Rudolf Laban jest twórcą gimnastyki twórczej (ekspresyjnej).

Cechą charakterystyczną metody ją odchodzenie od ruchu odwzorowanego,

na rzecz ruchu podejmowanego zgodnie z własną inwencją twórczą, fantazją,

doświadczeniem.

Laban postawił na twórczy rozwój jednostki.

Zasady prowadzenia zajęć to:

- każdy ćwiczący wykonuje zadanie ruchowe na swój sposób i pokaz wykonania

jest zbędny

- luźna gromadka to podstawowe ustawienie grupy,

- każdy przyjmuje dowolną pozycję wyjściową; stania, klęku, siadu, leżenia itp.

- należy szeroko stosować muzykę i rytm jako elementy towarzyszące zadaniom

ruchowym

- tematyka ćwiczeń powinna wywodzić się z pięciu zasad:

wyczucia własnego ciała,

wyczucia ciężaru i czasu,

wyczucia przestrzeni,

rozwijanie wyczucia płynności ruchów,

adaptacji ruchów ciała do ruchów partnera.

Podczas zajęć prowadzonych metodą Labana obowiązują 3 zasady:

1) zasada wszechstronności,

2) przemienności wysiłku i rozluźnienia,

3) stopniowania trudności.

Podczas gimnastyki nie podaje się konkretnych ćwiczeń , które trzeba wykonać.

Każdy ćwiczy to na co ma ochotę.

Nauczyciel podczas prowadzenia zajęć łączy słowa, rytm i muzykę . Nawiązuje do

znanych dzieciom piosenek, ważnych wydarzeń, do pór roku. Na zajęciach

powinna dzieciom towarzyszyć swoboda, humor, śmiech.

---