krol-do-pdf

Król

Placu

Dziwów

Miejsce akcji: Orseaux w Akwitanii.

Gatunek: akcja/detektywistyczny.

Najlepiej odnajdą się: wszystkie archetypy.

Liczba graczy: nieograniczona.

Czas gry: ok. 4 godzin.

Markiz i markiza de Batarde, każde z osobna i w sekrecie
przed małżonkiem, zlecają bohaterom prywatne śledztwo.
Choć z początku sprawa wydaje się prosta, wraz z
przekroczeniem granic Montglanes przestaje być wesoło.
Na dodatek na jaw wychodzi bolesna przeszłość rodu de
Batarde.

Zawiązanie:  Markiz  de  Batarde,  bogacz  i  filantrop  z
Orseaux,  chce  zlecić  bohaterom  przeprowadzenie
śledztwa,  za  które  oferuje  naprawdę  bajońskie
honorarium  i  dług  wdzięczności.  Stawia  jednak  jeden
warunek:  bohaterowie

muszą

wpierw podpisać

dokument,  w  którym  zobowiązują  się  do  zachowania
tajemnicy  na  temat  zadania  przed  żoną  markiza  oraz
osobami  postronnymi.  Za  złamanie  umowy  grożą
poważne konsekwencje.

Podczas  nieobecności  małżonki,  która  rzekomo
wyjechała  do  letniej  rezydencji  rodziny,  de  Batarde
odnalazł  w  jej  dokumentach  listy  od  szantażysty
podpisującego  się  jako  „Król  Placu  Dziwów”.  Autor
listów  nazywał  markizę  matką  i żądał  od niej ogromnej
kwoty  w  zamian  za  nieujawnianie  „pewnych  faktów  z
jej przeszłości”.  De  Batarde  podejrzewa,  że  jego  żona
chce  skontaktować  się  z  autorem  listów.  Bohaterowie
muszą odnaleźć go pierwsi.

Jakiś  czas  później  z  bohaterami  kontaktuje  się  żona
bogacza,  proponując  im  taką  samą  umowę,  jaką
wcześniej  zaoferował  jej mąż  –  mają  odnaleźć  dla  niej
Króla.  Markiz  nie  wie  nic  o  działaniach  żony  i  to  nie
może się zmienić.

Jeśli  bohaterowie  zdecydują  się  pomóc  markizie,  ta
wyzna,  że  urodziła  aż  dwójkę  nieślubnych  dzieci.
Obydwoje  pozostawiła  na  ulicy.  Nic  nie  wie  o  ich
dalszych  losach,  dlatego  nie  jest  w  stanie  wskazać,
które z nich jest szantażystą.

Aby  początek  przygody  utrzymany  był  w  nieco
lżejszym  tonie,  wplącz  drużynę  w  grę  sekretów  i
wzajemnego  szpiegowania  między  państwem  de
Batarde:

W czasie  spotkania  markiza  zdradza  bohaterom, że
podejrzewa  męża  o  romans.  Wmówiła  mu,  że
wyjeżdża  do  letniego  domu  pod  Orseaux,  ale  to
nieprawda.  Jest  przekonana,  że  nieoczekiwane
zjawienie  się  w  domu  pozwoli  jej przyłapać  męża
na  gorącym  uczynku.  Parę  godzin później  markiz,
korzystając  z  nieobecności  żony,  która  zapewne
czai  się  już  na  niego  w  okolicy,  zaprasza  drużynę
na  spotkanie  w sprawie  zadania.  Bohaterowie  będą

musieli albo wymyślić powód, dla którego muszą
przełożyć zadanie (perswazja), albo razem z de
Batardem

ukrywać

się

przed

markizą

zakamarkach willi (testy ukrywania się, możliwy
Skandal – zwłaszcza, jeśli w drużynie jest
kobieta).

