Organizacja



w znaczeniu rzeczowym – każda całość

zorganizowana, tj. taka całość, której

wszystkie składniki przyczyniają się do

powodzenia całości – T. Kotarbiński,



w znaczeniu atrybutowym – to są te cechy

rzeczy i procesów, które pozwalają uznać je

za zorganizowane,



w znaczeniu „organizowanie”, czyli

czynnościowe rozumienie organizacji, można

tu mówić o organizacji formalnej, faktycznej

(formalnej i nieformalnej) oraz

subiektywnej.



składniki organizacji – ludzie, cele środki,



umiejscowienie organizacji w otoczeniu, wzajemne

relacje między systemem organizacyjnym a

otoczeniem (system otwarty, system adaptacyjny),



system społeczno-techniczny – organizacja

dostarcza produktów (wyrobów i usług), organizacja

posiada technologie, wyposażenie, wiedzę,



system powiązania elementów organizacji to

struktura organizacyjna,



jest własnością – publiczną, prywatną, mieszaną,



można określić jej wielkość,



realizuje określone funkcje – przemysłowe,

handlowe, usługowe, edukacyjne, budowlane,

nastawione na zysk, nie nastawione na zysk.



można wydzielić części organizacji według

realizowanych zadań,



organizacja może tworzyć związki z innymi

organizacjami – koncerny, holdingi, spółki joint

venture, alianse, fuzje, konsorcja, spółdzielnie,

spółki z ograniczoną odpowiedzialnością,



organizacja wirtualna – formą powiązań jest

technologia informacyjna – w jej skład wchodzą

niezależne organizacje, czasowo powiązane w

cele dzielenia umiejętności i kosztu dostępu do

realizacji nowych celów,



organizacje społeczne – związki zawodowe,

stowarzyszenia, partie polityczne, organizacje

wyznaniowe, organizacje

charytatywne.



składniki – ludzie, cele, środki, części organizacji,



sposób powiązania elementów organizacji w całość – struktura

organizacyjna,



wielkość organizacji – przedsiębiorstwo, koncern, grupa

kapitałowa,



stopień sformalizowania organizacji, procedury, systemy,

regulaminy,



kultura organizacyjna,



cele,



programy, plany i sposoby oraz środki realizacji celów



przywództwo,



sposoby zarządzania,



otoczenie – makrootoczenie, otoczenie konkurencyjne,

współpracujące,



własność organizacji.

Cykl życia organizacji opisuje zmiany, jakie

zachodzą w strukturze i sposobie działania w
poszczególnych etapach jej rozwoju,
zarówno tendencjom, występującym w miarę
upływu czasu wewnątrz organizacji, jak
również jej interakcjom z otoczeniem. Cykl
życia organizacji składa się z następujących
czterech faz:

Śmiertelność” organizacji, kryzys, zmiana,

reorientacja, odnawianie.



przedsiębiorczości: innowacyjność, tworzenie
niszy w otoczeniu i kreatywność – podstawowym
celem jest przekroczenie progu przetrwania
poprzez szybki wzrost i pozyskanie nowych
zasobów, musi być przy tym elastyczna,
nastawiona na otoczenie – rynek, klientów,



kolektywności (zespołowości): wysoka spójność i
zaangażowanie – stopniowa reorientacja
organizacji do wewnątrz, doskonalenie
umiejętności pracy w zespole i współdziałania
uczestników, którzy integrują się wokół celów i
strategii,



formalizacji i sterowania: stabilność i

instytucjonalizacja – dominuje orientacja

wewnętrzna, nastawienie na wydajność,

budowanie struktur formalnych realizujących

określone zadania,



przekształcania struktury: rozszerzenie zakresu

działalności, decentralizacja, spłaszczenie

struktur organizacyjnych, dywersyfikacja –

organizacja przełamuje inercję i rutynę nabytą w

fazie formalizacji i ponownie otwiera się na

zewnątrz, podstawowym celem jest

przyspieszenie rozwoju, ekspansja.



służą społeczeństwu,



realizują cele,



wykorzystują wiedzę,



oferują pracę.

Każda organizacja ma własną filozofię, na

której opiera swoje działanie. Filozofia ta

określana jest jako polityka firmy,

metateoria, mit, saga. Wyrażana jest przez

zbiór idei i wartości, ukształtowanych w

wyniku doświadczenia, które tworzą kulturę

organizacji.