Wykład II 30-10-2004
INTEGRACJA EKONOMICZNA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH
Etapy integracji gospodarczej i walutowej UE
Sterfa wolnego handlu
Brak ceł wewnętrznych
Unia celna
Wspólna taryfa celna
Unia gospodarcza
Swobodny przepływ osób, usług i kapitału
Pełna integracja (unia gosp. i walutowa)
Wspólna waluta, jedna polityka kursowa, pieniężna
25-03-1957 Traktat Rzymski
Zakładał on:
1. Stopniowe wyeliminowanie w handlu między państwami członkowskimi opłat celnych i ograniczeń ilościowych oraz wszelkich innych środków o podobnych skutkach;
2. Ustanowienie wspólnej taryfy celnej i prowadzenie wspólnej polityki handlowej wobec państw trzecich;
3. Zniesienie między członkami przeszkód w wolnym przepływie usług i kapitału oraz poruszaniu się obywateli na całym obszarze państw członkowskich;
4. Prowadzenie wspólnej polityki rolnej;
5. Prowadzenie wspólnej polityki w dziedzinie transportu;
6. Zapewnienie wolnej konkurencji na wspólnym rynku przez zakaz praktyk ograniczających konkurencję;
7. Koordynacja polityki ekonomicznej państw członkowskich w celu ułatwienia im zachowywania równowagi płatniczej, wysokiego poziomu zatrudnienia i stabilności cen;
8. Ujednolicenie ustawodastw krajowych w stopniu niezbędnym do funkcjonowania wspólnego rynku;
9. Utworzenie Europejskiego Fundusz Socjalnego w celu zwiększenia swobody zawodowej oraz przyczynienia się do wzrostu stopy życiowej;
10. Utworzenie Europejskiego Banku Inwestycyjnego mającego ułatwić ekonomiczną ekspansję przez stworzenie nowych zasobów finansowych;
11. Stowarzyszenie krajów i terytoriów zamorskich w celu zwiększenia wymiany oraz przyczynienia się do ekonomicznego i społecznego rozwoju tych krajów i terytoriów.
01-07-1968 Unia Celna
Unia celna oparta jest na:
zakazie pobierania ceł i opłat podobnych do ceł
zakazie wprowadzania dyskryminacyjnych lub protekcyjnych regulacji prawa krajowego wobec wszelkich towarów wspólnotowych (także towarów tego samego rodzaju oraz tych,które mogą ze sobą konkurować na zasadzie substytucji)
zakazie wprowadzania ograniczeń ilościowych w handlu towarami lub też środków podobnych do ograniczeń ilościowych
Założenia Unii celnej oznaczały więc, nie tylko znoszenie celnych i innych barier między państwami stanowiącymi Unię ( tj. w przypadku obszaru wolnego handlu), ale także przyjęcie ww. wspólnej polityki handlowej i celnej wobec państw trzecich.
W tym zakresie Unia celna przyjęła: wspólną zewnętrzną taryfę celną, jednolite reguły obliczania ceł, procedury odprawy towarów i formularze zgłoszeń. W ten sposób prawo celne stało się w istocie prawem UE.
01-01-1970 Wspólna polityka handlowa
Obejmuje:
Wspólna taryfa celna
Zawieranie umów celnych i handlowych
Ujednolicenie narzędzi polityki eksportowej i środków ochrony
17-02-1986 Jednolity Akt Europejski
Jednolity Akt Europejski - nowelizacja Traktatu Rzymskiego, uchwalona podczas konferencji rządowej w Luksemburgu i w Brukseli (9 IX 1985 - 27 I 1986) o zmianie i uzupełnieniu trzech Traktatów założycielskich: EWWIS (1951), EWG (1957) i Euratomu (1957). Układ wszedł w życie 1 lipca 1987 roku.
Sygnatariusze: Belgia, Dania, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Luksemburg, Portugalia, RFN, Wielka Brytania i Włochy.
Cele:
- 12 państw członkowskich zobowiązało się do utworzenia "jednolitego rynku europejskiego" do dnia 31 grudnia 1992 roku. Akt określa rynek wewnętrzny jako "obszar bez granic wewnętrznych, na którym zapewnia się swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału"
- przewidziano wzmocnienie kompetencji niektórych organów Wspólnot oraz usprawnienie procesu decyzyjnego (zastąpienie zasady jednomyślności w Radzie Ministrów zasadą kwalifikowanej większości głosów - z wyjątkiem decyzji w kwestiach podatkowych, przepływu osób i praw pracowników).
Wzmocniono rolę Parlamentu Europejskiego przy stanowieniu prawa Wspólnoty. JAE ustanowił nową procedurę współpracy między Parlamentem Europejskim a Radą Ministrów, procedurę zgody Parlamentu w przypadku traktatów akcesyjnych i stowarzyszeniowych, rozwinął także współpracę państw członkowskich w dziedzinie polityki zagranicznej
Traktat o EWG został rozszerzony o nowe rozdziały poświęcone sprawom monetarnym, polityce socjalnej, spójności ekonomicznej i społecznej, badaniom i rozwojowi technologicznemu oraz ochronie środowiska. Stworzono ramy dla Europejskiej Współpracy Politycznej.
