Nauka - autonomiczna część kultury służąca wyjaśnieniu funkcjonowania świata, w którym żyje człowiek. Proces publikowania i wielokrotne powtarzanie badań w celu weryfikacji ich wyników, prowadzi do powstania wiedzy naukowej dostępnej dla całej ludzkości. Zarówno ta wiedza jak i sposoby jej gromadzenia określane są razem jako nauka.

Organizacja to celowa grupa społeczna, która funkcjonuje według pewnych reguł i zasad, współpracująca ze sobą - by osiągnąć określony cel. Istotą organizacji jest świadomość zasad, reguł, misji i celów.

Organizacja:

• jest instytucją, która daje możliwość przezwyciężenia celów, które w pojedynkę nie można zrealizować

• rozszerza dotychczasowa wiedzę, opracowuje nowe sposoby działania

• zapewnia źródło utrzymania pracowników, osobiste zadowolenie i samorealizację

Właściwości organizacji:

• to system otwarty-wchodzi w interakcje z otoczeniem

• to system sztuczny-konstruowany dla realizowania określonych celów

• to system naturalny-uczestnicy organizacji dążą do realizowania własnych celów i interesów

• to system społeczno-techniczny- obejmuje elementy techniczne (strukturę formalną, procedury systemów informacyjnych, wyposażenie techniczno-technologiczne), elementy społeczne (cele i zachowanie jednostek i grup społecznych)

• ma budowę hierarchiczną - składa się z podsystemów, które z kolei składają się z podsystemów niższego rzędu

• to system mający zdolność doskonalenia się- może wprowadzić innowacje techniczne.

Zasoby organizacji

Aby organizacja mogła sprawnie funkcjonować, niezbędna jest wykorzystanie czterech podstawowych zasobów

• Ludzkich (pracownicy organizacji), - przy czym istotne znaczenie mają:

• struktura zatrudnienia w układzie cech demograficzno zawodowych

• rozkład cech osobowych

• motywacje pracowników

Geneza nauki o organizacji:

Nauka o organizacji powstała w XX w., ale wcześniej zagadnienia składające się na jej treść były przedmiotem zainteresowań wielu badaczy, starających się objaśnić funkcjonowanie różnych organizacji i powstających tam problemów.

Powstanie nauki o organizacji jest następstwem:

• powstawania rożnego rodzaju organizacji,

• rozwoju technologii oraz zwiększenia skali produkcji

• zwiększania skali działania organizacji,

• łączenia organizacji i ich współpracy,

• potrzeby uporządkowania działań i ich sprawności.

Przedmiot badań:

Przedmiotem zainteresowania nauki o organizacji są wyodrębnione z otoczenia różne formy zorganizowanego działania ludzi.

• organizacje gospodarcze np. unia europejska, bank światowy

• organizacje pozarządowe np. stowarzyszenia, fundacje

• organizacje publiczne (aministracja państwowa i samorządowa)

• gospodarki narodowe i regionalne np. województwa

• państwo jako forma politycznej organizacji społeczeństwa oraz bloki polityczne państw

• organizacje międzynarodowe np. ONZ, rada europy,

Przyczyny tworzenia organizacji :

• Podział pracy (standaryzacja produkcji-trwale stosowanie jednego z innych możliwych sposobów wykonania operacji)

• Specjalizacja działalności( wytwarzanie wystandaryzowanych elementów składowych)

• Potrzeby społeczeństwa (potrzeba sprawnego funkcjonowania grup ludzi)

• Powstawanie nowych form działalności (fuzje, spółki, koncerny)

• Uporządkowanie działań i sprawność

• Czynniki polityczne (platon-zwolennik ściśle wyznaczonego i podziału funkcji społecznych w państwie)

• Synchronizacja i integracja działań (np. powstanie falangi w starożytności, współdziałanie i poczucie wspólnoty)

Społeczna odpowiedzialność organizacji

• przestrzeganie prawa oraz prowadzenie rzetelnej i uczciwej działalności w stosunku do pracowników, kontrahentów, konkurentów i społeczeństwa

• realizowanie własnych celów z uwzględnieniem dobra swoich interesariuszy.