background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 
 

 

 

MINISTERSTWO EDUKACJI 

NARODOWEJ 

 
 

 
Jerzy Giemza 

 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

Trasowanie blach i profili 721[02].Z1.01 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Poradnik dla nauczyciela

 

 
 

 
 

 
 
 
 
 
 
 

Wydawca

 

Instytut Technologii Eksploatacji  Państwowy Instytut Badawczy 
Radom 2007 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Recenzenci: 
mgr inż. Bożena Kuligowska 
mgr inż. Andrzej Zych 
 
 
 
Opracowanie redakcyjne: 
mgr inż. Jerzy Giemza 
 
 
 
Konsultacja: 
mgr inż. Bożena Kuligowska 
 
 
 
 
 
 
Poradnik  stanowi  obudowę  dydaktyczną  programu  jednostki  modułowej  721[02].Z1.01. 
„Trasowanie  blach  i  profili”,  zawartego  w  modułowym  programie  nauczania  dla  zawodu 
monter kadłubów okrętowych. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

SPIS TREŚCI

 

 
1.  Wprowadzenie 

2.  Wymagania wstępne 

3.  Cele kształcenia 

4.  Przykładowe scenariusze zajęć 

5.  Ćwiczenia 

11 

5.1. Charakterystyka stoczni produkcyjnej 

11 

5.1.1. Ćwiczenia 

11 

5.2. Proces technologiczny budowy kadłuba statku 

13 

5.2.1. Ćwiczenia 

13 

5.3. Zadania traserni 

15 

5.3.1. Ćwiczenia 

15 

5.4. Trasowanie blach i profili 

17 

5.4.1. Ćwiczenia 

17 

6.  Ewaluacja osiągnięć ucznia 

20 

7.  Literatura 

35 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

1.  WPROWADZENIE

 

 

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela „Trasowanie blach i profili”, który będzie 

pomocny  w prowadzeniu  zajęć  dydaktycznych  w szkole  kształcącej  w  zawodzie  monter 
kadłubów okrętowych 721[02]. 

W poradniku zamieszczono: 

 

wymagania wstępne, 

 

wykaz umiejętności, jakie uczeń opanuje podczas zajęć, 

 

przykładowe scenariusze zajęć, 

 

propozycje  ćwiczeń,  które  mają  na  celu  wykształcenie  u  uczniów  umiejętności 
praktycznych, 

 

ewaluację osiągnięć ucznia w postaci 2 testów wielokrotnego wyboru. 

 

wykaz literatury, z jakiej uczniowie mogą korzystać podczas nauki. 
Poradnik  zawiera  materiał  nauczania  składający  się  z  4  tematów,  są  to:  Charakterystyka 

stoczni  produkcyjnej,  Proces  technologiczny  budowy  kadłuba  statku,  Zadania  traserni, 
Trasowanie blach i profili 

Treści  zawarte  w  temacie  „Charakterystyka  stoczni  produkcyjnej”  pomogą  uczniowi 

zapoznać się z organizacją stoczni, jej usytuowaniem i zadaniami. 

Treści  zawarte  w  temacie  „Proces  technologiczny  budowy  kadłuba  statku”  pomogą 

uczniowi zapoznać się z organizacją i metodami stosowanymi podczas budowy kadłuba statku. 

Treści  zawarte  w  temacie  „Zadania  traserni”  pomogą  uczniowi  zrozumieć,  jakimi 

metodami znakuje się blachy i profile stosowane do budowy kadłuba statku.  

Treści  zawarte  w  temacie  „Trasowanie  blach  i  profili”  pomogą  uczniowi  zapoznać  się 

z trasowaniem ręcznym stosowanym na różnych etapach budowy statku. 

Wskazane  jest,  aby  zajęcia  dydaktyczne  były  prowadzone  różnymi  metodami  ze 

szczególnym uwzględnieniem: 

 

dyskusji dydaktycznych, 

 

pokazu z objaśnieniem, 

 

pogadanki, 

 

ćwiczeń. 
Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od samodzielnej 

pracy uczniów do pracy zespołowej. 

