33. Podstawowe założenia reformy systemu ubezpieczeń społecznych.

Głównymi przesłankami reformy podjętej od 1 stycznia 1999 r. reformy ubezpieczeń było dążenie do:

• Obniżenia kosztów pracy w przedsiębiorstwach (dzięki obniżeniu kosztów związanych z utrzymaniem pracownika miało wpłynąć na wzrost zatrudnienia, ograniczenie liczby bezrobotnych lub podejmujących pracę w szarej strefie oraz zachęcić inwestorów do podejmowania działalności gospodarczej w Polsce.)

• Odciążenia budżetu dofinansowującego fundusz ubezpieczenie społecznego (stopniowe zmniejszanie dotacji do systemu ubezpieczeń społecznych, która obejmuje dotację celową i dotację uzupełniającą. Dotacja celowa przeznaczona jest na sfinansowanie wypłat świadczeń pieniężnych innych niż z ubezpieczenia społecznego, które zostały zlecone FUS do wypłaty.

• Utworzenie w przyszłości samofinansującego się systemu ubezpieczeń społecznych.

• Najważniejsze zmiany w stosunku do stanu sprzed końca 1998r. polegają na tym, że:

• Wyodrębniono tzw. 3 filary ubezpieczeń (FUS <stary system>- I filar, OFE <system kapitałowy> - II filar, IKE <Indywidualne Konto Emerytalne>- III filar)

• Wyodrębniono 4 rodzaje ubezpieczenia społecznego

• Emerytalne

• Rentowe

• Chorobowe

• Wypadkowe

• Dla wszystkich osób podlegających ubezpieczeniu społecznemu przyjęto w jednakowej wysokości stopy procentowe dla poszczególnych rodzajów ubezpieczeń w wyjątkiem wypadkowych

• Określono odrębne podstawy wymiaru składek dla poszczególnych grup ubezpieczonych.

Źródło: książka Ickiewicz

Podstawowym założeniem reformy było przejście od systemu redystrybutywnego do systemu kapitałowego.

System redystrybutywny to taki, w którym ubezpieczeni wpłacali składki do jednej puli, z której wypłacane są emerytury i renty dla osób, którym one przysługują w danym momencie. W takim systemie świadczenia są wypłacane ze składek osób płacących je w danym momencie a nie z kapitału zgromadzonego przez płatnika. Po śmierci ubezpieczonego ich wypłacanie jest wstrzymywane. Wpłacone przez ubezpieczonego stawki nie podlegają natomiast dziedziczeniu.

System kapitałowy z kolei, to taki, w którym pracownicy mają swoje indywidualne konta emerytalne. Gromadzą na nich pieniądze wpłacane w postaci składek w czasie aktywności zawodowej. Lokaty te muszą być oprocentowane aby uprawniony po przejściu na emeryturę nie odczuwał skutków inflacji. Natomiast po osiągnięciu wieku emerytalnego ubezpieczonemu wypłacana jest emerytura z jego pieniędzy. Niewykorzystane fundusze zgromadzone na koncie podlegają dziedziczeniu przez rodzinę uprawnionego.

Źródło : http://zus.wieszjak.pl/informacje-ogolne/207432,Reforma-ubezpieczen-spolecznych.html