background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 

 
 

MINISTERSTWO EDUKACJI 
           NARODOWEJ 

 

 

Jolanta Górska

 

 
 
 

 
 
Rozpoznawanie i dobieranie materiałów podstawowych 
i środków pomocniczych  744[03].O2.05 

 

 

 

 

 

 

 

 
Poradnik dla nauczyciela 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy 
Radom  2006 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

1

Recenzenci: 
dr inż. Marian Grabkowski 
inż. Stanisław Pietryka 

 
 

 
Opracowanie redakcyjne: 
inż. Jolanta Górska 

 
 

Konsultacja: 
mgr inż. Zdzisław Feldo 

 
 

Korekta: 

 
 

 

 

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 744[03].O2.05 

„Rozpoznawanie i dobieranie materiałów podstawowych i środków pomocniczych” 
zawartego w modułowym programie nauczania dla zawodu garbarz skór 744[03].  

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 

Wydawca 
Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom  2006

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

2

SPIS TREŚCI 

 

1. Wprowadzenie 

3

2. Wymagania wstępne 

5

3. Cele kształcenia 

6

4. Przykładowe scenariusze zajęć 

7

5. Ćwiczenia  

11

5.1. Charakterystyka wody stosowanej w procesach wyprawy skór 

11

5.1.1. Ćwiczenia 11

5.2. Środki chemiczne stosowane w procesach przygotowania do garbowania 

13

5.2.1. Ćwiczenia 13

5.3. Podział i charakterystyka garbników 

16

5.3.1. Ćwiczenia 16

5.4. Środki do kąpielowego wykończania skór 

19

5.4.1. Ćwiczenia 19

5.5. Środki wykańczalnicze 

23

5.5.1. Ćwiczenia 23

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia  

25

7. Literatura 

39

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

3

1. WPROWADZENIE 

 

 Przekazujemy  Państwu Poradnik dla nauczyciela „Rozpoznawanie i dobieranie 

materiałów podstawowych i środków pomocniczych”, który będzie pomocny w prowadzeniu 
zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie garbarz skór 744[03]. 

 W poradniku zamieszczono: 

– 

wymagania wstępne, 

– 

wykaz umiejętności, jakie uczeń opanuje podczas zajęć, 

– 

przykładowe scenariusze zajęć, 

– 

propozycje  ćwiczeń, które mają na celu wykształcenie u uczniów umiejętności 
praktycznych, 

– 

wykaz literatury, z jakiej uczniowie mogą korzystać podczas nauki, 

– 

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami ze 
szczególnym uwzględnieniem: 

– 

pokazu z objaśnieniem, 

– 

tekstu przewodniego, 

– 

metody projektów, 

– 

ćwiczeń praktycznych. 

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od 

samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej. 

W celu przeprowadzenia sprawdzianu wiadomości i umiejętności ucznia, nauczyciel 

może posłużyć się zamieszczonym w rozdziale 6 zestawem zadań testowych, zawierającym 
różnego rodzaju zadania. 

W tym rozdziale podano również: 

– 

plan testu w formie tabelarycznej, 

– 

punktacje zadań, 

– 

propozycje norm wymagań, 

– 

instrukcję dla nauczyciela, 

– 

instrukcję dla ucznia, 

– 

zestaw zadań testowych. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

4

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

   

Schemat układu jednostek modułowych 

744[03].O2.05 

Rozpoznawanie i dobieranie materiałów 

podstawowych i środków pomocniczych 

744[03].O2.04 

Sortowanie skór surowych według 

przeznaczenia

  

744[03].O2 

Surowce podstawowe i materiały 

pomocnicze  

 

 

744[03].O2.01 

Rozpoznawanie rodzajów skór surowych

 

 

744[03].O2.02 

Określanie warstwowej i topograficznej 

budowy tkanki skórnej i okrywy 

włosowej skór surowych  

744[03].O2.03 

Konserwacja i magazynowanie skór 

surowych

  

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

5

2. WYMAGANIA 

WSTĘPNE 

 
Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć: 

–  wykorzystywać podstawowe prawa chemii, fizyki i mechaniki w procesach wyprawy 

skór, 

–  posługiwać się dokumentacją technologiczną i techniczną    stosowaną w procesach 

garbarskich,  

–  stosować podstawowe badania organoleptyczne i oznaczenia laboratoryjne do 

charakteryzowania materiałów podstawowych i środków pomocniczych, 

–  posługiwać się przyrządami pomiarowymi, 
–  zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii, 
–  korzystać z różnych źródeł informacji, 
–  przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz 

ochrony środowiska. 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

6

3. CELE 

KSZTAŁCENIA 

 
W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć: 

–  zidentyfikować  środki chemiczne i materiały pomocnicze na podstawie badań 

organoleptycznych, 

–  określić właściwości wody stosowanej w technologii wyprawy skór, 
–  rozpoznać i dobrać  środki chemiczne stosowane w procesach przygotowawczych do 

garbowania, 

–  rozpoznać i dobrać garbniki i środki pomocnicze do garbowania skór różnymi metodami, 
–  rozpoznać i zidentyfikować  środki chemiczne do zobojętniania tkanki skórnej, 

umartwiania i zaprawiania włosa, barwienia tkanki skórnej, barwienia włosa, 
natłuszczania skór, 

–  ocenić rozdrobnienie, wilgotność i pochodzenie trocin drzewnych do czyszczenia okrywy 

włosowej skór i nawilżania tkanki skórnej,  

–  rozpoznać i dobrać materiały i środki chemiczne do wykończania właściwego tkanki 

skórnej i okrywy włosowej.  

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

7

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ 

 

Scenariusz zajęć 1 

Osoba prowadząca ………………………………………………. 
Modułowy program nauczania:            Garbarz skór 744[03] 
Moduł:  Surowce podstawowe i materiały pomocnicze 744[03].O2. 
Jednostka modułowa:  „Rozpoznawanie i dobieranie materiałów podstawowych i środków 

pomocniczych ” 744[03].ZO.05 

 

Temat: Podstawowe wiadomości o garbnikach roślinnych 
Cel ogólny
: kształtowanie umiejętności rozróżniania różnych rodzajów garbników roślinnych 

 

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń potrafi: 

–  rozpoznać podstawowe rodzaje garbników roślinnych, 
–  scharakteryzować podstawowe właściwości garbników roślinnych. 

 

Metody nauczania:  

–  ćwiczenia praktyczne. 

 

Formy organizacyjne pracy uczniów: 

–  grupowa 

 

Czas: 90 min. 