W celu przeprowadzenia sprawdzianu wiadomości i umiejętności ucznia, nauczyciel może 

posłużyć się zamieszczonymi w rozdziale 6 testami. 

W testach wielokrotnego wyboru zamieszczono: 

 

plany testu w formie tabelarycznej, 

 

punktację zadań, 

 

propozycję norm wymagań, 

 

instrukcję dla nauczyciela, 

 

instrukcję dla ucznia, 

 

karty odpowiedzi, 

 

zestawy zadań testowych. 

 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Schemat układu jednostek modułowych 

721[02].Z1 

Technologia budowy kadłuba 

okrętowego 

 

721[02].Z1.02 

Wykonywanie obróbki blach 

i profili 

721[02].Z1.03 

Wykonywanie prefabrykacji sekcji 

kadłuba 

721[02].Z1.04 

Montowanie kadłuba statku 

721[02].Z1.05 

Montowanie elementów 

zbrojenia kadłuba 

721[02].Z1.06 

Przygotowanie statku i pochylni 

do wodowania 

721[02].Z1.01 

Trasowanie blach i profili 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

2.  WYMAGANIA WSTĘPNE

 

 

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej, uczeń powinien umieć. 

− 

korzystać z różnych źródeł informacji, 

− 

organizować stanowisko pracy, 

− 

rozróżniać rodzaje wymiarów liniowych, 

− 

określać wymiar tolerowany – obliczyć jego wymiary graniczne, 

− 

rozróżniać metody pomiarowe, 

− 

dobierać  przyrządy  pomiarowe  do  pomiaru  elementów  konstrukcji  kadłuba  w  zależności 
od kształtu oraz dokładności wykonania, 

− 

wykonywać pomiar elementów konstrukcji kadłuba,  

− 

dokonywać sprawdzenia elementów sekcji kadłuba za pomocą szablonu, 

− 

odczytywać  rysunki  konstrukcji  kadłuba (złady  wzdłużne  i  poprzeczne,  rozwinięcia poszycia, 
sekcji kadłuba, podział blokowy i sekcyjny),  

− 

wykonywać szkice wręgów, 

− 

wykonywać proste rysunki prefabrykacji podsekcji kadłuba, 

− 

odczytywać rysunki połączeń elementów kadłuba w różnym stopniu uproszczenia, 

− 

korzystać z norm i katalogów unifikacyjnych, 

− 

identyfikować symbolikę na rysunkach kadłubowych, 

− 

stosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

3.  CELE KSZTAŁCENIA

 

 

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej, uczeń powinien umieć. 

− 

scharakteryzować strukturę stoczni produkcyjnej, 

− 

określić zadania poszczególnych wydziałów stoczni, 

− 

scharakteryzować etapy procesu technologicznego budowy kadłuba statku, 

− 

określić zadania traserni, 

− 

porównać trasowanie klasyczne, optyczne i numeryczne, 

− 

rozróżnić znaki i symbole traserskie, 

− 

zastosować szablony,  

− 

wytrasować płaty proste z naniesieniem linii kontrolnych i bazowych, 

− 

wytrasować proste sekcje płaskie, 

− 

posłużyć się narzędziami traserskimi,  

− 

posłużyć się sprzętem pomiarowym w trakcie trasowania, 

− 

sprawdzić jakość wykonanej pracy, 

− 

skorzystać z dokumentacji technicznej, 

− 

zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy podczas trasowania.  

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

4.  PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

 

 

Scenariusz zajęć 1 

 
Osoba prowadząca  

………………………………….…………. 

Modułowy program nauczania:   Monter kadłubów okrętowych 721[02] 
Moduł: 

Technologia wykonywania kadłuba okrętowego 721[02].Z1 

Jednostka modułowa: 

Trasowanie blach i profili 721[02].Z1.01 

Temat: Określić i zdefiniować rodzaje trasowania. 

