background image

 

 

Wykład XIV

DNA pozajądrowy

 ctDNA (cytoplazmatyczny = 

pozajądrowy)

• mtDNA (mitochondrialny)
• cpDNA = chlDNA (chloroplastowy)     

    

background image

 

 

background image

 

 

CECHY mtDNA

• mała cząsteczka, od 16-20 tys.pz
• charakter haploidalny
• kolisty, czysty (bez histonów)
• Zasadniczo brak intronów (u niższych 

eukariotów są), DNA repetytywnego, 

pseudogenów i elementów ruchomych

• brak zmetylowanych zasad

background image

 

 

• region kontrolny (pętla D, D loop) 

zawiera operon do replikacji i 
transkrypcji

• układ genów swoisty dla dużych 

grup systematycznych (owady, 
nicienie, kręgowce)

• dziedziczy się po matce
• nie podlega rekombinacji
• szybkie tempo gromadzenia
   mutacji

background image

 

 

mtDNA dziedziczony jest 

tylko po matce (?)

background image

 

 

• mtDNA wyłamuje się z reguły uniwersalności 

kodu genetycznego

 AGA i AGG = stop (w jądrowym Arg)
 AUA = Met (w jądrowym Leu)
 AUA i AUU = kodon inicjujący (AUG w 

jądrowym)

• geny mitochondrialne nie mają wspólnej 

przeszłości z genami jądrowymi – konsekwencja 

endosymbiotycznego pochodzenia

background image

 

 

• Pętla D składa się z 1 274 pz i zawiera 

operon do replikacji łańcucha H i 

transkrypcji łańcucha L i H

• Replikacja mtDNA u ssaków zachodzi w 

sposób asynchroniczny: 

 - każda z dwu nici (H bogata w puryny i L 

bogata w pirymidyny) miejsce inicjacji ma 

w innym regionie - najpierw  replikuje się 

nić H

 - gdy zreplikuje się około 70% 
  nici H - rozpoczyna się synteza 
  nici L.

background image

 

 

Transkrypcja nici H 

   przebiega zgodnie z ruchem  

  wskazówek zegara, a nici L 

  odwrotnie.

background image

 

 

• mtDNA koduje:
 - 22 rodzaje tRNA 
 - 2 rodzaje rRNA 
 - 13 białek łańcucha oddechowego: 
     cytochrom b
     3 podjednostki oksydazy 
        cytochromowej
     2 podjednostki syntazy ATP
     7 podjednostek 
       dehydrogenazy 

     

background image

 

 

background image

 

 

background image

 

 

                                                      
                                                      
                                                      
                                                      
                                                      
                                                      
                                                      
                                                      
                                                      
                                                      
                                                      
                                                      
                                                      
                                                      
                                                      
                                                      
                                                      
                                                      
    Polimorfizm mtDNA u 
człowieka

 

• Znana 

jest 

kompletna 

sekwencja 

ludzkiego mtDNA (od 16 558 do 16 576 

pz,  657  miejsc  polimorficznych,  w  tym 

141 w regionie kontrolnym).

• Na podstawie badań sekwencji wykryto 

w  polskiej  populacji  2  europejskie  typy 

mtDNA i jeden kaukazki.

• Liczba wykrywanych typów mtDNA jest 

zależna od 2 czynników:

 - liczby badanych miejsc restrykcyjnych
  -  stopnia  zmienności  mtDNA  w  obrębie 

populacji

background image

 

 

Przyczyny częstych mutacji w 

mtDNA

• mniejsza wydajność systemu naprawczego
• większa częstość replikacji
• zwiększenie tolerancji na substytucje w 

terminalnym nukleotydzie kodonu

• nie chroni go struktura chromatynowa
• mutaganami są wolne rodniki 
  powstające jako uboczny 
  produkt oddychania

background image

 

 

• Efekt mutacji mtDNA w fenotypie
 zależy od:
 - procentu zmutowanych cząsteczek u 

danej osoby

 - do jakiej tkanki trafią większe ilości 

cząsteczek zmutowanych

• Efekt mutacji częściej pojawia się u 

osób starszych

• Najszybciej mutuje region kontrolny 

czyli pętla D

background image

 

 

• W regionie pętli D wyróżnia się 

obszary (segmenty) o dużej 
zmienności = sekwencje 
Andersona. 

• Zmienność w obrębie tych 

sekwencji pomiędzy osobnikami 
niespokrewnionymi wynosi 3%.

• Region ten jest wykorzystywany 

do identyfikacji osobników np. ze 
śladów biologicznych oraz do 
ustalania pokrewieństwa

background image

 

 

Przykłady chorób 

mitochondrialnego DNA

• Choroba Parkinsona
• CPEO (chroniczny postępujący paraliż 

mięśni oka)

• Cukrzyca
• Dystonia
• Zespół Lebera (neuropatia 
   oczna) – mutacja w genie 
12SrRNA, zwykle 100% 
cząst. mtDNA jest zmutowanych

background image

 

 

Zmiany w mt DNA mogą być także 

wywoływane przez mutację w genach 

jądrowych - kodujących białka 

strukturalne mitochondriów lub białka 

związane z regulacją ich funkcji.

