1. Pieniądz –
materialny lub niematerialny środek, który można wymienić na
towar lub usługę.
Początkowo środkiem wymiany były
skóry zwierząt, sól, suszone ryby, herbata, bursztyn, później
metale kolorowe, tj. miedź, brąz , srebro czy złoto. Ze względu
na etapy jego rozwoju można wymienić trzy rodzaje pieniądza:
towarowy, papierowy, oraz pieniądz bezgotówkowy.
Istota
pieniądza:
Pieniądz
pełni kilka podstawowych funkcji:
· Środka wymiany
(cyrkulacji)
·Jednostki obrachunkowej (miernika wartości
towarów i usług)
·Środka płatniczego (realizacja
odroczonych płatności)
· Środka przechowywania
bogactwa (środka tezauryzacji)
2.Analiza
ewolucji rozwoju form wartości.
.Początki
historii pieniądza sięgają czasów, gdy człowiek chcąc nabyć
potrzebne towary płacił towarami lub usługami wytwarzanymi przez
siebie (barter).
W miarę upływu czasu wyłaniać się
zaczęły towary za które można było wszystko sprzedać i
wszystko kupić m.in.. bydło, paciorki, muszelki, ryby,
skóry
· trudność przechowywania i transportu,
niepodzielność, nietrwałość) doprowadziło do zastąpienia ich
metalami nieszlachetnymi (żelazo, miedź, brąz) i szlachetnymi
(srebro i złoto).
·Kolejnym etapem w
rozwoju pieniądza było wynalezienie monety. Na kawałkach kruszcu o
jednakowej
wadze i zawartości metali szlachetnych
wybijano znaki miejscowego władcy. W Polsce pierwsze
monety zaczęto bić ok. 980 r.
· Pieniądz
papierowy w Europie pojawił się w średniowieczu i stopniowo zaczął
się upowszechniać.
·Rozwój systemu bankowego
doprowadził do pojawienia się banknotów zawierających
zobowiązania banku emitującego do wymiany banknotu na
złoto.
·Odchodzenie od wymienialności banknotów
na złoto spowodowało przekształcenie się ich w pieniądz
papierowy
· Kolejnym etapem ewolucji pieniądza
stało się wprowadzenie bezgotówkowych form płatniczych, tj.
weksle czy czeki.
· Pieniądz bezgotówkowy
występuje w formie zapisów na rachunkach depozytowych w bankach
3. Funkcje pieniądza
- jest miernikiem wartości- wyrażanie wartości dóbr i usług w pieniądzu pozwala na proste porównywanie ich wartości przez porównanie ich cen.
-jest jednostką rozrachunkową. Służy do sporządzenia wszelkich ewidencji i spisów, występuje więc idealnie, podobnie jak przy mierniku wartości.
- stanowi środek wymiany (cyrkulacji). Pośrednicząc w wymianie, pieniądz umożliwia rozerwanie łańcucha wymiany na dwa odrębne etapy w czasie i przestrzeni- oddzielając akt sprzedaży od aktu kupna.
- jest środkiem odroczonych płatności (środek regulacji zobowiązań). Funkcję tę pełni wówczas, gdy sprzedaż towarów jest oddzielona w czasie od przekazania równowartości w pieniądzu. Są to tzw transakcje kredytowe, w których pieniądz pojawia się w momencie dokonywania transakcji tylko jako miernik wartości, nie występuje natomiast realnie jako pośrednik wymiany.
-
jest środkiem tezauryzacji (gromadzenia skarbu). Tę funkcje pełni
wówczas, gdy zostaje wycofany z procesu obiegu. Dzieje się tak,
jeżeli ludzie nie wydają całych swoich dochodów. Część z nich
oszczędzają, przeznaczając do przyszłej dyspozycji
· Musi
być łatwo przenośny
·Musi być łatwo podzielny na
mniejsze jednostki
· Musi być trudny do
podrobienia
4.Rodzaje
pieniądza.
Kruszcowy pierwotnie
oznaczał system, w którym wartość kruszcu w monetach,
będących w obiegu, odpowiadała nominalnej wartości tych
monet; w znaczeniu, pieniądz kruszcowy oznaczał system,
w którym w obiegu były banknoty wymienialne na żądanie
na kruszec przez instytucję emisyjną; w takim systemie
rozmiary obiegu pieniężnego były limitowane przez zasoby kruszcu,
choć pokrycie kruszcowe obiegu mogło być mniejsze niż
100%.
zdawkowy —
każdy pieniądz istniejący w postaci monet lub biletów
pieniężnych, który reprezentuje określoną wartość jedynie
w sposób symboliczny, a jego siła nabywcza wynika nie
z wartości materiału, z jakiego jest wykonany, lecz
z prawnego przymusu przyjmowania w nim zapłaty; w węższym
znaczeniu — drobny, nie oparty na kruszcu bilon.
Rozrachunkowy —
pieniądz nie istniejący w sensie fizycznym, funkcjonujący
jedynie jako umowna wartość rachunkowa; takie cechy pieniądza
rozrachunkowego czyniły go odpornym na „psucie monety”
(obniżanie zawartości szlachetnego kruszcu w monecie
i zmniejszanie jej ciężaru), przez co stał się czynnikiem
stabilizującym system pieniężny w epoce pierwszych banków
publicznych.
międzynarodowy —
pieniądz akceptowany poza granicami kraju, który go emituje,
używany w transakcjach międzynarodowych; do czasu wielkiego
kryzysu gospodarczego.
bankowy —
pieniądz zapisany na rachunkach bankowych, kreowany przez banki
przez udzielanie kredytów; ponieważ ekspansja kredytowa banków
może przewyższać sumę ich kapitałów własnych oraz wkładów,
banki posiadają zdolność kreowania pieniądza.
