Dzień dobry! Nazywam się Maciej Murzyn, jestem absolwentem klasy 4 A i chciałbym zaprezentować

mój temat: Człowiek wobec doświadczeń granicznych. Omów temat na podstawie wybranych

Utworów.

Doświadczeniem granicznym nazywamy skrajne zdarzenie lub sytuacje w których człowiek w swoim postępowaniu wykracza poza granicę zasad moralnych, własnych, porzuca własne sumienie w celu przetrwania, wyjścia z opresji, polepszenia warunków życia. Szczególnie w literaturze wojny i okupacji mamy opisane i zobrazowane zachowania, postępowania Ludzi, którzy stracili wolność umysłową i fizyczną. Ich zdegradowane normy życiowe oraz brak nadzieji na odzyskanie wolności

tylko pogłębiały strach w jakim tamci ludzie musieli żyć.

Prezentacje chciałbym rozpocząć od Powieści Zofii Nałkowskiej – Granica. Autorka reprezentuje epokę literacką 20lecia międzywojennego. Powieść ta ukazuje Losy różnych warstw społecznych, od bogatego Ziemiaństwa po ubogą klasę robotniczą, która mieszkała w suterenach Kamienicy P. Celiny Kolichowskiej. Utwór ten pokazuje nam, jak ludzie potrafili przesuwać swoje granice moralne, by zadbać o bezpieczeństwo materialne, aby wspinać się po szczeblach kariery, aby zaspokoić swoje pragnienia. Głównym Bohaterem utworu jest Zenon Ziembiewicz – syn zubożałych szlachciców.

Studiował w Paryżu. Kochał Elżbietę Bięcką, lecz uwikłany był w romanse : początkową podczas studiów w Paryżu miał romans z Adelą, Po powrocie do Polski z Justyną – córką kucharki w folwarku pilnowanym przez ojca Zenona. Jego Postępowania, oraz decyzje wobec doświadczeń doprowadziły go do całkowitego upadku - jego Samobójstwa. Zenon powtarza schemat Boleborzański – Ojciec Zenona - Walerian - był rządcą folwarku Boleborza, który należał do rodziny Tczewskich.. Zajmował się sprawami, które lubił, a w prowadzeniu rachunków wyręczała go żona. We własnym mniemaniu Walerian był człowiekiem prawym i solidnym, dobrym gospodarzem oraz kochającym ojcem i mężem. Zdawał się jednak nie zauważać własnej obłudy względem żony, którą mimo tego, że "kochał i głęboko szanował", to zdradzał z folwarcznymi dziewkami, kiedy tylko nadarzyła się okazja. Później przyznawał się żonie do winy, a ona mu przebaczała. Zenon nie widzi w nim wzoru do naśladowania, nie chce być taki, jak ojciec. Mimo swoich postanowień powiela w dorosłym życiu "boleborzański schemat". Gdy dowiaduje się, że Justyna jest w ciąży, daje jej pieniądze na zabieg aborcji i tym uspokaja swoje sumienie. Stawiając Elżbietę przed faktem, że ją zdradził nie czuje się winny, raczej czuje się w ten sposób usprawiedliwiony. Wystarczy, że powiedział - w końcu mógł to przemilczeć. Tak jak Walerian wysługiwal się żoną przy prowadzeniu ksiąg, tak Zenon wysługuje się Elżbietą przy załatwianiu pracy Justynie. Nie liczą się uczucia innych, ważne, żeby Zenon miał spokój. Tak jak ojciec, Zenon stosuje system samousprawiedliwiania się. To właśnie Boleborza utrwalila w nim to wszystko. Sam Zenon powiedział:"Jest się nie takim (...), jak myślimy o sobie, jest się takim, jak miejsce, w którym się jest". A Zenon był takim jak miejsce, w którym się wychował. Justyna jako Kochanka Tadeusza również poddana jest Doświadczeniom granicznym : śmierć martki, aborcja oraz życie na skraju ubóstwa doprowadzają Justynę do napadów schozofremii, nie potrafi sobie poradzić z własnymi uczuciami. Emocje mają przewagę nad jej rozumiem, które doprowadzają do okaleczenia Zenona i próby samobójczej. Na przykładzie wyżej wymienionych bohaterów możemy wywnioskować, że doświadczenia graniczne niszczą ludzką psychikę, posuwają człowieka do czynów ostatecznych, których nie można naprawić.

Kolejną lektórą, którą chcę przedstawić są „Ludzie Bezdomni” Stefana Żeromskiego.

świat bohaterów powieści jest światem przepełnionym złem – światem, który obnaża w sposób realistyczny nędzę życia klasy pracującej. Autor ukazuje warunki życia i pracy robotników z Warszawy, chłopów z Cisów oraz górników z Zagłębia. Jest to świat widziany oczami wykształconego lekarza, który doskonale zdaje sobie sprawę z tego, gdzie tkwią źródła zła.Głowny bohater-Tomasz Judym, który studiował medycynę W Paryżu. Wywodził się z ubogiej rodziny. Był synem Szewca. Mieszkał na ulicy Ciepłej.

od najmłodszych lat musiał nauczyć się polegać wyłącznie na sobie. Zabrany z domu rodzinnego przez ciotkę, która miała zapewnić mu wykształcenie, był poniżany, bity i często głodował. Jedynie dzięki silnej woli i uporowi zdołał ukończyć kolejne szkoły. Tomasz Judym jest człowiekiem o wielkiej wrażliwości moralnej, zbuntowanym przeciwko złu i krzywdzie społecznej.

Jego poświęcenie ku niesieniu pomocy ludziom ubogim i potrzebującym odbiło się na jego związku z Joanną. Judym podjął decyzju