Markiz  i markiza  wyznaczą  jako  miejsce spotkania
z  drużyną  ten sam  orseański plac  i za  nic  nie  chcą
dać się przekonać  do zmiany lokalizacji. Twierdzą,
że  to  najbezpieczniejsze  miejsce  na  potajemne
spotkanie.

Prawdopodobnie

drużyna

będzie

musiała  się  rozdzielić,  aby  udać  sie  na  oba
spotkania.  Będą  przy  tym  musieli  uważać,  aby  de
Batarde’owie  się  nie  spotkali  (testy  perswazji  lub
blefu).

Rozwinięcie:  poproś graczy  o  wykonanie testu wiedzy
ogólnej  o  ST  15.  Sukces  pozwoli  im  przypomnieć
sobie,  że  Plac  Dziwów  to  siedlisko  ludzi  ulicy
znajdujące  się  w  Montglanes.  Kolejne  podbicia  dadzą
im więcej informacji:

Plac  od  zawsze  był  domem  dla  bezdomnych  dzieci,
które  zdobywały  tam  wiedzę  niezbędną  do przetrwania
na  ulicy.  Większość  spośród  nich  pozostaje  tam
również po osiągnięciu dorosłości.

Mieszkańcami Placu Dziwów rządzi Król – najbardziej
szanowany bezdomny.

Obecny Król jest stosunkowo młody, ale mieszka na
Placu od dziecka.

Dowiedzenie  się,  kim  dokładnie  jest  Król,  nie  jest
łatwym  zadaniem.  Bohaterów  czeka  prawdziwa
odyseja  po  zakamarkach  zatłoczonego  pałacu.  Będą

odsyłani od jednej osoby do drugiej, poznając przy
okazji galerię niezwykłych kloszardów. Przykładowe
wyzwania, przed jakimi staną bohaterowie:

• Młode trolle, które w panicznej ucieczce wpadaja na

bohaterów,

zapewniają,

że

mogą

pomóc

poszukiwaniach Króla w zamian za uratowanie ich
przed ścigającym je potęznym i wściekłym trollem
(test perswazji o ST 20).

• Wiecznie

uśmiechnięty

ogr-wynalazca

i jego

pomocnik,  kobold  zaopatrujący  go  w  złom,  skierują
bohaterów  do  osób  bardziej  kompetentnych  w
zamian  za  zdobycie  dla  nich  (drogą  kupna  lub
kradzieży od handlarzy z Placu) silnika McRotha.

• Była tancerka kabaretowa, bliska przyjaciółka Króla,

skontaktuje  drużynę  z  jego  doradcami  dopiero  po
tym,  jak  obejrzą  jej  niezwykle  długi,  nudny  i  nieco
nieprzystojny  występ.  Bohaterowie  będą  przy  tym
musieli nie  dać  się  sfotografować  reporterce  rubryki
towarzyskiej,  która  krąży  po  Placu  w  poszukiwaniu
skandalu.

• Były profesor Uniwersytetu w Orseaux (patrz:

Antagoniści) upiera sie, że Królowi nie wolno
przeszkadzać – jest jednak skory do dyskusji
(konfrontacja).

Król  –  młody  mężczyzna  w  ekstrawaganckim
garniturze  w  prążki  i  znoszonych  spodniach  –
odpoczywa  akurat przy muzyce  Melousine  w  stojącym
zaraz  przy  Placu  zdewastowanym  pałacyku  sprzed
Rewolucji.  Szpiedzy  donieśli  mu  już,  że  bohaterowie
go  szukają.  Król  oczekuje  drużyny  w  towarzystwie
ochrony  składającej  się  z  przedstawicieli  wszystkich

lokalnych  gangów.  Twierdzi,  że  nie  wie  o  żadnych
listach.  To  zresztą  prawdą.  Wie  natomiast,  że  markiza
de  Batarde  to  jego  –  a  także  obecnego  podczas
rozmowy  Benoita  Violona  –  matka.  Nie  wyjaśni
jednak,  skąd  posiada  te  informacje.  Gdy  podejrzenia
drużyny  skierują  się  w  kierunku  brata  Króla,  ten
niespodziewanie  wykrzyczy  zaklęcie,  na  skutek
którego

środku

obskurnego

mieszkania

zmaterializuje  się  potężny  demon,  który  w  mgnieniu
oka  zabije  „  gwardię”  Króla  i  rzuci  się  na  bohaterów
(walka  –  duch  służebny).  Po  walce  Król  wyzna
bohaterom,  że  to  właśnie  dzięki  kontaktom  z
demonami Benoit dowiedział się, kto jest ich matką.

