background image

rawo pracy

Przywrócenie do pracy po wadliwej 

dyscyplinarce – nie dla osoby konfliktowej

Pracodawca powinien w procesie sądowym wykazać, że przywrócenie 

do pracy zwolnionego dyscyplinarnie pracownika jest rzeczywiście 

nieuzasadnione, gdyż pracownik ten dopuścił się czynów obiektywnie 

będących ciężkimi naruszeniami obowiązków pracowniczych albo 

spowodował konflikt uniemożliwiający prawidłową pracę w zakładzie.

Wyroki SN z 5 sierpnia 2014 r., I PK 41/14 i I PK 42/14 

Stan faktyczny:

 Jacek M. i Jarosław K. byli wieloletnimi pracownikami Uniwersytetu 

Medycznego w Ł. zatrudnionymi na stanowiskach starszych referentów w Biurze 

Remontów i Eksploatacji. 

ciąg dalszy na stronie 3

Subiektywne odczucia pracownika 

to za mało na mobbing

Trudno za nękanie (dokuczanie, dręczenie) uznać delegowanie pracownika 

do nowego miejsca pracy i związane z tym uciążliwości, skoro odbyło 

się ono za jego dobrowolną zgodą, z uwagi na zmiany organizacyjne 

uniemożliwiające dalszą pracę w dotychczasowym miejscu pracy.  

Z uzasadnienia wyroku SN z 11 lutego 2014 r., I PK 165/13

Stan faktyczny:

 Adam T. pracował w spółce N. na czas nieokreślony. Miejsce pracy okre-

ślono mu jako obszar K. Z uwagi na zmiany organizacyjne uniemożliwiające zatrudnia-

nie pracownika na dotychczasowym stanowisku spółka zaproponowała mu, jako osobie 

objętej ochroną przedemerytalną z art. 39 Kodeksu pracy, rozwiązanie umowy o pracę za 

porozumieniem stron. Adam T. nie zgodził się na to.

ciąg dalszy na stronie 4

Oddelegowanie nie pozbawi  

pracownika przywileju krótszej pracy

Pracownik zakładu opieki zdrowotnej (szpitala) zatrudniony na stanowisku 

fizykoterapeuty korzysta z przywileju skróconej – w stosunku do pozostałych 

pracowników tego zakładu – normy czasu pracy. Jest to niezależne od 

miejsca, w którym osoba ta faktycznie wykonuje obowiązki służbowe 

(zabiegi lecznicze).  

Wyrok SN z 22 lipca 2014 r., III PK 132/13

Stan faktyczny:

 Marta G. jest pracownicą szpitala zatrudnioną na pełen etat na stanowi-

sku technika fizjoterapii w Zakładzie Rehabilitacji Leczniczej. 

ciąg dalszy na stronie 2

Nr 14 (96) wrzesień 2014

issn 2300-7214

najważniejsze rozstrzygnięcia sądów 

i komentarze ekspertów

P

w orzecznictwie

Z OSTATNIEJ CHWILI 

Pracodawca powinien poinformować 

pracownika samorządowego 

rozpoczynającego zatrudnienie o obowiązku 

złożenia oświadczenia majątkowego. 

nieudzielenie tej informacji może oznaczać 

brak podstaw do obligatoryjnego rozwiązania 

stosunku pracy z pracownikiem, który na 

skutek braku wskazanej informacji nie  

złożył oświadczenia 

3

Gdy zawezwanie pracodawcy do próby 

ugodowej zawiera oznaczenie przedmiotu 

żądania i określenie jego wysokości oraz 

tytuł, z jakiego ma ono wynikać, jest ono 

równoznaczne z wezwaniem do zapłaty.

