„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 

 

 
 

 

MINISTERSTWO EDUKACJI 

 

  NARODOWEJ 

 

 

 

Leszek Świdziński 

 

 

 

 

 

Posługiwanie się dokumentacją konstrukcyjną 
i technologiczną 311[25].O1.05 
 
 

 
 
 
 
 
 

Poradnik dla nauczyciela 

 

 

 

 

 

 

 

Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy 
Radom 2007 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

1

Recenzenci: 

mgr inŜ. Małgorzata Smerda 

mgr Barbara RóŜańska 

 

 

Opracowanie redakcyjne: 

mgr inŜ. Leszek Świdziński 

 

 

Konsultacja: 

dr inŜ. Jacek Przepiórka 

 

 

 

 

 

Poradnik  stanowi  obudowę  dydaktyczn

 

ą

  programu  jednostki  modułowej  311[25].O1.05, 

„Posługiwanie  si

 

ę

  dokumentacj

 

ą

  konstrukcyjn

 

ą

  i  technologiczn

 

ą

,”  zawartego  w  modułowym 

programie nauczania dla zawodu technik obuwnik. 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

2

SPIS TREŚCI 
 

1.

 

Wprowadzenie 

3 

2.

 

Wymagania wstępne 

4 

3.

 

Cele kształcenia 

5 

4.

 

Przykładowe scenariusze zajęć 

6 

5.

 

Ćwiczenia 

11 

5.1. Znormalizowane elementy rysunku technicznego 

11 

 5.1.1. Ćwiczenia 

11 

5.2. Konstrukcje geometryczne w rysunku technicznym 

13 

 5.2.1. Ćwiczenia 

13 

5.3. Rzuty prostokątne i aksonometryczne 

15 

 5.3.1. Ćwiczenia 

15 

5.4. Elementy rysunku maszynowego 

17 

 5.4.1. Ćwiczenia 

17 

5.5. Elementy rysunku obuwia 

19 

 5.5.1. Ćwiczenia 

19 

6.

 

Ewaluacja osiągnięć ucznia 

22 

7.

 

Literatura 

38 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

3

1. WPROWADZENIE 
 

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu 

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie technik obuwnik. 

W poradniku zamieszczono: 

−−−−

 

wymagania wstępne – wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć juŜ ukształtowane, 
aby mógł bez problemów korzystać z poradnika,  

−−−−

 

cele  kształcenia  –  wykaz  umiejętności,  jakie  uczeń  ukształtuje  podczas  pracy  
z poradnikiem, 

–

 

przykładowe scenariusze zajęć, 

–

 

ć

wiczenia,  ze  wskazówkami  do  realizacji,  zalecanymi  metodami  nauczania–uczenia  się 

oraz środkami dydaktycznymi, 

–

 

ewaluacje osiągnięć ucznia, 

–

 

literaturę uzupełniającą. 

 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Schemat układu jednostek modułowych 

311[25].O1 

Podstawy obuwnictwa 

311[25].O1.01 

Identyfikowanie form i konstrukcyjnych 

elementów obuwia 

311[25].O1.05 

Posługiwanie się dokumentacją 
konstrukcyjną i technologiczną 

311[25].O1.04 

Charakteryzowanie materiałów 

podstawowych i pomocniczych 

311[25].O1.03 

Charakteryzowanie kopyt 

obuwniczych 

311[25].O1.02 

Charakteryzowanie typów  

i rodzajów obuwia 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

4

2. WYMAGANIA WSTĘPNE 

 

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć: 

−

 

korzystać z róŜnych źródeł informacji, 

−

 

posługiwać się cyrklem, ekierką, kątomierzem oraz linijką, 

−

 

organizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii, 

−

 

pracować indywidualnie, 

−

 

współpracować w grupie, 

−

 

prezentować wyniki pracy własnej i grupowej, 

−

 

uczestniczyć w dyskusji, 

−

 

interpretować wskazany tekst, 

−

 

posługiwać się instrukcją przy wykonywaniu ćwiczeń, 

−

 

przestrzegać przepisów BHP. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

5

3. CELE KSZTAŁCENIA 

 

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć: 

–

 

dobrać  i  przygotować  przybory  kreślarskie  oraz  materiały  rysunkowe  do  określonych 
zadań, 

–

 

przygotować znormalizowany arkusz rysunkowy z tabliczką rysunkową, 

–

 

posłuŜyć się pismem technicznym do opisu rysunków, 

–

 

zastosować konstrukcje geometryczne w rysunku technicznym, 

–

 

zastosować rodzaje i grubości linii w zaleŜności od formatu i skali rysunku, 

–

 

wykonać rysunek brył geometrycznych w rzutach prostokątnych i aksonometrycznych, 

–

 

wykonać rysunek aksonometryczny brył i wyrobów obuwniczych na podstawie rysunku 
w rzutach prostokątnych, 

–

 

wykonać  rysunek  brył  i  wyrobów  obuwniczych  w  rzutach  prostokątnych  na  podstawie 
rysunków w rzutach aksonometrycznych, 

–

 

zastosować zasady, sposoby i rodzaje wymiarowania, 

–

 

sporządzić  szkice  typowych  części  maszyn  obuwniczych  z  przekrojami  prostymi, 
łamanymi i stopniowymi, 

–

 

oznaczyć rodzaj obróbki i wykończenia powierzchni, 

–

 

oznaczyć tolerancje i pasowania, 

–

 

określić zakres stosowania uproszczeń rysunkowych, 

–

 

sporządzić szkice maszyn i obuwia w róŜnych stopniach uproszczenia, 

–

 

zastosować symbole graficzne w uproszczeniach rysunkowych, 

–

 

odczytać opisy i oznaczenia na rysunkach wykonawczych, montaŜowych i złoŜeniowych, 

–

 

odczytać i zastosować oznaczenia zgodnie z normami, 

–

 

odczytać  dokumentację  konstrukcyjno-technologiczną  oraz  instrukcje  obsługi  maszyn 
i urządzeń obuwniczych, 

–

 

zastosować  techniki  komputerowe  do  sporządzania  dokumentacji  konstrukcyjno- 
-technologicznej, 

–

 

sporządzić rysunki róŜnych typów obuwia z modelu, 

–

 

wykorzystać techniki komputerowe do sporządzania rysunków i szkiców obuwia. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

6

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ 

 

Scenariusz zajęć 1 

Osoba prowadząca    

 

 

 

………………………………………………. 

Modułowy program nauczania: 

 

Technik obuwnik 311[25] 

Moduł: 

 

Podstawy obuwnictwa 311[25].O1 

Jednostka modułowa:  

 

 

 

Posługiwanie się dokumentacją konstrukcyjną    

 

 

 

 

 

 

 

 

 

i technologiczną 311[25].O1.05 

 

 Temat: Pismo techniczne pochyłe. 

Cel ogólny: kształtowanie umiejętności posługiwania się pismem technicznym pochyłym. 

 

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć: 

−

 

dobrać potrzebne przybory kreślarskie, 

−

 

wyszukać niezbędne informacje w literaturze, 

−

 

wskazać zapisy dotyczące zasad wykonywania róŜnego rodzaju pisma technicznego, 

−

 

zastosować zasady wykonywania pisma technicznego. 

