background image
background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Autorzy: 
 
mgr Ewa Figura 

mgr in

Ŝ

. Anna Solska 

dr hab. in

Ŝ

.  Maria Pawłowa 

 
 
 
Recenzenci: 
 
mgr Maria Kaczmarek 

mgr Wiesława Paciorek 

 
 
 
Opracowanie redakcyjne: 
 
mgr Dagmara  Kowalik 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Spis tre

ś

ci 

 

 

Wprowadzenie 

Zało

Ŝ

enia 

programowo-organizacyjne 

kształcenia 

w zawodzie 

 

        1. Opis pracy w zawodzie 

  

    2. Zalecenia dotycz

ą

ce organizacji procesu  

        dydaktyczno-wychowawczego 

 

II  Plany nauczania 

16 

III  Moduły kształcenia w zawodzie 

18 

 

1. Podstawy zawodu 

18 

 

 Przestrzeganie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy, 

 ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska 

21 

 

 Charakteryzowanie surowców włókienniczych 

25 

 

 Rozpoznawanie nitek 

28 

 

 Charakteryzowanie  płaskich  wyrobów  włókienniczych,  skór 
 i dodatków krawieckich  

 

31 

 

2. Podstawy projektowania odzie

Ŝ

35 

 

    Sporz

ą

dzanie rysunku technicznego odzie

Ŝ

owego 

38 

 

    Sporz

ą

dzanie rysunków wyrobów odzie

Ŝ

owych 

41 

 

Zastosowanie zasad kolorystyki i kompozycji w projektowaniu 
odzie

Ŝ

 

44 

 

    Dobieranie 

wyrobów 

odzie

Ŝ

owych 

do 

typu 

sylwetki 

    i przeznaczenia 

 

48 

 

    Dobieranie  materiałów  odzie

Ŝ

owych,  dodatków  krawieckich 

    i galanteryjnych 

 

51 

 

3. Formy odzie

Ŝ

54 

 

Wykonywanie pomiarów krawieckich 

57 

 

Konstruowanie  i  modelowanie  form  podstawowych  wyrobów 
odzie

Ŝ

owych 

 

60 

 

Modelowanie form odzie

Ŝ

y zgodnie z projektem plastycznym 

65 

 

Modelowanie form odzie

Ŝ

y dla figur nietypowych 

69 

 

4. Technologia kroju i szycia 

72 

 

Organizowanie procesu technologicznego w krojowni 

75 

 

Wykonywanie obróbki termicznej odzie

Ŝ

79 

 

Wykonywanie poł

ą

cze

ń

 elementów odzie

Ŝ

83 

 

5. Przemysłowa produkcja odzie

Ŝ

87 

 

Organizowanie  procesu  produkcyjnego  w  przedsi

ę

biorstwie 

odzie

Ŝ

owym 

 

90 

 

Opracowywanie dokumentacji procesu produkcyjnego odzie

Ŝ

94 

 

Wykonywanie 

operacji 

technologicznych 

procesach 

wytwarzania wyrobów odzie

Ŝ

owych  

 

98 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 

 

6. Usługi krawieckie 

102 

 

Organizowanie pracy w krawieckim zakładzie usługowym  

105 

 

Wytwarzanie odzie

Ŝ

y miarowej  

108 

 

Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej 

112 

 

7. Praktyka zawodowa 

116 

 

Wykonywanie prac w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym 

118 

 

Wykonywanie prac w zakładzie miarowo-usługowym 

121 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Wprowadzenie 

 

Celem kształcenia w szkole zawodowej jest przygotowanie aktywnego, 

mobilnego  i  skutecznie  działaj

ą

cego  pracownika  gospodarki.  Efektywne 

funkcjonowanie  na  rynku  pracy  wymaga:  przygotowania  ogólnego, 
opanowania  podstawowych  umiej

ę

tno

ś

ci  zawodowych  oraz  kształcenia 

ustawicznego. 

Absolwent  współczesnej  szkoły  powinien  charakteryzowa

ć

  si

ę

 

otwarto

ś

ci

ą

wyobra

ź

ni

ą

zdolno

ś

ci

ą

 

do 

ci

ą

głego 

kształcenia 

i doskonalenia 

oraz 

umiej

ę

tno

ś

ci

ą

 

oceny 

własnych 

mo

Ŝ

liwo

ś

ci. 

Wprowadzenie do systemu szkolnego programów modułowych powinno 
ułatwi

ć

 kształtowanie takiej sylwetki absolwenta. 

Kształcenie  według  modułowego  programu  nauczania  charakteryzuje 

si

ę

 tym, 

Ŝ

e: 

−  cele  kształcenia  i  materiał  nauczania  wynikaj

ą

  z  przyszłych  zada

ń

 

zawodowych, 

−  przygotowanie  ucznia  do  wykonywania  zawodu  odbywa  si

ę

  głównie 

poprzez  realizacj

ę

  zada

ń

  zbli

Ŝ

onych  do  tych,  które  s

ą

  wykonywane 

na stanowisku pracy, 

−  nie ma podziału na zaj

ę

cia teoretyczne i praktyczne, 

−  jednostki  modułowe  integruj

ą

  tre

ś

ci  kształcenia  z  ró

Ŝ

nych  dyscyplin 

wiedzy, 

−  w  szerokim  zakresie  wykorzystuje  si

ę

  zasad

ę

  transferu  wiedzy 

i umiej

ę

tno

ś

ci, 

−  proces uczenia si

ę

 dominuje nad procesem nauczania, 

−  programy  nauczania  s

ą

  elastyczne,  poszczególne  jednostki  mo

Ŝ

na 

wymienia

ć

, modyfikowa

ć

, uzupełnia

ć

 oraz dostosowywa

ć

 do poziomu 

wymaganych  umiej

ę

tno

ś

ci,  potrzeb  gospodarki  oraz  lokalnego  rynku 

pracy, 

−  umiej

ę

tno

ś

ci  opanowane  w  ramach  poszczególnych  modułów  daj

ą

 

mo

Ŝ

liwo

ść

 wykonywania okre

ś

lonego zakresu pracy. 

Realizacja  modułowego  programu  nauczania  zapewnia  opanowanie 

przez  uczniów  umiej

ę

tno

ś

ci  okre

ś

lonych  w  podstawie  programowej 

kształcenia w zawodzie oraz przygotowuje do kształcenia ustawicznego. 

Modułowy  program  nauczania  składa  si

ę

  z  zestawu  modułów 

kształcenia  w  zawodzie  i  odpowiadaj

ą

cych  im  jednostek  modułowych, 

umo

Ŝ

liwiaj

ą

cych 

zdobywanie 

wiadomo

ś

ci 

oraz 

kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci i postaw wła

ś

ciwych dla zawodu. 

Jednostka 

modułowa 

stanowi 

element 

modułu 

kształcenia 

w zawodzie obejmuj

ą

cy logiczny i mo

Ŝ

liwy do wykonania wycinek pracy, 

o  wyra

ź

nie  okre

ś

lonym  pocz

ą

tku  i  zako

ń

czeniu,  który  nie  podlega 

dalszym  podziałom,  a  jego  rezultatem  jest  produkt,  usługa  lub  istotna 
decyzja. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

W strukturze modułowego programu nauczania wyró

Ŝ

niono: 

−  zało

Ŝ

enia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie, 

−  plany nauczania, 
−  programy modułów i jednostek modułowych. 

Moduł  kształcenia  w  zawodzie  zawiera:  cele  kształcenia,  wykaz 

jednostek  modułowych,  schemat  układu  jednostek  modułowych, 
literatur

ę

Jednostka modułowa zawiera: szczegółowe cele kształcenia, materiał 

nauczania, 

ć

wiczenia, 

ś

rodki  dydaktyczne,  wskazania  metodyczne  do 

realizacji  programu  jednostki,  propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny 
osi

ą

gni

ęć

 edukacyjnych ucznia. 

Dydaktyczna 

mapa 

programu, 

zamieszczona 

w zało

Ŝ

eniach 

programowo-organizacyjnych,  przedstawia  schemat  powi

ą

za

ń

  mi

ę

dzy 

modułami  i  jednostkami  modułowymi  oraz  okre

ś

la  kolejno

ść

  ich 

realizacji. Ma ona ułatwi

ć

 organizowanie procesu kształcenia. 

W  programie został  przyj

ę

ty  system  kodowania  modułów  i  jednostek 

modułowych zawieraj

ą

cy nast

ę

puj

ą

ce elementy: 

−  symbol  cyfrowy  zawodu  według  klasyfikacji  zawodów  szkolnictwa 

zawodowego, 

−  symbol literowy oznaczaj

ą

cy kategori

ę

 modułów: 

O – dla modułu zawodowego,  
Z  – dla modułów zawodowych,  

−  cyfr

ę

 arabsk

ą

 oznaczaj

ą

c

ą

 kolejny moduł lub jednostk

ę

 modułow

ą

 
 
Przykładowy zapis kodowania modułu: 
743[01].O1 
743[01] – symbol cyfrowy zawodu: krawiec 
O1  – pierwszy moduł ogólnozawodowy 
 
Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej: 
743[01].O1.02 
743[01] – symbol cyfrowy zawodu: krawiec 
O1  –  pierwszy moduł ogólnozawodowy Podstawy zawodu 
02  –  druga  jednostka  modułowa  w  module  O1  Charakteryzowanie 
surowców włókienniczych 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

I.  Zało

Ŝ

enia  programowo-organizacyjne  kształcenia 

  w zawodzie 

 

1. Opis pracy w zawodzie 

Typowe stanowiska pracy 

Absolwent szkoły kształc

ą

cej w zawodzie krawiec mo

Ŝ

e podejmowa

ć

 

prac

ę

  w  zakładach  przemysłu  odzie

Ŝ

owego  w:  krojowni,  wzorcowni, 

szwalni,  wyko

ń

czalni,  dziale  przygotowania  produkcji  oraz  w  zakładach 

miarowo-usługowych,  mo

Ŝ

e  tak

Ŝ

e  samodzielnie  prowadzi

ć

  działalno

ść

 

gospodarcz

ą

 
Zadania zawodowe 
Do typowych zada

ń

 zawodowych nale

Ŝą

−  konstruowanie i modelowanie podstawowych wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  wykonywanie  rysunków  układów  form  i  szablonów  na  powierzchni 

materiałów podstawowych i pomocniczych, 

−  układanie w warstwy materiałów metra

Ŝ

owych, 

−  wykrawanie elementów wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  szycie 

indywidualnie 

zespole 

produkcyjnym 

wyrobów 

odzie

Ŝ

owych, 

−  dokonywanie  obróbki  termicznej  elementów  odzie

Ŝ

y  gotowej  

z ró

Ŝ

nych materiałów. 

 
Umiej

ę

tno

ś

ci zawodowe 

W wyniku kształcenia w zawodzie absolwent powinien umie

ć

−  odczytywa

ć

 rysunek modelowy, 

−  posługiwa

ć

 

si

ę

 

dokumentacj

ą

 

techniczn

ą

 

technologiczn

ą

  

w procesie wytwarzania wyrobów odzie

Ŝ

owych,  

−  wykonywa

ć

  rysunek  modelowy  wyrobu  odzie

Ŝ

owego  na  sylwetce 

podstawowej, 

−  wykonywa

ć

  formy  i  szablony  elementów  odzie

Ŝ

y  i  rysunki  ich układu 

na materiale odzie

Ŝ

owym, 

−  wykonywa

ć

  modelowanie  konstrukcyjne  i  wtórne  podstawowych 

wyrobów  odzie

Ŝ

owych  zgodnie  z  projektem  plastycznym  i  aktualn

ą

 

lini

ą

 mody, 

−  dobiera

ć

 materiały odzie

Ŝ

owe i dodatki krawieckie do podstawowych  

wyrobów odzie

Ŝ

owych z uwzgl

ę

dnieniem ich funkcji u

Ŝ

ytkowych oraz  

zasad konserwacji, 

−  oblicza

ć

 zu

Ŝ

ycie materiałów odzie

Ŝ

owych i dodatków krawieckich dla 

jednostkowych sztuk wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  wykonywa

ć

  kolejne  etapy  procesu  wytwarzania  podstawowych 

wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

−  stosowa

ć

  zasady  kontroli  zapewniaj

ą

ce  wysok

ą

  jako

ść

  wyrobów 

odzie

Ŝ

owych, 

−  wyja

ś

nia

ć

 

zasady 

organizowania 

procesu 

produkcyjnego  

w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym i w zakładzie usługowym, 

−  przestrzega

ć

  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska, 

−  organizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

−  komunikowa

ć

 si

ę

 z uczestnikami procesu pracy, 

−  stosowa

ć

  przepisy  kodeksu  pracy  dotycz

ą

ce  praw  i  obowi

ą

zków 

pracownika i pracodawcy, 

−  stosowa

ć

  przepisy  prawa  w  zakresie  wykonywanych  zada

ń

 

zawodowych, 

−  korzysta

ć

 z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji, 

−  udziela

ć

  pierwszej  pomocy  poszkodowanym  w  wypadkach  przy 

pracy, 

−  planowa

ć

 prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej. 

 

2.  Zalecenia  dotycz

ą

ce  organizacji  procesu  dydaktyczno- 

 

wychowawczego 

Proces  kształcenia  według  modułowego  programu  nauczania  dla 

zawodu  krawiec  mo

Ŝ

e  by

ć

  realizowany  w  trzyletniej  zasadniczej  szkole 

zawodowej oraz w rocznej szkole policealnej.  

Program 

nauczania 

obejmuje 

kształcenie 

ogólnozawodowe 

i zawodowe. 

Kształcenie 

ogólnozawodowe 

zapewnia 

orientacj

ę

 

w zawodzie  oraz  ułatwia  ewentualn

ą

  zmian

ę

  zawodu.  Kształcenie 

zawodowe  ma  na  celu  przygotowanie  absolwenta  szkoły  do  realizacji 
zada

ń

 na typowych dla zawodu stanowiskach pracy.  

Ogólne  i  szczegółowe  cele  kształcenia  wynikaj

ą

  z  podstawy 

programowej  kształcenia  w  zawodzie.  Tre

ś

ci  programowe  zawarte  s

ą

 

w module ogólnozawodowym i modułach zawodowych. 

Moduły  s

ą

  podzielone  na  jednostki  modułowe.  Ka

Ŝ

da  jednostka 

modułowa  zawiera  tre

ś

ci  stanowi

ą

ce  logiczn

ą

  cało

ść

.  Realizacja 

szczegółowych  celów  kształcenia  jednostek  modułowych  powinna 
zapewni

ć

  opanowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  pozwalaj

ą

cych  na  wykonywanie 

okre

ś

lonego  zakresu  pracy.  Czynnikiem  sprzyjaj

ą

cym  kształtowaniu 

umiej

ę

tno

ś

ci  zawodowych  jest  wykonywanie 

ć

wicze

ń

  zaproponowanych 

w poszczególnych jednostkach modułowych. 

Program modułu ogólnozawodowego 743[01].O1 Podstawy zawodu - 

składa 

si

ę

 

czterech 

jednostek 

modułowych 

obejmuje 

ogólnozawodowe tre

ś

ci kształcenia z zakresu: przestrzegania przepisów 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska, 

charakteryzowania 

surowców 

włókienniczych, 

rozpoznawania 

nitek, 

charakteryzowania 

płaskich 

wyrobów 

włókienniczych, skór i dodatków krawieckich.  

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Program  modułu  zawodowego  743[01].Z1  Podstawy  projektowania 

odzie

Ŝ

y

składa 

si

ę

 

pi

ę

ciu 

jednostek 

modułowych  

i  obejmuje  tre

ś

ci  kształcenia  z  zakresu:  sporz

ą

dzania  rysunku 

technicznego 

odzie

Ŝ

owego, 

sporz

ą

dzania 

rysunków 

wyrobów 

odzie

Ŝ

owych, 

zastosowania 

zasad 

kolorystyki 

kompozycji  

w  projektowaniu  odzie

Ŝ

y,  dobierania  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  do  typu 

sylwetki  i  przeznaczenia  oraz  dobierania  materiałów  odzie

Ŝ

owych, 

dodatków krawieckich i galanteryjnych. 

Program modułu zawodowego  743[01].Z2 Formy odzie

Ŝ

y, składa si

ę

 

z  czterech  jednostek  modułowych  i  zawiera  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce: 

wykonywania pomiarów krawieckich, konstruowania i modelowania form 
podstawowych  wyrobów  odzie

Ŝ

owych,  modelowania  form  odzie

Ŝ

zgodnie  z  projektem  plastycznym  oraz  modelowania  form  odzie

Ŝ

y  dla 

figur nietypowych. 

Program modułu zawodowego 743[01].Z3 Technologia kroju i szycia

składa  si

ę

  z  trzech  jednostek  modułowych  i  obejmuje  tre

ś

ci  

z  zakresu:  organizowania  procesu  technologicznego  w  krojowni, 
wykonywania  obróbki  termicznej  odzie

Ŝ

y,  wykonywania  poł

ą

cze

ń

 

elementów odzie

Ŝ

y. 

Program  modułu  zawodowego  743[01].Z4  Przemysłowa  produkcja 

odzie

Ŝ

y,  składa  si

ę

  z  trzech  jednostek  modułowych  i  obejmuje  tre

ś

ci  

z  zakresu:  organizowania  procesu  produkcyjnego  w  przedsi

ę

biorstwie 

odzie

Ŝ

owym,  opracowywania  dokumentacji  procesu  produkcyjnego 

odzie

Ŝ

y  oraz  wykonywania  operacji  technologicznych  w  procesach 

wytwarzania wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Program  modułu  zawodowego  743[01].Z5  Usługi  krawieckie,  składa 

si

ę

 

trzech 

jednostek 

modułowych 

obejmuje 

tre

ś

ci  

z  zakresu:  organizowania  pracy  w  krawieckim  zakładzie  usługowym, 
wytwarzania  odzie

Ŝ

y  miarowej  oraz    prowadzenia  działalno

ś

ci 

gospodarczej. 

Program modułu 743[01].Z6 Praktyka zawodowa dotyczy tylko szkoły 

policealnej, składa si

ę

 z dwóch jednostek modułowych i obejmuje tre

ś

ci  

z  zakresu:  wykonywania  prac  w  przedsi

ę

biorstwie  odzie

Ŝ

owym  oraz 

wykonywania prac w zakładzie miarowo-usługowym. 

Wykaz modułów i jednostek modułowych zamieszczono w tabeli. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Wykaz modułów i jednostek modułowych 
 
 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

 

Zestawienie modułów i jednostek modułowych 

Orientacyjna 

liczba godzin 

na realizacj

ę

 

 

Moduł 743[01].O1 

Podstawy zawodu 

 

216 

743[01].O1.01  Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny 

pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska 

40 

743[01].O1.02  Charakteryzowanie surowców włókienniczych 

50 

743[01].O1.03  Rozpoznawanie nitek  

30 

743[01].O1.04  Charakteryzowanie płaskich wyrobów włókienniczych, 

skór i dodatków krawieckich  

 

96 

 

Moduł 743[01].Z1 

Podstawy projektowania odzie

Ŝ

 

252 

743[01].Z1.01  Sporz

ą

dzanie rysunku technicznego odzie

Ŝ

owego 

40 

743[01].Z1.02  Sporz

ą

dzanie rysunków wyrobów odzie

Ŝ

owych 

40 

743[01].Z1.03  Zastosowanie zasad kolorystyki i kompozycji   

w projektowaniu odzie

Ŝ

 

40 

743[01].Z1.04  Dobieranie wyrobów odzie

Ŝ

owych do typu sylwetki  

i przeznaczenia 

 

60 

743[01].Z1.05  Dobieranie materiałów odzie

Ŝ

owych, dodatków 

krawieckich i galanteryjnych 

 

72 

 

Moduł 743[01].Z2 

Formy odzie

Ŝ

 

180 

743[01].Z2.01  Wykonywanie pomiarów krawieckich 

30 

743[01].Z2.02  Konstruowanie i modelowanie form podstawowych 

wyrobów odzie

Ŝ

owych 

70 

743[01].Z2.03  Modelowanie form odzie

Ŝ

y zgodnie z projektem 

plastycznym 

40 

743[01].Z2.04  Modelowanie form odzie

Ŝ

y dla figur nietypowych 

40 

 

Moduł 743[01].Z3 

Technologia kroju i szycia 

 

396 

743[01].Z3.01  Organizowanie procesu technologicznego w krojowni 

50 

743[01].Z3.02  Wykonywanie obróbki termicznej odzie

Ŝ

80 

743[01].Z3.03  Wykonywanie poł

ą

cze

ń

 elementów odzie

Ŝ

266 

 

Moduł 743[01].Z4 

Przemysłowa

 

produkcja odzie

Ŝ

y  

 

396 

743[01].Z4.01  Organizowanie procesu produkcyjnego  

w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym 

 

40 

743[01].Z4.02  Opracowywanie dokumentacji procesu produkcyjnego 

odzie

Ŝ

100 

743[01].Z4.03  Wykonywanie operacji technologicznych w procesach 

wytwarzania wyrobów odzie

Ŝ

owych  

256 

 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

10 

 

Moduł 743[01].Z5 

Usługi krawieckie 

 

396 

743[01].Z5.01  Organizowanie pracy w krawieckim zakładzie usługowym 

100 

743[01].Z5.02  Wytwarzanie odzie

Ŝ

y miarowej 

236 

743[01].Z5.03  Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej 

60 

 

Moduł 743[01].Z6* 

Praktyka zawodowa 

 

140 

743[01].Z6.01  Wykonywanie prac  w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym 

70 

743[01].Z6.02  Wykonywanie prac  w zakładzie miarowo-usługowym 

70 

RAZEM 

1836 

 
Proponowana liczba godzin odnosi si

ę

 do planu nauczania dla trzyletniej 

zasadniczej szkoły zawodowej. 

Moduł  743[01].Z6*  Praktyka  zawodowa  dotyczy  tylko  szkoły 

policealnej. 

Na 

podstawie 

wykazu 

oraz 

układu 

jednostek 

modułowych 

sporz

ą

dzono dydaktyczn

ą

 map

ę

 programu 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

11 

Dydaktyczna mapa programu 

 

743[01].Z1.05 

743[01].Z1 

743[01].Z1.01 

743[01].Z1.02 

743[01].Z1.04 

743[01].Z1.03 

743[01].O1 

743[01].O1.01 

743[01].O1.02 

743[01].O1.03 

743[01].O1.04 

743[01].Z3 

743[01].Z3.01 

743[01].Z3.02 

743[01].Z3.03 

743[01].Z2 

743[01].Z2.02 

743[01].Z2.01 

743[01].Z2.03 

743[01].Z2.04 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

12 

 

   
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 

Dydaktyczna  mapa  programu  stanowi  schemat  powi

ą

za

ń

  mi

ę

dzy 

modułami  oraz  jednostkami  modułowymi  i okre

ś

la  kolejno

ść

  ich 

realizacji.  Szkoła  powinna  z  niej  korzysta

ć

  przy  planowaniu  zaj

ąć

 

dydaktycznych.  Ewentualna  zmiana  kolejno

ś

ci  realizacji  programu 

modułów  lub  jednostek  modułowych  powinna  by

ć

  poprzedzona 

szczegółow

ą

 analiz

ą

 dydaktycznej mapy programu oraz tre

ś

ci jednostek 

modułowych. 

Orientacyjna  liczba  godzin  na  realizacj

ę

,  podana  w  tabeli  wykazu 

jednostek  modułowych,  mo

Ŝ

e  ulega

ć

  zmianie  w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od 

stosowanych 

przez 

nauczyciela 

metod 

nauczania 

ś

rodków 

dydaktycznych. 

W  zintegrowanym  procesie  kształcenia  modułowego  nie  ma  podziału 

na  zaj

ę

cia  teoretyczne  i  praktyczne.  Stosowane  metody  i  formy 

organizacyjne pracy uczniów powinny zapewni

ć

 osi

ą

gni

ę

cie, zało

Ŝ

onych 

w programie nauczania, celów kształcenia. Wymaga to takiej organizacji 
kształcenia,  w  której  proces  uczenia  si

ę

  b

ę

dzie  dominowa

ć

  nad 

procesem  nauczania,  dlatego  te

Ŝ

  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na 

dobrze zorganizowan

ą

, samodzieln

ą

, kierowan

ą

 przez nauczyciela prac

ę

 

uczniów. 

W  trakcie  realizacji  programu  nauczania  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na 

samokształcenie  uczniów  z  wykorzystaniem  literatury  zawodowej, 
podr

ę

czników, norm, poradników, katalogów, instrukcji i pozatekstowych 

ź

ródeł  informacji.  W  realizacji  tre

ś

ci  kształcenia  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

 

współczesne technologie, materiały, narz

ę

dzia i sprz

ę

t. 

743[01].Z5 

743[01].Z5.03 

743[01].Z5.02 

743[01].Z5.01 

743[01].Z6 

743[01].Z6.01 

743[01].Z6.02 

743[01].Z4 

743[01].Z4.01 

743[01].Z4.02 

743[01].Z4.03 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

13 

Wskazane 

jest 

wykorzystywanie 

filmów 

dydaktycznych  

i  specjalistycznych  programów  komputerowych  oraz  organizowanie 
wycieczek  do  zakładów  odzie

Ŝ

owych,  sklepów  z  materiałami,  na  targi  

i wystawy mody.  

Prowadzenie zaj

ęć

 metodami aktywizuj

ą

cymi i praktycznymi wymaga 

od nauczyciela przygotowania materiałów, takich jak: 
−  instrukcje bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, 

−  instrukcje stanowiskowe, 
−  instrukcje do wykonywania 

ć

wicze

ń

−  teksty przewodnie, 
−  instrukcje do metody projektów. 

Nauczyciele  wdra

Ŝ

aj

ą

cy  modułowy  program  nauczania  powinni 

posiada

ć

 

przygotowanie 

zakresie 

kształcenia 

modułowego, 

aktywizuj

ą

cych  metod  nauczania,  pomiaru  dydaktycznego  oraz 

opracowywania pakietów edukacyjnych. 

Nauczyciele  kieruj

ą

cy  procesem  kształtowania  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów 

powinni  im  udziela

ć

  pomocy  w  rozwi

ą

zywaniu  problemów  zwi

ą

zanych 

z realizacj

ą

  zada

ń

,  sterowa

ć

  tempem  pracy,  z  uwzgl

ę

dnieniem 

predyspozycji  oraz  do

ś

wiadcze

ń

  uczniów.  Ponadto  powinni  rozwija

ć

 

zainteresowanie zawodem, wskazywa

ć

 mo

Ŝ

liwo

ś

ci dalszego kształcenia, 

zdobywania  nowych  umiej

ę

tno

ś

ci  i  kwalifikacji  zawodowych.  Powinni 

kształtowa

ć

  po

Ŝą

dane  postawy  uczniów  takich  jak:  rzetelno

ść

 

i odpowiedzialno

ść

  za  prac

ę

,  dbało

ść

  o  jej  jako

ść

,  utrzymywanie 

porz

ą

dku  na  stanowisku  pracy,  poszanowanie  dla  pracy  innych  osób, 

dbało

ść

 o racjonalne wykorzystywanie materiałów. 

Zaleca  si

ę

,  aby  kształcenie  modułowe  było  realizowane  metodami 

takimi jak: metoda przypadków, inscenizacji, dyskusja dydaktyczna, gry 
dydaktyczne 

oraz 

pokaz 

obja

ś

nieniem, 

metoda 

projektów, 

przewodniego  tekstu, 

ć

wicze

ń

  praktycznych.  Dominuj

ą

c

ą

  metod

ą

 

nauczania powinny by

ć

 

ć

wiczenia praktyczne. 

Wa

Ŝ

nym 

elementem 

procesu 

dydaktycznego 

jest 

system 

sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  ucznia.  Wskazane  jest 

prowadzenie bada

ń

 diagnostycznych, kształtuj

ą

cych i sumuj

ą

cych. 

Badania  diagnostyczne,  przeprowadzane  przed  rozpocz

ę

ciem 

procesu  kształcenia,  maj

ą

  na  celu  sprawdzenie  poziomu  wiadomo

ś

ci 

i umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  w  zakresie  potrzebnym  do  podj

ę

cia  nauki 

w wybranym  obszarze. Wyniki  tych  bada

ń

  nale

Ŝ

y  wykorzysta

ć

  podczas 

planowania realizacji procesu kształcenia w danej jednostce modułowej. 

Badania kształtuj

ą

ce, prowadzone w trakcie realizacji programu, maj

ą

 

na  celu  dostarczanie  informacji  o  efektywno

ś

ci  procesu  nauczania-

uczenia  si

ę

.  Informacje  uzyskane  w  wyniku  tych  bada

ń

  pozwalaj

ą

 

nauczycielowi  na  dokonywanie  niezb

ę

dnych  korekt  w  organizacji 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

14 

procesu  kształcenia  tak,  aby  uczniowie  osi

ą

gn

ę

li  zało

Ŝ

one  cele 

kształcenia. 

Badania  sumuj

ą

ce  powinny  by

ć

  prowadzone  po  zako

ń

czeniu 

realizacji  programu  jednostki  modułowej.  Pozwalaj

ą

  one  stwierdzi

ć

w jakim  stopniu  zało

Ŝ

one  cele  kształcenia  zostały  przez  uczniów 

osi

ą

gni

ę

te. 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

w sposób  ci

ą

gły  i  systematyczny,  przez  cały  czas  realizacji  programu. 

Wiedza  mo

Ŝ

e  by

ć

  sprawdzana  za  pomoc

ą

  sprawdzianów  ustnych 

i pisemnych  oraz  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych.  Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne 

proponuje si

ę

 sprawdza

ć

 poprzez obserwacj

ę

 czynno

ś

ci wykonywanych 

przez  uczniów  podczas  realizacji 

ć

wicze

ń

,  stosowanie  sprawdzianów 

praktycznych  oraz  testów  praktycznych  z zadaniami  typu  próba  pracy, 
zadaniami nisko symulowanymi lub wysoko symulowanymi. 

Prowadzenie  pomiaru  dydaktycznego  wymaga  od  nauczyciela 

okre

ś

lenia kryteriów oceniania, opracowania testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

arkuszy obserwacji i arkuszy oceny post

ę

pów uczniów. 

Ocenianie  powinno    u

ś

wiadamia

ć

  uczniowi    poziom  jego  osi

ą

gni

ęć

 

w stosunku  do  wymaga

ń

  edukacyjnych,  wdra

Ŝ

a

ć

  do  systematycznej 

pracy, samokontroli i samooceny. 

Ś

rodki  dydaktyczne,  niezb

ę

dne  w  procesie  kształcenia  modułowego, 

stanowi

ą

:  pomoce  dydaktyczne  -  ilustracje,  fotografie,  rysunki,  plansze, 

podr

ę

czniki, katalogi, normy, modele, eksponaty wyrobów odzie

Ŝ

owych; 

materiały  dydaktyczne  -  foliogramy,  przezrocza,  płyty  CD,  filmy; 
techniczne 

ś

rodki  kształcenia  -  rzutniki  pisma,  rzutniki  przezroczy, 

magnetowidy,  komputery;  dydaktyczne 

ś

rodki  pracy  -  maszyny, 

urz

ą

dzenia, narz

ę

dzia, przyrz

ą

dy. 

Pracownie powinny by

ć

 wyposa

Ŝ

one w 

ś

rodki dydaktyczne, okre

ś

lone  

w programach jednostek modułowych. 

Kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  praktycznych  powinno  odbywa

ć

  si

ę

  

w  odpowiednio  wyposa

Ŝ

onych  pracowniach  oraz  w  placówkach 

dysponuj

ą

cych odpowiedni

ą

 baz

ą

 techniczn

ą

 i dydaktyczn

ą

Stanowiska  do 

ć

wicze

ń

  w  wydzielonej  cz

ęś

ci  pracowni  lub 

warsztatów,  powinny  by

ć

  zorganizowane  zgodnie  z  wymaganiami 

ergonomii,  przepisami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej. 

Wskazane jest prowadzenie zaj

ęć

 w grupie do 15 osób. Proponowane 

formy  organizacyjne  prowadzenia  zaj

ęć

  to:  praca  w  2-3  osobowych 

zespołach oraz praca indywidualna. 

Szkoła  podejmuj

ą

ca  kształcenie  w  zawodzie  według  modułowego 

programu  nauczania  powinna  posiada

ć

  odpowiednie  warunki  lokalowe 

oraz wyposa

Ŝ

enie techniczne i dydaktyczne.  

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

15 

W  szkole  kształc

ą

cej  w  zawodzie  krawiec  niezb

ę

dne  s

ą

  nast

ę

puj

ą

ce 

pomieszczenia dydaktyczne: 

−  pracownia materiałoznawstwa odzie

Ŝ

owego, 

−  pracownia projektowania i modelowania odzie

Ŝ

y, 

−  pracownia 

ć

wicze

ń

 praktycznych - warsztaty szkolne. 

W  trosce  o  jako

ść

  kształcenia  konieczne  s

ą

  systematyczne  działania 

szkoły polegaj

ą

ce na: 

−  pozyskiwaniu nowych 

ś

rodków dydaktycznych, 

−  współpracy  z  zakładami  produkcyjnymi  stosuj

ą

cymi  nowoczesne 

technologie wytwarzania odzie

Ŝ

y, 

−  doskonaleniu  nauczycieli  w  zakresie  kształcenia  modułowego, 

aktywizuj

ą

cych  metod  nauczania,  pomiaru  dydaktycznego  oraz 

projektowania pakietów edukacyjnych. 

Je

Ŝ

eli  szkoła  nie  mo

Ŝ

e  zapewni

ć

  realizacji  programu  niektórych 

jednostek  modułowych  w  oparciu  o  własn

ą

  baz

ę

,  powinna  powierzy

ć

 

kształcenie 

placówkom 

dysponuj

ą

cym 

dobr

ą

 

baz

ą

 

techniczn

ą

  

i dydaktyczn

ą

, takim jak centra kształcenia praktycznego. 

 
 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

16 

II. Plany nauczania 

 
PLAN NAUCZANIA 

Zasadnicza szkoła zawodowa 
Zawód: krawiec 743[01] 
Podbudowa programowa: gimnazjum 
 
 

Lp. 

Dla 

młodzie

Ŝ

Dla dorosłych 

Liczba 

godzin 

tygodniowo  

w trzyletnim 

okresie 

nauczania 

Liczba 

godzin 

tygodniowo 

w trzyletnim 

okresie 

nauczania 

Liczba 

godzin  

w 3-letnim 

okresie 

nauczania 

Semestry I – VI 

 

Moduły kształcenia  

w zawodzie 

 

Klasy I -III 

Forma 

stacjonarna 

Forma 

zaoczna 

1. 

Podstawy zawodu 

  82 

2. 

Podstawy 
projektowania odzie

Ŝ

 

 

 

100 

3. 

Formy odzie

Ŝ

  70 

4. 

Technologia kroju  
i szycia 

 

11 

 

 

150 

5. 

Przemysłowa

 

produkcja odzie

Ŝ

 

11 

 

 

150 

6. 

Usługi krawieckie 

11 

150 

Razem 

51 

39 

702 

 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

17 

PLAN NAUCZANIA 

Szkoła policealna 
Zawód: krawiec 743[01] 
Podbudowa programowa: szkoła daj

ą

ca wykształcenie 

ś

rednie 

 
 
 

Lp. 

