background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 

 

 

 

 

MINISTERSTWO EDUKACJI 

NARODOWEJ 

 
 

 
 
Zdzisław Feldo 

 

 

 
 
 
Określanie właściwości skór futerkowych 
743[02].O1.04 

 

 

 
 

 
 
Poradnik dla nauczyciela
 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Wydawca

 

Instytut Technologii Eksploatacji  Państwowy Instytut Badawczy 
Radom 2007  

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Recenzenci: 
dr inż. Jadwiga Rudecka 
inż. Jolanta Górska 
 
 
 
Opracowanie redakcyjne: 
dr inż. Jadwiga Rudecka 
 
 
 
Konsultacja: 
dr inż. Zbigniew Kramek 
 
 
 
 
 
 
 
Poradnik  stanowi  obudowę  dydaktyczną  programu  jednostki  modułowej  „Określanie 
właściwości  skór  futerkowych”  743[02].O1.04,    zawartego  w  modułowym  programie 
nauczania dla zawodu kuśnierz. 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom  2007

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

SPIS TREŚCI

  

 

1.  Wprowadzenie 

2.  Wymagania wstępne 

3.  Cele kształcenia 

4.  Przykładowe scenariusze zajęć 

5.  Ćwiczenia 

12 

5.1.  Charakterystyka skóry surowej futerkowej 

12 

5.1.1.  Ćwiczenia 

12 

5.2.  Podstawy wyprawy i uszlachetniania skór futerkowych 

16 

5.2.1.  Ćwiczenia 

16 

5.3.  Ocena jakości skór futerkowych wyprawionych i uszlachetnionych 

18 

5.3.1.  Ćwiczenia 

18 

5.4.  Charakterystyka podstawowych rodzajów skór futerkowych  wyprawionych 

i uszlachetnionych 

 

21 

5.4.1.  Ćwiczenia 

21 

6.  Ewaluacja osiągnięć ucznia 

24 

7.  Literatura 

34 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

1. WPROWADZENIE

 

 

 

Przekazujemy  Państwu  Poradnik  dla  nauczyciela,  który  będzie  pomocny  w  prowadzeniu 

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie kuśnierz. 

W poradniku zamieszczono: 

1.  Wymagania  wstępne,  czyli  wykaz  niezbędnych  umiejętności  i  wiedzy,  które  uczeń 

powinien mieć opanowane, aby przystąpić do realizacji tej jednostki modułowej. 

2.  Cele  kształcenia,  czyli  umiejętności  jakie  uczeń  powinien  osiągnąć  w  trakcie  realizacji  tej 

jednostki.  

3.  Przykładowe  scenariusze  zajęć,  jako  przykłady  przeprowadzania  zajęć  z  wykorzystaniem 

aktywizujących metod nauczania. 

4.  Propozycję  zestawu  ćwiczeń,  które  umożliwią  uczniom  zweryfikować  wiadomości 

teoretyczne  oraz  ukształtować  umiejętności  praktyczne.  Ćwiczenia  można  zmieniać 
dostosowując  do  możliwości  oraz  wyposażenia  dydaktycznego  i  technicznego  pracowni 
lub warsztatów szkolnych ewentualnie zakładu w którym uczniowie odbywają zajęcia. 

5.  Testy  ewaluacji  osiągnięć  nauczania  czyli  zestaw  pytań  testowych  i  testu  typu  „próba 

pracy”,  sprawdzających  opanowanie  wiedzy  i  umiejętności  z  zakresu  całej  jednostki 
modułowej.  

6.  Literaturę. 

Wskazane  jest,  aby  zajęcia  dydaktyczne  były  prowadzone  różnymi  metodami  ze 

szczególnym  uwzględnieniem  aktywizujących  metod  nauczania,  na  przykład  ćwiczeń 
praktycznych typu –„próba pracy”, tekstu przewodniego. 

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od samodzielnej 

pracy uczniów do pracy zespołowej.  

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 

                                     Schemat układu jednostek modułowych 

 

743[02].O1 

Podstawy zawodu  

 

743[02].O1.03 

Charakteryzowanie maszyn 

 i urz

ądzeń stosowanych 
w ku

śnierstwie 

 

743[02].O1.02 

Sporz

ądzanie rysunku 

technicznego i odzie

żowego 

743[02].O1.04 

Okre

ślanie właściwości skór 

futerkowych 

743[02].O1.05 

Charakteryzowanie dodatków 

 i materia

łów pomocniczych 

743[02].O1.01 

Przestrzeganie przepisów 

bezpiecze

ństwa i higieny pracy, 

ochrony przeciwpo

żarowej  

oraz ochrony 

środowiska 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

  

 

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć: 

 

korzystać z różnych źródeł informacji zawodowej, 

 

interpretować podstawowe prawa i zasady chemii i fizyki, 

 

charakteryzować podstawowe grupy związków chemicznych, 

 

posługiwać  się  symbolami  chemicznymi  i  wzorami  pierwiastków  i  podstawowych 
związków chemicznych, 

 

wyjaśniać pojęcie – badania organoleptyczne, 

− 

określać  cechy  i  właściwości  różnych  ciał  i  materiałów  na  podstawie  badań 

organoleptycznych, 

− 

dobierać i stosować odzież ochronną i środki ochrony osobistej do pracy na stanowiskach 

produkcyjnych w zakładzie kuśnierskim, 

− 

stosować regulaminy i zasady bezpiecznej pracy. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

3. CELE KSZTAŁCENIA

  

 

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć: 

− 

scharakteryzować budowę histologiczną i topograficzną skóry surowej, 

− 

określić budowę włosa i okrywy włosowej w układzie topograficznym skóry, 

− 

wyjaśnić wpływ warunków bytowania na jakość okrywy włosowej zwierząt futerkowych, 

− 

wyjaśnić pojęcia – zmienność osobnicza, zmienność wzrostowa, zmienność sezonowa, 

− 

scharakteryzować poszczególne rodzaje włosów wchodzących w skład okrywy włosowej,  

− 

określić wpływ budowy okrywy włosowej na jakość wyrobów futrzarskich, 

− 

wyjaśnić cel wyprawy i uszlachetniania skór, 

− 

scharakteryzować poszczególne fazy wyprawy skór futerkowych, 

− 

rozróżnić podstawowe rodzaje skór futerkowych wyprawionych w stanie naturalnym, 

− 

rozróżnić podstawowe rodzaje skór futerkowych wyprawionych i uszlachetnionych, 

− 

ocenić jakość okrywy włosowej - barwę, połysk, gęstość, długość, miękkość, sprężystość, 
siłę osadzenia włosa, zdolność do filcowania, 

