Anestazjologia - wyklady!!!, Anestezjologia


OBRZĘK PŁUC

Przyczyny - zwiększona objętość płynu pozakomórkowego (ECF) która w warunkach normalnych jest minimalna. Mała ilość płynu w warunkach fizjologicznych przenika do miąższu płucnego gdzie z kolei jest usuwana przez układ limfatyczny z prędkością 10 ml/h.

Mechanizmy obrzęku:

  1. zwiększenie sił Starlinga

↑ ciśnienia hydrostatycznego ( hiperwolemia, niewydolność lewokomorowa,

stenoza mitralna)

↓ ciśnienia onkotycznego (hipoproteinemia)

ostre podciśnienie w drogach oddechowych (blokada dróg oddechowych)

  1. zniszczenie bariery pęcherzykowo - włośniczkowej ( ARDS )

  2. uszkodzenie drenażu limfatycznego ( zap. układu limfatycznego, zrakowacenie,

krzemica)

    1. przypadki o niepewnej etiologii

Neurogenny: z powodu nagłego uwolnienia katecholamin (np. po urazie

głowy) i wzrostu ciśnienia w kapilarach płucnych - wzrost przepuszczalności.

Po podaniu naloxonu (mechanizm jak wyżej)

Zatrucie opioidami ( wzrost przepuszczalności naczyń )

Po operacjach na jamach opłucnowych lub po odbarczeniu pneumothorax -

prawdopodobnie zmiany lokalne w ciśnieniach kapilar i ich

przepuszczalności.

Po ekspozycji na dużą wysokość - obkurczenie naczyń płucnych.

Objawy

Dyspnoe, tachypnoe, kaszel z różową włóknistą plwociną, tachykardia. Strach przed położeniem się na płask.

Świsty i trzeszczenia podczas osłuchiwania pól płucnych.

Objawy niewydolności oddechowej.

Gazometria krwi tętniczej - zwykle hipoksja z hipokapnią (hiperwentylacja).

Leczenie

Należy leczyć przyczynę !

Tlenoterapia

-Posadzić pacjenta/kę nie kłaść na siłę - to tylko pogorszy sprawę !!!

- -Podać leki odwadniające - furosemid 20 - 120 mg i.v./i.m.

-Morfina 1 - 5 mg redukuje niepokój i rozszerza naczynia krwionośne

-Wspomaganie lekami inotropowymi (dopomina, adrenalina)

i wazodilatatorami ( nitrogliceryna, urapidil, nitroprusydek )

-Oddech kontrolowany z PEEP ( dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych)

-Umieszczenie opasek zaciskowych na obu udach - zmniejszenie objętości krwi krążącej (ekwiwalent krwioupustów).

STANY NAGŁE W POŁOŻNICTWIE

1).Zespół żyły głównej dolnej:

Przyczyny - ucisk płodu (ciężarnej macicy) na żyłę główna dolną i dolną część aorty brzusznej kiedy ciężarna leży na w płaskim ułożeniu na plecach.

Patofizjologia - ucisk żyły powoduje zmniejszony powrót żylny do serca; efekt - pojemność minutowa serca i ciśnienie tętnicze spadają.

Objawy- niecharakterystyczne: nudności, złe samopoczucie, duszność, potliwość

Zapobieganie / leczenie- obrót ciężarnej wraz ze stołem operacyjnym na lewa stronę lub podłożenie pod biodro poduszki lub innego przedmiotu.

2).Aspiracja treści żołądkowej (Zespół Mendelsona, angielski położnik , pierwszy opis z 1946r.)

Śmiertelność z powodu aspiracji w w/w zespole to 33%.

Przyczyny / patofizjologia - aspiracja kwaśnej (pH < 2.5) treści pokarmowej płynnej lub stałej.

Objawy / leczenie - patrz Zespół zachłystowy.

3).Położenie miednicowe

Zagrożenia - pęknięcie , rozerwanie szyjki macicy

wstrząs hipowolemiczny

uszkodzenie tkanek krocza

4).Ciąża mnoga - dwukrotnie większa śmiertelność dla matki w porównaniu z ciążą poj.

