PM-122a CRIC Trainer's Manual

PM-122a

Niniejszy podręcznik dla instruktora jest nieodzownym elementem
programu szkoleniowego w zakresie posługiwania się zestawem
CRIC

. Zawiera on wytyczne i informacje potrzebne do tego, aby

skutecznie i wydajnie nauczyć personel medyczny, w jaki sposób
należy przeprowadzać zabieg krikotyroidotomii przy użyciu
zestawu CRIC

Pomimo tego, że zasady stosowania zestawu CRIC można
szybko i łatwo opanować, jest to SPECJALISTYCZNA PROCEDURA
MEDYCZNA, KTÓRA POWINNA BYĆ PRZEPROWADZANA WYŁĄCZNIE
PRZEZ PRZESZKOLONY PERSONEL. Urządzenie CRIC przeznaczone
jest do wykorzystania przez personel uprawniony i przeszkolony do
wykonania chirurgicznego zabiegu krikotyroidotomii.

Wzięcie udziału w wysokiej jakości szkoleniu ma zasadnicze
znaczenie, ponieważ zapewnia, że osoby biorące w nim
udział osiągną najwyższy poziom kompetencji i pewności przy
posługiwaniu się tym służącym do ratowania życia urządzeniem.

Po ukończeniu szkolenia kursanci będą potrafi ć:

• Omówić główne zasady utrzymywania drożności dróg

oddechowych

• Omówić sytuacje, w których procedura krikotyroidotomii

powinna być przeprowadzona

• Wymienić wskazania i środki ostrożności dotyczące stosowania

zestawu CRIC

• Zaprezentować bezpieczne i skuteczne sposoby wykorzystania

CRIC na symulatorze

Firma Pyng Medical Corp. stawia sobie za cel „ratowanie życia
poprzez skracanie czasu potrzebnego na udzielenie pomocy
dzięki innowacyjnym rozwiązaniom w dziedzinie reanimacji”.
Będziemy wdzięczni za przekazywanie nam uwag i sugesti i
co do usprawnienia naszych programów szkoleniowych
i wykorzystania CRIC.

PODRĘCZNIK DLA INSTRUKTORA

PM-122a

SPIS TREŚCI

WSTĘP .......................................................................................................... 3

KRIKOTYROIDOTOMIA I ZESTAW CRIC .......................................................... 4

PREZENTACJA ................................................................................................ 7

INSTRUKCJE KROK PO KROKU ....................................................................... 8

PRAKTYKA CZYNI MISTRZA ......................................................................... 12

WYKRYWANIE I ROZWIĄZYWANIE PROBLEMÓW ....................................... 13

OCENA UMIEJĘTNOŚCI Z ZAKRESU
POSŁUGIWANIA SIĘ ZESTAWEM CRIC ......................................................... 16

PISEMNA OCENA ZNAJOMOŚCI ZESTAWU CRIC ......................................... 17

PLAN ZAJĘĆ Z TEMATYKI CRIC

PM-122a

1. Przedstaw

się i powitaj uczestników szkolenia.

2. Wyświetl cele kursu:

zakończeniu sesji kursanci będą potrafi ć:

•

Omówić główne zasady utrzymywania drożności dróg
oddechowych

•

Omówić sytuacje, w których procedura krikotyroidotomii
powinna być przeprowadzona

•

Wymienić wskazania do wykonania i środki ostrożności
dotyczące stosowania zestawu CRIC

•

Zaprezentować bezpieczne i skuteczne sposoby
wykorzystania CRIC na symulatorze

3. Przedstaw w skrócie założenia szkolenia:

•

Krótka dyskusja na temat dróg oddechowych

• Przegląd zestawu do krikotyroidotomii CRIC i jego

elementów

•

Demonstracja zastosowania CRIC (wykonana w czasie
rzeczywistym)

•

Instrukcje krok po kroku

•

Praktyka czyni mistrza

•

Wykrywanie i rozwiązywanie problemów

• Ocena

WSTĘP

(5 minut)

PM-122a

PYTANIA DO DYSKUSJI

1. Czy ktokolwiek z Państwa udzielał pomocy komuś, kto nie

oddychał?

•

W warunkach bojowych

•

Jako cywilny sanitariusz/w warunkach przedszpitalnych

• W

szpitalu

2. Jakie

czynności podjąłeś na wstępie?