 

Środki dydaktyczne: 

–  ekstrakty stałe i ciekłe garbników roślinnych, 
–  10% roztwory garbników w wodzie, 
–  roztwór żelatyny (ok. 0,5 g żelatyny na 100 cm

3

 wody), 

–  10% roztwór kwasu octowego, 
–  10% roztwór wodorotlenku sodowego, 
–  woda destylowana, 
–  tace plastykowe, 
–  kolby miarowe 250 cm

3

–  zlewki 100 cm

3

–  probówki, 
–  statywy na probówki, 
–  szkiełka zegarkowe, 
–  foliogramy, zdjęcia surowców garbnikodajnych i ekstraktów garbarskich, 
–  Papier lub tablica do przygotowania plakatu podsumowującego. 

 
Przebieg zajęć: 

1.  Sprawy organizacyjne. 
2.  Podział klasy na grupy. 
3.  Nawiązanie do tematu, omówienie celów zajęć. 
4.  Zorganizowanie stanowiska pracy do wykonania ćwiczeń. 
5.  Realizacja tematu: 

– 

Każda grupa otrzymuje próbki ekstraktów garbarskich na szkiełkach zegarkowych. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

8

– 

Uczniowie dokonują szczegółowych oględzin poszczególnych ekstraktów zwracając 
uwagę na barwę, stan skupienia. 

– 

Uczniowie rozpuszczają niewielkie ilości ekstraktów w wodzie. 

– 

Uczniowie próbują smak i działanie garbników na błony śluzowe. 

– 

Uczniowie podsumowują swoje obserwacje. 

– 

Nauczyciel rozdziela między grupy roztwory ekstraktów. Każda grupa powinna otrzymać 
dwa różne roztwory. 

– 

Nauczyciel dodatkowo objaśnia sposób wykonania badań. 

– 

Uczniowie w grupach wykonują badanie roztworów garbników. Przygotowują 
i oznaczają po 3 probówki dla każdego roztworu. Wlewają do probówek roztwór 
garbnika i kolejno dodają do niego roztwór żelatyny, roztwór kwasu octowego i roztwór 
wodorotlenku sodu. 

– 

Obserwacje zapisują w przygotowanej, na podstawie przedstawionego foliogramu, 
tabelce.  

– 

Po wykonaniu badań poszczególne grupy przedstawiają wyniki doświadczeń. 

6.  Uczniowie przy pomocy nauczyciela dokonują podsumowania wyników oznaczeń 

przeprowadzonych przez wszystkie grupy. 

7.  Na przygotowanej planszy wykonują plakat ilustrujący podstawowe właściwości 

garbników roślinnych.  

 

Zakończenie zajęć 

 

Praca domowa 

Odszukaj w literaturze informacje, jakie garbniki roślinne produkowane są w Polsce. 
 

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach: 
–  anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć i zdobytych 

umiejętności. 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

9

Scenariusz zajęć 2 

 

Osoba prowadząca ………………………………………………. 
Modułowy program nauczania:  

Garbarz skór 744[03] 

Moduł:  Surowce podstawowe i materiały pomocnicze 744[03].O2. 
Jednostka modułowa:  „Rozpoznawanie i dobieranie materiałów podstawowych i środków 

pomocniczych ” 744[03].ZO.05 

 

Temat:  Właściwości emulsji natłuszczających 

 

Cel ogólny: oznaczenie trwałości różnych emulsji natłuszczających. 

 

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń potrafi: 

–  wykonać badanie trwałości emulsji natłuszczających, 
–  określić wpływ temperatury na trwałość emulsji tłuszczowej. 

 

Metody nauczania:  

–  ćwiczenia praktyczne 
–  metoda przewodniego tekstu. 

 

Formy organizacyjne pracy uczniów: 

–  grupowa 

 

Strategia: uczenie się przez doświadczenie 

 

Środki dydaktyczne: 

–  instrukcja wykonania ćwiczenia, 
–  emulsje natłuszczające różnego rodzaju, 
–  cylindry miarowe 100 cm

3

–  zlewki 250 cm

3

–  bagietka szklana, 
–  zegar lub stoper, 
–  literatura z rozdziału 7, 
–  materiały do pisania, 

 

Czas: 180 min. 

 

Przebieg zajęć: 

 

Zadanie dla ucznia 
Przedmiotem zadania jest oznaczenie trwałości emulsji tłuszczowych 

 

FAZA WSTĘPNA 
Czynności organizacyjno-porządkowe, podanie tematu lekcji, zaznajomienie uczniów z pracą 
metoda przewodniego tekstu. 

 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

10

FAZA WŁAŚCIWA 
INFORMACJE 
1.  Czym charakteryzuje się emulsja tłuszczowa? 
2.  Jakie są rodzaje i właściwości emulsji tłuszczowych? 
3.  Jakie znaczenie w garbarstwie ma trwałość emulsji tłuszczowych? 

 

PLANOWANIE 
1.  Ustal jakie rodzaje emulsji poddasz badaniu. 
2.  Ustal jak przeprowadzisz badanie trwałości emulsji. 

 

UZGODNIENIE 
1.  Omów wszystkie punkty z fazy planowania z nauczycielem. 
2.  Odnieś się do uwag i propozycji nauczyciela. 

 

WYKONANIE 
1.  Dokładnie wymieszaj emulsje natłuszczające 
2.  Wlej do 3 cylindrów miarowych po 100cm

3

 badanej emulsji 

3.  Pozostaw emulsje w spokoju do czasu rozłożenia z tym że: 

a)  cylinder 1 ustaw w lodówce w temp ok. 4°C 
b)  cylinder 2 ustaw na łaźni wodnej w temp ok.40°C 
c)  cylinder 3 ustaw w temperaturze pokojowej ok.. 20°C 

4.  Obserwacje zapisuj w zeszycie 
5.  Ustal, która emulsja jest najtrwalsza 

 

SPRAWDZANIE 
1.  Czy poprawnie przygotowano emulsje? 
2.  Czy prawidłowo wykonano badania? 
3.  Czy prawidłowo zaobserwowano czas rozwarstwienia emulsji? 

 

ANALIZA 

Uczniowie przy pomocy nauczyciela wskazują, które etapy ćwiczenia sprawiły im 

najwięcej trudności. Nauczyciel podsumowuje całe ćwiczenie, wskazuje, jakie nowe i ważne 
umiejętności zostały wykształcone, jakie wystąpiły nieprawidłowości i jak ich unikać  
w przyszłości. 

 
 

FAZA KOŃCOWA 

 

Zakończenie zajęć 

 

Praca domowa 

Odszukaj w literaturze wiadomości o wpływie innych czynników na trwałość emulsji  
 

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach: 

–  Anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć, trudności 

podczas realizowania zadania i zdobytych umiejętności. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

11

5. ĆWICZENIA 

 

5.1. Charakterystyka wody stosowanej w procesach wyprawy skór 
 

5.1.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Oznaczanie twardości ogólnej wody metodą Clarka. 
 