Pokonanie  potwora to nie koniec  kłopotów.  Uciekający
Violon  wzniecił  pożar,  który powoli  ogarnia  cały plac.
W  zamieszaniu  związanym  z  jego  gaszeniem  nikt  nie
pomyślał  o kalekach i starcach – zajmowany przez  nich
barak  powoli  ogarniają  płomienie  (test  wysportowania
o  ST 20  aby  zwalczyć  ogień  –  porażka  oznacza  utratę
punktu Kondycji; obowiązuje  zasada  specjalna  scenerii
Plac Dziwów).

W  ruinach  spalonej  oficyny  zamieszkiwanej  przez
Violona  natrafiono  na  niepokojące    znalezisko  –
pudełko  białych  tabletek (test wiedzy  ogólnej  o  ST  10
pozwoli  dowiedzieć  się,  że  to  popularne  środki
nasenne),  prymitywne  posłanie  oraz  nadpalony damski
pantofel.  Wygląda  na  to,  że  Benoit  odurzał  pigułkami  i
przetrzymywał  tam  jakąś  osobę,  najprawdopodobniej
kobietę.  Zarządź  test analizy  o  ST 15.  Sukces  pozwoli
odnaleźć  wśród zgliszczy klucz  z  dziwnym   herbem  na
główce  i  osmalony  zeszyt,  zapisany  tabelami  godzin  i
szkicami  planów  pomieszczeń.  Dzięki  podbiciu
bohaterowie

dowiedzą

się,

że

mapkach

przedstawiono budynek bardzo podobny do Opery

Akwitańskiej,  natomiast  na  kluczu  widać  jej  herb.
Chyba  już  wiadomo,  gdzie  ukrył  się  Violon.  W  razie
porażki  bohaterowie  będą  w  stanie  śledzić  Violona
rozpytując  biedaków  z  Placu,  którzy  widzieli,  jak
uciekał z ciałem w worku na ramieniu.

Punkt  kulminacyjny:  Noc.  Wedle  zapisków  Violona
Opera  jest  obecnie  pusta  –  dwie  godziny  wcześniej
zakończył  się  ostatni  spektakl.  Dostanie  się  na  do
wnętrza  opery wymaga ominięcia stróża (ukrywanie  się
przeciw  spostrzegawczości  9/9+)  lub  skorzystania  ze
skrótów zaznaczonych w zeszycie  (analiza o ST 15 aby
je  dokładnie  odczytać).  Violon już czeka na  bohaterów
wraz  z  dwoma  golemami  teatralnymi.  Maszyny
zaczynają  opowiadać  bohaterom  historię  skrzypka
(patrz:  sekcja  Antagoniści).  Wykonaj  test  sporny
ekspresji  konstruktów  przeciw  empatii  BG  –  porażka
oznacza  wzruszenie  się  mocno  podkoloryzowaną
opowieścią  i  utratę  karty  z ręki.  W czasie  opowiadania
Violon  podniesie  kurtynę,  za  która  leży  nieprzytomna
pani de  Batarde.  Gdy golemy skończą  mówić, rzucą  się
(mają  usunięte  zabezpieczenia  –  mogą  robić  krzywdę)
wraz z  Benoitem  na  drużynę  (konfrontacja  va  banque).
Jeżeli demon  nie  został  unieszkodliwiony  na  zawsze  w
czasie  poprzedniej  walki,  Violon  przyzwie  go  teraz
ponownie.  Stawką  konfrontacji  jest  pojmanie  lub
zabicie  Violona  i  zniszczenie  golemów,  ewentualnie
także  unicestwienie  demona.  Jeżeli  bohaterowie
poinformowali o  porwaniu markizy  jej męża (weterana
Wielkiej Wojny), de Batarde pomoże im w walce.

