background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 
 
 
 
 

MINISTERSTWO EDUKACJI 

NARODOWEJ 

 
 
 

Marek Olsza 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

Otrzymywanie 

materiałów 

proszków 

spiekanych 

812[02].Z2.04 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Poradnik dla nauczyciela 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Wydawca

 

Instytut Technologii Eksploatacji  Państwowy Instytut Badawczy 
Radom 2007
 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

1

Recenzenci: 
mgr Janusz Górny 
mgr inŜ. Igor Lange 
 
 
 
Opracowanie redakcyjne:  
mgr inŜ. Marek Olsza  
 
 
 
Konsultacja: 
mgr inŜ. Danuta Pawełczyk 
 
 
 
 
 
 
 
 
Poradnik  stanowi  obudowę  dydaktyczną  programu  jednostki  modułowej  812[02].Z2.04 
„Otrzymywanie  materiałów  z  proszków  spiekanych”,  zawartego  w  programie  nauczania  dla 
zawodu operator maszyn i urządzeń metalurgicznych. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

2

SPIS TREŚCI 

 

1.

 

Wprowadzenie 

2.

 

Wymagania wstępne 

3.

 

Cele kształcenia 

4.

 

Przykładowe scenariusze zajęć 

5.

 

Ćwiczenia 

12 

5.1.

 

Metody wytwarzania proszków metali 

12 

5.1.1.  Ćwiczenia 

12 

5.2.

 

Metody formowania proszków 

15 

5.2.1.  Ćwiczenia 

15 

5.3.

 

Proces spiekania 

18 

5.3.1.  Ćwiczenia 

18 

6.

 

Ewaluacja osiągnięć ucznia 

22 

7.

 

Literatura 

36 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

3

1.

 

WPROWADZENIE

 

 

Przekazuję  Państwu  Poradnik  dla  nauczyciela,  który  będzie  pomocny  w prowadzeniu 

zajęć  dydaktycznych  w  szkole  kształcącej  w  zawodzie

 

operator  maszyn  i  urządzeń 

metalurgicznych.  

W poradniku zamieszczono: 

 

wymagania wstępne, wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć juŜ ukształtowane, 
aby bez problemów mógł korzystać z poradnika,  

 

cele  kształcenia,  wykaz  umiejętności,  jakie  uczeń  ukształtuje  podczas  pracy 
z poradnikiem, 

 

przykładowe scenariusze zajęć, 

 

przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami nauczania

 

uczenia oraz środkami dydaktycznymi, 

 

ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzia pomiaru dydaktycznego, 

 

literaturę uzupełniającą. 
Wskazane  jest,  aby  zajęcia  dydaktyczne  były  prowadzone  róŜnymi  metodami  ze 

szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania. 

Formy  organizacyjne  pracy  uczniów  mogą  być  zróŜnicowane,  począwszy  od 

samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej. 

Jako  pomoc  w  realizacji  jednostki  modułowej  dla  uczniów  przeznaczony  jest  Poradnik 

dla ucznia. Nauczyciel powinien ukierunkować uczniów na właściwe korzystanie z poradnika 
do  nich  adresowanego.  Materiał  nauczania  w  Poradniku  dla  ucznia  podzielony  jest  na 
podrozdziały.  Materiał  nauczania  zawarty  w  poradniku  w  miarę  moŜliwości  uczniowie 
powinni przeanalizować samodzielnie. 

Pytania  sprawdzające  mają  wykazać  czy  uczeń  jest  przygotowany  do  wykonania 

ć

wiczeń. W zaleŜności od tematu moŜna zalecić uczniom samodzielne udzielenie odpowiedzi 

na  pytania  lub  wspólnie  z  całą  grupą  uczniów,  podczas  dyskusji  opracować  odpowiedzi  na 
pytania.  Druga  forma  jest  korzystniejsza,  poniewaŜ  nauczyciel  sterując  dyskusją  moŜe 
uaktywniać wszystkich uczniów oraz w trakcie dyskusji usuwać wszelkie wątpliwości, 

Dominującą  rolę  w  kształtowaniu  umiejętności  oraz  opanowaniu  materiału  spełniają 

ć

wiczenia.  W  trakcie  wykonywania  ćwiczeń  uczeń  powinien  zweryfikować  wiedzę 

teoretyczną oraz opanować nowe umiejętności. 

Sprawdzian  postępów  stanowi  podsumowanie  rozdziału,  zadaniem  uczniów  jest 

udzielenie odpowiedzi na pytania w nim zawarte. Uczeń powinien samodzielnie potwierdzić 
lub  zaprzeczyć  opanowanie  określonego  zakresu  materiału.  JeŜeli  wystąpią  zaprzeczenia, 
nauczyciel powinien do tych zagadnień wrócić. 

Testy  zamieszczone  w  rozdziale  Ewaluacja  osiągnięć  ucznia  naleŜy  wykorzystać  do 

oceny  uczniów,  a  wyniki  osiągnięte  przez  uczniów  powinny  stanowić  podstawę  do  oceny 
pracy własnej nauczyciela.  
 

Metody polecane do stosowania podczas kształcenia modułowego to: 

 

pogadanka dydaktyczna, 

 

opis z pokazem, 

 

ć

wiczenie praktyczne, 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

4

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 

Schemat układu jednostek modułowych 

 

 

812[02].Z2 

Technologia procesów 

metalurgicznych

 

 

812[02].Z2.02 

Otrzymywanie stali  

812[02].Z2.01 

Otrzymywanie surówki 

812[02].Z3.03 

Otrzymywanie metali 

nieŜelaznych 

812[02].Z3.04 

Otrzymywanie materiałów  

z proszków spiekanych 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

5

2.

 

WYMAGANIA WSTĘPNE 

 

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć: 

 

stosować jednostki układu SI, 

 

posługiwać  się  dokumentacją  konstrukcyjną  i  technologiczną  oraz  normami 
technicznymi, 

 

określać  na  podstawie  dokumentacji  technicznej  elementy  składowe  maszyny  lub 
urządzenia, 

 

stosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpoŜarowej i ochrony 
ś

rodowiska, 

 

określać właściwości metali i ich stopów, 

 

rozróŜniać gatunki, właściwości i zastosowanie stopów Fe – C, 

 

rozróŜniać gatunki, właściwości i zastosowanie metali nieŜelaznych i ich stopów, 

 

wyróŜniać  cechy  charakterystyczne  rodzajów  obróbki  cieplnej  i  cieplno  –  chemicznej 
oraz określać ich zastosowanie i wpływ na właściwości metali i ich stopów, 

 

określać cechy charakterystyczne obróbki skrawaniem, 

 

charakteryzować odlewanie, 

 

charakteryzować obróbkę plastyczną, 

 

charakteryzować proces otrzymywania surówki, stali oraz metali nieŜelaznych, 

 

korzystać z róŜnych źródeł informacji, 

 

uŜytkować komputer, 

 

pracować w grupie. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

6

3.

