background image

Ćwiczenie  6. 

 

 OZNACZANIE CHLORKÓW METODĄ 

MIARECZKOWĄ MOHRA

 

 
 

WSTĘP

 

 

•  Chlor wolny (Cl

2

) w warunkach naturalnych nie występuje. Może przedostawać się do 

wód wraz ze ściekami, które poddano chlorowaniu chlorem lub jego związkami. Chlor 
dodawany do wody (podczas jej uzdatniania) reaguje z wodą zgodnie z równaniem 
reakcji: 

 

Cl

2

 + H

2

O   H

+

 + Cl

_

 + HOCl 

 

Chlor obecny w wodzie jest toksyczny dla organizmów żywych. 

 

•  Jon chlorkowy jest szeroko rozpowszechniony w przyrodzie, głównie jako sól sodowa. 

Zawartość chlorków w skałach jest jednak mała ze względu na ich dużą rozpuszczalność 
w wodzie. Największe ilości chlorków występują w złożach powstałych po 
odparowaniu mórz. Są to: halit (sól kamienna) NaCl, sylwit KCl, bischolit 
MgCl

2

 

⋅ 6H

2

O, karnalit KMgCl

3

 

⋅ 6H

2

O.  

 
•  Wszystkie wody naturalne zawierają mniejsze lub większe ilości chlorków. Mogą one 

pochodzić z gruntu, oceanów – tj. wędrują do atmosfery i wraz z deszczem wracają na 
powierzchnię Ziemi,  pokładów naturalnych soli oraz zanieczyszczeń ściekami, wodami 
kopalnianymi lub różnymi odpadkami pochodzenia zwierzęcego. Chlorki pochodzące z 
gruntu nie zanieczyszczonego lub pokładów soli, a których ilość w wodzie jest dla 
danego terenu i pokładu wodonośnego stała, nazywamy chlorkami normalnymi. 

 

•  Chlorki powszechnie występują w roślinach i zwierzętach. Są one niezbędne dla 

organizmu człowieka, nadają wodzie słony smak, którego natężenie jest zależne od 
składu wody. W niektórych wodach słony smak wyczuwa się już przy stężeniu ok. 200 
mg/dm

3

. Natomiast w przypadku gdy woda zawiera duże ilości wapnia i magnezu smak 

słony nie jest wyczuwalny nawet przy stężeniach powyżej 1 g/dm

3

. W stężeniach ok. 50 

mg/dm

3

  są niepożądane dla osób chorych na serce, powyżej 250 mg/dm

3

 chlorki są 

szkodliwe dla roślin, w dużych stężeniach mogą powodować korozję części 
metalowych. 

 
Dopuszczalne stężenia chlorków w wodzie do picia wynosi 250 mg/dm

3

 jeśli są pochodzenia 

naturalnego. Chlorki z zanieczyszczeń czynią wodę nieprzydatną do picia.  
 
Wartość zalecana wynosi 25 mg/dm

3

 Cl.  

 
Przy ocenie zawartości chlorków w wodzie istotne jest ustalenie ich pochodzenia, to znaczy 
czy są one pochodzenia naturalnego, czy też ich obecność jest wynikiem zanieczyszczenia 
wody. W tym ostatnim przypadku jonom chlorkowym często towarzyszą znaczne ilości 
związków azotowych.  

 

1

background image

Ćwiczenie  6. 

 

2

 

METODY OZNACZANIA CHLORKÓW 

 metoda argentometrycznego miareczkowania (metoda Mohra) 

Chlorki miareczkuje się mianowanym roztworem azotanu srebra AgNO

3

 wobec 

chromianu potasowego K

2

CrO

4

 jako wskaźnika w środowisku o pH 6,5-10. W roztworze 

obojętnym lub słabo zasadowym (pH 6,5 – 10,0) azotan srebrowy strąca najpierw biały 
osad chlorku srebrowego i po całkowitym strąceniu jonów chlorkowych jon srebrowy Ag

+

 

reaguje z chromianem potasowym, wytrącając czerwonobrunatny osad chromianu 
srebrowego: 
 

Ag

+ Cl

_

   AgCl ↓ 

osad biały 

 

2Ag

+ CrO

4

 

2

_

   Ag

2

CrO

4

 ↓ 

      osad czerwony  
(roztwór ma zabarwienie brunatne) 

 
Zmiana zabarwienia z białego na żółtobrunatne świadczy o całkowitym zmiareczkowaniu 
jonów chlorkowych. 
W oznaczeniu przeszkadzają: barwa roztworu powyżej 30 mg (Pt)/dm

3

, mętność powyżej 

20 mg/dm

3

,  żelazo, siarczki, siarczany (IV), siarkowodór, fosforany oraz jony Br

_

, I

_

CN

_

.  

 

 metoda merkurymetrycznego miareczkowania 

Chlorki miareczkuje się mianowanym roztworem Hg(NO

3

)

  2

 wobec difenylokarbazonu 

jako wskaźnika, w środowisku o pH 2,3-2,8. Jony Cl

_

 reagują z jonami Hg

2+

, tworząc 

słabo zdysjocjowany HgCl

2

. Dodany wskaźnik difenylokarbazon tworzy z nadmiarem 

jonów Hg

2+

 związek kompleksowy o fioletowym zabarwieniu. 

 

 metoda potencjometryczna z użyciem elektrody jonoselektywnej 

 

 metoda turbidymetryczna  

Ocena zmętnienia spowodowanego wytrąceniem się koloidalnego osadu AgCl w wyniku 
reakcji AgNO

jonami Cl

_

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


Document Outline