Wskazówki do realizacji: 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres  

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, 
2)  zapoznać się z instrukcją wykonania pomiaru, 
3)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania pomiaru, 
4)  przedstawić plan działania, 
5)  dobrać potrzebne odczynniki, 
6)  pobrać próbkę 100cm

badanej wody , 

7)  wykonać oznaczenie zgodnie z instrukcją, 
8)  odczytać twardość wody z tabeli. 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–  pokaz z objaśnieniem, 
–  ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

–  instrukcja wykonania ćwiczenia, 
–  tabela przeliczeniowa twardości wody w zależności od liczby cm

3

 zużytego mydła, 

–  próbka badanej wody, 
–  mianowany roztwór mydła, 
–  1m roztwór kwasu solnego we wkraplaczu, 
–  1% alkoholowy roztwór fenoloftaleiny we wkraplaczu, 
–  kolba laboratoryjna z doszlifowanym korkiem o pojemności 200cm

3

–  zlewka do pobierania próbki wody, 
–  pipeta do odmierzania próbki wody, 
–  biureta do odmierzania ilości dodawanego roztworu mydła, 
–  przybory do pisania, 
–  literatura z rozdziału 7. 
 
Ćwiczenie 2 

Organoleptyczne porównanie twardości różnego rodzaju wody. 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

12

Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres  

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania pomiaru, 
3)  pobrać 5 próbek po 500cm

3

 wody z różnych  źródeł np. woda destylowana, woda 

wodociągowa spożywcza, woda przemysłowa, woda deszczowa, woda przemysłowa 
zmiękczona różnymi metodami, woda z rzeki lub jeziora , 

4)  dokonać próby pienienia się zwykłego mydła w każdej z próbek wody, 
5)  ustalić, która z próbek wody ma największą twardość , a która najmniejszą, 
6)  zapisać obserwacje w zeszycie. 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–  pokaz z objaśnieniem, 
–  ćwiczenia praktyczne, 

 
Środki dydaktyczne: 

–  zlewki o poj. 500cm

3

–  zwykłe mydło tzw. szare, 
–  próbki badanej wody, 
–  ręcznik, 
–  przybory do pisania, 
–  literatura z rozdziału 7. 

 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

13

5.2.  Środki chemiczne stosowane w procesach przygotowania do 

garbowania 

 

5.2.1. Ćwiczenia 

 

Ćwiczenie 1 

Rozpoznawanie związków stosowanych w procesach przygotowania skór do garbowania. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres  

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  przedstawić plan działania, 
4)  dokonać szczegółowych oględzin przygotowanych próbek związków zwracając uwagę na 

ich stan skupienia, barwę , zapach,  

5)  zapisać wyniki oględzin w zeszycie, 
6)  rozpoznać rodzaj związku i jego zastosowanie, 
7)  zaprezentować wyniki wykonanego ćwiczenia, 
8)  podczas wykonywania ćwiczenia musisz zachować szczególną ostrożność przy 

dokonywaniu oględzin  środków ze względu na ich właściwości. Nie należy  środków 
dotykać rękami, smakować czy mieszać ze sobą.   

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–  pokaz z objaśnieniem, 
–  ćwiczenia praktyczne. 

 
Środki dydaktyczne: 

–  próbki środków stosowanych w procesach moczenia i rozluźniania tkanki skórnej: 

–  wapno palone – tlenek wapnia, 
–  wapno hydratyzowane - wodorotlenek wapnia, 
–  wodorotlenek sodu, 
–  siarczek sodu, 
–  chlorek sodu, 
–  preparat enzymatyczny do odwłaszania, 

–  przybory do pisania 
–  literatura z rozdziału7. 
 
Ćwiczenie 2 

Rozpoznawanie związków stosowanych w procesach odwapniania skór. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres  

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

14

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  przedstawić plan działania, 
4)  dokonać szczegółowych oględzin przygotowanych próbek związków zwracając uwagę na 

ich stan skupienia, barwę , zapach,  

5)  zapisać wyniki oględzin w zeszycie, 
6)  rozpoznać rodzaj związku i jego zastosowanie, 
7)  zaprezentować wyniki wykonanego ćwiczenia, 
8)  podczas wykonywania ćwiczenia musisz zachować szczególną ostrożność przy 

dokonywaniu oględzin  środków ze względu na ich właściwości. Nie należy  środków 
dotykać rękami, smakować czy mieszać ze sobą.   

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–  pokaz z objaśnieniem, 
–  ćwiczenia praktyczne, 

 
Środki dydaktyczne: 

–  próbki środków stosowanych w procesach odwapniania skór: 

–  kwas siarkowy,  
–  kwas solny, 
–  kwas mrówkowy, 
–  kwas octowy, 
–  kwas mlekowy, 
–  wodorosiarczan (VI) sodu, 
–  preparat odwapniający np. Rowapex 3, 

–  przybory do pisania, 
–  literatura z rozdziału 7. 
 
Ćwiczenie 3 

Rozpoznawanie związków stosowanych w procesach wytrawiania i piklowania. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres  

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  przedstawić plan działania, 
4)  dokonać szczegółowych oględzin przygotowanych próbek związków zwracając uwagę na 

ich stan skupienia, barwę , zapach,  

5)  zapisać wyniki oględzin w zeszycie, 
6)  rozpoznać rodzaj związku i jego zastosowanie, 
7)  zaprezentować wyniki wykonanego ćwiczenia, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

15

8)  podczas wykonywania ćwiczenia musisz zachować szczególną ostrożność przy 

dokonywaniu oględzin  środków ze względu na ich właściwości. Nie należy  środków 
dotykać rękami, smakować czy mieszać ze sobą.   

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–  pokaz z objaśnieniem, 
–  ćwiczenia praktyczne. 

 
Środki dydaktyczne: 

–  próbki środków stosowanych w procesach wytrawiania i piklowania: 

–  Garbon,  
–  kwas siarkowy, 
–  kwas mrówkowy, 
–  chlorek sodu, 
–  siarczan (VI) sodu, 
–  mrówczan sodu, 

–  przybory do pisania, 
–  literatura z rozdziału 7. 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

16

5.3. Podział i charakterystyka garbników

 

 

5.3.1. Ćwiczenia 

 

Ćwiczenie 1 

Rozpoznaj  roztwory zawierające garbniki roślinne i syntetyczne. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres  

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, 
2)  zapoznać się z instrukcją wykonania ćwiczenia, 
3)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
4)  przedstawić plan działania, 
5)  dokonać badania otrzymanych próbek garbników, 
6)  zapisać wyniki badania  w zeszycie, 
7)  rozpoznać próbki zawierające garbniki roślinne i syntetyczne, 
8)  zaprezentować wyniki wykonanego ćwiczenia. 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–  pokaz z objaśnieniem, 
–  ćwiczenia praktyczne, 

 

Środki dydaktyczne: 

–  roztwory garbników (po 5 roztworów dla ucznia), 
–  zlewki 5 szt, 
–  probówki 5 szt, 
–  statyw do probówek, 
–  roztwór żelatyny (0,5g żelatyny w 100cm

3

 ciepłej wody) we wkraplaczu 

–  przybory do pisania, 
–  literatura z rozdziału 7. 

