Nabrzeża
Nabrzeże - budowla stanowiąca obudowę terenu portowego od strony wody, wznosząca się do góry od dna akwenu portowego do powierzchni terenu i pokrywająca pas terenu przylegający do akwenu tworząc wyposażenie techniczno-użytkowe (wraz z niezbędnymi instalacjami i wyposażeniem)
Rozróżnia się:
- nabrzeże przystaniowe (będące miejsce przybijania statków i przeładunku towarów, wyposażone w urządzenia cumownicze, odbojowe, przeładunkowe, wyjściowe, instalacje energetyczne, wodne i sanitarne ułożone w specjalnych kanałach),
- obrzeże stanowiące jedynie obudowę brzegów,
Rozwiązania konstrukcyjne nabrzeży:
- nab. masywne stawiane lub zapuszczane,
- nab. kątowe,
- nab. oczepowe,
- nab. płytowe,
- nab. powłokowo-gruntowe,
- nab. powłokowe,
- nab. pomostowe.
--> Nabrzeża masywne:[Author:x]
Stawiane - jest konstrukcją posadowioną na wyrównanym dnie lub niewysokiej podsypce, przeciwstawia się parciu gruntu oraz innym siłom poziomym poprzez swój ciężar, a zatem poprzez siły tarcia w dolnej powierzchni podstawy fundamentu. Stosuje się je wtedy, gdy grunt jest bardzo wytrzymały i twardy oraz gdy inne sposoby wykonania nabrzeża nie mogą mieć zastosowania. Wymagają przygotowania dna poprzez wyrównanie i położenie podsypki. Przed nabrzeżem układany może być narzut kamienny, którzy potrzebny jest przede wszystkim wówczas, gdy grunt dna przy nabrzeżu jest łatwo rozmywany, a w porcie ma miejsce praca śrub i sterów strumieniowych statków.
Zapuszczane - stanowią konstrukcję, które oprócz ciężaru własnego wykorzystują utwierdzenie w gruncie aby przeciwstawiać się siłom zewnętrznym. Jednakże głównym celem zapuszczania jest przeniesienie ciężaru i obciążeń budowli na głębsze bardziej wytrzymałe warstwy gruntu oraz zabezpieczenie jej przed ewentualnym podmyciem.
Zależnie od metody wykonania dzieli się je na:
- nabrzeża na studniach,
- nabrzeża na kesonach pneumatycznych,
- nabrzeża na monolityczne wykonane w grodzy na sucho,
- nabrzeża monolityczne wykonane przed wodą.
Nabrzeża kątowe:
Nabrzeża kątowe będące nabrzeżami typu lekkiego (do portów rybackich, jachtowych itp.) stawiane są z reguły na podsypce i wykonywane są z prefabrykatów tworzących konstrukcję o przekroju w kształcie litery L. Składają się z dolnej poziomej części nazywanej podwaliną, ściany pionowej opartej na podwalinie i połączonej z nią sztywno lub przegubowo oraz muru nadwodnego (oczepu).
Nabrzeża oczepowe:
Nabrzeża oczepowe stosuje się wtedy, gdy grunt jest stosunkowo mało zagęszczony lub mało zwarty i pozwala na wbicie ścianki szczelnej, stanowiącej główny element nabrzeża. Nabrzeża oczepowe składają się z trzech zasadniczych części, których wzajemny układ może być rozmaicie rozwiązany: ścianki szczelnej, oczepu, zakotwienia lub podparcia, ewentualnej nadbudowy. Zakotwienie nabrzeży oczepowych składa się z ściągów i z właściwej konstrukcji kotwiącej, na którą siły poziome wywierane na nabrzeże przenoszą się przez ściągi.
Zadaniem ścianek szczelnych jest tworzenie ściany ograniczającej grunt terenów lądowych od wody i utrzymanie pionowego uskoku naziomu pomiędzy dnem basenu a powierzchnią terenu. Ścianki szczelne mogą być stalowe, żelbetowe i drewniane.
Zakotwienia i ściągi mogą być zakładane na jednym lub kilku poziomach, zależnie od wysokości nabrzeża. Ściągi jednym końcem przymocowuje się do ścianki szczelnej lub oczepu nabrzeża, a drugim zaś do konstrukcji kotwiącej (np. tarczy kotwiącej).
Ścianka szczelna
Ściana ze wzdłużnych elementów drewnianych, żelbetowych, stalowych albo tworzyw sztucznych, zwanych ogólnie brusami. Brusy stalowe nazywane są grodzicami. Brusy są zagłębiane (wbijane, wwibrowywane lub wpłukiwane) w grunt jeden obok drugiego, pionowo lub w wymaganym nachyleniu. Szczelność zapewniają wypusty (zamki), którymi łączy się ze sobą poszczególne brusy.
Nabrzeża płytowe (nabrzeże na palach)
Nabrzeże na palach stosuje się w takich samych warunkach jak nabrzeże oczepowe tzn. gdy grunt pozwala na wbicie ścianki szczelnej i pali. W nabrzeżach na palach system pali oraz nadbudowa pozwalają na przenoszenie większych sił poziomych, tak że nabrzeża te w odróżnieniu od nabrzeży oczepowych, mogą mieć głębokość znacznie większą. Zależnie od położenia ścianki w stosunku do innych części konstrukcji dadzą się wyróżnić dwa typy nabrzeży ze ścianką szczelną z przodu oraz z tyłu. W pierwszym przypadku ścianka szczelna stanowi ścianę frontową nabrzeża pod wodą, od tyłu zasypywana jest na całą wysokość gruntem lub innym materiałem zasypowym. W drugim przypadku występuje skarpa w kierunku ścianki szczelnej zlokalizowanej z tyłu płyty nabrzeża. Układ pali w nabrzeżu zależy od wartości sił działających na nabrzeże i od szerokości konstrukcji nadwodnej. Najczęściej występują w nabrzeżu trzy kierunki pali: pionowy i dwa odwrotne kierunki skośne.
Nabrzeże pomostowe
Nabrzeże na palach ze ścianką szczelną z tyłu stanowi typ przejściowy do nabrzeży pomostowych. Skarpę znajdującą się pod konstrukcją nadwodną nabrzeża pomostowego doprowadza się z reguły do poziomu zwierciadła wody. Teoretycznie utrzymywać się będzie ona sama, jeżeli pochylenie jej nie będzie większe niż pochylenie stoku naturalnego, danego gruntu. Charakterystyczną cechą tego typu nabrzeży jest fakt, iż konstrukcja ma charakter mostu, oraz nie przenosi naporu gruntu terenu portowego. Zależnie od rodzaju i rozstawu podpór rozróżnia się nabrzeża pomostowe na filarach i na palach. W pierwszym wypadku konstrukcja wspiera się na filarach rozstawionych w odstępach kilku metrów od siebie, a w drugim zaś podpory stanowią pale rozstawione zwykle w kilku rzędach równocześnie wzdłuż całego nabrzeża.
Na kole