• Ułożenie głowy w prawidłowej pozycji
• Sprawdzenie

drożności górnych dróg oddechowych

• Rozpoczęcie sztucznego oddychania

3. Jakimi

narzędziami się posłużyłeś w celu zabezpieczenia

drożności dróg oddechowych?

•

Urządzenia udrażniające ustne lub nosowe drogi
oddechowe

•

Maska krtaniowa lub dwukanałowa rurka oddechowa

• Intubacja

4. Czy kiedykolwiek znalazłeś się w sytuacji, w której wentylacja

pacjenta nie była możliwa z powodu urazów mechanicznych,
chemicznych lub termicznych, w wyniku których nastąpiło
zniekształcenie twarzy lub górnych dróg oddechowych?

5. Czy ktokolwiek z Państwa wykonał zabieg krikotyroidotomii?

6. Jeśli tak, jakie przyrządy i metody zostały wykorzystane?

•

Tzw. „zestaw wygodny” z szeregiem narzędzi
chirurgicznych

• QuickTrach®
• Pertrach®
• Inne

przyrządy

7. Poproś kursantów o opisanie ich doświadczeń.

•

Ile czasu zajęło im wykonanie zabiegu?

• Czy

udało się przeprowadzić go z powodzeniem?

•

Czy

czułeś się swobodnie przeprowadzając zabieg

krikotyroidotomii?

KRIKOTYROIDOTOMIA I ZESTAW CRIC

(10–15 minut)

PM-122a

ARGUMENTY PRZEMAWIAJĄCE ZA PRZEPROWADZENIEM

ZABIEGU KRIKOTYROIDOTOMII

1. Najczęstszą przyczyną przeprowadzenia zabiegu krikotyroidotomii

jest silny uraz twarzy, w wyniku którego nastąpiło znaczne
zniekształcenie normalnej budowy anatomicznej

•

Jest to bardzo rzadki, lecz kluczowy zabieg ratujący życie

•

Jest

ostatnią czynnością w ramach algorytmu

postępowania w „trudnych sytuacjach związanych
z drogami oddechowymi”

•

Jest

rozwiązaniem w sytuacji „nie mogę zaintubować,

nie mogę wentylować”

2. Algorytm

postępowania w razie problemów z drogami

oddechowymi zmienia się wraz z poziomem wyszkolenia
i warunków operacyjnych, niemniej jednak można go streścić
w następujący sposób:

• Oceń drożność dróg oddechowych i oddychanie
• Jeśli pojawi się jakiś problem:
•

Unieś podbródek, odciągnij żuchwę

• Skorzystaj z ustno- lub nosowo-gardłowych rurek

intubacyjnych

•

Wykorzystaj

wielokanałowe urządzenie do udrażniania

dróg oddechowych lub maskę krtaniową

• Pełna drożność dróg oddechowych wymaga

wprowadzenia rurki do tchawicy

• Pełna drożność dróg oddechowych uzyskana jest

chirurgicznym zabiegiem (krikotyroidotomia)

3. Zabieg krikotyroidotomii można przeprowadzić jedynie

wówczas, kiedy nie udało się osiągnąć bezpiecznej drożności
dróg oddechowych i dostarczenia tlenu do płuc przy
zastosowaniu niechirurgicznych technik i procedur.

4. Urządzenie CRIC przeznaczone jest do wykorzystania

przez personel uprawniony i przeszkolony do wykonania
chirurgicznego zabiegu krikotyroidotomii.

5. Poniżej wyszczególnione zostały kursy szkoleniowe, w ramach

których wykładana jest krikotyroidotomia oraz umieszczono
wykaz osób, które szkolą się w zakresie tego zabiegu:

• Zaawansowane techniki resuscytacyjne u osób z urazami

• Zaawansowane techniki resuscytacyjne w chorobach serca

• Podstawowy kurs dla pielęgniarek/pielęgniarzy w zakresie

urazów

•

Zaawansowany kurs dla pielęgniarek/pielęgniarzy
w zakresie transportu pacjenta, który doznał urazów

• Lekarze

wojskowi wszystkich służb

•

Lekarze pogotowia ratunkowego – paramedycy

Krikotyroidotomia jest uważana za najlepszy spośród
najnowszych chirurgicznych zabiegów służących do uzyskania
drożności dróg oddechowych, w sytuacjach, w których nie
można zapewnić drożności ani wentylacji przy zastosowaniu
niechirurgicznych technik i procedur.