 

Metody nauczania–uczenia się: 

−

 

pokaz z objaśnieniem, 

−

 

ć

wiczenia praktyczne. 

 
Formy organizacyjne pracy uczniów: 

−

 

indywidualna, 

−

 

grupowa. 

 
Czas: 2 godziny dydaktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

−

 

stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu, 

−

 

tablica, 

−

 

plansze, 

−

 

zeszyt, 

−

 

arkusze papieru format A4, 

−

 

dostępna literatura dotycząca pisma technicznego, 

−

 

stanowiska do pracy grupowej i indywidualnej. 

 
Zadanie dla ucznia 
Wykonaj  pochyłe  zwykłe  pismo  techniczne  wpisując  swoje  imię  i  nazwisko  oraz  adres 
zamieszkania. 
 
Przebieg zajęć: 

1.

 

Sprawy organizacyjno-porządkowe. 

2.

 

Przypomnienie  wiadomości  z  ostatniej  lekcji  dotyczących  przyborów  kreślarskich 
i formatu arkuszy. 

3.

 

Podanie tematu i celu zajęć, omówienie sposobu pracy. 

4.

 

Realizacja zajęć. 
– 

nauczyciel omawia sposób wykonania zadania, 

– 

uczniowie zapoznają się z odpowiednią literaturą dotyczącą pisma technixcznego, 

– 

uczniowie analizują Polską Normę PN-80/N-01606, 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

7

– 

uczniowie wybierają odpowiednie przybory do rysowania, 

– 

uczniowie  piszą  swoje  imię  i  nazwisko  oraz  adres  zamieszkania  pismem  pochyłym 
zwykłym pismem technicznym. 

5.

 

Nauczyciel sprawdza poprawność wykonywania pracy. 

6.

 

Po zakończeniu zadania wybrani uczniowie prezentują swoją pracę. 

7.

 

Uczniowie wzajemnie oceniają wyniki pracy swoich kolegów. 

8.

 

Klasa wspólnie z nauczycielem dokonuje oceny wykonanego ćwiczenia. 

 
Zakończenie zajęć 
 
Praca domowa 

Zapoznaj  się  z  parametrami  pisma  technicznego  prostego  i  wykonaj  tym  pismem 

dowolny tekst, np. przysłowia ludowego. 

 
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach 

−

 

anonimowe  ankiety  ewaluacyjne  dotyczące  sposobu  prowadzenia  zajęć  i  zdobytych 
umiejętności. 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

8

Scenariusz zajęć 2 

 

Osoba prowadząca    

 

 

 

………………………………………………. 

Modułowy program nauczania: 

 

Technik obuwnik 311[25] 

Moduł: 

 

Podstawy obuwnictwa 311[25].O1 

Jednostka modułowa:  

 

 

 

Posługiwanie się dokumentacją konstrukcyjną    

 

 

 

 

 

 

 

 

 

i technologiczną 311[25].O1.05 

 

 Temat:   Rysowanie przedmiotów w rzutach prostokątnych. 

Cel ogólny:   kształtowanie  umiejętności  przestrzennego  widzenia  i  stosowania  procedur 

podczas rzutowania przedmiotów. 

 

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć: 

−

 

zdefiniować rzuty prostokątne, 

−

 

określić minimalną ilość rzutni do przedstawienia rzutowanego przedmiotu, 

−

 

na podstawie dwóch danych rzutów dorysować trzeci brakujący rzut, 

−

 

zastosować odpowiednie linie rysunkowe. 

 
Metody nauczania–uczenia się:  

−

 

metoda pokazu z objaśnieniem, 

−

 

ć

wiczenia. 

 
Formy organizacyjne pracy uczniów: 

−

 

indywidualna, 

−

 

grupowa. 

 
Czas: 2 godziny dydaktyczne. 
 
Środki dydaktyczne: 

−

 

tablica, 

−

 

modele do rzutowania, 

−

 

losy do podziału na grupy, 

−

 

zeszyt, 

−

 

arkusz papieru format A4, 

−

 

stanowiska do pracy indywidualnej lub grupowej. 

 
Przebieg zajęć: 
 
Zadanie dla ucznia 

Określ  ilość  rzutni  i  wykonaj  rzuty  prostokątne  dla  wybranego  przedmiotu.  Ćwiczenie 

wykonaj dla europejskiej metody układu rzutni. 
 
Faza wstępna 
1.

 

Czynności organizacyjno-porządkowe. 

2.

 

Podanie tematu zajęć. 

3.

 

Wyjaśnienie uczniom tematu i szczegółowych celów kształcenia. 

4.

 

Wyjaśnienie uczniom zasad pracy metodą pokazu z objaśnieniem. 

5.

 

Podział uczniów na grupy. 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

9

Faza właściwa 
Praca metodą pokazu z objaśnieniem. 
Informacje 
1.

 

Na czym polegają rzuty prostokątne według metody E? 

2.

 

Na czym polegają rzuty prostokątne według metody A? 

3.

 

Co to jest rzutnia? 

4.

 

Jak nazywają się poszczególne rzuty? 

5.

 

Jakim symbolem oznaczamy rzutowanie metodą europejską (E)? 

6.

 

Jakim symbolem oznaczamy rzutowanie metodą amerykańską (A)? 

7.

 

W jaki sposób wykonujemy rzut punktu na trzy płaszczyzny? 

8.

 

W jaki sposób wykonujemy rzut odcinka na trzy płaszczyzny? 

9.

 

W jaki sposób mając dwa rzuty przedmiotu moŜna dorysować trzeci? 

 
Planowanie 
1.

 

Ustal jaką metodę rzutów prostokątnych zastosujesz. 

2.

 

Obserwując przedmiot rzutowany ustal minimalną ilość rzutni do jego odwzorowania. 

3.

 

Ustal najwłaściwsze połoŜenie przedmiotu rzutowanego. 

4.

 

Ustal rozmiary rysunku, wybierz skalę odwzorowania.  

5.

 

Zaplanuj kolejność rysowania rzutów. 

 
Uzgodnienie 
1.

 

Omów z nauczycielem wszystkie ustalenia do punktów z fazy planowania. 

2.

 

Odnieś się do uwag i propozycji nauczyciela. 

 
Wykonanie 
1.

 

Narysuj układ rzutni. 

2.

 

Wybierz jedną z rzutni. 

3.

 

Dokonaj  pomiaru  poszczególnych  krawędzi  określających  gabaryty  modelu  i  narysuj  je 
w skali na odpowiedniej rzutni. 

4.

 

Ustal połoŜenie i dorysuj widoczne krawędzie, osie symetrii, osie otworów itp. 

5.

 

Narysuj linie odniesienia do drugiej rzutni i wykonaj w podobny sposób następny rzut. 

6.

 

Dokonaj prezentacji ćwiczenia. 

 
Sprawdzenie 
1.

 

Czy przedmiot do rzutowania został ustawiony poprawnie? 

2.

 

Czy poprawnie zostały wybrane rzutnie? 

3.

 

Czy optymalnie została wybrana ilość rzutni? 

4.

 

Czy została zachowana prawidłowa grubość linii rysunkowych? 