5).Ciężkie krwotoki (> 800 ml)

Najczęstsza przyczyna śmiertelnych powikłań u matki w położnictwie

Krwotoki przed porodem - łożysko przodujące

przedwczesne odklejenie łożyska

pęknięcia macicy (rzadko)

Krwotoki po porodzie - resztki łożyska w jamie macicy

atonia macicy

pęknięcia szyjki macicy i pochwy

6).Krwotoki okołoporodowe występują nagle i w ciągu kilku min. mogą doprowadzić do śmierci.

7).Zator wodami owodniowymi

Zwykle występuje u wieloródek podczas wysilonego porodu.

Patofizjologia- komponenty płynu owodniowego są wchłaniane poprzez żylny układ naczyniowy.

Objawy - kaszel

Dreszcze

Sinica

Wymioty, nudności

Drgawki

Wstrząs

W efekcie prowadzi do DIC i ARDS

Leczenie - tylko wspomagające

Rokowanie - śmiertelność około 80% , na szczęście jest to schorzenie rzadkie.

8).Pęknięcie macicy

Wcześniejsze operacje na macicy są najczęstszą przyczyną pęknięcia macicy.

Leczenie - jak najwcześniejsza tokoliza i wykonanie cięcia cesarskiego.

9).Rzucawka / stan przedrzucawkowy

Należy do najczęstszych w Europie i USA przyczyn zgonów spowodowanych ciążą.

Stan przedrzucawkowy - objawy: nadciśnienie, białkomocz z obrzękami występujący po 20 tyg ciaży lub bez obrzęków, rzadko pojawiający się w II trymestrze ciąży.

Rzucawka - objaw stanu przedrzucawkowego do którego dołączyły się toniczno - kloniczne drgawki ze współistniejącymi objawami neurologicznymi (lub bez) .

Leczenie - siarczan magnezu. Najpierw bolus 2 - 4 g i.v. w ciągu 4-5 min , a dalej wlew ciagły 1 - 3 g / godz., do stężenia w surowicy 2 - 4 mmol / L.

W ocenie klinicznej pomaga badanie odruchu kolanowego - zanika przy osiągnięciu 10 mmol / L.

Inne leki - hydralazyna, β- adrenolityki, diazoksyd, urapidil.

10).Zespół HELLP ( Hemolysis Elevated Liver enzymes Low Platelets)

(Czyli hemoliza krwi, podwyzszenie enzymów wątrobowych, małopłytkowość)

Patofizjologia - najczęściej w skojarzeniu z rzucawką. Dochodzi do hemolizy krwi, podwyższenia enzymów wątrobowych i obniżenia płytek krwi. Następuje uogólniony skurcz naczyń krwionośnych z zaburzeniami mikrokrążenia.

U 10 -20% pacjentek bez nadciśnienia również dochodzi do rozwoju tego zespołu.

Objawy - bóle w obrębie prawej strony nadbrzusza spowodowane napięciem torebki wątroby są uważane za pewne objawy rozpoczynającego się zespołu HELLP. Może to doprowadzić do rozwoju zespołu DIC (di aj si , czyli disseminated intravascular coagulation) co może być rozpoznane na podstawie zmian parametrów układu krzepnięcia:

 Spadku stężenia fibrynogenu

 Wydłużenie czasu protrombinowego

 Trombocytopenii

 Spadku stężenia czynnika VII

Wystąpienie zespołu DIC wymaga natychmiastowego rozwiązania ciąży.

11).Śmierć matki - jest definiowana (w międzynarodowym piśmiennictwie) jako śmierć kobiety w okresie ciąży lub przed upływem 42 dni po jej rozwiązaniu , niezależnie od czasu trwania i umiejscowienia ciąży, z każdej przyczyny związanej z ciążą lub nasilającej się pod wpływem ciąży oraz powstałej w wyniku ciąży.

ZATOR TĘTNICY PŁUCNEJ

Ostre częściowe zamknięcie krążenia płucnego przez materiał zatorowy, z następowym skurczem tętnicy i nadciśnieniem płucnym, wiodącym do prawokomorowej niewydolności serca; w ok. 40% przypadków prowadzi to w ciągu następnych 12-72h do zawału płuca

Etiologia

Zwykle (w 90% przypadków) zakrzepica żył miednicy lub głębokich żył kończyn dolnych, rzadziej materiał zatorowy pochodzi z prawego przedsionka (w migotaniu przedsionków) lub z prawej komory (w prawostronnym zapaleniu wsierdzia)