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności rozróżniania metod trasowania. 

 

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć: 

 

identyfikować rodzaje trasowania, 

 

charakteryzować rodzaje trasowania. 

 
Metody nauczania–uczenia się:  
– 

ćwiczenie praktyczne, 

– 

pogadanka 

– 

dyskusja. 

 
Formy organizacyjne pracy uczniów: 

 

praca indywidualna. 

 
Czas:  4 godziny dydaktyczne. 
 
Środki dydaktyczne: 

 

stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu, 

 

literatura podana w poradniku, 

 

poradnik.  

 
Przebieg zajęć: 
1.  Instruktaż wstępny: 

 

sprawdzenie obecności, 

 

sprawdzenie samopoczucia uczniów, 

 

przedstawienie przebiegu zajęć, 

 

podanie kryteriów ocen. 

2.  Instruktaż bieżący: 

 

Praca z poradnikiem 

 

nadzorowanie pracy uczniów z poradnikiem (temat: Zadania traserni), 

 

sprawdzenie umiejętności wyszukiwania wiadomości z internetu. 

Wykonanie ćwiczenia 1 z części 4.3.3 poradnika dla ucznia: 

 

udzielanie dodatkowych wyjaśnień i wydawanie dodatkowych poleceń, 

 

sprawdzenie, czy uczniowie wypełnili tabelę, 

 

dyskusja na temat metod trasowania, 

 

omówienie ćwiczenia, wskazanie błędów i ich omówienie. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

3.  Instruktaż końcowy: 

 

podsumowanie zajęć, 

 

wskazanie na najlepiej wykonane ćwiczenia, 

 

omówienie ćwiczeń wykonanych przez wszystkich uczniów, 

 

zwrócenie uwagi na błędy, 

 

przeprowadzenie pogadanki na temat różnych metod trasowania, 

 

ocena pracy uczniów. 

 
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach: 

 

poprzez przeprowadzenie pogadanki. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Scenariusz zajęć 2 

 
Osoba prowadząca  

………………………………….…………. 

Modułowy program nauczania:   Monter kadłubów okrętowych 721[02] 
Moduł: 

Technologia wykonywania kadłuba okrętowego 721[02].Z1 

Jednostka modułowa: 

Trasowanie blach i profili 721[02].Z1.01 

Temat: Trasowanie blach i profili.  

Cel  ogólny:  Kształtowanie  umiejętności  nanoszenia  znaków  traserskich  na  podstawie 

otrzymanej dokumentacji. 

 

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć: 

 

odczytać rysunek kadłubowy, 

 

nanieść na otrzymane elementy odpowiednie znaki traserskie, 

 

dokonać samokontroli i samooceny. 

 
Metody nauczania–uczenia się:  

 

ćwiczenie praktyczne, 

 

pogadanka. 

 
Formy organizacyjne pracy uczniów: 

 

praca indywidualna. 

 
Czas:  4 godziny dydaktyczne. 
 
Środki dydaktyczne:  

 

dokumentacja technologiczna, 

 

blachy i profile, 

 

narzędzia traserskie, 

 

narzędzia pomiarowe, 

 

szablony, 

 

poradnik. 

 
Przebieg zajęć: 
4.  Instruktaż wstępny: 

 

sprawdzenie obecności, 

 

sprawdzenie samopoczucia uczniów, 

 

instruktaż BHP, 

 

przedstawienie przebiegu zajęć, 

 

podanie kryteriów ocen. 

5.  Instruktaż bieżący: 

Praca z dokumentacją technologiczną 

 

nadzorowanie pracy uczniów z szczególnym uwzględnienie przestrzegania przepisów 
BHP. 

