Leczenie blizn

pooparzeniowych

Leczenie



Nie jest możliwe całkowite zlikwidowanie blizn

można je jedynie zmniejszyć i rozjaśnić
W leczeniu blizn wykorzystywane jest wiele
metod, do których zalicza się



 chirurgiczne



niechirurgiczne. 

Presoterapia

Presoterapia elastyczna jako nowa technika

prewencyjno-terapeutyczna zaczęła rozwiać się w
latach siedemdziesiątych XX wieku i okazała się
bardzo skuteczna w leczeniu powikłań po
oparzeniach. Metoda sprowadza się do stosowania
hyperkompresji (lub zwyczajnie kompresji) z
wykorzystaniem stałego ucisku na bliznowce.

Głównym sposobem leczenia jest

stosowanie odpowiednio
dobranego przewlekłego ucisku,
który przyczynia się do
doprowadzenia do niedotlenienia
tkanek, zwolnienia metabolizmu
oraz redukcji ilości fibroblastów i
nasilenia aktywności kolagenazy
– enzymu rozkładającego
kolagen. Efektem takiego
działania jest zmniejszenie
produkcji kolagenu w bliźnie.

Preosterapia jest leczeniem, które

przeprowadza się poprzez noszenie szytych na
miarę specjalnych ubrań kompresyjnych
(mankietów, ubrań, klipsów etc). Ucisk
ubrania musi być odpowiednio dobrany, gdyż
zbyt duży może doprowadzić do martwicy
tkanek na skutek zaburzenia krążenia. W
związku z powyższym, pomimo prostoty
leczenia ważne jest, aby odbywało się ono pod
okiem lekarza specjalisty. 

Najważniejsze zasady:



Jak najwcześniejsze rozpoczęcie leczenia,



Konieczna jest obserwacja i kontrola kliniczna

procesu leczenia kompresyjnego,



Czas leczenia uciskiem jest zmienny – optimum to

okres do 2 lat.