Dla młodzie

Ŝ

Dla dorosłych 

Liczba godzin 

tygodniowo  

w rocznym 

okresie 

nauczania 

Liczba 

godzin 

tygodniowo 

w rocznym 

okresie 

nauczania 

Liczba 

godzin  

w rocznym 

okresie 

nauczania 

Semestry I – II 

 

Moduły kształcenia  

w zawodzie 

 

Semestry I - II 

Forma 

stacjonarna 

Forma 

zaoczna 

1. 

Podstawy zawodu 

41 

2. 

Podstawy 
projektowania odzie

Ŝ

 

 

 

55 

3. 

Formy odzie

Ŝ

41 

4. 

Technologia kroju  
i szycia 

 

 

 

68 

5. 

Przemysłowa 
produkcja odzie

Ŝ

 

 

 

68 

6. 

Usługi krawieckie 

68 

                               Razem  

25 

18 

341 

Praktyka zawodowa     4 tygodnie 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

18 

III. Moduły kształcenia w zawodzie 

 

Moduł 743[01].O1 
Podstawy zawodu 

 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

– 

organizowa

ć

 stanowisko pracy, zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

– 

okre

ś

la

ć

 zasady organizowania procesu pracy, 

– 

rozpoznawa

ć

 

podstawowe 

rodzaje 

włókien 

naturalnych,  

chemicznych oraz mieszanek włókienniczych, 

– 

okre

ś

la

ć

 wła

ś

ciwo

ś

ci włókien naturalnych i chemicznych, 

– 

rozpoznawa

ć

 podstawowe wyroby liniowe, 

– 

dobiera

ć

  nici  do  szycia  wyrobów    odzie

Ŝ

owych  z  okre

ś

lonych 

materiałów, 

– 

rozpoznawa

ć

  podstawowe  rodzaje  płaskich  materiałów  pochodzenia  

włókienniczego i niewłókienniczego,  

– 

okre

ś

la

ć

 

podstawowe 

cechy 

materiałów 

decyduj

ą

ce 

ich 

przydatno

ś

ci u

Ŝ

ytkowej, 

– 

okre

ś

la

ć

 warto

ść

 u

Ŝ

ytkow

ą

 oraz estetyczne wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów, 

– 

okre

ś

la

ć

 zasady oceny jako

ś

ci tkanin i dzianin, 

– 

dobiera

ć

 sposoby konserwacji okre

ś

lonych wyrobów odzie

Ŝ

owych,  

– 

odczytywa

ć

  znaki  informacyjne  okre

ś

laj

ą

ce  warunki  konserwacji 

wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

– 

okre

ś

la

ć

 zasady magazynowania materiałów odzie

Ŝ

owych, 

– 

okre

ś

la

ć

  sposoby  utylizacji  odpadów  i produktów  ubocznych, 

powstaj

ą

cych podczas produkcji odzie

Ŝ

y i wyrobów włókienniczych, 

– 

przestrzega

ć

  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska, 

– 

stosowa

ć

  procedury  udzielania  pierwszej  pomocy  w  stanach 

zagro

Ŝ

enia zdrowia i 

Ŝ

ycia. 

 
 
 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

19 

2. Wykaz jednostek modułowych  

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

liczba godzin 

na realizacj

ę

 

743[01]O1.01 

Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa  

i higieny pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz 

ochrony 

ś

rodowiska 

 
 

40 

743[01]O1.02 

Charakteryzowanie surowców włókienniczych 

50 

743[01]O1.03 

Rozpoznawanie nitek  

30 

743[01]O1.04 

Charakteryzowanie płaskich wyrobów 
włókienniczych, skór i dodatków krawieckich  

 

96 

Razem           216 

 

3. Schemat układu jednostek modułowych  

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

743[01].O1.01 

 Przestrzeganie przepisów 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, 

ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz 

ochrony 

ś

rodowiska 

743[01].O1 

Podstawy zawodu 

743[01].O1.03 

Rozpoznawanie nitek  

743[01].O1.04 

Charakteryzowanie płaskich 

wyrobów włókienniczych, skór  

i dodatków krawieckich

 

743[01].O1.01 

Charakteryzowanie surowców 

włókienniczych  

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

20 

4. Literatura 

Buchfelder M.: Podr

ę

cznik pierwszej pomocy. PZWL, Warszawa 2003 

Chyrosz M., Zembowicz – Sułkowska E.: Materiałoznawstwo odzie

Ŝ

owe,  

WSiP, Warszawa 1997 
Czołnik  H.:  Nowoczesne  maszyny  prz

ę

dzalnicze.  Czesarki.  WSiP, 

Warszawa 1987 
Czołnik H.: Nowoczesne maszyny prz

ę

dzalnicze. Niedoprz

ę

dzarki. WSiP 

1985 
Dziamara H.: Dziewiarstwo maszynowo – r

ę

czne. Technologia dla ZSZ. 

WSiP, Warszawa 1989 
Filipiak I., Kowalczyk K.: Konfekcjonowanie dzianin. Podr

ę

cznik dla ZSZ. 

WSiP, Warszawa 1989 
Frontczak I,  Wnuk J.: Tkactwo, Cz

ęść

 II.  WSiP, Warszawa 1993  

Furma

ń

ska  A.:  Konserwacja  wyrobów  włókienniczych,  Cz

ęść

  II.  WSiP, 

Warszawa 1985 
Hansen A.: Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy. WSiP, Warszawa 1998 

Lewi

ń

ski J., Suszek M.: Tkactwo, Cz

ęść

 I. WSiP, Warszawa 1993 

Nycz E., Owczarz R., 

Ś

rednicka L.: Budowa tkanin.  WSiP 1990 

Panek W., Turek K.: Technologia tkactwa dla ZSZ.  WSiP 1990 
Pawłowa  M.,  Skoracki  J.,  Smirnow  W.:  Materiałoznawstwo  odzie

Ŝ

owe. 

PR, Radom, 2001 
Pawłowa  M.:  Materiałoznawstwo  odzie

Ŝ

owe. 

Ć

wiczenia  laboratoryjne. 

Politechnika Radomska, Radom 2004 
Szarek  H.:  Konserwacja  wyrobów  włókienniczych,  Cz

ęść

  I.  WSiP, 

Warszawa 1985 
Tomsa  A.:  Wyko

ń

czalnictwo  włókiennicze.  Podr

ę

cznik  dla  ZSZ”,  WSiP 

1989 
Wa

ś

niewski S.: Dziewiarstwo maszynowe.  WSiP, Warszawa 1988 

Dobór 

ś

rodków ochrony indywidualnej. CIOP, Warszawa 2000 

Encyklopedia  techniki,  Przemysł  lekki.  Wydawnictwa  Naukowo– 
Techniczne, Warszawa 1986 
Kompendium pierwszej pomocy. CIOP, Warszawa 2002 
Krawiectwo  –  Materiałoznawstwo,  podr

ę

cznik  dla  zasadniczych  szkół 

odzie

Ŝ

owych. Tłumaczenie Paulina Samek. WSiP, Warszawa 1999   

Materiałoznawstwo włókiennicze dla ZSZ.  WSiP, Warszawa 1991 
Psychofizyczne  problemy  człowieka  w 

ś

rodowisku  pracy.  CIOP, 

Warszawa 2002 
Polskie normy dotycz

ą

ce materiałoznawstwa odzie

Ŝ

owego.  

Czasopisma  zawodowe:  Odzie

Ŝ

,  Przegl

ą

d  włókienniczy,  Spektrum, 

moda.com.pl 
 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych.  

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

21 

Jednostka modułowa 743[01].O1.01  
Przestrzeganie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny 

pracy,  ochrony      przeciwpo

Ŝ

arowej      oraz      ochrony 

ś

rodowiska 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  zorganizowa

ć

 

stanowisko 

pracy 

zgodnie 

przepisami 

bezpiecze

ń

stwa 

higieny 

pracy, 

ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej 

i wymaganiami ergonomii, 

−  zastosowa

ć

 

procedury 

post

ę

powania 

sytuacji 

zagro

Ŝ

enia 

po

Ŝ

arowego, 

−  zastosowa

ć

  zasady    bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  wymagania  ergonomii  podczas  wykonywania 

zada

ń

 zawodowych, 

−  oceni

ć

 przyczyny zm

ę

czenia w czasie pracy, 

−  zastosowa

ć

 zasady zapobiegania wypadkom w 

ś

rodowisku pracy, 

−  zastosowa

ć

 procedury post

ę

powania w sytuacji wypadku przy pracy, 

−  udzieli

ć

 pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadku przy 

pracy, 

−  okre

ś

li

ć

 zastosowanie ochronnej odzie

Ŝ

y roboczej, 

−  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  narz

ę

dziami  i  przyborami  do  pracy  r

ę

cznej  zgodnie  

z zasadami bezpiecze

ń

stwa pracy, 

−  okre

ś

li

ć

 zagro

Ŝ

enia wyst

ę

puj

ą

ce podczas obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

 

stosowanych do produkcji odzie

Ŝ

y,  

−  zastosowa

ć

  zasady  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  podczas 

u

Ŝ

ytkowania urz

ą

dze

ń

 i maszyn elektrycznych, 

−  okre

ś

li

ć

 

zasady 

organizowania 

procesu 

pracy 

zgodnie  

z wymaganiami bezpiecze

ń

stwa pracy i ergonomii, 

−  scharakteryzowa

ć

 

 

zagro

Ŝ

enia 

zwi

ą

zane 

transportem 

wewn

ą

trzzakładowym, 

−  przewidzie

ć

 

konsekwencje 

nieprzestrzegania 

przepisów 

bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  w  trakcie  realizacji  zada

ń

 

zawodowych, 

−  okre

ś

li

ć

 prawa i obowi

ą

zki pracownika i pracodawcy, 

−  okre

ś

li

ć

 prawa i obowi

ą

zki ucznia wynikaj

ą

ce z regulaminów pracowni 

szkolnych, 

−  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej obowi

ą

zuj

ą

ce w pracowniach szkolnych, 

−  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej 

dotycz

ą

ce 

składowania 

przechowywania 

materiałów i wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

22 

−  okre

ś

li

ć

  sposoby  utylizacji  odpadów  i produktów  ubocznych, 

powstałych podczas produkcji odzie

Ŝ

y i wyrobów włókienniczych. 

 
2. Materiał nauczania 

Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy oraz ochrona przeciwpo

Ŝ

arowa. 

Wymagania ergonomii dotycz

ą

ce organizacji stanowisk pracy. 

Czynniki 

szkodliwe, 

uci

ąŜ

liwe 

oraz 

niebezpieczne 

wyst

ę

puj

ą

ce 

ś

rodowisku pracy. 

Ś

rodki ochrony indywidualnej i zbiorowej. 

Bezpiecze

ń

stwo pracy podczas obsługi urz

ą

dze

ń

 elektrycznych. 

Zasady kształtowania bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. 
Pierwsza pomoc. 
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej 

obowi

ą

zuj

ą

ce w pracowniach szkolnych. 

Regulaminy pracowni szkolnych. 
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej 

dotycz

ą

ce  składowania  i  przechowywania  materiałów  i  wyrobów 

odzie

Ŝ

owych. 

Zasady  bezpiecze

ń

stwa  dotycz

ą

ce  transportu materiałów i wyrobów. 

Utylizacja  odpadów  i   produktów  ubocznych,  powstałych  podczas 
produkcji odzie

Ŝ

y. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Organizowanie stanowiska pracy.  

  Okre

ś

lanie wpływu warunków pracy na stan zdrowia pracownika. 

  Dobieranie 

ś

rodków  ochrony  indywidualnej  do  rodzaju  wykonywanej 

pracy. 

  Opracowywanie regulaminów oraz instrukcji dotycz

ą

cych okre

ś

lonych 

stanowisk pracy. 

  Okre

ś

lanie  potencjalnych  zagro

Ŝ

e

ń

  na  ró

Ŝ

nych  stanowiskach  pracy  

w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym. 

  Przeprowadzanie ewakuacji z budynku szkolnego. 

  Stosowanie 

procedur 

udzielania 

pierwszej 

pomocy 

osobie 

poszkodowanej. 

  Okre

ś

lanie  sposobów  utylizacji  odpadów  i produktów  ubocznych, 

powstałych  podczas  produkcji  odzie

Ŝ

y,  zgodnie  z  zasadami  ochrony 

ś

rodowiska. 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

23 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Przepisy 

dotycz

ą

ce 

bezpiecze

ń

stwa 

higieny 

pracy, 

ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

Instrukcje i foliogramy dotycz

ą

ce zagro

Ŝ

e

ń

 na stanowisku pracy. 

Wyposa

Ŝ

enie  do  nauki  udzielania  pierwszej  pomocy  -  fantom, 

ś

rodki 

medyczne. 
Sprz

ę

t ga

ś

niczy, ga

ś

nice. 

Ś

rodki ochrony indywidualnej. 

Regulaminy, instrukcje obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

Filmy  i  programy  komputerowe,  dotycz

ą

ce  opisów  sytuacji,  procedur 

post

ę

powania,  ochrony 

ś

rodowiska,  zagro

Ŝ

e

ń

  po

Ŝ

arowych  i  sposobów 

ewakuacji w sytuacji zagro

Ŝ

enia. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program 

jednostki 

obejmuje 

tre

ś

ci 

dotycz

ą

ce 

kształtowania 

umiej

ę

tno

ś

ci  i  postaw  warunkuj

ą

cych  realizacj

ę

  zada

ń

  zawodowych, 

zgodnie  z  przepisami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  wymaganiami  ergonomii.  Podczas  realizacji 

programu jednostki nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na przygotowanie stanowiska 

pracy,  znaczenie  ochrony  zdrowia  w  pracy  zawodowej,  stosowanie 
zasad  zapobiegania  wypadkom  w 

ś

rodowisku  pracy  i  udzielanie 

pierwszej pomocy w stanach zagro

Ŝ

enia 

Ŝ

ycia i zdrowia. 

W  procesie  dydaktycznym  wskazane  jest  stosowanie  nast

ę

puj

ą

cych 

metod  nauczania:  tekstu  przewodniego,  przypadków,  sytuacyjnej, 
dyskusji  dydaktycznej  oraz 

ć

wicze

ń

  praktycznych.  Metoda  tekstu 

przewodniego  wymaga  przygotowania  materiałów  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

: pyta

ń

 prowadz

ą

cych i formularzy do wypełniania. 

Zaj

ę

cia  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  grupie  do  15  osób.  Wskazane  jest,  aby 

nauczyciel prowadz

ą

cy zaj

ę

cia był specjalist

ą

 z zakresu bezpiecze

ń

stwa 

i higieny pracy. 

Podstawow

ą

  metod

ą

  nauczania  b

ę

d

ą

 

ć

wiczenia  realizowane 

indywidualnie lub w zespołach 2 - 3 osobowych. 
 

6.  Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

  przez  cały 

czas  realizacji  programu  jednostki,  na  podstawie  okre

ś

lonych  kryteriów 

oceniania.  

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  niezb

ę

dne  do  realizacji 

ć

wicze

ń

 

mog

ą

 by

ć

 sprawdzane za pomoc

ą

 testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych.  

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

24 

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

, nale

Ŝ

zwraca

ć

 uwag

ę

 na: 

−  organizowanie stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 
−  przestrzeganie  przepisów  dotycz

ą

cych  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny 

pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska, 

−  opracowywanie  projektów  zagospodarowania  lub  utylizacji  odpadów 

i produktów ubocznych zgodnie z zasadami ochrony 

ś

rodowiska, 

−  udzielanie pierwszej pomocy zgodnie z przyj

ę

t

ą

 procedur

ą

−  dobór 

ś

rodków ochrony indywidualnej. 

W procesie sprawdzania osi

ą

gni

ęć

 uczniów proponuje si

ę

 stosowanie 

sprawdzianów ustnych, sprawdzianów pisemnych, prezentacji projektów 
oraz obserwacji pracy uczniów podczas wykonywania zada

ń

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

sprawdzianów, 

oceny 

prezentowanych 

projektów 

oraz 

poziom 

wykonania 

ć

wicze

ń

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

25 

Jednostka modułowa 743[01].O1.02 
Charakteryzowanie surowców włókienniczych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  dokona

ć

 klasyfikacji surowców i wyrobów włókienniczych, 

−  dokona

ć

 klasyfikacji włókien naturalnych, 

−  scharakteryzowa

ć

 

fizyczne 

wła

ś

ciwo

ś

ci 

włókien 

ro

ś

linnych, 

zwierz

ę

cych i mineralnych, 

−  okre

ś

li

ć

  wła

ś

ciwo

ś

ci  chemiczne  włókien  ro

ś

linnych,  zwierz

ę

cych  

i mineralnych, 

−  dokona

ć

 klasyfikacji włókien chemicznych, 

−  scharakteryzowa

ć

  wła

ś

ciwo

ś

ci  włókien  chemicznych  i  mieszanek 

włókienniczych, 

−  dobra

ć

 metody identyfikacji włókien, 

−  przeprowadzi

ć

 badania organoleptyczne włókien, 

−  rozró

Ŝ

ni

ć

 włókna pod mikroskopem, 

−  przeprowadzi

ć

 badania chemiczne włókien, 

−  scharakteryzowa

ć

 włókna nieorganiczne, 

−  okre

ś

li

ć

  wpływ  wła

ś

ciwo

ś

ci  włókien  na  jako

ść

  gotowych  wyrobów 

włókienniczych. 

 

2. Materiał nauczania 

Klasyfikacja surowców i wyrobów włókienniczych.  
Klasyfikacja włókien. 
Wła

ś

ciwo

ś

ci fizyczne i chemiczne włókien. 

Włókna naturalne. 
Włókna chemiczne. 
Włókna nieorganiczne. 
Metody identyfikacji włókien. 
Wpływ wła

ś

ciwo

ś

ci włókien na jako

ść

 gotowych wyrobów. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Rozpoznawanie  wła

ś

ciwo

ś

ci  fizycznych  i  chemicznych  wybranych 

włókien. 

  Rozpoznawanie włókien pod mikroskopem. 

  Okre

ś

lanie rodzaju włókien na podstawie wyników próby spalania. 

  Rozpoznawanie włókien na podstawie bada

ń

 chemicznych. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Plansze 

obrazuj

ą

ce 

rodzaje 

włókien 

naturalnych, 

chemicznych  

i nieorganicznych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

26 

Zestawy próbek włókien naturalnych, chemicznych i nieorganicznych. 
Zestaw nitek z ró

Ŝ

nych typów włókien. 

Wyroby włókiennicze. 
Zestawy  próbek  tkanin  i  dzianin  z  włókien  naturalnych,  chemicznych  
i nieorganicznych. 
Mikroskopy z oprzyrz

ą

dowaniem do identyfikacji włókien. 

Sprz

ę

t laboratoryjny i zestawy odczynników chemicznych do identyfikacji 

włókien. 
Lupy tkackie. 
Zestawy norm. 
Katalogi i materiały reklamowe. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  obejmuje  umiej

ę

tno

ś

ci  z  zakresu  rozró

Ŝ

niania  

wyrobów  włókienniczych,  charakteryzowania  i  klasyfikacji  surowców 
włókienniczych oraz okre

ś

lenia ich wła

ś

ciwo

ś

ci. 

 W  procesie  dydaktycznym  proponuje  si

ę

  nast

ę

puj

ą

ce  metody 

nauczania:  wykład  informacyjny,  pokaz  z  obja

ś

nieniem,  pokaz  

z instrukta

Ŝ

em, tekst przewodni oraz 

ć

wiczenia praktyczne. Dominuj

ą

c

ą

 

metod

ą

 nauczania powinny by

ć

 

ć

wiczenia praktyczne.  

Zaj

ę

cia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  pracowni  materiałoznawstwa. 

 Zaj

ę

cia nale

Ŝ

y prowadzi

ć

 w grupach do 15 osób z podziałem na zespoły 

2  -  3  osobowe.  Ka

Ŝ

dy  ucze

ń

  powinien  mie

ć

  mo

Ŝ

liwo

ść

  bezpo

ś

redniej 

identyfikacji wyrobów włókienniczych. 

Ze wzgl

ę

du na ró

Ŝ

norodno

ść

 wyrobów włókienniczych nale

Ŝ

y zwróci

ć

 

szczególn

ą

  uwag

ę

  na  umiej

ę

tno

ść

  rozró

Ŝ

niania  włókien  oraz  okre

ś

lania 

ich wła

ś

ciwo

ś

ci.  

Wskazane  jest,  aby  uczniowie  podczas  zaj

ęć

  korzystali  z  literatury 

zawodowej,  czasopism,  katalogów  oraz  Internetu,  jako 

ź

ródła 

pozyskiwania 

informacji 

nowych 

surowcach 

włókienniczych                     

i mo

Ŝ

liwo

ś

ciach ich zastosowania. 

                                              

6.  Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  na  podstawie  okre

ś

lonych 

kryteriów.  

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  niezb

ę

dne  do  realizacji  zada

ń

 

zawodowych  mog

ą

  by

ć

  sprawdzone  za  pomoc

ą

  sprawdzianów  ustnych  

i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych. 

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne proponuje si

ę

 sprawdza

ć

 poprzez obserwacj

ę

 

czynno

ś

ci uczniów podczas realizacji 

ć

wicze

ń

.  

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

27 

Obserwuj

ą

c  prac

ę

  uczniów,  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na: 

przestrzeganie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska,  stosowanie  ró

Ŝ

nych  metod 

identyfikacji włókien, interpretowanie wyników bada

ń

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów,  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu  jednostki  modułowej,  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom  wykonania 

ć

wicze

ń

,  opracowanie  sprawozda

ń

  z 

ć

wicze

ń

,  wyniki  sprawdzianów 

ustnych i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych. 

W procesie oceniania osi

ą

gni

ęć

 uczniów nale

Ŝ

y przestrzega

ć

 ustalonych 

kryteriów oceniania oraz uwzgl

ę

dni

ć

 obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 skal

ę

 ocen. 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

28 

Jednostka modułowa 743[01].O1.03 
Rozpoznawanie nitek  

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  dokona

ć

 klasyfikacji nitek, 

−  scharakteryzowa

ć

 nitki z włókien odcinkowych, 

−  scharakteryzowa

ć

 nitki z włókien ci

ą

głych, 

−  okre

ś

li

ć

 wła

ś

ciwo

ś

ci nitek,  

−  scharakteryzowa

ć

 sposoby skr

ę

cania nitek, 

−  okre

ś

li

ć

 wpływ sposobu prz

ę

dzenia na wła

ś

ciwo

ś

ci nitek,  

−  okre

ś

li

ć

 sposoby wyznaczania grubo

ś

ci nitek,  

−  wyznaczy

ć

 mas

ę

 nitek w texach, 

−  wyznaczy

ć

 kierunek skr

ę

tu nitek,  

−  wyznaczy

ć

 liczb

ę

 skr

ę

tu nitek,  

−  scharakteryzowa

ć

 wła

ś

ciwo

ś

ci nitek odzie

Ŝ

owych, 

−  wyja

ś

ni

ć

 wpływ wła

ś

ciwo

ś

ci nitek na jako

ść

 materiałów odzie

Ŝ

owych. 

 

2. Materiał nauczania 

Klasyfikacja nitek. 
Nitki z włókien odcinkowych. 
Nitki z włókien ci

ą

głych. 

Zasady wytwarzania prz

ę

dzy, sposoby skr

ę

cania nitek. 

Masa liniowa nitek. 
Wła

ś

ciwo

ś

ci nitek.  

Metody badania prz

ę

dzy i nitek. 

Wpływ wła

ś

ciwo

ś

ci nitek na jako

ść

 wyrobów włókienniczych. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Analizowanie układu włókien w nitce. 

  Porównywanie nitek z ró

Ŝ

nych próbek tkanin. 

  Rozpoznawanie ró

Ŝ

nych sposobów skr

ę

cania nitek. 

  Okre

ś

lanie liczby i kierunku skr

ę

tu wybranych nitek. 

  Wyznaczanie numeru tex nitki. 

  Przeprowadzanie próby wytrzymało

ś

ciowej ró

Ŝ

nego rodzaju nici. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Plansze przedstawiaj

ą

ce ró

Ŝ

ne rodzaje nitek. 

Zestaw nitek z ró

Ŝ

nych włókien. 

Zestaw wyrobów włókienniczych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

29 

Motowidło i

 

zrywarka. 

Skr

ę

tomierz do badania skr

ę

tu nitek. 

Zestawy norm.  
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  zawiera  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  metod  otrzymywania  

i  wła

ś

ciwo

ś

ci  nitek  odzie

Ŝ

owych,  jest  to  podstawowa  wiedza  niezb

ę

dna 

do wykonywania zada

ń

 zawodowych.  

Podczas  realizacji  programu  proponuje  si

ę

  stosowa

ć

  nast

ę

puj

ą

ce 

metody  nauczania:  wykład  informacyjny,  dyskusj

ę

  dydaktyczn

ą

  

ć

wiczenia praktyczne.  
Zaleca si

ę

, aby przed rozpocz

ę

ciem 

ć

wicze

ń

 praktycznych nauczyciel 

przeprowadził pokaz z instrukta

Ŝ

em lub obja

ś

nieniem dotycz

ą

cy obsługi 

przyrz

ą

dów  pomiarowych  oraz  zapoznał  uczniów  z  zasadami 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy obowi

ą

zuj

ą

cymi w pracowni.  

Nale

Ŝ

y  równie

Ŝ

  przygotowa

ć

  materiały  niezb

ę

dne  do  wykonania 

ć

wicze

ń

:  teksty  przewodnie,  instrukcje  do 

ć

wicze

ń

,  instrukcje  obsługi 

przyrz

ą

dów pomiarowych.   

W  czasie  zaj

ęć

  dydaktycznych  uczniowie  samodzielnie  przygotowuj

ą

  

i  wykonuj

ą

 

ć

wiczenia  korzystaj

ą

c  z  pyta

ń

  prowadz

ą

cych  zawartych  

w  tek

ś

cie  przewodnim  lub  instrukcji  do 

ć

wicze

ń

  oraz  materiałów 

ź

ródłowych.   

Uczniowie powinni mie

ć

 mo

Ŝ

liwo

ść

 wielokrotnego powtarzania zada

ń

a

Ŝ

  do  uzyskania  pozytywnych  wyników.  W  trakcie  realizacji  programu 

nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  kształtowanie  postaw  zawodowych  oraz  na 

przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, utrzymywanie 

porz

ą

dku  na  stanowisku  pracy,  prowadzenie  racjonalnej  gospodarki 

materiałowej, a tak

Ŝ

e na jako

ść

 wykonywania pomiarów.  

Zaj

ę

cia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  pracowni  materiałoznawstwa 

wyposa

Ŝ

onej w przyrz

ą

dy do badania nitek i prz

ę

dzy, uczniowie powinni 

pracowa

ć

 w grupach do 15 osób, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły.   

                                            

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  na  podstawie  ustalonych 
kryteriów.  

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  niezb

ę

dne  do  realizacji  zada

ń

 

praktycznych  mog

ą

  by

ć

  sprawdzane  za  pomoc

ą

  testów  osi

ą

gni

ęć

 

szkolnych, sprawdzianów pisemnych i ustnych. 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  nale

Ŝ

y  sprawdzi

ć

  obserwuj

ą

c  prac

ę

  uczniów 

podczas wykonania zada

ń

.  

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

30 

Kontrol

ę

  poprawno

ś

ci  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  na 

bie

Ŝą

co  oraz  po  jego  wykonaniu,  ucze

ń

  powinien  samodzielnie 

sprawdzi

ć

  wyniki  swojej  pracy  według  przygotowanego  przez 

nauczyciela  arkusza  oceny  post

ę

pów.  Nast

ę

pnie  według  tego  samego 

arkusza,  nauczyciel  ocenia  poprawno

ść

  i  jako

ść

  wykonanego  zadania. 

Spostrze

Ŝ

enia i wnioski z 

ć

wicze

ń

 uczniowie mog

ą

 przedstawi

ć

 na forum 

grupy.   

Podstaw

ą

  uzyskania  przez  ucznia  pozytywnej  oceny  powinno  by

ć

 

poprawne wykonanie 

ć

wicze

ń

.  

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  by

ć

  zgodne        

z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 skal

ą

 ocen.  

 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

31 

Jednostka modułowa 743[01].O1.04 
Charakteryzowanie płaskich wyrobów 
włókienniczych, skór i dodatków krawieckich  

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  dokona

ć

 klasyfikacji płaskich wyrobów włókienniczych, 

−  scharakteryzowa

ć

 budow

ę

 i sposoby wytwarzania tkaniny, 

−  sklasyfikowa

ć

 sploty tkackie, 

−  okre

ś

li

ć

 wpływ splotu na wła

ś

ciwo

ś

ci tkanin, 

−  scharakteryzowa

ć

 proces wytwarzania dzianin, 

−  rozró

Ŝ

ni

ć

 sploty dzianin, 

−  scharakteryzowa

ć

 wyroby plecione, 

−  okre

ś

li

ć

 metody wytwarzania włóknin, prz

ę

dzin i laminatów, 

−  okre

ś

li

ć

 zastosowanie folii odzie

Ŝ

owych, 

−  scharakteryzowa

ć

  wła

ś

ciwo

ś

ci  i  zastosowanie  skór  licowych,  

futerkowych i ich imitacji, 

−  scharakteryzowa

ć

 materiały wzmacniaj

ą

ce i termoizolacyjne, 

−  scharakteryzowa

ć

 rodzaje dodatków krawieckich, 

−  rozró

Ŝ

ni

ć

 nici odzie

Ŝ

owe, 

−  rozró

Ŝ

ni

ć

 pasmanterie, 

−  scharakteryzowa

ć

 zapi

ę

cia, 

−  scharakteryzowa

ć

 

metody 

badania 

wła

ś

ciwo

ś

ci 

materiałów 

odzie

Ŝ

owych, 

−  okre

ś

li

ć

 

rodzaj 

zakres 

bada

ń

 

wła

ś

ciwo

ś

ci 

materiałów  

i dodatków krawieckich, 

−  dobra

ć

 metod

ę

 badania do rodzaju materiałów odzie

Ŝ

owych, 

−  okre

ś

li

ć

  wpływ  rodzaju  włókna  i  struktury  materiału  na  wła

ś

ciwo

ś

ci 

higieniczne, 

−  okre

ś

li

ć

  higieniczne  wła

ś

ciwo

ś

ci  materiałów  odzie

Ŝ

owych  oraz  ich 

przydatno

ść

 w produkcji odzie

Ŝ

y, 

−  oceni

ć

 wytrzymało

ść

 materiałów odzie

Ŝ

owych wykonanych z ró

Ŝ

nych 

surowców, 

−  okre

ś

li

ć

 

estetyczne 

konfekcyjne 

wła

ś

ciwo

ś

ci 

materiałów 

odzie

Ŝ

owych oraz ich przydatno

ść

 w produkcji odzie

Ŝ

y, 

−  okre

ś

li

ć

  wpływ  wła

ś

ciwo

ś

ci  konfekcyjnych  materiałów  odzie

Ŝ

owych 

na technologi

ę

 produkcji wyrobu, 

−  zbada

ć

 wła

ś

ciwo

ś

ci specjalne materiałów odzie

Ŝ

owych,  

−  zbada

ć

 wła

ś

ciwo

ś

ci skór, 

−  zbada

ć

 wła

ś

ciwo

ś

ci dodatków krawieckich, 

−  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  podczas 

badania materiałów odzie

Ŝ

owych i dodatków krawieckich, 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

32 

−  scharakteryzowa

ć

 sposoby wyko

ń

czania tkanin, dzianin i skór,  

−  okre

ś

li

ć

 wpływ wyko

ń

czenia tkanin i dzianin na ich wła

ś

ciwo

ś

ci,  

−  wyznaczy

ć

 parametry struktury tkanin i dzianin, 

−  zidentyfikowa

ć

 bł

ę

dy oraz wady tkanin i dzianin, 

−  okre

ś

li

ć

  zasady  konserwacji  materiałów  odzie

Ŝ

owych  i  wywabiania 

plam,  

−  okre

ś

li

ć

 zasady magazynowania materiałów odzie

Ŝ

owych. 

 

2. Materiał nauczania 

Klasyfikacja wyrobów włókienniczych. 
Materiały odzie

Ŝ

owe z nitek. 

Proces produkcji tkanin i dzianin. 
Sploty tkackie i dziewiarskie. 
Tkaniny. 
Dzianiny. 
Wyroby plecione. 
Włókniny i prz

ę

dziny. 

Laminaty. 
Folie odzie

Ŝ

owe i materiały powlekane. 

Skóry licowe i futerkowe i imitacje skór. 
Dodatki krawieckie. 
Metody badania wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów odzie

Ŝ

owych. 

Wła

ś

ciwo

ś

ci u

Ŝ

ytkowe materiałów odzie

Ŝ

owych. 

Wła

ś

ciwo

ś

ci specjalne materiałów odzie

Ŝ

owych, metody badania. 

Zasady wyko

ń

czania tkanin i dzianin. 

ę

dy powstaj

ą

ce podczas produkcji tkanin i dzianin. 

Zasady konserwacji materiałów odzie

Ŝ

owych i wywabianie plam. 

Zasady magazynowania materiałów odzie

Ŝ

owych. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Porównywanie budowy tkaniny, dzianiny i plecionki. 

  Okre

ś

lanie liczby nitek osnowy i w

ą

tku na kawałku płótna. 

  Wykonywanie próbek splotów zasadniczych. 

  Rozró

Ŝ

nianie próbek tkanin. 

  Badanie odporno

ś

ci tkanin na ró

Ŝ

ne czynniki. 

  Rozró

Ŝ

nianie tkanin drukowanych i kolorowo tkanych. 

  Identyfikowanie  typowych  bł

ę

dów  i  wad  w  tkaninach  na  podstawie 

wybranych próbek. 

  Identyfikowanie próbek dzianin. 

  Identyfikowanie próbek wyrobów plecionych. 

  Rozró

Ŝ

nianie próbek prz

ę

dzin. 

  Rozró

Ŝ

nianie próbek laminatów, foli i materiałów powlekanych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

33 

  Identyfikowanie próbek skór i futer. 

  Wykonywanie katalogu próbek z dodatkami krawieckimi. 

  Rozpoznawanie znakowania surowców włókienniczych. 

  Wykonanie katalogu próbek tkanin i dzianin. 

  Okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci tkanin i dzianin na podstawie bada

ń

 

organoleptycznych. 

  Okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci tkanin i dzianin na podstawie bada

ń

 

laboratoryjnych. 

  Konserwacja wyrobów odzie

Ŝ

owych z ró

Ŝ

nych materiałów, usuwanie 

plam. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Teksty przewodnie oraz instrukcje do 

ć

wicze

ń

Kolekcja tkanin i dzianin. 
Wzory splotów tkackich zasadniczych i pochodnych. 
Wzory splotów dzianin rz

ą

dkowych i kolumienkowych. 

Katalogi próbek tkanin drukowanych i kolorowo tkanych. 
Katalog próbek z bł

ę

dami tkanin. 

Katalog próbek dzianin. 
Katalog wyrobów plecionych. 
Katalog prz

ę

dzin. 

Katalog próbek laminatów, foli i materiałów powlekanych. 
Katalog próbek skór licowych i futerkowych oraz imitacji. 
Katalog dodatków krawieckich. 
Zestawy norm. 
Lupy tkackie. 
Mikroskopy z oprzyrz

ą

dowaniem. 

Sprz

ę

t  laboratoryjny    i  odczynniki  do  badania  wła

ś

ciwo

ś

ci  materiałów 

odzie

Ŝ

owych. 

