background image

Diagnostyka laboratoryjna 

Wykład 

Diagnostyka laboratoryjna chorób układu moczowego

 Copyright by dziku

 

 

 

1. Mocz po nocy (tzw. pierwsza porcja poranna) 
2. Mocz poranny (tzw. 4-godzinna porcja poranna, 6:00 – 10:00) 
3. Dobowa zbiórka moczu (24-godzinna) 

 

 
Właściwości fizyczne moczu: 
1. Barwa: 

- słomkowa, jasno-żółta, żółta 
- wodo-jasna (moczówka) 
- krwista 
- brunatna (kwas homogentyzynowy) 
- czarna 

2. Przejrzystośd: 

- przejrzysty 
- słabo przejrzysty 
- mętny (↑ w chorobach dróg moczowych, nie nerek) 

3. Ciężar właściwy: 

- norma: 1.016 – 1.026 kg/L 
- hipostenuria: ↓ 1.009 kg/L 
- izostenuria: 1.009 – 1.012 kg/L 
- hiperstenuria: ↑ 1.026 kg/L 

4. PH: 5,5 – 6,5 
5. Diureza: 

- diureza prawidłowa: 600 – 1000 mL 
- anuria (bezmocz): ↓ 100 mL 
- oliguria (skąpomocz): 100 – 600 mL 
- poliuria: ↑ 2000 mL 

 
 
Właściwości biochemiczne: 
1. Glukoza: 

- norma: 

- próba jakościowa: ujemna 
- próba ilościowa: ↓ 150 mg/dobę 

- glukozuria (cukromocz): ↑ 300 mg/dobę 

- cukrzyca 
- uszkodzenie cewek nerkowych (uszkodzenie kanalików proksymalnych) 

2. Barwniki żółciowe: 

- bilirubina: brak 
- urobilinogen: 

- próba jakościowa: ujemna 
- próba ilościowa: 4 

3. Białko: 

- norma: 

- próba jakościowa: ujemna 
- próba ilościowa: ↓ 300 mg/dobę 

- białkomocz (uszkodzenie nerek): ↑ 300 mg/dobę 
- mikroalbuminuria: 20 - 300 mg/dobę 
- białko Bence-Jonesa: 

- norma: brak 
- białko niepełnowartościowe, ↑ - szpiczak mnogi 

 
Białkomocz: 
- przednerkowy 
- nerkowy 
- pozanerkowy (tzw. urologiczny – białko z dróg moczowych) 
 
Mikroalbuminuria (mikrohematuria - uszkodzenie nerek): 
- norma: 

- 30 – 300 mg/dobę 
- 20 – 200 mg/g kreatyniny 

- przyczyny: 

- nefropatia cukrzycowa 
- nadciśnienie tętnicze 
- retinopatia 

- zalety mikroalbuminurii: 

- eliminacja oligurii, stresu, nadciśnienia 
- korekta wyników o stopieo zagęszczenia moczu 
- badania z dowolnej próbki moczu 
- mg albumin / g kreatyniny 

 
Chyluria: 
- uszkodzenie naczyo limfatycznych 
- zespół nerczycowy (wałeczki tłuszczowe, chylomikrony, ↑ gospodarki lipidowej) 
 
Krew w moczu: 
hematuria (krwiomocz) - widoczna gołym okiem, obecne leukocyty 
- erytrocyturia (krwinkomocz) - widoczna przez mikroskop, świeże erytrocyty 
- hemoglobinuria 
- znaczenie: wczesny marker chorób nerek oraz nowotworów układu moczowego (czuły, ale 
nieswoisty) 
 
Składniki osadu moczu w chorobach nerek: 
- wałeczki prawdziwe (białkowe odlewy) 
- nabłonki okrągłe (nerkowe) 
- erytrocyty - wyługowane, dysmorficzne, świeże oraz wałeczki erytrocytarne 
- leukocyty - pojedyncze, w skupiskach (zapalenie dróg moczowych) oraz wałeczki leukocytarne 
- składniki mineralne – kamica moczowa, zaburzenie gospodarki wapniowo-fosforanowej 
- pasożyty – rzęsistek pochwowy 

background image

Zalety metody suchych testów: 
- badanie szybkie do wykonania, ale służy tylko jako badanie przesiewowe 
 