3

ZATRUDNIANIE PRACOWNIKÓW 

subiektywne negatywne odczucia 

pracownika, oddelegowanego do nowej 

pracy w związku z reorganizacją  

firmy, to za mało na mobbing  

1 i 4

Gdy u pracodawcy funkcjonuje plan urlopów, 

można wprowadzić zwyczaj, że niepotrzebne 

jest dodatkowe zawiadomienie o udzieleniu 

urlopu zgodnie z tym planem

4

ROZWIĄZYWANIE UMÓW O PRACĘ 

Przyczyny wyboru do zwolnienia trzeba 

wskazać w oświadczeniu pracodawcy  

o wypowiedzeniu umowy o pracę   

5

Za absencję spowodowaną oczekiwaniem  

na komisję ZUs – dyscyplinarka

5

CZAS PRACY I WYNAGRODZENIA 

nie można wstecznie zmienić pracownikowi 

zasad wynagradzania na jego niekorzyść 

6

system i rozkład czasu pracy ustala 

pracodawca samodzielnie

6

SPORY W fIRMIE – OKIEM SĘDZIEGO

 

Pochopne zwolnienie ze świadczenia  

pracy zwiększy koszt rozstania  

z pracownikiem 

7

URLOPY WYPOCZYNKOWE – PRZEGLĄD 

ORZECZNICTWA 

Przypominamy – do 30 września trzeba 

udzielić zaległych urlopów

8

  W   N U M E R Z E   M . I N .

WEJDŹ NA NOWĄ STRONĘ: 

WWW.PRAWOPRACYWORZECZNICTWIE.WIP.PL

ANO96.indd   1

8/14/2014   6:41:25 PM

background image

l wrZesień 2014        PrAwO PrACY w OrZeCZniCTwie

ciąg dalszy ze strony 1

Na  okres  od  października  2008  roku  do 

stycznia 2011 roku pracodawca polecił pra-

cownicy wykonywać zabiegi terapeutyczne 

na oddziale reumatologicznym tego szpita-

la. Zabiegi te pracownica wykonywała czę-

ściowo w odrębnym pomieszczeniu (w sali 

fizykoterapii), a częściowo na sali chorych 

(przy  łóżkach  pacjentów).  Obowiązujące 

w  tym  czasie  przepisy  ustawowe  przewi-

dywały, że pracownicy ZOZ-u zatrudnieni 

m.in.  w  pracowniach  fizykoterapeutycz-

nych  mają  skrócone  dobowe  (5  godzin) 

i  średniotygodniowe  (25  godzin)  normy 

czasu pracy w porównaniu do innych osób 

zatrudnionych w ZOZ. 

Ponieważ we wskazanym okresie pracow-

nica  –  z  przyczyn  niezależnych  od  siebie 

–  znacznie  przekroczyła  skrócone  normy 

czasu  pracy  (taka  była  potrzeba  praco-

dawcy),  zażądała  od  pracodawcy  wypłaty 

wynagrodzenia za pracę w godzinach nad-

liczbowych (w kwocie prawie 38 tys. zł plus 

odsetki).  Szpital  odmówił  zapłaty.  Uznał 

bowiem, że skoro w ww. okresie Marta G. 

świadczyła  zabiegi  poza  „macierzystym” 

Zakładem Rehabilitacji Leczniczej, to obo-

wiązywały ją takie same normy czasu pracy 

jak innych pracowników ZOZ (7 godzin 35 

minut na dobę oraz średnio 37 godzin 55 

minut w tygodniu), w wyniku czego nie wy-

pracowała nadgodzin. 

Sprawa  trafiła  ostatecznie  do  sądu  i  pra-

cownica wygrała ją w obu instancjach. W tej 

sytuacji szpital wniósł skargę do Sądu Naj-

wyższego.

Uzasadnienie SN:

 Sąd Najwyższy, podobnie 

jak  sądy  niższych  instancji,  nie  przyznał 

racji szpitalowi. Uznał, że przepis art. 32g 

ust. 3 ustawy o zakładach opieki zdrowot-

nej,  który  w  tym  stanie  faktycznym  miał 

zastosowanie,  niewątpliwie  przewidywał 

wyjątki od podstawowych norm czasu pra-

cy  pracowników  zatrudnionych  w  ZOZ. 