 
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  zawiera  wiedz

ę

  dotycz

ą

c

ą

  płaskich 

wyrobów  włókienniczych,  skór  i  dodatków  krawieckich  pochodzenia 
tekstylnego i niewłókienniczego.  

Podczas 

zaj

ęć

 

uczniowie 

dokonuj

ą

 

klasyfikacji 

wyrobów 

włókienniczych  i  skór,  rozró

Ŝ

niaj

ą

  rodzaje  splotów  tkackich,  identyfikuj

ą

 

typowe  bł

ę

dy  i  wady  wyst

ę

puj

ą

ce  w  tkaninach  i  dzianinach,  poznaj

ą

 

metody wytwarzania tkanin i dzianin oraz porównuj

ą

 wła

ś

ciwo

ś

ci ró

Ŝ

nych 

materiałów odzie

Ŝ

owych. 

Zaleca  si

ę

,  aby  podczas  realizacji  programu  jednostki  stosowa

ć

 

nast

ę

puj

ą

ce 

metody 

nauczania: 

wykład 

informacyjny, 

dyskusj

ę

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

34 

dydaktyczn

ą

 pokaz z obja

ś

nieniem, pokaz z instrukta

Ŝ

em oraz 

ć

wiczenia 

praktyczne. 

Wskazane jest prowadzenie zaj

ęć

 w 15 osobowej grupie, z podziałem 

na  zespoły  2  –  3  osobowe.  Zaj

ę

cia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  pracowni 

materiałoznawstwa  odzie

Ŝ

owego  na  stanowiskach 

ć

wiczeniowych, 

wyposa

Ŝ

onych  w  przyrz

ą

dy  do  badania  struktury  i  wła

ś

ciwo

ś

ci  tkanin  

i dzianin. 

Podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nauczyciel  powinien  zwraca

ć

  uwag

ę

 

na 

organizacj

ę

 

stanowiska 

pracy, 

przestrzeganie 

przepisów 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej. 

  

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  zgodnie  z  ustalonymi 
kryteriami.  

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  niezb

ę

dne  do  realizacji 

ć

wicze

ń

 

proponuje  si

ę

  sprawdza

ć

  za  pomoc

ą

  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych.   

Zadania w te

ś

cie powinny obejmowa

ć

 tre

ś

ci dotycz

ą

ce zasad klasyfikacji 

wyrobów  przemysłu  włókienniczego,  parametrów  struktury  tkanin  
i  dzianin.  W  procesie  oceniania  nale

Ŝ

y  tak

Ŝ

e  stosowa

ć

  sprawdziany 

pisemne  i  ustne  oraz  obserwacj

ę

  czynno

ś

ci  ucznia  podczas  wykonania 

zada

ń

.  

Podczas obserwacji pracy uczniów, szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwróci

ć

 

na:  przestrzeganie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

Po  zako

ń

czeniu  realizacji 

ć

wiczenia  uczniowie  powinni  samodzielnie 

sprawdzi

ć

  wyniki  swojej  pracy  według  przygotowanego  przez 

nauczyciela  arkusza  oceny  post

ę

pów.  Nast

ę

pnie,  według  tego  samego 

arkusza nauczyciel ocenia poprawno

ść

 i jako

ść

 wykonanego zadania. 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 skal

ą

 ocen. 

 
 
 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

35 

Moduł 743[01].Z1 
Podstawy projektowania odzie

Ŝ

 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  odczytywa

ć

 rysunki techniczne wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  wykonywa

ć

 rysunki techniczne prostych wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  stosowa

ć

 ró

Ŝ

ne rodzaje pisma i układy liternicze, 

−  charakteryzowa

ć

 rysunek modelowy i 

Ŝ

urnalowy, 

−  interpretowa

ć

 rysunek 

Ŝ

urnalowy, 

−  okre

ś

la

ć

 cechy proporcjonalnej budowy figur, 

−  stosowa

ć

  podstawowe  techniki  rysunkowe  do  wykonywania 

kompozycji, 

−  wykonywa

ć

  rysunek  modelowy  wyrobu  odzie

Ŝ

owego  na  sylwetk

ę

 

podstawow

ą

−  dobiera

ć

 zestawienia kolorystyczne w projekcie odzie

Ŝ

owym, 

−  stosowa

ć

 

elementy 

strojów 

historycznych 

lub 

regionalnych 

w projektach ubiorów współczesnych, 

−  wykonywa

ć

 projekty plastyczne ubiorów, 

−  dobiera

ć

 wyroby odzie

Ŝ

owe do typu sylwetki i przeznaczenia, 

−  ukrywa

ć

 wady figury z zastosowaniem formy, koloru i wzoru materiału 

włókienniczego, 

−  dobiera

ć

 materiały odzie

Ŝ

owe, dodatki krawieckie i galanteryjne. 

 
 

2. Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

 

Nazwa jednostki modułowej 

 

Orientacyjna 

liczba godzin 

na realizacj

ę

 

743[01].Z1.01  Sporz

ą

dzanie rysunku technicznego odzie

Ŝ

owego 

40 

743[01].Z1.02  Sporz

ą

dzanie rysunków wyrobów odzie

Ŝ

owych 

40 

743[01].Z1.03  Zastosowanie zasad kolorystyki i kompozycji  

w projektowaniu odzie

Ŝ

y  

 

40 

743[01].Z1.04  Dobieranie wyrobów odzie

Ŝ

owych do typu sylwetki 

i przeznaczenia 

 

60 

743[01].Z1.05  Dobieranie materiałów odzie

Ŝ

owych, dodatków 

krawieckich i galanteryjnych 

 

72 

Razem         252 

 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

36 

3. Schemat układu jednostek modułowych 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

743[01].Z1 

Podstawy projektowania odzie

Ŝ

743[01].Z1.03 

Zastosowanie zasad kolorystyki  

i kompozycji w projektowaniu 

odzie

Ŝ

y  

743[01].Z1.02 

Sporz

ą

dzanie rysunków wyrobów 

odzie

Ŝ

owych 

743[01].Z1.01 

Sporz

ą

dzanie rysunku technicznego 

odzie

Ŝ

owego 

743[01].Z1.04 

Dobieranie wyrobów odzie

Ŝ

owych do 

typu sylwetki i przeznaczenia 

743[01]. Z1.05 

Dobieranie materiałów odzie

Ŝ

owych, 

dodatków krawieckich  

i galanteryjnych 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

37 

 

4. Literatura  

Antkowiak  J.:  Sekrety  modnych  pa

ń

.  Wydawnictwo  Twój  Styl, 

Warszawa1993 
Białostocki  J.:  Sztuka  cenniejsza  ni

Ŝ

  złoto.  Wydawnictwo  Naukowe 

PWN, Warszawa 2002 
Chyrosz M., Zembowicz – Sułkowska E.: Materiałoznawstwo Odzie

Ŝ

owe, 

WSiP, Warszawa 1997 
Czurkowa M.H., Ulawska – Bryszewska J.: Rysunek zawodowy dla szkół 
odzie

Ŝ

owych. WSiP, Warszawa 1996 

Czy

Ŝ

ewski  H.,  Stasiak  E.,  Zieli

ń

ski  J.:  Technologia  odzie

Ŝ

y.  WNT, 

Warszawa 1979 
Fałkowska  –  R

ę

kawek  E.:  Podstawy  projektowania  odzie

Ŝ

y.  WSiP, 

Warszawa 2000 
Gutkowska-Rychlewska M.: Historia ubiorów. ZJN Ossoli

ń

skich 1968 

Hansen A.: Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy. WSiP, Warszawa 1998 

Jackowski  A.:  Polska  sztuka  ludowa.  Wydawnictwo  Naukowe  PWN, 
Warszawa 1999 
Parafianowicz Z.: Szkolny słownik odzie

Ŝ

owy.  WSiP Warszawa 1999 

Pietboeut H.: O stroju na ka

Ŝ

d

ą

 okazj

ę

Ś

wiat Ksi

ąŜ

ki, Warszawa 1999 

Romano Ch.: Nie mam, co na siebie wło

Ŝ

y

ć

. Muza S.A., Warszawa 2000 

Szyller A., Banach E.: Słownik mody. WP, Warszawa 1962 
Watermann G., Zingel F.: Znajd

ź

 swój kolor. Muza S.A., Warszawa 2003 

Atlas Polskich Strojów Ludowych – wybrane zeszyty monograficzne 
Czasopisma: Odzie

Ŝ

, Burda, Twój Styl, Folklor 

Encyklopedia  techniki.  Przemysł  Lekki.  Wydawnictwo  Naukowo–
Techniczne, Warszawa 1989 
Folklor. Wydawnictwo Bosz, Olszanica 2001 
Instrukcja: 

„Rysunek 

techniczny 

dla 

przemysłu 

odzie

Ŝ

owego”. 

Politechnika Łódzka, Łód

ź

 1989  

Krawiectwo  –  Materiałoznawstwo,  podr

ę

cznik  dla  zasadniczych  szkół 

odzie

Ŝ

owych. Tłumaczenie Paulina Samek. WSiP, Warszawa 1999 

Podstawowe  symbole  stosowane  do  opisu  rysunków 

w

ę

złów 

konstrukcyjnych odzie

Ŝ

y”. Politechnika Łódzka, Łód

ź

 1998  

Polskie  Normy  z  zakresu  rysunku  technicznego:  format  arkuszy, 
podziałki, pismo, linie rysunkowe, tabliczki rysunkowe, widoki, przekroje, 
kłady, wymiarowanie. 
 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

38 

Jednostka modułowa 743[01].Z1.01 
Sporz

ą

dzanie rysunku technicznego odzie

Ŝ

owego 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  zorganizowa

ć

 stanowisko kre

ś

larskie, 

−  dobra

ć

 materiały i przybory do sporz

ą

dzania rysunku technicznego, 

−  scharakteryzowa

ć

  proporcje  majuskuły,  minuskuły,  cyfry  arabskiej 

i rzymskiej, 

−  napisa

ć

 tekst pismem technicznym, 

−  zastosowa

ć

 ró

Ŝ

ne rodzaje pisma i układy liternicze, 

−  dobra

ć

 formaty arkuszy rysunkowych i kre

ś

larskich, 

−  przygotowa

ć

 arkusz kre

ś

larski wraz z tabelk

ą

 opisow

ą

−  zastosowa

ć

 ró

Ŝ

ne rodzaje linii w rysunku technicznym, 

−  narysowa

ć

 fragment i cało

ść

 wyrobu odzie

Ŝ

owego, 

−  zastosowa

ć

 ró

Ŝ

ne skale w rysunku technicznym, 

−  odczyta

ć

 rysunek techniczny prostego wyrobu odzie

Ŝ

owego, 

−  zastosowa

ć

 zasady wymiarowania rysunku technicznego, 

−  zastosowa

ć

 

oznaczenia 

podczas 

sporz

ą

dzania 

rysunków 

technicznych odzie

Ŝ

owych, 

−  odczyta

ć

 rysunki szwów i 

ś

ciegów, 

−  odczyta

ć

 rysunek instrukta

Ŝ

owy w

ę

złów technologicznych odzie

Ŝ

y,  

−  zastosowa

ć

  graficzne  programy  komputerowe  do  sporz

ą

dzania 

rysunków technicznych. 

 

2. Materiał nauczania 

Materiały i przybory rysunkowe. 
Pismo techniczne. 
Podstawy rysunku technicznego. 
Arkusze do rysunku technicznego. 
Linie i ich zastosowanie w rysunku technicznym. 
Skala. 
Symbole oznacze

ń

 szwów, 

ś

ciegów i w

ę

złów technologicznych odzie

Ŝ

y. 

Graficzne programy komputerowe. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Rozró

Ŝ

nianie rodzajów pisma. 

  Pisanie alfabetu pismem technicznym. 

  Sporz

ą

dzanie tabliczki opisowej pismem technicznym. 

  Sporz

ą

dzanie arkusza kre

ś

larskiego i tabliczki opisowej. 

  Wykonywanie rysunków technicznych i tabliczek opisowych. 

  Wymiarowanie rysunków technicznych zgodnie z Polskimi Normami. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

39 

  Wykonywanie  rysunków  szwów, 

ś

ciegów  i  w

ę

złów  technologicznych 

odzie

Ŝ

y. 

  Wykonywanie  prostego  rysunku  technicznego  z  wykorzystaniem 

graficznego programu komputerowego. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Normy dotycz

ą

ce rysunku technicznego. 

Plansze dydaktyczne z wzorami liter. 
Przybory i materiały do rysunku technicznego. 
Foliogramy  przedstawiaj

ą

ce  kolejne  fazy  powstawania  rysunku 

technicznego. 
Foliogramy  przedstawiaj

ą

ce  symbole  szwów  i  w

ę

złów  technologicznych 

odzie

Ŝ

y. 

Rzutniki pisma, stoły kre

ś

larskie.  

Stela

Ŝ

e do organizowania wystaw prac uczniowskich. 

Graficzne programy komputerowe. 
Zestaw komputerowy, projektor. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki. 

Celem  realizacji  programu  jednostki  jest  kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci 

odczytywania  i  sporz

ą

dzania  rysunków  technicznych  i  instrukta

Ŝ

owych 

dotycz

ą

cych  wytwarzania  odzie

Ŝ

y.  Uczniowie  podczas  zaj

ęć

  poznaj

ą

 

Ŝ

ne  rodzaje  pisma  technicznego  i układów  literniczych,  dobieraj

ą

 

materiały  i  przybory  do  wykonywania  rysunków  technicznych,  wykonuj

ą

 

rysunki w skali. 

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

 si

ę

 w pracowni projektowania i modelowania 

odzie

Ŝ

y wyposa

Ŝ

onej w stoły i przybory kre

ś

larskie, materiały rysunkowe 

oraz 

ś

rodki dydaktyczne. 

Podstawow

ą

  metod

ą

  nauczania  powinny  by

ć

 

ć

wiczenia  indywidualne 

wykonywane w grupie do 15 osób. 

Organizuj

ą

c  miejsce  pracy  ucznia  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na 

rozmieszczenie  materiałów  i  przyborów  rysunkowych,  o

ś

wietlenie  oraz 

postaw

ę

 ucznia podczas pracy. 

Podczas  wykonywania  układów  literniczych  i  rysunku  technicznego 

szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na  poprawno

ść

  wykonywania  zada

ń

Ć

wiczenia trudne, wymagaj

ą

ce precyzji nale

Ŝ

y wykonywa

ć

 na przemian  

ć

wiczeniami łatwiejszymi. 

Po  wykonaniu  zadania  prace  mo

Ŝ

na  zaprezentowa

ć

  na  wystawie 

klasowej. 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

40 

6.  Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Osi

ą

gni

ę

cia  uczniów  w  zakresie  wyodr

ę

bnionych  celów  kształcenia 

powinny by

ć

 oceniane na podstawie okre

ś

lonych kryteriów. 

W  procesie  oceniania  zaleca  si

ę

  stosowa

ć

  sprawdziany  praktyczne 

oraz  obserwacj

ę

  czynno

ś

ci  uczniów  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

Proponuje  si

ę

  równie

Ŝ

  stosowanie  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych.  Zadania 

w  te

ś

cie  mog

ą

  dotyczy

ć

  terminologii  z  zakresu  pisma  technicznego  

i  rysunków  technicznych,  rodzajów  rysunków  technicznych  oraz  zasad 
wymiarowania rysunków. 

Obserwuj

ą

c  czynno

ś

ci  ucznia  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

−  organizacj

ę

 stanowiska pracy, 

−  stosowanie przyborów kre

ś

larskich, 

−  stosowanie zasad proporcji pisma, 
−  stosowanie linii rysunkowych, 
−  wymiarowanie rysunków, 
−  estetyk

ę

 wykonanego rysunku oraz umiej

ę

tno

ść

 prezentacji, 

−  samodzielno

ść

 i terminowo

ść

 wykonania pracy. 

Dokonywanie  bie

Ŝą

cej  oceny  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  umo

Ŝ

liwia  korekt

ę

 

popełnianych w trakcie pracy bł

ę

dów. Poprawne wykonanie 

ć

wicze

ń

 jest 

podstaw

ą

 do uzyskania pozytywnej oceny. 

Proces  sprawdzania  i  oceniania  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinien  by

ć

 

realizowany zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 skal

ą

 ocen. 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

41 

Jednostka modułowa 743[01].Z1.02 
Sporz

ą

dzanie rysunków wyrobów odzie

Ŝ

owych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  dobra

ć

 materiały i przybory rysunkowe, 

−  zorganizowa

ć

  stanowisko  do  wykonywania  rysunków  odzie

Ŝ

zgodnie  z  zasadami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz 

wymaganiami ergonomii, 

−  wykona

ć

 rysunek odr

ę

czny, 

−  wykona

ć

 rysunek rozmachowy, 

−  sporz

ą

dzi

ć

 rysunki brył, 

−  sporz

ą

dzi

ć

 rysunek z natury, pami

ę

ci lub wyobra

ź

ni, 

−  okre

ś

li

ć

 proporcje sylwetki damskiej i m

ę

skiej, 

−  okre

ś

li

ć

 proporcje sylwetki dziecka, 

−  okre

ś

li

ć

 zasady perspektywy zbie

Ŝ

nej, 

−  wykona

ć

 szkice fragmentów odzie

Ŝ

y w uj

ę

ciu perspektywicznym, 

−  narysowa

ć

 schematy sylwetek dziecka, kobiety i m

ęŜ

czyzny, 

−  zastosowa

ć

 zasady perspektywy w rysowaniu sylwetki ludzkiej, 

−  narysowa

ć

 prosty ubiór na sylwetce statycznej, 

−  narysowa

ć

 prosty ubiór na sylwetce w ruchu, 

−  okre

ś

li

ć

 zasady wykonywania rysunków modelowych, 

−  wykona

ć

 rysunek modelowy odzie

Ŝ

y, 

−  wykona

ć

 rysunek modelowy odzie

Ŝ

y w uło

Ŝ

eniu płaskim, 

−  okre

ś

li

ć

 sylwetk

ę

 

Ŝ

urnalow

ą

−  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 rysunkiem 

Ŝ

urnalowym, 

−  skopiowa

ć

 rysunki 

Ŝ

urnalowe, 

−  zastosowa

ć

 

ś

wiatłocie

ń

 w rysunku odzie

Ŝ

owym. 

 

2. Materiał nauczania 

Przybory i materiały rysunkowe.  
Techniki rysunkowe. 
Rysunek odr

ę

czny. 

Proporcje figury ludzkiej. 
Rysunki sylwetek statycznych: dziecka, kobiety, m

ęŜ

czyzny. 

Rysunki sylwetek w ruchu: dziecka, kobiety, m

ęŜ

czyzny. 

Perspektywa. 
Rysunek modelowy. 
Rysunek 

Ŝ

urnalowy. 

Ś

wiatłocie

ń

 w rysunku. 

 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

42 

3. 

Ć

wiczenia 

  Wykonywanie rysunku odr

ę

cznego wyrobu odzie

Ŝ

owego. 

  Wykonywanie kompozycji rysunkowej. 

  Wykonywanie rysunków rozmachowych. 

  Sporz

ą

dzanie rysunków brył. 

  Wykonywanie rysunku formy płaskiej z natury. 

  Wykonywanie schematu sylwetki ludzkiej. 

  Wykonywanie 

rysunków 

odzie

Ŝ

zastosowaniem 

zasad 

perspektywy. 

  Wykonywanie rysunku modelowego odzie

Ŝ

y w uło

Ŝ

eniu płaskim. 

  Wykonywanie sylwetki w ruchu i wrysowywanie w ni

ą

 stela

Ŝ

y. 

  Przenoszenie rysunków 

Ŝ

urnalowych na schematy sylwetek. 

  Kopiowanie rysunku 

Ŝ

urnalowego odzie

Ŝ

y ró

Ŝ

nymi technikami. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Foliogramy   i   fazogramy   schematów   sylwetek:   dziecka,    kobiety, 
m

ęŜ

czyzny. 

Plansze rysunków sylwetek ludzkich statycznych. 
Rysunki sylwetek ludzkich w ruchu. 

ś

urnale   mody   dzieci

ę

cej,   kobiecej   i   m

ę

skiej   z  fotografiami   oraz 

rysunkami ubiorów na sylwetkach. 
Dokumentacja techniczno-technologiczna:   rysunek  modelowy  i jego 
odmiany. 
Tablice do prezentowania prac uczniów.  
Stojaki na plansze. 
Teczki z rysunkami odzie

Ŝ

y. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  rysowania 

ubiorów  na  schematach  sylwetek  statycznych  i  dynamicznych, 
wykonywania  rysunków  modelowych,  odczytywania  oraz  kopiowania 
rysunków 

Ŝ

urnalowych. 

W  procesie  nauczania-uczenia  si

ę

  powinny  znale

źć

  zastosowanie 

nast

ę

puj

ą

ce  metody  nauczania:  pokaz  z  obja

ś

nieniem,  metoda 

projektów oraz 

ć

wiczenia praktyczne. 

Zaj

ę

cia  dydaktyczne  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  grupach  do  15  osób,  na 

indywidualnych  stanowiskach  pracy, 

w  pracowni  projektowania 

i modelowania  odzie

Ŝ

y  wyposa

Ŝ

onej  w  stoły  kre

ś

larskie,  materiały 

i przybory rysunkowe. 

W  wyniku  realizacji  programu  jednostki  uczniowie  powinni  opanowa

ć

 

umiej

ę

tno

ś

ci okre

ś

lania proporcji i dysproporcji figury ludzkiej, rysowania 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

43 

sylwetek  ludzkich  statycznych  i  w  ruchu,  wykonywania  rysunków 
odzie

Ŝ

y,  wykonywania  rysunków  ubioru  na  schematach  statycznych  

i  dynamicznych  sylwetek  człowieka,  okre

ś

lania  proporcji  odzie

Ŝ

y, 

wykonywania  rysunków  modelowych  odzie

Ŝ

y  w  uło

Ŝ

eniu  płaskim  i  na 

figurze  ludzkiej,  stosowania  ró

Ŝ

nych  technik  kopiowania  rysunku 

Ŝ

urnalowego. Uczniowie powinni podpisywa

ć

 i opisywa

ć

 rysunki pismem 

technicznym.  

Wskazane jest, aby uczniowie tworzyli zbiory swoich prac, gromadz

ą

je w teczkach (portfolio).  
 

6.  Propozycje  metod  sprawdzania  i    oceny      osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na  podstawie 
ustalonych kryteriów. 

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  niezb

ę

dne  do  realizacji  zada

ń

 

praktycznych  mog

ą

  by

ć

  sprawdzane  za  pomoc

ą

  testów  osi

ą

gni

ęć

 

szkolnych, sprawdzianów pisemnych i ustnych. 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  obserwuj

ą

c  czynno

ś

ci 

uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas  obserwacji  pracy  uczniów  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

 

na: 

−  dobieranie materiałów i przyborów rysunkowych, 
−  rysowanie sylwetki dziecka, kobiety i m

ęŜ

czyzny, 

−  stosowanie zasad perspektywy podczas szkicowania odzie

Ŝ

y, 

−  wykonywanie rysunków odzie

Ŝ

y zgodnie z przyj

ę

tymi zasadami, 

−  wykonywanie  rysunków    ubiorów        na          schematach        sylwetek    

statycznych i dynamicznych, 

−  odczytywanie rysunków 

Ŝ

urnalowych, 

−  stosowanie ró

Ŝ

nych technik kopiowania rysunków 

Ŝ

urnalowych. 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu  jednostki  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  sprawdzianów,  testów 

osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  oraz  poziom  wykonania 

ć

wicze

ń

.  Ocenianie 

osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

  zgodnie  z  obowi

ą

zuj

ą

c

ą

  skal

ą

 

ocen. 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

44 

Jednostka modułowa 743[01].Z1.03 
Zastosowanie  zasad  kolorystyki  i  kompozycji  
w projektowaniu odzie

Ŝ

y  

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  dobra

ć

 

narz

ę

dzia 

materiały 

do 

wykonywania 

kompozycji 

kolorystycznych, 

−  dobra

ć

 kolory zasadnicze, pochodne i neutralne, 

−  dobra

ć

 kolory ciepłe i zimne, 

−  zró

Ŝ

nicowa

ć

 kolory pod wzgl

ę

dem waloru, nasycenia, czysto

ś

ci, 

−  okre

ś

li

ć

 sposób powstawania kolorów zgaszonych i złamanych, 

−  wykona

ć

 koło barw, 

−  zastosowa

ć

  techniki  rysunkowe  i  malarskie  do  wykonywania 

kompozycji plastycznych, 

−  zastosowa

ć

 kolor w ubiorze, 

−  zastosowa

ć

 kontrast barw, 

−  uzyska

ć

 okre

ś

lon

ą

 ekspresj

ę

 barw w ubiorze, 

−  okre

ś

li

ć

 zasady kształtowania form płaskich i przestrzennych, 

−  zastosowa

ć

 układy linii w kompozycji odzie

Ŝ

y, 

−  okre

ś

li

ć

 zasady dzielenia form płaskich, 

−  zastosowa

ć

 ornamenty płaskie i przestrzenne, 

−  zastosowa

ć

 zasady symetrii i asymetrii w projektowaniu odzie

Ŝ

y, 

−  okre

ś

li

ć

 podział powierzchni brył, 

−  zastosowa

ć

 proporcje w projektowaniu odzie

Ŝ

y, 

−  zastosowa

ć

 plastyczne wła

ś

ciwo

ś

ci materiałów odzie

Ŝ

owych, 

−  okre

ś

li

ć

 faktur

ę

 materiału, 

−  okre

ś

li

ć

 wpływ klimatu i obyczajów na fason i kolorystyk

ę

 ubiorów, 

−  scharakteryzowa

ć

 stroje wybranych epok historycznych, 

−  scharakteryzowa

ć

 polskie stroje regionalne, 

−  zastosowa

ć

 

elementy 

strojów 

historycznych 

regionalnych  

w projektach ubiorów współczesnych, 

−  zastosowa

ć

 

grafik

ę

 

komputerow

ą

 

do 

tworzenia 

kompozycji 

plastycznych. 

 

2. Materiał nauczania 

Podstawy kolorystyki. 
Techniki malarskie. 
Zasady kształtowania form płaskich i przestrzennych. 
Historia ubioru. 
Polskie stroje regionalne. 
Podstawy grafiki komputerowej. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

45 

3. 

Ć

wiczenia 

  Wykonywanie koła barw. 

  Dobieranie barw w zestawy. 

  Wykonywanie układów linii w kompozycji odzie

Ŝ

y. 

  Dzielenie form płaskich. 

  Rysowanie ornamentów płaskich i przestrzennych. 

  Dobieranie  kolorów  i  fasonu  odzie

Ŝ

y  do  klimatu  i  obyczajów  danego 

kraju. 

  Rozró

Ŝ

nianie polskich strojów historycznych na podstawie fotografii. 

  Rozró

Ŝ

nianie polskich strojów ludowych na podstawie fotografii. 

  Odwzorowywanie fasonów odzie

Ŝ

y historycznej. 

  Sporz

ą

dzanie  rysunków  strojów  historycznych  ró

Ŝ

nymi  technikami 

malarskimi. 

  Projektowanie 

odzie

Ŝ

współczesnej 

inspirowanej 

strojami 

regionalnymi. 

  Wykonywanie okre

ś

lonej kompozycji kolorystycznej z zastosowaniem 

techniki komputerowej. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Przybory i materiały rysunkowe. 
Foliogramy i plansze z kołem barw. 
Plansze kolorystyczne dla ciepłych i chłodnych typów urody. 
Materiały  do 

ć

wicze

ń

    z  zakresu  tworzenia  kolorystycznych  zestawie

ń

 

garderoby. 
Albumy i zdj

ę

cia strojów historycznych. 

Foliogramy z rysunkami ubiorów historycznych. 
Ryciny polskich strojów regionalnych. 
Tablice do prezentowania prac uczniów. 
Zestawy komputerowe, specjalistyczne programy. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  zawiera  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  okre

ś

lania 

kolorystyki  w  ubiorze,  dobierania  koloru  do  okre

ś

lonego  stylu,  oraz 

stosowania 

ś

rodków  plastycznych  i  krawieckich.  Celem  realizacji 

programu  jednostki  jest  równie

Ŝ

  kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  dobierania 

Ŝ

nych fasonów odzie

Ŝ

y, zgodnych z tendencjami mody, odpowiednich 

do  wieku  i  figury,  inspirowanych  sztuk

ą

  oraz  ubiorami  historycznymi  

i regionalnymi. 

Podczas realizacji programu jednostki nale

Ŝ

y wykorzysta

ć

 wiadomo

ś

ci 

i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  zdobyte  podczas  realizacji  programu  jednostki 

modułowej 

743[01].Z1.01 

Sporz

ą

dzanie 

rysunku 

technicznego 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

46 

odzie

Ŝ

owego i jednostki 743[01].Z1.02 Sporz

ą

dzanie rysunków wyrobów 

odzie

Ŝ

owych.

 

W procesie dydaktycznym powinny znale

źć

 zastosowanie nast

ę

puj

ą

ce 

metody  nauczania:  pokaz  z  instrukta

Ŝ

em,  tekst  przewodni,  dyskusja 

dydaktyczna, metoda projektów oraz 

ć

wiczenia praktyczne.

 

Zaj

ę

cia  dydaktyczne  powinny  by

ć

  prowadzone  przez  specjalistów 

z dziedziny 

krawiectwa 

stylizacji, 

pracowni 

projektowania 

i modelowania  odzie

Ŝ

y.  Uczniowie  powinni  pracowa

ć

  w  grupach  do  15 

osób, podzielonych na 2-3 osobowe zespoły.

 

Wskazane  jest,  aby  uczniowie  opracowywali  własne  projekty  ubiorów 

uwzgl

ę

dniaj

ą

c  ró

Ŝ

ne  style,  kolorystyk

ę

  odzie

Ŝ

y  oraz  typ  urody,  rodzaj 

figury,  a  tak

Ŝ

e  wiek  osoby,  dla  której  b

ę

dzie  zaprojektowany  ubiór. 

Podczas  zaj

ęć

  uczniowie  powinni  mie

ć

  mo

Ŝ

liwo

ść

  korzystania  

z  katalogów, 

Ŝ

urnali,  albumów,  czasopism,  literatury  zawodowej  oraz 

innych 

ź

ródeł informacji.

 

Na  zako

ń

czenie  realizacji  programu  jednostki  modułowej  proponuje 

si

ę

  prezentacj

ę

  opracowanych  projektów  na  forum  grupy  oraz 

przeprowadzenie  dyskusji  dydaktycznej,  podczas  której  uczniowie  b

ę

d

ą

 

mogli przedstawi

ć

 swoje spostrze

Ŝ

enia dotycz

ą

ce stylizacji ubiorów.

 

Wskazane  jest,  aby  uczniowie  gromadzili  swoje  prace  w  postaci 

albumu.

 

 

6.  Propozycje  metod  sprawdzenia  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na  podstawie 
okre

ś

lonych kryteriów.

 

Wiedza  niezb

ę

dna  do  realizacji  zada

ń

  praktycznych  mo

Ŝ

e  by

ć

 

sprawdzana za pomoc

ą

 sprawdzianów ustnych i pisemnych oraz testów 

osi

ą

gni

ęć

  szkolnych.  Zadania  w  te

ś

cie  powinny  obejmowa

ć

  tre

ś

ci 

dotycz

ą

ce  stylów  ubiorów,  linii  mody  okre

ś

lonego  stylu  ubioru, 

kompletowania zestawów odzie

Ŝ

y na ró

Ŝ

ne okazje.

 

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne mo

Ŝ

na sprawdza

ć

 obserwuj

ą

c prac

ę

 uczniów 

podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

.

 

W procesie oceniania szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwróci

ć

 na:

 

− 

stosowanie zasad kolorystyki,

 

− 

dobór kolorystyki ubioru,

 

− 

stosowanie układu linii i proporcji w odzie

Ŝ

y, 

 

− 

charakteryzowanie strojów historycznych i regionalnych,

 

− 

estetyk

ę

 wykonanych prac.

 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów,  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu  jednostki,  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  sprawdzianów  ustnych 

i pisemnych,  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych,  poziom  wykonania 

ć

wicze

ń

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

47 

praktycznych oraz ocen

ę

 projektu. Ocenianie osi

ą

gni

ęć

 uczniów powinno 

odbywa

ć

 si

ę

 zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

ca skal

ą

 ocen. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

48 

Jednostka modułowa 743.[01].Z1.04 
Dobieranie  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  do  typu  sylwetki  

i przeznaczenia 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  wyja

ś

ni

ć

 znaczenie mody jako zjawiska społecznego, 

−  okre

ś

li

ć

 linie mody, 

−  okre

ś

li

ć

 fason ubioru, 

−  okre

ś

li

ć

 styl odzie

Ŝ

y, 

−  scharakteryzowa

ć

 typy figur, 

−  dobra

ć

 całodzienne ubiory kobiece do sylwetki, 

−  dobra

ć

 ubiory kobiece wieczorowe, 

−  dobra

ć

 całodzienne ubiory m

ę

skie do sylwetki, 

−  dobra

ć

 odzie

Ŝ

 ochronn

ą

 dla ró

Ŝ

nych zawodów, 

−  dobra

ć

 odzie

Ŝ

 sportowo – wypoczynkow

ą

−  dobra

ć

 odzie

Ŝ

 młodzie

Ŝ

ow

ą

−  dobra

ć

 odzie

Ŝ

 dzieci

ę

c

ą

 na ró

Ŝ

ne grupy wiekowe, 

−  dobra

ć

 bielizn

ę

 i odzie

Ŝ

 domow

ą

−  dostosowa

ć

 formy odzie

Ŝ

y do wzoru na tkaninie, 

−  zharmonizowa

ć

 ubiór z kolorem twarzy i włosów, 

−  scharakteryzowa

ć

 poj

ę

cie – złudzenie optyczne, 

−  okre

ś

li

ć

 wpływ wzoru i koloru na wra

Ŝ

enie sylwetki, 

−  okre

ś

li

ć

 sposoby tuszowania wad figury, 

−  dobra

ć

 odzie

Ŝ

 dla figur t

ę

gich, 

−  dobra

ć

 odzie

Ŝ

 dla figur szczupłych, 

−  dobra

ć

 odzie

Ŝ

 dla figur nietypowych, 

−  zastosowa

ć

 specjalistyczne programy komputerowe. 

 

2. Materiał nauczania 

Zagadnienia mody. 
Linia mody. 
Fason w ubiorze. 
Style w ubiorze. 
Typy figur. 
Dobieranie odzie

Ŝ

y do typów figur. 

Dobieranie odzie

Ŝ

y zgodnie z jej przeznaczeniem. 

Sposoby tuszowania wad figury. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Okre

ś

lanie linii mody. 

  Dostosowywanie dawnych fasonów ubiorów do mody współczesnej. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

49 

  Rysowanie odzie

Ŝ

y z zastosowaniem ró

Ŝ

nych stylów. 

  Dobieranie kolorów, fasonów i materiałów do rodzaju odzie

Ŝ

y. 

  Odwzorowywanie fasonów odzie

Ŝ

y z fotografii na schematy sylwetek 

ludzkich, przy zastosowaniu ró

Ŝ

nych technik plastycznych. 

  Dobieranie odzie

Ŝ

y na ró

Ŝ

ne okazje. 

  Dobieranie odzie

Ŝ

y współczesnej tuszuj

ą

cej wady figury. 

