Rynek pracy i bezrobocie
Rynek pracy jest kategorią ekonomiczną, zetknięcie się podaży i popytu na pracę, a jego podstawowa funkcja polega na dążeniu do równoważenia obu tych elementów. Może się on charakteryzować brakiem równowagi pomiędzy podażą a popytem na pracę w postaci bezrobocia (nadwyżki siły roboczej) lub niedoboru rąk do pracy.
Bezrobocie - większa lub mniejsza liczba osób zdolnych do pracy i poszukujących nie znajduje zatrudnienia.
Bezpośrednią konsekwencją bezrobocia jest rozszerzanie się zjawisk patologii społecznej, pogłębianie się niepewności społecznej i wzrost poczucia zagrożenia bezpieczeństwa socjalnego jednostki, rodziny. Zadania polityki społecznej koncentrują się na:
problemie ochrony pracowników przed utratą zatrudnienia,
ochronie egzystencji jednostki i rodziny dotkniętej brakiem pracy,
kreowaniu zatrudnienia i pomocy w znalezieniu przez jednostkę pracy.
Społeczne skutki bezrobocia to obniżenie standardu życia, poczucie krzywdy, frustracji sprzyja izolacji społecznej, pogarsza stan zdrowia, wpływa na wzrost konfliktów społecznych i zachowań patologicznych. Długotrwały brak pracy powoduje szybką degradację ekonomiczną jednostki i rodziny, potęguje biedę oraz rozszerza sferę ubóstwa.