PM-122a

WSKAZANIA DO UŻYCIA ZESTAWU CRIC

• Użytkownik musi być przeszkolony i posiadać uprawnienia

do przeprowadzania zabiegu krikotyroidotomii

• Użytkownik nie był w stanie ustanowić pełnej drożności dróg

oddechowych przy użyciu niechirurgicznych technik i procedur

• Pacjent ma co najmniej 12 lat

• Krikotyroidotomia przezskórna (igłowa) jest zalecaną

chirurgiczną metodą do uzyskania drożności dróg
oddechowych u dzieci poniżej 12 roku życia

ZALETY ZESTAWU CRIC

• Wszystko w jednym: W zestawie CRIC znajduje się

wysuwające się ostrze skalpela z ograniczoną głębokością
cięcia, napędzane rozpórki tkanek przeznaczone do
bezpośredniego wprowadzenia, zamontowane na urządzeniu
światło promieniowania widzialnego (tj. zwykłe światło) oraz
światło podczerwone LED.

•

Wbudowane bezpieczeństwo: Skalpel o maksymalnej
głębokości cięcia do 12 mm ogranicza ryzyko przebicia tylnej
ściany tchawicy.

• Wbudowane bezpieczeństwo: Skalpel wycofuje się

automatycznie w momencie uruchomienia się rozpórek
tkanek.

• Sterylny: Zestaw CRIC został zaprojektowany do jednorazowego,

sterylnego wykorzystania. Charakteryzuje się niskim ryzykiem
przenoszenia zakażeń.

•

Wydajny: Umożliwia wykonanie jedną ręką bezpiecznej
i łatwej procedury udrożnienia dróg oddechowych.

• Efektywny: Elektrycznie napędzana rozpórka tkanki, wraz ze

zintegrowanymi haczykami tchawicznymi sprawia, że dopływ
powietrza nie zostanie przerwany podczas przeprowadzania
zabiegu.

PM-122a

1. Przygotuj

się do prowadzenia zajęć! Aby procedura przebiegła

sprawnie, przygotuj CRIC, symulator szkoleniowy SEATD oraz
wszelki inny potrzebny sprzęt. Ćwicz, ćwicz i jeszcze raz ćwicz!

2. Poproś kogoś, aby zmierzył czas wykonania procedury. Poproś

kursantów, aby wstrzymali się z zadawaniem pytań aż do
momentu zakończenia prezentacji.

3. Opisz

wziętą z życia sytuację, korzystając z symulatora

szkoleniowego SEATD jako pacjenta.

(np.: „Mamy tutaj 24-letniego mężczyznę z silnymi urazami
twarzy i niedrożnością górnych dróg oddechowych. Nie mogę
go zaintubować ani dokonać wentylacji, a zatem posłużę się
zestawem CRIC”.)

4. Wykonaj

zabieg.

5. Zapytaj, czy wydaje się on być lepszy wobec klasycznej

procedury krikotyroidotomii wykorzystującej jedynie skalpel.

PREZENTACJA

(Nie powinna trwać dłużej niż 1 minutę)

PM-122a

1. Dokonaj oceny stanu dróg oddechowych pacjenta

i jego oddychania.

Postępuj zgodnie z szkoleniowymi i organizacyjnymi

algorytmami zaopatrywania dróg oddechowych.

Jeśli nie jesteś w stanie ustanowić „pełnej drożności

dróg oddechowych” przy użyciu typowych,
niechirurgicznych technik i procedur, należy uznać,
że przeprowadzenie krikotyroidotomii jest konieczne.

2. Wyjmij

urządzenie CRIC z opakowania i trzymaj je

w dominującej ręce.

Wskaż i omów wszystkie elementy CRIC,

w tym także:

Przełącznik światła podczerwonego LED

Przełącznik światła widzialnego LED

Przycisk nr 1 (skalpel)

Przycisk nr 2 (uruchomienie rozpórek tkanek)

3. Zidentyfi kuj powierzchowne punkty orientacyjne

i wyjaśnij kursantom, w jaki sposób znaleźć każdy
z nich:

Chrząstka tarczowata
Chrząstka pierścieniowata

Wyjaśnij, że błona pierścienno-tarczowa znajduje

się w linii środkowej ciała, pomiędzy chrząstką
tarczowatą a pierścieniowatą.