 

CELE KSZTAŁCENIA 

 

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć: 

 

określić cechy charakterystyczne metalurgii proszków, 

 

porównać metalurgię proszków z metalurgią ogniową, 

 

rozróŜnić metody wytwarzania proszków, 

 

scharakteryzować przygotowanie proszków, 

 

rozróŜnić metody zagęszczania proszków,  

 

scharakteryzować spiekanie proszków, 

 

określić zabiegi w procesie wykańczania wyrobów z proszków, 

 

rozróŜnić urządzenia stosowane w procesach technologicznych metalurgii proszków, 

 

sklasyfikować wyroby wytwarzane metodami metalurgii proszków, 

 

zanalizować przepisy bhp, ochrony przeciwpoŜarowej, ochrony środowiska obowiązujące 
w procesie metalurgii proszków. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

7

 

4.

 

PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ 

 

Scenariusz zajęć 1 

 
Osoba prowadząca    

 

 

…………………………………….…………. 

Modułowy program nauczania: 

Operator  maszyn  i  urządzeń  metalurgicznych 
812[02] 

Moduł: 

Technologia 

procesów 

metalurgicznych 

812[02].Z2 

Jednostka modułowa:  

Otrzymywanie 

materiałów 

proszków 

spiekanych 812[02].Z2.04 

Temat: Schemat procesu wytwarzania węglików spiekanych. 

Cel ogólny: Poznanie sposobu produkcji węglików spiekanych. 
 
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć: 

 

zanalizować proces wytwarzania węglików spiekanych, 

 

opracować algorytm wytwarzania węglików spiekanych. 

 
W czasie zajęć będą kształtowane następujące umiejętności ponadzawodowe:  

 

organizowanie i planowanie zajęć, 

 

pracy w zespole, 

 

oceny pracy zespołu. 

 
Metody nauczania–uczenia się: 

 

ć

wiczenie praktyczne, 

 

przewodniego tekstu. 

 
Formy organizacyjne pracy uczniów: 

 

uczniowie pracują w grupach 2–4

osobowych. 

 
Czas trwania zajęć
: 30 minut. 
 
Środki dydaktyczne: 

 

zestawy ćwiczeń opracowane przez nauczyciela dla kaŜdego zespołu uczniowskiego, 

 

pytania prowadzące, 

 

instrukcja pracy metodą tekstu przewodniego, 

 

papier formatu A4, flamastry. 

 
Zadanie dla ucznia
 

Opracuj schemat procesu wytwarzania węglików spiekanych. 

 
Przebieg zajęć: 
Faza wstępna 
1.

 

Określenie tematu zajęć. 

2.

 

Wyjaśnienie uczniom tematu, szczegółowych celów kształcenia. 

3.

 

Zaznajomienie uczniów z pracą metodą tekstu przewodniego. 

4.

 

Podział grupy uczniów na zespoły. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

8

Faza właściwa 

Praca metodą tekstu przewodniego. 

 
Faza I 
Informacje 

Pytania prowadzące: 

1.

 

Jakie są metody otrzymywania węglików? 

2.

 

Jakie reakcje chemiczne zachodzą podczas otrzymywania węglików? 

3.

 

W jakich temperaturach przebiegają reakcje? 

4.

 

W jaki sposób otrzymujemy węgliki złoŜone? 

5.

 

Jakimi metodami otrzymujemy proszek kobaltu? 

 
Faza II 
Planowanie 

Uczniowie określają: 

1.

 

Jakie są własności węglików? 

2.

 

Jakie są węgliki proste i złoŜone? 

3.

 

Kiedy naleŜy zastosować przesiewanie proszków? 

4.

 

W jaki sposób połączyć węgliki? 

5.

 

Jak odparować ciecz zwilŜającą? 

 
Faza III 
Ustalenie 
1.

 

Uczniowie ustalają etapy przygotowania węglików.  

2.

 

Uczniowie określają etapy przygotowania proszku kobaltu. 

3.

 

Uczniowie określają etapy łączenia węglików i proszku kobaltu, 

4.

 

Uczniowie konsultują z nauczycielem poprawność ustaleń. 

 
Faza IV 
Wykonanie 
1.

 

Uczniowie określają etapy produkcji węglików. 

2.

 

Uczniowie określają etapy przesiewania proszków. 

3.

 

Uczniowie określają etap mielenia na mokro węglików i proszku kobaltu. 

4.

 

Uczniowie określają metody odparowania cieczy zwilŜającej. 

5.

 

Uczniowie określają metodę prasowania. 

6.

 

Uczniowie określają metody przeróbki wypraski gotowych produktów. 

7.

 

Uczniowie określają metody przeróbki wypraski bloków. 

8.

 

Uczniowie określają spiekanie wstępne i końcowe. 

 
Faza V 
Sprawdzanie 
1.

 

Uczniowie sprawdzają w grupach etapy produkcji węglików. 

2.

 

Uczniowie sprawdzają poprawność zaplanowania odparowania cieczy. 

3.

 

Uczniowie sprawdzają poprawność etapu prasowania. 

4.

 

Uczniowie sprawdzają poprawność zaplanowanych etapów spiekania. 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

9

Faza VI 
Analiza końcowa 

Uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy rozwiązania zadania sprawiły im 

trudności. Nauczyciel powinien podsumować całe zadanie, wskazać, jakie umiejętności były 
ć

wiczone, jakie wystąpiły nieprawidłowości i jak ich unikać na przyszłość. 

 
Praca domowa: 

Odszukaj  w  literaturze  technicznej  lub  zasobach  sieci  internetowej  informacje  na  temat 

procesu  CERACON  wytwarzania  materiałów  kompozytowych  o  osnowie  metalowej 
z wykorzystaniem metalurgii proszków. 
 
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od uczniów po zakończonych zajęciach. 

 

anonimowe,  pisemne  wypowiedzi  uczniów  dotyczące  oceny  zajęć  i  trudności  podczas 
realizacji zadania. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

10

 

Scenariusz zajęć 2 

 
Osoba prowadząca    

 

  

…………………………………….…………. 

