Metody analizy

otoczenia

Krzysztof
Piszczyk
WBN grupa E

Analiza otoczenia

Analiza otoczenia to badanie otoczenia
przedsiębiorstwa które ma wypływ na jego
działanie. Przeprowadzenie analizy otoczenia
pozwala

na

poznanie

czynników

wewnętrznych i zewnętrznych, a dzięki temu
wybór

odpowiednich

strategii

marketingowych. Dzięki dokonaniu analizy
otoczenia przedsiębiorcy lepiej będą mogli
poruszać się na rynku i zminimalizować ryzyko
prowadzenia działalności gospodarczej.

Metody analizy
mikrootoczenia

a) koncepcja 5 sił Portera;
b) profil ekonomiczny sektora;
c) punktowa ocena atrakcyjności sektora;
d) mapa grup strategicznych;
e) krzywa doświadczeń

Koncepcja 5 sił Portera

Nazwa

tej

metody

pochodzi

od

pięciu

czynników,

które

rozpatrujemy

badając

atrakcyjność sektora dla przedsiębiorstw lub
potencjalnych inwestorów, jakie szanse i
zagrożenia stwarza funkcjonowanie w danym
sektorze.

Do tych czynników zaliczamy:

• Siła oddziaływania dostawców i możliwości wywierania

przez nich presji na przedsiębiorstwa sektora.

• Siła oddziaływania nabywców i możliwości wywierania

przez nich presji na przedsiębiorstwa sektora.

• Natężenie walki konkurencyjnej wewnątrz sektora.
• Groźba pojawiania się nowych producentów.
• Groźba pojawienia się substytutów

Profil ekonomiczny

sektora

Jest sposobem oceny rzeczywistości, w której
funkcjonuje firma. Istota profilu ekonomicznego
sektora polega na skróconej ocenie, charakterystyce
sektora według cech i kryteriów:

• Rozmiar rynku w jednostkach naturalnych i rocznych

dochodach ze sprzedaży,

• Zasięg konkurowania,
• Stopa zmian rynku jako procentowa wielkość zmian sprzedaży

rocznej,

• Liczba konkurentów oraz ich relatywne udziały w rynku,
• Stopień koncentracji sektora,

• Tempo zmian w technologii wytwarzania produktu,
• Stopień zróżnicowania produktów konkurencyjnych firm,
• Występowanie efektu ekonomiki skali działania firm,
• Występowanie efektu uczenia się firm,
• Oczekiwany poziom rentowności danego sektora w porównaniu

do wielkości przeciętnych w gospodarce

Ocena atrakcyjności

sektora

Poprzez punktową ocenę atrakcyjności sektora
możemy określić cechy strukturalne sektora,
siły powodujące ich zmiany, dostarcza ona
także informacji o konkurentach. Metoda ta
pozwala ocenić opłacalność wejścia do sektora
(lub wyjścia z sektora) i ułatwia opracowanie
odpowiedniej strategii. Ocena atrakcyjności
sektora

jest

dokonywana

na

zasadzie

porównania z innymi branżami.

Mapa grup

strategicznych

Grupa strategiczna to zbiór przedsiębiorstw danego
sektora,

które

realizują

podobną

strategię

konkurencyjną. Ta podobna strategia może być
wyznaczana poprzez kluczowe czynniki sukcesu. Są
to czynniki wspólne dla danej branży (jak np.
specjalizacja, marka, kanały dystrybucji, jakość
wyrobów,

przywództwo

techniczne,

integracja

pionowa, usługi, cena itd.) aczkolwiek występują
one w poszczególnych przedsiębiorstwach w innej
formie. Mapa grup strategicznych jest narzędziem
analizy konkurencji w danym sektorze, a tym
samym pozwala obserwować relacje jakie zachodzą
w grupach i między nimi.

Krzywa

doświadczeń

Krzywa doświadczeń to wykres, który
przedstawia kształtowanie się efektu
doskonalenia organizacji i funkcjonowania
firmy. Jest wiele czynników, które wpływają
na wielkość tego efektu, a najbardziej
typowe to:

• wzrost skali produkcji,
• postęp techniczny i organizacyjny

procesu produkcyjnego,

• jakość wykonania,

Metody analizy

makrootoczenia

1. Metody wielorakich możliwości (metody bezscenariuszowe) -
opierają się one na jednej tylko wersji rozwoju strategii
przedsiębiorstwa, a powodzenie tej wybranej i opracowanej strategii
zależy od stopnia trafności oceny występujących szans i zagrożeń.
2. Metoda ekstrapolacji trendów - w tej metodzie opieramy się na
prognozowaniu, które zakłada, że analizowane zjawisko będzie
występowało w ten sam sposób jak do tej pory, a osoba
przeprowadzająca analizę ma za zadanie określić
prawdopodobieństwo możliwych zmian
3.Metoda ekspertów (metoda delficka) - w wyżej wymienionej
metodzie osoba będąca liderem ma za zadanie rozwiązać dany
problem. Grupa ekspertów to osoby, wśród których każdy sam
opracowuje rozwiązanie problemu, następnie inne osoby z grupy je
recenzują i na koniec metodą „burzy mózgów” ustala się jakie
rozwiązanie es najlepsze dla danego problemu.
4.Metody scenariuszowe - stosowane są w przypadku otoczenia, które
szybko ulega zmianom. W tym wypadku jesteśmy w stanie jedynie
tworzyć scenariusze możliwych zdarzeń , symulacje. Scenariusze
mogą być cztery: optymistyczny, pesymistyczny, niespodziankowy,
najbardziej prawdopodobny.

Literatura:

1. Pierścionek Z., Strategie konkurencji i

rozwoju przedsiębiorstwa, Wydawnictwo
Naukowe PWN, 2007

2. Leksykon Zarządzania, Difin, 2004
3. A. Stabryła, Zarządzanie strategiczne w

teorii i praktyce firmy, PWN, Warszawa
2000

4. www.wikipedia.org