Czynniki usposabiające

 Podeszły wiek,

 unieruchomienie,

 niedawno przebyta operacja,

 niewydolność serca,

 ciąża,

 doustne środki antykoncepcyjne,

 choroba nowotworowa,

 nadwaga

Objawy

 Nagła duszność i kołatanie serca, ból w klatce piersiowej, zawroty, niekiedy omdlenie

 Spadek ciśnienia tętniczego, kliniczne cechy wstrząsu

 W zawale płuca: krwioplucie, ból opłucnowy

Klinicznie:

o Sinica, tachykardia, duszność

o Przepełnienie żył szyjnych

o Nasilenie tętnienia prawej komory

o Nieprawidłowe rozdwojenie II tonu serca z zaakcentowaniem drugiej składowej nad tętnicą płucną; czasami poniżej brzegu mostka po stronie prawej słyszalny trzeci i czwarty ton

o Tarcie opłucnowe (zawał płuca)

EKG:

o ostre przeciążenie prawego serca (P w II, III i aVF>0,25mV, a w V1 i V2 > 0,15 mV)

o Prawoprzednie odchylenie osi QRS: typ S1-Q3

o Ostre przeciążenie prawej komory: wysokie załamki R z ujemną falą T w V1-V4

Rtg:

o uwydatnienie t. płucnej, brak cieni naczyniowych na obwodzie; serce może się wydawać powiększone

o w zawale płuca widoczne czasami zacienienie konkretnych obszarów pól płucnych.

 Radioizotopowe badanie perfuzji płuc: ostro odgraniczone ubytki perfuzji

 OCŻ >20 mmHg, PA>25 mmHg, PCWP norma

 Arteriografia płucna: ubytki wypełnienia lub ostre odcięcie segmentu t. Płucnej

 Echo: nadmostkowe poszerzenie t. Płucnej, paradoksalne ruchy przegrody

 Gazometria: pO2<80 mmHg, pCO2 zmienne, zwykle<40 mmHg

Różnicowanie:

 Odma opłucnowa

 Zawał mięśnia sercowego

 Rozwarstwiający tętniak aorty

 Zapalenie osierdzia

Postępowanie

 Wysokie ułożenie głowy i klatki piersiowej

 Tlen przez maskę

 Dostęp żylny

 Analgezja: opiaty

 Sedacja

 Heparyna

 Leczenie fibrynolityczne, następnie heparyna i pochodne kumaryny (zatory dużego naczynia)

 Lokalna tromboliza za pomocą podawania streptokinazy przez cewnik wprowadzony do t. płucnej

 Wstrząs kardiogenny (albo przeciwwskazania do fibrynolizy lub jej nieskuteczność): cewnik Greenfielda lub embolektomia przez torakotomię, a następnie heparyna

 Zapobieganie nawrotom

 Pochodne kumaryny przez 6-9 m-cy lub

 Implantacja filtra do żyły głównej

ZATOR TĘTNICY PŁUCNEJ

 Jest trzecią wg częstości, po chorobach układu krążenia i nowotworach, przyczyną zgonu.

 USA - zapadalność 300 000 wśród hospitalizowanych rocznie, z czego 50 000 zgonów.

 W Polsce częstość występowania stwierdzana podczas sekcji 7 - 17%.

Etiologia:

Skrzepliny (95%):

-żyły miednicy

-żyły podudzia

-żyły wątrobowe

-żyły kończyn górnych

-prawy przedsionek

Czynniki ryzyka:

-wiek > 40 lat

-operacje (+ czas trwania)

-unieruchomienie (uraz, udar, zawał)

-zapalenie żył głębokich

-zawał serca

-migotanie przedsionków

-choroba nowotworowa

-choroby zapalne jelit

-otyłość

-ciąża i połóg

ETIOLOGIA

- Zator tłuszczowy

- Zator powietrzny

- Zator nowotworowy

- Zator bakteryjny

- Zator owodniowy

ETIOLOGIA

W 1862 rok - „triada Virchowa”:

1) Uszkodzenie ściany naczynia

2) Zaburzenie przepływu krwi

3) Zaburzenie składu krwi

ETIOLOGIA

Zakrzepica żył głębokich poniżej żyły podkolanowej

= zakrzepica odcinka dystalnego

Zakrzepica żył głębokich powyżej żyły podkolanowej

= zakrzepica odcinka proksymalnego

(ryzyko masywnego zatoru tętnicy płucnej 2-6%)

Klasyfikacja wg Greenfielda

ZATOR TĘTNICY PŁUCNEJ

Masywny zator → zatkanie ponad 50% światła tętnicy płucnej → wstrząs, NZK.