Modułowy program nauczania:  

 Operator  maszyn  i  urządzeń  metalurgicznych 
812[02] 

Moduł: 

Technologia 

procesów 

metalurgicznych 

812[02].Z2 

Jednostka modułowa:  

Otrzymywanie 

materiałów 

proszków 

spiekanych 812[02].Z2.04 

Temat: Metody przygotowania proszków metali. 

Cel ogólny: Scharakteryzowanie metod przygotowanie proszków. 
 
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć: 

 

scharakteryzować metodę RZ, 

 

opisać kształt proszku otrzymywanego tą metodą, 

 

opisać zastosowanie metody RZ,  

 

sformułować wnioski z przeprowadzonego ćwiczenia. 

 
W czasie zajęć będą kształtowane następujące umiejętności ponadzawodowe:  

 

organizowania i planowania pracy, 

 

pracy w zespole, 

 

oceny pracy zespołu, 

 

prezentacji uzyskanych wyników. 

 
Metody nauczania–uczenia się: 

 

dyskusja dydaktyczna, 

 

ć

wiczenie. 

 
Formy organizacyjne pracy uczniów: 

 

uczniowie pracują w grupach 2–4

osobowych. 

 
Czas trwania zajęć
: 30 minut. 
 
Środki dydaktyczne 

 

poradnik dla ucznia, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 
Przebieg zajęć: 
1.

 

Wprowadzenie. 

2.

 

Nawiązanie do tematu, omówienie celów zajęć. 

3.

 

Wykonywanie ćwiczenia. 

 
Zadanie dla ucznia 

Scharakteryzuj metodę przygotowania proszków poprzez rozpylanie powietrzem (RZ). 

 

Instrukcja do wykonania zadania: 
1)

 

odszukaj w literaturze technicznej informacje na temat przygotowania proszków, 

2)

 

scharakteryzuj metodę RZ, 

3)

 

opisz kształt proszku otrzymywanego tą metodą, 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

11

4)

 

opisz zastosowanie metody RZ, 

5)

 

sformułuj wnioski, 

6)

 

zaprezentuj wyniki ćwiczenia. 

 

Zakończenie zajęć:  

 

prezentacja przeprowadzonego ćwiczenia. 

Ocena poziomu osiągnięć uczniów i ocena ich aktywności. 

 

nauczyciel analizuje pracę ucznia i omawia mocne i słabe strony, 

 

uczniowie wspólnie z nauczycielem dokonują oceny prac. 

 

Praca domowa: 

Odszukaj  w  literaturze  technicznej  lub  zasobach  sieci  internetowej  informacje  na  temat 

urządzenia do rozpylania metalu gazem. 

 

Sposób uzyskiwania informacji zwrotnej po zakończonych zajęciach: 

 

anonimowe ankiety dotyczące oceny zajęć i trudności podczas realizowania zadania. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

12

5.  ĆWICZENIA

 

 

5.1.  Metody wytwarzania proszków metali

 

 

5.1.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Określ  cechy  charakterystyczne  metalurgii  proszków.  Wypisz  w  tabeli  zalety  i  wady 

metalurgii proszków w porównaniu z innymi technologiami róŜnych wyrobów. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment 

rozdziału  materiał  nauczania.  NaleŜy  zwrócić  uwagę  na  poprawność  określania  cech 
charakterystycznych metalurgii proszków. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać w materiałach dydaktycznych informacje na temat metalurgii proszków, 

2)

 

określić cechy charakterystyczne metalurgii proszków, 

3)

 

narysować tabelę, 

4)

 

wpisać w tabeli zalety i wady metalurgii proszków w porównaniu z innymi metodami, 

5)

 

zaprezentować wyniki ćwiczenia. 

 

Zalecane metody nauczania

uczenia się: 

 

dyskusja dydaktyczna, 

 

ć

wiczenie praktyczne. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

 

papier formatu A4, ołówek, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 2 

W oparciu o opisane właściwości materiału spiekanego zidentyfikuj materiał spiekany. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment 

rozdziału  materiał  nauczania.  NaleŜy  zwrócić  uwagę  na  poprawną  identyfikację  materiału 
spiekanego. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać w materiałach dydaktycznych informacje na temat materiałów spiekanych, 

2)

 

porównać otrzymany opis z informacjami w materiałach dydaktycznych, 

3)

 

zidentyfikować otrzymany materiał spiekany i określić jego zastosowanie, 

4)

 

zaprezentować wyniki ćwiczenia. 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

13

Zalecane metody nauczania

uczenia się: 

 

pokaz z objaśnieniem, 

 

ć

wiczenie praktyczne. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

 

zestaw materiałów spiekanych, 

 

katalogi materiałów spiekanych, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 3 

Korzystając  z  literatury  technicznej  i  katalogów  dobierz  materiał  spiekany  na  łoŜyska 

porowate. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment 

rozdziału  materiał  nauczania.  NaleŜy  zwrócić  uwagę  na  umiejętność  korzystania  z  literatury 
technicznej i katalogów. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać  w  literaturze  technicznej  i  katalogach  informacje  na  temat  zastosowania 
materiałów spiekanych, 

2)

 

dobrać materiał spiekany, 

3)

 

zaprezentować wyniki ćwiczenia. 

 

Zalecane metody nauczania

uczenia się: 

 

pokaz z objaśnieniem, 

 

ć

wiczenie praktyczne. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

 

katalogi materiałów spiekanych, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 4 

Wpisz w tabeli jakie rodzaje proszków metali są wytwarzane poszczególnymi metodami. 

 
Tabela do ćwiczenia 4 

Lp. 

Nazwa metody 

Rodzaje metali 

Rozpylanie powietrzem (RZ) 
Mannesmann AG 

 

Rozpylanie gazem obojętnym (VIGA) 

 

Rozpylanie wodą 
Höganäs S. A. 

 

Redukcja węglem rudy Ŝelaza  
Höganäs S. A. 

 

Redukcja wodorem tlenków Ŝelaza 
Amax, USA 

 

Kondensacja  
z fazy gazowej 

 

Rozkład karbonylków 

 

Elektroliza 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

14

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment 

rozdziału materiał nauczania. NaleŜy zwrócić uwagę na poprawną identyfikację metod. 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać w literaturze technicznej informacje na temat zastosowania metod wytwarzania 
proszków, 

2)

 

wypisać rodzaje metali, 

3)

 

zaprezentować wyniki ćwiczenia. 