5.

 

Czy linie odniesienia zostały poprawnie ustalone? 

6.

 

Czy rzutowany przedmiot został prawidłowo odwzorowany? 

 
Analiza 
Uczniowie  wskazują,  które  etapy  ćwiczenia  sprawiły  im  najwięcej  trudności.  Analizują 
poprawność  czynności  rysunkowych,  ich  zakres  oraz  sposób  wykonania.  Nauczyciel 
podsumowuje  ćwiczenie,  wskazuje  jakie  nowe,  waŜne  umiejętności  zostały  wykształcone, 
jakie wystąpiły nieprawidłowości w pracach uczniów i jak ich unikać w przyszłości. 

 
 
 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

10

Faza końcowa 
 
Zakończenie zajęć 
 
Praca domowa 

Odszukaj  w  literaturze  wiadomości  na  temat:  Rysowanie  przekrojów.  Określ  sposób 

rzutowania przekrojów. 
 
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach: 
– 

anonimowe  ankiety  ewaluacyjne  dotyczące  sposobu  prowadzenia  zajęć,  trudności  
podczas realizowania zadania i zdobytych umiejętności. 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

11

5. ĆWICZENIA 

 

5.1. Znormalizowane elementy rysunku technicznego 

 

5.1.1. Ćwiczenia 

 

Ćwiczenie 1 

Wykonaj pochyłe zwykłe pismo techniczne wpisując swoje imię i nazwisko. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału 
w Poradniku dla ucznia. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

wybrać  odpowiedni  dział  z  dostępnej  literatury  lub  posłuŜyć  się  Polską  Normą  
PN-80/N-01606, 

2)

 

wybrać i zastosować odpowiednie przybory do rysowania, 

3)

 

napisać  swoje  imię  i  nazwisko  pismem  technicznym  zgodnie  z  poleceniem  zawartym 
w ćwiczeniu, 

4)

 

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia, 

5)

 

zaprezentować ćwiczenie. 
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

−

 

pokaz z objaśnieniem, 

−

 

ć

wiczenie. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

rysownica, 

−

 

przybory do rysowania, 

−

 

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 2 

Wykonaj proste zwykłe pismo techniczne wpisując nazwę szkoły. 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału 
w Poradniku dla ucznia. 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Uczeń powinien: 

1)

 

wybrać  odpowiedni  dział  z  dostępnej  literatury  lub  posłuŜyć  się  Polską  Normą  
PN-80/N-01606, 

2)

 

wybrać i zastosować odpowiednie przybory do rysowania, 

3)

 

napisać  nazwę  szkoły  pismem  technicznym  zgodnie  z  poleceniem  zawartym 
w ćwiczeniu, 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

12

4)

 

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia, 

5)

 

zaprezentować ćwiczenie. 
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

−

 

pokaz z objaśnieniem, 

−

 

ć

wiczenie. 

 
Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

rysownica, 

−

 

przybory do rysowania, 

−

 

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

13

5.2. Konstrukcje geometryczne w rysunku technicznym 
 

5.2.1. Ćwiczenia 
 

Ćwiczenie 1 

Wykonaj konstrukcję gwiazdy Pitagorasa. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału 
w Poradniku dla ucznia. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

ustalić sposób postępowania, 

2)

 

wykonać konstrukcję gwiazdy Pitagorasa, 

3)

 

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia, 

4)

 

zaprezentować ćwiczenie. 
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

−

 

pokaz z objaśnieniem, 

−

 

ć

wiczenie. 

 
Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

przybory do rysowania (ołówek, cyrkiel, linijka), 

−

 

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela. 

 

Ćwiczenie 2 

Wykonaj konstrukcję dziesięciokąta gwiaździstego. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału 
w Poradniku dla ucznia. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

ustalić sposób postępowania, 

2)

 

wykonać konstrukcję dziesięciokąta gwiaździstego, 

3)

 

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia, 

4)

 

zaprezentować ćwiczenie. 
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

−

 

pokaz z objaśnieniem, 

−

 

ć

wiczenie. 

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

14

Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

przybory do rysowania (ołówek, cyrkiel, linijka), 

−

 

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela. 
 

Ćwiczenie 3 
 

Wykonaj konstrukcję dziewięciokąta foremnego

.

 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału 
w Poradniku dla ucznia. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

ustalić sposób postępowania, 

2)

 

wykonać konstrukcję dziewięciokąta foremnego, 

3)

 

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia, 

4)

 

zaprezentować ćwiczenie. 
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

−

 

pokaz z objaśnieniem, 

−

 

ć

wiczenie. 

 
Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

przybory do rysowania (ołówek, cyrkiel, linijka), 

−

 

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

15

5.3. Rzuty prostokątne i aksonometryczne 

5.3.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Narysuj rzut prostokątny ostrosłupa, walca, stoŜka i kuli. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału 
w Poradniku dla ucznia. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

ustalić sposób postępowania, 

2)

 

narysować rzut prostokątny ostrosłupa, walca, stoŜka i kuli, 

3)

 

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia, 

4)

 

zaprezentować ćwiczenie. 
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

−

 

pokaz z objaśnieniem, 

−

 

ć

wiczenie. 

 
Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

przybory do rysowania (ołówek, cyrkiel, linijka, ekierki), 

−

 

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 2 

Wykonaj  rzut  aksonometryczny  dimetryczny  ukośny  ostrosłupa  w  trzech  róŜnych 

połoŜeniach: 
a)

 

podstawa ostrosłupa równoległa do płaszczyzny XOY, 

b)

 

podstawa ostrosłupa równoległa do płaszczyzny XOZ, 

c)

 

podstawa ostrosłupa równoległa do płaszczyzny YOZ. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału 
w Poradniku dla ucznia. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

ustalić sposób postępowania, 

2)

 

wykonać  rzut  aksonometryczny  dimetryczny  ukośny  ostrosłupa  w  trzech  róŜnych 
połoŜeniach, 

3)

 

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia, 

4)

 

zaprezentować ćwiczenie. 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

16

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

−

 

pokaz z objaśnieniem, 

−

 

ć

wiczenie. 

 
Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

przybory do rysowania (ołówek, cyrkiel, linijka, ekierki), 

−

 

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 3 

Dorysuj do pokazanych rzutów głównego i prawego bocznego rzut z góry. 

 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału 
w poradniku dla ucznia. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

przeanalizować rzut główny i prawy boczny, 

2)

 

dorysować rzut z góry, 

3)

 

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia, 

4)

 

zaprezentować ćwiczenie. 
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

−

 

pokaz z objaśnieniem, 

−

 

ć

wiczenie. 

 

Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

przybory do rysowania (ołówek, cyrkiel, linijka), 

−

 

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela. 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

17

5.4. Elementy rysunku maszynowego 

5.4.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Przerysuj w skali 2:1 i zwymiaruj przedstawiony na rysunku element. 

 

Rys. do ćwiczenia 1 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału 
w Poradniku dla ucznia. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

ustalić sposób postępowania, 

2)

 

przerysować w skali 2:1 element przedstawiony na rysunku, 

3)

 

zwymiarować przedstawiony na rysunku element, 

4)

 

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia, 

5)

 

zaprezentować ćwiczenie. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

−

 

pokaz z objaśnieniem, 

−

 

ć

wiczenie. 