  Opracowywanie  projektów  kolekcji  ubiorów  dla  ró

Ŝ

nych  grup 

wiekowych i typów figur. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Albumy odzie

Ŝ

y. 

ś

urnale   mody   dzieci

ę

cej,   kobiecej   i   m

ę

skiej   z   fotografiami   oraz 

rysunkami ubiorów na sylwetkach. 
Tablice do prezentowania prac uczniów. 
Foliogramy prezentuj

ą

ce wady figury. 

Filmy dydaktyczne przedstawiaj

ą

ce sposoby tuszowania wad figury. 

Zestawy komputerowe z odpowiednim oprogramowaniem i dost

ę

pem do 

Internetu. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci 

dobierania 

Ŝ

nych 

fasonów 

odzie

Ŝ

y, 

zgodnych  

z  tendencjami  mody  i przeznaczeniem,  odpowiednich  do  wieku  i  typu 
figury. 

Podczas realizacji programu jednostki nale

Ŝ

y wykorzysta

ć

 wiadomo

ś

ci  

i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  nabyte  w  trakcie  realizacji  programu  jednostki 

modułowej 743[01].Z1.02 Sporz

ą

dzanie rysunków wyrobów odzie

Ŝ

owych 

i  jednostki  743[01].Z1.03  Zastosowanie  zasad  kolorystyki  i  kompozycji  
w projektowaniu odzie

Ŝ

y. 

W  procesie  dydaktycznym  wskazane  jest  stosowanie  nast

ę

puj

ą

cych 

metod  nauczania:  pokazu  z  obja

ś

nieniem,  dyskusji  dydaktycznej, 

projektów oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych. 

Zaleca  si

ę

,  aby  podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej 

uczniowie opracowywali projekty odzie

Ŝ

y zgodnie z proporcjami sylwetki 

Ŝ

urnalowej,  uwzgl

ę

dniaj

ą

c  ró

Ŝ

ne  wady  figury.  Nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na 

kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  dobierania  ubiorów  dla  wszystkich  grup 

wiekowych. 

Podczas  zaj

ęć

  uczniowie  powinni  mie

ć

  mo

Ŝ

liwo

ść

  korzystania  

z  katalogów, 

Ŝ

urnali,  albumów,  czasopism,  literatury  zawodowej  oraz 

innych 

ź

ródeł informacji. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

50 

Na  zako

ń

czenie  realizacji  programu  jednostki  modułowej  proponuje 

si

ę

  prezentacj

ę

 na forum  grupy  projektów  opracowanych  przez  uczniów 

oraz  przeprowadzenie  dyskusji  dydaktycznej,  podczas  której  uczniowie 
b

ę

d

ą

  mogli  porówna

ć

  swoje  do

ś

wiadczenia  w  zakresie  dobierania 

wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Zaj

ę

cia  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  grupach  do  15  osób,  w  pracowni 

projektowania  i  modelowania  odzie

Ŝ

y,  wyposa

Ŝ

onej  w  stanowiska  do 

wykonywania  rysunków  oraz  zestawy  komputerowe  z  odpowiednim 
oprogramowaniem  i  dost

ę

pem  do  Internetu.

 

Proponuje  si

ę

,  aby 

uczniowie gromadzili swoje prace w teczkach lub w postaci albumu. 
 

6.  Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na  podstawie 
okre

ś

lonych kryteriów. 

Wiedza  niezb

ę

dna  do  realizacji  zada

ń

  praktycznych  mo

Ŝ

e  by

ć

 

sprawdzana za pomoc

ą

 testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych oraz sprawdzianów 

ustnych i pisemnych. 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  obserwuj

ą

c  czynno

ś

ci 

uczniów  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

.  Szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

zwróci

ć

 na: 

−  wykonywanie rysunków modelowych, 
−  dobieranie   materiałów  odzie

Ŝ

owych   i   dodatków  do   okre

ś

lonych 

fasonów odzie

Ŝ

y, 

−  dobieranie odzie

Ŝ

y zgodnie z przeznaczeniem, 

−  estetyk

ę

 wykonywanych projektów odzie

Ŝ

owych. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu jednostki modułowej, nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 wyniki sprawdzianów 

pisemnych  i  ustnych,  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych,  poziom  wykonania 

ć

wicze

ń

 praktycznych oraz wykonanie i prezentacj

ę

 projektów. 

Ocenianie 

osi

ą

gni

ęć

 

uczniów 

powinno 

by

ć

 

zgodne  

z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 skal

ą

 ocen.   

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

51 

Jednostka modułowa 743[01].Z1.05 
Dobieranie 

materiałów 

odzie

Ŝ

owych, 

dodatków 

krawieckich i galanteryjnych  

 

1.  Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  przedstawi

ć

  zasady  doboru  materiału  do  podstawowych  rodzajów 

wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  okre

ś

li

ć

 rol

ę

 akcentów i dodatków do ubioru, 

−  scharakteryzowa

ć

 zasady doboru dodatków do materiału, 

−  dobra

ć

 nici do szycia materiałów odzie

Ŝ

owych, 

−  dobra

ć

 rodzaje koronek do wyrobu bieli

ź

nianego i odzie

Ŝ

owego, 

−  dobra

ć

 zapi

ę

cia do wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  okre

ś

li

ć

 zasady doboru podszewek do wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  okre

ś

li

ć

 zastosowanie pasmanterii, 

−  okre

ś

li

ć

 zastosowanie dodatków zdobniczych, 

−  scharakteryzowa

ć

  wpływ  wygl

ą

du  powierzchni  i  wzoru  na  sposób 

konfekcjonowania tkaniny, 

−  wybra

ć

 sposób konfekcjonowania dzianiny. 

 

2.  Materiał nauczania 

Rodzaje wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Rola akcentów i dodatków do ubioru. 
Zasady doboru materiału na podstawowe typy wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Zasady doboru dodatków krawieckich.  
Zasady doboru koronek do wyrobów bieli

ź

nianych i odzie

Ŝ

owych. 

Zasady doboru podszewek do wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Zasady doboru zapi

ęć

 do wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Rodzaje pasmanterii i dodatków zdobniczych. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Dobieranie nici do szycia ró

Ŝ

nych rodzajów materiałów odzie

Ŝ

owych. 

  Dobieranie podszewki do wyrobu odzie

Ŝ

owego. 

  Dobieranie zapi

ę

cia do okre

ś

lonego wyrobu odzie

Ŝ

owego. 

  Dobieranie rodzaju koronek do wyrobu bieli

ź

nianego. 

  Dobieranie  pasmanterii  i  dodatków  zdobniczych  do  okre

ś

lonych 

wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

52 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Kolekcje  materiałów  odzie

Ŝ

owych:  tkanin,  dzianin,  plecionek,  włóknin, 

materiałów powlekanych, skór, koronek, haftów. 
Kolekcje  wyrobów  odzie

Ŝ

owych:  spódnic,  spodni,  bluzek, 

Ŝ

akietów, 

bielizny. 
Kolekcja  dodatków  krawieckich:  nici,  zapi

ęć

,  materiałów  konstrukcyjno-

no

ś

nych, termoizolacyjnych, pasmanterii, dodatków zdobniczych. 

Katalogi i 

Ŝ

urnale. 

Foldery dodatków krawieckich. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  nabycie  przez 

uczniów  umiej

ę

tno

ś

ci  dobierania  materiałów  odzie

Ŝ

owych,  dodatków 

krawieckich i zdobniczych do wyrobu odzie

Ŝ

owego.  

W procesie dydaktycznym powinny znale

źć

 zastosowanie nast

ę

puj

ą

ce 

metody  nauczania:  dyskusji  dydaktycznej,  tekstu  przewodniego, 
przypadków oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych. Proponuje si

ę

, aby dominuj

ą

c

ą

 

metod

ą

  nauczania  były 

ć

wiczenia  praktyczne,  poprzedzone  pokazem  

z obja

ś

nieniem.  

Zaj

ę

cia  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  pracowni  projektowania  i  modelowania 

odzie

Ŝ

y  wyposa

Ŝ

onej  w  wyroby  odzie

Ŝ

owe  i  dodatki  krawieckie. 

Uczniowie  powinni  pracowa

ć

  w  grupach  do  15  osób,  na  stanowiskach 

umo

Ŝ

liwiaj

ą

cych indywidualne wykonanie zada

ń

Wskazane  jest  aby  uczniowie  podczas  zaj

ęć

  korzystali  z  literatury 

zawodowej,  czasopism,  katalogów  oraz  Internetu,  jako 

ź

ródła 

pozyskiwania  informacji  o  zasadach  doboru  materiałów  odzie

Ŝ

owych, 

dodatków  krawieckich  i  zdobniczych  do  projektowanych  wyrobów 
odzie

Ŝ

owych.  

Podczas  prowadzenia  zaj

ęć

  nale

Ŝ

y  zwraca

ć

  uwag

ę

  na  poprawno

ść

  

i dokładno

ść

 wykonywania zada

ń

.     

                                         

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

  

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na  podstawie 
kryteriów okre

ś

lonych na pocz

ą

tku zaj

ęć

.  

W  procesie  oceniania  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  zaleca  si

ę

  stosowa

ć

 

sprawdziany  ustne  i  pisemne  oraz  obserwacj

ę

  czynno

ś

ci  uczniów 

podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

.  Podczas  kontroli  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

uczniów  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  poprawne  posługiwanie  si

ę

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

53 

terminologi

ą

 zawodow

ą

, operowanie zdobyt

ą

 wiedz

ą

 oraz praktyczne jej 

wykorzystanie w czasie wykonywania 

ć

wicze

ń

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  obserwuj

ą

c  czynno

ś

ci 

uczniów podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

.  

Szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na  stosowanie  zasad  doboru 

materiałów  odzie

Ŝ

owych,  dodatków  krawieckich  i  zdobniczych  do 

projektowanych wyrobów odzie

Ŝ

owych.  

Kontrol

ę

  poprawno

ś

ci  wykonania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  trakcie  

i  po  ich  realizacji.  Poprawne  wykonanie 

ć

wicze

ń

  jest  podstaw

ą

  do 

uzyskania oceny pozytywnej. 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów,  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu  jednostki,  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  sprawdzianów  ustnych 

i pisemnych  oraz  poziom  wykonania 

ć

wicze

ń

.  Ocenianie  osi

ą

gni

ęć

 

uczniów powinno odbywa

ć

 si

ę

 zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

ca skal

ą

 ocen. 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

54 

Moduł 743 [01]. Z2 
Formy odzie

Ŝ

 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  stosowa

ć

  terminologi

ę

  z  zakresu  konstrukcji  i  modelowania  form 

odzie

Ŝ

y, 

−  wykonywa

ć

  pomiary  krawieckie  dla  podstawowych  wyrobów 

odzie

Ŝ

owych, 

−  odczytywa

ć

 wymiary z tabel pomiarów antropometrycznych, 

−  ustala

ć

 wielko

ść

 wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  stosowa

ć

 zasady konstrukcji i modelowania odzie

Ŝ

y, 

−  stosowa

ć

 zasady obliczania odcinków konstrukcyjnych, 

−  okre

ś

la

ć

 zasady stosowania dodatków konstrukcyjnych, 

−  rysowa

ć

  siatki  konstrukcyjne  podstawowych  elementów  wyrobów 

odzie

Ŝ

owych, 

−  stosowa

ć

 zasady wyprowadzania linii modelowych, 

−  rysowa

ć

 kształty elementów wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  stosowa

ć

 zasady modelowania wtórnego, 

−  modelowa

ć

 

formy 

wyrobów 

odzie

Ŝ

owych 

zgodnie  

z projektem plastycznym, 

−  wykonywa

ć

 pomiary krawieckie nietypowej figury człowieka, 

−  modelowa

ć

  formy  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  na  najcz

ęś

ciej  spotykane 

nietypowe figury, 

−  ustala

ć

 wielko

ść

 dodatków na szwy i podwini

ę

cia, 

−  wykonywa

ć

 

szablony 

podstawowych 

elementów 

wyrobów 

odzie

Ŝ

owych, 

−  okre

ś

la

ć

 zasady stopniowania szablonów. 

 

2. Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol jednostki 

modułowej 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

liczba godzin 

na realizacj

ę

 

743 [01]. Z2.01 

Wykonywanie pomiarów krawieckich 

30 

743 [01]. Z2.02 

Konstruowanie i modelowanie form 
podstawowych wyrobów odzie

Ŝ

owych 

 

70 

743 [01]. Z2.03 

Modelowanie form odzie

Ŝ

y zgodnie  

z projektem plastycznym 

 

40 

743 [01]. Z2.04 

Modelowanie form odzie

Ŝ

y dla figur 

nietypowych 

 

40 

Razem            180 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

55 

 
 

3. Schemat układu jednostek modułowych  

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

743[01].Z2 

Formy odzie

Ŝ

743[01].Z2.04 

Modelowanie form odzie

Ŝ

y dla figur 

nietypowych 

743[01].Z2.03 

Modelowanie form odzie

Ŝ

y zgodnie  

z projektem plastycznym 

743[01].Z2.02 

Konstruowanie i modelowanie form 

podstawowych wyrobów odzie

Ŝ

owych 

 

743[01].Z2.01 

Wykonywanie pomiarów krawieckich 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

56 

 

4. Literatura 

Bily – Czopowa M.: Konstrukcja i modelowanie odzie

Ŝ

y damskiej lekkiej. 

WSiP, Warszawa 1990 
Bily  –  Czopowa  M.,  Mierowska  K.:  Krój  i  modelowanie  odzie

Ŝ

y  lekkiej. 

Krawiectwo miarowo – usługowe. WSiP, Warszawa 1995 
Cyrankiewicz  H.:  Konstrukcja  i  modelowanie  odzie

Ŝ

y  dzieci

ę

cej.  WSiP, 

Warszawa 1995 
Filipiak  I.,  Kowalczyk  K.:  Konfekcjonowanie  dzianin.  WSiP,  Warszawa 
1989 
Gajzer  Z.,  Kowalczyk  K.,  Krysicka  G.:  Konfekcjonowanie  dzianin.  
Cz

ęść

 1 Technologia. WSiP, Warszawa 1986 

Jurek  S.:  Krój  i  modelowanie  odzie

Ŝ

y  ci

ęŜ

kiej  damskiej  i  dzieci

ę

cej. 

WSiP, Warszawa 1974 
Kowalczyk  K.:  Konfekcjonowanie    dzianin.  Cz

ęść

  2.  WSiP,  Warszawa 

1994 
Kowalczyk  R.:  Krój  odzie

Ŝ

y  damskiej.  Fabryka  Wkładów  Odzie

Ŝ

owych 

„Camela”, Wałbrzych 2003 
Kowalczyk  R.:  Krój  odzie

Ŝ

y  m

ę

skiej.  Fabryka  Wkładów  Odzie

Ŝ

owych 

„Camela”, Wałbrzych 2003 
Lewandowska  –  Stark  E.:  Modelowanie  form  odzie

Ŝ

y  na  doln

ą

  cz

ęść

 

ciała. Zeszyt 

ć

wicze

ń

. SOP, Toru

ń

 1993 

Lewandowska  –  Stark  E.:  Modelowanie  form  odzie

Ŝ

y  na  górn

ą

    cz

ęść

 

ciała. Zeszyt 

ć

wicze

ń

. SOP, Toru

ń

 1994 

Parafianowicz  Z.,  Piskorska  M.:  Konstrukcja  i  modelowanie  odzie

Ŝ

m

ę

skiej. WSiP, Warszawa 1995 

Parafianowicz  Z.,  Piskorska  M.:  Konstrukcja  i  modelowanie  odzie

Ŝ

ci

ęŜ

kiej. WSiP, Warszawa 1997 

Parafianowicz  Z.,  Piskorska  M.:  Konstrukcja  i  modelowanie  odzie

Ŝ

damskiej ci

ęŜ

kiej. WSiP, Warszawa 1997 

Parafianowicz Z.: Słownik odzie

Ŝ

owy, WSiP, Warszawa 1999 

Piskorska  M.,  Parafianowicz  Z.:  Modelowanie  form  odzie

Ŝ

y  m

ę

skiej. 

Zeszyt 

ć

wicze

ń

. SOP, Toru

ń

 1997 

Piskorska M.: Konstrukcja i modelowanie form bielizny. WSiP, Warszawa 
1995  
Porycki  M.:  Konstrukcja  i  modelowanie  odzie

Ŝ

y  m

ę

skiej.  WSiP, 

Warszawa 1977 
Samek P.: Krawiectwo – Materiałoznawstwo. WSiP, Warszawa 1999 
Samek P.: Krawiectwo – Technologia. WSiP, Warszawa 1999 
Czasopismo: Odzie

Ŝ

 

 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

57 

Jednostka modułowa 743 [01].Z2.01 
Wykonywanie pomiarów krawieckich 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 terminologi

ą

 z zakresu wykonywania form odzie

Ŝ

y, 

−  scharakteryzowa

ć

 proporcje sylwetki: dzieci

ę

cej, kobiecej i m

ę

skiej,  

−  wskaza

ć

 ró

Ŝ

nice w budowie sylwetki: dzieci

ę

cej, kobiecej i m

ę

skiej, 

−  scharakteryzowa

ć

 

zasady 

wykonywania 

pomiarów 

antropometrycznych dla potrzeb konstrukcji odzie

Ŝ

y, 

−  okre

ś

li

ć

  poło

Ŝ

enie  podstawowych    punktów  figury  człowieka 

niezb

ę

dnych do wykonania pomiarów, 

−  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 symbolik

ą

 pomiarów figury człowieka, 

−  dobra

ć

 przyrz

ą

dy pomiarowe do wykonywania pomiarów krawieckich, 

−  scharakteryzowa

ć

 zasady wykonywania pomiarów krawieckich, 

−  wykona

ć

 

pomiary 

krawieckie 

dla 

podstawowych 

wyrobów 

odzie

Ŝ

owych, 

−  porówna

ć

  wyniki  pomiarów  krawieckich  z  tabelami  pomiarów 

antropometrycznych, 

−  ustali

ć

 wielko

ść

 wyrobu odzie

Ŝ

owego, 

−  wyja

ś

ni

ć

  poj

ę

cia:  konstrukcja  odzie

Ŝ

y,  siatka  konstrukcyjna,  dodatek 

konstrukcyjny, forma konstrukcyjna, szablon odzie

Ŝ

owy, 

−  rozró

Ŝ

ni

ć

 rodzaje modelowania form odzie

Ŝ

y.  

 

2. Materiał nauczania 

Proporcje ciała człowieka w ró

Ŝ

nych fazach rozwoju. 

Pomiary antropometryczne dla potrzeb konstrukcji odzie

Ŝ

y. 

Pomiary krawieckie. 
Podstawowe poj

ę

cia z zakresu konstrukcji odzie

Ŝ

y. 

Konstrukcja form odzie

Ŝ

y dla ró

Ŝ

nych typów budowy. 

Rodzaje 

modelowania 

form 

odzie

Ŝ

– 

konstrukcyjne, 

wtórne  

i przestrzenne. 
 
3. 

Ć

wiczenia  

  Analizowanie proporcji sylwetki: dzieci

ę

cej, kobiecej i m

ę

skiej. 

  Okre

ś

lanie poło

Ŝ

enia podstawowych punktów pomiarowych na figurze 

człowieka. 

  Odczytywanie wymiarów z tabel pomiarów antropometrycznych. 

  Wykonywanie  pomiarów  krawieckich  dla  podstawowych  wyrobów 

odzie

Ŝ

owych. 

  Ustalanie wielko

ś

ci wyrobu odzie

Ŝ

owego. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

58 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Teksty przewodnie. 
Tabela wymiarów dla wszystkich grup typologicznych ludno

ś

ci. 

Formy  elementów  podstawowych  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  w  naturalnej 

wielko

ś

ci i w skali. 

Modele wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Plansze przedstawiaj

ą

ce sposób dokonywania pomiarów podstawowych 

i kontrolnych. 
Foliogramy  przedstawiaj

ą

ce  sylwetki:  dzieci

ę

c

ą

,  młodzie

Ŝ

ow

ą

,  kobiec

ą

 

i m

ę

sk

ą

Foliogramy  podstawowej  siatki  konstrukcyjnej  na  górn

ą

  i  doln

ą

  cz

ęść

 

figury (linie i odcinki konstrukcyjne). 
Foliogramy szablonów podstawowych elementów odzie

Ŝ

owych. 

Filmy  dydaktyczne  z  zakresu:  wykonywania  miar,  modelowania  form 
odzie

Ŝ

y. 

Techniczne 

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  jest  kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci 

wykonywania  pomiarów  potrzebnych  do  wykonania  podstawowych 
wyrobów odzie

Ŝ

owych, posługiwania si

ę

 pomiarami antropometrycznymi 

dla  potrzeb  konstrukcji  odzie

Ŝ

y,  okre

ś

lania  wielko

ś

ci  odzie

Ŝ

y  oraz 

stosowania  terminologii  z  zakresu  wykonywania  miar  i  modelowania 
form odzie

Ŝ

y. 

W  procesie  dydaktycznym  wskazane  jest  stosowanie  nast

ę

puj

ą

cych 

metod  nauczania:  pokazu  z  obja

ś

nieniem,  tekstu  przewodniego  oraz  

ć

wicze

ń

 praktycznych. 

Zaleca  si

ę

,  aby  podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej 

uczniowie  wykonywali  pomiary  krawieckie  na  figurze  człowieka,  
stosowali  symbolik

ę

  pomiarów  oraz  okre

ś

lali  wielko

ść

  wyrobu 

odzie

Ŝ

owego.  Podczas  czynno

ś

ci  zwi

ą

zanych  z  dokonywaniem 

pomiarów  na  figurze  człowieka  nale

Ŝ

y  zwraca

ć

  szczególn

ą

  uwag

ę

  na 

staranno

ść

 i dokładno

ść

 pomiarów i zapisów. 

Wskazane  jest,  aby  zaj

ę

cia  były  prowadzone  w  pracowni 

projektowania i modelowania odzie

Ŝ

y, w grupach do 15 osób. 

Ć

wiczenia 

praktyczne 

mog

ą

 

by

ć

 

realizowane 

indywidualnie 

lub   

w zespołach 2 – 4 osobowych.  

W  czasie  zaj

ęć

  uczniowie  powinni  mie

ć

  mo

Ŝ

liwo

ść

  korzystania  

z  tabel  pomiarów  antropometrycznych,  przyrz

ą

dów  pomiarowych 

niezb

ę

dnych do wykonania pomiarów z figury ludzkiej, 

Ŝ

urnali, literatury 

zawodowej, czasopism oraz innych 

ź

ródeł informacji. 

W wyniku realizacji programu jednostki uczniowie powinni opanowa

ć

 

umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania pomiarów figury człowieka, posługiwania si

ę

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

59 

tabelami  pomiarów  antropometrycznych,  posługiwania  si

ę

  terminologi

ą

  

dotycz

ą

c

ą

 modelowania form odzie

Ŝ

y. 

 

6.  Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych  ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na  podstawie 
okre

ś

lonych kryteriów. 

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  niezb

ę

dne  do  realizacji 

ć

wicze

ń

 

praktycznych mog

ą

 by

ć

 sprawdzane za pomoc

ą

 sprawdzianów ustnych 

i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych. 

Umiej

ę

tno

ś

ci 

praktyczne 

proponuje 

si

ę

 

sprawdza

ć

 

poprzez 

obserwacj

ę

  czynno

ś

ci  wykonywanych  przez  uczniów  podczas  realizacji 

ć

wicze

ń

W procesie oceniania szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwraca

ć

 na: 

−  okre

ś

lanie poło

Ŝ

enia podstawowych punktów pomiarowych na figurze 

człowieka, 

−  odczytywanie wymiarów z tabel pomiarów antropometrycznych, 
−  oznaczanie pomiarów zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 symbolik

ą

−  wykonywanie  pomiarów  krawieckich  dla  podstawowych  wyrobów 

odzie

Ŝ

owych, 

−  porównywanie  wyników  pomiarów  krawieckich  z  tabelami  pomiarów 

antropometrycznych, 

−  ustalanie wielko

ś

ci wyrobu odzie

Ŝ

owego. 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu  jednostki,  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  sprawdzianów,  testów 

osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  oraz  poziom  wykonania 

ć

wicze

ń

.  Ocenianie 

osi

ą

gni

ęć

 uczniów powinno by

ć

 zgodne z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 skal

ą

 ocen. 

 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

60 

Jednostka modułowa 743 [01].Z2.02 
Konstruowanie  i  modelowanie  form  podstawowych 
wyrobów odzie

Ŝ

owych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  zorganizowa

ć

  stanowisko  pracy  do  konstruowania  i  modelowania 

form  odzie

Ŝ

y,  zgodnie  z  zasadami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy 

oraz wymaganiami ergonomii, 

−  odczyta

ć

  z  tabel  antropometrycznych  wymiary  potrzebne  do 

wykonania  konstrukcji  i  modelowania  form  podstawowych  wyrobów 
odzie

Ŝ

owych, 

−  wykona

ć

  pomiary  do  sporz

ą

dzenia  konstrukcji  i  modelowania  form 

podstawowych wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  zastosowa

ć

 zasady obliczania odcinków konstrukcyjnych, 

−  ustali

ć

 

wielko

ść

 

dodatku 

konstrukcyjnego 

podstawowych 

asortymentach odzie

Ŝ

y, 

−  dobra

ć

 

materiały, 

narz

ę

dzia 

przybory 

do 

konstruowania  

i modelowania form odzie

Ŝ

y, 

−  sporz

ą

dzi

ć

  rysunki  siatki  konstrukcyjnej  podstawowych  elementów 

wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  zastosowa

ć

 zasady prowadzenia linii modelowych, 

−  narysowa

ć

 kształty elementów wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  sporz

ą

dzi

ć

  rysunek  siatki  konstrukcyjnej  standardowej  spódnicy 

damskiej, 

−  sporz

ą

dzi

ć

  rysunek  siatki  konstrukcyjnej  standardowych  spodni 

damskich i m

ę

skich, 

−  sporz

ą

dzi

ć

  rysunek  siatki  konstrukcyjnej  standardowej  bluzki 

damskiej, 

−  sporz

ą

dzi

ć

  rysunek  siatki  konstrukcyjnej  standardowego  r

ę

kawa  

i kołnierza do bluzki damskiej, 

−  sporz

ą

dzi

ć

  rysunek  siatki  konstrukcyjnej  standardowej  kamizelki 

damskiej i m

ę

skiej, 

−  sporz

ą

dzi

ć

  rysunek  siatki  konstrukcyjnej  standardowego 

Ŝ

akietu 

damskiego, 

−  sporz

ą

dzi

ć

  rysunek  siatki  konstrukcyjnej  standardowego  r

ę

kawa 

dwucz

ęś

ciowego do 

Ŝ

akietu damskiego, 

−  sporz

ą

dzi

ć

 rysunek siatki konstrukcyjnej koszuli m

ę

skiej, 

−  sporz

ą

dzi

ć

 rysunek siatki konstrukcyjnej r

ę

kawa do koszuli m

ę

skiej, 

−  dobra

ć

  wielko

ść

  dodatku  na  szwy  i  podwini

ę

cia  w  wykonanych 

formach wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  okre

ś

li

ć

 ró

Ŝ

nic

ę

 mi

ę

dzy form

ą

 a szablonem, 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

61 

−  wykona

ć

 szablony podstawowych elementów wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  zastosowa

ć

 zasady stopniowania szablonów. 

 
3. Materiał nauczania 

Organizacja stanowiska pracy. 
Zasady obliczania odcinków konstrukcyjnych. 
Zasady ustalania dodatku konstrukcyjnego. 
Konstrukcja i modelowanie form spódnicy podstawowej. 
Konstrukcja i modelowanie form spodni damskich i m

ę

skich. 

Konstrukcja odzie

Ŝ

y damskiej przeznaczonej na górn

ą

 cz

ęść

 figury. 

Konstrukcja odzie

Ŝ

y m

ę

skiej  przeznaczonej na górn

ą

 cz

ęść

 figury. 

Zasady 

opracowywania 

szablonów 

podstawowych 

wyrobów 

odzie

Ŝ

owych. 

Metody stopniowania szablonów odzie

Ŝ

owych. 

 

3. 

Ć

wiczenia  

  Wykonywanie  pomiarów  figury  człowieka  niezb

ę

dnych  do  wykonania 

konstrukcji i modelowania podstawowych form odzie

Ŝ

y.  

  Ustalanie  wielko

ś

ci  dodatków  konstrukcyjnych  dla  podstawowych 

wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

  Obliczanie  warto

ś

ci  odcinków  konstrukcyjnych  potrzebnych  do 

sporz

ą

dzania rysunków siatek konstrukcyjnych. 

  Sporz

ą

dzanie  rysunków  siatek  konstrukcyjnych  podstawowych 

elementów wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

  Rysowanie 

kształtów 

podstawowych 

elementów 

wyrobów 

odzie

Ŝ

owych. 

  Sporz

ą

dzanie  rysunku  siatki  konstrukcyjnej  i  modelowanie  form 

standardowej spódnicy. 

  Sporz

ą

dzanie  rysunków  siatek  konstrukcyjnych  i  modelowanie  form 

standardowych spodni damskich i m

ę

skich. 

  Sporz

ą

dzanie  rysunku  siatki  konstrukcyjnej  standardowej  bluzki 

damskiej. 

  Sporz

ą

dzanie  rysunku  siatki  konstrukcyjnej  standardowego  r

ę

kawa  

i kołnierza do bluzki damskiej. 

  Sporz

ą

dzanie  rysunku  siatki  konstrukcyjnej  standardowej  kamizelki 

damskiej i m

ę

skiej. 

  Sporz

ą

dzanie  rysunku  siatki  konstrukcyjnej  standardowego 

Ŝ

akietu 

damskiego. 

  Sporz

ą

dzanie  rysunku  siatki  konstrukcyjnej  standardowego  r

ę

kawa 

dwucz

ęś

ciowego do 

Ŝ

akietu damskiego. 

  Sporz

ą

dzanie  rysunku    siatki  konstrukcyjnej  standardowej  koszuli 

m

ę

skiej. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

62 

  Sporz

ą

dzanie  rysunku  siatki  konstrukcyjnej  standardowego  r

ę

kawa  

i kołnierza do koszuli m

ę

skiej. 

  Wyznaczanie 

warto

ś

ci 

dodatków 

na 

szwy 

podwini

ę

cia  

w wykonanych formach wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

  Wykonywanie szablonów spódnicy, spodni i bluzki. 

  Stopniowanie szablonów wybranego wyrobu odzie

Ŝ

owego. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Instrukcje do 

ć

wicze

ń

Tabele antropometryczne. 
Plansze przedstawiaj

ą

ce zasady wykonywania pomiarów krawieckich. 

Modele podstawowych wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Manekiny. 
Foliogramy obrazuj

ą

ce zasady konstrukcji i modelowania odzie

Ŝ

y. 

Foliogramy  przedstawiaj

ą

ce  siatki konstrukcyjne  na  górn

ą

  i  doln

ą

 cz

ęść

 

figury. 
Formy  elementów  podstawowych  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  w  naturalnej 

wielko

ś

ci. 

Foliogramy 

przedstawiaj

ą

ce 

szablony 

elementów 

podstawowych 

wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Foliogramy przedstawiaj

ą

ce stopniowanie szablonów odzie

Ŝ

y. 

Film dydaktyczny z zakresu konstruowania form odzie

Ŝ

y. 

Specjalistyczne programy komputerowe.     
Techniczne 

ś

rodki  kształcenia:  rzutnik  pisma,  zestawy  komputerowe, 

projektor. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci konstruowania i modelowania form podstawowych wyrobów 

odzie

Ŝ

owych,  wykonywania  szablonów  podstawowych  elementów 

wyrobów  odzie

Ŝ

owych  oraz  stopniowania  szablonów  elementów 

odzie

Ŝ

owych. 

Podczas realizacji programu jednostki nale

Ŝ

y wykorzysta

ć

 wiadomo

ś

ci 

i  umiej

ę

tno

ś

ci  nabyte  przez  uczniów  w  trakcie  realizacji  programu 

jednostki modułowej 743[01].Z2.01 Wykonywanie pomiarów krawieckich. 

W  procesie  dydaktycznym  wskazane  jest  stosowanie  nast

ę

puj

ą

cych 

metod nauczania: pokazu z obja

ś

nieniem, dyskusji dydaktycznej, tekstu 

przewodniego oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych. 

Zaleca  si

ę

,  aby  podczas 

ć

wicze

ń

  uczniowie  wyznaczali  warto

ś

ci 

dodatków  konstrukcyjnych,  obliczali  odcinki  konstrukcyjne,  wykre

ś

lali 

konstrukcje  standardowej  odzie

Ŝ

y  damskiej  i  m

ę

skiej,  wykonywali 

modelowanie  form  podstawowych  asortymentów  odzie

Ŝ

y,  opracowywali 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

63 

szablony  podstawowych  elementów  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  oraz 

stopniowali  je. 

Ć

wiczenia  uczniowie  powinni  wykonywa

ć

  samodzielnie. 

Nale

Ŝ

y  zwraca

ć

  uwag

ę

  na  dokładno

ść

    i  staranno

ść

  wykonywania 

zada

ń

Wskazane  jest,  aby  zaj

ę

cia  prowadzone  były  w  grupach  do  15  osób,  

w pracowni projektowania i modelowania odzie

Ŝ

y.  

W czasie zaj

ęć

 uczniowie powinni mie

ć

 mo

Ŝ

liwo

ść

 korzystania z tabel 

antropometrycznych,  literatury  zawodowej,  katalogów,  czasopism, 
innych 

ź

ródeł informacji a tak

Ŝ

e z programów komputerowych w zakresie 

konstruowania i modelowania form odzie

Ŝ

y. 

Wskazane  jest,  aby  uczniowie  gromadzili  swoje  prace  w  teczkach 

(portfolio). 
 

6.  Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych  ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

  

w  sposób  systematyczny  przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki 
modułowej na podstawie okre

ś

lonych kryteriów. 

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  niezb

ę

dne  do  realizacji 

ć

wicze

ń

 

praktycznych mog

ą

 by

ć

 sprawdzane za pomoc

ą

 sprawdzianów ustnych 

i pisemnych. 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  proponuje  si

ę

  sprawdza

ć

  obserwuj

ą

czynno

ś

ci wykonywane przez uczniów podczas realizacji 

ć

wicze

ń

Podczas  obserwacji  pracy  uczniów  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

zwraca

ć

 na: 

−  organizowanie  stanowiska  pracy  do  konstruowania  i  modelowania 

odzie

Ŝ

y, 

−  dobieranie  materiałów,  narz

ę

dzi  i  przyborów  do  konstruowania  

i modelowania odzie

Ŝ

y, 

−  odczytywanie  z  tabel  antropometrycznych  wymiarów  do  wykonania 

konstrukcji i modelowania podstawowych wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  okre

ś

lanie  dodatku  konstrukcyjnego  dla  podstawowych  wyrobów 

odzie

Ŝ

owych, 

−  obliczanie  warto

ś

ci  odcinków  konstrukcyjnych  dla  podstawowych 

wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  wykre

ś

lanie siatek konstrukcyjnych, 

−  modelowanie form ró

Ŝ

nych asortymentów odzie

Ŝ

y, 

−  opracowywanie  szablonów  podstawowych  elementów  wyrobów 

odzie

Ŝ

owych, 

−  wykonywanie stopniowania szablonów odzie

Ŝ

owych. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu  jednostki,  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

    wyniki  sprawdzianów,  testów 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

64 

osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  oraz  poziom  wykonania 

ć

wicze

ń

.  Ocenianie 

osi

ą

gni

ęć

 uczniów powinno by

ć

 zgodne z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 skal

ą

 ocen. 

