1.Wymień zadania PK:

Diagnoza, pomoc psychologiczna, profilaktyka

2. Wymień cechy normalności wg. Jahody [od a) do g)];

Pozytywne nastawienie do siebie

Wzrost i rozwój osobisty

Autonomia

Konsekwencja w działaniu

Adekwatne postrzeganie rzeczywistości

Pozytywne stosunki interpersonalne

3. Psycholog kliniczny dokonując diagnozy:

a) opisuje wyłącznie zaburzone funkcje psychiczne;

b) określa poziom przystosowania somatycznego;

c) Wyjaśnia mechanizmy zaburzeń psychicznych;

d) Wyznacza kierunki działań terapeutycznych;

e) Koncentruje się na zasobach pacjenta;

4. Niezadowolenie kobiety ze swojego wyglądu jest:

a) przykładem normatywności, wg. normy…….społeczno kulturowej ???

b) Przykładem patologii, wg. normy…….teoretycznej ???

5. Wyczerpującym kryterium zdrowia psychicznego jest:

a) norma ilościowa;

b) norma społeczno – kulturowa;

c) norma teoretyczna;????

d) a-c;

6. Wymień 2 główne systemy klasyfikacyjne chorób psychicznych;

ICD-10

DSM-IV

7. Wymień psychologiczne objawy stresu dotyczące sfery poznawczej (od a do d)

Jąkanie się, problemy z koncentracja, rozkojarzenie i utrudnione myślenie, gonitwa myśli, skłonności do używania papierosow , alkoholu

8. Ocena pierwotna i wtórna dokonana przez podmiot w sytuacji stresu wiąże się z rozumieniem stresu w ujęciu:

a) podmiotowym;

b) środowiskowym;

c) relacyjnym;

9. Wymień 2 główne funkcje radzenia sobie ze stresem;

Instrumentalna i samoregulacji emocjonalnej

10. Styl angażujący radzenia sobie ze stresem polega na (3 linijki na wyjaśnienie);

Osoba zbiera myśli o stresrze, gromadzi je, analizuje i określa sytuacje jako trudna, następnie podejmuje działania w celu rozwiazania problemu poprzez poznawcze przekształcenie lub proby zmiany sytuacji.

11. Styl unikowy radzenia sobie ze stresem polega na (3 linijki na wyjaśnienie);

Polega na odrzuceniu myśli od sytuacji trudnej , niedopuszczanie do przeżywania go i angażowannia się w rozwiązanie problemu , jednostka ucieka od sytuacji stresującej i wykonuje czynności zastępcze

12. Najczęstszą przyczyną śmierci kobiet z bulimią psychiczną jest:

a) przerwanie przełyku;

b) choroba wrzodowa żołądka;

c) drastyczny spadek elektrolitów;

d) zatrzymanie akcji serca;

e) dysfunkcja ślinianek;

13. Istotą zaburzeń odżywiania jest:

a) nieprawidłowe zachowania związane z odżywianiem;

b) rozbicie w ramach self na Ja cielesne i Ja psychiczne;

c) deficyt poznania siebie;

d) pragnienie realizacji ideału piękna kobiecego;

e) nieprawidłowy, zaburzony obraz siebie;?????????

14. 2 typy anoreksji psychicznej to:

a) typ przeczyszczający;

b) typ bulimiczny;

c) typ niebulimiczny;

d) typ nieprzeczyszczający;

15. Kobiety z zaburzeniami odżywiania przeżywają silne lęki głównie z powodów:

a) trudności z osiągnięciem wymarzonej sylwetki;

b) kolejnego kilogramu masy ciała;

c) konfliktów rodzinnych;

d) oznak braku akceptacji swego wyglądu przez rówieśników i rodzinę;

brak jest 2-3 pytań;

●Diagnoza w PK:

I.Okres prediagnostyczny / interakcja pacjent-klinicysta:

- uwzględnia się tu historię życia pacjenta, jego przekonania, nastawienia, wartości, dążenia i potrzeby, a także doświadczenie (w tym wyniesione z kontaktów z lekarzem, terapeutą, psychologiem czy psychologiem);

-ważne jest wrażenie jakie wniesie pacjent do kontaktu diagnostycznego, o czym decyduje jego stan zdrowia lub choroby (stan psychofizyczny) występujący obiektywnie(widzi go lekarz) i subiektywnie(pacjent), oraz ważną rolę odgrywa motywacja do badania;

- ważna historia życia lekarza, jego przekonania, wartości, wiedza merytoryczna i umiejętności metodyczne (zastosowanie wiedzy), oraz zinternalizowane normy etyki zawodowej;

- interakcja pacjent-lekarz – postawy współdziałające i zaufanie interpersonalne;

- ważna motywacja pacjenta (uzależniona jest od tego czy jest dobrowolnie czy też ze skierowania przez jakąś instytucję);