 
Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

przybory do rysowania (ołówek, cyrkiel, linijka), 

−

 

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 2 

Narysuj w rzutach i zwymiaruj podany przez prowadzącego zajęcia model obcasa. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału 
w Poradniku dla ucznia. 

 
Uczeń powinien: 

1)

 

ustalić sposób postępowania, 

2)

 

narysować i zwymiarować model obcasa, 

3)

 

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia, 

4)

 

zaprezentować ćwiczenie. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

18

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

−

 

pokaz z objaśnieniem, 

−

 

ć

wiczenie. 

 
Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

przybory do rysowania (ołówek, cyrkiel, linijka), 

−

 

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

19

5.5. Elementy rysunku obuwia 

 
5.5.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Wykonaj rysunek walorowy modelu kopyta damskiego i męskiego. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału 
w Poradniku dla ucznia. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

zapoznać się ze sposobem wykonywania rysunku kopyt z natury, 

2)

 

wykonać rysunek walorowy modelu kopyta, 

3)

 

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia, 

4)

 

zaprezentować ćwiczenie. 
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

−

 

pokaz z objaśnieniem, 

−

 

ć

wiczenie. 

 
Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

przybory do rysowania lub zestaw komputerowy z odpowiednim oprogramowaniem, 

−

 

modele kopyt, 

−

 

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 2 

Wykonaj rysunek walorowy obuwia damskiego lub męskiego. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału 
w Poradniku dla ucznia. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

zapoznać się ze sposobem wykonywania rysunku obuwia z natury, 

2)

 

wykonać rysunek walorowy modelu obuwia, 

3)

 

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia, 

4)

 

zaprezentować ćwiczenie. 
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

−

 

pokaz z objaśnieniem, 

−

 

ć

wiczenie. 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

20

Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

przybory do rysowania lub zestaw komputerowy z odpowiednim oprogramowaniem, 

−

 

modele obuwia, 

−

 

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela. 

 

Ćwiczenie 3 

Wykonaj kopię dowolnego typu cholewki metodą siatki. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału 
w Poradniku dla ucznia. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

zapoznać się ze sposobem wykreślania siatki, 

2)

 

wybrać  typ  cholewki  i  zaplanować  kolejne  kroki  zgodnie  z  obowiązującym  tokiem 
postępowania, 

3)

 

wykonać kopię w oparciu o ustaloną procedurę, 

4)

 

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia, 

5)

 

zaprezentować wykonaną pracę. 
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

−

 

pokaz z objaśnieniem, 

−

 

ć

wiczenie. 

 
Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

przybory do rysowania lub zestaw komputerowy z odpowiednim oprogramowaniem, 

−

 

róŜne typy cholewek, 

−

 

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela. 

 
Ćwiczenie 4 

Sporządź rysunki wykonawcze i rysunek złoŜeniowy określonego typu obuwia. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  jego  zakres 

i techniki wykonania. Uczniowie powinni zapoznać się z odpowiednim fragmentem materiału 
w Poradniku dla ucznia. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)

 

zapoznać się z tokiem postępowania podczas sporządzania rysunków wykonawczych, 

2)

 

zapoznać się z tokiem postępowania podczas sporządzania rysunków złoŜeniowych, 

3)

 

zastosować się do poleceń zawartych w toku postępowania, 

4)

 

wykonać  rysunki  wykonawcze  i  złoŜeniowe  w  oparciu  o  otrzymaną  dokumentację 
konstrukcyjną, 

5)

 

dokonać oceny poprawności wykonania ćwiczenia, 

6)

 

zaprezentować wykonaną pracę. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

21

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

−

 

pokaz z objaśnieniem, 

−

 

ć

wiczenie. 

 
Ś

rodki dydaktyczne: 

−

 

dokumentacje konstrukcyjne dla róŜnych modeli obuwia, 

−

 

przybory do rysowania lub zestaw komputerowy z odpowiednim oprogramowaniem, 

−

 

literatura z rozdziału 7 Poradnika dla nauczyciela. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

22

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA 

 

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego 

 

TEST 1 
Test 

dwustopniowy 

do 

jednostki 

modułowej 

„Posługiwanie 

się 

dokumentacją konstrukcyjną i technologiczną”

 

 

Test składa się z 22 zadań wielokrotnego wyboru, z których: 

−

 

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17 są z poziomu podstawowego, 

−

 

zadania 18, 19, 20, 21, 22 są z poziomu ponad podstawowego. 

 

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt 

 

Za kaŜdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 
 

Proponuje  się  następujące  normy  wymagań  –  uczeń  otrzyma  następujące 
oceny szkolne: 

-

 

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,  

-

 

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego, 

-

 

dobry – za rozwiązanie 17 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponad podstawowego, 

-

 

bardzo  dobry  –  za  rozwiązanie  20  zadań,  w  tym  co  najmniej  4  z  poziomu  ponad 
podstawowego. 

 

Klucz odpowiedzi: 1. a, 2. b, 3. c, 4. d, 5. a, 6. c, 7. a, 8. c, 9. a, 10. b, 11. b,  

12.  d,  13.  c,  14.  c,  15.  a,  16.  a,  17.  d,  18.  c,  19.  a,  20.  c,  
21. c, 22. b. 

 

Plan testu 

 

Nr 

zad. 

Cel operacyjny 

(mierzone umiejętności ucznia) 

Kategoria 

celu 

Poziom 

wymagań 

Poprawna 

odpowiedź 

1 

Wymienić podstawowe przybory kreślarskie  

A 

P 

a 

2 

Zidentyfikować prawidłowe wymiary formatu A4 

A 

P 

b 

3 

Zastosować do rysowania linię ciągłą grubą 

C 

P 

c 

4 

Wykreślić linie równoległe 

C 

P 

d 

5 

Wykonać podział odcinka na części 

C 

P 

a 

6 

Zastosować przybory kreślarskie do kreślenia 
kątów 

C 

P 

c 

7 

Wykreślić łuk o określonych parametrach 

C 

P 

a 

8 

Zastosować  przybory  kreślarskie  do  łączenia 
ramion kąta łukiem 

C 

P 

c 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

23

9 

Wyznaczyć środek okręgu opisanego na trójkącie 

C 

P 

a 

10  Określić sposób pisania liczb wymiarowych 

B 

P 

b 

11  Zastosować znak R przy wymiarowaniu 

A 

P 

b 

12  Określić rodzaj przekroju 

B 

P 

d 

13  Oznaczyć chropowatość powierzchni 

A 

P 

c 

14  Zdefiniować tolerancję wymiaru 

A 

P 

c 

15  Zdefiniować pasowanie  

A 

P 

a 

16  Zdefiniować stopień uproszczenia 

A 

P 

a 

17  Określić zastosowanie siatki rysunkowej 

B 

P 

d 

18 

Przeanalizować rzut prostokątny według metody 
europejskiej 

D 

PP 

c 

19  Zanalizować rzut izomeryczny 

D 

PP 

a 

20  Zastosować zasadę stałego wałka przy pasowaniu 

C 

PP 

c 

21  Wskazać sposób wykonywania rysunku obuwia 

C 

PP 

c 

22 

Zastosować zasady dla rysunku złoŜeniowego 
obuwia 

C 

PP 

b 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

24

Przebieg testowania 

 

Instrukcja dla nauczyciela 

1.

