26. Funkcje społeczne szamana

- przekazanie społeczności wizji świata i wywołanie w ludziach odpowiedniej reakcji psychicznej i somatycznej- chodzi o wskazanie każdemu jego miejsca w społeczności oraz przyrodzie, której jest częścią, ponieważ każdy element jest połączony z kosmosem, współtworzy go- dlatego bardzo ważne jest zachowanie równowagi. A szaman jest bardziej wiarygodny, gdy opowiada o tym, co sam widział i przeżył (czyli uspokaja ludzi, gdy mówi, że rzeczywiście są zaświaty, do których pójdą- sam je widział)

- rozładowanie konfliktów, ochrona kodeksu moralnego grupy- szaman pilnuje tabu kulturowego i natychmiast karze, gdy tylko coś jest nie w porządku. A dla podtrzymania tradycji nawet wygłasza sobie całą mitologię podczas świąt(np. u Huiczoli). Pośredniczy między czasem mitycznym a tym, co jest teraz. Czasami przemawia jako bóg w pierwszej osobie, dlatego może być przeciwwagą dla przywódcy plemiennego, który uparł się, żeby np. rozpocząć wojnę, podczas gdy mit mówi co innego.

- usuwanie niebezpieczeństw z życia dzięki łączeniu sprzeczności- ma złożoną naturę, dzięki której ogarnia cały kosmos; spaja sacrum i profanum, mężczyznę i kobietę, czarownika i uzdrowiciela, ten i tamten świat, itp. Szamanami zostają osoby zdolne do medytacji, szczególnie podatne na nacisk społeczny, chcące uzdrawiać rzeczywistość na wszystkich poziomach (kosmicznym, społecznym i psychicznym)

- przywracanie utraconego kontaktu z niebem (otiozacja- czyli bóg staje się odległy, dostępny wybranym, a i to po wielu ciężkich próbach-od deus otiosus). Niektórzy szamani (np. Apacze Jicarilla)byli tak ambitni, że twierdzili, iż to oni stworzyli kosmos i poruszyli ciała niebieskie (tylko co na to Kopernik? A może on też wielkim szamanem był?)

---