Te wyjątki (na korzyść pracowników) od-

nosiły się m.in. do pracowników komórek 

organizacyjnych  (zakładów,  pracowni) 

fizykoterapeutycznych  ZOZ,  jeśli  tylko 

do  podstawowych  obowiązków  pracow-

niczych  należało  kontrolowanie  technik 

stosowanych  zabiegów  lub  samodzielne 

wykonywanie zabiegów. Wówczas pracow-

nicy ci korzystali z przywileju obniżonych 

norm czasu pracy. 

Zdaniem  Sądu  Najwyższego  powódka 

spełniła warunki  uprawniające  ją  do  sko-

rzystania  z  tego  szczególnego  przywileju, 

gdyż w spornym okresie nadal była pracow-

nicą  zatrudnioną  w  zakładzie  fizykotera-

peutycznym szpitala. Jedynie na polecenie 

pracodawcy (na bazie tzw. oddelegowania) 

świadczyła  fizycznie  pracę  (wykonywała 

zabiegi) w innym miejscu szpitala (na od-

dziale reumatologii). Z kolei Zakład Reha-

bilitacji Leczniczej stanowił wyodrębnioną 

statutowo komórkę organizacyjną szpitala. 

Skoro zaś w zakresie podstawowych obo-

wiązków  służbowych  Marty  G.  mieściło 

się „kontrolowanie techniki” stosowanych 

zabiegów  fizykoterapeutycznych  lub  sa-

modzielne ich wykonywanie, to w jej przy-

padku przywilej skróconej dobowej i śred-

niotygodniowej  normy  czasu  pracy  miał 

zastosowanie. W sytuacji gdy te skrócone 

normy  zostały  przekroczone,  to  powódka 

wykonywała  pracę  nadliczbową,  za  którą 

należy jej się od pracodawcy odpowiednie 

wynagrodzenie. 

Nowości w orzecznictwie

Oddelegowanie nie pozbawi  

pracownika przywileju krótszej pracy

O D   R E D A K C J I

OSTROŻNIE Z DYSCYPLINARKĄ
Z wręczeniem pracownikowi dyscyplinarki nie jest 

prosto. Wie to każdy, kto choć raz musiał ją przygo-

tować. Szczególnie trudno jest pracodawcy ocenić, 

czy przewinienia, których dopuścił się podwładny, 

kwalifikują się na „ciężkie naruszenie pod-

stawowych obowiązków pracowniczych”, czyli 

na jedną z przesłanek, dla których Kodeks pracy 

dopuszcza natychmiastowe zwolnienie podwład-

nego z jego winy. Na stronie 5 znajdziecie Państwo 

omówienie jednej z wielu sytuacji, w których wrę-

czenie dyscyplinarki SN uznał za jak najbardziej za-

sadne. Z kolei na stronach 1–3 radzimy, co zrobić, 

aby uniknąć przywrócenia pracownika do pracy, 

w sytuacji gdy jednak okaże się, że dyscyplinarka 

została zastosowana mocno na wyrost.
Przypominam też o terminie na udzielenie 

zaległych urlopów. A na stronie 8 proponuję kilka 

wskazówek dla tych z naszych Czytelników, którzy 

mają problem z wysłaniem opornych pracowników 

na zaległy wypoczynek. Pamiętajmy przy tym – do 

prawidłowego udzielenia zaległego urlopu nie 

wystarczy samo wskazanie jego terminu. Trzeba 

też zapewnić pracownikowi realną możliwość 

skorzystania z wypoczynku.

Zapraszam do lektury 

Grażyna Mazur

prawnik, specjalista prawa pracy

prawopracyworzecznictwie@wip.pl

Kierownik Grupy Wydawniczej:  

Agnieszka Konopacka-Kuramochi

Redaktor prowadząca: Grażyna Mazur

Wydawca: Agnieszka Gorczyca

Koordynator produkcji: Katarzyna Kopeć

Skład i łamanie: 6AN Studio

Druk: Paper&Tinta

Nakład: 1300 egz.

ISSN: 2300-7214

Wiedza i Praktyka sp. z o.o.