 

Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym 
wyprzedzeniem. 

2.

 

Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 

3.

 

Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania. 

4.

 

Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na zadania wielokrotnego wyboru. 

5.

 

Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi). 

6.

 

Zapewnij uczniom moŜliwość samodzielnej pracy. 

7.

 

Rozdaj  uczniom  zestawy  zadań  testowych  i  karty  odpowiedzi,  podaj  czas  przeznaczony 
na udzielanie odpowiedzi. 

8.

 

Postaraj  się  stworzyć  odpowiednią  atmosferę  podczas  przeprowadzania  pomiaru 
dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich moŜliwości). 

9.

 

10 minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliŜającym się czasie 
zakończenia udzielania odpowiedzi. 

10.

 

Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych. 

11.

 

Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego. 

12.

 

Przeprowadź  analizę  uzyskanych  wyników  sprawdzianu  i  wybierz  te  zadania,  które 
sprawiły uczniom największe trudności. 

13.

 

Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności. 

14.

 

Opracuj  wnioski  do  dalszego  postępowania,  mającego  na  celu  uniknięcie  niepowodzeń 
dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu. 

 

Instrukcja dla ucznia 

1.

 

Przeczytaj uwaŜnie instrukcję. 

2.

 

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 

3.

 

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 

4.

 

Test  zawiera  22  zadania  o  róŜnym  stopniu  trudności.  Są  to  pytania  wielokrotnego 
wyboru. Dla kaŜdego zadania są podane 4 odpowiedzi a, b, c, d. Tylko jedna odpowiedź 
jest poprawna. 

5.

 

Za  kaŜdą  poprawną  odpowiedź  moŜesz  uzyskać  1  punkt.  Za  błędną  odpowiedź  lub  jej 
brak otrzymujesz 0. 

6.

 

Udzielaj  odpowiedzi  tylko  na  załączonej  KARCIE  ODPOWIEDZI,  stawiając  
w  odpowiedniej  rubryce  znak  X.  W  przypadku  pomyłki  naleŜy  błędną  odpowiedź 
zaznaczyć kółkiem, a następnie ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową. 

7.

 

Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 

8.

 

Kiedy  udzielenie  odpowiedzi  będzie  Ci  sprawiało  trudność,  wtedy  odłóŜ  rozwiązanie 
zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny. 

9.

 

Po  rozwiązaniu  testu  sprawdź  czy  zaznaczyłeś  wszystkie  odpowiedzi  w  KARCIE 
ODPOWIEDZI. 

10.

 

Na rozwiązanie testu masz 45 minut. 

 

Powodzenia 

 

Materiały dla ucznia:

 

−

 

instrukcja, 

−

 

zestaw zadań testowych, 

−

 

karta odpowiedzi. 

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

25

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH 

 

1.  Podstawowe przybory kreślarskie to 

a)

 

ekierka, ołówek, tuszograf, przykładnica. 

b)

 

ekierka, ołówek, tuszograf, mazak. 

c)

 

linijka, wzorniki, kątomierz, kredka. 

d)

 

krzywik, flamaster, gumka, cyrkiel. 

 

2.

 

Prawidłowe wymiary formatu A4 to 
a)

 

297x420 mm. 

b)

 

210x297 mm. 

c)

 

210x630 mm. 

d)

 

594x841 mm. 

 

3.  Linię ciągłą grubą stosujemy do rysowania 

a)

 

linii  wymiarowych  i  pomocniczych,  linii  kreskowania  przekrojów,  linii  odniesienia 
i zarysów kładów miejscowych. 

b)

 

niewidocznych  krawędzi  i  zarysów  przedmiotów  oraz  niewidocznych  linii 
przenikania, 

c)

 

widocznych krawędzi i zarysów przedmiotów i widocznych linii przenikania, 

d)

 

osi i płaszczyzn symetrii przedmiotów, 

 

4.  Linie równoległe moŜna kreślić przy pomocy 

a)

 

ekierki. 

b)

 

linijki. 

c)

 

wzornika. 

d)

 

linijki i cyrkla. 

 

5.  Do podziału odcinka na dwie równe części wykorzystujemy 

a)

 

cyrkiel i linijkę. 

b)

 

cyrkiel i krzywik. 

c)

 

linijkę i ekierkę. 

d)

 

krzywik i ekierkę. 

 

6.  Kąt 75°

 

moŜna narysować przy pomocy 

a)

 

linijki i ekierki. 

b)

 

ekierki i przykładnicy. 

c)

 

linijki i dwóch róŜnych ekierek. 

d)

 

przykładnicy i linijki. 

 

7.  Wykreślanie  łuku  o  danym  promieniu  r,  przechodzącego  przez  dane  dwa  punkty  A  i B 

jest moŜliwe przy uŜyciu 
a)

 

cyrkla. 

b)

 

linijki i ekierki. 

c)

 

cyrkla i linijki. 

d)

 

kątomierza i cyrkla. 

 
 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

26

8.  Łączenie ramion kąta łukiem jest moŜliwe przy uŜyciu 

a)

 

ekierki i krzywika. 

b)

 

ekierki i linijki. 

c)

 

linijki i cyrkla. 

d)

 

cyrkla i krzywika. 

 

9.  Środek okręgu opisanego na trójkącie wyznacza punkt przecięcia się 

a)

 

prostopadłych przechodzących przez środki dwóch dowolnych boków. 

b)

 

dwusiecznych kątów. 

c)

 

dwóch wysokości trójkąta. 

d)

 

wysokości trójkąta z dwusieczną kąta. 

 
10.  Liczby wymiarowe pisze się 

a)

 

z lewej strony linii wymiarowej. 

b)

 

nad linią wymiarową mniej więcej w połowie długości. 

c)

 

pod linią wymiarową mniej więcej w połowie długości. 

d)

 

z prawej strony linii wymiarowej. 

 
11.  Znak R pisze się przy wymiarowaniu 

a)

 

ś

rednic. 

b)

 

promieni. 

c)

 

kątów. 

d)

 

gwintów  

 
12.  Na rysunku przedstawiono przekrój 

 

a)

 

podłuŜny. 

b)

 

poprzeczny. 

c)

 

złoŜony stopniowy. 

d)

 

złoŜony łamany. 

 

13.  Znak 

 oznacza, Ŝe chropowatość powierzchni o wartości R

z

 10 naleŜy uzyskać  

a)

 

w dowolny sposób. 

b)

 

przez zdjęcie warstwy materiału. 

c)

 

bez zdjęcia warstwy materiału. 

d)

 

przez docieranie. 

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

27

14.  RóŜnicę między górnym i dolnym wymiarem granicznym nazywamy 

a)

 

odchyłką górną. 

b)

 

odchyłką dolną. 

c)

 

tolerancją wymiaru. 

d)

 

błędem wykonania. 