„To

są właśnie te punkty orientacyjne – można je łatwo

znaleźć na każdym pacjencie. Właśnie w tym miejscu
będziemy wykonywać krikotyroidotomię”.

INSTRUKCJE KROK PO KROKU

(5–10 minut)

Połóż pacjenta na plecach

i ustabilizuj obszar szyi.

PM-122a

4. Oczyść miejsce wprowadzenia.

Oczyść miejsce nacięcia niedominującą ręką.

Ustabilizuj miejsce nacięcia niedominującą ręką
(przytrzymaj krtań z boku, pomiędzy kciukiem a palcem
wskazującym).

5. Zademonstruj w jaki sposób uruchomić światła

znajdujące się na urządzeniu.

Nie zapomnij wyjaśnić, że światła muszą być włączone
jedynie wtedy, gdy zajdzie taka potrzeba.

6. Wysuń skalpel.

Pokaż, jak wysuwa się skalpel poprzez przesuwanie

do przodu przycisku nr 1 kciukiem, aż do momentu,
kiedy się zatrzyma.

Wyjaśnij, że ostrze wysuwa się jedynie na długość

12 mm, aby zabezpieczyć tylną ścianę tchawicy
przed przebiciem.

7. Wykonaj pionowe nacięcie skóry.

symulatorze

ćwiczeniowym SEATD, wykonaj pionowe

nacięcie skóry o przybliżonej długości 38–50 mm.

Nie zapomnij wspomnieć, że w zależności od odbytych
szkoleń i doświadczenia, poziome nacięcie skóry
o długości 25–31 mm można również wykonać
w błonie pierścienno-tarczowej.

PM-122a

8. Odsłoń błonę pierścienno-tarczową.

Niedominującą ręką rozsuń skórę na boki, dzięki czemu

odsłonięta zostanie błona pierścienno-tarczowa.

Patrząc na symulator szkoleniowy poproś kursantów,

aby przyjrzeli się i zidentyfi kowali błonę pierścienno-
tarczową. Czynność ta przygotuje ich do kolejnego
kroku.

9. Wykonanie

nacięcia w błonie pierścienno-tarczowej.

Wykonaj poziome nacięcie skóry przez błonę
pierścienno-tarczową o długości 12–19 mm.

10. Wysuń rozpórki tkanek.

Utrzymując pozycję ostrza skalpela w pozycji poziomej,

przesuń mechanizm napędowy rozpórki (przycisk nr 2)
do przodu, aż nastąpi jego zatrzymanie.

Końcówki rozpórki wsuną się bezpośrednio w miejsce

nacięcia i rozsuną się w kierunku pionowym (od głowy
doogonowo).

Wyjaśnij, że ze względów bezpieczeństwa, ostrze

skalpela automatycznie się schowa w momencie
pełnego rozwarcia się rozpórki.

PM-122a

11. Obróć zestaw CRIC o 90°.

Obróć CRIC o 90°, aby pręty rozpórki zorientowane były

poziomo (z lewej do prawej).

Jeśli zajdzie taka potrzeba, powtórz obrót, aby zapewnić

otwarcie tkanki i dróg oddechowych.

12. Włóż rurkę oddechową. (nie znajduje się w zestawie

CRIC)

Utrzymując dominującą ręką pozycję CRIC, weź do

drugiej ręki rurkę oddechową i włóż jej końcówkę
pomiędzy pręty rozpórki.

Kontynuuj,

aż rurka zostanie całkowicie włożona.

13. Wyjmij urządzenie CRIC i sprawdź oddech.

całkowitym włożeniu rurki oddechowej należy wyjąć

urządzenie CRIC. Wycofanie prętów rozpórki do ich
pierwotnej pozycji nie jest w tym celu niezbędne.

Oceń pozycję rurki powietrznej.

Sprawdź, czy słyszysz obustronne dźwięki
towarzyszące oddychaniu

Sprawdź, czy słyszysz i wyczuwasz ruch powietrza

14. Zamocuj bezpiecznie rurkę oddechową.

zależności od rodzaju wykorzystanej rurki, umocuj ją

odpowiednio na pacjencie.

