Ogólna charakterystyka połączeń gwintowych
Połączenia gwintowe to połączenia
kształtowe, rozłączne. Zasadniczym
elementem połączenia gwintowego jest
łącznik, składający się ze śruby
i nakrętki.
Połączenia gwintowe dzieli się na:
- pośrednie – części maszyn łączy się za pomocą łącznika, rolę nakrętki
może również spełniać gwintowany otwór w jednej z części;
- bezpośrednie – gwint jest wykonany na łączonych częściach;
- spoczynkowe;
- ruchowe
Gwint – kształt geometryczny nacięty na zewnętrznej lub wewnętrznej
powierzchni cylindrycznej wzdłuż linii śrubowej.
Powstawanie linii śrubowej w wyniku nawinięcia równi pochyłej na walec
Kąt pochylenia linii śrubowej
D
h
tg
π
γ
=
gdzie:
γ
– kąt wznosu linii śrubowej, h – skok linii śrubowej, D – średnica walca
Połączenia śrubowe i gwintowe
Sprawność mechanizmu śrubowego
Rys. 2.44. Sprawność mechanizmu
ś
rubowego w zależności od kąta
pochylenia linii śrubowej
w
u
L
L
=
η
)
'
(
ρ
γ
π
γ
π
+
=
=
=
tg
d
F
L
tg
d
F
Fh
L
s
w
s
u
stąd
)
'
(
ρ
γ
γ
η
+
=
tg
tg
Warunek samohamowności gwint (złącza śrubowego)
'
ρ
γ
≤
Moment dokręcenia M
d
N
G
d
M
M
M
+
=
gdzie:
M
G
– moment tarcia na powierzchni roboczej gwintu,
M
N
– moment tarcia na powierzchni oporowej nakrętki lub łaba śruby,
F – siła osiowa działająca na śrubę, d
2
– średnica podziałowa gwintu,
γ
– kąt wzniosu linii śrubowej,
ρ
’
– kąt tarcia na gwincie, D
S
– średnia
ś
rednica powierzchni oporowej,
µ
– współczynnik tarcia na powierzchni
oporowej
zależy od kierunku pracy
µ
ρ
γ
⋅
⋅
⋅
+
±
⋅
⋅
⋅
=
F
D
tg
F
d
M
S
d
5
,
0
)
(
5
,
0
'
2
Wytrzymałość połączeń śrubowych
1. Obciążenie jedynie siłą osiową F
r
2
r
r
k
4
d
F
≤
=
π
σ
gdzie:
σ
r
– naprężenia rozciągające, F – siła osiowa, d
r
– średnica rdzenia,
k
r
=R
e
/x
Q
– naprężenia dopuszczalne na rozciąganie dla materiału śruby, x
Q
=
2
÷
2,3; x
z
=2,5
÷
4
2. Obciążenie siłą osiową F oraz momentem skręcającym M
s
(bez naciągu wstępnego)
4
d
F
2
r
r
π
σ
=
;
3
r
p
o
s
d
2
0
Ftg
d
5
0
W
M
,
)
'
(
,
ρ
γ
τ
+
=
=
r
2
s
c
r
2
r
z
k
k
k
≤
+
=
τ
σ
σ
,
gdzie:
τ
- naprężenia skręcające,
σ
z
– naprężenia zastępcze, M
s
– moment
skręcający, d
p
– średnica podziałowa,
γ
- kąt wzniosu linii śrubowej,
ρ
’
– kąt
tarcia w gwincie, k
s
= – naprężenia dopuszczalne na skręcanie
dla obciążeń statycznych k
r
/k
s
=1,7, a dla tętniących k
rj
/k
s
=1,2
praktycznie
σ
z
=(1,25
÷
1,3)
σ
r
,stąd obliczenia prowadzimy tylko na rozerwanie
zwiększając siłę rozciągającą o 30%
r
2
r
r
k
4
d
F
3
1
≤
=
π
σ
,
Połączenia śrubowe
3. Złącza z napięciem wstępnym Q
o
4. Złącza obciążone siłą poprzeczną F
a) śruba pasowana – naprężenia ścinające
ττττ
t
2
0
p
k
4
d
F
≤
=
π
τ
gdzie: F
p
– siła poprzeczna, d
o
– średnica
trzpienia śruby lub otworu, k
t
– naprężenia
dopuszczalne na ścinanie, x
Q
= 2
÷
2,3; x
z
=2,5
÷
4
* dla śrub wielociętych podaje się w mianowniku sumę wszystkich
przekrojów ścinanych
sprawdzamy na nacisk powierzchniowy p
dop
0
p
p
d
g
F
p
≤
=
min
gdzie: g
min
– długość stykającego się ze śrubą
elementu, p
dop
– dopuszczalny nacisk
powierzchniowy dla elementu o mniejszej
wytrzymałości
b) śruba osadzona luźno – naprężenia rozciągające
σ
σ
σ
σ
r
siła tarcia
T = Q
0
µ
≥
F
p
stąd
µ
p
0
F
Q ≥
r
2
r
t
r
k
i
4
d
F
≤
=
π
σ
gdzie: d
r
– średnica rdzenia śruby, i – liczba
powierzchni styku łączonych elementów