 

Zalecane metody nauczania

uczenia się: 

 

ć

wiczenie praktyczne. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 5 

Scharakteryzuj metodę przygotowania proszków poprzez rozpylanie powietrzem (RZ). 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment 

rozdziału  materiał  nauczania.  NaleŜy  zwrócić  uwagę  na  poprawną  charakterystykę  metody 
rozpylania powietrzem. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać w literaturze technicznej informacje na temat przygotowania proszków, 

2)

 

scharakteryzować metodę RZ, 

3)

 

opisać kształt proszku otrzymywanego tą metodą, 

4)

 

opisać zastosowanie metody RZ, 

5)

 

zaprezentować wyniki ćwiczenia. 

 

Zalecane metody nauczania

uczenia się: 

 

ć

wiczenie praktyczne. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

15

5.2.  Metody formowania proszków

  

 

5.2.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Jaką metodę prasowania proszków przedstawiono na schemacie? Opisz etapy prasowania 

oraz  elementy  oznaczone  numerami  od  1  do  6.  Jakie  przepisy  bhp,  ochrony 
przeciwpoŜarowej, ochrony środowiska obowiązują w procesie prasowania proszków? 

 

Rysunek do ćwiczenia 1 [3] 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment 

rozdziału  materiał  nauczania.  NaleŜy  zwrócić  uwagę  na  poprawną  charakterystykę  oraz  na 
analizowanie 

przepisów 

bhp, 

ochrony 

przeciwpoŜarowej, 

ochrony 

ś

rodowiska 

obowiązujących w procesie prasowania proszków. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać w materiałach dydaktycznych informacje na temat prasowania proszków, 

2)

 

rozpoznać metodę prasowania proszków, 

3)

 

scharakteryzować metodę prasowania proszków, 

4)

 

opisać etapy prasowania, 

5)

 

opisać elementy oznaczone na rysunku, 

6)

 

określić  przepisy  bhp,  ochrony  przeciwpoŜarowej,  ochrony  środowiska  obowiązują 
w procesie  prasowania  proszków  (wykorzystaj  wiadomości,  które  opanowałeś 
w jednostce modułowej 812[02].O1.01), 

7)

 

zaprezentować wyniki ćwiczenia. 

 

Zalecane metody nauczania

uczenia się: 

 

pokaz z objaśnieniem, 

 

ć

wiczenie praktyczne. 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

16

Ś

rodki dydaktyczne: 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 2 

Jaką metodę prasowania proszków przedstawiono na schemacie? Opisz etapy prasowania 

oraz elementy oznaczone numerami od 1 do 3.  

 

Rysunek do ćwiczenia 2 [3] 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment 

rozdziału materiał nauczania. NaleŜy zwrócić uwagę na opis etapów prasowania. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać w materiałach dydaktycznych informacje na temat prasowania proszków, 

2)

 

rozpoznać metodę prasowania proszków, 

3)

 

scharakteryzować metodę prasowania proszków, 

4)

 

opisać etapy prasowania, 

5)

 

opisać elementy oznaczone na rysunku, 

6)

 

zaprezentować wyniki ćwiczenia. 

 

Zalecane metody nauczania

uczenia się: 

 

ć

wiczenie praktyczne. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 3
 

Przedstaw 

  w  postaci  tabelarycznej 

  metody  prasownia  proszków  oraz  ich 

zastosowanie. 

 

Metoda 

Zastosowanie 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

17

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment 

rozdziału materiał nauczania. NaleŜy zwrócić uwagę na opis zastosowania metod prasowania 
proszków. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać w materiałach dydaktycznych informacje na temat prasowania proszków, 

2)

 

wypisać metody prasowania proszków, 

3)

 

opisać metody prasowania proszków, 

4)

 

zaprezentować wyniki ćwiczenia. 

 

Zalecane metody nauczania

uczenia się: 

 

ć

wiczenie praktyczne. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

18

5.3.  Proces spiekania 

 

5.3.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Jaką  metodę  spiekania  proszków  przedstawiono  na  schemacie?  Opisz  etapy  spiekania 

oraz  elementy  oznaczone  numerami  od  1  do  7.  Jakie  przepisy  bhp,  ochrony 
przeciwpoŜarowej, ochrony środowiska obowiązują w procesie spiekania proszków? 

 

 

Rysunek do ćwiczenia 2 [3] 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment 

rozdziału materiał nauczania. NaleŜy zwrócić uwagę na poprawną identyfikację metody. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać w materiałach dydaktycznych informacje na temat spiekania proszków, 

2)

 

rozpoznać metodę spiekania proszków, 

3)

 

scharakteryzować metodę spiekania proszków, 

4)

 

opisać etapy spiekania, 

5)

 

opisać elementy oznaczone na rysunku, 

6)

 

określić  przepisy  bhp,  ochrony  przeciwpoŜarowej,  ochrony  środowiska  obowiązują  w 
procesie  spiekania  proszków  (wykorzystaj  wiadomości,  które  opanowałeś  w  jednostce 
modułowej 812[02].O1.01, 

7)

 

zaprezentować wyniki ćwiczenia. 

 

Zalecane metody nauczania

uczenia się: 

 

opis z pokazem, 

 

ć

wiczenie praktyczne. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

19

Ćwiczenie 2 

Posługując  się  schematem  opisz  proces  technologiczny  wytwarzania  spiekanych  stali 

szybkotnących metodą STAMP.  

 

Rysunek do ćwiczenia 3 [1, s. 635] 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment 

rozdziału  materiał  nauczania.  NaleŜy  zwrócić  uwagę  na  analizowanie  i  charakteryzowanie 
procesu STAMP. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać  w  materiałach  dydaktycznych  informacje  na  temat  proces  technologicznego 
metodą STAMP, 

2)

 

dokonać analizy schematu, 

3)

 

opisać etapy procesu,  

4)

 

scharakteryzować etapy procesu, 

5)

 

rozróŜnić urządzenia stosowane w procesie technologicznym STAMP, 

6)

 

określić zabiegi w procesie wykańczania wyrobów, 

7)

 

zaprezentować wyniki ćwiczenia. 

 

Zalecane metody nauczania

uczenia się: 

 

dyskusja dydaktyczna, 

 

ć

wiczenie praktyczne. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

 

schemat  procesu  technologicznego  wytwarzania  spiekanych  stali  szybkotnących  metodą 
STAMP, 

 

modele maszyn i urządzeń stosowanych w metalurgii proszków, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

20

Ćwiczenie 3 

Posługując  się  schematem  opisz  proces  technologiczny  otrzymywania  spieków 

kształtowych ze spiekanych stali szybkotnących metodą CMII Fuldens.  