Jeśli wykorzystana jest rurka uszczelniająca, należy

nadmuchać balonik.

Użyj paska lub innego elementu.

PM-122a

Większość personelu medycznego będzie potrzebować nie
więcej niż dwóch prób, aby poczuć się całkowicie kompetentna
i pewna w przeprowadzeniu procedury krikotyroidotomii, ale
ponieważ każdy osiąga sprawność psychomotoryczną w innym
tempie, należy przeznaczyć dużo czasu na tę część szkolenia.
Trzeba zdać sobie sprawę z tego, że gdy sanitariusz czy też
lekarz poczują się swobodnie w posługiwaniu się zestawem
CRIC, prawdopodobnie będą wykorzystywać to urządzenie
w swojej praktyce.

POMOCNE WSKAZÓWKI DLA PROWADZĄCEGO SZKOLENIE:

Należy starać się angażować do pracy tych uczestników
szkolenia, którzy ukończą swoje zadania jako pierwsi:
Można ich szybko nauczyć, w jaki sposób ponownie złożyć
przyrządy szkoleniowe, umieścić nowe moduły na urządzeniu
treningowym itp., co pozwoli prowadzącemu na dokładniejszą
pracę z kursantami, którzy potrzebują trochę więcej wskazówek.
Tym, którym ćwiczenie posługiwania się zestawem CRIC nie
przychodzi z łatwością, trzeba dodać otuchy, stwierdzając
przykładowo, że „Ja też musiałem to przećwiczyć kilka razy”.

PRAKTYKA CZYNI MISTRZA

(zróżnicowany czas)

PM-122a

1. Najczęstszym powikłaniem podczas wykonywania klasycznej

procedury krikotyroidotomii jest przebicie tylnej ściany
tchawicy, będące wynikiem użycia nadmiernej siły oraz zbyt
głębokiej penetracji ostrza skalpela

• Maksymalne wysunięcie ostrza skalpela CRIC na

długość zaledwie 12 mm sprawia, że ryzyko przebicia
tylnej ściany tchawicy zostało ograniczone do minimum

• Podczas testów przeprowadzanych na nieboszczykach

ani razu nie nastąpiło przebicie tylnej ściany tchawicy

2. Niewielkie krwawienie tętnicze lub krwawienie żylne:

• Bez względu na umiejętności osoby przeprowadzającej

procedurę, należy spodziewać się wystąpienia
niewielkiego krwawienia

• Niewielkie krwawienie może utrudnić wyraźne

zobaczenie błony pierścienno-tarczowej oraz włożenie
rurki oddechowej

• Osuszenie zakrwawionego miejsca gazą/bandażem

zwykle będzie wystarczające

• Jeśli będzie taka możliwość, można odessać

krew, co pomoże jeszcze bardziej ułatwić
przeprowadzenie zabiegu

3. Przebicie przełyku jest rzadkim powikłaniem klasycznej

krikotyroidotomii, będącym wynikiem użycia nadmiernej
siły oraz zbyt głębokiej penetracji ostrza skalpela

• Maksymalne wysunięcie ostrza skalpela CRIC na

długość zaledwie 12 mm sprawia, że ryzyko przebicia
tylnej ściany tchawicy zostało ograniczone do minimum

•

Podczas przeprowadzanych testów na nieboszczykach
ani razu nie nastąpiło przebicie przełyku

WYKRYWANIE I ROZWIĄZYWANIE PROBLEMÓW

PM-122a

4. Nieprawidłowy kanał wprowadzenia lub nieprawidłowe

umiejscowienie rurki oddechowej:

•

Jeśli nacięcie przez błonę pierścienno-tarczową
(płaszczyzna strzałkowa) nie zostało wykonane
poprawnie, lecz krzywo – do boku, wówczas rurka
oddechowa może zostać wprowadzona poza światło
tchawicy

• Przestrzegaj właściwej procedury

• Ustal właściwą pozycję rurki oddechowej

• Sprawdź osłuchowo obecność obustronnych

szmerów oddechowych

• Sprawdź, czy słyszysz i wyczuwasz ruch powietrza

5. Złamanie chrząstki pierścieniowatej lub tarczycowej:

•

Nie

będzie miało wpływu na możliwość przeprowadzenia

zabiegu i uzyskania drożności dróg oddechowych

•

Można ocenić i zaopatrzyć podczas ostatecznego
leczenia

6. Podczas wystąpienia jakichkolwiek problemów lub

opóźnienia w rozpoczęciu krikotyroidotomii utrzymuj
wentylację pacjenta w najlepszy możliwy sposób.