Zalety metody mikroskopowej: 
- bezpośrednie wykrywanie składników osadu moczu 
- różnicowanie krwinkomoczu (czy świeży, wyługowany, dysmorficzny) 
- wykrywanie i różnicowanie wałeczków 
- różnicowanie składników mineralnych 
- wykrywanie pasożytów 
- wykrywanie komórek nowotworowych (nowotwory pęcherza, nerek) 
- eliminacja interferencji leków w badanie 
 

 

Diagnostyka laboratoryjna chorób nerek 

 

 
Badania stosowane w diagnostyce laboratoryjnej chorób nerek:
 
1. Oznaczanie stężenia substancji wydalanych przez nerki: 

- w surowicy 
- w moczu 

2. Badania czynnościowe nerek 
3. Chemiczne i morfologiczne badania moczu 
4. Inne badania laboratoryjne 
 
Oznaczanie stężenia substancji wydalanych przez nerki (w surowicy i moczu): 
1. Mocznik (UREA) 
2. Kwas moczowy (UA) 
3. Kreatynina (CREAT) - przewlekłe choroby nerek 
 
 
Stężenie mocznika (UREA) w surowicy: 
- oznaczenie stosowane w celu oceny niewydolności nerek (pomaga zdiagnozowad czynnościową 
niewydolnośd nerek) 
- badanie o małej czułości diagnostycznej 
- stężenie UREA przekracza granice normy (↑ 40 mg/dL) dopiero przy ↓ filtracji kłębuszkowej o 
połowę 
- norma: 2,5 – 8,3 mmol/L lub 0,15 – 0,5 g/L 
 
Przeliczanie UREA/BUN: 
UREA = BUN x 2,14 
BUN = UREA x 0,46 
 
BUN
 – wielkośd oceniająca ilośd azotu związanego w moczniku 
 
Przy interpretacji: 
- stężenie wydalonego UREA – korekta do przewodu pokarmowego (błąd diety) 
- przy niskim stężeniu – niewydolnośd wątroby, ścisła dieta (u jaroszy) 

 
Wskazania do oznaczania stężenia UREA w surowicy: 
- różnicowanie azotemii przednerkowej i pozanerkowej 
- ↑ mocznika, kreatynina N – ocena nasilenia toksemii mocznicowej u chorych z ostrą 
niewydolnością nerek 
- u chorych dializowanych – ocena stanu metabolicznego i nasilenia katabolizmu 
 
 
Stężenie kwasu moczowego (UA) w surowicy: 
- produkt degradacji puryn 
- w 70% eliminowany jest drogą nerek 
- zależy od wielkości przesączania kłębuszkowego 
 
Uwaga! Zakwaszenie moczu zmniejsza reabsorpcję moczanów w cewkach dalszych (wytrącanie się 
kryształów – kamica nerkowa) 
 
 
Stężenie (CREAT) w surowicy: 
- wahania dobowe nie przekraczają 15% 
- zależy od płci 
- marker swoisty, ale mało czuły! 
- diagnostyka chorób w fazie przewlekłej 
- oznacza się w surowicy krwi 
 
 
Ostra niewydolnośd nerek (ONN): 
- ważne w ocenie jest porównanie stężenia UREA i CREAT w surowicy 

- ONN przednerkowa lub czynnościowa: 

100

]

[

]

[

CREAT

UREA

 

- ONN „organiczna”: 

100

]

[

]

[

CREAT

UREA

 

 
 
 
Badania czynnościowe nerek
 (główną rolę ma badanie klirensowe): 
1. Ocena wielkości przesączania kłębuszkowego (GFR) 
2. Ocena ukrwienia nerek 
3. Ocena funkcji cewek nerkowych 
 
Ocena wielkości przesączania kłębuszkowego (GFR): 
- klirens inuliny 
- klirens endogennej kreatyniny 
- cel: pomiar klirensu substancji, które po przefiltrowaniu do pramoczu nie ulegają reabsorbcji oraz 
wydzieleniu 
 

background image

Klirens endogennej kreatyniny (Cl

kr

): 