• W chorobach wynikających ze zmian w 

mtDNA dziedziczonych w sposób 

matczyny stwierdza się różnorodność 

objawów wśród tej samej rodziny, 

• gdyż w komórce najczęściej koegzystują 

ze sobą DNA niosące patogenną mutację 

i DNA niezmutowane i jest to tzw. 

heteroplazmia.

background image

 

 

CECHY cpDNA

• występuje w chloroplastach i innych 

plastydach

• podobny do bakteryjnego
• Wielkość od 140 do 200 kpz (zależy 

od gat.)

• kolisty
• „czysty” (nie tworzy 
   kompleksów z histonami)
• brak zmetylowanych zasad
• rybosomy 70S

background image

 

 

• cpDNA koduje:
 - rRNA (16S, 5S, 4,5S, 23S)
 - tRNA (dla 32 tRNA u Marchantia polymorpha)
 - syntetazy aminoacylo-tRNA
 - polimerazy RNA, DNA oraz białka niezbędne do 

replikacji DNA i ekspresji genów

 - białka rybosomalne
 - białka bezpośrednio 
  związane z fotosyntezą 
(białka wiążące chlorofil, 
białka cytochromu b,f itp.)
Większość (2/3) białek
Chloroplastowych
Jest kodowana w DNA
jądrowym,.
    

     

background image

 

 

background image

 

 

Pochodzenie mtDNA i cpDNA

• Teoria endosymbiozy
   Mitochondria i chloroplasty powstały na 

drodze endosymbiozy, w którą weszły 

bakterie wolnożyjące na bardzo wczesnym 

etapie ewolucji z progenotami czyli 

przodkami komórek Eucaryota.

Teoria ta opiera się na większym 
podobieństwie budowy
i ekspresji genów tych organelli
do bakterii niż do eukariotów

background image

 

 

SYSTEMY NAPRAWCZE DNA

• Zmiany w składzie lub w strukturze DNA 

(powstają na skutek mutacji, błędów w 
replikacji i rekombinacji) są naprawiane 
przez SPECJALNY SYSTEM ENZYMÓW 
NAPRAWCZYCH

• Procesy reperacyjne DNA zachodzą:
 - w okresie przedreplikacyjnym
 - w czasie replikacji
 - w okresie postreplikacyjnym 

background image

 

 

• Reperacja uszkodzeń DNA 

wywołanych mutagenami 

chemicznymi:

 

- zasady azotowe po dezaminacji mogą 

samorzutnie oddysocjować

 - mogą być wycinane endonukleazami
 - uzupełnienie przez polimerazę DNA
 - pęknięcia zespalane przez ligazy
• Reperacja uszkodzeń DNA 

wywołanych mutagenami fizycznymi

 - UV-dimery (fotodimery) są usuwane 

przez fotoliazę

 - przez UVr-endonukleazy

background image

 

 

Uvr-endonukleazy, kompleks enzymów, z których 
jeden (uvrA) koduje biało rozpoznające uszkodzony 
nukl. (dimer pirymidynowy)

• Inne, uvrB i uvrC wycinają w 
• odległości 7pz  na końcu 5’ i 
• w odl. 5pz na koncu 3’,
• Ten odcinek 12pz jest usuwany 
• przez helikazę kod. 
• przez gen uvrD,
• Teraz polimeraza DNA i ligaza

background image

 

 

• Naprawa pęknięć jednoniciowych
 - 

powstają np. w wyniku działania promieni 

jonizujących

 - działanie ligazy DNA

• Naprawa pęknięć dwuniciowych

 - powstają w wyniku działania pr. 

jonizujących, mutagenów chemicznych lub 
podczas rearanżacji genomowych (np. 
receptorów limfocytów T i B)

 - zaangażowane są 4 grupy genów, których 

produkty są związane z łączeniem końców 
niehomologicznych NHEG (non-
homologious end-joining)

background image

 

 

• Naprawa uszkodzeń DNA w czasie 

replikacji u E. coli – polimeraza 
DNA III

 - usuwa mylnie włączone zasady
 - częstość błędnie włączanych nukleotydów 

wynosi 10

-9

 

- właściwości korekcyjne – podjednostka E 

wycina w kierunku 3’ do 5’

 - gen mut A łatwo mutuje (mutacja 

mutatorowa)

    Znane są też mutacje antymutatorowe 

obniżające częstość mutacji spontanicznych

background image

 

 

• System naprawy SOS (Save Our 

Souls) DNA u E.coli

 - geny represorowe  genów SOS– 

lexA, lambda, recA

 - geny kontrolujące podziały – umu
 - geny kontrolujące enzymy 

naprawcze – uvr

 - geny kontrolujące rekombinację - 

rec

background image

 

 

background image

 

 

background image

 

 

background image

 

 


Document Outline