 

Rysunek do ćwiczenia 4 [1, s. 632] 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment 

rozdziału  materiał  nauczania.  NaleŜy  zwrócić  uwagę  na  analizowanie  i  charakteryzowanie 
procesu CMII Fuldens. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać  w  materiałach  dydaktycznych  informacje  na  temat  proces  technologicznego 
metodą CMII Fuldens, 

2)

 

dokonać analizy schematu, 

3)

 

opisać etapy procesu, 

4)

 

scharakteryzować etapy procesu, 

5)

 

rozróŜnić urządzenia stosowane w procesie technologicznym CMII Fuldens, 

6)

 

określić zabiegi w procesie wykańczania wyrobów, 

7)

 

zaprezentować wyniki ćwiczenia. 

 
Zalecane metody nauczania

uczenia się: 

 

dyskusja dydaktyczna, 

 

ć

wiczenie praktyczne. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

 

schemat  procesu  technologicznego  CMII  Fuldens  otrzymywania  spieków  kształtowych 
ze spiekanych stali szybkotnących, 

 

modele maszyn i urządzeń stosowanych w metalurgii proszków, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

21

Ćwiczenie 4 

Opracuj schemat procesu wytwarzania węglików spiekanych. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  uczniowie  powinni  przeczytać  fragment 

rozdziału materiał nauczania. NaleŜy zwrócić uwagę na poprawność opracowania algorytmu. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

odszukać  w  materiałach  dydaktycznych  informacje  na  temat  wytwarzania  węglików 
spiekanych, 

2)

 

opracować schemat z uwzględnieniem następujących etapów: 

 

otrzymywanie węglików, 

 

przesiewanie, 

 

otrzymywanie proszku kobaltu, 

 

mielenie na mokro, 

 

odparowanie cieczy zwilŜającej, 

 

przesiewanie, 

 

prasowanie, 

 

spiekanie wstępne wypraski bloków, 

 

cięcie i formowanie, 

 

spiekanie końcowe, 

3)

 

zaprezentować wyniki ćwiczenia. 

 

Zalecane metody nauczania

uczenia się: 

 

ć

wiczenie praktyczne, 

 

przewodniego tekstu. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

 

papier formatu A4, flamastry, 

 

literatura z rozdziału 7 poradnika dla nauczyciela. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

22

6.  EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA 

 

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego 

 

Test  dwustopniowy  do  jednostki  modułowej  „Otrzymywanie  materiałów  
z proszków spiekanych” 

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których: 

−−−−

 

zadania 1, 2, 3, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 12, 13, 14, 16, 19 są z poziomu podstawowego, 

−−−−

 

zadania 4, 11, 15, 17, 18, 20 są z poziomu ponadpodstawowego. 

 

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt 

 

Za kaŜdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 
 

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzymuje następujące 
oceny szkolne: 

-

 

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 7 zadań z poziomu podstawowego,  

-

 

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 11 zadań z poziomu podstawowego, 

-

 

dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego, 

-

 

bardzo  dobry  –  za  rozwiązanie  18  zadań,  w  tym  co  najmniej  5  z  poziomu 
ponadpodstawowego. 

 

Klucz odpowiedzi1. a, 2. b, 3. c, 4. d, 5. b, 6. d, 7. a, 8. d, 9. c, 10. b, 11. c,  
12. a, 13. d, 14. a, 15. b, 16. a, 17. d, 18. a, 19. c, 20. 

 

Plan testu 

 

Nr 
zad.

 

Cel operacyjny  
(mierzone osiągnięcia ucznia) 

Kategoria 

celu 

Poziom 

wymagań 

Poprawna 

odpowiedź 

RozróŜnić 

wyroby 

wytwarzane 

metodą 

metalurgii proszków 

Określić  cechy  cząstek  rozpylonego  proszku 
metalu 

RozróŜnić 

podstawowe 

właściwości 

technologicznych proszku 

Dokonać analizy metod wytwarzania proszków 

PP 

Zidentyfikować 

metodę 

rozdrabniania 

materiałów kruchych

 

Zidentyfikować metody otrzymywania kształtek  
z materiału rozdrobnionego 

Określić ciśnienie prasowania proszków  

RozróŜnić  urządzenia  stosowane  w  procesach 
przygotowania proszków 

Rozpoznać klasy trudności wykonania wyprasek 

10 

Wyjaśnić prasowanie izostatyczne 

11 

Dokonać analizy metod wytwarzania kształtek 

PP 

c

 

12 

Zidentyfikować specjalne metody formowania 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

23

13 

Określić temperaturę spiekania 

14 

RozróŜnić urządzenia do spiekania 

15 

Dokonać  analizy  składu  atmosfery  w  piecu 
podczas spiekania 

PP 

16 

Określić  zabiegi  w  procesie  wykańczania 
wyrobów z proszków 

a

 

17 

Ustalić  temperaturę  prasowania  w  procesie  
MA ODS  

PP 

18 

Ustalić etapy procesu CMII Fuldens  

PP 

19 

Określić  temperaturę  odgazowania  w  procesie 
CAP 

20 

Ustalić 

temperaturę 

spiekania 

wstępnego  

w procesie otrzymywania węglików spiekanych 

PP 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

24

Przebieg testowania 

 

Instrukcja dla nauczyciela 

1.

 

Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym 
wyprzedzeniem. 

2.

 

Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 

3.

 

Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie. 

4.

 

Przeprowadź  z  uczniami  próbę  udzielania  odpowiedzi  na  takie  typy  zadań  testowych, 
jakie będą w teście. 

5.

 

Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi). 

6.

 

Zapewnij uczniom moŜliwość samodzielnej pracy. 

7.

 

Rozdaj  uczniom  zestawy  zadań  testowych  i  karty  odpowiedzi,  podaj  czas  przeznaczony 
na udzielanie odpowiedzi. 

8.

 

Postaraj  się  stworzyć  odpowiednią  atmosferę  podczas  przeprowadzania  pomiaru 
dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich moŜliwości). 

9.

 

Kilka  minut  przed  zakończeniem  sprawdzianu  przypomnij  uczniom  o  zbliŜającym  się 
czasie zakończenia udzielania odpowiedzi. 

10.

 

Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych. 

11.

 

Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego. 

12.

 

Przeprowadź  analizę  uzyskanych  wyników  sprawdzianu  i  wybierz  te  zadania,  które  
sprawiły uczniom największe trudności. 

13.

 

Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności. 

14.

 

Opracuj  wnioski  do  dalszego  postępowania,  mającego  na  celu  uniknięcie  niepowodzeń 
dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu. 

 

Instrukcja dla ucznia 

1.

 

Przeczytaj uwaŜnie instrukcję zanim zaczniesz rozwiązywać zadania. 

