

Pochodne triazenu

Dakarbazyna 

Heksametylomelamina

background image

Antymetabolity

Pochodne kwasu foliowego

Metotreksat

Pochodne puryny

6-Merkaptopuryna

6-Tioguanina

Azatiopryna

Pochodne pirymidyny

5-Fluorouracyl 

5-Azacytydyna 

5-Fluorodezoksyurydyna

Nukleotydy pirymidynowe

Cytarabina 

Azaseryna 

background image

Antybiotyki

Aktynomycyna

Daunorubicyna

Doksorubicyna

Adriablastyna

Mitoksantron

Bleomycyna

Peplomycyna

Mitramycyna

Mitomycyna

background image

Alkaloidy i glikozydy

Barwinka

Winblastyna 

Winkrystyna

 Windezyna

Lignany

Prorezyd 

Etopozyd 

Tenipozyd

background image

Enzymy

L-asparaginaza

background image

Hormony i antyhormony

Glikokortykosteroidy

Prednizon 

Deksametazon

Antyglikokortykosteroidy

Mitotan

Estrogeny

Stylbestrol 

Fosfestrol 

Etynyloestradiol 

Poliestradiol

Antyestrogeny

Tamoksyfen

background image

Hormony i antyhormony

Androgeny

Testosteron

Nandrolon

Oksymetolon

Orostanolon

Fluoksymestron

Gestageny

Hydroksyprogesteron 

Medroksyprogesteron 

Megestrol

background image

Inne

Związki platyny

Cisplatyna

Pochodne hydrazyny

Prokarbazyna

Pochodne mocznika

Hydroksykarbamid

Pochodne akrydyny

Nitrakryna

background image

Związki promieniotwórcze

Złoto promieniotwórcze 

Fosfor promieniotwórczy 

Jod promieniotwórczy

background image

Leki alkilujące

mają zdolność przyłączania wysoce 
reaktywnych rodników alkilowych leków do 
wielu grup funkcyjnych o ujemnym ładunku 
(DNA, RNA, enzymy, hormony, 
glikozaminoglikany);

następstwem alkilacji jest wielostronne 
zakłócenie podstawowych procesów 
życiowych komórki;

background image

Leki alkilujące

mechanizm cytotoksyczności - uszkodzenie 
biologicznej aktywności DNA;

związki alkilujące są lekami swoistymi dla 
cyklu, a nie dla fazy;

background image

Leki alkilujące

cechuje je brak wybiórczości - uszkodzeniu 
mogą ulegać tkanki prawidłowe o żywej 
odnowie komórkowej, czego następstwem 
mogą być groźne objawy toksyczne;

może dochodzić do powstawania oporności na 
te leki.

background image

Leki alkilujące - Cyklofosfamid

bardzo szeroki zakres działania 
przeciwnowotworowego;

jeden z najczęściej stosowanych leków 
cytostatycznych;

głównym działaniem toksycznym na czynność 
krwiotwórczą jest uszkodzenie układu 
białokrwinkowego, nie powoduje małopłytkowości;

najczęstszym działaniem niepożądanym jest 
wypadanie włosów;

toksyczne metabolity cyklofosfamidu mogą 
powodować krwotoczne zapalenie pęcherza 
moczowego – mesna wiąże toksyczne metabolity i 
działa ochronnie na pęcherz moczowy.

background image

Estry kwasu sulfonowego

busulfan - hamuje rozplem granulocytów.

background image

Pochodne nitrozomocznika

karmustyna, lomustyna, semustyna, 
fotemustyna - dodatkowo hamują pewne 
enzymatyczne etapy syntezy kwasów 
nukleinowych;