− 

ocenić jakość tkanki skórnej - wygląd mizdry, grubość, miękkość, pulchność i ciągliwość, 

− 

wyjaśnić cel i metody badania właściwości skór wyprawionych, 

− 

określić sposób pobierania i przygotowania próbek skór do badań, 

− 

określić  jakość  tkanki  skórnej  -  powierzchnię  i  ciężar  skór,  grubość  tkanki  skórnej  
w  różnych  częściach  topograficznych,  luźność,  ścieralność  tkanki,  wytrzymałość  na 
rozciąganie i rozdzieranie, stopień wydłużenia, 

− 

określić temperaturę skurczu tkanki skórnej, 

− 

rozróżnić rodzaje skór futerkowych, 

− 

scharakteryzować  skóry  futerkowe  zwierząt  domowych,  hodowlanych  oraz  dziko 
żyjących, 

− 

posortować skóry futerkowe według ich przeznaczenia, 

− 

sklasyfikować wady skór, 

− 

zidentyfikować wady i uszkodzenia skór uszlachetnionych, 

− 

wyjaśnić system punktacji wad i uszkodzeń okrywy włosowej,  

− 

określić wielkość skór futerkowych, 

− 

rozróżnić imitacje skór. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

 

 
Scenariusz zajęć 1   
 

Osoba prowadząca 

………………………………………………. 

Modułowy program nauczania: 

Kuśnierz 743[02] 

Moduł: 

Podstawy zawodu 743[02].O1 

Jednostka modułowa:  

Określanie właściwości skór futerkowych 743[02].O1.04 

Temat: 

Rozpoznawanie podstawowych  rodzajów skór futerkowych. 

Cel ogólny:  Kształtowanie  umiejętności  rozpoznawania  skór  różnych  rodzajów  zwierząt 

futerkowych na podstawie charakterystyki ich okrywy włosowej. 

 
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć: 
–  rozpoznać rodzaj włosa, 
–  rozpoznać warstwy okrywy włosowej, 
–  rozpoznać części topograficzne skór futerkowych, 
–  scharakteryzować okrywę włosową różnych zwierząt. 
 
Metody nauczania–uczenia się:  
–  pokaz z instruktażem, 
–  ćwiczenia praktyczne. 
 
Formy organizacyjne pracy uczniów: 
–  indywidualna lub w zespołach 2-osobowych.  
 
Czas:  90 min. 
 
Środki dydaktyczne: 
–  eksponaty lub próbki skór różnych zwierząt futerkowych z naturalną okrywą włosową, 
–  przybory do pisania, 
–  szkło powiększające, 
–  linijka lub suwmiarka. 

 

Przebieg zajęć: 
1.  Sprawy organizacyjne. 
2.  Nawiązanie do tematu, omówienie celów zajęć. 
3.  Przypomnienie zasad i regulaminu bhp. Założenie odzieży ochronnej. 
4.  Zorganizowanie stanowiska pracy do wykonania ćwiczenia. 
5.  Realizacja tematu: 

Uczniowie otrzymują eksponaty lub próbki skór ( np.5 szt.), a następnie: 

– 

dokonują szczegółowych oględzin okrywy włosowej skór,  

– 

rozpoznają i charakteryzują rodzaje włosów,  

– 

rozpoznają i charakteryzują części topograficzne skór, 

– 

rysują  w  zeszycie  schemat  okrywy  włosowej  poszczególnych  skór  i  zaznaczają 
strzałkami oraz wpisują nazwy rodzajów włosów, 

– 

rysują  w  zeszycie  kształt  skóry  danego  rodzaju  zwierząt  i  zaznaczają  części 
topograficzne skór, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

– 

dokonują  pomiarów  długości  poszczególnych  rodzajów  włosów,  określają  ich 
kształt i gęstość, 

– 

wskazują kolejno skóry i charakteryzują ich okrywę włosową. 

6.  Po wykonaniu wszystkich działań uczeń próbuje dokonać analizy wykonanego ćwiczenia. 
 
Zakończenie zajęć 
1.  Nauczyciel analizuje pracę ucznia i stwierdza czy wykonał ja poprawnie. 
2.  Uczniowie wspólnie z nauczycielem dokonują oceny pracy. 
 
Praca domowa 
Odszukaj  w  literaturze  informacje  na  temat:  Charakterystyka  okrywy  włosowej  zwierząt 
w zależności od pochodzenia, wieku i strefy klimatycznej z której pochodzą. 
 
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach: 
–  anonimowe  ankiety  ewaluacyjne  dotyczące  sposobu  prowadzenia  zajęć  i  zdobytych 

umiejętności. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Scenariusz zajęć 2   
 

Osoba prowadząca 

………………………………………………. 

Modułowy program nauczania: 

Kuśnierz 743[02] 

Moduł: 

Podstawy zawodu 743[02].O1 

Jednostka modułowa:  

Określanie właściwości skór futerkowych 743[02].O1.04 

Temat: 

Wady  i  uszkodzenia  okrywy  włosowej  i  tkanki  skórnej  wyprawionych  skór 
futerkowych. 

Cel ogólny:  Kształtowanie umiejętności rozpoznawania wad i uszkodzeń skór futerkowych. 

 

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć: 
–  rozpoznać występujące w skórach futrzarskich wady okrywy włosowej, 
–  rozpoznać występujące w skórach futrzarskich wady tkanki skórnej, 
–  określić przyczyny powodujące powstawanie wad. 

 

Metody nauczania–uczenia się:  
–  pokaz z instruktażem, 
–  ćwiczenia praktyczne. 
 
Formy organizacyjne pracy uczniów: 
–  indywidualna lub w zespołach 2-osobowych 

 

Strategia: uczenie się przez doświadczenie 

 

Środki dydaktyczne: 
–  skóry wyprawione różnych zwierząt futerkowych, 
–  normy przedmiotowe, 
–  katalogi ze zdjęciami i rysunkami różnych wad, 
–  stół sortowniczy, 
–  materiały do pisania i rysowania. 

 

Czas:  180 min. 