Swoboda przepływu towarów:
Brak granic
Brak ceł
Jednolite standardy dotyczące produktów
Swoboda przepływu osób:
Prawo do pracy
Prawo do życia
Prawo do osiedlania się
Prawo do korzystania ze świadczeń socjalnych
Również jednakowe prawa w zakresie edukacji, ochrony zdrowia, wzajemne uznawanie dyplomów
Swoboda przepływ usług
Prawo do zakupu usług zagranicznych
Prawo do sprzedaży usług
Swoboda przepływu kapitału
Prawo do samodzielnych transakcji finansowych, nie związanych z przepływam usług, osób i towarów
05-02-1978 Europejski System Walutowy (ESW)
Powstał w celu utrzymania stabilnych kursów wymiany walutowej:
Mechanizmy kredytowe
Mechanizmy kursowo-interwencyjne
Europejska jednostka Walutowa ECU
04-03-1989 Plan integracji gospodarczo- walutowej- Raport Delorsa
Unia Gospodarcza
Jednolity rynek
Polityka konkurencji
Polityka antyinflacyjna
Polityka przemian gospodarczych
Unia Walutowa
Wymienialność walut
Liberalizacja transakcji kapitałowych
Eliminacja wahań kursów walutowych
Integracja rynku finansowego
07-02-1992 Traktat z Maastricht
Utworzenie jednolitego rynku wewnętrznego było etapem do wyższego poziomu integracji politycznej UE.
W sprawach unii gosp i walutowej:
Stworzenie podstaw prawnych dla UGW
Harmonogram tworzenia UGW
Kryteria członkostwa dla UGW
Zasady funkcjonowania Europejskiego Banku Centralnego
Unia Gospodarczo Walutowa oznacza:
Uzgodnienie i prowadzenie jednolitej polityki monetarnej i fiskalnej
Nieodwracalne ustalenie kursów walut państw członkowskich między sobą i wprowadzeniejednolitej jednostki walutowej
01-01-1993 zaczyna funkcjonować jednolity rynek
Zwiększenie skali produkcji
Zapewnienie swobody konkurencji
Stworzenie zachęt do inwestowania
Poprawa wyników gospodarczych państw członkowskich
01-01-1994 drugi etap realizacji UGW
Działanie Europejskiego Instytutu Monetarnego
Umacnianie współpracy międzynarodowymi bankami centralnymi
Dążenie do zapewnienia stabilności cen
Kontrola funkcjonowania Europejskiego Systemu Walutowego
Przygotowania do wprowadzenia w UGW jednolitej polityki walutowej
Przygotowanie do funkcjonowania Europejskiego Systemu Banków Centralnych
Przygotowanie do emisji nowego pieniądza
UE opiera się na trzech filarach:
Pierwszy filar Unii Europejskiej obejmuje bardzo szeroki zakres funkcji i obszarów kompetencyjnych. Większość z nich zostało przedstawionych w artykule 2 Traktatu o ustanowieniu Wspólnoty Europejskiej. Należą do nich przede wszystkim:
rynek wewnętrzny, czyli swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału;
Unia Celna;
wspólna polityka handlowa;
wspólna polityka w dziedzinach rolnictwa i rybołówstwa;
wspólna polityka w dziedzinie transportu i energii;
koordynacja państwowych polityk zatrudnienia;
Europejski Fundusz Społeczny;
wspólna polityka w dziedzinie ochrony środowiska naturalnego;
ochrona niezakłóconej konkurencji;
wspieranie rozwoju naukowego i technologicznego;
ochrona zdrowia;
ochrona konsumentów;
obrona cywilna;
turystyka i sport.
2. Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa. Główną funkcją Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa jest wzmocnienie tożsamości Europy i jej niezależności, co z kolei ma sprzyjać promowaniu pokoju, bezpieczeństwa i postępu na tym kontynencie i na świecie. Konkretne cele Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa zostały wymienione w artykule 11 Traktatu z Maastricht
Polityka zagraniczna:
demokracja
prawa człowieka
pomoc krajom trzecim
współpraca
Polityka bezpieczeństwa
ze wsparciem Unii Zachodnioeuropejskiej (UZE), kwestie dotyczące bezpieczeństwa UE
