Oznaczanie chlorków metodą Mohra

Metoda Mohra polega na bezpośrednim miareczkowaniu obojętnego roztworu zawierającego jony Cl^- , mianowanym roztworem azotanu(V) srebra w obecności chromianu(VI) potasu jako wskaźnika.

Ag⁺ + Cl^-
AgCl

Po całkowitym wytrąceniu jonów Cl^- , jony Ag⁺ reagują z chromianem(VI), wtedy zabarwienie roztworu zmienia się z żółtego na czerwonobrunatne, co wskazuje końcowy punkt miareczkowania.

2Ag⁺ + CrO₄^2-
Ag₂CrO₄

Chromian(VI) srebra jest lepszym rozpuszczalnikiem w wodzie niż chlorek srebra, dlatego najpierw rozpuszcza się AgCl.

Metodą Mohra można oznaczać chlorki w roztworach o pH 6,5 - 10,5. jeśli roztwór wyjściowy jest kwaśny, to zobojętnia się go najpierw wodorotlenkiem sodu wobec fenoloftaleiny, następnie dodaje się rozcieńczonego roztworu kwasu octowego do odbarwienia wskaźnika. Oznaczeniu jonów chlorkowych przeszkadzają: węglany, fosforany(V) i inne aniony, które tworzą z jonami Ag(I) w środowisku obojętnym rozpuszczalne związki.

Wykonanie doświadczenia:

Odmierzyłam pipetą 10 cm³ badanej próby, przeniosłam do kolby stożkowej, dodałam 1 cm³ chromianu(VI) potasu i miareczkowałam mianowanym roztworem azotanu(V) srebra do zmiany barwy z żółtej na czerwonobrunatną.

Ag⁺ + Cl^-
AgCl

Z równania wynika, że 1 mol jonów Ag⁺ reaguje z jednym molem jonów Cl^-.

M_Cl - 35,5

C_AgNO3 - stężenie roztworu AgNO₃

V_AgNO3 - objętość roztworu AgNO₃ użytego do miareczkowania