II. Postepowanie diagnostyczne:

A: Wyznaczone przez cele:

PS. Cel wyznacza rodzaj i zakres zbieranych informacji oraz pośrednio wpływa na dobór metody diagnostycznej, która pomoże zebrać te informacje;

1.Interwencyjne – etap przygotowawczy/cele stopniowane:

a) Stwierdzenie i opis występującego u danej osoby deficytu lub dysfunkcji;

b) Określenie mechanizmu patogenetycznego (co doprowadziło do choroby);

c) Określenie mechanizmów, które mogą doprowadzić do pożądanej zmiany, wraz z ustaleniem zasobów i czynników kompensacyjnych;

d) Sformułowanie planu interwencji;

Ps. W tym ujęciu mieścić się będzie psychoterapia, ale też i inne formy interwencji psychologicznej (interwencja kryzysowa, rehabilitacja, psychoprofilaktyka/prewencja czy wspomaganie rozwoju osobistego);

2. Selekcyjne – poradnictwo zawodowe, kwalifikacje przydatności zawodowej;

- zastosowanie głownie w psychologii pracy i psychologii edukacji; wiąże się to z współpracą psychologów o różnych specjalnościach;

3. Strategiczne - podejmowane są w problemie badawczym;

4. Szczegółowe:

a) Opis aktualnego stanu osoby badanej;

b) Opis przeszłych doświadczeń pacjenta i poszukiwanie przyczyn stanu obecnego (czynniki patogenetyczne-przyczyny choroby i salutogenetyczne-przyczyny zdrowia), oraz mechanizmy, które są pomostem między przeszłością a przyszłością (kontekst przyczynowo-skutkowy);

c) Przyszłe doświadczenia – założenia na temat funkcjonalnego podobieństwa mechanizmów przeszłych i aktualnych – umożliwia prognozowanie i tworzenie planów interwencji;

B: Charakterystyka procesu diagnostycznego:

1.Formułowanie problemu:

- obejmuje 1-sze spotkanie i nawiązanie kontaktu pacjent-klinicysta;

- rozmowa – oczekiwania i powody spotkania (ważne czy ze skierowania czy sam);

2. Badanie diagnostyczne/cykliczny charakter:

→Określenie problemu → stawianie hipotez → badanie weryfikacyjne → wynik → weryfikacja hipotez→rozpoznanie lub ponowne badanie(wtedy nie ma następnego etapu) → wskazania;

- stawianie hipotez – ważna wiedza podstawowa o funkcjonowaniu psychiki i mechanizmach funkcjonowania osobowości zdrowej i zaburzonej- zawarta w różnych koncepcjach psychologicznych;

- badanie weryfikacyjne - zastosowanie różnych metod diagnozowania (w zależności od typu przypadku)

- weryfikacja hipotez – ważna zgodność metod badawczych z teorią, np. hipoteza zakładająca działanie procesów nieświadomych-techniki projekcyjne lub eksperyment skojarzeniowy, a także psychodrama; w podejściu psychoanalitycznym najczęściej stosuje się rozmowę i obserwację(zapis snów, wolnych skojarzeń, czynności pomyłkowe w zachowaniu, spóźnienia, zapomnienia)

3. Opracowanie wyniku i przygotowanie orzeczenia:

Ps. Diagnoza może być powiązana z procesem terapii;

→ Opracowanie wyniku składa się z:

a) Dane wstępne (ogólne o pacjencie, powód zgłoszenia i oczekiwania);

b) Opis aktualnych zachowań i sytuacji;

c) Dane biograficzne - historia życia i działania w różnych sferach (nauka, praca, rodzina);
d) Dane z badania testowego i wyników;

e) Opis zaburzenia, hipotetycznego wyjaśnienia jego mechanizmów i etiologii oraz patogenezy, a także charakterystyka podmiotowych oraz środowiskowych zasobów;

f) Wnioski ogólne i wskazania do interwencji selekcyjnej lub pomocy;

→ Przy tworzeniu opracowania wyniku ważne jest aby zawierał on:

a)Opis zaburzeń i/lub zdrowia;

b)Wyjaśnienie mechanizmów patogenetycznych lub salutogenetycznych

c) Określenie przyczyn zaburzenia lub zdrowia z uwzględnieniem interakcji czynników biologicznych, środowiskowo-sytuacyjnych i podmiotowych, a także w aspekcie rozwojowym;

d) Wnioski i wskazania do interwencji;

→ Ogólne zasady tworzenia diagnozy/istotna jakość życia:

a) ocena zdrowia, zasobów(środowiskowych i własnych) oraz mocnych stron funkcjonowania pacjenta;

b) całościowa diagnoza problemów zdrowotnych (szczególnie ważna w programach profilaktycznych).