 

 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

65 

Jednostka modułowa 743 [01].Z2.03 
Modelowanie  form  odzie

Ŝ

y  zgodnie  z  projektem 

plastycznym 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  zorganizowa

ć

  stanowisko  pracy  do  modelowania  form  odzie

Ŝ

zgodnie  z  zasadami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz wymaganiami ergonomii, 

−  zastosowa

ć

 zasady modelowania konstrukcyjnego i wtórnego, 

−  odczyta

ć

 projekt plastyczny modelu odzie

Ŝ

owego, 

−  dobra

ć

  materiały,  narz

ę

dzia  i  przybory  do  wykre

ś

lania  konstrukcji  

i modelowania form odzie

Ŝ

y, 

−  wykona

ć

  konstrukcj

ę

  i  modelowanie  wtórne  spódnic  dla  ró

Ŝ

nych 

fasonów, 

−  zastosowa

ć

  zasady  modelowania  wtórnego  spodni  z  jednoczesnym 

ustaleniem dodatku konstrukcyjnego dla ró

Ŝ

nych fasonów, 

−  wykona

ć

 modelowanie wtórne bluzek, 

−  zastosowa

ć

 zasady modelowania wtórnego kamizelek, 

−  wykona

ć

 modelowanie wtórne odzie

Ŝ

y o charakterze sportowym, 

−  wykona

ć

 modelowanie wtórne odzie

Ŝ

y roboczej, 

−  wykona

ć

 konstrukcj

ę

 i modelowanie wtórne bielizny, 

−  wykona

ć

  konstrukcj

ę

  i  modelowanie  wtórne  odzie

Ŝ

y  dzieci

ę

cej  

i młodzie

Ŝ

owej, 

−  wykona

ć

 modelowanie przestrzenne bluzki damskiej, 

−  wymodelowa

ć

  formy  podstawowych  wyrobów  odzie

Ŝ

owych,  zgodnie  

z projektem plastycznym. 

 

2. Materiał nauczania 

Organizacja stanowiska pracy. 
Zasady modelowania wtórnego. 
Zasady  wykorzystywania  projektów  plastycznych  do  modelowania 
konstrukcyjnego i wtórnego odzie

Ŝ

y. 

Zasady  modelowania  konstrukcyjnego  i  wtórnego  ró

Ŝ

nych  fasonów 

spódnic, zgodnie z projektem plastycznym. 
Zasady  modelowania  wtórnego  ró

Ŝ

nych  fasonów  spodni,  zgodnie  

z projektem plastycznym. 
Zasady  modelowania  wtórnego  odzie

Ŝ

y  damskiej  przeznaczonej  na 

górn

ą

 cz

ęść

 figury. 

Zasady modelowania wtórnego odzie

Ŝ

y m

ę

skiej przeznaczonej na górn

ą

 

cz

ęść

 figury. 

Zasady modelowania wtórnego odzie

Ŝ

y sportowej. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

66 

Zasady modelowania wtórnego form odzie

Ŝ

y roboczej. 

Zasady modelowania wtórnego form bielizny. 
Zasady modelowania wtórnego odzie

Ŝ

y dla ró

Ŝ

nych grup wiekowych. 

Zasady modelowania przestrzennego. 
 

3.  

Ć

wiczenia  

  Posługiwanie  si

ę

  projektami  plastycznymi  w  procesie  modelowania 

odzie

Ŝ

y. 

  Wykonywanie  pomiarów  krawieckich  niezb

ę

dnych  do  modelowania 

form ró

Ŝ

nych fasonów odzie

Ŝ

y. 

  Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spódnic. 

  Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spodni. 

  Wykonywanie  modelowania  konstrukcyjnego  i  wtórnego  odzie

Ŝ

damskiej na górn

ą

 cz

ęść

 figury. 

  Wykonywanie  modelowania  konstrukcyjnego  i  wtórnego  odzie

Ŝ

m

ę

skiej na górn

ą

 cz

ęść

 figury. 

  Wykonywanie modelowania wtórnego odzie

Ŝ

y sportowej. 

  Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego odzie

Ŝ

y roboczej. 

  Wykonywanie modelowania konstrukcyjnego i wtórnego bielizny. 

  Wykonywanie  modelowania  konstrukcyjnego  i  wtórnego  odzie

Ŝ

dzieci

ę

cej i młodzie

Ŝ

owej. 

  Wykonywanie  modelowania  przestrzennego  bluzki  damskiej  na 

manekinie. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Tabele antropometryczne. 
Plansze z podstawowymi i kontrolnymi pomiarami krawieckimi. 
Formy  podstawowych  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  w  naturalnej  wielko

ś

ci  

i w  skali do modelowania wtórnego. 

ś

urnale mody. 

Modele  wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Manekiny. 
Projekty plastyczne odzie

Ŝ

y. 

Foliogramy przedstawiaj

ą

ce zasady konstrukcji i modelowania wtórnego 

odzie

Ŝ

y. 

Foliogramy form i szablonów podstawowych wyrobów odzie

Ŝ

owych oraz 

modelowania wtórnego elementów odzie

Ŝ

y na doln

ą

 i górn

ą

 cz

ęść

 figury. 

Film dydaktyczny z zakresu modelowania form odzie

Ŝ

y. 

Programy komputerowe do konstrukcji i modelowania form odzie

Ŝ

y. 

Techniczne 

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor. 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

67 

5.  Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci 

posługiwania 

si

ę

 

projektami 

plastycznymi 

odzie

Ŝ

y  

w  procesie  modelowania  odzie

Ŝ

y,  modelowania  form  ró

Ŝ

nych  fasonów 

odzie

Ŝ

y,  zgodnych  z  tendencjami  mody  i  przeznaczeniem  oraz 

dostosowanych do wieku. 

Podczas 

realizacji 

programu 

jednostki 

nale

Ŝ

wykorzysta

ć

 

wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  nabyte  przez  uczniów  w  trakcie  realizacji 

programu  jednostki  modułowej  743[01].Z2.01  Wykonywanie  pomiarów  
krawieckich, 

743[01].Z2.02 

Konstruowanie 

modelowanie 

form 

podstawowych wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

procesie 

dydaktycznym 

powinny 

znale

źć

 

zastosowanie 

nast

ę

puj

ą

ce  metody  nauczania:  pokaz  z  obja

ś

nieniem,  dyskusja 

dydaktyczna,  metoda  tekstu  przewodniego,  metoda  projektów  oraz 

ć

wiczenia praktyczne. 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  konstrukcji  i  modelowania  form  odzie

Ŝ

zalecana 

jest 

prezentacja 

projektów 

plastycznych 

zgodnych  

tendencjami 

mody 

oraz 

zapoznanie 

uczniów 

zasadami 

wykorzystywania 

projektów 

plastycznych 

do 

modelowania 

konstrukcyjnego i wtórnego odzie

Ŝ

y. 

Wskazane  jest,  aby  uczniowie  wykonywali  projekty  plastyczne 

modelu  odzie

Ŝ

owego  na  sylwetce,  dobierali  odpowiedni

ą

  konstrukcj

ę

przenosili  proporcje  z  rysunku  modelowego  na  siatk

ę

  konstrukcyjn

ą

stosowali  zasady  wyprowadzania  linii  modelowych  oraz  projektowali 
elementy zdobnicze.  

Proponuje si

ę

,  aby  zaj

ę

cia  dydaktyczne  prowadzone  były  w  pracowni 

projektowania i modelowania odzie

Ŝ

y, w grupach do 15 osób.  

Ć

wiczenia 

mog

ą

 

by

ć

 

realizowane 

indywidualnie 

lub  

w zespołach 2 – 4 osobowych. 

W  czasie  zaj

ęć

  uczniowie  powinni  mie

ć

  mo

Ŝ

liwo

ść

  korzystania  

Ŝ

urnali, 

literatury 

zawodowej, 

czasopism 

oraz 

programów 

komputerowych w zakresie konstruowania i modelowania form odzie

Ŝ

y. 

Wskazane  jest,  aby  uczniowie  gromadzili  swoje  prace  w  teczkach 

(portfolio). 
 

6.  Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno 

odbywa

ć

  si

ę

  systematycznie  przez  cały  czas  realizacji  programu 

jednostki modułowej na podstawie ustalonych kryteriów . 

Wiedza  niezb

ę

dna  do  wykonania 

ć

wicze

ń

  praktycznych  mo

Ŝ

e  by

ć

 

sprawdzana  za  pomoc

ą

  sprawdzianów  ustnych  i  pisemnych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

68 

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne proponuje si

ę

 sprawdza

ć

 dokonuj

ą

c obserwacji 

czynno

ś

ci wykonywanych przez uczniów podczas realizacji 

ć

wicze

ń

W procesie oceniania szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwraca

ć

 na: 

−  organizowanie stanowiska pracy do modelowania form odzie

Ŝ

y, 

−  dobieranie  materiałów,  narz

ę

dzi  i  przyborów  do  wykre

ś

lania 

konstrukcji i modelowania form odzie

Ŝ

y, 

−  dobieranie metod modelowania form odzie

Ŝ

y, 

−  modelowanie wtórne form odzie

Ŝ

y zgodnie z projektem plastycznym, 

−  wykonywanie 

konstrukcji 

modelowania 

wtórnego 

Ŝ

nych 

asortymentów odzie

Ŝ

y, 

−  odczytywanie  rysunków  plastycznych  i  przenoszenie  zało

Ŝ

e

ń

 

projektów na siatk

ę

 konstrukcyjn

ą

 lub form

ę

 podstawow

ą

−  rysowanie kształtów elementów wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

W ocenie ko

ń

cowej osi

ą

gni

ęć

 edukacyjnych uczniów po zako

ń

czeniu 

realizacji  programu  jednostki  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

    wyniki  sprawdzianów, 

poziom  wykonania 

ć

wicze

ń

  oraz  jako

ść

  wykonania  prezentowanych 

prac.  

Ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  uwzgl

ę

dnia

ć

    obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 

skal

ą

 ocen. 

 

 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

69 

Jednostka modułowa 743 [01].Z2.04 
Modelowanie form odzie

Ŝ

y dla figur nietypowych. 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  dobra

ć

 materiały, narz

ę

dzia i przybory do modelowania form odzie

Ŝ

dla figur nietypowych, 

−  odczyta

ć

  dokumentacj

ę

  projektowo  –  modelow

ą

  odzie

Ŝ

y  dla  figur 

nietypowych. 

−  wykona

ć

 pomiary krawieckie nietypowej figury człowieka, 

−  okre

ś

li

ć

 zasady tuszowania wad figury poprzez 

ś

rodki krawieckie, 

−  wykona

ć

 modele form dla nietypowych figur kobiecych, 

−  wykona

ć

 modele form dla nietypowych figur m

ę

skich, 

−  wykona

ć

 modelowanie konstrukcyjne i wtórne spódnicy na nietypow

ą

 

figur

ę

−  wykona

ć

  modelowanie  konstrukcyjne  i  wtórne  spodni  damskich  lub 

m

ę

skich na nietypow

ą

 figur

ę

−  wykona

ć

  modelowanie  form  damskiej  bluzki  podstawowej  na  figur

ę

 

spr

ęŜ

yst

ą

−  wykona

ć

  modelowanie  formy  damskiej  bluzki  podstawowej  na  figur

ę

 

pochył

ą

−  wykona

ć

 modelowanie ubiorów dla figur typu C i D. 

 

2. Materiał nauczania 

Zasady  modelowania  konstrukcyjnego  i  wtórnego  odzie

Ŝ

y  na  figury 

nietypowe. 
Dokumentacja projektowo – modelowa odzie

Ŝ

y dla figur nietypowych. 

Zasady modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spódnicy na nietypow

ą

 

figur

ę

Zasady  modelowania  konstrukcyjnego  i  wtórnego  spodni  na  figury 
nietypowe. 
Zasady modelowania odzie

Ŝ

y na figur

ę

 spr

ęŜ

yst

ą

Zasady modelowania odzie

Ŝ

y na figur

ę

 pochył

ą

Zasady modelowania odzie

Ŝ

y na figur

ę

 z wadami kr

ę

gosłupa. 

Zasady modelowania ubiorów dla figury typu C i D. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Wykonywanie pomiarów krawieckich nietypowej figury ludzkiej. 

  Wykonywanie  modelowania  konstrukcyjnego  i  wtórnego  spódnicy  na 

nietypow

ą

 figur

ę

  Wykonywanie  modelowania  konstrukcyjnego  i  wtórnego  spodni 

damskich lub m

ę

skich na nietypow

ą

 figur

ę

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

70 

  Wykonywanie modelowania form bluzki damskiej na figur

ę

 spr

ęŜ

yst

ą

  Wykonywanie modelowania form bluzki damskiej na figur

ę

 pochył

ą

  Wykonywanie modelowania odzie

Ŝ

y na figur

ę

 z wadami kr

ę

gosłupa. 

  Wykonywanie modelowania ubiorów dla figury typu C i D. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Teksty przewodnie. 
Tabele antropometryczne. 
Plansze pomiarów krawieckich dla figur nietypowych. 
Formy  podstawowych  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  w  naturalnej  wielko

ś

ci  

i w  skali do modelowania wtórnego. 

ś

urnale mody. 

Manekiny krawieckie. 
Dokumentacja projektowo-modelowa odzie

Ŝ

y. 

Foliogramy  przedstawiaj

ą

ce  zasady  konstrukcji  i  modelowania  form  

odzie

Ŝ

y dla figur nietypowych. 

Film  dydaktyczny  z  zakresu  przeprowadzania  pomiarów  krawieckich  
z figur nietypowych. 
Techniczne 

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Realizacja  programu  jednostki  modułowej  ma  na  celu  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci modelowania form odzie

Ŝ

y na figury nietypowe. 

Podczas  realizacji  programu  jednostki  wskazane  jest  wykorzystanie 

wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  nabytych  przez  uczniów  w  trakcie  realizacji 

programów 

jednostek 

modułowych 

743[01].Z2.01 

Wykonywanie 

pomiarów krawieckich, 743[01].Z2.02 Konstruowanie i modelowanie form 
podstawowych  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  oraz  743[01].Z2.03  Modelowanie 

form odzie

Ŝ

y zgodnie z projektem plastycznym. 

W procesie dydaktycznym zaleca si

ę

 stosowanie nast

ę

puj

ą

cych metod 

nauczania:  dyskusji  dydaktycznej,  pokazu  z  obja

ś

nieniem,  pokazu  

z  instrukta

Ŝ

em,  tekstu  przewodniego,  metody  projektów  oraz 

ć

wicze

ń

 

praktycznych. 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  konstruowania  i  modelowania  form  odzie

Ŝ

na  figury  nietypowe  wskazana  jest  prezentacja  sylwetek  człowieka 
ze  skrzywieniem  kr

ę

gosłupa  w  płaszczy

ź

nie  strzałkowej  i  czołowej,  

z  deformacjami  ko

ń

czyn  dolnych  oraz  zapoznanie  uczniów  z  zasadami 

modelowania form odzie

Ŝ

y dla figur nietypowych.  

Wskazane  jest,  aby  zaj

ę

cia  były  prowadzone  w  pracowni 

projektowania i modelowania odzie

Ŝ

y, w grupach do 15 osób. 

Ć

wiczenia 

praktyczne  mog

ą

  by

ć

  realizowane  indywidualnie  lub  w  zespołach  2  –  4 

osobowych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

71 

W  czasie  zaj

ęć

  uczniowie  powinni  mie

ć

  mo

Ŝ

liwo

ść

  korzystania  

Ŝ

urnali, literatury zawodowej, czasopism oraz innych 

ź

ródeł informacji. 

W  wyniku  realizacji  programu  uczniowie  powinni  opanowa

ć

 

umiej

ę

tno

ś

ci modelowania form odzie

Ŝ

y na figury nietypowe. 

Wskazane 

jest, 

aby 

uczniowie 

gromadzili 

swoje 

prace  

w teczkach (portfolio). 
 

6.  Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno 

odbywa

ć

  si

ę

  na  bie

Ŝą

co  przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki 

modułowej na podstawie ustalonych kryteriów. 

Wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów niezb

ę

dne do wykonania 

ć

wicze

ń

 

praktycznych mog

ą

 by

ć

 sprawdzane za pomoc

ą

 sprawdzianów ustnych 

i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych. 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  obserwuj

ą

c  czynno

ś

ci 

wykonywane przez uczniów podczas realizacji 

ć

wicze

ń

Podczas  obserwacji  czynno

ś

ci  uczniów  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

zwróci

ć

 na: 

−  organizowanie stanowiska pracy do modelowania form odzie

Ŝ

y, 

−  dobieranie  materiałów,  narz

ę

dzi  i  przyborów  do  wykre

ś

lania 

konstrukcji i modelowania form odzie

Ŝ

y dla nietypowych figur, 

−  wykonywanie pomiarów nietypowej figury ludzkiej, 
−  wykonywanie  form  wybranych  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  na  nietypowe 

figury. 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  po  zako

ń

czeniu 

realizacji  programu  jednostki  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  sprawdzianów, 

jako

ść

  wykonania 

ć

wicze

ń

  oraz  poziom  wykonania  prezentowanych 

prac. 

Ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

  zgodnie  

z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 skal

ą

 ocen. 

 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

72 

Moduł 743 [01]. Z3 
Technologia kroju i szycia 

 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  okre

ś

la

ć

  etapy  wytwarzania  odzie

Ŝ

y  w  przemysłowym  zakładzie 

odzie

Ŝ

owym, 

−  charakteryzowa

ć

 

rodzaje 

poł

ą

cze

ń

 

nitkowych 

stosowanych  

w wyrobach odzie

Ŝ

owych, 

−  okre

ś

la

ć

  zasady  klasyfikacji  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  stosowanych  

w przemy

ś

le odzie

Ŝ

owym, 

−  okre

ś

la

ć

  zastosowanie  i  zasady  obsługi  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

 

stosowanych do wyrobu odzie

Ŝ

y, 

−  organizowa

ć

  stanowisko  pracy  zgodnie  z  zasadami  bezpiecze

ń

stwa  

i higieny pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz ochrony 

ś

rodowiska, 

−  charakteryzowa

ć

 

sposoby 

okre

ś

lania 

zu

Ŝ

ycia 

materiałów  

w krojowni, 

−  charakteryzowa

ć

 metody kontroli jako

ś

ci materiałów, 

−  układa

ć

  szablony  na  materiale  odzie

Ŝ

owym  w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od  rodzaju 

materiału, asortymentu i fasonu wyrobu, 

−  charakteryzowa

ć

 proces technologiczny w krojowni, 

−  stosowa

ć

  odpowiednie  wielko

ś

ci  nakładu  i  ilo

ś

ci  krojonych  warstw  

w ró

Ŝ

nych rodzajach materiałów odzie

Ŝ

owych, 

−  dobiera

ć

  maszyny  i  urz

ą

dzenia  krojcze  do  rodzaju  wykonywanych 

prac, 

−  wykrawa

ć

  elementy  odzie

Ŝ

y  z  materiałów  podstawowych,  wkładów 

ocieplaj

ą

cych, podszewek, 

−  kompletowa

ć

 elementy odzie

Ŝ

y i dodatki, 

−  okre

ś

la

ć

 zasady wykonywania obróbki termicznej odzie

Ŝ

y, 

−  stosowa

ć

 odpowiednie parametry obróbki termicznej odzie

Ŝ

y, 

−  dobiera

ć

 maszyny i urz

ą

dzenia do rodzaju obróbki termicznej, 

−  wykonywa

ć

 termiczne formowanie wybranych elementów odzie

Ŝ

y, 

−  wykonywa

ć

 

podklejanie 

elementów 

odzie

Ŝ

wkładami 

usztywniaj

ą

cymi i wzmacniaj

ą

cymi, 

−  stosowa

ć

 

ś

ciegi r

ę

czne, 

−  obsługiwa

ć

 podstawowe maszyny szwalnicze, 

−  ł

ą

czy

ć

 elementy wyrobu odzie

Ŝ

owego, 

−  wykonywa

ć

  proste  w

ę

zły  technologiczne  zgodnie  z  graficznym 

zapisem, 

−  dobiera

ć

 maszyny specjalne do okre

ś

lonej operacji technologicznej. 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

73 

2. Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol jednostki 

modułowej 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna liczba 

godzin na realizacj

ę

 

743[01].Z3.01 

Organizowanie procesu 
technologicznego w krojowni 

  50 

743[01].Z3.02 

Wykonywanie obróbki termicznej 
odzie

Ŝ

  80 

743[01].Z3.03 

Wykonywanie poł

ą

cze

ń

 elementów 

odzie

Ŝ

266 

Razem 

396 

 
 

3. Schemat układu jednostek modułowych 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

743[01].Z3 

Technologia kroju i szycia 

743[01].Z3.03 

Wykonywanie poł

ą

cze

ń

 elementów 

odzie

Ŝ

743[01].Z3.02 

Wykonywanie obróbki termicznej 

odzie

Ŝ

743[01].Z3.01 

Organizowanie procesu 

technologicznego w krojowni 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

74 

4. Literatura 
Białczak  B.:  Maszyny  i  urz

ą

dzenia  w  przemy

ś

le  odzie

Ŝ

owym.  WSiP, 

Warszawa 1999 
Białczak  B.,  Kotnarowski  A.,  Makowski  R.:  Maszyny  i  urz

ą

dzenia 

odzie

Ŝ

owe. Cz

ęść

 1. Politechnika Radomska, Radom 2001 

Białczak  B.,  Kotunarowski  A.,  Makowski  R.:  Maszyny  i  urz

ą

dzenia 

odzie

Ŝ

owe. Cz

ęść

 2. Politechnika Radomska, Radom 2003 

Czy

Ŝ

ewski H.: Krawiectwo. WSiP, Warszawa 1996 

Czy

Ŝ

ewski H.: Krawiectwo. WSiP, Warszawa 1999 

Filipiak 

I., 

Kowalczyk 

K.: 

Konfekcjonowanie 

dzianin. 

WSiP,  

Gajzler  Z.,  Kowalczyk  K.,  Krysi

ń

ska  G.:  Konfekcjonowanie  dzianin. 

Warszawa 1977  
Kazik R., Krawczyk J.: Technologia odzie

Ŝ

y. WSiP, Warszawa 1998 

Warszawa 1989 
Krysi

ń

ska S.: Szycie i konserwacja odzie

Ŝ

y. WSiP, Warszawa 1999 

Lewandowska-Stark  E.,  Lipke-Skrawek  Z.:  Techniki  szycia  odzie

Ŝ

y. 

SOP, Toru

ń

 1985 

Parafianowicz Z.: Słownik odzie

Ŝ

owy. WSiP, Warszawa 1999 

Samek P.: Krawiectwo – Technologia. WSiP, Warszawa 1999 
Tymolewska  B.:  Maszynoznawstwo  odzie

Ŝ

owe.  Zeszyt 

ć

wicze

ń

.  SOP, 

Toru

ń

 1996 

Wo

ź

niczka B.: Technologia wytwarzania odzie

Ŝ

y. Zeszyt 

ć

wicze

ń

. SOP, 

Toru

ń

 1998 

Instrukcja „Rysunek techniczny dla przemysłu odzie

Ŝ

owego. 

Krawiectwo – technologia. WSiP, Warszawa 1999 
Podstawowe  symbole  stosowane  do  opisu  rysunków 

w

ę

złów 

konstrukcyjnych odzie

Ŝ

y”. Politechnika Łódzka. 

Czasopismo: Odzie

Ŝ

 

 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

75 

Jednostka modułowa 743 [01].Z3.01 
Organizowanie procesu technologicznego  
w krojowni 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  zorganizowa

ć

 

stanowisko 

pracy 

zgodnie 

przepisami 

bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej,  ochrony 

ś

rodowiska oraz wymaganiami ergonomii, 

−  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 terminologi

ą

 dotycz

ą

c

ą

 produkcji odzie

Ŝ

y, 

−  okre

ś

li

ć

  etapy  wytwarzania  odzie

Ŝ

y  w  przemysłowych  zakładach 

odzie

Ŝ

owych, 

−  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 dokumentacj

ą

 technologiczn

ą

 wyrobu odzie

Ŝ

owego, 

−  dokona

ć

 

klasyfikacji 

maszyn 

urz

ą

dze

ń

 

stosowanych  

w przemy

ś

le odzie

Ŝ

owym, 

−  scharakteryzowa

ć

  maszyny  i  urz

ą

dzenia  do  warstwowania  i  rozkroju 

materiałów oraz wykrawania elementów wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  obsłu

Ŝ

y

ć

 maszyny  i urz

ą

dzenia do warstwowania materiałów, 

−  obsłu

Ŝ

y

ć

 

maszyny 

urz

ą

dzenia 

do 

rozkroju 

materiałów  

i wykrawania elementów wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  zastosowa

ć

 zasady kontroli jako

ś

ci materiałów przed rozkrojem, 

−  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  terminologi

ą

  dotycz

ą

c

ą

  norm  zu

Ŝ

ycia  materiałów  

w przemysłowej produkcji odzie

Ŝ

y, 

−  okre

ś

li

ć

  czynniki  wpływaj

ą

ce  na  zu

Ŝ

ycie  materiałów  w  przemysłowej 

produkcji odzie

Ŝ

y, 

−  zastosowa

ć

 

sposoby 

normowania 

zu

Ŝ

ycia 

materiałów  

w krojowni, 

−  zastosowa

ć

 rodzaje układów szablonów, 

−  uło

Ŝ

y

ć

 szablony na wyrób odzie

Ŝ

owy, 

−  wykona

ć

 rysunek układu szablonów na materiale, 

−  okre

ś

li

ć

 kolejno

ść

 prac w krojowni, 

−  okre

ś

li

ć

 rodzaje warstwowania materiałów, 

−  zastosowa

ć

 zasady prawidłowego warstwowania materiałów, 

−  scharakteryzowa

ć

 

techniki 

wykrawania 

elementów 

wyrobów 

odzie

Ŝ

owych, 

−  wykroi

ć

  elementy  odzie

Ŝ

y  z  materiałów  podstawowych,  wkładów 

ocieplaj

ą

cych, podszewek, 

−  dokona

ć

 kontroli jako

ś

ci wykrojów, 

−  zastosowa

ć

 zasady numerowania wykrojów, 

−  skompletowa

ć

 elementy odzie

Ŝ

y i dodatki, 

−  scharakteryzowa

ć

  zasady  wykrawania  skór  zgodnie  z  modelem 

odzie

Ŝ

y, 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

76 

−  scharakteryzowa

ć

 

zastosowanie 

programu 

komputerowego 

wspomagaj

ą

cego prac

ę

 w krojowni, 

−  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 

2. Materiał nauczania 

Organizacja stanowiska pracy. 
Dokumentacja technologiczna wyrobu odzie

Ŝ

owego. 

Terminologia zwi

ą

zana z produkcj

ą

 odzie

Ŝ

y. 

Klasyfikacja maszyn i urz

ą

dze

ń

 stosowanych w przemy

ś

le odzie

Ŝ

owym. 

Metody  przygotowania  materiałów  odzie

Ŝ

owych  do  przemysłowej 

produkcji odzie

Ŝ

y. 

Zasady  normowania  zu

Ŝ

ycia  materiałów  odzie

Ŝ

owych  w  produkcji 

przemysłowej. 
Organizacja pracy w krojowni. 
Układy szablonów. 
Układy szablonów na materiale. 
Rozkrój materiałów. 
Zasady numerowania wykrojów. 
Kontrola jako

ś

ci wykrojów. 

Komputerowe wspomaganie prac w krojowni. 
Przepisy 

bezpiecze

ń

stwa 

higieny 

pracy 

oraz 

ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej. 

 

3. 

Ć

wiczenia  

  Ocenianie  jako

ś

ci  materiałów  odzie

Ŝ

owych  przeznaczonych  do 

sporz

ą

dzania wykrojów elementów wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

  Ustalanie norm zu

Ŝ

ycia materiałów odzie

Ŝ

owych. 

  Układanie szablonów na materiale. 

  Wykonywanie rysunku układu szablonów na materiale. 

  Ustalanie liczby warstw materiałów odzie

Ŝ

owych w nakładach. 

  Wykonywanie  wielowarstwowych  nakładów  z  ró

Ŝ

nych  materiałów 

odzie

Ŝ

owych. 

  Dobieranie  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  do  rozkroju  materiałów  i  wykrawania 

elementów wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

  Wykrawanie elementów wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

  Znakowanie i numerowanie wykrojów. 

  Ocenianie jako

ś

ci wykrojów. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Dokumentacje technologiczne ró

Ŝ

nych wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

77 

Katalogi maszyn i urz

ą

dze

ń

 stosowanych w przemy

ś

le odzie

Ŝ

owym. 

Szablony wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Plansza przedstawiaj

ą

ca klasyfikacj

ę

 maszyn i urz

ą

dze

ń

 odzie

Ŝ

owych. 

Plansze  przedstawiaj

ą

ce  urz

ą

dzenia  do  znakowania  i  numerowania 

wykrojów. 
Plansze schematów nakładów warstw materiałów. 
Trafarety. 
Modele i elementy maszyn krojczych oraz maszyny i urz

ą

dzenia krojcze. 

Foliogramy 

przedstawiaj

ą

ce 

schemat 

procesu 

technologicznego  

w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym. 

Foliogramy z układami szablonów. 
Foliogramy  przedstawiaj

ą

ce  urz

ą

dzenia  przygotowawcze  i  maszyny 

krojcze. 
Film  dydaktyczny  obrazuj

ą

cy  procesy  warstwowania  i  rozkroju 

materiałów ró

Ŝ

nymi metodami. 

Techniczne 

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor. 

 

5.  Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program 

 

jednostki 

modułowej 

obejmuje 

tre

ś

ci 

dotycz

ą

ce 

organizowania  procesu  technologicznego  w  krojowni.  Podczas  zaj

ęć

 

uczniowie poznaj

ą

 wyposa

Ŝ

enie stanowisk pracy w krojowni, etapy prac 

w  krojowni,  sposoby  normowania  zu

Ŝ

ycia  materiałów,  zasady  kontroli 

jako

ś

ci  materiałów  odzie

Ŝ

owych  przed  rozkrojem,  wykonywanie  układu 

szablonów 

na 

materiale, 

sposoby 

warstwowania 

materiałów 

odzie

Ŝ

owych,  techniki  wykrawania  elementów  wyrobów  odzie

Ŝ

owych 

oraz  stosowanie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej, oraz ochrony 

ś

rodowiska.  

W  procesie  dydaktycznym  nale

Ŝ

y  stosowa

ć

  nast

ę

puj

ą

ce  metody 

nauczania:  pokaz  z  obja

ś

nieniem,  dyskusj

ę

  dydaktyczn

ą

,  tekst 

przewodni, metod

ę

 projektów oraz 

ć

wiczenia praktyczne. 

uwagi 

na 

konieczno

ść

 

ś

cisłego 

przestrzegania 

zasad 

bezpiecze

ń

stwa  podczas  wykonywania  prac  na  maszynach  krojczych 

proponuje  si

ę

,  aby  zaj

ę

cia  dydaktyczne  prowadzone  były  w  grupach  do 

12 osób, w pracowni wyposa

Ŝ

onej w niezb

ę

dne 

ś

rodki dydaktyczne.  

Ć

wiczenia  praktyczne  mog

ą

  by

ć

  realizowane    indywidualnie  lub  

w  zespołach  2-4  osobowych.  Podczas  realizacji  programu  jednostki 
wskazane jest zorganizowanie wycieczki do zakładu odzie

Ŝ

owego w celu 

poznania 

przez 

uczniów 

przebiegu 

procesu 

technologicznego  

w  krojowni,  pracy  maszyn  i urz

ą

dze

ń

  stosowanych  do  przygotowania 

materiałów  do  produkcji  przemysłowej,  warstwowania  materiałów, 
wykrawania    elementów  wyrobu  odzie

Ŝ

owego  oraz  przyrz

ą

dów  do 

znakowania i numerowania wykrojów. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

78 

Podczas      zaj

ęć

  uczniowie  powinni  mie

ć

  mo

Ŝ

liwo

ść

  korzystania  

z  katalogów,  literatury  zawodowej,  czasopism,  oraz  innych 

ź

ródeł 

informacji. 

 

6.  Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno 

odbywa

ć

  si

ę

  systematycznie,  przez  cały  czas  realizacji  programu 

jednostki modułowej na podstawie ustalonych kryteriów.  

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  niezb

ę

dne  do  realizacji  zada

ń

 

praktycznych mog

ą

 by

ć

 sprawdzane  za pomoc

ą

 sprawdzianów ustnych 

i  pisemnych  oraz  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych.  Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne 

proponuje si

ę

 sprawdza

ć

 poprzez obserwacj

ę

 czynno

ś

ci wykonywanych 

przez uczniów w trakcie realizacji 

ć

wicze

ń

 praktycznych. 

Podczas  obserwacji  pracy  uczniów  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

zwraca

ć

 na: 

−  ocenianie  jako

ś

ci  materiałów  przeznaczonych  do  przemysłowej 

produkcji odzie

Ŝ

y, 

−  stosowanie zasad ustalania norm zu

Ŝ

ycia materiałów odzie

Ŝ

owych, 

−  wykonywanie rysunków układu szablonów na materiale, 
−  wykonywanie  wielowarstwowych  nakładów  z  ró

Ŝ

nych  materiałów 

odzie

Ŝ

owych, 

−  dobieranie  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  do  rozkroju  materiałów  i  wykrawania 

elementów wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  wykrawanie elementów odzie

Ŝ

y, 

−  przestrzeganie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej 

oraz 

ochrony 

ś

rodowiska 

obowi

ą

zuj

ą

cych  

w krojowni. 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów,  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu jednostki modułowej, nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 wyniki sprawdzianów 

ustnych  i  pisemnych,  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych,  poziom  wykonania 

ć

wicze

ń

  praktycznych.  W  procesie  oceniania  nale

Ŝ

y  stosowa

ć

 

obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 skal

ę

 ocen. 

 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

79 

Jednostka modułowa 743[01].Z3.02 
Wykonywanie obróbki termicznej odzie

Ŝ

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  scharakteryzowa

ć

 rodzaje obróbki termicznej odzie

Ŝ

y, 

−  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy do obróbki termicznej odzie

Ŝ

y,  

−  rozró

Ŝ

ni

ć

  maszyny  i  urz

ą

dzenia  stosowane  do  obróbki  parowo– 

cieplnej odzie

Ŝ

y, 

−  obsłu

Ŝ

y

ć

 maszyny i urz

ą

dzenia do obróbki termicznej odzie

Ŝ

y, 

−  okre

ś

li

ć

 rodzaje obróbki parowo – cieplnej wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  rozró

Ŝ

ni

ć

 operacje technologiczne obróbki parowo – cieplnej, 

−  ustali

ć

  parametry  parowo  –  cieplnej  obróbki  tkanin  i  tworzyw  

odzie

Ŝ

owych, 

−  scharakteryzowa

ć

 etapy pełnego cyklu prasowania mechanicznego, 

−  wykona

ć

 obróbk

ę

 parowo – ciepln

ą

 odzie

Ŝ

y, 

−  scharakteryzowa

ć

 rodzaje obróbki klejowej, 

−  rozró

Ŝ

ni

ć

 rodzaje pras do klejenia, 

−  obsłu

Ŝ

y

ć

 prasy do klejenia, 

−  dobra

ć

 metody obróbki klejowej do wyrobu odzie

Ŝ

owego, 

−  zastosowa

ć

 odpowiednie parametry klejenia, 

−  dobra

ć

 materiały do podklejania elementów wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  podklei

ć

 

elementy 

odzie

Ŝ

wkładami 

usztywniaj

ą

cymi  

i wzmacniaj

ą

cymi, 

−  okre

ś

li

ć

 zasady zgrzewania elementów wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  poł

ą

czy

ć

 elementy wyrobów odzie

Ŝ

owych za pomoc

ą

 zgrzewania, 

−  oceni

ć

  jako

ść

  termicznej  obróbki  odzie

Ŝ

y  według  okre

ś

lonych 

kryteriów, 

−  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej podczas obróbki termicznej odzie

Ŝ

y. 