 

Przebieg zajęć: 
 
Zadanie dla ucznia 

Celem  zadania  jest  prawidłowe  rozpoznanie  wad  okrywy  włosowej  i  tkanki  skórnej 

występujących w wyprawionej skórze futerkowej. 
 
FAZA WSTĘPNA 
Czynności organizacyjno-porządkowe, podanie tematu lekcji. 

 

FAZA WŁAŚCIWA 
 
INFORMACJE 
1.  Jak dzielimy wady występujące w skórach futerkowych wyprawionych? 
2.  Jakie są przyczyny powstawania wad okrywy włosowej? 
3.  Jakie wady okrywy włosowej występują w skórach futerkowych wyprawionych? 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

10 

4.  Jakie są przyczyny powstawania wad tkanki skórnej w skórach futerkowych? 
5.  Jakie wady tkanki skórnej mogą występować w skórach futrzarskich wyprawionych? 
6.  Jakie wady nie mają wpływu na ocenę jakości skóry futerkowej wyprawionej? 

 

PLANOWANIE (uczniowie określają): 
1.  Podział wad występujących w skórach. 
2.  Przyczyny powstawania wad okrywy włosowej. 
3.  Przyczyny powstawania wad tkanki skórnej. 
4.  Rodzaje wad, które mogą wystąpić w skórach wyprawionych. 
5.  Rodzaje wad, które nie mają wpływu na ocenę jakości. 
6.  Czynności przy określaniu wad okrywy włosowej: 

− 

rozłożenie skóry na stole sortowniczym, 

− 

wskazanie wady okrywy włosowej, 

− 

porównanie ze wzorcem z katalogu wad skór wyprawionych futerkowych, 

− 

odczytanie charakterystyki wad na podstawie normy przedmiotowej, 

− 

ustalenie i nazwanie wady lub uszkodzenia okrywy włosa, 

− 

wskazanie możliwej przyczyny powstania wady lub uszkodzenia okrywy włosowej. 

7.  Czynności przy określaniu wad tkanki skórnej: 

− 

rozłożenie skóry na stole sortowniczym, 

− 

wskazanie wady tkanki skórnej, 

− 

porównanie ze wzorcem z katalogu wad skór wyprawionych futerkowych, 

− 

odczytanie charakterystyki wad na podstawie normy przedmiotowej, 

− 

ustalenie i nazwanie wady lub uszkodzenia tkanki, 

− 

wskazanie możliwej przyczyny powstania wady lub uszkodzenia tkanki. 

 
UZGODNIENIE 
1.  Omów wszystkie punkty z fazy planowania z nauczycielem. 
2.  Odnieś się do uwag i propozycji nauczyciela. 

 

WYKONANIE 
1.  Przyjrzyj  się  dokładnie  badanej  skórze  od  strony  okrywy  włosowej,  a  następnie  tkanki 

skórnej. 

2.  Rozpoznaj dostrzeżone wady i uszkodzenia. 
3.  Porównaj ze wzorcem z katalogu wad i charakterystyką normy przedmiotowej. 
4.  Narysuj w zeszycie  rozpoznane wady i uszkodzenia. 
5.  Określ prawdopodobną przyczynę wady. 
6.  Przedstaw rozpoznane wady.  

 

SPRAWDZANIE 
1.  Czy poprawnie rozpoznano wszystkie wady i uszkodzenia? 
2.  Czy prawidłowo określono prawdopodobną przyczynę? 

 

ANALIZA 

Uczniowie  wraz  z  nauczycielem  wskazują,  które  etapy  ćwiczenia  sprawiły  im  najwięcej 

trudności.  Nauczyciel  podsumowuje  całe  ćwiczenie,  wskazuje,  jakie  nowe  i  ważne 
umiejętności  zostały  wykształcone,  jakie  wystąpiły  nieprawidłowości  i  jak  ich  unikać  
w przyszłości. 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

11 

FAZA KOŃCOWA 

 

Zakończenie zajęć 
Nauczyciel wraz z uczniami analizują wykonaną pracę i dokonują oceny pracy każdego ucznia. 
 
Praca domowa: 
Zapisz w dzienniczku praktyki jakie wady skór futerkowych mogą powstawać: 

− 

za życia zwierzęcia, 

− 

w czasie transportu, magazynowania i konserwacji skór surowych, 

− 

podczas wyprawy i uszlachetniania skór, 

− 

podczas magazynowania skór gotowych. 
 

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach: 
–  anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć, trudności podczas 

realizowania zadania i zdobytych umiejętności. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

12 

5. ĆWICZENIA

 

 

 

5.1.  Charakterystyka skóry surowej futerkowej

 

 
5.1.1. Ćwiczenia 

 

 

Ćwiczenie 1   

Dokonaj obserwacji pod mikroskopem przekrojów poprzecznych skór surowych. Narysuj 

zaobserwowane  przekroje  skór  na  arkuszu  kartonu,  oznacz  strzałkami  i  wpisz  nazwy 
poszczególnych warstw. 

 
Wskazówki do realizacji

 

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien zademonstrować sposób 

przygotowywania  preparatów  mikroskopowych,  omówić  zakres  i  technikę  wykonania 
ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia  

 

Uczeń powinien:  

1)  zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika, 
2)  przygotować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  przygotować mikroskop i preparaty mikroskopowe skóry w przekroju poprzecznym, 
4)  dokonać obserwacji mikroskopowych próbek skór, 
5)  narysować na arkuszu kartonu obejrzane próbki, 
6)  zaznaczyć, nazwać i zapisać poszczególne warstwy budowy skór, 
7)  porównać warstwową budowę różnych rodzajów skór, 
8)  zaprezentować wyniki ćwiczenia, 
9)  zapisać spostrzeżenia i wnioski w zeszycie. 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

pokaz z objaśnieniem, 

– 

ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

– 

zestaw  preparatów  mikroskopowych  przekrojów  poprzecznych  skór:  owczej,  nutrii, 
cielęcej, 

– 

przybory do rysowania i pisania, 

– 

mikroskop, 

– 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 

 
Ćwiczenie 2 

Dokonaj  obserwacji  pod  mikroskopem  różnych  rodzajów  włosów  skór  futerkowych. 

