Wpływ pierwiastków na własności stali stopowych - Zależy w znacznym stopniu od fazy w jakiej pierwiastek występuje. W zależności od ilości i rodzaju pierwiastków stopowych mogą one występować w takich fazach: -rozpuszczać się w ferrycie lub austenicie tworzyć węgliki, azotki lub węglikoazotki; tworzyć fazy międzymetaliczne z żelazem lub między sobą; tworzyć związki z domieszkami(S, O2) i znajdować się we wtrąceniach niemetalicznych mogą występować w stanie wolnym. Pierwiastki stopowe w ferrycie lub austenicie wpływają na własności mechaniczne tych faz, na położenie temperatur krytycznych przemiany austenitu lub szybkość dyfuzji, na przemianę martenzytyczną i skłonność do odpuszczania. Najczęściej działają umacniająco na metal chociaż zmniejszają czsami plastyczność stali.		Wpływ pierwiastków na przemianę martenzytyczną. Pierwiastki stopowe nie mają wpływu na szybkość zachodzenia przemiany martenzytycznej, lecz jedynie na położenie temperatury początku i końca przemiany. Wszystkie pierwiastki z wyjątkiem Al. i Co obniżają zakres temperatur, w którym austenit ulega przemianie w martenzyt. Krzem jest neutralny. Wpływ pierwiastków na proces odpuszczania. Zahartowane stale węglowe po podgrzaniu do temp. 200^oC szybko tracą twardość. Jest to ich poważną wadą. Pierwiastki stopowe zmniejszają sybkość dyfuzji, co opóżnia wydzielenie węglików i tym samym zmniejsza skłonność stali do obniżania twardości przy odpuszczaniu. Po odpuszczaniu stale stopowe zachowują większą twardość niż stale węglowe.
Wpływ pierwiastków na własności ferrytu. Najsilniej utwardzają ferryt mangan i krzem, a przy tym do zawartości 1% nie zmniejszają udarności. Nikiel zwiększa wytrzymałość i udarność. Inne pierwiastki węglikotwórcze utwarzdają ferryt w mniejszej ilości, przy tym silnie zmniejszają udarność. Wpływ pierwiastków na rozrost ziarna austenitu. Pierwiastki stopowe na ogół zmniejszają skłonność austenitu do rozrostu ziarna. Zmniejszają one szybkość dyfuzji i segregują w granicach ziarn, co hamuje migrację granic. Pierwiastki, które nie tworzą węglików jak: nikiel, kobalt, krzem, wpływają na rozrost ziarna w niewielkim stopniu. Zaś wpły pier. Węglikotwórczych jest duży i rośnie ze wzrostem powinowactwa z węglem.		Pierwiastki stopowe w wydzielionych fazach. Pierwiastki tworzące węgliki i azotki w stalach są położone w układzie okresowym na lewo od żelaza. Są to pierwiastki grup IVA÷VIIA, należące do metali przejściowych.
Wpływ pierwiastków na przemiany alotropowe żelaza. Pierwiastki stopowe, które z żelazem tworzą roztwory stałe można podzielić na dwie grupy: a- rozszerzające austenit b - zwężające austenit. Do grupy a należą pierwiastki, które podwyższają A4 i obniżają A3 są to nikel, kobalt, mangan. Do grupy b należą te pierwiastki które obniżają A4 i podwyższają A3. Są tochrom, wanad, molibden, wolfram, tytan. Wpływ pierwiastrków stopowych na punkty krytyczne Fe-Fe3C. Dodanie pier. Stopowych powoduje przesunięcie punktów charakterystychnych Fe-Fe3-C takich jak S,E. Prawie wszystkie pier. Stopowe przesuwają S, E w lewo, to znaczy do niższych zawartości węgla. Najsilniej działają wolfram, molibden, tytan, słabiej krzem, chrom, mangan. Pierwiastki wpływają także natemperaturę przemiany eutektoidaknej. Temp. A1 podnoszą Ti,Mo,W,Si obniżają Mn, Ni.
Wpływ pierwiastków na kinetykę przemiany przechłodzonego austenitu i na hartowność. Pierwiastki stopowe rozpuszczone w austenicie mogą wpływać na przemianę austenitu w dwojaki sposób: - przesuwając krzywe początku i końca przemiany - zmieniając charakter krzywych początku i końca przemiany. Wszystkie pierwiastki rozpuszczone w austenicie, z wyjątkiem kobaltu, zwiększają okres inkubacyjny rozkładu austenitu, czyli przesuwają krzywe początku przemiany w prawo. Krytyczna szybkość chłodzenia jest związana z trwałością austenitu, można powiedzieć, że poza kobaltem wszystkie pierwiastki zwiększają hartowność stali.

---