łatwo przenikają przez barierę krew-mózg;

streptozocyna - naturalna pochodna 
nitrozomocznika

background image

Inne leki alkilujące

cisplatyna - nefro- i ototoksyczna, w 
mniejszym stopniu uszkadza szpik; konieczne 
obfite nawadnianie i unikanie innych leków 
nefrotoksycznych;

karboplatyna

background image

Antymetabolity

strukturalne analogi naturalnych metabolitów 
lub koenzymów;

hamują konkurencyjnie reakcje enzymatyczne 
lub zostają wbudowane zamiast metabolitu w 
miejsce jednostki budulcowej, niezbędnej

do prawidłowych procesów życiowych komórki;

leczenie jest oparte na różnicy kinetyki rozrostu 
miedzy tkanką nowotworową i prawidłową;

są swoiste dla fazy S;

antymetaboiity są toksyczne dla szybko 
proliferujących tkanek prawidłowych

background image

Antymetabolity

Antagoniści kwasu foliowego

Antagoniści pirymidyn

Antagoniści puryn

Antymetabolity nukleozydów

background image

Antagoniści kwasu foliowego

kwas foliowy - koenzym w procesie biosyntezy 
zasad purynowych i pirymidynowych 
niezbędnych do syntezy DNA i RNA;

antagoniści kwasu foliowego blokują 
dehydrogenazę tetrahydrofolianową; 
prowadzi to do zakłócenia przemian 
biochemicznych, prowadzących do zaburzeń 
wzrostu i śmierci komórki;

metotreksat

background image

metotreksat

10000 x silniej wiąże się z dehydrogenazą niż 
kwas foliowy;

oprócz chorób nowotworowych stosuje się go 
też w ciężkich postaciach łuszczycy oraz jako 
lek immunosupresyjny;

duże dawki powinny być podawane razem z 
folinianem wapnia (funkcja ochronna, odtrutka 
w przedawkowaniu);

nefrotoksyczny - nawadnianie chorego i 
alkalizacja moczu;

terapia monitorowana stężeniem leku we krwi.

background image

Antagoniści pirymidyn

fluorouracyl - blokuje syntetazę tymidylowaj 
w efekcie dochodzi do zahamowania 
biosyntezy DNA; powoduje też powstawanie 
RNA o nieprawidłowej budowie;

cytarabina, gemcytabina - analogi 
deoksycytydyny.

background image

Antagoniści puryn

ulegają przekształceniu do związków 
biologicznie aktywnych po uprzedniej 
przemianie do rybonukleotydów;

mechanizm działania - nie jest poznany;

są wbudowywane do kwasów nukleinowych, 
zaburzają biosyntezę i metabolizm puryn, 
blokują układy enzymatyczne;

merkaptopuryna - stosunkowo mało 
toksyczna;

azatiopryna - stosowana głównie jako lek 
immunosupresyjny.

background image

Antymetaboiity nukleozydów

pentostatyna - analog adenozyny; hamuje 
nieodwracalnie aktywność deaminazy 
adenozynowej i deoksyadenozynowej;

fludarabina - analog adeniny; jest inhibitorem 
polimerazy DNA i reduktazy 
rybonukleotydowej; hamuje syntezę DNA, 
RNA i białek.

background image

Antybiotyki cytostatyczne

antracykliny I i II generacji oraz inne 
antybiotyki;

wiążą się z DNA, tworzą wolne rodniki, 
stabilizują lub rozrywają podwójną spiralę DNA, 
co uniemożliwia transkrypcję i hamuje syntezę 
RNA;

są lekami swoistymi dla cyklu (z wyjątkiem 
bleomycyny - G);

antracykliny wytwarzane są przez różne szczepy 
Streptomyces

lub otrzymywane są syntetycznie; mają budowę 
zbliżoną do tetracyklin.

background image

Antracykliny I generacji

są lekami kardiotoksycznymi; zapobiegawczo 
podaje się kardioksan, który powoduje 
chelatowanie wewnątrzkomórkowego żelaza, 
co zapobiega tworzeniu się toksycznych 
kompleksów antracyklina-żelazo;

daunorubicyna, doksorubicyna.

background image

Antracykliny II generacji

są lekami o mniejszej toksyczności niż I 
generacja antracyklin;

aklarubicyna, epirubicyna, idarubicyna, 
mitoksantron.