 

2. Materiał nauczania 

 
Organizacja stanowiska pracy do obróbki termicznej elementów odzie

Ŝ

y. 

Rodzaje termicznej obróbki odzie

Ŝ

y. 

Maszyny i urz

ą

dzenia do termicznej obróbki odzie

Ŝ

y. 

Metody parowo – cieplnej obróbki odzie

Ŝ

y. 

Zasady parowo – cieplnej obróbki odzie

Ŝ

y. 

Parametry parowo – cieplnej obróbki tkanin i tworzyw odzie

Ŝ

owych. 

Prasy do klejenia. 
Parametry klejenia. 
Kleje i materiały klejowe. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

80 

Techniki obróbki klejowej wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Metody zgrzewania materiałów odzie

Ŝ

owych. 

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej 

obowi

ą

zuj

ą

ce podczas obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

 do termicznej obróbki 

odzie

Ŝ

y. 

 

3. 

Ć

wiczenia  

  Organizowanie stanowiska do obróbki termicznej odzie

Ŝ

y. 

  Dobieranie  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  do  obróbki  parowo  –  cieplnej  

w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od  rodzaju  materiału  odzie

Ŝ

owego  i  asortymentu 

odzie

Ŝ

y. 

  Ustalanie parametrów obróbki parowo – cieplnej odzie

Ŝ

y. 

  Wykonywanie  operacji  technologicznych  obróbki  parowo  –  cieplnej  

w procesie wytwarzania wyrobu odzie

Ŝ

owego. 

  Prasowanie gotowych wyrobów odzie

Ŝ

owych ró

Ŝ

nych asortymentów. 

  Dobieranie  metody  klejenia  do  elementu  wyrobu  odzie

Ŝ

owego 

i rodzaju asortymentu odzie

Ŝ

y. 

  Ustalanie parametrów klejenia elementów odzie

Ŝ

y. 

  Ł

ą

czenie elementów odzie

Ŝ

y za pomoc

ą

 klejenia. 

  Dobieranie  metod  zgrzewania  elementów  odzie

Ŝ

y  do  rodzaju 

materiału odzie

Ŝ

owego i przeznaczenia odzie

Ŝ

y. 

  Analizowanie  zasad  bezpiecznej  pracy  podczas  obróbki  termicznej 

odzie

Ŝ

y. 

  

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Teksty przewodnie. 
Dokumentacja procesu technologicznego wyrobu odzie

Ŝ

owego. 

Normy dotycz

ą

ce obróbki termicznej odzie

Ŝ

y. 

Katalogi materiałów klejowych. 
Katalogi materiałów odzie

Ŝ

owych. 

Katalogi maszyn i urz

ą

dze

ń

 do obróbki termicznej odzie

Ŝ

y. 

Plansze  ze  znakami  informacyjnymi  dotycz

ą

cymi  termicznej  obróbki 

odzie

Ŝ

y.  

Modele maszyn i urz

ą

dze

ń

 do prasowania. 

Modele podstawowych wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Manekiny. 
Narz

ę

dzia i przyrz

ą

dy pomocnicze do obróbki parowo – cieplnej. 

Foliogramy przedstawiaj

ą

ce maszyny i urz

ą

dzenia do obróbki termicznej. 

Film  dydaktyczny  ukazuj

ą

cy  prac

ę

  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  do  obróbki 

termicznej odzie

Ŝ

y. 

Techniczne 

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor. 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

81 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci  dobierania  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  do  obróbki  termicznej 

odzie

Ŝ

y,  wykonywania  operacji  technologicznych  obróbki  termicznej  

w  procesie  wytwarzania  wyrobu  odzie

Ŝ

owego  i  wyrobów  gotowych  oraz 

wykonywania poł

ą

cze

ń

 elementów odzie

Ŝ

y przez zastosowanie klejenia. 

Podczas 

realizacji 

programu 

jednostki 

nale

Ŝ

wykorzysta

ć

 

umiej

ę

tno

ś

ci uczniów opanowane podczas realizacji modułu 743[01].O1 

Podstawy  zawodu  i  jednostki  modułowej  743[01].Z3.01  Organizowanie 
procesu technologicznego w krojowni. 

W procesie dydaktycznym powinny znale

źć

 zastosowanie nast

ę

puj

ą

ce 

metody  nauczania:  pokaz  z  obja

ś

nieniem,  dyskusja  dydaktyczna,  

metoda tekstu przewodniego oraz 

ć

wiczenia praktyczne. 

Podczas  realizacji  programu  jednostki  wskazane  jest  zorganizowanie 

wycieczki dydaktycznej do przemysłowego zakładu odzie

Ŝ

owego w celu 

poznania  nowoczesnych  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  stosowanych  do  obróbki 

termicznej odzie

Ŝ

y. 

Ze  wzgl

ę

du  na  obowi

ą

zek  przestrzegania  przepisów  bezpiecze

ń

stwa 

podczas  wykonywania  prac  na  maszynach  prasowalniczych  proponuje 
si

ę

,  aby  zaj

ę

cia  dydaktyczne  prowadzone  były  w  grupach  do  12  osób,  

w  warsztatach  szkolnych. 

Ć

wiczenia  praktyczne  mog

ą

  by

ć

  prowadzone 

indywidualnie  lub  w  zespołach  2  -  4  osobowych.  Podczas  realizacji 
programu  jednostki  uczniowie  powinni  mie

ć

  mo

Ŝ

liwo

ść

  korzystania  

z literatury zawodowej, norm, katalogów,  oraz innych 

ź

ródeł informacji. 

 
6.  Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno 

odbywa

ć

  si

ę

  systematycznie,  przez  cały  czas  realizacji  programu 

jednostki modułowej na podstawie ustalonych kryteriów.  

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  niezb

ę

dne  do  realizacji  zada

ń

 

praktycznych mog

ą

 by

ć

 sprawdzane  za pomoc

ą

 sprawdzianów ustnych 

i pisemnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych.  

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  proponuje  si

ę

  sprawdza

ć

  obserwuj

ą

czynno

ś

ci 

uczniów 

wykonywane 

trakcie 

realizacji 

ć

wicze

ń

 

praktycznych. 

Podczas obserwacji pracy uczniów szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwróci

ć

 

na: 

−  organizowanie  stanowiska  obróbki  termicznej  odzie

Ŝ

y  zgodnie  

przepisami 

bezpiecze

ń

stwa 

higieny 

pracy, 

ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska, 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

82 

−  dobieranie  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  do  rodzaju  materiału  odzie

Ŝ

owego  

i asortymentu odzie

Ŝ

y, 

−  ustalanie parametrów obróbki parowo – cieplnej odzie

Ŝ

y, 

−  wykonywanie  operacji  technologicznych    parowo  –  cieplnej  obróbki 

wyrobu odzie

Ŝ

owego, 

−  ustalanie parametrów operacji klejenia elementów odzie

Ŝ

y, 

−  wykonywanie  poł

ą

cze

ń

  elementów  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  przy 

zastosowaniu klejenia. 

Po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu  jednostki  modułowej  w  ocenie 

ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów,  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  sprawdzianów 

ustnych  i  pisemnych,  testów  dydaktycznych  pisemnych,  poziom 
wykonania 

ć

wicze

ń

  praktycznych.  Podczas  oceniania  nale

Ŝ

y  stosowa

ć

 

obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 skal

ę

 ocen. 

 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

83 

Jednostka modułowa 743[01].Z3.03 
Wykonywanie poł

ą

cze

ń

 elementów odzie

Ŝ

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy, zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

−  scharakteryzowa

ć

 

ś

ciegi r

ę

czne, zasadnicze i ozdobne, 

−  dobra

ć

 igły i nici do szycia r

ę

cznego, 

−  wykona

ć

 

ś

ciegi r

ę

czne, 

−  zastosowa

ć

 

ś

ciegi r

ę

czne w okre

ś

lonej operacji technologicznej, 

−  dokona

ć

 klasyfikacji maszyn szwalniczych, 

−  scharakteryzowa

ć

 budow

ę

 zewn

ę

trzn

ą

 maszyny st

ę

bnówki płaskiej, 

−  rozró

Ŝ

ni

ć

 podstawowe mechanizmy w st

ę

bnówce płaskiej, 

−  scharakteryzowa

ć

  podstawowe  mechanizmy  do  tworzenia 

ś

ciegu 

w st

ę

bnówce płaskiej, 

−  okre

ś

li

ć

 

zasady 

współdziałania 

podstawowych 

mechanizmów  

st

ę

bnówki płaskiej tworz

ą

cych 

ś

cieg, 

−  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 st

ę

bnówk

ą

 płask

ą

−  okre

ś

li

ć

 zasady konserwacji st

ę

bnówki płaskiej, 

−  przeszy

ć

 materiał po liniach, o zró

Ŝ

nicowanym stopniu trudno

ś

ci, 

−  wyregulowa

ć

 skok 

ś

ciegu oraz napr

ęŜ

enie nitki górnej i dolnej, 

−  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 normami dotycz

ą

cymi szwów maszynowych, 

−  scharakteryzowa

ć

 budow

ę

 zewn

ę

trzn

ą

 overlocka, 

−  scharakteryzowa

ć

  podstawowe  mechanizmy  do  tworzenia 

ś

ciegu 

w overlocku, 

−  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 maszyn

ą

 overlock, 

−  okre

ś

li

ć

 zasady konserwacji maszyny overlock, 

−  rozró

Ŝ

ni

ć

 rodzaje w

ę

złów technologicznych, 

−  dokona

ć

 interpretacji graficznego zapisu w

ę

złów technologicznych, 

−  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  graficznym  zapisem  w

ę

złów  technologicznych  podczas 

wykonywania szwów, 

−  wykona

ć

 proste w

ę

zły technologiczne, 

−  dobra

ć

  oprzyrz

ą

dowanie  maszyn  szwalniczych  do  rodzaju  tkaniny 

i sposobu jej wyko

ń

czenia, 

−  obsłu

Ŝ

y

ć

 maszyny szyj

ą

ce 

ś

ciegiem ła

ń

cuszkowym, 

−  obsłu

Ŝ

y

ć

 maszyny szyj

ą

ce skóry, 

−  obsłu

Ŝ

y

ć

 maszyny specjalne do okre

ś

lonej operacji technologicznej, 

−  okre

ś

li

ć

 zasady czyszczenia i konserwacji maszyn do szycia, 

−  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 dokumentacj

ą

 techniczno-technologiczn

ą

−  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  podczas  wykonywania  poł

ą

cze

ń

  elementów 

odzie

Ŝ

y. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

84 

2. Materiał nauczania 

Zasady organizacji stanowiska pracy.  
Klasyfikacja 

ś

ciegów r

ę

cznych.  

Zasady szycia r

ę

cznego.  

Rodzaje, budowa i zasada działania maszyn do szycia.  
Rodzaje szwów technologicznych.  
Rodzaje w

ę

złów technologicznych.  

Zasady szycia maszynowego. 
Etapy obróbki w

ę

złów technologicznych. 

Dokumentacja techniczno-technologiczna. 
Czyszczenie i konserwacja maszyn do szycia. 
Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy oraz ochrona przeciwpo

Ŝ

arowa. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

 

Rozpoznawanie 

ś

ciegów 

r

ę

cznych 

stosowanych 

podczas 

wytwarzania odzie

Ŝ

y.

 

  Wykonywanie  próbników  ze 

ś

ciegami  r

ę

cznymi  stosowanymi  przy 

wytwarzaniu odzie

Ŝ

y. 

  Projektowanie i wykonywanie serwetki zdobionej 

ś

ciegami r

ę

cznymi. 

  Przygotowywanie  do  szycia  maszyny  st

ę

bnówki  płaskiej,  zgodnie  

z instrukcj

ą

 obsługi. 

  Uruchamianie i zatrzymywanie maszyny st

ę

bnówki płaskiej. 

  Wymienianie igieł w maszynie st

ę

bnówce płaskiej. 

  Szycie po liniach o ró

Ŝ

nym stopniu trudno

ś

ci na papierze i materiale. 

  Wykonanie próbników ze szwami ł

ą

cz

ą

cymi, brzegowymi i ozdobnymi 

zgodnie z normami.  

  Przygotowanie  do  szycia  maszyny  overlock  zgodnie  z  instrukcj

ą

 

obsługi. 

  Wykonywanie 

prostych 

w

ę

złów 

technologicznych 

wyrobów 

odzie

Ŝ

owych. 

  Odczytywanie graficznych zapisów w

ę

złów technologicznych. 

  Obsługiwanie  maszyn  specjalnych  stosowanych  w  przemy

ś

le 

odzie

Ŝ

owym. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Instrukcje do 

ć

wicze

ń

.

 

Katalogi, wzorniki 

ś

ciegów r

ę

cznych.

 

Tablice z graficznymi oznaczeniami 

ś

ciegów.

 

Katalogi, wzorniki szwów maszynowych.

 

Tablice z graficznymi oznaczeniami szwów.

 

Przybory do szycia r

ę

cznego.

 

Maszyny szwalnicze - st

ę

bnówka płaska, overlock.

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

85 

Narz

ę

dzia i przybory do prasowania. 

Instrukcje obsługi maszyn.

 

Zestaw Polskich Norm.

 

Dokumentacja techniczno-technologiczna.

 

Instrukcje bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej

 

i ochrony 

ś

rodowiska.

 

Techniczne 

ś

rodki kształcenia. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program 

jednostki 

modułowej 

obejmuje 

tre

ś

ci 

dotycz

ą

ce 

organizowania  stanowiska  pracy,  szycia  r

ę

cznego  ró

Ŝ

nymi  technikami, 

obsługi  maszyn  szwalniczych,  dobierania 

ś

ciegów  i  szwów  do 

okre

ś

lonych  operacji  technologicznych  oraz  wykonywania  szwów 

technologicznych.

 

W  procesie  dydaktycznym  zaleca  si

ę

  stosowa

ć

  nast

ę

puj

ą

ce  metody 

nauczania: pokaz z instrukta

Ŝ

em i 

ć

wiczenia praktyczne.

 

Przed przyst

ą

pieniem do wykonywania 

ć

wicze

ń

 uczniowie powinni by

ć

 

poinformowani 

przepisach 

bezpiecze

ń

stwa 

higieny 

pracy 

obowi

ą

zuj

ą

cych  na  stanowisku  pracy,  zachowaniu  prawidłowej  postawy 

ciała podczas szycia oraz prawidłowym o

ś

wietleniu stanowiska pracy. 

 Uczniowie  pod  nadzorem  nauczyciela  powinni  przygotowywa

ć

 

przybory  i  maszyny  do szycia,  wykonywa

ć

  szwy  technologiczne  r

ę

cznie  

i maszynowo. 

Proponuje si

ę

, aby zaj

ę

cia realizowane były  w  warsztatach szkolnych 

wyposa

Ŝ

onych  w  nowoczesne 

ś

rodki  dydaktyczne.  Uczniowie  powinni 

pracowa

ć

 w grupie do 15 osób, na indywidualnych stanowiskach pracy. 

Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  zaleca  si

ę

 

zorganizowanie  wycieczki  dydaktycznej  do  zakładu  usługowego  oraz 
przedsi

ę

biorstwa wytwarzaj

ą

cego odzie

Ŝ

 metodami przemysłowymi. 

W  zwi

ą

zku  ze  zmieniaj

ą

cymi  si

ę

  technologiami  produkcji  odzie

Ŝ

nauczyciel  kieruj

ą

cy  procesem  dydaktycznym  zobowi

ą

zany  jest  do 

aktualizowania tre

ś

ci kształcenia. 

 

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie, na podstawie okre

ś

lonych kryteriów. 

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  niezb

ę

dne  do  realizacji  zada

ń

 

praktycznych  mog

ą

  by

ć

  sprawdzane  za  pomoc

ą

  sprawdzianów 

pisemnych i ustnych oraz testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych. Zadania w te

ś

cie 

powinny  obejmowa

ć

  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  zasad  organizacji  stanowiska 

pracy do wykonywania szwów technologicznych oraz jego wyposa

Ŝ

enia, 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

86 

rozró

Ŝ

niania 

ś

ciegów  r

ę

cznych  i  szwów  maszynowych  oraz  budowy 

i działania podstawowych mechanizmów maszyny do szycia. 

Sprawdzanie  umiej

ę

tno

ś

ci  praktycznych  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

podczas obserwacji czynno

ś

ci uczniów w trakcie wykonywania 

ć

wicze

ń

.  

W  czasie  realizacji  zada

ń

  praktycznych  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

zwraca

ć

 na: 

−  dobieranie 

ś

ciegów r

ę

cznych i szwów technologicznych, 

−  posługiwanie si

ę

 dokumentacj

ą

 techniczno-technologiczn

ą

−  szycie po liniach o zró

Ŝ

nicowanym stopniu trudno

ś

ci, 

−  obróbk

ę

 w

ę

złów technologicznych o zło

Ŝ

onej budowie, 

−  przestrzeganie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska podczas obsługi maszyn 

do szycia oraz ich czyszczenia i konserwacji. 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów,  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu jednostki, nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 poziom wykonania 

ć

wicze

ń

 oraz 

wyniki sprawdzianów ustnych i pisemnych. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

87 

Moduł 743 [01]. Z4 
Przemysłowa produkcja odzie

Ŝ

 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  charakteryzowa

ć

 zadania przemysłu odzie

Ŝ

owego, 

−  okre

ś

la

ć

 zadania przedsi

ę

biorstwa odzie

Ŝ

owego, 

−  stosowa

ć

 

zasady 

organizowania 

procesu 

produkcyjnego  

w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym, 

−  stosowa

ć

 terminologi

ę

 dotycz

ą

c

ą

 procesu produkcji odzie

Ŝ

y, 

−  charakteryzowa

ć

  proces  technologiczny  w  krojowni,  szwalni  

i prasowalni, 

−  rozró

Ŝ

nia

ć

 typy produkcji konfekcyjnej, 

−  okre

ś

la

ć

  zasady  organizowania  stanowisk  pracy  w poszczególnych 

fazach 

procesu 

technologicznego 

zgodnie 

przepisami 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii, 

−  rozró

Ŝ

nia

ć

  metody  i  systemy  organizowania  przemysłowej  produkcji  

odzie

Ŝ

y, 

−  okre

ś

la

ć

  ró

Ŝ

nice  mi

ę

dzy  przemysłowym  a  miarowo  –  usługowym 

wytwarzaniem odzie

Ŝ

y, 

−  charakteryzowa

ć

  zasady  opracowywania  dokumentacji  techniczno–  

technologicznej, 

−  okre

ś

la

ć

  czynno

ś

ci  wynikaj

ą

ce  z  graficznego  zapisu  w

ę

złów 

technologicznych w wyrobie odzie

Ŝ

owym, 

−  stosowa

ć

 zasady normowania czasu pracy, 

−  kontrolowa

ć

  przebieg  procesu  wytwarzania  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  

i  bieli

ź

niarskich  w  odniesieniu  do  dokumentacji  techniczno– 

technologicznej, 

−  okre

ś

la

ć

 

zasady 

składowania 

przechowywania 

materiałów  

i wyrobów gotowych,  

−  charakteryzowa

ć

 transport wewn

ą

trzzakładowy materiałów, wykrojów, 

półfabrykatów  i  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  zgodnie  z  obowi

ą

zuj

ą

cymi 

przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, 

−  charakteryzowa

ć

 

zagro

Ŝ

enia 

zwi

ą

zane 

transportem 

wewn

ą

trzzakładowym, 

−  szy

ć

 

wyroby 

odzie

Ŝ

owe 

według 

dokumentacji 

techniczno– 

technologicznej, 

−  okre

ś

la

ć

 zasady wykonywania zada

ń

 w zespole produkcyjnym, 

−  przestrzega

ć

  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

88 

2. Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

liczba godzin  

na realizacj

ę

 

743[01].Z4.01 

Organizowanie procesu produkcyjnego  
w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym 

 40 

743 [01].Z4.02 

Opracowywanie dokumentacji procesu 
produkcyjnego odzie

Ŝ

100 

743[01].Z4.03 

Wykonywanie operacji technologicznych  
w procesie wytwarzania wyrobów odzie

Ŝ

owych  

256 

                                                                                             Razem  

396 

 
 

3. Schemat układu jednostek modułowych 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

743[01].Z4 

Przemysłowa produkcja odzie

Ŝ

743[01].Z4.03 

Wykonywanie operacji technologicznych  

w procesie wytwarzania wyrobów 

odzie

Ŝ

owych  

743[01].Z4.02 

Opracowywanie dokumentacji procesu 

produkcyjnego odzie

Ŝ

743[01].Z4.01 

Organizowanie procesu produkcyjnego  

w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

89 

4. Literatura 

Białczak  B.:  Maszyny  i  urz

ą

dzenia  w  przemy

ś

le  odzie

Ŝ

owym.  WSiP, 

Warszawa 1999 
Czy

Ŝ

ewski H.: Krawiectwo. WSiP, Warszawa 1996 

Grudzewski W., Hejduk I.: Metody projektowania systemów zarz

ą

dzania. 

C.P. i Delfin sp.z o.o., Warszawa 2004 
Kazik R., Krawczyk J.: Technologia odzie

Ŝ

y. WSiP, Warszawa 1998 

Parafianowicz Z.: Słownik odzie

Ŝ

owy. WSiP, Warszawa 1999 

Samek P.: Krawiectwo – Technologia. WSiP, Warszawa 1999 
Tymolewska  B.:  Maszynoznawstwo  odzie

Ŝ

owe.  Zeszyt 

ć

wicze

ń

.  SOP, 

Toru

ń

 1996 

Wo

ź

niczka B.: Technologia wytwarzania odzie

Ŝ

y. Zeszyt 

ć

wicze

ń

. SOP, 

Toru

ń

 1998 

Normy z zakresu odzie

Ŝ

ownictwa 

Czasopisma: Odzie

Ŝ

 

 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

90 

Jednostka modułowa 743[01].Z4.01 
Organizowanie procesu produkcyjnego  
w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  scharakteryzowa

ć

 zadania przedsi

ę

biorstwa odzie

Ŝ

owego, 

−  okre

ś

li

ć

 struktur

ę

 organizacyjn

ą

 przedsi

ę

biorstwa odzie

Ŝ

owego, 

−  scharakteryzowa

ć

 proces produkcji odzie

Ŝ

y, 

−  scharakteryzowa

ć

 typy produkcji konfekcyjnej, 

−  dobra

ć

  metody  organizacji  produkcji  odzie

Ŝ

y  do  typów  produkcji 

konfekcyjnej, 

−  rozró

Ŝ

ni

ć

 systemy organizacji produkcji odzie

Ŝ

y, 

−  scharakteryzowa

ć

  zadania  podstawowych  działów  produkcyjnych  

w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym, 

−  scharakteryzowa

ć

 

zasady 

współpracy 

podstawowych 

działów 

produkcyjnych w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym, 

−  okre

ś

li

ć

  rodzaje  stanowisk  pracy  w  podstawowych  działach 

produkcyjnych, 

−  zorganizowa

ć

 

stanowiska 

produkcyjne 

krojowni, 

szwalni, 

prasowalni  i  wyko

ń

czalni  zgodnie  z  obowi

ą

zuj

ą

cymi  przepisami 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii, 

−  okre

ś

li

ć

  ró

Ŝ

nice  mi

ę

dzy  przemysłowym  a  miarowo  –  usługowym 

wytwarzaniem odzie

Ŝ

y, 

−  zastosowa

ć

 metody kontroli jako

ś

ci w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym, 

−  zastosowa

ć

 zasady zarz

ą

dzania przez jako

ść

−  okre

ś

li

ć

  zasady  magazynowania  materiałów  odzie

Ŝ

owych,  dodatków 

krawieckich  i  gotowych  wyrobów,  zgodnie  z  obowi

ą

zuj

ą

cymi 

przepisami 

bezpiecze

ń

stwa 

higieny 

pracy 

oraz 

ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej, 

−  scharakteryzowa

ć

 zasady transportu wewn

ę

trznego, 

−  scharakteryzowa

ć

 zagro

Ŝ

enia zwi

ą

zane z transportem wewn

ę

trznym, 

−  scharakteryzowa

ć

  zasady  komputerowego  wspomagania  prac 

dotycz

ą

cych organizacji produkcji w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym, 

−  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska  w  przedsi

ę

biorstwie 

odzie

Ŝ

owym. 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

91 

2. Materiał nauczania 

Zadania przemysłu odzie

Ŝ

owego. 

Struktura organizacyjna przedsi

ę

biorstwa odzie

Ŝ

owego. 

Zadania  podstawowych  działów  produkcyjnych  w  przedsi

ę

biorstwie 

odzie

Ŝ

owym. 

Charakterystyka procesu produkcyjnego. 
Organizacja procesu produkcyjnego w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym. 

Typy produkcji. 
Metody i systemy organizacji produkcji odzie

Ŝ

y. 

Organizacja stanowiska pracy. 
Zasady zarz

ą

dzania przez jako

ść

 w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym. 

Kontrola jako

ś

ci produkcji odzie

Ŝ

y i gotowego wyrobu. 

Organizacja  transportu  wewn

ą

trzzakładowego  w  przedsi

ę

biorstwie 

odzie

Ŝ

owym. 

Zasady magazynowania materiałów odzie

Ŝ

owych, dodatków krawieckich 

i gotowych wyrobów. 
Komputerowe  wspomaganie  prac  dotycz

ą

cych  organizacji  produkcji 

odzie

Ŝ

y w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym. 

Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

ś

rodowiska  oraz 

ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej 

obowi

ą

zuj

ą

ce 

przedsi

ę

biorstwie 

odzie

Ŝ

owym. 

 

3. 

Ć

wiczenia  

  Analizowanie 

schematów 

organizacyjnych 

przedsi

ę

biorstw 

odzie

Ŝ

owych.  

  Okre

ś

lanie 

zada

ń

 

produkcyjnych 

podstawowych 

działach 

produkcyjnych w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym. 

  Dobieranie  metod  organizacji  produkcji  odzie

Ŝ

y  do  typów  produkcji 

odzie

Ŝ

y oraz ró

Ŝ

nych asortymentów odzie

Ŝ

y. 

  Planowanie 

organizacji 

wyposa

Ŝ

enia 

stanowisk 

pracy  

w  poszczególnych  działach  produkcji  przedsi

ę

biorstwa  odzie

Ŝ

owego, 

zgodnie  z  zasadami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej, ochrony 

ś

rodowiska oraz wymaganiami ergonomii. 

  Okre

ś

lanie  zasad  zarz

ą

dzania  przez  jako

ść

  w  przedsi

ę

biorstwie 

odzie

Ŝ

owym. 

  Opracowywanie 

etapów 

procesu 

produkcyjnego 

odzie

Ŝ

y  

w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Dokumentacja procesu produkcyjnego. 
Ksi

ę

ga jako

ś

ci z procedurami i instrukcjami stanowiskowymi. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

92 

Katalogi maszyn i urz

ą

dze

ń

 odzie

Ŝ

owych. 

Katalogi maszyn i urz

ą

dze

ń

 transportowych. 

Plansze  przedstawiaj

ą

ce  struktur

ę

  organizacyjn

ą

  przedsi

ę

biorstw 

odzie

Ŝ

owych. 

Zestawy norm. 
Modele maszyn szwalniczych. 
Oprzyrz

ą

dowanie maszyn szwalniczych. 

Foliogramy 

przedstawiaj

ą

ce 

podział 

procesu 

produkcyjnego  

w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym. 

Foliogramy  przedstawiaj

ą

ce  schematy  systemów  organizacji  produkcji 

odzie

Ŝ

y. 

Film  dydaktyczny  obrazuj

ą

cy  organizacj

ę

  pracy  w  magazynie,  krojowni, 

szwalni, prasowalni i wyko

ń

czalni. 

Techniczne 

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki. 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  organizacji 

procesu  produkcyjnego  w  przedsi

ę

biorstwie  odzie

Ŝ

owym.  Podczas  

zaj

ęć

 

uczniowie 

zapoznaj

ą

 

si

ę

 

ze 

struktur

ą

 

organizacyjn

ą

 

przedsi

ę

biorstwa  odzie

Ŝ

owego,  zadaniami  podstawowych  działów 

produkcyjnych,  metodami  i  systemami  organizacji  produkcji  odzie

Ŝ

y, 

przebiegiem  procesu  technologicznego,  zasadami  zarz

ą

dzania  przez 

jako

ść

  oraz  warunkami  składowania  i  przechowywania  wyrobów 

odzie

Ŝ

owych. 

Podczas 

realizacji 

programu 

jednostki 

nale

Ŝ

wykorzysta

ć

 

umiej

ę

tno

ś

ci uczniów opanowane podczas realizacji programu jednostki  

modułowej  743[01].O1.01  Przestrzeganie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  

i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska  

i modułu 743[01].Z3 Technologia kroju i szycia. 

W  procesie  dydaktycznym  powinny  by

ć

  zastosowane  nast

ę

puj

ą

ce 

metody  nauczania:  pokaz  z  obja

ś

nieniem,  dyskusja  dydaktyczna, 

metoda  tekstu  przewodniego,  metoda  projektów  oraz 

ć

wiczenia 

praktyczne. 

Wskazane  jest  zorganizowanie    wycieczki  dydaktycznej  do 

przemysłowego  zakładu  odzie

Ŝ

owego  w  celu  zapoznania  uczniów  

z  przebiegiem  procesu  technologicznego,  warunkami  składowania, 
przechowywania  materiałów  i  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  oraz  obserwacji 

pracy na stanowiskach w podstawowych działach produkcyjnych. 

Zaj

ę

cia  dydaktyczne  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  grupach  do  15  osób,  

warsztatach 

szkolnych 

wyposa

Ŝ

onych 

niezb

ę

dne 

ś

rodki 

dydaktyczne. 

Ć

wiczenia praktyczne mog

ą

 by

ć

 realizowane indywidualnie 

lub w zespołach 2 - 4 osobowych.  

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

93 

Podczas  realizacji  programu  jednostki  uczniowie  powinni  mie

ć

 

mo

Ŝ

liwo

ść

 korzystania  z  literatury  zawodowej,  norm, katalogów  i  innych 

ź

ródeł informacji. 

 

6.  Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno 

odbywa

ć

  si

ę

  systematycznie  przez  cały  czas  realizacji  programu 

jednostki modułowej na podstawie ustalonych kryteriów. 

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  niezb

ę

dne  do  realizacji  zada

ń

 

praktycznych  mog

ą

  by

ć

  sprawdzane  za  pomoc

ą

  sprawdzianów  ustnych  

i  pisemnych  oraz  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych.  Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne 

proponuje  si

ę

  sprawdza

ć

  podczas  obserwacji  czynno

ś

ci  wykonywanych 

przez uczniów w trakcie realizacji 

ć

wicze

ń

 praktycznych. 

Podczas  obserwacji  pracy  uczniów  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

zwraca

ć

 na: 

-  okre

ś

lanie 

zada

ń

 

produkcyjnych 

podstawowych 

działach 

produkcyjnych przedsi

ę

biorstwa odzie

Ŝ

owego, 

-  rozró

Ŝ

nianie metod i systemów organizacji produkcji odzie

Ŝ

y, 

-  planowanie  organizacji  i  wyposa

Ŝ

enia  stanowisk  pracy  w  działach 

produkcyjnych  zgodnie  z  przepisami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy, 

ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej,  ochrony 

ś

rodowiska  i  wymaganiami 

ergonomii, 

-  okre

ś

lanie zasad zarz

ą

dzania przez jako

ść

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu jednostki modułowej, nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 wyniki sprawdzianów 

ustnych  i  pisemnych,  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych,  poziom  wykonania 

ć

wicze

ń

  praktycznych  oraz  wykonanie  i  prezentacj

ę

  projektów. 

Ocenianie powinno by

ć

 zgodne z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 skal

ą

 ocen. 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

94 

Jednostka modułowa 743[01].Z4.02 
Opracowywanie dokumentacji procesu 
produkcyjnego odzie

Ŝ

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  okre

ś

li

ć

 elementy składowe dokumentacji procesu produkcyjnego, 

−  scharakteryzowa

ć

  elementy  składowe  dokumentacji  technicznej 

wzoru odzie

Ŝ

y, 

−  scharakteryzowa

ć

  elementy  składowe  dokumentacji  techniczno– 

technologicznej, 

−  okre

ś

li

ć

 

zasady 

opracowywania 

dokumentacji 

techniczno– 

technologicznej, 

−  wykona

ć

 

wybrane 

elementy 

dokumentacji 

techniczno– 

technologicznej gotowego wyrobu odzie

Ŝ

owego lub bieli

ź

niarskiego, 

−  zastosowa

ć

  informacje  zawarte  w  dokumentacji  techniczno– 

technologicznej  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  i  bieli

ź

niarskich  oraz  na 

przywieszkach wyrobów gotowych, 

−  okre

ś

li

ć

  kolejne  czynno

ś

ci  wynikaj

ą

ce  z  graficznego  zapisu  w

ę

złów 

technologicznych w wyrobie odzie

Ŝ

owym i bieli

ź

niarskim, 

−  zastosowa

ć

 normy 

ś

ciegów i szwów, 

−  wykona

ć

 

schemat 

strukturalny 

wyrobu 

odzie

Ŝ

owego 

lub 

bieli

ź

niarskiego, 

−  zastosowa

ć

 zasady normowania zu

Ŝ

ycia materiałów odzie

Ŝ

owych, 

−  wykona

ć

  układy  szablonów  zgodnie  z  planem  produkcji  wyrobów 

odzie

Ŝ

owych, 

−  wskaza

ć

  ró

Ŝ

nice  mi

ę

dzy  przemysłowym  a  usługowym  normowaniem 

materiałów, 

−  obliczy

ć

  norm

ę

  zu

Ŝ

ycia  materiałów  dla  pojedynczej  sztuki  odzie

Ŝ

y  

i dla partii wyrobów, 

−  wykona

ć

  dokumentacj

ę

  konstrukcji  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  lub 

bieli

ź

niarskich, 

−  okre

ś

li

ć

 zasady normowania czasu pracy w przemy

ś

le odzie

Ŝ

owym, 

−  scharakteryzowa

ć

  elementy  składowe  dokumentacji  organizacyjno– 

produkcyjnej, 

−  okre

ś

li

ć

 

zasady 

opracowania 

dokumentacji 

organizacyjno– 

produkcyjnej, 

−  odczyta

ć

  zadania  produkcyjne  zawarte  w  karcie  operacji  stanowiska 

pracy, przedstawione w formie graficznej i opisowej, 

−  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 dokumentacj

ą

 organizacyjno – produkcyjn

ą

−  sporz

ą

dzi

ć

  kalkulacj

ę

  kosztów  zwi

ą

zanych  z  wykonaniem  wyrobu 

odzie

Ŝ

owego, 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

95 

−  zaplanowa

ć

 formy współpracy w zespole, 

−  scharakteryzowa

ć

  zasady  stosowania  programu  komputerowego 

wspomagaj

ą

cego proces przygotowania produkcji odzie

Ŝ

y. 