- ocena stopnia niewydolności nerek 
- klirens kreatyniny: 

- ↑ 30 mL/min – umiarkowana niewydolnośd nerek 
- 15 – 30 mL/min – niewydolnośd nerek 
- 10 – 15 mL/min – ciężka niewydolnośd nerek 
- ↓ 10 mL/min – dializa 

 
Przyczyny błędów przy oznaczaniu Cl

kr

 (błędy przedlaboratoryjne): 

- nieprawidłowa zbiórka moczu 
- złe obliczenie czasu badania 
- wysiłek fizyczny 
- złe nawodnienie pacjenta 
 
Ocena wielkości GFR – cystatyna C: 
- zalety: 

- duża stabilnośd cząsteczki 
- stężenie w surowicy zależy jedynie od wielkości filtracji kłębuszkowej 
- ↑ stężenia cystatyny C > 1,5 mg/L jest obserwowany przy niewielkim ↓ wartości GFR 
- oznaczenie znacznie prostsze – wymaga jednokrotnego pobrania próbki surowicy 

- wady: 

- stosunkowo wysoka cena oznaczeo 
 

 

Choroby nerek 

 

1. Ostra niewydolnośd nerek: 
- mocz: 

- anuria/oliguria 
- ↑ SG 
- masywny białkomocz 
- krwinkomocz 
- wałeczki prawdziwe 
- ↓ zdolności nerek do zagęszczania moczu 
- GFR < 100 mL/min 
- ↓ klirensu kreatyniny 

- krew: 

- ↑ stęż. mocznika > 100 mg/dL (mocznica) 
- ↑ stęż. K

+

 > 6 mEq/L 

- ↑ aktywności fosfatazy kwaśnej (FK), fosfatazy alkalicznej (FA), LDH, amylazy, lipazy 
- ↑ stęż. azotu pozabiałkowego 
- ↑ mocznik/kreatynina > 10:1 
- ↑ stęż. chloru 
- ↓ stęż. Na

+

, Ca

2+

 

- ↑ aktywności reninowej i angiotensynowej osocza (nadciśnienie) 
- leukocytoza, niedokrwistośd, trombocytopenia 
- ↑ CEA 

2. Przewlekła niewydolnośd nerek (ludzie starsi): 
- mocz: 

- oliguria, poliuria 
- nykturia - nocne oddawanie moczu 
- ↓ zdolności nerek do zagęszczania moczu 
- ↓ SG < 1,012 kg/L, czasem nawet < 1,006 kg/L 
- białkomocz (nieznaczny), krwinkomocz (prawie zawsze), krwiomocz (spontaniczny) 
- wałeczki szkliste (ziarniste rzadko) 
- glukozuria (czasami) 
- ↓ GFR (nieznaczny) 

- krew: 

- nieznacznie ↑ mocznika (może byd prawidłowy) 
- ↑ kreatyniny (zawsze) 
- ↓ klirensu kreatyniny (zawsze) 

 
3. Kłębuszkowe zapalenie nerek (DZM – młodzież, dzieci): 
- mocz: 

- oliguria, anuria 
- nabłonki nerkowe (okrągłe) 
- ↑ SG 
- białkomocz, krwinkomocz lub krwiomocz, erytrocyty wyługowane i dysmorficzne > 60% 
- ↓ zdolności do zagęszczania moczu 
- ↓ przesączanie kłębuszkowe (↓ GFR) 
- albumina w moczu 
- ↓ wydalania K

+

, Mg

2+

, Ca

2+

 

- ↓ wydalania amoniaku (azot pozabiałkowy) 
 

- krew: 

- ↑ stęż. mocznika 
- mocznik/kreatynina < 10:1 
- ↑ stęż. Na

+

 

- ↑ stęż. składników C3 i C4 dopełniacza (paciorkowce górnych dróg oddechowych) 
- ↑ aktywności reninowej osocza 
- leukocytoza 
- niedokrwistośd (↓ erytropoetyny z powodu uszkodzenia miąższu nerek) 
- trombocytopenia (↓ PLT) 
- ↑ ASO 
- obecnośd kompleksów immunologicznych 
- przyśpieszone OB 
- hipoalbuminemia 