Narysuj zaobserwowane widoki włosów i oznacz poszczególne warstwy. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

13 

Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien zademonstrować sposób 

przygotowywania  preparatów  mikroskopowych,  omówić  zakres  i technikę  wykonania 
ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia  
 
Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  przygotować  mikroskop  i  preparaty  mikroskopowe  różnych  rodzajów  włosów 

w przekroju poprzecznym, 

4)  dokonać obserwacji mikroskopowych różnych włosów, 
5)  narysować na kartonie obejrzane próbki i zaznaczyć poszczególne warstwy, 
6)  porównać warstwową budowę różnych rodzajów włosów, 
7)  zapisać spostrzeżenia i wnioski w zeszycie. 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

pokaz z objaśnieniem, 

– 

ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

zestaw próbek skór  różnych rodzajów włosów z różnych skór np. norki, nutrii, lisa,  

 

przybory do rysowania i pisania, 

 

mikroskop, 

 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 

 
Ćwiczenie 3 

Dokonaj  rozróżnienia  okrywy  włosowej  zewnętrznej  i  wewnętrznej  różnych  rodzajów 

skór futerkowych. 
 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  sposób 

rozróżniania  okrywy,  zakres  i technikę  wykonania  ćwiczenia  z  uwzględnieniem  przepisów 
bezpieczeństwa i higieny pracy. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  przygotować  kawałki  skór  futrzarskich  wycięte  z  części  grzbietowej  np.  skóry  lisa 

niebieskiego, nutrii, norki, piżmaka, karakuła, królika, i innych, 

4)  dokonać obserwacji przekroju poprzecznego próbek skór wraz z okrywą włosową, 
5)  pokazać  granice  włosów  puchowych,  tj.  okrywy  wewnętrznej  (podbicia)  oraz  okrywy 

zewnętrznej (włosy ościste i kierunkowe), 

6)  wskazać różnice pomiędzy okrywą włosową różnych skór, 
7)  zapisać obserwacje w zeszycie. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

14 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

pokaz z objaśnieniem, 

– 

ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

– 

próbki skór futrzarskich z okrywą włosową naturalną, 

– 

lupa, 

– 

przybory do pisania i rysowania, 

– 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 

 
Ćwiczenie 4 

Rozpoznaj części topograficzne różnych skór futerkowych. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  sposób 

rozpoznawania  części  topograficznych  skór  futerkowych,  zakres  i technikę  wykonania 
ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika, 
2)  zorganizować stanowisko pracy ze stołem sortowniczym, 
3)  rozłożyć skóry na stole do sortowania skór, 
4)  rozpoznać części topograficzne skór: owczej i jagnięcej, 
5)  rozpoznać części topograficzne skór: lisa, norki tchórza i kuny, 
6)  rozpoznać części topograficzne skór: nutrii i piżmaka, 
7)  narysować na kartonie kontury profilu różnych skór i zaznaczyć części topograficzne, 
8)  wpisać spostrzeżenia i wnioski w zeszycie. 

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

pokaz z objaśnieniem, 

– 

ćwiczenia praktyczne. 
 
Środki dydaktyczne: 

– 

stół sortowniczy, 

– 

skóry zwierząt futerkowych: owczej, jagnięcej, lisa, norki, tchórza, kuny, nutrii i piżmaka, 

– 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 
 

Ćwiczenie 5 

Rozpoznaj typy okrywy włosowej różnych skór futerkowych. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  omówić  sposób 

rozpoznawania 

typy 

okrywy 

włosowej, 

zakres 

i technikę 

wykonania 

ćwiczenia  

z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

15 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika, 
2)  zorganizować stanowisko pracy ze stołem sortowniczym,  
3)  rozłożyć skóry, 
4)  określić rodzaj skóry futerkowej, 
5)  obejrzeć  okrywę  włosową  poszczególnych  skór,  zwracając  szczególną uwagę na długość 

włosów i ich gęstość w różnych częściach topograficznych skóry, 

6)  ustalić typ okrywy włosowej różnych skór futerkowych, 
7)  zapisać wyniki w zeszycie. 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

pokaz z objaśnieniem, 

– 

ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

– 

stół sortowniczy, 

– 

wyprawione  skóry  futerkowe  w  stanie  naturalnym:  lisa,  norki,  kuny  leśnej,  kota 
domowego, tchórza, króla, nutrii, piżmaka, 

– 

przyrząd do pomiaru długości włosa, 

– 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

16 

5.2.  Podstawy wyprawy i uszlachetniania skór futerkowych

  

 
5.2.1. Ćwiczenia  
 

Ćwiczenie 1 

Na  arkuszu  kartonu  narysuj  schemat  kolejnych  operacji  i  procesów  technologicznych  

wyprawy  skór  futerkowych  wybranego  asortymentu  w  etapie  przygotowania  do  garbowania. 
Wyjaśnij cel poszczególnych procesów. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  przypomnieć  jak 

wygląda  cykl  technologiczny  wyprawy  skór  futerkowych  różnych  rodzajów  oraz  omówić 
zakres  i technikę  wykonania  ćwiczenia z  uwzględnieniem  przepisów  bezpieczeństwa  i  higieny 
pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika, 
2)  zorganizować stanowisko pracy,  
3)  narysować  na  kartonie  schemat  kolejnych  procesów  w  etapie  przygotowania  skór  do 

garbowania, 

4)  obok nazw procesów technologicznych wpisać sposób i cel prowadzenia procesu. 

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

pokaz z objaśnieniem, 

– 

ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

− 

arkusz kartonu, 

− 

przybory do rysowania i pisania 

− 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 

 
Ćwiczenie 2 

Na arkuszu kartonu narysuj schemat kolejnych procesów technologicznych wyprawy skór 

owczych  futerkowych  w  etapie  wykończania  mechanicznego  skór.  Wyjaśnij  cel 
poszczególnych procesów i sposób ich przeprowadzenia. 
 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  przypomnieć  sposób 

mechanicznego wykończenia okrywy włosowej skór owczych różnych asortymentów, omówić 
zakres  i technikę  wykonania  ćwiczenia  z uwzględnieniem przepisów  bezpieczeństwa  i  higieny 
pracy. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

17 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika, 
2)  zorganizować stanowisko pracy,  
3)  narysować na kartonie schemat kolejnych procesów wyprawy skór owczych na biało, 
4)  obok nazw procesów technologicznych wpisać sposób i cel prowadzenia procesu. 