 

2. Materiał nauczania 

Rodzaje dokumentacji procesu produkcyjnego. 
Skrócona dokumentacja techniczna wzoru odzie

Ŝ

y. 

Dokumentacja  techniczno  –  technologiczna  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  

i bieli

ź

niarskich. 

Etapy wykonywania dokumentacji techniczno – technologicznej. 
Dokumentacja konstrukcji wyrobu odzie

Ŝ

owego. 

Dokumentacja  normowania  materiałów  odzie

Ŝ

owych  w  produkcji 

przemysłowej. 
Dokumentacja organizacyjno – produkcyjna. 
Zasady normowania pracy. 
Organizacja pracy zespołów pracowniczych. 
 

3. 

Ć

wiczenia  

  Analizowanie dokumentacji procesu produkcyjnego odzie

Ŝ

y. 

  Wykonywanie 

wybranych 

elementów 

skróconej 

dokumentacji 

technicznej wzoru odzie

Ŝ

y. 

  Wykonywanie schematu strukturalnego wyrobu odzie

Ŝ

owego. 

  Wykonywanie 

schematu 

w

ę

zła 

technologicznego 

wyrobu 

odzie

Ŝ

owego. 

  Opracowywanie 

uproszczonej 

dokumentacji 

techniczno– 

technologicznej wyrobu odzie

Ŝ

owego lub bieli

ź

niarskiego. 

  Wykonywanie 

dokumentacji 

konstrukcji 

wyrobu 

odzie

Ŝ

owego  

lub bieli

ź

niarskiego. 

  Wykonywanie  układów  szablonów  zgodnie  z  planem  produkcji 

wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

  Ustalanie  normy  zu

Ŝ

ycia  materiałów  odzie

Ŝ

owych  dla  okre

ś

lonego 

wyrobu odzie

Ŝ

owego. 

  Odczytywanie  informacji  zawartych  w  dokumentacji  organizacyjno– 

produkcyjnej wyrobu odzie

Ŝ

owego. 

  Sporz

ą

dzanie  kalkulacji  kosztów  zwi

ą

zanych  z  wykonywaniem 

okre

ś

lonego wyrobu odzie

Ŝ

owego. 

  

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Teksty przewodnie. 
Katalogi maszyn i urz

ą

dze

ń

 odzie

Ŝ

owych. 

Przykładowe karty operacji stanowiska roboczego. 
Wzory dokumentów obowi

ą

zuj

ą

cych w zakładach odzie

Ŝ

owych. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

96 

Zestawy norm. 
Plansze  przedstawiaj

ą

ce  elementy  składowe  dokumentacji  procesu 

produkcyjnego. 
Skrócona dokumentacja techniczna wzoru odzie

Ŝ

y. 

Dokumentacja techniczno – technologiczna wyrobu odzie

Ŝ

owego. 

Dokumentacja konstrukcji wyrobu odzie

Ŝ

owego. 

Dokumentacja zu

Ŝ

ycia materiałów odzie

Ŝ

owych. 

Dokumentacja organizacyjno – produkcyjna. 
Modele ró

Ŝ

nych asortymentów odzie

Ŝ

y. 

Manekiny. 
Zestaw foliogramów z symbolami graficznymi w

ę

złów technologicznych. 

Foliogramy 

przedstawiaj

ą

ce 

schematy 

strukturalne 

wyrobów 

odzie

Ŝ

owych. 

Foliogramy  z  graficznymi  znakami  informacyjnymi  dotycz

ą

cymi 

termicznej obróbki odzie

Ŝ

y. 

Foliogramy  przedstawiaj

ą

ce  stopniowanie  szablonów  podstawowych 

asortymentów odzie

Ŝ

y. 

Foliogramy układów szablonów. 
Film  dydaktyczny  dotycz

ą

cy  zasad  opracowywania  dokumentacji 

procesu produkcyjnego. 
Programy 

komputerowe 

wspomagaj

ą

ce 

prace 

zwi

ą

zane  

z przygotowaniem produkcji odzie

Ŝ

y. 

Techniczne 

ś

rodki  kształcenia:  rzutnik  pisma,  komputer,  projektor 

komputerowy. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  jest  kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci 

odczytywania 

opracowywania 

dokumentacji 

techniczno– 

technologicznej, 

dokumentacji 

dotycz

ą

cej 

zu

Ŝ

ycia 

materiałów 

odzie

Ŝ

owych 

oraz 

dokumentacji 

organizacyjno 

– 

produkcyjnej  

w  przedsi

ę

biorstwie  odzie

Ŝ

owym.  Realizacja  programu  jednostki 

powinna  by

ć

  poprzedzona  przypomnieniem  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci 

opanowanych 

przez 

uczniów 

trakcie 

realizacji 

modułów: 

743[01].Z1Podstawy  projektowania  odzie

Ŝ

y,  743[01].Z2  Formy  odzie

Ŝ

y, 

743[01].Z3 Technologia kroju i szycia . 

W  procesie  nauczania  –  uczenia  si

ę

  nale

Ŝ

y  stosowa

ć

  nast

ę

puj

ą

ce 

metody  nauczania:  pokaz  z  obja

ś

nieniem,  dyskusj

ę

  dydaktyczn

ą

,  tekst 

przewodni, metod

ę

 projektów oraz 

ć

wiczenia praktyczne. 

Wskazane jest, aby uczniowie w ramach opracowywanych projektów 

sporz

ą

dzali  dokumentacj

ę

  techniczno  –  technologiczn

ą

  wyrobu 

odzie

Ŝ

owego  lub  bieli

ź

niarskiego,  dokumentacj

ę

  konstrukcji  wyrobu 

odzie

Ŝ

owego  oraz  wykonywali  układy  szablonów  w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od 

rodzaju  materiału,  asortymentu  i  fasonu  wyrobu.  Zaj

ę

cia  nale

Ŝ

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

97 

prowadzi

ć

  w  pracowni  wyposa

Ŝ

onej  w  niezb

ę

dne 

ś

rodki  dydaktyczne  

w  grupach  do  15  osób  na  indywidualnych  stanowiskach  pracy. 

Ć

wiczenia  praktyczne  mog

ą

  by

ć

  prowadzone  indywidualnie  lub  

w  zespołach  2-4  osobowych.  W  czasie  zaj

ęć

  uczniowie  powinni  mie

ć

 

mo

Ŝ

liwo

ść

  korzystania  z  literatury  zawodowej,  norm,  czasopism, 

katalogów, instrukcji oraz innych 

ź

ródeł informacji. 

 
6.  Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno 

odbywa

ć

  si

ę

  systematycznie,  przez  cały  czas  realizacji  programu 

jednostki modułowej na podstawie ustalonych kryteriów.  

 Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  niezb

ę

dne  do  realizacji 

ć

wicze

ń

 

praktycznych  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  za  pomoc

ą

  sprawdzianów  ustnych  

i  pisemnych  oraz  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych.  Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne 

proponuje  si

ę

  sprawdza

ć

  obserwuj

ą

c  czynno

ś

ci  wykonywane  przez 

uczniów podczas realizacji 

ć

wicze

ń

Obserwuj

ą

c  czynno

ś

ci  ucznia  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  

i dokonuj

ą

c oceny jego pracy szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwróci

ć

 na: 

−  organizowanie stanowiska pracy zgodnie z zasadami bezpiecze

ń

stwa 

i higieny pracy i wymaganiami ergonomii, 

−  wykonywanie elementów dokumentacji technicznej wzoru odzie

Ŝ

y, 

−  wykonywanie schematu strukturalnego wyrobu odzie

Ŝ

owego, 

−  wykonywanie 

schematu 

w

ę

zła 

technologicznego 

wyrobu 

odzie

Ŝ

owego, 

−  obliczanie  zu

Ŝ

ycia  materiałów  odzie

Ŝ

owych  i  dodatków  krawieckich 

dla okre

ś

lonego wyrobu odzie

Ŝ

owego, 

−  posługiwanie si

ę

 dokumentacj

ą

 techniczno – technologiczn

ą

−  posługiwanie si

ę

 dokumentacj

ą

 organizacyjno – produkcyjn

ą

−  prezentacj

ę

 opracowanych projektów. 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów,  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu jednostki modułowej, nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

 wyniki sprawdzianów 

ustnych  i  pisemnych,  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  oraz  poziom 

wykonanych 

ć

wicze

ń

  i  projektów.  Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

 

uczniów powinno odbywa

ć

 si

ę

 zgodnie z obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 skal

ą

 ocen. 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

98 

Jednostka modułowa 743[01].Z4.03 
Wykonywanie operacji technologicznych  
w procesach wytwarzania wyrobów odzie

Ŝ

owych  

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  zorganizowa

ć

  stanowisko  produkcji  odzie

Ŝ

y  zgodnie  z  przepisami 

bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej,  ochrony 

ś

rodowiska i wymaganiami ergonomii, 

−  okre

ś

li

ć

  zasady  organizacji  stanowisk  roboczych  w poszczególnych 

fazach procesu technologicznego, 

−  dobra

ć

 

maszyny 

urz

ą

dzenia 

do 

kolejnych 

faz 

procesu 

technologicznego, 

−  przewidzie

ć

 zagro

Ŝ

enia wyst

ę

puj

ą

ce w procesie produkcyjnym, 

−  odczyta

ć

  zadania  produkcyjne  zawarte  w  karcie  operacji  stanowiska 

pracy, przedstawione w formie graficznej i opisowej, 

−  sporz

ą

dzi

ć

  rysunek  układu  szablonów  na  tkaninie  uwzgl

ę

dniaj

ą

wła

ś

ciwo

ś

ci konfekcyjne materiałów odzie

Ŝ

owych, 

−  wykroi

ć

 elementy odzie

Ŝ

y, 

−  skompletowa

ć

 poszczególne wykroje, 

−  zastosowa

ć

 zasady ł

ą

czenia elementów odzie

Ŝ

y, 

−  wykona

ć

  proste  i  zło

Ŝ

one  w

ę

zły  technologiczne  na  elementach 

odzie

Ŝ

y, 

−  uszy

ć

 

wyroby 

odzie

Ŝ

owe 

według 

dokumentacji 

techniczno– 

technologicznej, 

−  wykona

ć

 ró

Ŝ

nego rodzaju zapi

ę

cia, 

−  zastosowa

ć

 zasady wyko

ń

czenia wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  dokona

ć

 obróbki wyko

ń

czeniowej wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  wykona

ć

 elementy ozdobne w odzie

Ŝ

y, 

−  wszy

ć

 ró

Ŝ

nego rodzaju r

ę

kawy, 

−  zszy

ć

 wykrojone elementy skóry, 

−  uło

Ŝ

y

ć

 szablony na powierzchni błamu lub na łatach skór licowych, 

−  zastosowa

ć

 zasady współpracy w zespole produkcyjnym, 

−  dokona

ć

 kontroli mi

ę

dzyoperacyjnej, 

−  okre

ś

li

ć

  zasady 

przeprowadzania 

kontroli 

gotowego 

wyrobu 

odzie

Ŝ

owego, 

−  dokona

ć

 klasyfikacji gatunkowej wyrobu odzie

Ŝ

owego, 

−  okre

ś

li

ć

 systemy organizacji produkcji w szwalni i metody pracy, 

−  przewidzie

ć

 

konsekwencje 

nieprzestrzegania 

przepisów 

bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz 

wymaga

ń

 ergonomii w trakcie realizacji zada

ń

 zawodowych. 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

99 

2. Materiał nauczania 

Zasady organizacji stanowiska pracy. 
Proces wykrawania elementów odzie

Ŝ

y. 

Zasady ł

ą

czenia elementów odzie

Ŝ

y. 

W

ę

zły technologiczne. 

Dokumentacja techniczno – technologiczna. 
Systemy organizacji produkcji. 
Zespół produkcyjny. 
Rodzaje zapi

ęć

 odzie

Ŝ

y. 

Sposoby wyko

ń

czenia odzie

Ŝ

y. 

Elementy ozdobne odzie

Ŝ

y. 

Zasady ł

ą

czenia elementów ze skóry. 

Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej, 

ochrony 

ś

rodowiska  oraz  wymagania  ergonomii  dotycz

ą

ce  wytwarzania 

wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Przygotowywanie  układu  szablonów  zastosowaniem  programu 

komputerowego. 

  Wykonywanie  ró

Ŝ

nych  rodzajów  układu  szablonów  z  zastosowaniem 

programu komputerowego. 

  Zaznaczanie punktów monta

Ŝ

owych na wykrojach. 

  Dobieranie przyborów, narz

ę

dzi i maszyn do krojenia i szycia. 

  Wykonywanie  wykrojów  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  z  uwzgl

ę

dnieniem 

dodatków na szwy i obr

ę

by.  

  Wykonywanie  w

ę

złów  technologicznych  w  wyrobach  odzie

Ŝ

owych 

zgodnie z kart

ą

 operacji. 

  Opracowywanie  dokumentacji  techniczno  –  technologicznej  wyrobów 

odzie

Ŝ

owych. 

  Odczytywanie zada

ń

 produkcyjnych zawartych w karcie operacji. 

  Dokonywanie klasyfikacji gatunkowej wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Plansze układów kroju. 
Narz

ę

dzia i przybory do krojenia. 

Maszyny do szycia wraz z oprzyrz

ą

dowaniem. 

ś

urnale mody dzieci

ę

cej, kobiecej i m

ę

skiej. 

Fotografie i rysunki ubiorów na sylwetkach. 
Dokumentacja techniczno-technologiczna. 
Manekiny krawieckie. 
Lustro. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

100 

Programy komputerowe do stopniowania szablonów. 
Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej, 

ochrony 

ś

rodowiska. 

Techniczne 

ś

rodki kształcenia. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Realizacja  programu  jednostki  modułowej  ma  na  celu  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci  wykonywania  operacji  technologicznych  w  procesach 

wytwarzania  wyrobów  odzie

Ŝ

owych.  Program  jednostki  obejmuje  tre

ś

ci 

dotycz

ą

ce  organizacji  procesu  produkcyjnego  w  szwalni.  Uczniowie 

podczas  zaj

ęć

  zapoznaj

ą

  si

ę

  z  organizacj

ą

  stanowisk  pracy  

w  poszczególnych  fazach  procesu  technologicznego,  przebiegiem 
procesu  technologicznego,  organizacj

ą

  pracy  w  zespole  produkcyjnym  

i  metodami  kontroli  wyrobów  odzie

Ŝ

owych.  Szczególnie  wa

Ŝ

ne  jest 

opanowanie 

przez 

uczniów 

umiej

ę

tno

ś

ci 

wykonywania 

w

ę

złów 

technologicznych  oraz  obróbki  technologicznej  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  

i bieli

ź

nianych. 

procesie 

nauczania-uczenia 

si

ę

 

zaleca 

si

ę

 

stosowanie 

nast

ę

puj

ą

cych  metod  nauczania:  pokazu  z  instrukta

Ŝ

em,  tekstu 

przewodniego  oraz 

ć

wicze

ń

  praktycznych.  Szczególnie  zaleca  si

ę

 

stosowanie 

ć

wicze

ń

,  podczas  których  uczniowie  b

ę

d

ą

  mogli  doskonali

ć

 

umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania form, stopniowania szablonów, wykonywania 

prostych i zło

Ŝ

onych w

ę

złów technologicznych dla okre

ś

lonych wyrobów 

odzie

Ŝ

y.  Nabyte  umiej

ę

tno

ś

ci  ułatwi

ą

  uczniom  zaplanowanie  prac 

zwi

ą

zanych  z  wytwarzaniem  odzie

Ŝ

y,  racjonalne  gospodarowanie 

surowcami i sprz

ę

tem oraz samodzielne wytwarzanie prostych wyrobów 

odzie

Ŝ

owych. 

Zaj

ę

cia  dydaktyczne  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  warsztatach  szkolnych 

wyposa

Ŝ

onych  w przybory  do  szycia,  maszyny  szwalnicze,  urz

ą

dzenia  

i  przybory  do  krojenia  oraz  prasowania,  a  tak

Ŝ

e  normy, 

Ŝ

urnale 

i  inne 

ź

ródła  informacji  zawodowej.  Zaj

ę

cia  nale

Ŝ

y  zrealizowa

ć

  

w grupach do 15 osób na indywidualnych stanowiskach pracy. 

Podczas  zaj

ęć

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  kolejno

ść

  realizacji 

poszczególnych  etapów  procesu  technologicznego,  jego  organizacj

ę

zgodno

ść

  wykonywanych  operacji  technologicznych  z  przepisami 

bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

ś

rodowiska,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz wymaganiami ergonomii. 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

101 

6.  Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej,  na  podstawie 
okre

ś

lonych kryteriów. 

Do pomiaru osi

ą

gni

ęć

 uczniów zaleca si

ę

 stosowa

ć

−  sprawdziany ustne, 
−  sprawdziany pisemne, 
−  testy osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

−  obserwacj

ę

     pracy     uczniów     podczas     wykonywania     zada

ń

 

praktycznych. 
Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  zaleca  si

ę

 

sprawdzenie 

umiej

ę

tno

ś

ci 

zakresu 

wykonywania 

w

ę

złów 

technologicznych. 

Pozytywny 

wynik 

sprawdzianu 

powinien 

by

ć

 

warunkiem 

przyst

ą

pienia 

do 

wykonywania 

prostych 

wyrobów 

odzie

Ŝ

owych. 

Sprawdzanie  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

  podczas 

obserwacji pracy uczniów w trakcie wykonywania 

ć

wicze

ń

 praktycznych. 

W procesie oceniania szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwróci

ć

 na: 

−  stosowanie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  i  ochrony 

ś

rodowiska  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

 praktycznych, 

−  dobieranie przyborów, narz

ę

dzi i maszyn do krojenia i szycia, 

−  wykonywanie 

szwów 

technologicznych 

podczas 

wytwarzania 

i wyko

ń

czenia prostych asortymentów odzie

Ŝ

owych, 

−  ł

ą

czenie poszczególnych elementów odzie

Ŝ

y, 

−  poprawno

ść

  i  estetyk

ę

  wykonania  okre

ś

lonych  asortymentów 

odzie

Ŝ

y. 

W  ko

ń

cowej  ocenie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

sprawdzianów  ustnych,  pisemnych  i  praktycznych  oraz  poziom 
wykonania 

ć

wicze

ń

Ponadto, 

uczniowie 

powinni 

samodzielnie 

sprawdza

ć

  wyniki  swojej  pracy  według  przygotowanego  przez 

nauczyciela  arkusza  oceny  post

ę

pów.  Nast

ę

pnie  oceny  dokonuje 

nauczyciel, bior

ą

c pod uwag

ę

 poprawno

ść

, estetyk

ę

 i jako

ść

 wykonania 

zadania. 
 
 
 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

102 

Moduł 743[01].Z5 
Usługi krawieckie 

 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  organizowa

ć

  stanowisko  pracy  zgodnie  z  zasadami  bezpiecze

ń

stwa 

i higieny pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej, ochrony 

ś

rodowiska oraz 

wymaganiami ergonomii, 

−  organizowa

ć

  proces  wytwarzania  odzie

Ŝ

y  w  zakładach  miarowo- 

usługowych, 

−  okre

ś

la

ć

 cechy odzie

Ŝ

y miarowej, 

−  wyró

Ŝ

nia

ć

 kolejne etapy wytwarzania odzie

Ŝ

y miarowej, 

−  charakteryzowa

ć

  operacje  technologiczne  w  procesie  wytwarzania 

wyrobu odzie

Ŝ

owego na miar

ę

−  okre

ś

la

ć

 zasady wykrawania elementów wyrobu, 

−  okre

ś

la

ć

 zasady klejenia elementów wyrobu zgodnie z wymaganiami 

technologicznymi, 

−  wykonywa

ć

 w

ę

zły technologiczne w wyrobie odzie

Ŝ

owym, 

−  ł

ą

czy

ć

 elementy wyrobu miarowego w wyrób gotowy, 

−  posługiwa

ć

 si

ę

 podstawowymi poj

ę

ciami ekonomicznymi, 

−  charakteryzowa

ć

 mechanizmy rynkowe, 

−  okre

ś

la

ć

 relacje mi

ę

dzy popytem, poda

Ŝą

 a cen

ą

−  okre

ś

la

ć

 zasady obliczania progu rentowno

ś

ci wyrobu i jego ceny, 

−  klasyfikowa

ć

 podmioty gospodarcze według normy prawnej, 

−  okre

ś

la

ć

 podstawowe systemy zarz

ą

dzania, 

−  rozró

Ŝ

nia

ć

 

dokumenty 

zwi

ą

zane 

zatrudnieniem 

oraz 

podejmowaniem i wykonywaniem działalno

ś

ci gospodarczej, 

−  okre

ś

la

ć

 obowi

ą

zki i uprawnienia pracodawcy, pracownika i klienta, 

−  sporz

ą

dza

ć

  dokumenty  zwi

ą

zane  podejmowaniem  i  wykonywaniem 

działalno

ś

ci gospodarczej, zatrudnianiem oraz poszukiwaniem pracy.  

 

2. Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

 

Nazwa jednostek modułowych 

Orientacyjna 

liczba godzin 

na realizacj

ę

 

743[01].Z5.01  Organizowanie pracy w krawieckim zakładzie 

usługowym  

 

100 

743[01].Z5.02  Wytwarzanie odzie

Ŝ

y miarowej 

236 

743[01].Z5.03  Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej 

  60 

Razem 

396 

 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

103 

3. Schemat układu jednostek modułowych 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

743[01].Z5 

Usługi krawieckie 

743[01].Z5.03 

Prowadzenie działalno

ś

ci 

gospodarczej 

743[01].Z5.02 

Wytwarzanie odzie

Ŝ

y miarowej 

743[01].Z5.01 

Organizowanie pracy w krawieckim 

zakładzie usługowym 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

104 

4. Literatura 

Doma

ń

ski T.: Tworzenie i rozwój małego przedsi

ę

biorstwa. PWE 1993 

Białczak  B.:  Maszyny  i  urz

ą

dzenia  w  przemy

ś

le  odzie

Ŝ

owym.  WSiP, 

Warszawa 1999 
Czy

Ŝ

ewski H.: Krawiectwo. WSiP, Warszawa 1996 

Gajzler  Z.,  Kowalczyk  K.,  Krysicka  G.:  Konfekcjonowanie  dzianin. 
Cz

ęść

 1. WSiP, Warszawa 1995 

Kazik R., Krawczyk J.: Technologia odzie

Ŝ

y. WSiP, Warszawa 1998 

Komosa A.: Szkolny słownik ekonomiczny. Ekonomik, Warszawa 1992 
Parafianowicz Z.: Słownik odzie

Ŝ

owy. WSiP, Warszawa 1999 

Pietkiewicz E.: Dobre obyczaje. CIM, Warszawa 1997 
Samek P.: Krawiectwo - Technologia. WSiP, Warszawa 1999 
Tymolewska B.: Maszynoznawstwo odzie

Ŝ

owe. Zeszyt 

ć

wicze

ń

. SOP, 

Toru

ń

 1996. 

Wo

ź

niczka B.: Technologia wytwarzania odzie

Ŝ

y. Zeszyt 

ć

wicze

ń

. SOP, 

Toru

ń

 1995 

ś

urakowski F.: Poszukiwanie pomysłu na firm

ę

 i jej uruchomienie. WSiP, 

Warszawa 1999 
Kodeks Pracy 
Przygotowanie  do  wej

ś

cia  na  rynek  pracy.  Polska  Fundacja  O

ś

rodków 

Wspomagania Rozwoju Gospodarczego. OIC Poland, Lublin 1994 
Polskie Normy 
Czasopisma: Odzie

Ŝ

, Twój styl. 

 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

105 

Jednostka modułowa 743[01].Z5.01 
Organizowanie 

pracy  w 

krawieckim 

zakładzie 

usługowym 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  okre

ś

li

ć

 cechy odzie

Ŝ

y miarowej, 

−  zaplanowa

ć

 wyposa

Ŝ

enie pracowni wytwarzania odzie

Ŝ

y na miar

ę

−  scharakteryzowa

ć

 przebieg procesu wytwarzania odzie

Ŝ

y na miar

ę

−  wyró

Ŝ

ni

ć

 etapy wytwarzania odzie

Ŝ

y miarowej, 

−  zorganizowa

ć

  prac

ę

  w  zakładzie  miarowo  –  usługowym  zgodnie  

z  wymaganiami ergonomii, 

−  przyj

ąć

 zamówienie od klienta, 

−  wykona

ć

 pomiary figury klienta w zale

Ŝ

no

ś

ci od rodzaju planowanego 

wyrobu odzie

Ŝ

owego, 

−  przygotowa

ć

  formy  wyrobu  zgodnie  z  rysunkiem  modelowym  

i wymaganiami klienta, 

−  wykona

ć

  rysunek  układu  form  elementów  wyrobu  na  materiale 

z uwzgl

ę

dnieniem rodzaju materiału zasadniczego, 

−  wykroi

ć

 elementy odzie

Ŝ

y, 

−  przygotowa

ć

 wyrób do miary, 

−  dokona

ć

 korekty wyrobu po pierwszej i drugiej przymiarce, 

−  zastosowa

ć

  znaki  umowne  do  oznaczenia  ró

Ŝ

nych  rodzajów 

poprawek po pierwszej i drugiej przymiarce, 

−  zastosowa

ć

 zasady normowania materiałów, 

−  obliczy

ć

 zu

Ŝ

ycie materiałów odzie

Ŝ

owych i dodatków krawieckich, 

−  sporz

ą

dzi

ć

 kalkulacj

ę

 kosztów wytwarzania odzie

Ŝ

y, 

−  zastosowa

ć

 konfekcyjne rozwi

ą

zania przy szyciu odzie

Ŝ

y na miar

ę

 

−  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 

2. Materiał nauczania 

Miarowo – usługowa wytwórczo

ść

 odzie

Ŝ

y. 

Charakterystyka produkcji miarowej. 
Wyposa

Ŝ

enie zakładu miarowo – usługowego. 

Pomiary sylwetki klienta. 
Przygotowanie wyrobu do miary. 
Normowanie zu

Ŝ

ycia materiałów w produkcji miarowej. 

Typy produkcji i metody pracy w produkcji miarowej. 
Znaki umowne okre

ś

laj

ą

ce rodzaj poprawki. 

Techniki szycia konfekcyjnego. 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

106 

 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Analizowanie cech odzie

Ŝ

y szytej na miar

ę

  Opracowywanie  schematu  organizacji  pracy,  wyposa

Ŝ

enia  i  zada

ń

 

zakładów produkuj

ą

cych odzie

Ŝ

 na miar

ę

  Przyjmowanie  od  klienta  zamówienia  na  wykonanie  wyrobu 

odzie

Ŝ

owego. 

  Przeprowadzanie miary zamówionego wyrobu odzie

Ŝ

owego. 

  Obliczanie zu

Ŝ

ycia materiału w produkcji miarowo - usługowej. 

  Sporz

ą

dzanie kalkulacji kosztów odzie

Ŝ

y szytej na miar

ę

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Wzory dokumentów do podj

ę

cia działalno

ś

ci gospodarczej. 

Wzory dokumentów kalkulacji ekonomicznej usług odzie

Ŝ

owych. 

Schemat organizacji i wyposa

Ŝ

enia miarowo – usługowego zakładu 

odzie

Ŝ

owego. 

Schematy przebiegu procesu wytwarzania odzie

Ŝ

y miarowej. 

Schemat przeprowadzania miar i nanoszenia poprawek. 
Katalogi dotycz

ą

ce odzie

Ŝ

y szytej na miar

ę

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  jest  poznanie  przez  uczniów 

organizacji,  wyposa

Ŝ

enia  oraz  działalno

ś

ci  zakładu  krawieckiego 

ś

wiadcz

ą

cego usługi dla klientów.  

W  procesie  nauczania  –  uczenia  si

ę

  powinny  znale

źć

  zastosowanie 

nast

ę

puj

ą

ce  metody  nauczania:  tekstu  przewodniego,  projektów, 

dyskusji  dydaktycznej  oraz 

ć

wicze

ń

  praktycznych.  Nauczyciel  powinien 

przygotowa

ć

 do zaj

ęć

: teksty przewodnie, wzory dokumentów, poradniki 

oraz inne materiały 

ź

ródłowe.  

Uczniowie  korzystaj

ą

c  z  pyta

ń

  prowadz

ą

cych  i  arkuszy 

ć

wicze

ń

 

zawartych  w tekstach  przewodnich  oraz  z  materiałów 

ź

ródłowych, 

samodzielnie  planuj

ą

  i  wykonuj

ą

 

ć

wiczenia,  nauczyciel  obserwuje  

i  analizuje  przebieg  wykonywanych 

ć

wicze

ń

.  Nauczyciel  pełni  rol

ę

 

doradcy i udziela wyja

ś

nie

ń

Ć

wiczenia  nale

Ŝ

y  realizowa

ć

  w  warsztatach  szkolnych,  w  grupach  do 

15  osób  podzielonych  na  zespoły  2  osobowe.  Wskazane  jest 
zorganizowanie  wycieczki  dydaktycznej  do  zakładu  usługowego 
zajmuj

ą

cego  si

ę

  wykonywaniem  odzie

Ŝ

y  na  miar

ę

  oraz  poprawkami 

krawieckimi. 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

107 

6.  Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  na  podstawie  okre

ś

lonych 

kryteriów. 

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  niezb

ę

dne  do  realizacji  zada

ń

 

praktycznych  mog

ą

  by

ć

  sprawdzane  za  pomoc

ą

  testów  osi

ą

gni

ęć

 

szkolnych.  Zadania  w  te

ś

cie  mog

ą

  obejmowa

ć

  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce 

technologii  wytwarzania  odzie

Ŝ

y,  cech  odzie

Ŝ

y  szytej  na  miar

ę

wyposa

Ŝ

enia  pracowni  wytwarzania  odzie

Ŝ

y,  kierunków  post

ę

pu 

technicznego w produkcji odzie

Ŝ

y, zakresu działalno

ś

ci usługowej, zasad 

normowania zu

Ŝ

ycia materiałów. 

Sprawdzanie  umiej

ę

tno

ś

ci  praktycznych  mo

Ŝ

e  by

ć

  realizowane 

w trakcie  obserwacji  czynno

ś

ci  uczniów  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

 

praktycznych. Szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwróci

ć

 na: 

−  organizacj

ę

  stanowisk  pracy  r

ę

cznej  i  maszynowej  w  zakładzie 

miarowo-usługowym, 

−  przygotowywanie i sporz

ą

dzanie dokumentów, 

−  przestrzeganie kolejno

ś

ci prac podczas szycia odzie

Ŝ

y na miar

ę

−  operowanie  zdobyt

ą

  wiedz

ą

  oraz  jej  praktyczne  zastosowanie 

podczas wytwarzania odzie

Ŝ

y miarowej. 

Kontrol

ę

  poprawno

ś

ci  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

 

podczas  realizacji  zada

ń

  i  po  ich  wykonaniu.  Ucze

ń

  powinien 

samodzielnie wykona

ć

 zadanie, dokona

ć

 jego oceny w oparciu o arkusz 

post

ę

pów.  Nauczyciel  dokonuje  kontroli  według  tego  samego  arkusza, 

oceniaj

ą

c  poprawno

ść

  i  staranno

ść

  wykonanego  zadania.  Kontroli 

poprawno

ś

ci  wykonywanych 

ć

wicze

ń

  powinni  dokonywa

ć

  równie

Ŝ

 

uczniowie pracuj

ą

cy w zespołach. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów,  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  sprawdzianów  

i  testów  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych,  poziom  wykonania 

ć

wicze

ń

  oraz 

prezentacj

ę

 projektu. 

Ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  by

ć

  zgodne  z  obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 

skal

ą

 ocen. 

 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

108 

Jednostka 743[01].Z5.02 
Wytwarzanie odzie

Ŝ

y miarowej 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

−  zastosowa

ć

  zasady  składowania  i  przechowywania  materiałów 

odzie

Ŝ

owych i dodatków krawieckich, 

−  wykona

ć

 pomiary krawieckie figury klienta, 

−  dobra

ć

  materiały  i  dodatki  krawieckie  niezb

ę

dne  do  wykonania 

okre

ś

lonego wyrobu odzie

Ŝ

owego, 

−  dobra

ć

 techniki wykonania wyrobu odzie

Ŝ

owego, 

−  dobra

ć

 techniki wykonania dodatków odzie

Ŝ

owych, 

−  obliczy

ć

  ilo

ść

  materiałów  i  dodatków  krawieckich  do  uszycia  wyrobu 

odzie

Ŝ

owego, 

−  wykroi

ć

 elementy wyrobu odzie

Ŝ

owego zgodnie z projektem, 

−  wykroi

ć

 elementy dodatków krawieckich zgodnie z projektem, 

−  dobra

ć

 rodzaje szwów do operacji technologicznych, 

−  obsłu

Ŝ

y

ć

 maszyny szwalnicze, 

−  zastosowa

ć

 

ś

ciegi i szwy w okre

ś

lonej operacji technologicznej, 

−  uszy

ć

 wyroby odzie

Ŝ

owe zgodnie z projektem plastycznym, 

−  dobra

ć

 operacje obróbki termicznej, 

−  zastosowa

ć

  techniki  prasowania  elementów  oraz  gotowych  wyrobów 

odzie

Ŝ

owych, 

−  zastosowa

ć

 operacje obróbki klejowej do elementów odzie

Ŝ

y, 

−  przygotowa

ć

 wyrób odzie

Ŝ

owy do miar, 

−  przeprowadzi

ć

 pierwsz

ą

 i drug

ą

 miar

ę

−  nanie

ść

 poprawki krawieckie podczas miar i po ich dokonaniu, 

−  dobra

ć

 sposoby wyka

ń

czania elementów odzie

Ŝ

y, 

−  oceni

ć

 jako

ść

 materiałów odzie

Ŝ

owych i dodatków krawieckich, 

−  przeprowadzi

ć

 kontrol

ę

 mi

ę

dzyoperacyjn

ą

−  wykona

ć

 odzie

Ŝ

 zgodnie z projektem, 

−  dobra

ć

 dodatki do modeli odzie

Ŝ

y, 

−  sprawdzi

ć

 zgodno

ść

 wykonania wyrobu odzie

Ŝ

owego z projektem, 

−  zastosowa

ć

 techniki szycia konfekcyjnego w szyciu miarowym, 

−  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

109 

2. Materiał nauczania 

Organizacja stanowiska pracy. 
Organizacja pracy i warunki wykonywania odzie

Ŝ

y według projektu. 

Zasady  doboru  materiałów  odzie

Ŝ

owych  i  dodatków  krawieckich  do 

modeli odzie

Ŝ

y. 

Zasady wykonywania miar. 
Zasady krojenia pojedynczych elementów odzie

Ŝ

y. 

Zasady szycia odzie

Ŝ

y według projektu na miar

ę

Kontrola jako

ś

ci odzie

Ŝ

y szytej na miar

ę

Operacje obróbki termicznej odzie

Ŝ

y. 

