Slajd 1



Biegunka ostra ( wg. definicji

WHO)



stan chorobowy utrzymujący się nie dłużej

niż 10 dni, w którym

niemowlę karmione

sztucznie

oddaje 3 lub więcej stolców

płynnych lub półpłynnych w ciągu 24-godz.

lub 1 tzw. stolec patologiczny tzn.

zawierający krew, śluz, ropę.



Biegunkę ostrą można również zdefiniować

jako stan, w którym zwiększa się objętość

stolców u niemowląt



niemowląt karmionych piersią

ostrą

biegunką nazywamy stan, w którym dziecko

oddało 6 lub więcej płynnych stolców w ciągu

24 godz. lub też oddało jeden płynny stolec

z domieszką składników patologicznych.

Czynniki etiologiczne ostrej

biegunki:

. bakteryjne

( Salmonella, Shigella, Escherichia coli, Yersinia,

Campylobacter jejuni, gronkowce, )

2. wirusowe

( 40-50% rotawirusy- w okresie jesieni i zimy,

rzadziej adenowirusy i wirusy coxsackie)

3. inne czynniki etiologiczne

- pasożyty

( lamblie, glista ludzka)

- chlamydie

( Chlamydia tracheomatis

)

- Kryptosporidia

4. zatrucia pokarmowe

Diagnostyka różnicowa:



nieprawidłowości anatomiczne ( np. wady przewodu

pokarmowego, zespoły poresekcyjne)



biegunki polekowe ( antybiotykoterapia !)



alergia pokarmowa np. alergia na białka mleka krowiego,

soję



nietolerancja pokarmowa ( nietolerancja dwusacharydów np.

laktozy,



endokrynopatie np. nadczynność tarczycy



nieswoiste zaburzenia jelit ( colitis ulcerosa, choroba

Leśniowskiego-Crohna)



zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego



zatrucia np. metale, grzyby, substancje używane w

gospodarstwie domowym



nowotwory np. rakowiak, guz chromochłonny

40-60% przypadków biegunki ma nieustaloną

etiologię

Przebieg biegunki wirusowej jest

zazwyczaj łagodny, charakteryzuje się:



wodnistymi stolcami



współwystępowaniem wymiotów



nieżytami górnych dróg oddechowych



gorączką



diagnostyka laboratoryjna opiera się o test

ELISA



pojawienie się krwi w stolcu wskazuje na

współistniejące zakażenie bakteryjne

Ostra biegunka pochodzenia bakteryjnego a

także i wirusowego jest chorobą ograniczoną

w czasie i w zasadzie nie wymaga

stosowania chemioterapeutyków.

Najważniejszym powikłaniem ostrej

biegunki jest odwodnienie, którego nasilenie

determinuje zarówno wybór postępowania

leczniczego, jak też ma wpływ na rokowanie.

Ogólne zasady postępowania:



zebranie informacji dotyczących czasu

trwania objawów



ocena stopnia odwodnienia



obserwacja bilansu płynowego



w odwodnieniu lekkim i umiarkowanym

nawadnianie płynami doustnymi (DPN)



u niemowląt karmionych piersią kontynuujemy

żywienie naturalne



u karmionych sztucznie realimentację

rozpoczyna się po 4 godz. nawadniania

doustnego



wskazania do chemioterapii- antybiotykoterapii

są bardzo ograniczone :

biegunka w okresie noworodkowym,

zakażenia uogólnione lub współistniejące

zakażenia z innych układów ( np. biseptol,

furazolidon, metronidazol, colistin)



Badania:

elektrolity

gazometria

OB.

CRP

morfologia z rozmazem

GOT GTP

mocznik, kreatynina

pozostałe w zależności od badania podmiotowego i

przedmiotowego

( kał: rota-adenowirusy, posiew ogólny kału, DPCZ)



leczenie żywieniowe lub wczesna realimentacji



stosowanie probiotyków



ograniczenie stosowania leków p/bakteryjnych



stosowanie preparatów kaolinowo-pektynowych



przeciwskazania do stosowania leków

hamujących motorykę przewodu

pokarmowego!!!



Preparaty do nawadniania doustnego

dostępne w Polsce- DPN:

Gastrolit, Saltoral, Ziołolit, HIPP ORS 200

płyny do nawadniania doustnego należy podawać

małymi porcjami, lekko ochłodzone.