7. W przypadku, gdy nie można ustanowić pełnej drożności

dróg oddechowych, pacjent bez zabiegu krikotyroidotomii
najprawdopodobniej umrze.

8. Światło się nie zaświeciło:

•

Wykorzystaj

światło otoczenia lub inne źródła światła

•

Użytkownik może wybadać palpacyjnie powierzchowne
punkty orientacyjne

PM-122a

9. Wysunięcie skalpela się nie powiodło:

• Ponów próbę, naciskając przycisk nr 1, aż słyszalne

będzie wyraźne kliknięcie i wyczuwalne będzie
zaczepienie

• Otwórz i zastosuj inne urządzenie CRIC

10. Rozpórki tkanek nie wysuwają się:

• Spróbuj ponownie i naciśnij mocniej mechanizm

uruchamiający

• Wykorzystaj inne narzędzie chirurgiczne, aby utrzymać

drożność otworu w błonie pierścienno-tarczowej

11. Skalpel nie wycofuje się (rozpórki tkanek powinny pozostać

wysunięte):

• Starannie utrzymuj pozycję zestawu CRIC i wprowadź

rurkę oddechową

PM-122a

1. Zidentyfi kuj powierzchowne punkty orientacyjne

na symulatorze/pacjencie, na których zostanie
przeprowadzona procedura.

2. Oczyść miejsce wprowadzenia.

3. (Opcjonalnie)

Włącz światła znajdujące się

na urządzeniu.

4. Wysuń skalpel.

5. Wykonaj pionowe nacięcie skóry.

6. (Opcjonalnie) Wykonaj poziome nacięcie skóry.

7. Odsłoń błonę pierścienno-tarczową.

8. Wykonaj poziome nacięcie przez błonę

pierścienno-tarczową.

9. Wysuń rozpórki tkanek.

10. Obróć urządzenie CRIC o 90°.

11. Włóż rurkę oddechową.

12. Wyjmij zestaw CRIC i oceń oddech.

13. Zamocuj rurkę oddechową.

OCENA UMIEJĘTNOŚCI Z ZAKRESU
POSŁUGIWANIA SIĘ ZESTAWEM CRIC

PM-122a

1. Co jest pierwszą oznaką wskazującą na konieczność

wykorzystania CRIC w celu przeprowadzenia zabiegu
krikotyroidotomii?

a) Pacjent nie oddycha.

b) Nie można ustanowić drożności dróg oddechowych

niechirurgicznymi środkami.

c) Widoczne są ślady urazów głowy.

d) Obecne są wykładniki niedrożności górnych dróg

oddechowych.

2. Urządzenie CRIC może być wykorzystywane do

przeprowadzenia krikotyroidotomii u pacjentów,
którzy mają co najmniej 12 lat.

a) Prawda

b) Fałsz

3. Kiedy

można użyć CRIC do przeprowadzenia zabiegu

krikotyroidotomii w nagłych przypadkach?

a) Tylko w warunkach przedszpitalnych.

b) Wyłącznie pod bezpośrednim nadzorem lekarza.

c) Po ukończeniu tych zajęć.

d) Wyłącznie wtedy, kiedy zostałeś przeszkolony i jesteś

uprawniony do wykonania krikotyroidotomii.

4. Co jest najbardziej typowym powikłaniem podczas

wykonywania klasycznej lub tradycyjnej krikotyroidotomii
z użyciem narzędzi chirurgicznych?

a) Przebicie tylnej ściany tchawicy.

b) Mocne krwawienie.

c) Niewłaściwe umieszczenie rurki oddechowej z powodu

braku doświadczenia.

d) Przebicie przełyku.