5. Cechy
pieniądza:
-
podaż pieniądza (dostępna ilość pieniądza na rynku) musi być
ograniczona (w przeciwnym razie nie zostanie on uznany jako środek
płatniczy) np. piasek na pustyni nie będzie dobrze pełnił
funkcji
pieniądza.
- pieniądz musi być podzielny- wyraża różne nominały pieniądza, żeby można było zapłacić różne kwoty za towary.
- pieniądz ma być w łatwy sposób przenoszony, a więc powinniśmy go łatwo schować, np. do portfela.
- pieniądz powinien być trwały, a więc materiał z którego jest wykonany nie może łatwo ulegać uszkodzeniu.
6. Prawo
zastępowania szybkości przez masę i masy przez szybkość
(ilościowe równanie pieniądza Fishera)
Fisher
rozpatruje popyt na pieniądz przy założeniu równowagi na rynku
towarowym. Obie strony jego równania mierzą ogólną wartość
transakcji w danym
okresie.
M
* Vm = P * QTR
Vm - szybkość obiegu pieniądza
QTR -
ilość zawieranych transakcji
P - przeciętny poziom cen
M
- ilość pieniędzy w obiegu w ujęciu
nominalnym
Zgodnie
z zapisanym równaniem podaż pieniądza nie ma wpływu na zmianę
realnych wielkości ekonomicznych (neutralność pieniądza). Przy
założeniu w krótkim okresie stałego QTR i Vm w ilościowej
teorii pieniądza twierdzi się, że przeciętny poziom cen w
gospodarce jest proporcjonalny do nominalnego zasobu pieniądza w
obiegu
7. Prawo
Kopernika-Greshama-
to zasada mówiąca, że jeśli jednocześnie istnieją dwa rodzaje
pieniądza, pod względem prawnym równowartościowe, ale jeden z
nich jest postrzegany jako lepszy, ten "lepszy" pieniądz
będzie gromadzony, a w obiegu pozostanie głównie ten „gorszy”.
Krótko mówiąc, gorszy pieniądz wypiera lepszy.
8. Prawo
powrotnego strumienia pieniądza -
Strumień pieniądza wypuszczanego do obiegu (w postaci kredytu)
powinien być równy strumieniowi, który wraca z powrotem do jego
emitenta.
Dotyczy to każdego rodzaju pieniądza pod
warunkiem, ze kredyt zostanie spłacony całkowicie. Nic nie mówi
się tu o odsetkach.
9.Przesłanki
powstania pieniądza papierowego/
elektrycznego.
Przyczyny
pojawienia się systemu pieniądza
papierowego:
1. wzrost ekonomicznej roli państwa w życiu gospodarczym
2. wzrost liczby zawieranych transakcji przy jednoczesnym wyczerpaniu się zasobów złota
10. Korzyści
związane z pojawieniem się
pieniądza.
Zanim
pojawił się pieniądz, istniał tylko barter, który kosztował
klientów wiele czasu i wysiłku. Pojawienie się pieniądza -
pośrednika w wymianie towarów - eliminowało niedogodności
wymiany barterowej. Przede wszystkim zwiększyła się wymiana
towarów oraz znalezienie klientów zajmuje teraz znaczniej mniej
czasu i wysiłku.
11. Na
czym polega/ co oznacza prędkość obiegu
pieniądza.
Obieg
pieniądza-
proces przemieszczania się pieniądza pomiędzy podmiotami
gospodarczymi w obrębie lub także poza granicami kraju w związku
z realizacją transakcji kupna-sprzedaży dóbr i usług lub
regulowaniem zobowiązań.
-> Obieg pieniądza może mieć charakter gotówkowy, lub bezgotówkowy, realizowany poprzez przenoszenie kwoty z rachunku bankowego jednego podmiotu gospodarczego na rachunek innego.
->
Szybkość obiegu pieniądza wpływa na jego ilość w obiegu. Im
szybciej pieniądz krąży, tzn. im szybciej zmienia właściciela,
tym mniej potrzeba go w obiegu, i na odwrót - w miarę zmniejszania
szybkości obiegu pieniądza musi wzrastać jego ilość.
Szybkość
obiegu pieniądza można wyrazić za pomocą
wzoru:
Vp = PY /M
gdzie:
Vp - szybkość obiegu pieniądza,
P - poziom cen,
Y - realny produkt krajowy brutto,
M
- nominalny zasób pieniądza.
12. Dlaczego
karty kredytowe są określane mianem substytutu pieniądza, a nie
pieniądzem ?
Systemy
oparte na kartach obejmują wielofunkcyjne „opłacone z góry"
(przedpłacone) karty w celu ułatwienia niewielkich płatności
detalicznych, będące substytutem banknotów i monet. W odniesieniu
do tradycyjnych instrumentów rozliczeń prezentowana forma
pieniądza elektronicznego ma być raczej ich uzupełnieniem niż
substytutem.