Wykład 1 i 2

Reanimacja krążeniowo-

oddechowa dzieci i

dorosłych

Anestezjologia i pielęgniarstwo w zagrożeniu

życia

Farmakoterapia i

elektroterapia w

reanimacji krążeniowo-

oddechowej

• Reanimacja

– zespół zabiegów, których

celem jest doprowadzenie nie tylko do

przywrócenia krążenia i oddychania, ale

także do powrotu czynności OUN łącznie z

powrotem do świadomości.

Możemy wyróżnić dwa typy reanimacji:

• BLS - (ang. basic life support) podstawowe

zabiegi resuscytacyjne - polega m.in na

masażu serca i sztucznym oddychaniu;

• ALS - (ang. advanced life support)

zaawansowane zabiegi resuscytacyjne -

dochodzą takie zabiegi jak podawanie

leków, defibrylacja, etc.

Działania reanimacyjne
podejmujemy w następującej
kolejności:

• A (airways)

- udrożnić drogi

oddechowe;

• B (breath)

- zacząć sztuczne

oddychanie;

• C (circulation)

- przywrócić krążenie.

A - Udrożnienie dróg
oddechowych

Należy odchylić głowę do tyłu.
Poszkodowany powinien być ułożony na
plecach. Przyłożyć rękę do czoła i
przechylić głowę do tyłu. Unieść żuchwę do
góry (palcami nacisnąć oba kąty żuchwy i
przesunąć do przodu). Gdy pacjent nie
zaczyna ponownie sam oddychać
wykonujemy kolejny krok.

B - Sztuczne oddychanie

• Sztuczne oddychanie można wykonać metodą usta-

usta oraz usta-nos. W wydychanym powietrzu

znajduje się 16% tlenu, co zupełnie wystarczy

nieprzytomnemu. Robimy głęboki wdech i

wdmuchujemy nasze wydychane powietrze

pacjentowi do ust lub nosa.

• Jeśli klatka piersiowa ofiary się unosi oznacza to

poprawne wykonanie sztucznego oddychania.

• Jeśli się tak nie dzieje może to być przyczyną naszej

niedokładności w wykonywanym procesie. Należy

wtedy sprawdzić czy w przypadku metody usta-usta

jest szczelnie zatkany nos pacjenta, lub czy

szczelnie przykładamy nasze wargi do ust pacjenta.

• Po wykonaniu 4 oddechów należy sprawdzić, czy

serce ofiary bije. W razie braku reakcji następuje

działanie kolejne.

C - Masaż serca

• Ucisk wywieramy obiema rękami nałożonymi

jedna na drugą na dolną połowę mostka

przesuwając go o 4-5 cm w stronę kręgosłupa.

• Czynność te powtarzamy w rytmie normalnej

aktywności serca (około 60 - 80 razy na minutę).

Przy takiej częstotliwości można zapewnić około

1/3 normalnej wydajności serca jako pompy.

• Gdy pomoc udzielana jest przez dwie osoby,

jedna stosuje masaż serca, a druga stosuje

sztuczne oddychanie.

• Zgodnie z najnowszymi wytycznymi Europejskiej

Rady Resuscytacji reanimacja winna być

prowadzona w stosunku

30:2

(30 uciśnięć

mostka, 2 oddechy) bez względu na ilość

ratowników biorących udział w reanimacji.

• UWAGA: Zewnętrznego masażu serca

u dzieci

nie wolno wykonywać z

nakładem sił potrzebnych u
dorosłego!

• U niemowlęcia

wystarczy ucisk

dwoma palcami!

Zaawansowane zabiegi

reanimacyjne

• Poszczególne mechanizmy

zatrzymania krążenia powinny być
potwierdzone w zapisie EKG bądź
na ekranie kardiomonitora.

ASYSTOLIA

1. Masaż serca (trwa cały czas, pauzy tylko na czas

intubacji i kontrole tętna <15 minut); wentylacja

płuc ambu z maską

2. Intubacja, wentylacja płuc 10-15 x/min. ambu +

tlen

3. Założenie kaniuli dożylnej, infuzja

0,9% NaCl

4.

Adrenalina

1-5 mg i.v. lub jeśli kaniula jeszcze nie

jest założona -

Adrenalina

3 mg + 10 ml 0,9%

NaCl do rurki intubacyjnej

5. Przez każde 3-5 minuty powtarzać

Adrenaliną

1-5

mg i.v. (3-4 ...razy, dalej punkt 6)

6. Jeśli asystolia trwa -

Atropina

3 mg i.v.

7. Leczenie przyczyny zatrzymania krążenia

MIGOTANIE KOMÓR

1. Kardiomonitor → Ventricular Fibrillation
2. Szybka

defibrylacja

3. Masaż serca (rozpoczęcie

RESUSCYTACJI

KRĄŻENIOWO-ODDECHOWEJ

momentalnie przy

zdiagnozowaniu VF) i wentylacja płuc ambu

4. Migotanie komór trwa → defibrylacja

(powtórzyć 2-3 razy)

5. Intubacja
6. Założenie kaniuli
7.

Adrenalina

1 mg i.v.

8. Defibrylacja
9. Migotanie komór trwa →

Amiodaron

300

mg bolus i.v.