Probiotyki dostępne w Polsce:

Lakcid, Lakcid forte, Acidolac,Trilac, Enterol



Preparaty adsorbujące-kaolinowo-

pektynowe:

preparat Smecta, Carbo medicinalis,



Zupa marchwiowa wg. Moro ( marchwianka)

jest właściwą mieszaniną do nawadniania

- 500g oczyszczonej marchwi gotować w 1 l

wody przez 1-1,5 h; zmiksować i dopełnić

wodą do 1l . Nie słodzić.

Dodać 3 g soli kuchennej ( płaska łyżeczka).

Objawy kliniczne w zależności od stopnia odwodnienia

Brak

objawów

Odwodnienie

umiarkowane

Odwodnienie

ciężkie

Stan ogólny

Spokojne,

przytomne

Niespokojne,

pobudzone

Podsypiające

lub

nieprzytomne,

wiotkie

Gałki oczne

Prawidłowo

napięte

Zapadnięte

Bardzo

zapadnięte,

podsychające

Łzy

Obecne

Brak

Jama ustna,

język

Wilgotne

Sucha

Bardzo sucha

Pragnienie

Pije normalnie

Pije łapczywie,

spragnione

Pije słabo

Skóra

Fałd skórny

rozprostowuje

się szybko

Fałd

rozprostowuje

się powoli

Fałd

rozprostowuje

się bardzo

powoli

Ubytek masy

ciała %

< 5

5 -10

> 10

Niedobór

płynów ml/kg

< 50

50 - 100

> 100



Wyrównanie kwasicy metabolicznej ( pH, HCO3 –BE)

8,4% Natrium bicarbonicum

8,4% Natrium bicarbonicum(ml) = 0,3 x BE x masa

ciała w kg

podaż 1/2 - 2/3 wyliczonej dawki

i powtórna ocena gazometrii i elektolitów



Ogólne zasady dawkowania DPN u dzieci:

nie ma cech odwodnienia

10 ml / kg mc. / stolec

odwodnienie niewielkie ( do 5%)

50 ml / kg mc. - korekta odwodnienia

10 ml / kg mc. / stolec - uzupełnienie strat

odwodnienie umiarkowane ( do 9%)

100 ml / kg mc. – korekta odwodnienia ( przez 4-6

godz)

uzupełnianie strat



Saltoral:

glukoza 111mmol/l

Na+ 90 mmol/l

K+ 20 mmol/l

Cl- 80 mmol/l

HCO3 - 30 mmol/l

osmolarność 310 mmol/l



Gastrolit:

Glukoza 80 mmol/l

Na+ 60 mmol/l

K+ 20 mmol/l

Cl- 50 mmol/l

HCO3- 30 mmol/l

Osmolarność 240 mmol/l

Podstawowe wskazania do nawadniania

dożylnego:



biegunka przebiegająca z ciężkim

odwodnieniem (>10%)



wstrząs



chory nieprzytomny



niedrożność przewodu pokarmowego



uporczywe wymioty pomimo odpowiedniego

nawadniania doustnego



niepowodzenie nawadniania doustnego



Zapotrzebowanie w odniesieniu do masy ciała

wynosi:

- do 10 kg mc.: 100 ml /kg

- 10 -20 kg mc.: 1000 ml + 50 ml na każdy kg mc.

powyżej 10 kg mc.

- > 20 kg mc.: 1500 ml+ 20 ml na każdy kg mc.

powyżej 20 kg mc

Dodatkowo należy uzupełnić ok.100-200 ml płynów na

każdy płynny stolec



Postępowanie w odwodnieniu ze wstrząsem:

szybki dostęp dożylny

5% albuminy lub roztwór Ringera:

20 ml/kg mc/ 30-60 min

dalej jak w odwodnieniu ciężkim



Nawadniania dożylne w ciężkim odwodnieniu

- pierwsze 12 godzin:

1 ml/ kg mc. NaHC03( 1;4 z aqua pro in.)

roztwór Ringera 40-60 ml/ kg mc./ 4 godz.

70 ml/kg mc./8 godz. 5% glukoza

+1,5 ml/kg mc. 10%NaCl

+1-2ml/ kgmc. 8,4% NaHCO3

+ 0,5 ml/kg mc. 15% KCL



Nawadniania dożylne w ciężkim

odwodnieniu

- druga połowa pierwszej doby:

70 ml/ kg mc./ 12 godz. 5% glukoza

+1,25 ml/ kg mc. 10% Nacl

+0,75 -1,0 ml/kgmc. 15% KCL



W razie ciężkiego stanu ogólnego, wysokiej

leukocytozy, gorączki:

- badanie ogólne moczu + posiew

- rtg klatki piersiowej

- nakłucie lędźwiowe

- posiew krwi

Document Outline