Rozwiązanie:  Finałowa  konfrontacja  toczyła  się  na
śmierć  i  życie.  Jeżeli  bohaterowie  nie  zabili  Benoita,
popełni  on  samobójstwo.  Przy  jego  ciele  znajdą
bohaterowie  list,  w którym  wyjaśnia  przyczynę  swoich
działań:  chciał  zemścić  się  na  wyrodnej  matce,  której,

w  przeciwieństwie  do  brata,  nigdy  nie  wybaczył.  W
wyniku  z  ujawnionymi  w  toku  przygody  sekretami
rodziny Batarde,  po wypłaceniu bohaterom  honorarium
markiz  wraz  z żoną wycofają się  (przynajmniej na  jakiś
czas) z  życia  publicznego,  a  być może  nawet ich drogi
się rozejdą.

Ta  historia  ma  jednak  także  swoje  dobre  strony:
bohaterowie  zdobyli  wdzięczność  mieszkańców  Placu
Dziwów,  a  szczególnie  samego  Króla.  Być  może  uda
im  się  przekonać  markizę,  że  może  chociaż  częściowo
zmazać  swoje  winy,  pomagając  bezdomnym.  Pytanie
tylko, czy oni chcą jej łaski.

Bandyci z Montglanes

Jak Przestępcy (podręcznik główny, str. 449) ze
zdolnością „zbir” i dodatkową zdolnością:

• lotosowy szał – za żeton: przez jedną rundę +3 do

walki i wysportowania, w następnej rundzie -1 do
Reputacji.

Były profesor

Przykładowy mieszkaniec Placu Dziwów. Profesor
Siecle twierdzi, że z uniwersytetu wydalony został
wskutek „zemsty oblanych studentów”. Być może jakiś
wpływ na decyzję władz uczelni miała także jego
słabość do alkoholu – nawet w czasie rozmowy
staruszek popija z brudnej butelki jakiś dziwnej woni
trunek. Siecle jest jednym z najstarszych mieszkańców
Placu, pełni wśród jego społeczności rolę eksperta od
spraw edukacji.

Domyślna konfrontacja: dyskusja.

Przeciwnik, niziołek, pula 2k10, odporność: 4.

Zdolności:

• atuty: kontrargument, mistrz retoryki;

• doświadczony życiem: +1 do aktywnej obrony, gdy

konfrontacja toczy się na Placu Dziwów;

• słabość: tematy związane z uniwersytetami;

• wiedza przychodzi z wiekiem: wydanie żetonu w

dyskusji

przeciwko

przeciwnikom

wyraźnie

młodszym od profesora daje mu bonus +2.

Walka:  walka  (laska  z  ukrytym  ostrzem)  9/10+;
obrona: 10. Doświadczony życiem.
Pościg:  ze  względu  na  zaawansowany  wiek  i  wątły
stan zdrowia profesora niemożliwy.
Dyskusja:  perswazja  12/8+,  ekspresja  9/8+,  empatia
9/9+;  pewność  siebie:  16.  Doświadczony  życiem.
Wiedza przychodzi z wiekiem.

Markiz de Batarde

Jak sojusznik Osiłek (podręcznik główny, str. 467) lub
Wierny ochroniarz – Almanach Nadzwyczajny, str. 81,
ale bez zdolności „gadżet” oraz „ochroniarz”.

Demon Paganius

Jak Demon w podręczniku głównym, str. 440.

Golemy teatralne

Jak w podręczniku głównym, str. 434, ale bez
zabezpieczeń.