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

pokaz z objaśnieniem, 

– 

ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

− 

arkusz kartonu, 

− 

przybory do rysowania i pisania 

− 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 

 
Ćwiczenie 3 

Na podstawie próbek gotowych skór futerkowych określ metodę wykończenia skór. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  przypomnieć  uczniom 

charakterystykę skór futerkowych wykończonych różnych rodzajów, omówić zakres i technikę 
wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika, 
2)  przygotować stanowisko pracy, 
3)  rozłożyć i ponumerować próbki skór, 
4)  obejrzeć dokładnie przedstawione próbki skór futerkowych wykończonych, 
5)  scharakteryzować poszczególne próbki skór, 
6)  przydzielić odpowiednią metodę wykończenia skór, z których pochodzą próbki, 
7)  zapisać w dzienniczku praktyki swoje spostrzeżenia i wnioski. 

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

pokaz z objaśnieniem, 

– 

ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

− 

próbki skór futerkowych o różnym wykończeniu, 

− 

stół do pracy, 

− 

przybory do pisania, 

− 

dziennik praktyk, 

− 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

18 

5.3. 

Ocena 

jakości 

skór 

futerkowych 

wyprawionych 

i uszlachetnionych 

 
5.3.1. 

Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Zbadaj gęstość okrywy włosowej skóry futrzarskiej. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób badania 

gęstości  okrywy  włosowej,  zakres  i technikę  wykonania  ćwiczenia  z  uwzględnieniem 
przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  wyciąć z przygotowanej skóry próbkę o powierzchni 0,5 cm

2

4)  zestrzyc u nasady włosy tak, aby trzon włosa pozostał nieuszkodzony, 
5)  policzyć zestrzyżone włosy posługując się lupą, szpilką lub pincetą, 
6)  oblicz gęstość włosów na 1 cm

2

 mnożąc otrzymaną liczbę przez 2. 

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

pokaz z objaśnieniem, 

– 

ćwiczenia praktyczne. 
 
Środki dydaktyczne: 

– 

próbka skóry wyprawionej np. owczej grubowełnistej, 

– 

stół roboczy z płytą szklaną lub białym kartonem, 

– 

nóż do wycięcia próbki, 

– 

linijka, 

– 

lupa, 

– 

pęseta lub szpilka, 

– 

przybory do pisania, 

– 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika 
 

Ćwiczenie 2 

Zbadaj  organoleptycznie  siłę  osadzenia  włosów  w  tkance  skórnej  różnych  skór 

futrzarskich. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić sposób badania 

siły  osadzenia  włosów  w  okrywie  włosowej,  zakres  i technikę  wykonania  ćwiczenia 
z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

19 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  rozłożyć badaną skórę włosem do góry, 
4)  zwilżyć dłoń wodą, 
5)  przeciągnąć wilgotną dłonią po okrywie włosowej stosując średni docisk, 
6)  ocenić siłę osadzenia włosa na podstawie ilości przylepionych do dłoni włosów, 
7)  przeprowadzić badanie w ten sam sposób dla innych rodzajów skór, 
8)  porównać otrzymane wyniki, 
9)  uwagi zapisać w zeszycie. 

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

pokaz z objaśnieniem, 

– 

ćwiczenia praktyczne. 
 
Środki dydaktyczne 

– 

stół roboczy, 

– 

5 próbek wygarbowanych różnych skór futrzarskich, 

– 

dostęp do bieżącej wody lub pojemnik z wodą, 

– 

przybory do pisania, 

– 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 
 

Ćwiczenie 3 

Rozsortuj skóry futrzarskie na grupy ze względu na rodzaj występujących wad: 

1)  skóry z wadami okrywy włosowej, 
2)  skóry z wadami tkanki skórnej dopuszczalnymi dla skór futerkowych, 
3)  skóry z wadami tkanki skórnej niedopuszczalnymi dla skór futerkowych. 

Nazwij i scharakteryzuj te wady. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji ćwiczenia  nauczyciel powinien  zaprezentować  metody 

wyszukiwania wad skór futerkowych wyprawionych oraz omówić zakres i technikę wykonania 
ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania tej części poradnika, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia – stół sortowniczy, 
3)  rozłożyć skóry, 
4)  obejrzeć dokładnie okrywę włosową i stronę mizdrową skór zwracając szczególną uwagę 

na występujące wady, 

5)  określić rodzaj wad dla każdej ze skór, 
6)  rozsortować skóry na grupy według zalecenia w zadaniu, 
7)  zapisać uwagi i spostrzeżenia w zeszycie. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

20 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

pokaz z objaśnieniem, 

– 

ćwiczenia praktyczne. 
 
Środki dydaktyczne: 

– 

stół roboczy - sortowniczy, 

– 

wyprawione różne rodzaje skór futerkowych,  

– 

przybory do pisania, 

– 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

21 

5.4.  Charakterystyka podstawowych rodzajów skór futerkowych 

wyprawionych i uszlachetnionych 

 
5.4.1. Ćwiczenia 

 
Ćwiczenie 1 

Rozpoznaj rodzaj skóry futrzarskiej na podstawie charakterystyki okrywy włosowej. 

 

Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić charakterystyki 

okrywy  włosowej  różnych  skór  futerkowych,  zakres  i technikę  wykonania  ćwiczenia  z 
uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania tego rozdziału poradnika, 
2)  przygotować stanowisko pracy:  

− 

ułożyć i ponumerować próbki różnych rodzajów skór, 

− 

przygotować dzienniczek praktyki, 

3)  dokonać szczegółowych oględzin próbek skór  
4)  rozpoznać i zinterpretować cechy okrywy włosowej kolejnych próbek, 
5)  rozpoznać i nazwać rodzaj skóry, 
6)  zapisać wyniki oględzin i rozpoznania w dzienniczku praktyki, 
7)  zaprezentować wyniki oględzin i rozpoznanej skóry. 

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

pokaz z objaśnieniem, 

– 

ćwiczenia praktyczne. 
 