03-918 Warszawa, ul. Łotewska 9a

NIP: 526-19-92-256

Numer KRS: 0000098264

– Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy,

Sąd Gospodarczy XIII Wydział Gospodarczy 

Rejestrowy

Wysokość kapitału zakładowego: 200.000 zł

„Prawo  Pracy  w  Orzecznictwie”  wraz  z  innymi  elementa-

mi subskrypcji chronione są prawem autorskim. Przedruk 

materiałów  bez  zgody  wydawcy  –  zabroniony.  Zakaz  nie 

dotyczy cytowania publikacji z powołaniem się na źródło. 

Redakcja nie ponosi odpowiedzialności prawnej za zasto-

sowanie zawartych w „Prawie Pracy w Orzecznictwie” lub 

w  innych  elementach  subskrypcji  informacji,  wskazówek, 

przykładów itp. do konkretnych przypadków.

Zamówienia: tel. 22 518 29 29,

 

 faks 22 617 60 10, cok@wip.pl

Prawo Pracy

 

w Orzecznictwie

K

O

M

EN

TA

R

EK

SP

ER

TA 

Gdyprzepisyszczególneprawapracy
przewidująwodniesieniudookreślo-
nejkategoriipracownikówszczególne
przywilejewramachstosunkupracy
(np.wzakresiewymiaruczasupracy),to
przywilejete–jeślitylkoprzepisyinaczej
niestanowią–stosujesięwobectych
pracownikówniezależnieodtego,wjakim
miejscu(wjakiejczęścizakładupracy)
faktyczniewykonująpowierzoneobowiąz-
kisłużbowenarzeczpracodawcy.

Jeślitakimprzywilejemjest–jak
wstaniefaktycznymkomentowanego
wyrokuSąduNajwyższego–obowiązy-
wanieskróconejnormyczasupracy,to
jejprzekroczenie(zprzyczynniezależ-
nychodpracownika,alezewzględuna
potrzebypracodawcy)będzieoznaczać
pracęwgodzinachnadliczbowych.Tę
zaśpracodawcamusipracownikowiod-
powiedniozrekompensować.Pracodaw-
canieuchylisięodtejodpowiedzialno-
ścipoprzeztwierdzenie,żewokresie
obowiązywaniaskróconejnormyczasu
pracytylko„oddelegował”pracownika
dowykonywaniaobowiązkówwinnej
komórceorganizacyjnejzakładupracy
niżta,doktórejpracownikzostał„przy-
pisany”zgodniezumowąopracę.

Dominik Wajda

asystent sędziego

sąd najwyższy, izba 

Pracy, Ubezpieczeń 

społecznych i spraw 

Publicznych

ANO96.indd   2

8/14/2014   6:41:25 PM

Kup książkę

background image

 

ZADAJ PYTANIE REDAKCJI: 

PRAWOPRACYWORZECZNICTWIE@WIP.PL 

      PrAwO PrACY w OrZeCZniCTwie 

3

Nowości w orzecznictwie

ciąg dalszy ze strony 1

Do ich obowiązków należała głównie praca 

w magazynie uczelni. Natomiast od lipca 

2011 roku nowy dyrektor biura powierzył 

im  dodatkowo  dokonywanie  zakupów 

dla uczelni. Jednak zarówno Jacka M., jak 

i Jarosława K. nie przeszkolono ani nawet 

nie poinstruowano szczegółowo, jak nale-

ży  dokonywać  wspomnianych  zakupów, 

zgodnie z przepisami o zamówieniach pu-

blicznych (UM w Ł. jest uczelnią publicz-

ną). 