 
15.  Jeśli  jedna  z  części  moŜe  się  przesuwać  względem  drugiej  to  mamy  do  czynienia 

z pasowaniem 
a)

 

luźnym. 

b)

 

ciasnym. 

c)

 

mieszanym. 

d)

 

według uznania konstruktora. 

 
16.  Niewielkie  uproszczenia  polegające  na  zastąpieniu  najbardziej  skomplikowanych  linii 

innymi, ustalonymi liniami, łatwiejszymi do narysowania to uproszczenie 
a)

 

pierwszego stopnia. 

b)

 

drugiego stopnia. 

c)

 

trzeciego stopnia. 

d)

 

schematyczne. 

 
17.  Siatka rysunkowa słuŜy do 

a)

 

konstrukcji cholewki. 

b)

 

projektowania obuwia. 

c)

 

kopiowania wyłącznie obuwia. 

d)

 

kopiowania rysunków. 

 
18.  Rzut prostokątny według metody europejskiej (E) to widok przedmiotu, gdy patrzymy na 

niego w kierunku prostopadłym do poszczególnych rzutni 
a)

 

na  wszystkie  rzutnie  znajdujące  się  między  obserwatorem,  a  przedmiotem 
rzutowanym. 

b)

 

na trzy rzutnie znajdujące się między obserwatorem, a przedmiotem rzutowanym. 

c)

 

na wszystkie rzutnie znajdujące się za przedmiotem rzutowanym. 

d)

 

na trzy rzutnie znajdujące się za przedmiotem rzutowanym. 

 

19.  Układ współrzędnych i przedmiot w rzucie izomerycznym to 
 
 

a) 

 

 
 
 
 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

28

b) 

 

 
c) 

 

 
 
d)  Ŝaden z powyŜszych 

 
20.  Przy pasowaniu otworów z wałkami zasada stałego wałka polega na tym, Ŝe 

a)

 

do  otworu  podstawowego  H  o  zerowej  dolnej  odchyłce,  dobieramy  odpowiedni 
wałek. 

b)

 

do  otworu  podstawowego  H  o  zerowej  górnej  odchyłce,  dobieramy  odpowiedni 
wałek. 

c)

 

do wałka podstawowego h o zerowej górnej odchyłce, dobieramy odpowiedni otwór. 

d)

 

do wałka podstawowego h o zerowej dolnej odchyłce, dobieramy odpowiedni otwór. 

 
21.  Podczas wykonywania rysunku obuwia naleŜy zwrócić szczególną uwagę na 

a)

 

wysokość pięty, śródstopia i przedstopia oraz kolor obcasa. 

b)

 

szerokość i wysokość cholewki. 

c)

 

wysokość  pięty,  śródstopia  i  przedstopia,  wysokość  i  szerokość  obcasa  oraz  na 
długość obuwia. 

d)

 

usytuowanie elementów ozdobnych. 

 
22.  Rysunki złoŜeniowe wykonuje się dla 

a)

 

największego numeru grupy wielkościowej. 

b)

 

ś

rodkowego numeru grupy wielkościowej. 

c)

 

najmniejszego numeru grupy wielkościowej. 

d)

 

wszystkich numerów grupy wielkościowej. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

29

 KARTA ODPOWIEDZI 

 

Imię i nazwisko.................................................................................. 
 

Posługiwanie się dokumentacją konstrukcyjną i technologiczną 

 

 
Zakreśl poprawną odpowiedź.  
 

Nr 

zadania 

Odpowiedź 

Punkty 

1. 

a 

b 

c 

d 

 

2. 

a 

b 

c 

d 

 

3. 

a 

b 

c 

d 

 

4. 

a 

b 

c 

d 

 

5. 

a 

b 

c 

d 

 

6. 

a 

b 

c 

d 

 

7. 

a 

b 

c 

d 

 

8. 

a 

b 

c 

d 

 

9. 

a 

b 

c 

d 

 

10. 

a 

b 

c 

d 

 

11. 

a 

b 

c 

d 

 

12. 

a 

b 

c 

d 

 

13. 

a 

b 

c 

d 

 

14. 

a 

b 

c 

d 

 

15. 

a 

b 

c 

d 

 

16. 

a 

b 

c 

d 

 

17. 

a 

b 

c 

d 

 

18. 

a 

b 

c 

d 

 

19. 

a 

b 

c 

d 

 

20. 

a 

b 

c 

d 

 

21. 

a 

b 

c 

d 

 

22. 

a 

b 

c 

d 

 

Razem:   

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

30

TEST 2 
Test 

dwustopniowy 

do 

jednostki 

modułowej 

„Posługiwanie 

się 

dokumentacją konstrukcyjną i technologiczną”

 

 

Test składa się z 22 zadań wielokrotnego wyboru, z których: 

−

 

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17 są z poziomu podstawowego, 

−

 

zadania 18, 19, 20, 21, 22 są z poziomu ponad podstawowego. 

 

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt 

 

Za kaŜdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 
 

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące 
oceny szkolne: 

-

 

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,  

-

 

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego, 

-

 

dobry – za rozwiązanie 17 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponad podstawowego, 

-

 

bardzo  dobry  –  za  rozwiązanie  20  zadań,  w  tym  co  najmniej  4  z  poziomu  ponad 
podstawowego. 

 

Klucz odpowiedzi: 1. b, 2. c, 3. c, 4. d, 5. b, 6. b, 7. c, 8. a, 9. b, 10. c, 11. c, 

12.  a,  13.  b,  14.  b,  15.  b,  16.  d,  17.a,  18.  a,  19.  b,  20.  a,  
21. b, 22. a. 

 

Plan testu 

 

Nr 

zad. 

Cel operacyjny 

(mierzone umiejętności ucznia) 

Kategoria 

celu 

Poziom 

wymagań 

Poprawna 

odpowiedź 

1 

Rozpoznać podstawowy format do rysunku 
technicznego 

A 

P 

b 

2 

Rozpoznać kąt pochylenia pisma technicznego 

A 

P 

c 

3 

Zastosować do rysowania linię ciągłą grubą 

C 

P 

c 

4 

Wykreślić linie prostopadłe 

C 

P 

d 

5 

Wykonać podział odcinka na części 

C 

P 

b 

6 

Stosować przybory kreślarskie do kreślenia kątów 

C 

P 

b 

7 

Wyznaczyć środek koła o określonym łuku 

C 

P 

c 

8 

Zastosować  przybory  kreślarskie  do  łączenia 
łukiem dwóch okręgów 

C 

P 

a 

9 

Wyznaczyć środek okręgu wpisanego w trójkąt 

C 

P 

b 

10 

Określić 

zasadę 

konstrukcji 

wielokątów 

foremnych 

B 

P 

c 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

31

11  Określić rodzaj przekroju  

B 

P 

c 

12  Oznaczyć wymiar średnicy 

A 

P 

a 

13  Oznaczyć chropowatość powierzchni 

A 

P 

b 

14  Zdefiniować odchyłkę 

A 

P 

b 

15  Zdefiniować pasowanie  

A 

P 

b 

16  Zdefiniować stopień uproszczenia 

A 

P 

d 

17 

Opisać sposób rozpoczęcia wykreślania rysunku 
kopyta 

B 

P 

a 

18 

Scharakteryzować rzut prostokątny według 
metody amerykańskiej 

C 

PP 

a 

19  Zanalizować rzut dimetryczny 

D 

PP 

b 

20 

Zastosować zasadę stałego otworu przy 
pasowaniu 

C 

PP 

a 

21  Ustalić rodzaj rysunku 

C 

PP 

b 

22 

Zanalizować elementy rysunku złoŜeniowego 
cholewki 

D 

PP 

a 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

32

Przebieg testowania 

 

Instrukcja dla nauczyciela 

1.