EKG: rozkojarzenie elektromechaniczne → ↓HR → FV

Obraz zaburzeń przypomina pęknięcie komory w ostrym zawale mięśnia sercowego.

Różnicowanie - dotychczasowy przebieg z uwzględnieniem czynników ryzyka i skuteczność resuscytacji

ZATOR TĘTNICY PŁUCNEJ

Często:

- tachykardia

- ujemne załamki T od V1 - V3

- obniżenie odcinka ST od V1 - V3

Rzadko:

- głęboki Q w III

- głęboki S w I

- uniesienie ST i ujemny T w III

- uniesienie ST od V1 - V3

ZATOR TĘTNICY PŁUCNEJ

RTG

- Zacienienie podopłucnowe („garb Humptona”)

- Płyn w jamie opłucnej

- Uniesienie przepony po stronie zatoru

Często duszność i hipoksemia bez zmian w Rtg.

ZATOR TĘTNICY PŁUCNEJ

SCYNTYGRAFIA PERFUZYJNO-WENTYLACYJNA PŁUC

2 duże ubytki perfuzji segmentalnej (ponad 75% segmentu)*

1 duży ubytek + 2 umiarkowane (ponad 25% segmentu)*

4 umiarkowane ubytki perfuzji segmentalnej*

* - bez odpowiadających im zaburzeń wentylacji lub nieprawidłowości na zdjęciu Rtg klatki piersiowej

ZATOR TĘTNICY PŁUCNEJ

SPIRALNA CT KLATKI PIERSIOWEJ

Pozwala zobrazować materiał zatorowy w świetle pnia płucnego, tętnicy płucnej, tętnicy płatowej i segmentowej.

Wydaje się być badaniem konkurencyjnym dla scyntygrafii perfuzyjno-wentylacyjnej.

ZATOR TĘTNICY PŁUCNEJ

ECHOKARDIOGRAFIA

 RVEDD >30mm

 Fala zwrotna na zastawce trójdzielnej 2,8-3,8 m/s

 Poszerzony pień płucny

 Paradoksalny ruch przegrody międzykomorowej

 Brak zapadania się v. cava inferior w rozkurczu

 Hypokineza segmentów środkowych RV przy zachowenej kurczliwości segmentów koniuszkowych (obj. McConella)

 Obecność skrzeplin w RA, pniu lub tętnicy płucnej (EUS)

ZATOR TĘTNICY PŁUCNEJ

ARTERIOGRAFIA PŁUCNA

„Złoty standard”, jest badaniem rozstrzygającym.

Do jej wyniku porównuje się wyniki innych badań.

Wady: wzrost oporów płucnych i zaburzenia rytmu serca - śmiertelność w trakcie badania wynosi ok. 0,3%.

Wskazana, gdy inne, mniej inwazyjne badania nie dają jednoznacznego rozpoznania

ZATOR TĘTNICY PŁUCNEJ

Pacjent hemodynamicznie stabilny

heparyna i.v. przez 4-5 dni

(80 j.m./kg mc., 18 j.m./kg mc., APTT 45-75s)

heparyna i.v. + doustne antykoagulanty 4-5 dni

doustne antykoagulanty przez minimum 3 miesiące

(INR 2,0 - 3,0)

ZATOR TĘTNICY PŁUCNEJ

Pacjent hemodynamicznie niestabilny

Terapia trombolityczna

heparyna i.v. przez 4-5 dni

(80 j.m./kg mc., 18 j.m./kg mc., APTT 45-75s)

heparyna i.v. + doustne antykoagulanty 4-5 dni

doustne antykoagulanty przez minimum 3 miesiące

(INR 2,0 - 3,0)

ZATOR TĘTNICY PŁUCNEJ

Pacjent hemodynamicznie niestabilny

Terapia trombolityczna

Streptokinaza 1,5 mln j. i.v./ 2 godz.

r-tPA (Actylise) 100 mg i.v./ 2 godz.