2.

 

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 

3.

 

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 

4.

 

Test zawiera 20 zadań o róŜnym stopniu trudności. Zadania zawierają cztery odpowiedzi, 
z których tylko jedna jest poprawna. 

5.

 

Udzielaj  odpowiedzi  tylko  na  załączonej  karcie  odpowiedzi,  stawiając  w  odpowiedniej 
rubryce  znak  X.  Jeśli  uznasz,  Ŝe  pomyliłeś  się  i  wybrałeś  nieprawidłową  odpowiedź,  to 
zaznacz ją kółkiem, a następnie ponownie zaznacz znakiem X odpowiedź prawidłową. 

6.

 

Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz mógł sprawdzić poziom swojej wiedzy. 

7.

 

Kiedy wybór odpowiedzi lub jej udzielenie w analizowanym zadaniu będzie Ci sprawiało 
trudność, wtedy odłóŜ jego rozwiązanie na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas 
wolny. 

8.

 

Na rozwiązanie testu masz 30 minut. 

Powodzenia! 

 

Materiały dla ucznia: 

−−−−

 

instrukcja, 

−−−−

 

zestaw zadań testowych, 

−−−−

 

karta odpowiedzi. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

25

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH 

 
1.  Wyroby są wytwarzane wyłącznie metodą metalurgii proszków to 

a)

 

łoŜyska porowate. 

b)

 

wały maszynowe. 

c)

 

koła zębate. 

d)

 

kształtowniki. 

 
2.  Proszek  metalu  rozpylany  i  otrzymany  w  drodze  rozkładu  karbonylków  ma  cząstki 

zbliŜone do ziaren 
a)

 

postrzępionych, 

b)

 

sferoidalnych, 

c)

 

dendrytycznych,  

d)

 

płatkowych. 

 
3.  Parametr nie naleŜący do podstawowych własności technologicznych proszku to 

a)

 

gęstość nasypowa. 

b)

 

sypkość. 

c)

 

lepkość.  

d)

 

formowalność. 

 
4.  Metal 

po 

stopieniu 

indukcyjnym 

piecu 

próŜniowym 

jest 

rozpylany  

w dyszy za pomocą argonu o wysokiej czystości w metodzie 
a)

 

elektrolizy 

b)

 

rozpylania wodą. 

c)

 

rozpylania powietrzem.  

d)

 

rozpylania gazem obojętnym. 

 
5.  Do rozdrabniania materiałów kruchych stosuje się 

a)

 

obróbkę skrawaniem. 

b)

 

mielenie w młynach kulowych. 

c)

 

parowanie i kondensację. 

d)

 

metalotermię. 

 
6.  Nie otrzymuje się kształtek z materiału rozdrobnionego w metodzie 

a)

 

prasowanie w matrycach zamkniętych. 

b)

 

walcowanie. 

c)

 

odlewanie. 

d)

 

obróbka skrawaniem. 

 

7.  Maksymalne wartości ciśnienia prasowania nie przekraczają 

a)

 

600–800 MPa, 

b)

 

400–600 MPa, 

c)

 

200–400 MPa, 

d)

 

100–200 MPa. 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

26

8.  Proszki metali kruchych oraz ceramiczne miesza się w 

a)

 

mieszalnikach bębnowych. 

b)

 

mieszalnikach stoŜkowych. 

c)

 

mieszalnikach łopatkowych. 

d)

 

młynach kulowych. 

 
9.  Przedstawione kształty wyprasek naleŜą do klasy trudności wykonania 

a)

 

I. 

b)

 

II. 

c)

 

III. 

d)

 

IV. 

 

 

10.  Prasowanie  izostatyczne  polega  na  zagęszczaniu  proszku  umieszczonego  w  elastycznej 

formie za pomocą wysokiego ciśnienia hydrostatycznego 
a)

 

powietrza. 

b)

 

cieczy. 

c)

 

piasku. 

d)

 

roztopionej cyny. 

 
11.  Kształtki w postaci prętów i rur wytwarza się z proszków w procesie 

a)

 

walcowania, 

b)

 

prasowania kroczącego, 

c)

 

wyciskania współbieŜnego, 

d)

 

prasowania izostatycznego. 

 
12.  Nie jest zaliczana do metod specjalnych metoda formowania 

a)

 

natryskiwanie. 

b)

 

prasowanie dynamiczne. 

c)

 

prasowanie pulsacyjne. 

d)

 

prasowanie w polu magnetycznym. 

 
13.  Spiekanie w fazie stałej przeprowadza się w temperaturze 

a)

 

0,4

0,5 temperatury topnienia metalu spiekanego. 

b)

 

0,5

0,6 temperatury topnienia metalu spiekanego. 

c)

 

0,6

0,7 temperatury topnienia metalu spiekanego. 

d)

 

0,7

0,8 temperatury topnienia metalu spiekanego. 

 
14.  W warunkach przemysłowych spiekanie przeprowadza się zwykle w 

a)

 

piecach elektrycznych oporowych. 

b)

 

w zbiornikach iłowych. 

c)

 

w zbiornikach stalowych. 

d)

 

nagrzewnicach. 

 
15.  Podczas spiekania atmosferę w piecu tworzy 

a)

 

powietrze, 

b)

 

zdysocjowany amoniak, 

c)

 

tlen, 

d)

 

dwutlenek węgla. 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

27

16.  W  celu  poprawienia  odporności  na  korozję  i  zmiany  właściwości  fizycznych  

i mechanicznych spieku stosuje się 
a)

 

utlenianie w parze wodnej. 

b)

 

kalibrowanie. 

c)

 

nasycanie spieków metalami. 

d)

 

obróbkę plastyczną. 

 
17.  W  procesie  technologicznym  (MA  ODS)  wytwarzania  materiałów  spiekanych  na 

osnowie niklu i Ŝelaza podczas prasowania zbiornik jest podgrzewany do temperatury 
a)

 

200

o

C. 

b)

 

270

o

C. 

c)

 

300

o

C. 

d)

 

370

o

C.  

 
18.  Nie  naleŜy  do  procesu  technologicznego  CMII  Fuldens  otrzymywania  spieków 

kształtowych ze spiekanych stali szybkotnących etap 
a)

 

spiekanie w atmosferze obojętnej. 

b)

 

spiekanie w próŜni. 

c)

 

prasowanie izostatyczne na zimno. 

d)

 

mechaniczne rozdrobnienie proszków. 

 
19.  W  procesie  technologicznym  wytwarzania  spiekanych  stali  szybkotnących  metodą  CAP 

odgazowanie jest przeprowadzane w temperaturze 
a)

 

100–300°C. 

b)

 

200–400°C. 

c)

 

300–500°C 

d)

 

400–600°C. 