 

Ćwiczenie 2 

Rozpoznaj sproszkowane ekstrakty garbników roślinnych. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres  

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  przedstawić plan działania, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

17

4)  dokonać szczegółowych oględzin przygotowanych próbek sproszkowanych ekstraktów 

garbarskich, 

5)  zapisać wyniki oględzin w zeszycie, 
6)  zaprezentować wyniki wykonanego ćwiczenia. 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–  pokaz z objaśnieniem, 
–  ćwiczenia praktyczne, 

 

Środki dydaktyczne: 

–  ekstrakty garbarskie sproszkowane (5 próbek) 
–  szkiełka zegarkowe, 
–  literatura z rozdziału 7, 
–  przybory do pisania. 

 

Ćwiczenie 3 

Rozpoznaj preparaty garbujące mineralne. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres  

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  przedstawić plan działania, 
4)  dokonać szczegółowych oględzin przygotowanych próbek preparatów garbujących 

mineralnych, 

5)  zapisać wyniki oględzin w zeszycie 
6)  podaj cechy charakterystyczne rozpoznanych preparatów, 
7)  zaprezentować wyniki wykonanego ćwiczenia. 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–  pokaz z objaśnieniem, 
–  ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

–  próbki preparatów garbujących mineralnych (5 próbek), 
–  szkiełka zegarkowe – 5 szt., 
–  literatura z rozdziału 7, 
–  przybory do pisania. 

 

Ćwiczenie 4 

Rozpoznaj i scharakteryzuj garbniki stosowane w wyprawie skór. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres  

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

18

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  przedstawić plan działania, 
4)  dokonać szczegółowych oględzin przygotowanych próbek garbników i preparatów 

garbujących, 

5)  zapisać wyniki oględzin w zeszycie, 
6)  podaj cechy charakterystyczne rozpoznanych skór, 
7)  zaprezentować wyniki wykonanego ćwiczenia. 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–  pokaz z objaśnieniem, 
–  ćwiczenia praktyczne, 

 

Środki dydaktyczne: 

–  preparaty garbujące mineralne: chromowy, glinowy, 
–  rotaniny – 2 próbki, 
–  garbujące ekstrakty roślinne: sproszkowany, w blokach i ciecz, 
–  tran, 
–  aldehyd mrówkowy – formalina, 
–  aldehyd glutarowy np. Aldehyd AG  
–  przybory do pisania. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

19

5.4. Środki do kąpielowego wykończania skór

 

 
5.4.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Oznacz pH roztworów wodnych środków zobojętniających.  
 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres  

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  wlać do probówek po 10cm

3

 roztworów środków zobojętniających, 

4)  ustalić za pomocą papierków wskaźnikowych uniwersalnych (0 -14 pH) zakres pH 

badanych roztworów, 

5)  ustalić za pomocą papierków wskaźnikowych Unitest ze skalą barw o zakresie 

pH 5,0 – 9,0 i  9,0 – 13,0 pH badanych roztworów, 

6)  zapisać obserwacje w zeszycie, 
7)  przedstawić wyniki wykonanych oznaczeń. 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–  pokaz z objaśnieniem, ćwiczenia praktyczne, 

 

Środki dydaktyczne: 

–  10% roztwory wodne środków zobojętniających: węglanu sodu, wodorowęglanu sodu, 

czteroboranu sodu, wodorowęglanu amonu, tiosiarczanu sodu, siarczanu (IV) sodu, 
octanu sodu, mrówczan wapnia, Dyspergator T lub inne dostępne (5 próbek dla ucznia), 

–  probówki szt 10 , 
–  papierki wskaźnikowe uniwersalne (0 – 14 pH), 
–  papierki wskaźnikowe ze skalą barw o zakresie pH 5,0 – 9,0, 
–  papierki wskaźnikowe ze skalą barw o zakresie pH 9,0 –13,0, 
–  przybory do pisania, 
–  literatura z rozdziału 7. 

 

Ćwiczenie 2 

Określ odporność barwnika na kwasy. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres  

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

20

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, 
2)  zapoznać się z instrukcją wykonania oznaczenia, 
3)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania oznaczenia, 
4)  oznaczyć po 3 probówki do jednego roztworu barwnika, 
5)  wlać do oznaczonych probówek po 20 cm

3

 roztworu badanego barwnika, 

6)  ogrzać probówki na łaźni wodnej do temperatury 60°C, 
7)  dolać 0,5cm

3

 wody destylowanej do probówki nr 1, 

8)  dolać 0,5cm

3

 kwasu mrówkowego do probówki nr 2, 

9)  dolać 0,5cm

3

 kwasu octowego do probówki nr 3, 

10)  wstrząsnąć probówki i pozostawić na 10 min po czym sprawdzić czy nie wydzielił się 

osad, 

11)  wylać ostrożnie zawartość probówek na bibułę i wysuszyć w temperaturze pokojowej, 
12)  porównać barwę bibuły na którą wylano roztwór z kwasem do barwy bibuły na którą 

wylano roztwór samego barwnika, 

13)  na podstawie tabeli w instrukcji określić stopień odporności barwnika na kwasy, 
14)  zapisać obserwacje w zeszycie, 
15)  przedstawić wyniki wykonanego badania. 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–  pokaz z objaśnieniem, 
–  ćwiczenia praktyczne, 

 

Środki dydaktyczne: 

–  instrukcja wykonania oznaczenia, 
–  roztwór badanego barwnika przygotowany przez rozpuszczenie 1g barwnika 

w 180cm

 wrzącej wody, 

–   8% roztwór kwasu mrówkowego, 
–  3% roztwór kwasu octowego, 
–  3 jednakowe probówki, 
–  statyw do probówek, 
–  3 arkusze bibuły o wymiarach 200 x 200 cm,  
–  tabela stopnia odporności barwnika na kwasy, 
–  przybory do pisania, 
–  literatura z rozdziału 7. 