Wykonanie ćwiczenia 3 z części 4.4.3 poradnika dla ucznia: 

 

sprawdzenie, czy uczniowie poprawnie dobrali blachę i profile, 

 

udzielanie dodatkowych wyjaśnień i wydawanie dodatkowych poleceń, 

 

sprawdzenie, czy uczniowie poprawnie znaki traserskie, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

10 

 

omówienie ćwiczenia, wskazanie na błędy. 

6.  Instruktaż końcowy: 

 

podsumowanie zajęć, 

 

omówienie ćwiczeń wykonanych przez wszystkich uczniów, 

 

zwrócenie uwagi na błędy, 

 

ocena pracy uczniów. 

 
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach: 

 

poprzez ocenę efektów ćwiczenia, 

 

poprzez przeprowadzenie omówienia ćwiczenia przez uczniów. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

11 

5.  ĆWICZENIA

 

 

5.1.  Charakterystyka stoczni produkcyjnej

 

 

5.1.1. Ćwiczenia

 

 

Ćwiczenie 1 

Zidentyfikuj i scharakteryzuj wydziały produkcyjne stoczni. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  przygotować schematy 

organizacyjne  stoczni  i  rozdać  je  uczniom.  Zaleca  się,  aby  ćwiczenie  wykonywane  było 
samodzielnie.  Szczególną  uwagę  należy  zwrócić  na  umiejętność  stosowania  poprawnej 
nomenklatury  stoczniowej.  Podczas  wykonywania  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  udzielać 
dodatkowych informacji dotyczących organizacji stoczni. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  poprosić nauczyciela o schemat stoczni produkcyjnej, 
2)  wpisać w tabelę nazwy jednostek organizacyjnych wydziałów produkcyjnych, 
3)  wpisać w tabelę przeznaczenie i cechy wydziałów produkcyjnych, 
4)  porównać wypełnioną tabelę z tabelami kolegów. 
 

Nazwa 

jednostki 

organizacyjnej 

Przeznaczenie 

Cechy wydziałów produkcyjnych 

 
 
 

 

 

 
 
 

 

 

 
 
 

 

 

 
 
 

 

 

 
 
 

 

 

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie przedmiotowe, 

 

pogadanka. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

12 

Środki dydaktyczne: 

 

schemat organizacyjny stoczni produkcyjnej, 

 

literatura podana w poradniku. 

 

Poradnik dla ucznia. 

 
Ćwiczenie 2 

Przedstaw organizację i zadania pionu technicznego stoczni produkcyjnej. 

 

Wskazówki do realizacji 
Zaleca  się,  aby  ćwiczenie  wykonywane  było  samodzielnie.  Szczególną  uwagę  należy 

zwrócić  na  umiejętność  korzystania  z  informacji  zawartych  w  Poradniku  dla  ucznia.  Podczas 
wykonywania  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  udzielać  dodatkowych  informacji  dotyczących 
organizacji pionu technicznego stoczni. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  poprosić nauczyciela o schemat organizacyjny stoczni, 
2)  wpisać w tabelę jednostki organizacyjne pionu technicznego, 
3)  wpisać w tabelę zadania dla poszczególnych jednostek organizacyjnych, 
4)  porównać wyniki swojej pracy z wynikami kolegów. 
 

Nazwa  jednostki 
organizacyjnej 

Zadania jednostki 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne, 

 

pogadanka. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

schemat organizacyjny stoczni, 

 

literatura podana w poradniku, 

 

Poradnik dla ucznia. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

13 

5.2.  Proces technologiczny budowy kadłuba statku 

 

5.2.1. Ćwiczenia

 

 
Ćwiczenie 1 

Dokonać podziału kadłuba na stopnie prefabrykacji. 

 

Wskazówki do realizacji 
Szczególną  uwagę  należy  zwrócić  na  umiejętność  podporządkowywania  zespołów 

stopniom  prefabrykacji.  W pierwszej  części  uczniowie  powinni  określić stopnie  prefabrykacji. 
W  drugiej  części  wpisują  w  tabelę  zespoły  i  wykonują  szkice  zespołów.  Przy podsumowaniu 
zajęć można wykorzystać dyskusje oraz pogadankę.  