PISEMNA

OCENA ZNAJOMOŚCI ZESTAWU CRIC

PM-122a

5. Kiedy powinno się przeprowadzać zabieg krikotyroidotomii?

a) Gdy pacjent nie jest zaintubowany.

b) Po przeprowadzeniu dwóch cyklów CPR.

c) Gdy pacjent nie oddycha i potrzeba będzie ponad

30 minut, aby odtransportować go do szpitala.

d) Jeśli zostałeś przeszkolony i jesteś uprawniony do

wykonania krikotyroidotomii, oraz kiedy nie byłeś
w stanie uzyskać drożności dróg oddechowych
przy użyciu niechirurgicznych technik i procedur.

6. Co jest najczęstszą przyczyną przeprowadzenia zabiegu

krikotyroidotomii?

a) Silne urazy twarzy (oparzenia, chemiczne, mechaniczne),

które nie pozwalają na wykorzystanie niechirurgicznych
sposobów udrożnienia dróg oddechowych.

b) Pacjent nie oddycha.

c) Pacjent nie oddycha i nie można wykonać procedur CPR.

d) Obecne są wykładniki niedrożności górnych dróg

oddechowych.

7. Jaką kolejną czynność trzeba wykonać podczas zabiegu

krikotyroidotomii po wprowadzeniu rurki oddechowej?

a) Sprawdzić, czy widoczne są inne urazy szyi i twarzy.

b) Natychmiast podać 100% tlen.

c) Hiperwentylować pacjenta.

d) Ocenić pozycję rurki oddechowej.

PM-122a

1. Co jest pierwszą oznaką wskazującą na konieczność

wykorzystania CRIC w celu przeprowadzenia zabiegu
krikotyroidotomii?

a) Pacjent nie oddycha.

b) Nie można ustanowić drożności dróg oddechowych

niechirurgicznymi środkami.

c) Widoczne są ślady urazów głowy.

d) Obecne są wykładniki niedrożności górnych dróg

oddechowych.

2. Urządzenie CRIC może być wykorzystywane do

przeprowadzenia krikotyroidotomii u pacjentów,
którzy mają co najmniej 12 lat.

a) Prawda

b) Fałsz

Kiedy

można użyć CRIC do przeprowadzenia zabiegu

krikotyroidotomii w nagłych przypadkach?

a) Tylko w warunkach przedszpitalnych.

b) Wyłącznie pod bezpośrednim nadzorem lekarza.

c) Po ukończeniu tych zajęć.

d) Wyłącznie wtedy, kiedy zostałeś przeszkolony i jesteś

uprawniony do wykonania krikotyroidotomii.

4. Co jest najbardziej typowym powikłaniem podczas

wykonywania klasycznej lub tradycyjnej krikotyroidotomii
z użyciem narzędzi chirurgicznych?

a) Przebicie tylnej ściany tchawicy.

b) Mocne krwawienie.

c) Niewłaściwe umieszczenie rurki oddechowej z powodu

braku doświadczenia.

d) Przebicie przełyku.

KLUCZ ODPOWIEDZI

PM-122a

5. Kiedy powinno się przeprowadzać zabieg krikotyroidotomii?

a) Gdy pacjent nie jest zaintubowany.

b) Po przeprowadzeniu dwóch cyklów CPR.

c) Gdy pacjent nie oddycha i potrzeba będzie ponad

30 minut, aby odtransportować go do szpitala.

d) Jeśli zostałeś przeszkolony i jesteś uprawniony do

wykonania krikotyroidotomii, oraz kiedy nie byłeś
w stanie uzyskać drożności dróg oddechowych przy
użyciu niechirurgicznych technik i procedur.

6. Co jest najczęstszą przyczyną przeprowadzenia zabiegu

krikotyroidotomii?

a) Silne urazy twarzy (oparzenia, chemiczne, mechaniczne),

które nie pozwalają na wykorzystanie niechirurgicznych
sposobów udrożnienia dróg oddechowych.

b) Pacjent nie oddycha.

c) Pacjent nie oddycha i nie można wykonać procedur CPR.

d) Obecne są wykładniki niedrożności górnych dróg

oddechowych.

7. Jaką kolejną czynność trzeba wykonać podczas zabiegu

krikotyroidotomii po wprowadzeniu rurki oddechowej?

a) Sprawdzić, czy widoczne są inne urazy szyi i twarzy.

b) Natychmiast podać 100% tlen.

c) Hiperwentylować pacjenta.

d) Ocenić pozycję rurki oddechowej.