 

Ćwiczenie 3 

Określ odporność barwnika na alkalia. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres  

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, 
2)  zapoznać się z instrukcją wykonania oznaczenia, 
3)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania oznaczenia, 
4)  oznaczyć po 3 probówki do jednego roztworu barwnika, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

21

5)  wlać do oznaczonych probówek po 20 cm

3

 roztworu badanego barwnika, 

6)  ogrzać probówki ogrzać na łaźni wodnej do temperatury 60°C, 
7)  dolać 1,0cm

3

 wody destylowanej do probówki nr 1, 

8)  dolać1,0cm

3

 10% roztworu węglanu sodu do probówki nr 2, 

9)  dolać 1,0cm

3

 5% roztworu węglanu sodu do probówki nr 3, 

10)  wstrząsnąć probówki i pozostawić na 10 min po czym sprawdzić czy nie wydzielił się 

osad, 

11)  wylać ostrożnie zawartość probówek na bibułę i wysuszyć w temperaturze pokojowej, 
12)  porównać barwę bibuły na którą wylano roztwór barwnika z roztworem węglanu sodu do 

barwy bibuły na którą wylano roztwór samego barwnika, 

13)  określić na podstawie tabeli w instrukcji stopień odporności barwnika na alkalia, 
14)  zapisać obserwacje w zeszycie, 
15)  przedstawić wyniki wykonanego badania. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–  pokaz z objaśnieniem, 
–  ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

–  instrukcja wykonania ćwiczenia, 
–  roztwór badanego barwnika przygotowany przez rozpuszczenie 1g 100% barwnika 

w 180cm

 wrzącej wody, 

–  10% roztwór węglanu sodowego, 
–  5% roztwór węglanu sodowego, 
–  3 jednakowe probówki, 
–  statyw do probówek, 
–  3 arkusze bibuły o wymiarach 200 x 200 cm,  
–  tabela stopnia odporności barwnika na alkalia, 
–  przybory do pisania, 
–  literatura z rozdziału 7. 

 

Ćwiczenie 4 

Zbadaj odporność 10% emulsji wodnej różnych rodzajów likierów 
 
Wskazówki do realizacji: 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres  

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania oznaczenia, 
3)  oznaczyć po 4 zlewki do jednego rodzaju emulsji, 
4)  wlać do oznaczonych zlewek po 50 cm

3

 badanej emulsji, 

5)  dolać 10 cm

3

 1% roztworu kwasu mrówkowego do zlewki nr 1, 

6)  dolać 10 cm

3

 1% roztworu soli kuchennej do zlewki nr 2, 

7)  dolać 10 cm

3

 1% roztworu siarczanu (VI) chromu (III),do zlewki nr 3  

8)  dolać 10 cm

3

 1% roztworu ałunu glinowego np. KAl(SO

4

)

2

 • 12 H

2

O do zlewki nr 4, 

9)  wymieszać dokładnie zawartość zlewek, 
10)  zapisać zaobserwowane zmiany w zeszycie, 
11)  przedstawić wyniki wykonanego badania. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

22

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–  pokaz z objaśnieniem, 
–  ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

–  10% emulsja wodna likieru anionowego, kationowego i kombinowanego 
–  1% roztwór kwasu mrówkowego HCOOH, 
–  1% roztwór soli kuchennej NaCl, 
–  1% roztworu siarczanu (VI) chromu (III) Cr

2

SO

4

–  zlewka o pojemności 100 cm

 szt. 12, 

–  cylinder miarowy 50 cm

3  

szt. 3, 

–  cylinder miarowy  10 cm

3

 szt. 4 

–  bagietki szklane szt. 12, 
–  przybory do pisania, 
–  literatura z rozdziału 7. 

 
 

 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

23

5.5.  Środki wykończalnicze

 

 
5.5.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Zbadaj odporność różnych rodzajów powłok wykończalniczych.  
 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres  

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  potrzeć lico skór o różnym wykończeniu tamponem z waty nasączonym benzyną lakową, 
4)  potrzeć lico skór o różnym wykończeniu tamponem z waty nasączonym acetonem, 
5)  potrzeć lico skór o różnym wykończeniu tamponem z waty nasączonym 2% roztworem 

wody amoniakalnej, 

6)  zapisać obserwacje w zeszycie, 
7)  zaprezentować wyniki wykonanych badań. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–  pokaz z objaśnieniem,  
–  ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

–  próbki skór o wykończeniu kazeinowym, kolodionowym i plastykowym, 
–  benzyna lakowa, 
–  aceton, 
–  2% roztwór wody amoniakalnej, 
–  przybory do pisania, 
–  literatura z rozdziału 7. 

 

Ćwiczenie 2 

Scharakteryzuj folie otrzymane z różnych rodzajów lateksów. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres  

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania oznaczenia, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

24

3)  nanieść na czyste, szklane płytki po 5cm

3

 lateksu wykańczalniczego podkładowego, 

szkieletowego i połyskowego, 

4)  pozostawić płytki do wysuszenia w temperaturze pokojowej, 
5)  zapisać obserwacje w zeszycie, 
6)  przedstawić wyniki wykonanego badania. 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

–  pokaz z objaśnieniem, 
–  ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

–  3 płytki szklane o wymiarach 10 x 10 cm, 
–  lateks podkładowy, 
–  lateks szkieletowy, 
–  lateks połyskowy 
–  cylinder o pojemności 10 cm

 - szt. 3

 

–  bagietka szklana do rozprowadzenia lateksu na płytce - szt. 3 
–  przybory do pisania, 
–  literatura z rozdziału 7. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

25

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA 

   

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego 

 

TEST 1 

 

Test dwustopniowy do jednostki modułowej  „Rozpoznawanie i dobieranie 
materiałów podstawowych i środków pomocniczych”
 

 

Test składa się z 20  zadań wielokrotnego wyboru, z których: 

–  zadania 1, 2, 3, 5, 6, 7, 8, 9, 11, 12, 14, 15, 16, 18, 20 są z poziomu podstawowego, 
–  zadania 4, 10, 13, 17, 19 są z poziomu ponadpodstawowego. 

 

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt 

 
Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 

 

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące 
oceny szkolne: 

–  dopuszczający – za uzyskanie co najmniej 8 punktów  
–  dostateczny – za uzyskanie co najmniej 12 punktów, 
–  dobry – za uzyskanie 16 punktów, w tym co najmniej 2 punktów z poziomu 

ponadpodstawowego, 

–  bardzo dobry – za uzyskanie 18 punktów, w tym co najmniej 4 punktów z poziomu 

ponadpodstawowego, 

–  celujący – za uzyskanie 20 punktów. 

 
Klucz odpowiedzi: 1. 
d

2. c, 3. d, 4. a, 5. a, 6. b, 7. c, 8. b, 9. d, 10. a, 11. c

12. b, 13. d, 14. a, 15. c, 16. b, 17. a, 18. d, 19. b, 20. c

 

 
Plan testu 

Nr 

zad. 

