PODSTAWOWE WYROBY Z CERAMIKI
Ceramika architektoniczna - wyroby ceramiczne stosowane w budownictwie do wykańczania powierzchni zewnętrznych lub wewnętrznych. Najczęściej używane są cegły i kształtki (np. cegły o specjalnie profilowanej jednej z powierzchni, najczęściej główce) glazurowane, płytki ścienne do licowania , płytki posadzkowe, terakota, majolika itp. Wyroby ceramiczne do otrzymania dekoracyjnej formy powierzchni obiektów stosowane były już w starożytności:
Ceramika (budownictwo) - ceramika otrzymywana z dobrze rozdrobionej i wymieszanej z wodą gliny. Po uformowaniu i wysuszeniu wyroby należy je wypalić. W trakcie tego procesu glina zamienia się w twardy czerep a wyroby zachowują nadany im wcześniej kształt. Wyroby używane w budownictwie można podzielić na trzy grupy:
wyroby o czerepie porowatym (nasiąkliwość wagowa waha się od 6% do 22%) - do grupy tej należą:
Termalit - wyroby termalitowe produkowane były z ziemi krzemionkowej, należą do ceramiki ogniotrwałej. Najczęściej były formowane w kształtki o wymiarach cegły i używane do wykonywania izolacji pieców i kotłów
Glazura - cienka powłoka ze szkliwa nakładana na wyroby ceramiczne dla nadania im walorów dekoracyjnych, trwałości i zabezpieczenia przed przenikaniem wody. Stosowana do pokrywania płytek ceramicznych , cegieł, kafli piecowych, naczyń itp. Glazura nadaje przedmiotom większą gładkość, połysk i kolor.
Terakota (wł. terra cotta - ziemia wypalona) - wyroby z dobrze oczyszczonej i wypalonej gliny w formie figurek lub płytek, stosowane do zdobień Płytki terakotowe są stosowane także współcześnie, najczęściej w postaci płytek podłogowych i ściennych.
Porcelana - wynaleziony w VII wieku w Chinach rodzaj białej, przeświecającej ceramiki wysokiej jakości. Wytwarzana z mieszanki glinki kaolinowej ze skaleniem i kwarcem poprzez wypalanie uformowanych wyrobów w temperaturze od 920-980°C (wyroby nieszkliwione, tzw. biskwit) aż do 1280-1460°C (wyroby szkliwione). Charakteryzuje się niską nasiąkliwością, bardzo dobrymi właściwościami dielektrycznymi, dużą wytrzymałością mechaniczną i wysoką odpornością na działanie czynników chemicznych; nieprzepuszczalna dla cieczy i gazów.
Rozróżnia się ceramikę twardą (o składzie: 40-60% kaolinu, 20-30% skalenia, 20-30% kwarcu) i miękką (25-40% kaolinu, 25-40% skalenia, 30-45% kwarcu).
Wyroby klinkierowe - są to wyroby ceramiczne o czerepie zwartym. Otrzymuje się je z glin o niskiej temperaturze spiekania i wysokiej temperaturze stapiania. Wyroby wypalane są w teperaturze od 1200oC do 1300oC. Cechuje je mała nasiąkliwość wagowa i większa, niż dla wyrobów o czerepie porowatym wytrzymałość mechaniczna. Do wyrobów klinkierowych należą:
klinkier drogowy (cegły brukowe)
kształtki i płytki podokienne, do licowania ścian i płytki posadzkowe.