 

Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym 
wyprzedzeniem. 

2.

 

Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 

3.

 

Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania. 

4.

 

Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na zadania wielokrotnego wyboru. 

5.

 

Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi). 

6.

 

Zapewnij uczniom moŜliwość samodzielnej pracy. 

7.

 

Rozdaj  uczniom  zestawy  zadań  testowych  i  karty  odpowiedzi,  podaj  czas  przeznaczony 
na udzielanie odpowiedzi. 

8.

 

Postaraj  się  stworzyć  odpowiednią  atmosferę  podczas  przeprowadzania  pomiaru 
dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich moŜliwości). 

9.

 

10 minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliŜającym się czasie 
zakończenia udzielania odpowiedzi. 

10.

 

Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych. 

11.

 

Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego. 

12.

 

Przeprowadź  analizę  uzyskanych  wyników  sprawdzianu  i  wybierz  te  zadania,  które 
sprawiły uczniom największe trudności. 

13.

 

Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności. 

14.

 

Opracuj  wnioski  do  dalszego  postępowania,  mającego  na  celu  uniknięcie  niepowodzeń 
dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu. 

 
 

Instrukcja dla ucznia 

1.

 

Przeczytaj uwaŜnie instrukcję. 

2.

 

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 

3.

 

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 

4.

 

Test  zawiera  22  zadania  o  róŜnym  stopniu  trudności.  Są  to  pytania  wielokrotnego 
wyboru. Dla kaŜdego zadania są podane 4 odpowiedzi a, b, c, d. Tylko jedna odpowiedź 
jest poprawna. 

5.

 

Za  kaŜdą  poprawną  odpowiedź  moŜesz  uzyskać  1  punkt.  Za  błędną  odpowiedź  lub  jej 
brak otrzymujesz 0. 

6.

 

Udzielaj  odpowiedzi  tylko  na  załączonej  KARCIE  ODPOWIEDZI,  stawiając  
w  odpowiedniej  rubryce  znak  X.  W  przypadku  pomyłki  naleŜy  błędną  odpowiedź 
zaznaczyć kółkiem, a następnie ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową. 

7.

 

Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 

8.

 

Kiedy  udzielenie  odpowiedzi  będzie  Ci  sprawiało  trudność,  wtedy  odłóŜ  rozwiązanie 
zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny. 

9.

 

Po  rozwiązaniu  testu  sprawdź  czy  zaznaczyłeś  wszystkie  odpowiedzi  w  KARCIE 
ODPOWIEDZI. 

10.

 

Na rozwiązanie testu masz 45 minut. 

 

Powodzenia 

 

Materiały dla ucznia:

 

−

 

instrukcja, 

−

 

zestaw zadań testowych, 

−

 

karta odpowiedzi. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

33

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH 2 

 

1.  Podstawowy format papieru do rysunku technicznego to 

a)

 

A5. 

b)

 

A4. 

c)

 

A3. 

d)

 

A2. 

 

2.

 

Pochyłe pismo techniczne nachylone jest pod kątem 
a)

 

60°. 

b)

 

70°. 

c)

 

75°

 

. 

d)

 

80°. 

 

3.  Linię ciągłą grubą stosujemy do rysowania 

a)

 

linii  wymiarowych  i  pomocniczych,  linii  kreskowania  przekrojów,  linii  odniesienia  
i zarysów kładów miejscowych. 

b)

 

niewidocznych  krawędzi  i  zarysów  przedmiotów  oraz  niewidocznych  linii 
przenikania. 

c)

 

widocznych krawędzi i zarysów przedmiotów i widocznych linii przenikania. 

d)

 

osi i płaszczyzn symetrii przedmiotów. 

 

4.  Linie prostopadłe moŜna kreślić przy pomocy 

a)

 

ekierki. 

b)

 

linijki. 

c)

 

wzornika. 

d)

 

linijki i cyrkla. 

 

5.  Do podziału odcinka na kilka równych części wykorzystujemy 

a)

 

linijkę i kalkulator. 

b)

 

linijkę, ekierkę i cyrkiel. 

c)

 

cyrkiel i krzywik. 

d)

 

dwie ekierki. 

 

6.  Kąt 75

º 

moŜna wykreślić przy pomocy 

a)

 

linijki i przykładnicy. 

b)

 

linijki i cyrkla. 

c)

 

linijki i ekierki. 

d)

 

ekierki i przykładnicy. 

 

7.  Wyznaczanie środka koła o danym łuku jest juŜ moŜliwe przy uŜyciu 

a)

 

cyrkla. 

b)

 

linijki. 

c)

 

cyrkla i linijki. 

d)

 

cyrkla, linijki i ekierki. 

 

8.

 

Połączenie  łukiem  o  promieniu  r  dwóch  okręgów  o  promieniach  R

1

  i  R

2

  jest  moŜliwe 

przy uŜyciu 
a)

 

ekierki i cyrkla. 

b)

 

ekierki, linijki i cyrkla. 

c)

 

krzywika i linijki. 

d)

 

cyrkla i wzornika. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

34

9.  Środek okręgu wpisanego w trójkąt wyznacza punkt przecięcia się 

a)

 

prostopadłych przechodzących przez środki dwóch dowolnych boków. 

b)

 

dwusiecznych kątów. 

c)

 

dwóch wysokości trójkąta. 

d)

 

wysokości trójkąta z dwusieczną kąta. 

 
10.  Konstrukcje wielokątów foremnych opierają się na zasadzie 

a)

 

wpisywania w owal. 

b)

 

opisywania na okręgu. 

c)

 

wpisywania w okrąg. 

d)

 

wpisywania w elipsę. 

 
11.  Na rysunku przedstawiono przekrój 

 

a)

 

podłuŜny. 

b)

 

poprzeczny. 

c)

 

złoŜony stopniowy. 

d)

 

złoŜony łamany. 

 
12.  Znak 

φ

 pisze się przy wymiarowaniu 

a)

 

ś

rednic. 

b)

 

promieni. 

c)

 

kątów. 

d)

 

gwintów. 

 

13.  Znak 

 oznacza, Ŝe chropowatość powierzchni o wartości R

a

 2,5 naleŜy uzyskać  

a)

 

w dowolny sposób. 

b)

 

przez zdjęcie warstwy materiału. 

c)

 

bez zdjęcia warstwy materiału. 

d)

 

przez docieranie. 

 

14.  RóŜnice między wymiarami granicznymi i wymiarem nominalnym nazywamy  

a)

 

odchyłką górną. 

b)

 

odchyłką. 

c)

 

tolerancją wymiaru. 

d)

 

błędem wykonania. 