Środki dydaktyczne: 

– 

próbki skór różnych rodzajów, 

– 

stół do rozłożenia próbek, 

– 

przybory do pisania, 

– 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 

 
Ćwiczenie 2 

Określ rodzaje skór karakułowych. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  zaprezentować  na 

próbkach  katalogowych  skór  karakułowych  rodzaje  loków  w  okrywie  włosowej,  omówić 
zakres  i technikę  wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny 
pracy. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

22 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania tego rozdziału poradnika, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  dokonać szczegółowych oględzin przygotowanych próbek skór karakułowych, 
4)  zapisać wyniki oględzin w zeszycie, 
5)  zaprezentować wyniki wykonanego ćwiczenia. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

pokaz z objaśnieniem, 

– 

ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

– 

skóry karakułowe o różnych rodzajach loków: rurki, fasolki, grzywki, pierścienie, groszki 
korkociągi oraz skóry z morą 

– 

stół do rozkładania i oceny próbek, 

– 

przybory do pisania, 

– 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 

 
Ćwiczenie 3 

Porównaj i scharakteryzuj różne części topograficzne okrywy włosowej skóry nutrii. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  przypomnieć  uczniom 

topografię  skór  nutrii  oraz  omówić  zakres  i technikę  wykonania  ćwiczenia  z  uwzględnieniem 
przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania tego rozdziału poradnika, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  dokonać  szczegółowych  oględzin  skór  nutrii  zwracając  uwagę  na  okrywę  włosowa  

w różnych częściach topograficznych, 

4)  zapisać wyniki oględzin w zeszycie, 
5)  zaprezentować wyniki wykonanego ćwiczenia. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

pokaz z objaśnieniem, 

– 

ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

– 

skóry nutrii, 

– 

stół do rozkładania i oceny próbek, 

– 

przybory do pisania 

– 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

23 

Ćwiczenie 4 

Otrzymałeś  różne  kawałki  skóry  z  królika.  Na  podstawie  charakteru  włosa  zidentyfikuj,  

z jakiej części topograficznej pochodzą te kawałki.  
 

Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  przypomnieć 

charakterystykę  okrywy  włosowej  skór  króliczych  oraz  omówić  zakres  i technikę  wykonania 
ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z materiałem nauczania tego rozdziału poradnika, 
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia, 
3)  dokonać szczegółowych oględzin kawałków skór  z królika, 
4)  przydzielić poszczególne kawałki do odpowiedniej części topograficznej skóry, 
5)  zapisać wyniki oględzin w zeszycie, 
6)  zaprezentować wyniki wykonanego ćwiczenia. 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

– 

pokaz z objaśnieniem, 

– 

ćwiczenia praktyczne. 

 

Środki dydaktyczne: 

– 

kawałki skór z różnych części topograficznych , 

– 

stół do rozkładania i oceny próbek, 

– 

przybory do pisania 

– 

literatura zgodna z punktem 7 poradnika. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

24 

6.  EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

 

 

 
Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego    

 
Test  dwustopniowy  do  jednostki  modułowej  „Określanie  właściwości  skór 
futerkowych” 

 

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których: 

 

zadania 1, 2, 3, 6, 7, 10, 11, 12, 13, 16, 17

 

 są z poziomu podstawowego, 

 

zadania 4, 5, 8, 9, 14, 15, 18, 19, 20  są z poziomu ponadpodstawowego. 

 

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt    
 

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 

 
Proponuje  się  następujące  normy  wymagań  –  uczeń  otrzyma  następujące 
oceny szkolne:   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

  dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 10  zadań z poziomu podstawowego, 

  dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 12 zadań z poziomu podstawowego,  

  dobry – za rozwiązanie 16  zadań, w tym co najmniej 5 z poziomu ponadpodstawowego,  

  bardzo  dobry  –  za  rozwiązanie  18  zadań,  w  tym  co  najmniej  8  z  poziomu 

ponadpodstawowego. 

 

Klucz odpowiedzi: 1. b, 2. d, 3. c, 4. c, 5. b, 6. a, 7. a, 8. a, 9. a, 10. c, 11. b, 
12. 
a, 13. b, 14. c, 15. a, 16. b, 17. d, 18. a, 19. d, 20. a.

 

 
Plan testu  

 

Nr  

zad. 

Cel operacyjny  
(mierzone osiągnięcia ucznia) 

Kategoria 

celu 

Poziom 

wymagań 

Poprawna 

odpowiedź 

Rozpoznać i charakteryzować warstwy 
histologiczne skór futerkowych 

Określić części topograficzne skór 
futerkowych 

Wyjaśnić budowę histologiczną skóry 

Wyjaśnić budowę chemiczną skóry 

PP 

Scharakteryzować budowę okrywy włosowej 
skór futerkowych 

PP 

Określić części budowy włosa 

Nazwać kształt różnych rodzajów włosów 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

25 

Określić rolę pigmentu we włosach 

Wyjaśnić rolę warstwy korowej włosa 

PP 

10  Rozpoznać rodzaje włosów 

11 

Wyjaśnić budowę okrywy włosowej skór 
futerkowych 

12  Określić rodzaje włosów skór nutrii 

13  Wyjaśnić cel procesów wyprawy skór 

14 

Wyjaśnić sposób uszlachetniania skór 
futerkowych na welur 

PP 

15  Określić surowiec skór futrzarskich  

16 

Wskazać przydatność futrzarską części 
topograficznych skór futerkowych 

17  Rozpoznać rodzaje włosów skór futerkowych 

18 

Scharakteryzować okrywę włosową skór 
norek 

PP 

19 

Wyjaśnić sposób uszlachetniania skór 
futerkowych przez barwienie 

PP 

20 

Określić urządzenia futrzarskie do 
trocinowania skór 

PP 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

26 

Przebieg testowania 

 
Instrukcja dla nauczyciela 

  

1.  Ustal  z  uczniami  termin  przeprowadzenia  sprawdzianu  z  wyprzedzeniem  co  najmniej 

jednotygodniowym. 

2.  Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 
3.  Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań zawartych w zestawie oraz z zasadami punktowania. 
4.  Przygotuj odpowiednią liczbę testów. 
5.  Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań. 
6.  Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia. 
7.  Zapytaj, czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszelkie wątpliwości wyjaśnij. 
8.  Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test. 
9.  Kilka  minut  przed  zakończeniem  testu  przypomnij  uczniom  o  zbliżającym  się  czasie 

zakończenia udzielania odpowiedzi. 

 

Instrukcja dla ucznia 

 

 

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję. 
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 
4.  Test zawiera 20 zadań. Do każdego zadania dołączone są 4 możliwości odpowiedzi. Tylko 

jedna jest prawidłowa. 

5.  Udzielaj  odpowiedzi  na  załączonej  karcie  odpowiedzi,  stawiając  w  odpowiedniej  rubryce 

znak  X.  W  przypadku  pomyłki  należy  błędną  odpowiedź  zaznaczyć  kółkiem,  a następnie 
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową. 