rozbrojenie
ekonomiczne aspekty zbrojeń
długoterminowo-europejski system bezpieczeństwa
3. Współpraca w dziedzinie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych.
Współpraca policyjna
Współpraca sądowa w materii cywilnej i karnej
Walka z terroryzmem
Walka z narkomanią i przemytem broni
Walka z rasizmem i ksenofobią
Walka z przestępczością zorganizowaną
Walka ze zbrodniami popełnianymi na dzieciach i handel żywym towarem
01-06-1998 Europejski Bank Centralny Frankfurt nad Menem
Kieruje polityką monetarną państw UE w których obowiązuje Euro
Zadania EBC:
Zarządza rezerwami walutowymi 12 państw członkowskich
Ustala poziom stóp procentowych w strefie euro
Przeprowadza operacje dewizowe
Pełni funkcje doradcze-pinie wobec UE i organów narodowych
Europejski Bank Centralny ,ma wyłączne prawo wydawania zgody na emisję euro
1998 Europejski System Banków Centralnych
Zadania:
Realizacja polityki finansowej Wspólnoty
Przeprowadzanie operacji dewizowych
Przechowywanie oficjalnych rezerw dewizowych i zarządzanie nimi
Wsparcie sprawnego działania systemów płatniczych
Etapy wprowadzania euro:
Okres przygotowawczy
Lista krajów UGW
Przyjęcie prawodawstwa
Przyjęcie systemu finansowego do przyjęcia euro
Okres przejściowy (01.01.1999-31.12.2001)
Euro samodzielną walutą
Usztywnienie kursów walut
Rozpoczęcie działalności Europejskiego Banku Centralnego
Euro w rozliczeniach bezgotówkowych
Możliwość posiadania rachunku w euro
Okres końcowy (01.01-31.07.2002)
Banknoty i monety wprowadzone do obiegu
Wycofanie narodowych banknotów
Płace transakcje detaliczne dokonywane w euro
Zakończenie procesów dostosowawczych w instytucjach publicznych i jednostkach usługowych, waluty narodowe przestają być prawnym środkiem płatniczym.
Od 28.08.2002 euro jedynym środkiem płatniczym UGW
Efekty i korzyści utworzenia UGW:
Likwidacja kosztów wymiany walut
Eliminacja ryzyka kursowego
Szybszy wzrost gosp w państwach członkowskich
Większa przejrzystość cen
Łatwiejszy dostęp do rynku europejskiego
Konsolidacja narodowych rynków kapitałowych
Budżet UE - struktura wpłat
38,3% dochody z tyt VAT
16.6% Rolne opłaty wyrównawcze
- II - cła wynikające ze stosowania wspólnej taryfy celnej
2,1% pozostałe
43%wpłaty państw członkowskich (do 1.27% PKB kraju)
Wplaty do budżetu UE:
- 24,4% Niemcy
- 17,9% Francja
- 9,6% Wlk Brytania
- Włochy
- Hiszpania
KRYTERIA KOPENHASKIE:
Kryteria polityczne:
Stabilność instytucji gwarantujących demokrację
Przestrzeganie praw człowieka
Poszanowanie mniejszości
Kryteria ekonomiczne:
Sprawna gosp rynkowa
Konkurencyjność w ramach UE
Kryteria zaadoptowania acquis:
Zdolność do podjęcia obowiązków wynikających z członkostwa (przyjęcie celów unii politycznej, gospodarczej i walutowej)
PROCEDURY PRZYGOTOWANIA NOWYCH PAŃSTW DO UE (DLA POLSKI)
1989-1991 spotkania, dyskusje, dokumenty przygotowawcze
maj 1990 złożenie wniosku o rozpoczęcie negocjacji w sprawie umowy o stowarzyszenie z WE
grudzień 1991 podpisanie Układu Europejskiego (Umowa Przejściowa)
luty 1994 wchodzi w życie Układ Europejski ustanawiający stowarzyszenie z WE
oficjalny wniosek o członkostwo w UE
maj 1995 tzw. „Biała Księga” Komisji Europejskiej
03-07.1995 przygotowanie tzw. Opinii Avis
lipiec 1997 złożenie jej do Parlamentu Europejskiego
grudzień 1997 rozpoczęcie procesu rozszerzenia-decyzje
marzec 1998 początek procesu rozszerzenia
czerwiec 1998 rząd przyjmuje Narodowy Program Przygotowania do członkostwa w UE
październik 1998 otwarcie negocjacji o członkostwo
okresowe raporty na temat postępów kraju na drodze do UE
grudzień 2002 zakończenie negocjacji
kwiecień 2003 ratyfikacja przez Parlament Europejski
kwiecień 2003 decyzja Rady Europejskiej
podpisanie traktatu w sprawie przystąpienia
ratyfikacja traktatu w krajach członkowskich UE
maj 2004 przyjęcie nowego członka
Układ Europejski (Stowarzyszeniowy)
16.12.1991 Polska podpisała
20.10.1992 Ratyfikacja
01.02.1994 Wszedł w życie
Dotyczy:
- stosunków handlowych
- dialogu politycznego
- zbliżenia ustawodawstwa i wielu innych obszarów współpracy, a zwłaszcza przemysłu, środowiska, transportu, cła
Rozpoczęcie negocjacji akcesyjnych
31.03.1998 „Grupa Luxemburska” Czechy, Estonia, Polska, Węgry, Słowenia, Cypr
10-11.11.1999 Turcja: na szczycie Rady Europejskiej w Helsinkach potwierdzono, że Turcja jest kandydatem do UE
15.02.2000 „Grupa Helsińska” Bułgaria, Łotwa, Litwa, Malta, Rumunia, Słowacja
6