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

35

15.  Jeśli połączone części nie mogą zmieniać swego połoŜenia względem siebie to mamy do 

czynienia z pasowaniem 
a)

 

luźnym. 

b)

 

ciasnym. 

c)

 

mieszanym. 

d)

 

według uznania konstruktora 

 
16.  Uproszczenia  przeznaczone  do  przedstawiania  zasad  działania  urządzeń  bez  wnikania 

w ich kształty i budowę to uproszczenie 
a)

 

pierwszego stopnia. 

b)

 

drugiego stopnia. 

c)

 

trzeciego stopnia. 

d)

 

schematyczne. 

 
17.  Wykonując rysunek kopyta w pierwszej kolejności  

a)

 

kreśli się linię będącą podstawą kopyta. 

b)

 

określa się wysokość pięty. 

c)

 

zaznacza się długość kopyta. 

d)

 

ustala wysokość czubka. 

 
18.  Rzut prostokątny według metody amerykańskiej (A) to widok przedmiotu, gdy patrzymy 

na niego w kierunku prostopadłym do poszczególnych rzutni 
a)

 

na  wszystkie  rzutnie  znajdujące  się  między  obserwatorem,  a  przedmiotem 
rzutowanym. 

b)

 

na trzy rzutnie znajdujące się między obserwatorem, a przedmiotem rzutowanym. 

c)

 

na wszystkie rzutnie znajdujące się za przedmiotem rzutowanym. 

d)

 

na trzy rzutnie znajdujące się za przedmiotem rzutowanym. 

 
19.  Układ współrzędnych i przedmiot w rzucie dimetrycznym ukośnym to 
 
 

a) 

 

 
 
b) 

 

 
 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

36

c) 

 

 
d)  Ŝaden z powyŜszych. 

 
20.  Przy pasowaniu otworów z wałkami zasada stałego otworu polega na tym, Ŝe 

a)

 

do  otworu  podstawowego  H  o  zerowej  dolnej  odchyłce,  dobieramy  odpowiedni 
wałek. 

b)

 

do  otworu  podstawowego  H  o  zerowej  górnej  odchyłce,  dobieramy  odpowiedni 
wałek. 

c)

 

do wałka podstawowego h o zerowej górnej odchyłce, dobieramy odpowiedni otwór. 

d)

 

do wałka podstawowego h o zerowej dolnej odchyłce, dobieramy odpowiedni otwór. 

 
21.  Rysowanie  przedmiotów  z  natury  z  uwzględnieniem  proporcji,  zastosowaniem  barw 

i światłocienia to rysunek 
a)

 

konstrukcyjny. 

b)

 

walorowy. 

c)

 

techniczny. 

d)

 

odręczny. 

 
22.

 

ZłoŜeniowy rysunek cholewki powinien zawierać 
a)

 

wszystkie elementy cholewki. 

b)

 

waŜniejsze wymiary elementów. 

c)

 

kilka elementów ułoŜonych na swoim miejscu. 

d)

 

tylko elementy wierzchnie cholewki. 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

37

KARTA ODPOWIEDZI 

 
 

Imię i nazwisko.................................................................................. 
 

Posługiwanie się dokumentacją konstrukcyjną i technologiczną  
 

 
Zakreśl poprawną odpowiedź. 
 

Nr 

zadania 

Odpowiedź 

Punkty 

1. 

a 

b 

c 

d 

 

2. 

a 

b 

c 

d 

 

3. 

a 

b 

c 

d 

 

4. 

a 

b 

c 

d 

 

5. 

a 

b 

c 

d 

 

6. 

a 

b 

c 

d 

 

7. 

a 

b 

c 

d 

 

8. 

a 

b 

c 

d 

 

9. 

a 

b 

c 

d 

 

10. 

a 

b 

c 

d 

 

11. 

a 

b 

c 

d 

 

12. 

a 

b 

c 

d 

 

13. 

a 

b 

c 

d 

 

14. 

a 

b 

c 

d 

 

15. 

a 

b 

c 

d 

 

16. 

a 

b 

c 

d 

 

17. 

a 

b 

c 

d 

 

18. 

a 

b 

c 

d 

 

19. 

a 

b 

c 

d 

 

20. 

a 

b 

c 

d 

 

21. 

a 

b 

c 

d 

 

22. 

a 

b 

c 

d 

 

Razem:   

 

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

38

7. LITERATURA 

 
1.

 

Dobrzański T.: Rysunek techniczny. WNT, Warszawa 1998 

2.

 

Dobrzański T.: Rysunek techniczny maszynowy. WNT, Warszawa 2002 

3.

 

Grabkowski  M.:  Technologia  obuwia.  Ćwiczenia  laboratoryjne.  WSI  w  Radomiu, 
Radom 1982 

4.

 

Grabkowski  M.,  Olszewski  A.,  Kościów  S.:  Projektowanie  obuwia.  WSI  w  Radomiu, 
Radom 1982 

5.

 

Korczak K., Szymańska J.: Rysunek zawodowy dla szkół skórzanych. WSiP, 1976 

6.

 

Liszka R., Rerurkiewicz J., Uliasz H.: Cholewkarstwo. WSiP, 1976 

7.

 

Ziajka  T..  Modelowanie  obuwia.  Poradnik  projektanta  i  konstruktora.  CLPO, 
Kraków 1994 

8.

 

www.ksm.malopolska.pl 

 
Wykaz norm przedmiotowych 
1.

 

PN-91/N-01604 Widoki, przekroje, kłady 

2.

 

PN-80/N-01606 Pismo 

3.

 

PN-78/N-01608 Rzutowanie prostokątne 

4.

 

PN-81/N-01613 Uproszczenia rysunkowe 

5.

 

PN-82/N-01616 Linie rysunkowe 

6.

 

PN-82/N-01619 Rzutowanie aksonometryczne 

7.

 

PN-83/N-01620 Wymiarowanie. Uproszczenia wymiarowania otworów okrągłych 

8.

 

PN-83/N-01635  Uproszczenia  rysunkowe.  Połączenia  nitowe,  lutowane,  klejone 
i zszywane 

9.

 

PN-EN ISO 5455:1998 Podziałki 

10.

 

PN-ISO  129:1996  Wymiarowanie.  Zasady  ogólne.  Definicje.  Metody  wykonania 
i oznaczenia specjalne 

11.

 

PN-ISO 406:1993 Rysunek techniczny. Tolerowanie wymiarów liniowych i kątowych 

12.

 

PN-ISO 1302:1997 Oznaczanie struktury geometrycznej powierzchni 

13.

 

PN-88/M-01142 Podstawowa zasada tolerowania 

14.

 

PN-82/M-01143  Wymiarowanie.  Zasady  wynikające  z  potrzeb  konstrukcyjnych 
i technologicznych 

15.

 

PN-92/M-01144  Tolerancje  kształtu  i  połoŜenia.  Oznaczenia  graficzne.  Proporcje 
i wymiary 

16.

 

PN-ISO 7200:1994 Tabliczki tytułowe 

17.

 

PN-EN 20286-1996 Układ tolerancji i pasowań ISO. 

18.

 

PN-EN ISO 3952-1998 Symbole graficzne stosowane w schematach kinematycznych 

19.

 

PN-87/M-04256/02 

20.

 

PN-85/M-01119 Linie rysunkowe