6.  Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 
7.  Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie na 

później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas. 

8.  Na rozwiązanie testu masz 45 minut. 

Powodzenia! 

 

Materiały dla ucznia: 

  

– 

instrukcja, 

– 

zestaw zadań testowych, 

– 

karta odpowiedzi. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

27 

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

 

 

1.  Rysunek  przedstawia  schematyczny  przekrój  skóry  surowej.  Warstwa  termostatyczna 

oznaczona jest cyfrą  

a)  1. 
b) 2. 
c)  3. 
d) 4. 

 

2.  Kłąb, bok, zad, brzuszek to nazwy 

a)  warstw budowy histologicznej skóry. 
b)  rodzajów skór surowych. 
c)  rodzajów okrywy włosowej skór. 
d)  części topograficznych skóry. 

 

3.  Warstwa rozrodcza wchodzi w skład 

a)  skóry właściwej. 
b)  skóry surowej. 
c)  naskórka. 
d)  trzonu włosa. 

 

4.  Główny składnik skóry surowej to 

a)  woda kapilarna. 
b)  tkanka tłuszczowa. 
c)  białko kolagen. 
d)  białko bezpostaciowe. 

 

5.  Okrywę zewnętrzną skóry tworzą włosy 

a)  ościste i puchowe. 
b)  ościste i kierunkowe. 
c)  kierunkowe i puchowe. 
d)  kierunkowe i czuciowe. 

 

6.  Część włosa wyrastająca ponad powierzchnię tkanki skórnej to 

a)  trzon włosa. 
b)  cebulka włosa. 
c)  torebka włosa. 
d)  korzeń włosa. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

28 

 

7.  Przekrój poprzeczny trzonu włosa zbliżonego kształtem do walca nosi nazwę 

a)  owalnego. 
b)  kolistego. 
c)  spłaszczonego. 
d)  płaskiego. 

 

8.  Za barwę włosa naturalnego odpowiada 

a)   pigment. 
b)  elastyna. 
c)  torebka włosowa. 
d)  naczynia krwionośne. 

 

9.  Właściwości wytrzymałościowe włosa zależą przede wszystkim od 

a)  grubości warstwy korowej. 
b)  grubości warstwy łuskowej. 
c)  wielkości  i kształtu łusek. 
d)  kształtu komórek warstwy korowej. 

 

10. Długie,  grube  i  sztywne  włosy,  wyrastające  pojedynczo  lub  grupowo  na  niektórych  częściach 

skóry,  jak  np.  na  wargach  i  policzkach  (wąsy),  nad  oczami  (rzęsy,  brwi),  w  okolicy 
podżuchwowej, a także na końcu ogona to włosy 

a)  ościste. 
b)  pośrednie. 
c)  czuciowe. 
d)  puchowe. 

 

11. Podbicie okrywy włosowej stanowią włosy 

a)  ościste. 
b)  puchowe. 
c)  czuciowe. 
d)  pośrednie. 

 

12. Skóry nutrii posiadają dłuższy włos ościsty na  

a)  grzbiecie.. 
b)  brzuszku. 
c)  kokach. 
d)  pachwinach. 

 

13.  Celem wstępnych procesów wyprawy skór jest 

a)  odbarwienie włosa.. 
b)  nawodnienie tkanki skórnej. 
c)  rozkrój na części topograficzne. 
d)  zlokowanie okrywy włosowej. 

 

14.  Wykończenie skór futerkowych na welury futrzarskie polega na  

a)  nałożeniu na mizdrę sztucznego lica. 
b)  zestrzyżeniu włosa ościstego okrywy włosowej. 
c)  oszlifowaniu i wybarwieniu mizdry skór. 
d)  polofiksowaniu okrywy włosowej. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

29 

15. Skóry karakułów to skóry z 

a)  jagniąt specjalnej rasy owiec. 
b)  nutrii standard barwionych 
c)  króli uszlachetnianych. 
d)  lisów polarnych barwionych. 

 

16. W  skórze  futerkowej  zdjętej  workowo  wyróżnia  się  dwie  podstawowe  części  mające 

znaczenie dla futrzarstwa 

a)  przednią i tylnią. 
b)  grzbietową i brzuszną. 
c)  dolna i górną. 
d)  środkową i boczną. 

 

17. W okrywie włosowej skór futerkowych najdłuższe są włosy 

a)  puchowe. 
b)  ościste. 
c)  pośrednie. 
d)  kierunkowe. 

 

18. Największym połyskiem charakteryzują się skóry z 

a)  norek. 
b)  nutrii. 
c)  królika. 
d)  piżmaka. 

 

19. Uszlachetnianie skór futerkowych przeprowadzane jest przez 

a)  rozmoczenie surowca. 
b)  garbowanie chromowe. 
c)  natłuszczanie tkanki. 
d)  barwienie okrywy włosowej. 

 

20. W bębnie trociniaku przeprowadza się operację 

a)  czyszczenia okrywy włosowej i tkanki skórnej. 
b)  garbowania i barwienia okrywy włosowej. 
c)  moczenia i prania okrywy włosowej. 
d)  szlifowania i barwienia tkanki skórnej. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

30 

KARTA ODPOWIEDZI 

 

Imię i nazwisko.......................................................................................... 

 

Określanie właściwości skór futerkowych 

 
Zakreśl poprawną odpowiedź.
 

 

Nr 

zadania 

Odpowiedź 

Punkty 

1   

 

2   

 

3   

 

4   

 

5   

 

6   

 

7   

 

8   

 

9   

 

10   

 

11   

 

12   

 

13   

 

14   

 

15   

 

16   

 

17   

 

18   

 

19   

 

20   

 

Razem:   

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

31 

Test II 

 

Test  praktyczny  typu  -„próba  pracy”  do  jednostki  modułowej  „Określanie 
właściwości skór futerkowych” 
 

Treść zadania 

Charakterystyka  i  ocena  wad  i  uszkodzeń  skór  wyprawionych  pospolitych  zwierząt 

futerkowych.  
 