Cel operacyjny 
(mierzone osiągnięcia ucznia) 

Kategoria 

celu 

Poziom 

wymagań 

Poprawna 

odpowiedź 

1. 

znać cechy wody technologicznej 

A P 

2. 

znać sposoby wyrażania twardości wody  

B P 

3. 

rozróżnić metody zmiękczania wody 

B P 

4. 

dobrać właściwości wody do procesów 
technologicznych 

C PP 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

26

5. 

rozpoznać rodzaje środków powierzchniowo 
- czynnych 

B P 

6. 

zrozumieć proces otrzymywania wapna 
hydratyzowanego 

B P 

rozróżniać środki do rozluźniania tkanki 
skórnej 

A P 

rozróżniać środki do odwłaszania skór 

A P 

charakteryzować środki wytrawiające 

B P 

10 

ustalić skład kąpieli piklującej 

C PP 

11 

znać  garbniki mineralne 

A P 

12 

rozróżniać preparaty garbujące 

B P 

13 

charakteryzować ekstrakty garbarskie 

C PP 

14 

rozróżniać garbniki roślinne 

B P 

15 

rozpoznać garbniki syntetyczne 

B P 

16 

rozpoznać metodę garbowania  

B P 

17 

charakteryzować środki do zobojętniania skór

C PP 

18 

rozpoznawać rodzaje barwników 

B P 

19 

charakteryzować środki natłuszczające 

C PP 

20 

rozpoznawać środki wykończalnicze 

B P 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

27

Przebieg testowania 

  

Instrukcja dla nauczyciela 

 

1.  Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu, z co najmniej jednotygodniowym 

wyprzedzeniem. 

2.  Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 

3.  Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania. 

4.  Przeprowadź z uczniami próbę rozwiązywania testów z zadaniami wielokrotnego wyboru. 

5.  Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi). 

6.  Zapewnij uczniom warunki do samodzielnej pracy. 

7.  Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi oraz podaj czas 

przeznaczony na rozwiązanie testu. 

8.  Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania testu (rozładuj 

niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości). 

9.  Kilka minut przed końcem testu przypomnij uczniom o zbliżającym się czasie 

zakończenia udzielania odpowiedzi. 

10. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych. 

11. Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego. 

12. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które  

sprawiły uczniom największe trudności. 

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności. 

14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń 

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu. 

 

Instrukcja dla ucznia 

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję. 
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 
3.  Zapoznaj się z zestawem pytań testowych. 
4.  Test zawiera 20 pytań dotyczących rozpoznawania i dobierania materiałów 

podstawowych i środków pomocniczych. Wszystkie pytania są pytaniami wielokrotnego 
wyboru.  

5.  Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi: 
–  w pytaniach wielokrotnego wyboru zaznacz prawidłową odpowiedź X (w przypadku 

pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie ponownie zakreślić 
odpowiedź prawidłową). 

6.  Odpowiedzi udzielaj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję 

z wykonanego zadania. 

7.  Trudności mogą przysporzyć Ci pytania: 4, 10, 13, 17 i 19 gdyż  są one na poziomie 

trudniejszym niż pozostałe. 

8.  Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie  

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas. 

9.  Na rozwiązanie testu masz 60 min. 

 

 

 

 

 

 

 

Powodzenia 

 

Materiały dla ucznia:

 

– 

instrukcja, 

– 

zestaw zadań testowych, 

– 

karta odpowiedzi. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

28

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH 

 
1.  Woda używana w procesie moczenia skór nie może zawierać 

a)  rozpuszczalnych  gazów takich jak: dwutlenek węgla, tlen, azot, chlor. 
b)  rozpuszczalnych soli: chlorku sodu, potasu, wapnia, magnezu. 
c)  węglanów i siarczanów wapnia i magnezu. 
d)  zarodników i bakterii. 

 
2.  Twardość wody wyraża się w 

a)  %. 
b)  °Sch. 
c)  °E. 
d)  w g/cm

3

 
3.  Najnowocześniejszą metodą zmiękczania wody jest 

a)  metoda wapno – soda. 
b)  metoda sodowo-fosforanowa. 
c)  gotowanie i skraplanie. 
d)  zmiękczanie na jonitach. 

 

4.  Twardość wody nie ma wpływu na przebieg procesu 

a)  garbowania chromowego. 
b)  wapnienia. 
c)  garbowania roślinnego. 
d)  natłuszczania. 

 
5.  Mydła zaliczamy do środków powierzchniowo-czynnych 

a)  anionowych. 
b)  kationowych. 
c)  amfoterycznych. 
d)  niejonowych. 

 
6.  Wapno hydratyzowane o wysokiej czystości  jest białym proszkiem który otrzymuje się 

przez 

a)  rozkład węglanu wapnia. 
b)  gaszenie wapna palonego. 
c)  rozkład wodorotlenku wapnia. 
d)  reakcję węglanu wapnia z wodą. 

 
7.  Do rozluźniania obsady włosa nie jest stosowany wodorotlenek 

a)  wapniowy. 
b)  sodowy. 
c)  glinowy. 
d)  amonowy. 

 
8.  Najczęściej stosowanym środkiem do odwłaszania jest 

a)  siarczan (VI) sodu. 
b)  siarczek sodu. 
c)  wodorosiarczan(IV) sodu. 
d)  siarczan(IV) sodu. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

29

9.  Do wytrawiania stosuje się polski preparat wytrawiający Garbon zawierający 

a)  enzymy z bakterii. 
b)  enzymy kwasowe. 
c)  enzymy pleśniaków. 
d)  enzymy z trzustki. 

 
10. Klasyczny pikiel sporządza się z 

a)  100% wody, 1% kwasu siarkowego i 10% soli kuchennej. 
b)  200% wody, 1% kwasu siarkowego i 10% soli kuchennej. 
c)  100% wody, 10% kwasu siarkowego i 1% soli kuchennej. 
d)  200% wody, 20% kwasu siarkowego i 10% soli kuchennej. 

 
11. Najczęściej stosowanym garbnikiem mineralnym są 

a)  związki glinu. 
b)  związki żelaza. 
c)  związki chromu. 
d)  związki cyrkonu. 

 
12. Polski preparat garbujący zawierający związki chromu to 

a)  Blancorol. 
b)  Chromal. 
c)  Baychrom. 
d)  Lutan. 

 
13. Ekstrakt garbarski to 

a)  roztwór wodny garbnika mineralnego. 
b)  mieszanina rozdrobnionej trzustki zwierzęcej z trocinami i solami obojętnymi. 
c)  syntetyczny garbnik organiczny. 
d)  zagęszczony i wysuszony wyciąg wodny z rośliny garbnikodajnej. 