background image

Inne antybiotyki przeciwnowotworowe

daktinomycyna;

mitramycyna;

bleomycyna - prawie wcale nie uszkadza 
szpiku; może powodować zwłóknienie płuc 
(ochronnie działają duże dawki 
kortykosteroidów);

mitomycyna - działa jak dwufunkcyjne leki 
alkilujące, wywołuje podobne do nich 
działania toksyczne.

background image

Alkaloidy

winblastyna, winkrystyna, windezyna, 
winorelbina;

wykazują działanie antymitotyczne;

należą do leków swoistych fazowo (faza M);

hamują podział komórki w stadium metafazy - 
powodują zniekształcenie wrzeciona 
podziałowego, co prowadzi do zakłócenia 
rozmieszczenia chromosomów w płaszczyźnie 
równikowej - następstwem jest śmierć 
komórki.

background image

Taksoidy

paklitaksel, docetaksel;

działają antymitotycznie;

hamują polimeryzację mikrotubuli, powodują 
ich stabilizację - następstwem tego jest 
zahamowanie reorganizacji sieci mikrotubuli, 
co jest niezbędne do prawidłowego przebiegu 
interfazy i mitozy;

indukują polimeryzację mikrotubuli i 
tworzenie nieprawidłowych konfiguracji 
podczas mitozy, uniemożliwiając rozdział 
wrzeciona podziałowego.

background image

Lignany

etopozyd, tenipozyd;

mechanizm działania cytotoksycznego nie jest 
w pełni poznany;

działają na fazą G2.

background image

Enzymy

asparaginaza;

rozkłada asparaginę, która jest niezbędna do 
syntezy białek i do rozrostu niektórych 
komórek nowotworowych, które nie posiadają 
syntetazy asparaginianowej;

jest swoista dla fazy G1.

background image

Hormony

Glikokoitykosteroidy

hormony płciowe

background image

glikokoitykosteroidy

hamują procesy podziałowe w limfocytach, 
działają limfocytolitycznie;

pobudzają wytwarzanie erytrocytów, płytek i 
granulocytów;

są stosowane w leczeniu nowotworów układu 
limfatycznego oraz w leczeniu powikłali 
choroby nowotworowej; o znajdują też 
zastosowanie w leczeniu następstw radio- lub 
chemioterapii,

polegających na uszkodzeniu szpiku.

background image

hormony płciowe

stosowane w leczeniu nowotworów narządów 
płciowych;

o wykorzystuje się ujemne sprzężenie 
zwrotne między przysadką a gruczołami 
płciowymi przez zastosowanie hormonów 
płciowych o przeciwnym działaniu - powoduje 
to zmianę środowiska hormonalnego w 
narządzie docelowym;

background image

hormony płciowe

estrogeny - zmniejszają wytwarzanie androgenów; są 
skuteczne w leczeniu raka gruczołu krokowego i raka sutka 
po okresie przekwitania;

androgeny - zmniejszają wytwarzanie estrogenów; 
stosowane w leczeniu raka sutka u młodych kobiet przed 
okresem przekwitania;

progestageny - stosowane w raku trzonu macicy, którego 
rozrost wiąże się z długotrwałym nadmiernym wytwarzaniem 
estrogenów;

antyestrogeny (tamoksyfen) - blokują wiązanie estrogenów 
przez komórki raka sutka, posiadające receptory 
estrogenowe;

antyandrogeny (cyproteron, flutamid) - blokują receptory 
androgenowe w raku gruczołu krokowego.

analogi LH-RH - „farmakologiczna kastracja".

background image

Niektóre choroby nowotworowe są obecnie 
praktycznie uleczalne za pomocą 
chemioterapii (bardzo długie remisje 
praktycznie nie skracające życia chorego) - 
nabłoniak kosmówkowy u kobiet, niektóre 
postacie białaczek, guz Wilmsa, mięsak 
Ewinga, mięsak mięśni prążkowanych oraz 
retinoloblastoma u dzieci, ziarnica złośliwa, 
rozsiany chłoniak histiocytarny, chłoniak 
Burkitta oraz rak jądra


Document Outline