Instrukcja dla nauczyciela 

W  badaniu  osiągnięć  ucznia  w  nabywaniu  umiejętności  praktycznych  przewidzianych  

w  celach  jednostki  modułowej  zalecane  jest  przeprowadzenie  zadania testowego typu „próba 
pracy”.  Zadanie  jest  tak  dobrane,  aby  pozwoliło  sprawdzić  poziom  umiejętności  w  zakresie 
wiedzy  teoretycznej  i  sprawności  praktycznej  uczniów    w  zakresie  oceniania    jakościowego 
podstawowych rodzajów skór wyprawionych futerkowych. 

Uczniowie  powinni  wykonywać  zadanie  indywidualnie.  Jest  to  jednocześnie  możliwość 

samodzielnego  sprawdzenia  przez  ucznia  poziomu  nabytych  umiejętności  podczas  ćwiczeń 
praktycznych. 

Zadaniem  nauczyciela  jest  stworzenie  warunków  umożliwiających  uczniowi  wykonanie 

zadania  zgodnie  z  normami  przedmiotowymi  i  czynnościowymi  z  zachowaniem  warunków 
bezpiecznej  pracy.  Należy  zapewnić  uczniowi  warunki  do  samodzielnego  zaplanowania 
poszczególnych etapów wykonania zadania: 

− 

zorganizowania stanowiska pracy, 

− 

doboru odpowiednich narzędzi i urządzeń pomocniczych, 

− 

sposób rozłożenia skór do oceny, 

− 

wykazania się umiejętnością wykonania kolejnych czynności, 

− 

sprawdzenia prawidłowości wykonanej pracy. 

 

Uczeń powinien mieć udostępnione: 

− 

stanowisko pracy przy stole sortowniczym, 

− 

normy przedmiotowe dla  skór futerkowych wyprawionych, 

− 

boczki garbarskie lub podesty do układania skór. 
 
Przed rozpoczęciem wykonywania zadania nauczyciel powinien: 

− 

zadbać  o  przygotowanie  odpowiedniego  stanowiska  pracy  w  warsztatach  szkolnych  lub 
zakładzie kuśnierskim, 

− 

przypomnieć  uczniom zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, 

− 

sprawdzić ubiór ochronny, 

− 

zatwierdzić ustalony przez uczniów plan i kolejność czynności, 

− 

określić kryteria oceny wykonywanego zadania, 

− 

na bieżąco kontrolować pracę uczniów, 

− 

dokonać oceny wykonanej pracy. 

 
Instrukcja dla ucznia 

 
Uczeń powinien wykonać następujące czynności: 

− 

dobrać i założyć odzież ochronną,  

− 

ułożyć skóry wyznaczone do oceny na boczku lub podeście, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

32 

− 

przygotować  normy  przedmiotowe  dla  skór  wyprawionych  futerkowych  danego 
asortymentu, 

− 

zapisać  plan  działania  przez  podanie  kolejnych  czynności  i  przedstawić  do  zatwierdzenia 
nauczycielowi. 

− 

przeprowadzić kolejne czynności oceny i charakterystyki wad skór:  

a.  ułożyć skóry wyznaczone do oceny wad i uszkodzeń na boczku lub podeście, 
b.  rozkładać kolejno skóry na stole do sortowania,  
c.  ocenić  organoleptycznie  stan  tkanki  skórnej  badając  jej  cechy:  miękkość,  grubość, 

ciągliwość,  

d.  ocenić  organoleptycznie  uszkodzenia mechaniczne tkanki:  rozdarcia,  dziury, podcięcia 

cebulek włosa, ścienienia, 

e.  wskazać  wady  dopuszczalne  i  niedopuszczalne  oraz  policzalne  i  niepoliczalne  tkanki 

skórnej,  

f.  ocenić  organoleptycznie  stan  okrywy  włosowej  skóry:  pełność  okrywy  włosowej,  siłę 

osadzenia włosa, łamliwość włosa, sfilcowanie, zgniatalność, puszystość, jedwabistość, 
połysk,  stosunek  ilościowy  różnych  włosów  charakterystyczny  dla  danego  rodzaju 
skór, 

g.  wskazać  wady  dopuszczalne  i  niedopuszczalne  oraz  policzalne  i  niepoliczalne  okrywy 

włosowej 

− 

scharakteryzować poszczególne wady i uszkodzenia skór, 

− 

ułożyć skóry po dokonanej ocenie wad i uszkodzeń 

− 

uporządkować stanowisko pracy, 

− 

zaprezentować i omówić wykonanie zadania. 

 

Umiejętności podlegające ocenie 

 
Lp. 

Czynność wykonywana przez ucznia 

Punkty do 

uzyskania 

Punkty 

przyznane 

1.  

Dobranie odzieży ochronnej 
 

 

2.  

Zaplanowanie kolejnych czynności 
 

10 

 

3. 

Przygotowanie stanowiska pracy: 
- przygotowanie urządzeń pomocniczych, 
- przygotowanie potrzebnych norm, 
 

 

4.  

Wykonanie zadania: 

− 

ułożenie skór,  

− 

sposób przeprowadzenia oględzin tkanki skórnej,  

− 

sposób przeprowadzenia oględzin okrywy włosowej,  

− 

wskazanie wad i uszkodzeń,  

− 

scharakteryzowanie  i  zakwalifikowanie    wad  i  uszkodzeń 
do odpowiedniej grupy wad, 

− 

ułożenie skór po wykonaniu zadania, 

 
 
 
 
 
 

60 

 

5. 

Uporządkowanie stanowiska pracy 
 

 

6. 

Zaprezentowanie i omówienie  wykonanego oznaczenia. 
 

15 

 

Razem 

100 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

33 

Normy wymagań na poszczególne oceny 
 
 

Ocena 

Liczba uzyskanych punktów 

 

dopuszczający 
 

70 

dostateczny 
 

85 

 dobry 
 

90 

 bardzo dobry 
 

100 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

34 

7. LITERATURA

  

 

 
1.  Duda I.: Skóry surowe futrzarskie.  AE, Kraków 1992 
2.  Duda I.: Towaroznawstwo gotowych skór futrzarskich,  SWP, Łódź 1980 
3.  Persz T.: Technologia wyprawy skór cz.I  Garbowanie. WSiP, Warszawa 1977 
4.  Persz  T.:  Materiałoznawstwo  dla  techników  przemysłu  skórzanego.  WSiP,  Warszawa 

1992 

5.  Praca zbiorowa: Kuśnierstwo. WNT, Warszawa 1971 
6.  Sadowski T.: Materiałoznawstwo dla kuśnierzy. WSiP, Warszawa 1985