SCENARIUSZ ZAJĘĆ ZINTEGROWANYCH

DLA 6-LATKÓW

GRUPA: 6 - latki

TEMAT BLOKU: Nasze rodziny

TEMAT DNIA: Kim dla siebie jesteśmy?

CEL GŁÓWNY:

• określanie relacji między członkami rodziny,

• usprawnianie narządów artykulacyjnych,

• rozwijanie sprawności manualnych,

• rozwijanie wrażliwości estetycznej.

CELE OPERACYJNE:

Dziecko:

• wypowiada się na określony temat,

• operuje słownictwem z zakresu tematu,

• wie, kto należy do jego rodziny,

• wykonuje ćwiczenia artykulacyjne.

METODY PRACY:

• metody aktywizująco - twórcze,

• metody oglądowe,

• metody słowne.

FORMY PRACY:

• indywidualna,

• zbiorowa.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

• albumy z rodzinnymi zdjęciami,

• wiersz T. Fiutowskiej Kim jestem?,

• odtwarzacz płyt CD,

• płyta CD z muzyką relaksacyjną,

• elementy do ułożenia sylwety domu,

• krążki,

• tamburyn,

• piłka,

• karta pracy cz. 1 nr 8.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. Teatrzyk sylwet. Inscenizacja przez nauczyciela wiersza T. Fiutowskiej
   Kim jestem? z wykorzystaniem sylwet dwóch chłopców, którzy prowadza
   ze sobą rozmowę.

Dla mamy jestem synem. Dla taty też. Dla ciebie jestem bratem, to dobrze wiesz. Dla prababci jestem prawnukiem. Dla babci i dziadka wnukiem, bez pra-. Kim jestem dla innych? Ha?

Dla Tomka jesteś kolegą, on dla Ciebie też. Dlaczego? Nie mówi przecież do mnie: kolego. No wiesz? Dla pani w przedszkolu Jesteś starszym zuchem. Dobrze, ze już dla nikogo Nie jestem... maluchem!

2. Rozmowa na temat wiersza.

Omówienie treści wiersza. Zwrócenie uwagi na nazwy poszczególnych członków rodziny.

3. Test niedokończonych zdań Znam moją rodzinę.

Dzieci stoją w kole. Nauczyciel rzuca do nich kolejno piłkę, zadając pytania. Dzieci odpowiadają na pytania, odrzucając piłkę do nauczyciela.

→	Mama twojej mamy to twoja	→	babcia
→	Tata twojego taty to twój	→	dziadek
→	Córka twoich rodziców to twoja	→	siostra
→	Syn twoich rodziców to twój	→	brat
→	Siostra twojej mamy to twoja	→	ciocia
→	Brat twojej mamy to twój	→	wujek
→	Córka twojej babci to twoja	→	mama lub ciocia
→	Syn twojej babci to twój	→	tata lub wujek
→	Żona twojego dziadka to twoja	→	babcia
→	Mąż twojej babci to twój	→	dziadek
→	Żona twojego taty to twoja	→	mama
→	Mąż twojej mamy to twój	→	tata
→	Mama twojej babci to twoja	→	prababcia
→	Tata twojego dziadka to twój	→	pradziadek
→	Wnuczka twojej prababci to twoja	→	mama lub ciocia
→	Wnuk twojego pradziadka to twój	→	tata lub wujek

4. Zabawa rytmiczna Imiona naszych bliskich.

Nauczyciel wymienia z podziałem na sylaby nazwy poszczególnych członków rodziny, a chętne dzieci podają ich imiona z podziałem całego zdania na sylaby:

ma - ma	→	Mo - ja ma - ma ma na i - mię Jo - la.
ta - ta	→	Mój ta - ta ma na i - mię Woj - tek.

5. Zabawa ruchowa rozwijająca szybkość Gazetowe domy.

Dzieci poruszają się w rytm tamburynu. Podczas przerwy w grze wracają do domu - gazety rozłożonej na dywanie. Przy każdym powtórzeniu zabawy nauczyciel zabiera gazetę, więc liczba dzieci w domach zwiększa się. Musza się ściskać i przytulać, aby zmieścić się w danym domu.

6. Układanie z przygotowanych przez nauczyciela elementów sylwety domu oraz określanie ich liczebności.

7. Ćwiczenie wyobraźni, Co spotkamy w starym domu?

Dzieci leżą na dywanie z zamkniętymi oczami przy tajemniczej muzyce. Starają się wyobrazić, co można spotkać w starym domu, następnie dzielą się ze wszystkimi swoimi wyobrażeniami.

8. Usprawnianie narządów artykulacyjnych podczas naśladowania odgłosów
   Co słychać w starym domu?

Nauczyciel wprowadza odpowiedni nastrój opowiadaniem historii dwojga dzieci, które mieszkały w bardzo starym domu i czasami, gdy zostawały same słyszały różne dziwne głosy. Następnie zadaje dzieciom pytanie, co można usłyszeć
w starym domu. Dzieci naśladują różne odgłosy zaproponowane przez nauczyciela, lub wymyślone przez siebie.

→	fuu, fuu, fiuu...	→	wiatr za oknem
→	skrzyp, skrzyp...	→	kroki na schodach lub strychu
→	bul, bul bul, bul...	→	woda w rurach
→	plum, plum, plum...	→	plusk deszczu o szyby
→	kap, kap, kap, kap...	→	woda kapiąca z kranu
→	szur, szur, szur...	→	zamiatanie miotłą
→	trach, trach, trach...	→	trzaskanie drzwi
→	brzdęk, brzdęk...	→	stukanie garnków w kuchni
→	tup, tup, pi, pi...	→	bieganie myszy
→	bim bam, bim bam...	→	bicie zegara
→	świr, świr, świr...	→	świerszcz za szafą
→	to tu, to tu, to tu...	→	szepty krasnali

W dalszej części może nastąpić zabawa zespołowa. Nauczyciel wymienia źródło dźwięków, np. wiatr w kominie, mysz pod stołem, stare drzwi, a dzieci wypowiadają dane dźwięki.

9. Rysowanie w środku domku własnej rodziny. Nazywanie jej członków. Odczytywanie napisów: mama, tata, dom i łączenie ich z odpowiednimi rysunkami.