Grupowe podejmowanie

decyzji

Samełko Łukasz
Gr. A

Pojęcie grupy:

Harrison E. F. - grupę tworzy pewna

liczba osób, pozostających ze sobą w
kontakcie. Grupę charakteryzuje:



interpersonalny konsensus,



interakcje,



komunikacja,



wspólny interes,



bliskość miejsca,



struktura.

W teorii grupowego podejmowania decyzji

wyróżnia się co najmniej trzy sposoby postrzegania
grupy:



grupa jest zbiorową całością niezależną od cech
swoich członków



grupa jest zestawem jednostek, a cechy grupy
są funkcją cech poszczególnych członków



grupa jest zbiorową całością, którą tworzy
zestaw jednostek, a zrozumienie jej zachowania
wymaga badania cech grupy i cech jej członków

Typy grup decyzyjnych

interaktyw
na

nominaln
a

delficka

Grupa interaktywna

Grupa

podejmująca

najlepsze

decyzję, której członkowie spierają się,
dyskutują i uzasadniają najlepsze
rozwiązania.

Grupa nominalna

Uporządkowana technika używana

do

uzyskania

twórczych

lub

nowatorskich rozwiązań i pomysłów.

Grupa delficka

Forma grupowego podejmowania

decyzji,

w

której

grupa

autonomicznych,

niezależnie

wypowiadających się ekspertów jest
wykorzystywana do sformułowania
zgodnej "uśrednionej" opinii.

Źródło:

E.F. Harrison

GRUPA

INTERAKTYWNA

GRUPA

NOMINALNA

GRUPA

DELFICKA

Kryteria oceny decyzji
grupowej
- Jakość
- Akceptacja
- Oryginalność

Średnia do wysokiej
Średnia do wysokiej

Niska do średniej

Średnia
Średnia
Średnia

Niska do średniej
Niska do średniej

Średnia do wysokiej

Sytuacyjne cechy
grupowego podejmowania
decyzji
- Dostęp do wiedzy fachowej
- Zasięg decyzji
- Konflikt w obrębie grup

Niski do średniego

Średni do szerokiego

Średni do wysokiego

Średni
Średni

Niski do średniego

Średni do wysokiego

Wąski do średniego

Niski

Członkostwo grupowe
- Ekspert
- Przedstawiciel
- Współpracownik

Okazjonalnie

Często

Zwykle

Często

Okazjonalnie

Często

Zwykle

Rzadko

Okazjonalnie

Strategie grupowego

podejmowania decyzji

rutynowe podejmowanie
decyzji

twórcze podejmowanie
decyzji

negocjacyjne podejmowanie
decyzji

Żródło:

E.F. Harrison

RUTYNOWE

PODEJMOWANIE

DECYZJI

TWÓRCZE

PODEJMOWANIE

DECYZJI

NEGOCJACYJNE

PODEJMOWANIE

DECYZJI

Struktura grupy

Specjaliści wraz

z koordynatorem

(przywódcą)

Heterogeniczny,

kompetentny skład;

sprzyjający procesom

twórczym kierownik

Proporcjonalna

reprezentacja

zainteresowanych stron

Role grupowe

Niezależny wysiłek;

specjalistyczna wiedza

Wszystkie pomysły są

przedmiotem grupowej

dyskusji

Jednostka postrzega się

jako reprezentant

zainteresowanej strony

Proces grupowy

Określenie celów;

interakcje pomiędzy

koordynatorem

i specjalistami

Proces rozwiązywania

problemu z pełną

partycypacją i

spontaniczną

komunikacją

Uporządkowana

komunikacja;

sformalizowane

procedury obrad

i głosowania

Styl grupowy

Znaczny stres

wynikający z wymagań

jakościowych

i ilościowych oraz

ograniczeń czasowych

Relaksacyjne,

niestresujące otoczenie;

brak sankcji

Otwartość i szczerość;

akceptacja procedur;

unikanie wrogości

Normy grupowe

Profesjonalizm

Otwartość komunikacji;

konsensus; wspieranie

oryginalności; eliminacja

autorytaryzmu

Pragnienie osiągnięcia

porozumienia;

konstruktywne

postrzeganie konfliktu;

akceptacja kompromisu

Zalety grupowego

podejmowania decyzji



większa ogólna suma wiedzy lub
informacji



większa liczba podejść do problemu



uczestnictwo

w

podejmowaniu

decyzji zwiększa ogólną akceptację
końcowego wyboru



lepsze zrozumienie decyzji

Wady grupowego podejmowania

decyzji



nacisk społeczny (nacisk na grupową
spójność prowadzi w skrajnym przypadku do
patologicznego myślenia grupowego)



akceptacja pierwszego rozwiązania



indywidualna dominacja



konkurencja między decyzjami utrudniająca
znalezienie najlepszego rozwiązania



czas niezbędny do podjęcia decyzji



polaryzacja grupowa

Bibliografia:



Banaszyk P., Fimińska-Banaszyk R., Stańda A., (1997), Zasady
zarządzania w przedsiębiorstwie, Wyd. WSB, Poznań



Griffin R. W., (1996), Zasady zarządzania organizacjami, WN PWN,
Warszawa



Harrison E. F. (1995), The Managerial Decision-Making, wyd. 4,
Houston Mifflin, Boston



Hatch M.J., (2002), Teoria organizacji, WN PWN, Warszawa



Kożuch B., (2005), Specyficzne cechy organizacji publicznej, [w]:
Kożuch B., Markowski T. (red.), Z teorii i praktyki zarządzania
publicznego, Fundacja WZ, Białystok



elementy graficzne: https://www.google.pl/imghp