 
20.  Spiekanie  wstępne  w  procesie  otrzymywania  węglików  spiekanych  przeprowadza  się  

w temperaturze 
a)

 

800–1000°C. 

b)

 

700–900°C. 

c)

 

600–800°C. 

d)

 

500–700°C. 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

28

KARTA ODPOWIEDZI 

 
Imię i nazwisko…………………………………………………………………………………. 
 

Otrzymywanie materiałów z proszków spiekanych

 

 
Zakreśl poprawną odpowiedź.

 

 

Nr 

zadania 

Odpowiedź 

Punkty 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

10 

 

11 

 

12 

 

13 

 

14 

 

15 

 

16 

 

17 

 

18 

 

19 

 

20 

 

Razem: 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

29

TEST 2 

 

Test  dwustopniowy  do  jednostki  modułowej  „Otrzymywanie  materiałów  
z proszków spiekanych” 

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których: 

−−−−

 

zadania 1, 2, 3, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 12, 13, 14, 16, 18 są z poziomu podstawowego, 

−−−−

 

zadania 4, 11, 15, 17, 19, 20 są z poziomu ponadpodstawowego. 

 

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt 

 

Za kaŜdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 

 

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzymuje następujące 
oceny szkolne: 

-

 

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 7 zadań z poziomu podstawowego,  

-

 

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 11 zadań z poziomu podstawowego, 

-

 

dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego, 

-

 

bardzo  dobry  –  za  rozwiązanie  18  zadań,  w  tym  co  najmniej  5  z  poziomu 
ponadpodstawowego. 

 

Klucz odpowiedzi1. a, 2. b, 3. b, 4. d, 5. b, 6. d, 7. a, 8. d, 9. c, 10. b, 11. c,  
12. a, 13. d, 14. a, 15. b, 16. a, 17. d, 18. a, 19. c, 20. a. 

 

Plan testu

 

 

Nr 
zad.

 

Cel operacyjny  
(mierzone osiągnięcia ucznia) 

Kategoria 

celu 

Poziom 

wymagań 

Poprawna 

odpowiedź 

RozróŜnić 

wyroby 

wytwarzane 

metodą 

metalurgii proszków 

Określić  cechy  cząstek  rozdrabnianego  proszku 
metalu 

Określić podstawowe właściwości proszku 

Dokonać analizy metod wytwarzania proszków 

PP 

Zidentyfikować metodę parowania i kondensacji

 

Zidentyfikować etapy prasowania 

RozróŜnić  urządzenia  stosowane  w  procesach 
prasowania 

RozróŜnić 

skład 

atmosfery 

stosowanej 

w procesach przygotowania proszków 

Rozpoznać klasy trudności wykonania wyprasek 

10  Wyjaśnić prasowanie kroczące 

11  Dokonać analizy plastyfikatorów 

PP 

c

 

12  Określić parametry pracy bijaków 

13  Określić temperaturę spiekania 

14  RozróŜnić urządzenia do spiekania 

15 

Dokonać  analizy  składu  atmosfery  w  piecu 
podczas spiekania 

PP 

16 

Określić  zabiegi  w  procesie  wykańczania 
wyrobów z proszków 

a

 

17 

Ustalić  temperaturę  walcowania  na  gorąco  
w procesie MA ODS  

PP 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

30

18  Rozpoznać etapy procesu CMII Fuldens  

19  Ustalić etapy procesu CAP 

PP 

20 

Ustalić 

temperaturę 

spiekania 

końcowego  

w procesie otrzymywania węglików spiekanych 

PP 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

31

Przebieg testowania 

 

Instrukcja dla nauczyciela 

1.

 

Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym 
wyprzedzeniem. 

2.

 

Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 

3.

 

Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie. 

4.

 

Przeprowadź  z  uczniami  próbę  udzielania  odpowiedzi  na  takie  typy  zadań  testowych, 
jakie będą w teście. 

5.

 

Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi). 

6.

 

Zapewnij uczniom moŜliwość samodzielnej pracy. 

7.

 

Rozdaj  uczniom  zestawy  zadań  testowych  i  karty  odpowiedzi,  podaj  czas  przeznaczony 
na udzielanie odpowiedzi. 

8.

 

Postaraj  się  stworzyć  odpowiednią  atmosferę  podczas  przeprowadzania  pomiaru 
dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich moŜliwości). 

9.

 

Kilka  minut  przed  zakończeniem  sprawdzianu  przypomnij  uczniom  o  zbliŜającym  się 
czasie zakończenia udzielania odpowiedzi. 

10.

 

Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych. 

11.

 

Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego. 

12.

 

Przeprowadź  analizę  uzyskanych  wyników  sprawdzianu  i  wybierz  te  zadania,  które  
sprawiły uczniom największe trudności. 

13.

 

Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności. 

14.

 

Opracuj  wnioski  do  dalszego  postępowania,  mającego  na  celu  uniknięcie  niepowodzeń 
dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu. 

 

Instrukcja dla ucznia 

1.

 

Przeczytaj uwaŜnie instrukcję zanim zaczniesz rozwiązywać zadania. 

2.

 

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 

3.

 

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 

4.

 

Test zawiera 20 zadań o róŜnym stopniu trudności. Zadania zawierają cztery odpowiedzi, 
z których tylko jedna jest poprawna. 

5.

 

Udzielaj  odpowiedzi  tylko  na  załączonej  karcie  odpowiedzi,  stawiając  w  odpowiedniej 
rubryce  znak  X.  Jeśli  uznasz,  Ŝe  pomyliłeś  się  i  wybrałeś  nieprawidłową  odpowiedź,  to 
zaznacz ją kółkiem, a następnie ponownie zaznacz znakiem X odpowiedź prawidłową. 

6.

 

Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz mógł sprawdzić poziom swojej wiedzy. 

7.

 

Kiedy wybór odpowiedzi lub jej udzielenie w analizowanym zadaniu będzie Ci sprawiało 
trudność, wtedy odłóŜ jego rozwiązanie na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas 
wolny. 

8.

 

Na rozwiązanie testu masz 30 minut. 

 Powodzenia! 

 

Materiały dla ucznia: 

−−−−

 

instrukcja, 

−−−−

 

zestaw zadań testowych, 

−−−−

 

karta odpowiedzi. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

32

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH 

 
1.  MoŜna wytwarzać inną metodą niŜ metalurgia proszków 

a)

 

kształtowniki. 

b)

 

włókna lamp Ŝarowych. 

c)

 

porowate katalizatory. 

d)

 

samosmarujące łoŜyska nieporowate. 