Pod koniec 2011 roku uczelnia zorganizowa-

ła przetarg na dostawę materiałów budow-

lanych i elektrycznych w związku z plano-

wanym remontem. Ustalono listę firm, od 

których miały być dokonywane zakupy. Jed-

nak kiedy w lutym 2012 roku obydwaj pra-

cownicy mieli dokonać zakupów wybranych 

materiałów, okazało się, że żaden z dostaw-

ców znajdujących się na liście nimi nie dys-

ponuje. Jacek M. i Jarosław K. bez uzgodnie-

nia z przełożonym dokonali więc zakupów 

w  firmach  spoza  listy,  uzyskując  skądinąd 

korzystne ceny i warunki dostaw. Gdy firmy 

wystawiły  faktury  za  dostarczone  uczelni 

towary,  pracownicy  przekazali  je  kierow-

nictwu do akceptacji. Jednak dyrektor biura 

odmówił przyjęcia faktur. Ostatecznie kanc-

lerz uczelni zwolnił obu pracowników dys-

cyplinarnie z powodu ciężkiego naruszenia 

obowiązków  pracowniczych,  polegającego 

m.in. na narażeniu uczelni na straty poprzez 

naruszenie przepisów o zamówieniach pu-

blicznych  i  przyjęcie  oraz  przekazanie  do 

realizacji  faktur  bez  zgody  przełożonych. 

Obydwaj pracownicy odwołali się do sądu, 

żądając przywrócenia do pracy. Sąd I instan-

cji  zasądził  pracownikom  odszkodowania 

za bezprawne zwolnienie, ale sąd II instan-

cji zmienił ten wyrok i przywrócił ich obu do 

pracy. Ostatecznie spór dotarł do SN.

Rozstrzygnięcie SN:

 Sąd Najwyższy skargę 

kasacyjną w obydwu sprawach – Jacka M. 

i Jarosława K. – oddalił w całości. Wskazał, że 

co do zasady sąd powinien orzekać zgodnie 

z  żądaniem  pozwu.  Kodeks  pracy  jedynie 

wyjątkowo  dopuszcza  zasądzenie  odszko-

dowania  zamiast  przywrócenia  do  pracy. 

SN przypomniał, że dzieje się to wówczas, 

gdy przywrócenie do pracy jest niemożliwe 

lub  niecelowe.  Pozwana  uczelnia  powinna 

podnieść  ten  zarzut w  procesie, wskazując 

na  brak  możliwości  przywrócenia  do  pra-

cy  pracowników,  czego  nie  uczyniła.  Sąd 

wskazał  również,  że  na  ogół  zasądzenie 

odszkodowania następuje, gdy zachowanie 

zwolnionego pracownika spełnia przesłan-

ki do zwolnienia dyscyplinarnego z art. 52 

Kodeksu pracy – zaistniało realne i ciężkie 

przewinienie pracownika, jego zachowanie 

było negatywne, nacechowane złą wolą lub 

gdy istniał u danego pracodawcy faktyczny 

konflikt  –  tyle  że  pracodawca  np.  nie  do-

pełnił  formalności  czy  naruszył  procedurę 

określoną  dla  rozwiązania  stosunku  pracy 

bez wypowiedzenia z winy pracownika.

Jednak  w  rozpoznawanej  sprawie  taki 

przypadek  nie  zaistniał.  Pracownicy  nie 

powinni  przyjmować  faktur  bez  zgody 

przełożonego. Trudno to jednak uznać za 

obiektywnie  naganne  zachowanie. W  do-

datku  pracowników  nikt  nie  przeszkolił 

w zakresie nowych obowiązków. Ponadto 

pracodawca  nie  poniósł  żadnej  szkody, 

gdyż  zakupy  były  dokonane  na  korzyst-

nych dla niego warunkach. 

Nie  może  być  tu  mowy  ani  o  utracie  za-

ufania pracodawcy, ani o sytuacji konflik-

towej.  To,  że  w  jednostce  zatrudniającej 

powodów panowała zła atmosfera, spowo-

dowana  także  przez  nowe  kierownictwo 

jednostki, nie oznacza, że panował konflikt 

wykluczający  przywrócenie  zwolnionych 

nieprawidłowo pracowników do pracy.