- rabdomioliza (po wypadku, zmiażdżone komórki): 

- mioglobina w moczu 
- brunatna barwa moczu 
- brak wolnej hemoglobiny w surowicy 
- brak erytrocytów w osadzie moczu 
- SG < 1.007 kg/L 
- CK, CKMB w normie 

background image

4. Odmiedniczkowe zapalenie nerek: 
- mocz: 

- znaczna bakteriuria (10

5

 w 1mL) 

- posiew dodatni (bakterie Gram-ujemne) 
- izostenuria (SG = 1,009 – 1,012 kg/L) 
- białkomocz (nieznaczny) 
- leukocyturia (znaczna) 
- komórki Sternheimera i Malbina 
- skupiska leukocytów – wałeczki leukocytarne 
- ↓ klirens kreatyniny 

- krew: 

- ↑ stęż. kreatyniny 
- niedokrwistośd 
- kwasica hiperchloremiczna 
- ↓ stęż. Na

+

, Mg

2+

 

- leukocytoza (leukocyturia w moczu) 
- ↑ przyśpieszone OB!!! 

 
5. Zespół nerczycowy: 
- zaburzenie gospodarki białkowej, lipidowej 
- ↑ przepuszczalności błony 
- mocz: 

- masywny białkomocz, albumina > 3,5 g/dobę 
- wałeczki tłuszczowe 
- chylomikrony 
- mocznik i kreatynina w normie 
- ↑ SG 
- ↑ osmolalności moczu > 1500 mOsmoli 
- ↓ osmolalności osocza < 270 mOsmoli 

- krew: 

- hipoproteinemia z wyraźną hipoalbuminemią (obrzęki) 
- względny ↑ stęż. α i β-globulin 
- ↓ poziom aminokwasów 
- hiperlipidemia 
- ↑ stęż. Ca całkowitego i Ca

2+

 (zjonizowanego) 

- ↑ stęż. fibrynogenu 
- ↓ stęż. K

+

, Fe

3+

, Cu

2+

, Mg

2+

 

- ↓ poziomu składników C3 i C4 dopełniacza 

 
6. Kamica moczowa: 
- badanie przedmiotowe: 

- w wodonerczu – powiększenie nerki 
- w napadzie kolki stwierdza się zwiększoną i dużą bolesnośd przy obmacywaniu okolicy 
nerek, czasem wzdłuż przebiegu moczowodu 

- badania laboratoryjne: 

- krwinkomocz lub napadowy krwiomocz w kolce nerkowej 
- leukocyturia, ropomocz, bakteriuria (zależy od powikłao) 

7. Rak nerki: 
- mocz: 

- krwinkomocz (prawie zawsze) 
- krwiomocz (spontaniczny) 
- białkomocz (nie zawsze) 
- komórki nowotworowe (nie zawsze) 
- ↑ fosfataza alkaliczna (FA) w moczu 
- komórki nowotworowe w osadzie (rzadko) 

 - krew: 

- niedokrwistośd (swoista cecha) 
- ↑ OB 
- nadciśnienie 
- hiperkalcemia 
- ↑ aktywności LDH 
- ↑ stęż. CEA 

 
Badanie ogólne moczu - błąd interpretacji wyników: 
- mocz – z porcji porannej 
- azotyny dodatnie – test swoisty tylko dla bakterii G(-) 
- ↑ SG > 1,026 kg/L 
- krew (+) 
- testem paskowym nie można wykryd erytrocyturii 
- odczyn zasadowy: 

- bakteriomocz 
- kwasica cewkowa, metaboliczna 

- białkomocz rzekomy – z powodu obecności mukoprotein (śluz, sperma) 
- test na ciała ketonowe – wykrywa kwas acetooctowy (reakcja z kwasem β-hydroksymasłowym i 
acetonem) 
- test na leukocyty 
 
Wyniki wskazujące na zagrożenie życia: 
- wałeczki woskowe – ostra niewydolnośd nerek 
- krwiomocz – kolka nerkowa, rak nerki lub pęcherza moczowego