Bezwzględne p/wskazania do trombolizy:

- czynne krwawienie

- 7-10 dni po operacji, zwłaszcza neurochirurgicznej

ZATOR TĘTNICY PŁUCNEJ

Pacjent hemodynamicznie niestabilny

PRZECIWWSKAZANA TERAPIA TROMBOLITYCZNA

(lub nieskuteczna tromboliza)

Leczenie chirurgiczne - embolektomia płucna

+

Przegrodzenie dostępu z żyły głównej dolnej

ZATOR TĘTNICY PŁUCNEJ

1908 - Trendelenburg wykonał pierwszą embolektomię płucną

1924 - Kirschner wykonał pierwszą udaną embolektomię płucną

Śmiertelność obecnie ok.. 26-50%.

1961 - Sharp wykonał pierwszą embolektomię płucną w krążeniu

pozaustrojowym.

Śmiertelność w grupie po resuscytacji - ok. 80%

bez resuscytacji - ok. 10%

ZESPÓŁ ZACHŁYSTOWY (MENDELSONA)

Wniknięcie kwaśnego soku żołądkowego do płuc

Zmiany podobne do ARDS

PH<2,5 - objawy ciężkie

Etiologia

 Brak kontroli nad zawartością jamy krtaniowo-gardłowej (schorzenia neurologiczne)

 Osłabienie kaszlu i odruchów obronnych (śpiączka, zatrucia)

 Zarzucanie treści pokarmowej (osłabienie napięcia treści żołądka i przełyku)

 Niedostateczne uszczelnienie rurki dotchawiczej

 Niecałkowite opróżnienie żołądka (zaciśnięcie sondy żołądkowej przy przepełnionym żołądku)

 Przetoka żołądkowo-tchawicza

Rozpoznanie

• Trudne (nieobecność osób trzecich)

• Różnie długi okres utajenia

• Ilość zaaspirowanego płynu i pH

Objawy

• Sinica

• Tachykardia

• Duszność

• Tachypnoe

• Wilgotne i suche rzężenia

• Wzmożona wydzielina z tchawicy i oskrzeli

• Gazometria: hipoksemia, hipokapnia → hiperkapnia

• Kwasica

RTG: Rozlane przekrwienie pęcherzykowe obu płuc

Śródmiąższowy obrzęk płuc

Niedodma

Zachłystowe zapalenie płuc w gorzej wentylowanych partiach

Zmiany niesymetryczne (masywne zachłyśnięcie)

U chorych leżących - zmiany w górnych segmentach płata dolnego lewego lub prawego

Postępowanie

• Intubacja

• Odsysanie

• Masaż wibracyjny

• Fizykoterapia oddechowa

• Drenaż ułożeniowy

• Bronchoskopia

• Przepłukiwanie oskrzeli 0,9% NaCl

• Sztuczna wentylacja + PEEP

• Bilans płynów i monitorowanie

• Sterydy (kontrowersyjne)

• Profilaktycznie antybiotyki - przeciwwskazane

• Heparynizacja

Różnicowanie

• Obrzęk płuc

• Niedodma (duży korek śluzu, krew, nie strawiona zawartość żołądka, ciało obce)

• Płatowe zapalenie płuc

Powikłania

• Nadkażenie

• ARDS (Acute Respiratory Distress Syndrome)



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
kurs wprow.cz.prakt.2008, Znieczulenie, Wykłady-Wprowadz. do spcjalizacji w anestezjologii i int.ter
Anestezjologia Wyklad 4
anestezjo wyklad1 znieczulenie przewodowe
1 Wykład I wprowadzenie do anestezjologii 3id 8742 ppt
anestezjo pytania z wyklady, MEDYCZNE, ANASTEZOLOGIA i PIEL ANSTZJOLOGICZNE
Anestezjologia - Resuscytacja, Udostępnione, Chirurgia, Wykłady
Konspekt do wykładu nagła śmierć sercowa, specjalizacja anestezjologiczna
anestezjologia - Wyklady 2003, anestezjologia
Konspekt do wykładu obrzęk płuc, specjalizacja anestezjologiczna
Anestezjologia Wyklad 1 i 2
Anestezjologia Wyklad 3
anestezjo pytania z wyklady
anestezjologia materiały - wykłady
Anestezjologia WYKŁADY, Studia, IV ROK, Konie, IV KONIE, dla Wojtka, Chirurgia Eq, wykłady i rozpisk
kurs wprow.cz.prakt.2008, Znieczulenie, Wykłady-Wprowadz. do spcjalizacji w anestezjologii i int.ter

więcej podobnych podstron