 
2.  Proszek metalu otrzymany podczas rozdrabniania mechanicznego ma cząstki zbliŜone do 

ziaren 
a)

 

dendrytycznych. 

b)

 

płatkowych. 

c)

 

postrzępionych. 

d)

 

sferoidalnych 

 
3.  Stosunek masy proszku do jego objętości nazywany jest 

a)

 

objętością zasypu. 

b)

 

gęstością zasypu. 

c)

 

prasowalnością. 

d)

 

sypkością. 

 
4.  Aby otrzymać drobnoziarnisty proszek Fe o wysokiej czystości naleŜy zastosować 

a)

 

redukcję węglem rudy Ŝelaza. 

b)

 

kondensację z fazy gazowej. 

c)

 

rozkład karbonylków. 

d)

 

redukcję wodorem tlenków Ŝelaza. 

 
5.  Do wytworzenia proszków cynku stosuje się 

a)

 

elektrolizę. 

b)

 

parowanie i kondensację. 

c)

 

redukcję związków metali. 

d)

 

metalotermię. 

 

6.  Nie naleŜy do prasowania proces 

a)

 

kształtowanie. 

b)

 

zagęszczanie. 

c)

 

kalibrowanie. 

d)

 

mielenie. 

 

7.  Proces  wytwarzania  kształtek  z  proszku  w  matrycach  zamkniętych  jest  przeprowadzany 

na 
a)

 

prasach. 

b)

 

młotach. 

c)

 

walcarkach. 

d)

 

ciągarkach. 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

33

8.  JeŜeli  cząstki  proszku  są  utlenione  (np.  w  czasie  składowania),  to  przed  utworzeniem 

mieszanki naleŜy przeprowadzić operację wyŜarzania w atmosferze 
a)

 

powietrza. 

b)

 

helu. 

c)

 

tlenu. 

d)

 

wodoru. 

 

9.  Przedstawione kształty wyprasek naleŜą do klasy trudności wykonania 

a)

 

III. 

b)

 

I. 

c)

 

IV. 

d)

 

II. 

 

 

 
10.  Prasowaniem kroczącym moŜna wytwarzać 

a)

 

wały. 

b)

 

długie pręty. 

c)

 

koła zębate. 

d)

 

łoŜyska. 

 

11.  W procesie wyciskania proszków plastyfikatorem moŜe być 

a)

 

woda. 

b)

 

wodór. 

c)

 

stearyna 

d)

 

cyna. 

 

12.  Prasowanie dynamiczne moŜe być przeprowadzane w matrycach zamkniętych na młotach 

kuźniczych bezszabotowych o prędkościach bijaków 
a)

 

30

40 m/s, 

b)

 

40

50 m/s, 

c)

 

50

60 m/s, 

d)

 

60

70 m/s. 

 

13.  Dla spieków na bazie Ŝelaza spiekanie w fazie stałej przeprowadza się w temperaturze 

a)

 

ok. 800

o

C. 

b)

 

ok. 900

o

C. 

c)

 

ok. 1000

o

C. 

d)

 

ok. 1150

o

C. 

 
14.  W warunkach przemysłowych spiekanie przeprowadza się zwykle w 

a)

 

piecach gazowych. 

b)

 

piecach szybowych. 

c)

 

zbiornikach stalowych. 

d)

 

nagrzewnicach. 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

34

15.  Podczas spiekania atmosferę obojętną w piecu tworzy: 

a)

 

tlenek węgla, 

b)

 

argon, 

c)

 

wodór, 

d)

 

metan. 

 
16.  Obróbka  przeprowadzona  na  gotowych  produktach  w  celu  uzyskania  wyŜszej 

dokładności  wymiarowej  polegająca  na  poddaniu  ich  naciskom  znacznie  niŜszym  niŜ 
podczas formowania to 
a)

 

kalibrowanie. 

b)

 

cięcie. 

c)

 

walcowanie. 

d)

 

kucie. 

 
17.  W  procesie  technologicznym  (MA  ODS)  wytwarzania  materiałów  spiekanych  na 

osnowie niklu i Ŝelaza walcowanie na gorąco jest przeprowadzane w temperaturze 
a)

 

700–800

o

C. 

b)

 

800–870

o

C. 

c)

 

870–925

o

C. 

d)

 

925–1095

o

C.  

 
18.  Nie  naleŜy  do  procesu  technologicznego  CMII  Fuldens  otrzymywania  spieków 

kształtowych ze spiekanych stali szybkotnących etap 
a)

 

spiekanie w atmosferze obojętnej. 

b)

 

spiekanie w próŜni. 

c)

 

prasowanie izostatyczne na zimno. 

d)

 

mechaniczne rozdrobnienie proszków. 

 
19.  Ostatnim  etapem  w  procesie  technologicznym  wytwarzania  spiekanych  stali 

szybkotnących metodą CAP jest 
a)

 

rozpylanie w pojemniku pionowym. 

b)

 

zestalanie w piecu. 

c)

 

obróbka plastyczna na gorąco. 

d)

 

napełnianie szklanej formy. 

 
20.  Spiekanie  końcowe  w  procesie  otrzymywania  węglików  spiekanych  przeprowadza  się  

w temperaturze 
a)

 

1400–1500°C. 

b)

 

1300–1400°C. 

c)

 

1200–1300°C. 

d)

 

1100–1200°C. 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

35

KARTA ODPOWIEDZI 

 
Imię i nazwisko…………………………………………………………………………………. 
 

Otrzymywanie materiałów z proszków spiekanych

 

 
Zakreśl poprawną odpowiedź.

 

 

Nr 

zadania 

Odpowiedź 

Punkty 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

10 

 

11 

 

12 

 

13 

 

14 

 

15 

 

16 

 

17 

 

18 

 

19 

 

20 

 

Razem: 

 

background image

 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

36

7.  LITERATURA 

 
1.

 

Dobrzański L.: Metalowe materiały inŜynierskie. WNT, Warszawa 2004 

2.

 

Dobrzański L.: Metaloznawstwo i obróbka cieplna. WSiP, Warszawa 1997 

3.

 

http://home.agh.edu.pl/~kcs/materialy/ 

4.

 

http://www.z

spaw.ps.pl/lab_pliki/ 

 
Literatura metodyczna 
1.

 

Dretkiewicz

Więch  J.:  ABC  nauczyciela  przedmiotów  zawodowych.  Operacyjne  cele 

kształcenia. Zeszyt 32. CODN, Warszawa 1994