Przywrócenie do pracy po wadliwej  

dyscyplinarce – nie dla osoby konfliktowej

Z OSTATNIEJ CHWILI:

GDY TERMIN WYKONANIA świadczenia 

ze stosunku pracy nie wynika wprost ani 
z przepisów prawa pracy, ani z treści umowy 
o pracę, to ww. świadczenie powinno być 
przez dłużnika (pracodawcę lub pracownika) 
wykonane niezwłocznie (bez zbędnej zwłoki) 
po wezwaniu dokonanym przez wierzyciela, 
pod rygorem uznania bezczynności dłużnika za 
zwłokę. Jedną z form ww. wezwania może być 
wszczęcie przez wierzyciela przed sądem pracy 
specyficznej procedury umożliwiającej zawarcie 
pomiędzy stronami ugody pod auspicjami sądu. 
Gdy bowiem zawezwanie do próby ugodowej 
(art. 185 Kodeksu postępowania cywilnego) 
zawiera oznaczenie przedmiotu żądania 
i określenie jego wysokości oraz tytuł, z jakiego 
ma ono wynikać, jest ono równoznaczne 
z wezwaniem do zapłaty z art. 455 Kodeksu 
cywilnego.

n

Wyrok SN z 5 sierpnia 2014 r., I PK 20/14

PRACODAWCA POWINIEN POINfORMOWAĆ 

pracownika samorządowego 
rozpoczynającego zatrudnienie o ustawowym 
obowiązku złożenia oświadczenia 
majątkowego. nieudzielenie tej informacji 
przez pracodawcę nie zwalnia pracownika 
z obowiązku złożenia oświadczenia 
majątkowego. Może jednak niekiedy oznaczać 
brak podstaw do obligatoryjnego rozwiązania 
z pracownikiem, który na skutek braku 
wskazanej informacji nie złożył oświadczenia, 
stosunku pracy, równoznacznego w skutkach 
prawnych z „dyscyplinarnym” rozwiązaniem 
umowy o pracę (art. 24k ustawy 
o samorządzie gminnym).

n

Wyrok SN z 5 sierpnia 2014 r., I PK 3/14

W SPRAWIE SĄDOWEJ O PODSTAWĘ 

wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne 
wartością przedmiotu sporu jest różnica 
między wysokością składki należnej 
a opłaconej.

n

Postanowienie SN z 15 lipca 2014 r., 

II UZ 39/14 

Teraz więcej i wygodniej za tę samą cenę.  

Jako Czytelnik zyskujesz:

Bezpłatne porady eksperta

Dyżur telefoniczny eksperta prawa pracy  

we wtorek, godz. 14.00–16.00, 

numer telefonu we wrześniu: 

22 318 07 55

Elektroniczny przegląd prawa pracy

3 razy w tygodniu otrzymasz na swoją 

skrzynkę e-mailową najnowsze wiadomości, 

porady i orzeczenia z zakresu prawa pracy

K

O

M

EN

TA

R

EK

S

P

ER

TA 

Jeżelibezprawniezwolnionydyscyplinarnie
pracownikżądaprzywróceniadopracy,
tosądzregułypowinientakieroszczenie
uwzględnić.Zasądzenieodszkodowania
możenastąpić,tylkogdypracodawca
wprocesiewskażepowody,dlaktórychpo-
wódniemożebyćponowniezatrudniony–

np.udowodni,żezachowaniepracownika
wypełniałoznamionaczynustanowiącego
ciężkienaruszenieobowiązkówpracow-
niczychiztegopowodupracodawcanie
możejużztakąosobąwspółpracować
(utratazaufania),albosytuacjawzakła-
dziezwinypracownikabyłataktrudna
ikonfliktowa,żeprzywróceniepracownika
spowodujerealnezakłóceniaprocesu
pracy.Jednakinicjatywadowodowawtym
zakresieleżypostroniepracodawcy.
Brakjegoreakcjispowodujeuznanie,że
zwolnieniebyłonietylkoformalnie,ale
imerytorycznienieuzasadnione.Pracow-
nikbędziewówczasprzywróconydopracy.

Michał Culepa

prawnik,  

specjalista prawa 

pracy

ANO96.indd   3

8/14/2014   6:41:25 PM

Kup książkę