 
14. Podstawowym krajowym surowcem dostarczającym garbnika roślinnego jest 

a)  kora i drewno dębowe. 
b)  liście sumaku. 
c)  kora i drewno kasztana. 
d)  kora wierzbowa. 

 
15. Polskie garbniki syntetyczne noszą nazwę 

a)  Basyntan. 
b)  Polsyntan. 
c)  Rotanina. 
d)  Synkotan. 

 
16. Garbowanie przy zastosowaniu olejów i tranów nosi nazwę garbowania 

a)  aldehydowego. 
b)  tłuszczowego. 
c)  formalinowego. 
d)  żywicowego. 

 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

30

17. Do zobojętniania skór garbowania chromowego stosuje się 

a)  sole metali alkalicznych. 
b)  kwasy organiczne. 
c)  sole metali ciężkich. 
d)  mocne wodorotlenki. 

 
18. Barwniki kwasowe zalicza się do barwników 

a)  reaktywnych. 
b)  amfoterycznych. 
c)  kationowych. 
d)  anionowych. 

 
19. Modyfikowanie tłuszczów garbarskich polega na 

a)  mieszaniu różnych tłuszczów. 
b)  nadaniu rozpuszczalności w wodzie. 
c)  rozpuszczeniu w rozpuszczalniku organicznym. 
d)  wydzieleniu odpowiedniej frakcji tłuszczu. 

 
20. Białkowe środki wiążące, w których głównym składnikiem jest kazeina, noszą nazwę 

a)  farb kolodionowych. 
b)  emulsji szkieletowych 
c)  topów lub błyszczów. 
d)  emulsji podkładowych. 

 
 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

31

KARTA ODPOWIEDZI 

 
 

Imię i nazwisko.......................................................................................... 

 
Rozpoznawanie i dobieranie materiałów podstawowych i środków 
pomocniczych 

 

 
Zakreśl, lub wpisz poprawną odpowiedź, wpisz brakujące części zdania

.  

 

 

 

 

 

Nr 

zadania 

Odpowiedź Punkty 

a b c d 

 

a b c d 

 

 

 

 

 

 

a b c d 

 

a b c d 

 

a b c d 

 

 

 

 

 

 

a b c d 

 

a b c d 

 

10 

a b c d 

 

11 a b c d 

 

12 a b c d 

 

13 a b c d 

 

14 

    

 

15 a b c d 

 

16 a b c d 

 

17 a b c d 

 

18 a b c d 

 

19 a b c d 

 

20 a b c d 

 

Razem:  

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

32

TEST 2 

 

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Rozpoznawanie 

i dobieranie materiałów podstawowych i środków pomocniczych” 

 

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których: 

–  zadania 1, 2, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 12, 16, 17, 18, 19, 20  są z poziomu podstawowego, 
–  zadania  3, 10, 11, 13, 14, 15 są z poziomu ponadpodstawowego. 

 

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt 

 
Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 

 

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące 
oceny szkolne: 

–  dopuszczający – za uzyskanie co najmniej 8 punktów  
–  dostateczny – za uzyskanie co najmniej 12 punktów, 
–  dobry – za uzyskanie 16 punktów, w tym co najmniej 2 punktów z poziomu 

ponadpodstawowego, 

–  bardzo dobry – za uzyskanie 18 punktów, w tym co najmniej 4 punktów z poziomu 

ponadpodstawowego, 

–  celujący za uzyskanie 20 punktów. 

 
Klucz odpowiedzi: 1. 
b

2. c, 3. d, 4. a, 5. c, 6. a, 7. b, 8. b, 9. d, 10. a, 11. d

12. c, 13. b, 14. a, 15. c, 16. d, 17. a, 18. c, 19. a, 20. b

 

 

Plan testu   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nr 

zad. 

Cel operacyjny 
(mierzone osiągnięcia ucznia) 

Kategoria 

celu 

Poziom 

wymagań 

Poprawna 

odpowiedź

1. 

rozróżnić właściwości wody technologicznej 

B P 

2. 

dobrać właściwości wody do procesów 
wykończania 

B P 

3. 

analizować budowę związku 
powierzchniowoczynnego 

C PP 

4. 

rozpoznać środki do odwłaszania skór 

A P 

5. 

rozróżniać środki do odwapniania skór 

B P 

6. 

rozpoznać preparat wytrawiający  

A P 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

33

dobrać środki do piklowania skór 

C P 

scharakteryzować garbujące sole chromu 

C P 

rozpoznać garbniki mineralne 

B P 

10  analizować właściwości garbników roślinnych 

D PP 

11  rozróżniać garbniki roślinne 

C PP 

12  rozpoznawać garbniki syntetyczne 

B P 

13  scharakteryzować tłuszcze naturalne 

C PP 

14  rozpoznać metodę garbowania 

C PP 

15 

rozpoznać środki do dogarbowania i napełniania 
skór 

C PP 

16 

rozróżnić środki pomocnicze stosowane do 
barwienia skór  

C P 

17  rozpoznać środki natłuszczające 

B P 

18  rozpoznać składniki powłoki wykończalniczej 

C P 

19  rozróżniać środki wiążące 

B P 

20  scharakteryzować plastykowe środki wiążące 

C P 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

34

Przebieg testowania 

  

Instrukcja dla nauczyciela 

1.  Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu, z co najmniej jednotygodniowym 

wyprzedzeniem. 

2.  Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 

3.  Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania. 

4.  Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie typy zadań testowych, 

jakie będą w teście. 

5.  Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi). 

6.  Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy. 

7.  Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony na 

udzielanie odpowiedzi. 

8.  Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru  

9.  dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości). 

10. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się 

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi. 

11. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych. 

12. Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego. 

13. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które  

sprawiły uczniom największe trudności. 

14. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności. 

15. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń 

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu. 

 

Instrukcja dla ucznia 

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję. 
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 
3.  Zapoznaj się z zestawem pytań testowych. 
4.  Test zawiera 20 pytań dotyczących rozpoznawania i dobierania materiałów 

podstawowych i środków pomocniczych. Wszystkie pytania są pytaniami wielokrotnego 
wyboru.  

5.  Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi: 
6.  w pytaniach wielokrotnego wyboru zaznacz prawidłową odpowiedź X (w przypadku 

pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie ponownie zakreślić 
odpowiedź prawidłową). 

7.  Odpowiedzi udzielaj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję 

z wykonanego zadania. 

8.  Trudności mogą przysporzyć Ci pytania: 3, 10, 11, 13, 14 i 15 gdyż są one na poziomie 

trudniejszym niż pozostałe. 

9.  Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie  

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas. 

