Współczynnik załamania światła jest to stosunek prędkości fali elektromagnetycznej w próżni do jej prędkości w danym ośrodku.

Prawo odbicia

Kąt odbicia jest równy kątowi padania, a promień padający, promień odbity i prosta prostopadła do powierzchni odbijającej leżą na jednej płaszczyźnie.

Prawo załamania

Stosunek kąta padania do sinusa kąta załamania jest równy względnemu współczynnikowi załamania ośrodka, w którym biegnie promień załamany, względem ośrodka, w którym biegnie promień padający.

(Stosunek sinusa kąta padania do sinusa kata załamania jest równy stosunkowi prędkości światła w ośrodku promienia padającego, do prędkości światła w ośrodku promienia załamanego).

Płytka płasko-równoległa, warstwa jednorodnej, przezroczystej substancji umieszczanej w układzie optycznym na drodze promieni świetlnych w celu uzyskania równoległego przesunięcia wiązki promieni o odległość δ wyrażoną przybliżonym wzorem (prawdziwym dla małych kątów padania): δ=d(1-1/n), gdzie: d - grubość płytki, n - współczynnik załamania światła dla materiału płytki.

Obraz pozorny – obraz przedmiotu, który powstaje w wyniku przecięcia się przedłużeń promieni rzeczywistych po ich przejściu przez układ optyczny. Obraz pozorny nie jest widoczny na ekranie. Obraz ten jest widoczny dla obserwatora rejestrującego rozbieżną wiązkę promieni opuszczających układ optyczny. Nasze zmysły, przyzwyczajone do prostoliniowego rozchodzenia się światła, lokują obraz w miejscu, w którym w rzeczywistości nie biegną żadne promienie - stąd nazwa obrazu pozornego. Efekt ten bywa wykorzystywany w pokazach iluzjonistycznych.

Obraz rzeczywisty to obraz przedmiotu, który powstaje w wyniku przecięcia się promieni przechodzących przez układ optyczny. Jeżeli w płaszczyźnie ogniskowania umieszczony zostanie ekran, wówczas będzie na nim widoczny obraz rzeczywisty.