SCENARIUSZ ZAJĘĆ DLA KLASY III

Temat bloku: Idzie wiosna

Temat dnia: Witamy wiosnę

Zapis w dzienniku: Redagowanie listu do wiosny na podstawie wycieczki, piosenki i wiersza K. Zuchery „Idzie wiosna”. Zdobienie sukni dla wiosny - technika collage. Rodzaj faktur.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności wypowiadania się na określony temat w formie wielozdaniowej spójnej wypowiedzi. Uwrażliwienie na piękno przyrody budzącej się do życia i różne sposoby jej przedstawienia.

Cele szczegółowe:

Uczeń:

Metody:

Formy:

Środki dydaktyczne:

Tok zajęć:

  1. Dzieci biorą do ręki kawałek materiału, zamykają oczy i starają się określić fakturę materiału. Nauczyciel pyta uczni jakie w dotyku są ich materiały.

  1. Nauczyciel pokazuje wykonaną z różnych materiałów Panią Wiosnę. Tłumaczy dzieciom, że jest to wykonane techniką collage, ponieważ jest z różnych materiałów.

  1. Dzieci słuchają wiersza „Idzie wiosna' i zastanawiają się czym można przystroić suknię Pani Wiosny.

  1. Rozmowa na temat sukni Pani Wiosny.

  1. Podział dzieci na grupy. Każda grupa ma za zadanie przystroić suknię wiosny czym innym:

Grupa I - owadami;

Grupa II- ptakami;

Grupa III - kwiatami;

Grupa IV - elementami przyrody (tęcza, burza, deszcz, słońce, wiatr)

  1. Ustalenie kryterium oceny:

  1. Działalność plastyczna.

  1. Wykonanie wystawy. Przypomnienie kryteriów oceny. Ocena nauczyciela.

  1. Porządkowanie stanowisk.

  1. Puszczenie z magnetofonu nagrania i tematyce wiosennej w celu relaksacji.

  1. Stworzenie przez uczniów kompozycji muzycznej z różnych instrumentów (trójkąty, dzwonki, klawesy, kastaniety, tamburyno, bębenek, jakieś rektamówki). Każda grupa naśladuje odgłosy:

Grupa I - owady

Grupa II - ptaki

Grupa III - kwiaty

Grupa IV - elementy przyrody.

  1. Rozmowa nauczyciela z dziećmi:

  1. Inscenizacja. Nauczyciel rozdaje grupom przysłowia o wiośnie i zadaniem dzieci jest przedstawienie przysłowia ruchem

  1. Nauczyciel czyta głośno wiersz „Idzie wiosna”. Dzieci zastanawiają co mogłyby usłyszeć.

  1. Swobodne wypowiedzi dzieci do wiersza:

  1. Ciche czytanie przez uczniów wiersza i podkreślenie zwrotów, które się powtarzają. Głośne przeczytanie zwrotu z jego dalszym wątkiem.

  1. Nauczyciel mówi: „Wiersz napisany jest językiem poetyckim, a my na co dzień posługujemy się językiem potocznym. Waszym zadaniem teraz będzie zamienić język poetycki na potoczny tak, żeby zachować sens wypowiedzi. Zapiszcie w zaszycie jedno zdanie.”

  1. Szukanie określeń do wyrazu WIOSNA.

Co robi wiosna?

0x08 graphic

Kroczy

0x08 graphic

0x08 graphic
WIOSNA

0x08 graphic
0x08 graphic

idzie

nadchodzi

przybywa

Stąpa

„Co to są za wyrazy?” (Te wszystkie wyrazy są wyrazami bliskoznacznymi)

  1. „Napisz zdanie „Idzie wiosna” i rozwiń je wyrazami z wiersza.”

  1. Losowanie ilustracji kwiatów i podpisywanie ich (Przylaszczki, przebiśnieg, krokus, zawilec, sasanka).

  1. Czytanie wierszu od Wiosny. „Pani Wiosna napisała do mnie list. Nauczyciel wyciąga kopertę i czyta go głośno. Po przeczytaniu każda grupa dostaje 1 egzemplarz listu.

  1. Wyodrębnianie części składowych listu. Przeczytanie wiersza „List”. Dzieci zaznaczają strzałkami gdzie powinny znajdować się poszczególne części listu i podpisują je.

  1. Pisanie listu do wiosny.

  1. Ozdabianie napisanego listu elementami z wiersza „Idzie wiosna”.