Konfekcyjne szycie odzie

Ŝ

y na miar

ę

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Przygotowywanie  form  do  rozkroju  elementów  odzie

Ŝ

y  szytej  według 

projektu plastycznego lub na miar

ę

 klienta. 

  Dobieranie   materiałów   odzie

Ŝ

owych   do   wykonania   okre

ś

lonego 

ubioru zgodnie z jego przeznaczeniem.  

  Sporz

ą

dzanie układu form wyrobu odzie

Ŝ

owego na materiale kroju.  

  Wykrawanie poszczególnych elementów wyrobu odzie

Ŝ

owego. 

  Przygotowywanie   maszyn   do   szycia i obróbki termicznej wyrobu 

odzie

Ŝ

owego.  

  Przygotowywanie 

wykonywanie 

pierwszej 

miary 

wyrobu 

odzie

Ŝ

owego.  

  Nanoszenie  poprawek  w  wyrobie  odzie

Ŝ

owym  po  wykonaniu 

pierwszej miary.  

  Przygotowywanie i wykonywanie drugiej miary wyrobu odzie

Ŝ

owego.  

  Nanoszenie  poprawek  w  wyrobie  odzie

Ŝ

owym  po  wykonaniu  drugiej 

miary.  

  Wyka

ń

czanie szytego wyrobu odzie

Ŝ

y według projektu plastycznego.  

  Ocenianie 

jako

ś

ci 

gotowego 

wyrobu 

odzie

Ŝ

owego, 

według 

okre

ś

lonych kryteriów. 

  Szycie modeli stylizowanych i prezentacja kolekcji. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Plansze pomiarów krawieckich. 
Ta

ś

my centymetrowe. 

Plansze 

przedstawiaj

ą

ce 

przeprowadzanie 

pierwszej 

drugiej 

miary krawieckiej. 

ś

urnale  mody  z  odzie

Ŝą

  dzieci

ę

c

ą

,  kobiec

ą

  oraz  m

ę

sk

ą

  wraz 

z fotografiami i rysunkami ubiorów na sylwetkach. 
Manekiny krawieckie. 
Urz

ą

dzenia do prasowania. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

110 

Narz

ę

dzia krojcze. 

Maszyny do szycia. 
Parawany. Lustra. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Realizacja  programu  jednostki  modułowej  ma  na  celu  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci szycia odzie

Ŝ

y na miar

ę

W  procesie  nauczania-uczenia  si

ę

  proponuje  si

ę

  stosowa

ć

  metody: 

tekstu przewodniego, projektów oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych.  

Przed  rozpocz

ę

ciem  prac  zwi

ą

zanych  z  wykonaniem  projektu  nale

Ŝ

okre

ś

li

ć

  temat,  cel,  zakres,  etapy  wykonywania  prac,  terminy  realizacji 

oraz  sposób  prezentacji  projektu  i  opisa

ć

  je  w  kontrakcie  zawieranym 

mi

ę

dzy uczniem a nauczycielem - opiekunem projektu. 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonywania  zada

ń

  nale

Ŝ

y  sprawdzi

ć

 

zgodno

ść

 modelowanych form z projektem plastycznym. 

Proponuje si

ę

, aby zaj

ę

cia realizowane były w warsztatach szkolnych, 

w  grupie  do  15  osób,  na  indywidualnych  stanowiskach  pracy 
wyposa

Ŝ

onych w odpowiednie 

ś

rodki dydaktyczne.  

Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  wskazane  jest 

prezentowanie  filmów  dydaktycznych  oraz  zorganizowanie  wycieczki 
dydaktycznej  do  zakładu  usługowego  w  celu  poznania  całego  procesu 
produkcyjnego wytwarzania odzie

Ŝ

y. 

 

6.  Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na  podstawie 
okre

ś

lonych kryteriów.  

Wiedza  niezb

ę

dna  do  realizacji  zada

ń

  praktycznych  mo

Ŝ

e  by

ć

 

sprawdzana za pomoc

ą

 sprawdzianów ustnych i pisemnych oraz testów 

osi

ą

gni

ęć

 szkolnych. 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  mog

ą

  by

ć

  sprawdzane  poprzez  obserwacj

ę

 

czynno

ś

ci  uczniów  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  praktycznych. 

W trakcie  realizacji  zada

ń

  praktycznych  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

zwróci

ć

 na: 

−  przestrzeganie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  i  ochrony 

ś

rodowiska  podczas  wytwarzania 

odzie

Ŝ

y, 

−  przygotowywanie  i  obsług

ę

  maszyn,  narz

ę

dzi  oraz  przyborów  do 

szycia i obróbki termicznej odzie

Ŝ

y, 

−  przygotowywanie i przeprowadzanie miar, 
−  wykonywanie  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  zgodnie  z  obowi

ą

zuj

ą

cymi 

zasadami. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

111 

Kryteria oceny projektu powinny uwzgl

ę

dnia

ć

−  oryginalno

ść

 szytego modelu odzie

Ŝ

y, 

−  dobór materiałów i dodatków krawieckich, 
−  staranno

ść

 i dokładno

ść

 wykonania wykrojów elementów modelu, 

−  staranno

ść

 i dokładno

ść

 wykonania w

ę

złów technologicznych, 

−  poprawno

ść

 wykonania obróbki termicznej i klejowej, 

−  zgodno

ść

 wykonania modelu odzie

Ŝ

y z projektem plastycznym, 

−  sposób prezentacji wykonanych projektów. 

Uczniowie  powinni  samodzielnie  dokona

ć

  oceny  swojej  pracy, 

przeanalizowa

ć

  popełnione  bł

ę

dy  oraz  zaplanowa

ć

  ewentualne  zmiany 

w nast

ę

pnych projektach. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu  jednostki  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  sprawdzianów  ustnych 

i pisemnych, poziom wykonania 

ć

wicze

ń

 oraz ocen

ę

 projektu. 

 
 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

112 

Jednostka modułowa 743[01].Z5.03 
Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej 

 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 podstawowymi poj

ę

ciami ekonomicznymi, 

−  wyja

ś

ni

ć

 istot

ę

 mechanizmów rynkowych, 

−  okre

ś

li

ć

 relacj

ę

 mi

ę

dzy popytem, poda

Ŝą

 a cen

ą

−  zastosowa

ć

 

zasady 

obliczania 

progu 

rentowno

ś

ci 

wyrobu 

odzie

Ŝ

owego i jego ceny, 

−  wyja

ś

ni

ć

 poj

ę

cia: podmiot gospodarczy, działalno

ść

 gospodarcza, 

−  sklasyfikowa

ć

 podmioty gospodarcze według normy prawnej, 

−  okre

ś

li

ć

 

Ŝ

nice 

mi

ę

dzy 

odzie

Ŝ

owym 

przedsi

ę

biorstwem 

pa

ń

stwowym, spółdzielni

ą

, a spółkami prawa handlowego, 

−  scharakteryzowa

ć

 podstawowe systemy zarz

ą

dzania, 

−  scharakteryzowa

ć

  czynniki  wpływaj

ą

ce  na  struktur

ę

  organizacyjn

ą

 

podmiotu gospodarczego, 

−  zastosowa

ć

 

zasady 

podejmowania 

działalno

ś

ci 

gospodarczej  

i prowadzenia własnego zakładu usług krawieckich, 

−  okre

ś

li

ć

 prawa klienta, 

−  zastosowa

ć

 zasady etyki i kultury zawodu, 

−  zastosowa

ć

  przepisy  Kodeksu  pracy,  dotycz

ą

ce  praw  i  obowi

ą

zków 

pracownika i pracodawcy, 

−  okre

ś

li

ć

 prawa i obowi

ą

zki pracownika zawieraj

ą

cego umow

ę

 o prac

ę

 

i umow

ę

 zlecenie, 

−  rozpozna

ć

 

lokalny 

rynek 

celu 

prowadzenia 

działalno

ś

ci 

gospodarczej 

ś

wiadcz

ą

cej usługi krawieckie, 

−  wyja

ś

ni

ć

 ró

Ŝ

nice mi

ę

dzy leasingiem a kredytem, 

−  przeprowadzi

ć

 prost

ą

 kalkulacj

ę

 kosztów usług krawieckich, 

−  obliczy

ć

 cen

ę

 sprzeda

Ŝ

y wyrobu odzie

Ŝ

owego, 

−  sporz

ą

dzi

ć

 faktur

ę

−  dokona

ć

 analizy jako

ś

ci 

ś

wiadczonych usług krawieckich, 

−  przygotowa

ć

  materiały  promuj

ą

ce  własn

ą

  działalno

ść

  gospodarcz

ą

 

zwi

ą

zan

ą

 ze 

ś

wiadczeniem usług krawieckich, 

−  okre

ś

li

ć

 formy aktywnego poszukiwania pracy. 

 

2. Materiał nauczania 

Prawne i ekonomiczne podstawy prowadzenia działalno

ś

ci gospodarczej 

zwi

ą

zanej ze 

ś

wiadczeniem usług krawieckich. 

Podstawy działalno

ś

ci usługowej w bran

Ŝ

y odzie

Ŝ

owej. 

Prawa klienta. 
Etyka zawodu. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

113 

Promocja usług. 
Zarz

ą

dzanie przez jako

ść

 w zakładzie usługowym. 

Podmiot gospodarczy, działalno

ść

 gospodarcza. 

Aktywne poszukiwanie pracy. 
Rozmowy kwalifikacyjne. 
Kodeks pracy. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Sporz

ą

dzanie kalkulacji ekonomicznej odzie

Ŝ

y szytej na miar

ę

  Sporz

ą

dzanie  za

ś

wiadczenia  o  zamiarze  podj

ę

cia  działalno

ś

ci 

gospodarczej. 

  Wypełnianie wniosku o otwarcie rachunku bankowego. 

  Wypełnianie wniosku o uzyskanie numeru REGON. 

  Obliczanie odsetek od kredytu podj

ę

tego na rozpocz

ę

cie działalno

ś

ci 

gospodarczej. 

  Kalkulowanie ceny sprzeda

Ŝ

y produkowanych wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

  Sporz

ą

dzanie faktury sprzeda

Ŝ

y wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

  Okre

ś

lanie szacunkowe kosztów zwi

ą

zanych z podj

ę

ciem działalno

ś

ci 

gospodarczej. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Wzory  dokumentów  zwi

ą

zanych  z  podejmowaniem  działalno

ś

ci 

gospodarczej. 
Wzory dokumentów kalkulacji ekonomicznej usług odzie

Ŝ

owych. 

Plansze  przedstawiaj

ą

ce  klasyfikacj

ę

  potrzeb,  klasyfikacj

ę

  dóbr  i  usług, 

wykres  krzywej  popytu  i  poda

Ŝ

y,  przykładowe  schematy  struktur 

organizacyjnych,  przykładowy  schemat  wydziału  produkcyjnego,  wzory 
umów i statuty spółek prawa handlowego. 
Techniczne 

ś

rodki kształcenia: rzutnik pisma, komputer, projektor. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  jest  przygotowanie  uczniów  do 

prowadzenia  działalno

ś

ci  gospodarczej  zwi

ą

zanej  ze 

ś

wiadczeniem 

usług  krawieckich  i  zapoznanie  z  działalno

ś

ci

ą

  zakładu  odzie

Ŝ

owego 

ś

wiadcz

ą

cego usługi dla klientów. 

Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  szczególn

ą

  uwag

ę

 

nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na sporz

ą

dzanie  dokumentów  dotycz

ą

cych  prowadzenia 

działalno

ś

ci 

gospodarczej, 

szacowanie 

kosztów 

działalno

ś

ci 

gospodarczej, diagnozowanie zakresu usług odzie

Ŝ

owych. 

Wskazane jest wykorzystanie wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci opanowanych 

przez  uczniów  podczas  realizacji  programu  jednostek  modułowych 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

114 

743[01].Z5.01  Organizowanie  pracy  w  krawieckim  zakładzie  usługowym  
i  743[01].Z5.02 Wytwarzanie odzie

Ŝ

y miarowej. 

W  procesie  nauczania-uczenia  si

ę

  proponuje  si

ę

  zastosowanie 

nast

ę

puj

ą

cych  metod  nauczania:  tekstu  przewodniego,  projektów, 

dyskusji dydaktycznej oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych.  

Nauczyciel  powinien  przygotowa

ć

  do  zaj

ęć

: teksty  przewodnie,  wzory 

dokumentów  kalkulacji  ekonomicznej,  poradniki  oraz  inne  materiały 

ź

ródłowe.  Uczniowie  korzystaj

ą

c  z  pyta

ń

  prowadz

ą

cych  i  arkuszy 

ć

wicze

ń

  zawartych  w  tekstach  przewodnich  oraz  z  materiałów 

ź

ródłowych,  samodzielnie  planuj

ą

  i  wykonuj

ą

 

ć

wiczenia,  nauczyciel 

obserwuje i kontroluje przebieg wykonywanych 

ć

wicze

ń

.  

Ć

wiczenia  nale

Ŝ

y  realizowa

ć

  w  grupach  do  15  osób  podzielonych  na 

zespoły 2 osobowe.  
 

6.  Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  na  podstawie  okre

ś

lonych 

kryteriów. 

Wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  niezb

ę

dne  do  realizacji 

ć

wicze

ń

 

mog

ą

 by

ć

 sprawdzane za pomoc

ą

 testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych. Zadania 

w te

ś

cie  mog

ą

 obejmowa

ć

 tre

ś

ci dotycz

ą

ce prawnych i ekonomicznych 

podstaw prowadzenia działalno

ś

ci gospodarczej, zakładania działalno

ś

ci 

gospodarczej,  zakresu  działalno

ś

ci  usługowej,  wypełniania  dokumentów 

zwi

ą

zanych z zało

Ŝ

eniem działalno

ś

ci usługowej. 

Sprawdzenie  umiej

ę

tno

ś

ci  praktycznych  mo

Ŝ

e  by

ć

  realizowane  

w  tracie  obserwacji  czynno

ś

ci  uczniów  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

 

praktycznych. Szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwróci

ć

 na : 

−  sporz

ą

dzanie dokumentów, 

−  wyszukiwanie aktualnie obowi

ą

zuj

ą

cych przepisów prawa, 

−  kalkulowanie kosztów prowadzenia zakładu usługowego, 
−  planowanie  czynno

ś

ci  zwi

ą

zanych  z  podejmowaniem  działalno

ś

ci 

gospodarczej. 

Kontrol

ę

  poprawno

ś

ci  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

 

podczas  realizacji  zada

ń

  i  po  ich  wykonaniu.  Ucze

ń

  powinien 

samodzielnie  wykonywa

ć

  zadania,  dokona

ć

  samooceny  w  oparciu  

o  arkusz  post

ę

pów.  Nauczyciel  dokonuje  kontroli  według  tego  samego 

arkusza,  oceniaj

ą

c  poprawno

ść

  i  staranno

ść

  wykonanego  zadania. 

Kontroli  poprawno

ś

ci  wykonywanych 

ć

wicze

ń

  powinni  dokonywa

ć

 

równie

Ŝ

 uczniowie pracuj

ą

cy w zespołach. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów,  po  zako

ń

czeniu  realizacji 

programu  jednostki  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki  sprawdzianów  i  testów 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

115 

osi

ą

gni

ęć

  szkolnych,  poziom  wykonania 

ć

wicze

ń

  oraz  prezentacj

ę

 

projektu. 

Ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  by

ć

  zgodne  z  obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 

skal

ą

 ocen. 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

116 

Moduł 743[01].Z6  
Praktyka zawodowa 

 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  stosowa

ć

    przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej 

ochrony 

ś

rodowiska 

odzie

Ŝ

owym 

przedsi

ę

biorstwie przemysłowym, 

−  przewidywa

ć

  zagro

Ŝ

enia  wynikaj

ą

ce  z  tytułu  nieprzestrzegania 

przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, 

−  okre

ś

la

ć

 zasady prawnej ochrony pracy, 

−  przewidywa

ć

 

zagro

Ŝ

enia 

wyst

ę

puj

ą

ce 

na 

stanowisku 

pracy  

w przemysłowym zakładzie odzie

Ŝ

owym, 

−  okre

ś

la

ć

 specyfik

ę

 produkcji przedsi

ę

biorstwa odzie

Ŝ

owego, 

−  okre

ś

la

ć

 zakres zada

ń

 pracowników przedsi

ę

biorstwa odzie

Ŝ

owego, 

−  stosowa

ć

       zasady       organizacji        procesu       produkcyjnego 

w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym, 

−  stosowa

ć

    zasady    kontroli    materiałów,    dodatków    krawieckich 

i wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  dobiera

ć

  materiały  i  dodatki  krawieckie  do  wytwarzania  wyrobów 

odzie

Ŝ

owych, 

−  organizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

−  posługiwa

ć

 si

ę

 dokumentacj

ą

 technologiczn

ą

, normami ,katalogami, 

−  dobiera

ć

    maszyny    i      urz

ą

dzenia    do  okre

ś

lonych  faz  procesu 

technologicznego, 

−  obsługiwa

ć

 podstawowe maszyny szwalnicze, 

−  stosowa

ć

 zasady obróbki termicznej, 

−  stosowa

ć

 zasady współpracy w zespole produkcyjnym, 

−  okre

ś

la

ć

  zasady  magazynowania  materiałów,  dodatków  krawieckich 

i wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

  
 

4. Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

liczba godzin 

na realizacj

ę

 

743[01].Z6.01 

Wykonywanie prac w przedsi

ę

biorstwie 

odzie

Ŝ

owym 

70 

743[01].Z6.02 

Wykonywanie prac w zakładzie miarowo-
usługowym 

70 

 

Razem 

140 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

117 

 
 
 

3. Schemat układu jednostek modułowych 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

Uczniowie  powinni  odbywa

ć

  praktyk

ę

  zawodow

ą

  w  zakładach 

stanowi

ą

cych w przyszło

ś

ci ich potencjalne miejsce zatrudnienia. 

Wskazane jest, aby uczniowie sami wyszukali miejsca praktyki, nawi

ą

zali 

kontakt  z  kierownictwem  wybranego  przedsi

ę

biorstwa  lub  zakładu 

usługowego i ustalili szczegółowy harmonogram praktyki. 

Szkoła  powinna  zatwierdzi

ć

  harmonogram  praktyki  oraz  zawrze

ć

 

umow

ę

 z przedsi

ę

biorstwem lub zakładem krawieckim. 

Zalecane  jest  aby  uczniowie  odbywali  praktyk

ę

  zawodow

ą

  w  ró

Ŝ

nych 

zakładach  wytwarzaj

ą

cych  odzie

Ŝ

.  Je

Ŝ

eli  nie  ma  takiej  mo

Ŝ

liwo

ś

ci, 

nale

Ŝ

y  zrealizowa

ć

  program  jednej  jednostki  modułowej  w  wymiarze 

czterech tygodni. 

 

 
 
 

743[01].Z6 

Praktyka zawodowa 

743[01].Z6.01 

Wykonywanie prac  

w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym 

311[34].Z6.02 

Wykonywanie prac  

w zakładzie miarowo-usługowym 

 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

118 

Jednostka modułowa 743[01]Z6.01  
Wykonywanie prac w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

−  okre

ś

li

ć

 

zadania 

poszczególnych 

komórek 

organizacyjnych  

w przedsi

ę

biorstwie produkcyjnym, 

− 

okre

ś

li

ć

  rodzaj  i  zakres  prac  wykonywanych  w  przedsi

ę

biorstwie 

odzie

Ŝ

owym,

 

−  okre

ś

li

ć

 zakres obowi

ą

zków pracownika na stanowisku pracy, 

−  scharakteryzowa

ć

 przebieg procesu produkcyjnego, 

−  zastosowa

ć

    obowi

ą

zuj

ą

ce    przepisy    prawa    dotycz

ą

ce    praw 

i obowi

ą

zków pracownika oraz pracodawcy, 

−  dobra

ć

          odzie

Ŝ

          ochronn

ą

        oraz         

ś

rodki          ochrony     

indywidualnej do rodzaju wykonywanych prac, 

−  obsłu

Ŝ

y

ć

 urz

ą

dzenia elektryczne i parowe, 

−  zapobiec zagro

Ŝ

eniom 

Ŝ

ycia i zdrowia pracowników, 

−  dobra

ć

  materiały,  narz

ę

dzia  i  przyrz

ą

dy  do  produkcji  okre

ś

lonych 

wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

−  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  narz

ę

dziami  i  przyrz

ą

dami  do  krojenia  zgodnie  

z zasadami

 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, 

−  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 dokumentacj

ą

−  zastosowa

ć

 zasady warstwowania materiałów odzie

Ŝ

owych, 

−  wykona

ć

  rysunek  układu  szablonów  na  materiale  odzie

Ŝ

owym  oraz 

zaznaczy

ć

 punkty monta

Ŝ

owe, 

−  wykroi

ć

 elementy odzie

Ŝ

y, 

−  oceni

ć

 jako

ść

 wykrojonych elementów odzie

Ŝ

y, 

−  skompletowa

ć

 wykroje, 

−  obsłu

Ŝ

y

ć

 maszyny specjalnego przeznaczenia, 

−  przewlec nitki w maszynach szwalniczych, 
−  dokona

ć

 regulacji skoku 

ś

ciegu i napr

ęŜ

enia nitek, 

−  wyczy

ś

ci

ć

 maszyny po sko

ń

czonej pracy, 

−  zastosowa

ć

 szwy maszynowe, 

−  wykona

ć

 w

ę

zły technologiczne zgodnie z kart

ą

 operacji, 

−  dobra

ć

  parametry  obróbki  termicznej  do  rodzaju  materiału 

odzie

Ŝ

owego, 

−  obsłu

Ŝ

y

ć

 proste urz

ą

dzenia prasowalnicze, 

−  oceni

ć

 jako

ść

 gotowego wyrobu odzie

Ŝ

owego, 

−  zastosowa

ć

 zasady ilo

ś

ciowo-jako

ś

ciowej kontroli materiałów, 

−  zaopatrzy

ć

 wyroby odzie

Ŝ

owe w etykiety  

−  zło

Ŝ

y

ć

 wyrób odzie

Ŝ

owy według okre

ś

lonych wymaga

ń

−  zapakowa

ć

 wyrób odzie

Ŝ

owy, 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

119 

−  zastosowa

ć

 zasady składowania materiałów odzie

Ŝ

owych i dodatków 

krawieckich, 

−  zmagazynowa

ć

 gotowe wyroby odzie

Ŝ

owe, 

−  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska na stanowisku pracy. 

 

2. Materiał nauczania 

Organizacja pracy w przedsi

ę

biorstwie odzie

Ŝ

owym. 

Przestrzeganie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej i ochrony 

ś

rodowiska obowi

ą

zuj

ą

cych w zakładach 

odzie

Ŝ

owych. 

Przestrzeganie praw i obowi

ą

zków pracownika i pracodawcy. 

Posługiwanie si

ę

 dokumentacj

ą

 techniczno-technologiczn

ą

.  

Obsługa maszyn i urz

ą

dze

ń

 do produkcji odzie

Ŝ

y. 

Wykrawanie elementów odzie

Ŝ

y. 

Ł

ą

czenie elementów odzie

Ŝ

y. 

Obróbka termiczna odzie

Ŝ

y. 

Kontrola jako

ś

ci wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Przechowywanie materiałów odzie

Ŝ

owych, dodatków krawieckich oraz 

wyrobów gotowych, 
 

3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Realizacja  tre

ś

ci  programowych  jednostki  ma  na  celu  zapoznanie 

uczniów  z  organizacj

ą

  pracy  w  zakładzie  odzie

Ŝ

owym  oraz 

przygotowanie  do  samodzielnego  wykonywania  zada

ń

  w  rzeczywistych 

warunkach  pracy.  Uczniowie  w  trakcie  praktyki  zawodowej  doskonal

ą

 

umiej

ę

tno

ś

ci zwi

ą

zane z wytwarzaniem wyrobów odzie

Ŝ

owych, kształtuj

ą

 

umiej

ę

tno

ść

 organizacji pracy oraz współpracy w zespole. 

Zadania 

zawodowe 

mo

Ŝ

na 

realizowa

ć

 

produkcyjnych 

i nieprodukcyjnych  działach  zakładów  odzie

Ŝ

owych  na  stanowiskach 

pracy w odpowiednio zorganizowanym i wyposa

Ŝ

onym przedsi

ę

biorstwie 

odzie

Ŝ

owym. 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  realizacji  praktyki  zawodowej  nale

Ŝ

zapozna

ć

 

uczniów 

regulaminem 

zakładu 

pracy, 

zadaniami 

pracowników 

na 

okre

ś

lonych 

stanowiskach 

pracy, 

przepisami 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska obowi

ą

zuj

ą

cymi w przedsi

ę

biorstwie. 

W  trakcie  realizacji  programu  praktyki  zawodowej  uczniowie  powinni 

obserwowa

ć

  czynno

ś

ci  zawodowe  pracowników,  a  nast

ę

pnie  pod 

kierunkiem  opiekuna  praktyk  samodzielnie  wykonywa

ć

  okre

ś

lone 

elementy odzie

Ŝ

y. Wskazane jest, aby ka

Ŝ

de zadanie, które ma wykona

ć

 

ucze

ń

 było poprzedzone instrukta

Ŝ

em poł

ą

czonym z pokazem. 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

120 

W czasie praktyki zawodowej nale

Ŝ

y zwraca

ć

 uwag

ę

 na: 

−  zdyscyplinowanie i punktualno

ść

−  dokładno

ść

 wykonywania zada

ń

−  odpowiedzialno

ść

 za mienie powierzone na czas praktyki zawodowej, 

−  zainteresowanie wykonywan

ą

 prac

ą

−  kultur

ę

 osobist

ą

 i zawodow

ą

Uczniowie prowadz

ą

c dzienniczek praktyk powinni dokonywa

ć

 w nim 

zapisów  z  ka

Ŝ

dego  dnia  praktyki  dotycz

ą

cych:  stanowiska  pracy, 

zakresu  wykonywanych  czynno

ś

ci,  godzin  praktyki  oraz  wniosków 

i spostrze

Ŝ

e

ń

 

wynikaj

ą

cych 

analizy 

wykonywanych 

zada

ń

 

zawodowych. 
 

4.  Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  na  podstawie  okre

ś

lonych 

kryteriów,  z  którymi  uczniowie  zostali  zapoznani  przed  rozpocz

ę

ciem 

praktyki zawodowej. 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  nale

Ŝ

y  sprawdza

ć

  obserwuj

ą

c  prac

ę

 

uczniów w czasie wykonywania zada

ń

 zawodowych. Podczas obserwacji 

czynno

ś

ci uczniów szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwraca

ć

 na: 

−  stosowanie  zasad  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska  podczas  wykonywania 

zada

ń

 zawodowych, 

−  współprac

ę

 z pracownikami na okre

ś

lonym stanowisku pracy, 

−  obsługiwanie maszyn i urz

ą

dze

ń

 stosowanych do produkcji odzie

Ŝ

y, 

−  wykonywanie elementów odzie

Ŝ

y zgodnie z projektem, 

−  składowanie i magazynowanie gotowych wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Na  zako

ń

czenie  realizacji  programu  jednostki  modułowej  opiekun 

praktyk  zawodowych  powinien  wpisa

ć

  w  dzienniczku  praktyki  opini

ę

  

o pracy i post

ę

pach ucznia oraz ocen

ę

 ko

ń

cow

ą

.  

 
 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

121 

Jednostka modułowa 743[01].Z6.02  
Wykonywanie prac w zakładzie miarowo-usługowym 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

/słuchacz powinien umie

ć

−  okre

ś

li

ć

 zadania odzie

Ŝ

owego zakładu miarowo-usługowego, 

−  okre

ś

li

ć

  rodzaj  i  zakres  prac  wykonywanych  w  zakładzie  miarowo-

usługowym, 

−  okre

ś

li

ć

 wyposa

Ŝ

enie zakładu krawieckiego, 

−  okre

ś

li

ć

  zakres  obowi

ą

zków  pracownika  w  zakładzie  miarowo-

usługowym, 

−  scharakteryzowa

ć

 przebieg procesu wytwarzania odzie

Ŝ

y na miar

ę

−  okre

ś

li

ć

 etapy wytwarzania odzie

Ŝ

y miarowej, 

−  dobra

ć

 odzie

Ŝ

 ochronn

ą

 oraz 

ś

rodki ochrony indywidualnej, 

−  zorganizowa

ć

  stanowisko  pracy  r

ę

cznej  i  maszynowej  w  zakładzie 

miarowo-usługowym zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

−  zapobiec zagro

Ŝ

eniom 

Ŝ

ycia i zdrowia pracowników, 

−  obsłu

Ŝ

y

ć

 maszyny szwalnicze, 

−  obsłu

Ŝ

y

ć

 urz

ą

dzenia prasowalnicze, 

−  zastosowa

ć

  zasady  nawi

ą

zywania  i  utrzymywania  kontaktów  

z klientem, 

−  przyj

ąć

 zamówienie od klienta, 

−  dokona

ć

 pomiaru figury klienta, 

−  opracowa

ć

 

dokumentacj

ę

 

techniczno-technologiczn

ą

 

odzie

Ŝ

miarowej, 

−  wykroi

ć

 elementy odzie

Ŝ

y, 

−  przygotowa

ć

 odzie

Ŝ

 do miary, 

−  dokona

ć

 poprawek po przymierzeniu odzie

Ŝ

y przez klienta, 

−  dobra

ć

 sposoby wyko

ń

czenia odzie

Ŝ

y, 

−  dokona

ć

 kontroli jako

ś

ci wykonanej odzie

Ŝ

y miarowej, 

−  zastosowa

ć

  zasady  normowania  materiałów  w  produkcji  miarowo-

usługowej, 

−  obliczy

ć

 normy zu

Ŝ

ycia materiałów odzie

Ŝ

owych, 

−  sporz

ą

dzi

ć

 kalkulacje kosztów wytwarzania odzie

Ŝ

y, 

−  dokona

ć

 analizy jako

ś

ci 

ś

wiadczonych usług na podstawie informacji 

uzyskanych od klientów, 

−  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej, ochrony 

ś

rodowiska oraz regulaminy pracy. 

 

 
 

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

122 

2. Materiał nauczania 

Zapoznanie  si

ę

  z  wyposa

Ŝ

eniem  zakładu  oraz  obowi

ą

zuj

ą

cymi 

przepisami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  

i regulaminami pracy.  
 Zapoznanie  si

ę

  z  zakresem  zada

ń

  oraz  organizacj

ą

  pracy  w  zakładzie 

miarowo-usługowym. 
Organizowanie stanowiska pracy. 
Obsługa maszyn i urz

ą

dze

ń

 do wytwarzania odzie

Ŝ

y. 

Komunikowanie si

ę

 z klientem. 

Pomiary figury klienta. 
Przygotowanie wyrobu do miary i wykonywanie poprawek. 
Normowanie zu

Ŝ

ycia materiałów w produkcji miarowej. 

Obliczanie kosztów wytwarzania odzie

Ŝ

y. 

Ocenianie jako

ś

ci wykonanej odzie

Ŝ

y. 

 

3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

     Realizacja  tre

ś

ci  programowych  jednostki  ma  na  celu  zapoznanie 

uczniów  z  organizacj

ą

,  wyposa

Ŝ

eniem  oraz  działalno

ś

ci

ą

  zakładu 

odzie

Ŝ

owego 

ś

wiadcz

ą

cego  usługi  dla  klientów  oraz  przygotowanie  do 

samodzielnego  wykonywania  zada

ń

  w  rzeczywistych  warunkach  pracy.      

     Uczniowie  w  trakcie  praktyki  zawodowej  doskonal

ą

  umiej

ę

tno

ś

ci 

zwi

ą

zane  z  organizacj

ą

  stanowiska  pracy  w  zakładzie  miarowo-

usługowym,  okre

ś

lania  kolejno

ś

ci  prac  w  produkcji  odzie

Ŝ

y  szytej  na 

miar

ę

,  wytwarzania  odzie

Ŝ

y  szytej  na  miar

ę

,  normowania  zu

Ŝ

ycia 

materiałów w produkcji miarowej oraz sztuki konwersacji z klientem. 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  realizacji  praktyki  zawodowej  nale

Ŝ

zapozna

ć

 

uczniów 

regulaminem 

zakładu 

pracy, 

zadaniami 

pracowników 

na 

okre

ś

lonych 

stanowiskach 

pracy, 

przepisami 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska obowi

ą

zuj

ą

cymi w zakładzie. 

W  trakcie  realizacji  programu  praktyki  zawodowej  uczniowie  powinni 

obserwowa

ć

  czynno

ś

ci  zawodowe  pracowników,  a  nast

ę

pnie  pod 

kierunkiem  opiekuna  praktyk  powinni  samodzielnie  wykonywa

ć

 

okre

ś

lone  elementy  odzie

Ŝ

y.  Wskazane  jest,  aby  ka

Ŝ

de  zadanie,  które 

ma  wykona

ć

  ucze

ń

  było  poprzedzone  instrukta

Ŝ

em  poł

ą

czonym 

z pokazem. 

W czasie praktyki zawodowej nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

−  zdyscyplinowanie i punktualno

ść

−  dokładno

ść

 wykonywania zada

ń

−  odpowiedzialno

ść

 za mienie powierzone na czas praktyki zawodowej, 

−  zainteresowanie wykonywan

ą

 prac

ą

−  kultur

ę

 osobist

ą

 i zawodow

ą

background image

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

123 

Uczniowie prowadz

ą

c dzienniczek praktyk powinni dokonywa

ć

 w nim 

zapisów  z  ka

Ŝ

dego  dnia  praktyki  dotycz

ą

cych:  stanowiska  pracy, 

zakresu  wykonywanych  czynno

ś

ci,  godzin  praktyki  oraz  wniosków 

i spostrze

Ŝ

e

ń

 

wynikaj

ą

cych 

analizy 

wykonywanych 

zada

ń

 

zawodowych. 
     Zdobyte do

ś

wiadczenie w czasie praktyki zawodowej uczniowie b

ę

d

ą

 

mogli wykorzysta

ć

 w prowadzeniu własnej działalno

ś

ci gospodarczej. 

 W  czasie  praktyki  zawodowej  istotne  jest  kształtowanie  cech 

niezb

ę

dnych w przyszłej pracy zawodowej, takich jak: odpowiedzialno

ść

zdyscyplinowanie,  dokładno

ść

,  współpraca  w zespole,  kultura  osobista 

i zawodowa. 
 

4.  Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

  

w  trakcie  realizacji  programu  praktyki  zawodowej,  na  podstawie 
okre

ś

lonych kryteriów.  

Umiej

ę

tno

ś

ci praktyczne nale

Ŝ

y ocenia

ć

 bior

ą

c pod uwag

ę

−  organizowanie stanowiska pracy w zakładzie miarowo-usługowym, 
−  przestrzeganie kolejno

ś

ci prac w produkcji odzie

Ŝ

y szytej na miar

ę

−  obsługiwanie maszyn i urz

ą

dze

ń

 do wytwarzania odzie

Ŝ

y, 

−  sporz

ą

dzanie kalkulacji kosztów wytwarzania odzie

Ŝ

y na miar

ę

−  stosowanie  zasad  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska  podczas  wykonywania 

zada

ń

 zawodowych. 

Oceny ko

ń

cowej dokonuje opiekun praktyki zawodowej na podstawie 

własnych  obserwacji  oraz  udokumentowanego  w  dzienniczku przebiegu 
praktyki. 
 
 

 
 
 
 
 


Document Outline