Benoit Violon

Benoit  nie  był  zwykłym  dzieckiem  ulicy.  Nie  należał
do  żadnego  gangu,  nie  interesowały  go  zabawy
rówieśników.  Fascynowała  go  muzyka.  Na  Placu
Dziwów  znaleźć  można  było  wielu  utalentowanych
artystów,  którzy  pomogli  Violonowi  w  nauce  gry  na
skrzypcach.  Chłopak  postanowił  wreszcie  spróbować
dostać  się  do  orkiestry Opery Akwitańskiej,  jednak  nie
przyjęto  go  z  powodu  jego  biedy  i  bezdomności.
Zbiegło  się  to  w  czasie  z  odkryciem  przez  Benoita
prawdy  o  jego  matce.  Przelało  to  czarę  goryczy.  Gdy
brat  odmówił  mu  udziału  we  wspólnej  zemście  na
wyrodnej  matce-bogaczce,  Violon  znalazł  nowego
partnera  do  zbrodni: demona  Paganiusa.  Cena  za  jego
pomoc nie  była  wysoka  – żądał  jedynie  co  pewien  czas
ofiar  z  ludzi.  Przeżarty  żalem  i  żądzą  zemsty  Benoit
dobrze

wiedział,

że

nikt nie

przejmuje

się

tajemniczymi zaginięciami bezdomnych.

Domyślna konfrontacja: walka.

Przeciwnik, człowiek, pula 3k10; odporność: 5.

Zdolności:

• gadżety: przeklęte skrzypce Stradofariego (ekspresja

+3*, za żeton: regeneracja mocy), smyczek z ostrzem
(walka +3*);

• granie jak oddychanie: może atakować ekspresją w

każdym typie konfrontacji nie ponosząc kar;

• magia: moce kuszenie i wpływ; zaklęcie przyzwanie

demona;

• niewrażliwość (perswazja, zastraszanie).

Walka: walka 9/9+; obrona  14.  Granie jak oddychanie.
Magia.
Pościg:  wysportowanie  6/9+;  wytrwałość  14.  Granie
jak oddychanie. Magia.
Dyskusja:  ekspresja 12/8+*,  perswazja  6/8+; pewność
siebie:

16.

Granie

jak

oddychanie.

Magia.

Niewrażliwość (perswazja, zastraszanie).

Sceneria: Plac Dziwów

Specjalne:  udany  test  półświatka   o  ST  15  daje  bonus
+3  do  dowolnego  testu  –  na  Placu  można  znaleźć
ekspertów  od  wszystkiego.  W  czasie  konfrontacji
wymaga poświęcenia akcji.

Elementy:  baraki, stragany ze  szmat i desek,  śmieci na
ulicach,  okropny  zapach,  biegające  wszędzie  ubrane  w
łachmany dzieci,  wózki ze złomem, ćwiczący kuglarze,
trenujący  kieszonkowcy,  szczury  i  koty,  zawodzący
żebracy, śpiący na środku drogi ludzie.

Antagoniści:

złowrogie

gangi,

szaleni

artyści,

zbuntowana maszyna ze złomu, rządne zemsty za
upokorzenia gobliny, animatusy.

Zagrożenia: choroby, potrącenie przez wózek ze
starociami, zdekoncentrowanie żonglera tasakami,
posiłek z kucharzem gotującym z resztek.

Skandale:

oskarżenia

doprowadzenie

bezdomności, miłość do pięknej żebraczki, zaginione

przed laty dziecko arystokratów, będące obecnie
szefem gangu kieszonkowców.

Cele: najęcie ekipy do nietypowego zadania,
odnalezienie osoby, która przed laty trafiła na bruk,
zdobycie

skradzionego

przez

kieszonkowców

przedmiotu.

Oficjalny materiał do Wolsunga z Wolsungeria.pl

Autor: Jan Jęcz, redakcja i skład: Jarosław Kopeć.

Ilustracja: Filip Pyś.

Wszelkie prawa zastrzeżone dla wydawnictwa Kuźnia Gier.

Dozwolone kopiowanie na własny użytek.