10. Na rozwiązanie testu masz 60 min. 

 

 

 

 

 

Powodzenia 

 

 

Materiały dla ucznia:

 

– 

instrukcja, 

– 

zestaw zadań testowych, 

– 

karta odpowiedzi. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

35

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH 

 

1.  Zasadniczą cechą wody technologicznej jest 

a)  pH. 
b)  twardość. 
c)  odczyn. 
d)  temperatura. 

 

2.  W procesach wykończalniczych musi być stosowana woda: 

a)  twarda. 
b)  o dowolnej twardości. 
c)  miękka. 
d)  bardzo twarda. 

 
3.  Rysunek przedstawia schemat orientacji cząsteczek związku powierzchniowo czynnego 

w roztworze wodnym. Jaka część cząsteczki związku powierzchniowo – czynnego 
oznaczona jest cyfrą 2? 

 
 

a)  Hydrofobowa. 
b)  Rozpuszczalna. 
c)  Nierozpuszczalna. 
d)  Hydrofilowa. 

 
 

4.  Do związków utleniających stosowanych do odwłaszania skór zaliczamy: 

a)  chloryn sodowy NaClO

2

b)  siarczek sodu Na

2

S. 

c)  wodorotlenek wapnia Ca(OH)

2

d)  wodorotlenek sodowy NaOH. 

 
5.  Odwapnianie skór przeprowadza się za pomocą 

a)  wodorotlenku sodu lub wapnia. 
b)  siarczku lub wodorosiarczku sodu. 
c)  kwasu mlekowego lub octowego. 
d)  soli chromu lub glinu. 

 

6.  Polski preparat wytrawiający to 

a)  Garbon 
b)  Ortopon 
c)  Garbol 
d)  Bascal 

 
7.  Do piklowania oprócz soli obojętnych stosuje się 

a)  rozpuszczalnik organiczny. 
b)  kwas siarkowy. 
c)  wodorotlenek sodu. 
d)  wodorotlenek wapnia. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

36

8.  Właściwości garbujące wykazują  

a)  obojętne sole chromu III. 
b)  zasadowe sole chromu III. 
c)  wodorosole chromu III. 
d)  sole chromu VI. 

 

9.  Oprócz soli chromu właściwości garbujące mają sole 

a)  litu, sodu i potasu. 
b)  magnezu, baru i wapnia. 
c)  cyny, cynku i miedzi. 
d)  glinu, żelaza i cyrkonu. 

 
10. Ekstrakt garbnika roślinnego poddany specjalnemu oddziaływaniu w celu zmiany 

właściwości nosi nazwę ekstraktu 

a)  modyfikowanego. 
b)  specjalnego. 
c)  blokowego. 
d)  ciekłego. 

 
11. Bardzo popularny ekstrakt garbarski z południowo-amerykańskich drzew to 

a)  ekstrakt Valonea. 
b)  ekstrakt kasztanowy. 
c)  ekstrakt mimozy. 
d)  ekstrakt quebracho. 

 
12. Rotanina to 

a)  preparat natłuszczający. 
b)  środek wytrawiający. 
c)  garbnik syntetyczny. 
d)  tłuszcz garbujący. 

 
13. Tranem nazywamy stosowany do wyprawy skór 

a)  olej roślinny. 
b)  olej z ssaków morskich. 
c)  tłuszcz syntetyczny. 
d)  modyfikowany olej mineralny. 

 
14. Garbowanie  w którym jako garbnik stosuje się formalinę lub glioksal nosi nazwę 

a)  aldehydowego. 
b)  syntanowego. 
c)  kombinowanego. 
d)  mineralnego. 

 
15. Do dogarbowania i napełniania skór nie stosuje się 

a)  garbników roślinnych 
b)  syntanów. 
c)  barwników. 
d)  ekstraktów chromowych. 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

37

16. Środki pomocnicze stosowane podczas barwienia skór mające na celu wyrównanie barwy 

to środki 

a)  maskujące. 
b)  utrwalające 
c)  wybielające. 
d)  egalizujące. 

 
17. Garbol 30 to 

a)  olej turecki – modyfikowany tłuszcz garbarski. 
b)  preparat wytrawiający z trzustki zwierzęcej. 
c)  środek do odwapniania skór. 
d)  garbnik syntetyczny. 

 
18. Nazwa powłoki wykończalniczej zależy od rodzaju zastosowanego 

a)  barwnika. 
b)  rozpuszczalnika. 
c)  środka wiążącego. 
d)  sposobu nałożenia. 

 
19. Topem nazywamy środki do wytwarzania powłok zawierające 

a)  białkowe środki wiążące. 
b)  plastykowe środki wiążące. 
c)  kolodionowe środki wiążące. 
d)  poliuretanowe środki wiążące. 

 
20. Szkieletowe środki wiążące używane są do wytwarzania 

a)  podkładów wstępnych. 
b)  konstrukcji powłoki wykończalniczej. 
c)  warstwy połyskowej. 
d)  warstwy ochronnej. 

 

 
 
 
 
 

 
 
 
 
   
  
 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

38

KARTA ODPOWIEDZI 

 
 

Imię i nazwisko.......................................................................................... 

 
Rozpoznawanie i dobieranie materiałów podstawowych i środków 
pomocniczych 

 

 
Zakreśl, lub wpisz poprawną odpowiedź, wpisz brakujące części zdania

.  

 

 

 

 

 

Nr 

zadania 

Odpowiedź Punkty 

a b c d 

 

a b c d 

 

 

 

 

 

 

a b c d 

 

a b c d 

 

a b c d 

 

 

 

 

 

 

 

a b c d 

 

a b c d 

 

10 

a b c d 

 

11 a b c d 

 

12 a b c d 

 

13 a b c d 

 

14 

    

 

15 a b c d 

 

16 a b c d 

 

17 a b c d 

 

18 a b c d 

 

19 a b c d 

 

20 a b c d 

 

Razem:  

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

39

7. LITERATURA 

 

1.  Iwanowski J., Persz T.: Garbarstwo cz. I. WPLiS, Warszawa 1965 
2.  Lasek W., Persz T.: Technologia wyprawy skór cz. II. Wykończanie. WSiP, Warszawa 

1985 

3.  Michalec T.: Środki pomocnicze dla przemysłu garbarskiego. Skrypt nr 19 WSI 

w Radomiu, Radom 1991 

4.   Persz T.: Garbarstwo cz. II.  WPLiS, Warszawa 1966 
5.  Persz T.: Technologia wyprawy skór cz. I. Garbowanie. WSiP, Warszawa 1977 
6.  Smirnow W. I., Pawłowa M., Śmiechowski K., Gajewski M.: Vademecum Garbarza. 

ITeE, Radom 1996