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  wpisać do tabeli nazwy stopnie prefabrykacji, 
2)  wpisać  do  tabeli  przykłady  podzespołów  przyporządkowując je poszczególnym stopniom 

prefabrykacji, 

3)  wykonać szkic podzespołu, 
4)  porównać swoją tabelę z tabelami kolegów. 
 

Stopień 
prefabrykacji 

Wyszczególnienie 

Szkice  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

14 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne, 

 

pogadanka. 
 
Środki dydaktyczne: 

 

literatura podana w poradniku, 

 

Poradnik dla ucznia. 

 
Ćwiczenie 2 

Wypisz operacje i czynności w etapie obróbki blach i profili. 

 

Wskazówki do realizacji 
Zaleca  się  aby  ćwiczenie  było  wykonywane  samodzielnie.  Ma  na  celu  utrwalenie 

wiadomości zawartych w Poradniku dla ucznia dotyczących obróbki blach i profili. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  wypisać wszystkie operacje, 
2)  wypisać czynności jakie występują w danej operacji, 
3)  porównać swoje wyniki z wynikami kolegów. 

 

Nazwa operacji 

Wykonywane czynności 

 

 
 
 

 
 
 

 
 

 
 
 

 
 

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne, 

 

dyskusja dydaktyczna. 
 
Środki dydaktyczne: 

 

literatura podana w poradniku, 

 

Poradnik dla ucznia. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

15 

5.3.  Zadania traserni 

 

5.3.1. Ćwiczenia

 

 
Ćwiczenie 1 

Korzystając w literatury i Internetu zdefiniuj rodzaje trasowania.  
 
Wskazówki do realizacji 
Ćwiczenie  ma  na  celu  zapoznanie  uczniów  z  rodzajami  trasowania.  Ćwiczenie  powinno 

być wykonane samodzielnie przez każdego ucznia. Na zakończenie zaleca się przeprowadzenie 
pogadanki, aby ocenić efekty ćwiczenia. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  odszukać w literaturze i Internecie rodzaje trasowania, 
2)  zdefiniować i wpisać do tabeli. 
 

Rodzaj trasowania 

Zdefiniowane pojęcie rodzaju trasowania 

 
 
 
 
 

 
 

 
 
 
 
 

 
 

 
 
 
 
 

 
 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne, 

 

pogadanka. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

literatura podana w poradniku, 

 

komputer z dostępem do Internetu, 

 

Poradnik dla ucznia. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

16 

Ćwiczenie 2 

Wypisz zadania traserni klasycznej. 
 
Wskazówki do realizacji 
Ćwiczenie  ma  na  celu  zapoznanie  uczniów  z  zadaniami,  którymi  zajmuje  się  trasernia 

klasyczna.  Ćwiczenie  powinno  być  wykonane  samodzielnie  przez  każdego  ucznia.  Na 
zakończenie zaleca się przeprowadzenie pogadanki, aby ocenić efekty ćwiczenia. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  wpisać do tabeli wszystkie zadnia traserni klasycznej, 
2)  wpisać zakres prac objętych danym zadaniem, 
3)  porównać tabelę z tabelami kolegów. 
 

Rodzaj zadania 

Wykonywane czynności 

 

 
 

 
 

 

 
 

 
 

 
 

 

 
 

 

 
 

 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne, 

 

pogadanka. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

komputer z dostępem do internetu, 

 

literatura podana w poradniku, 

 

Poradnik dla ucznia. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

17 

5.4.  Trasowanie blach i profili 

 

5.4.1. Ćwiczenia

  

 
Ćwiczenie 1 

Podaj narzędzia markierskie i ich zastosowanie. 
 
Wskazówki do realizacji 
Zaleca się, aby ćwiczenie wykonywane indywidualnie. Ma na celu utrwalenie wiadomości 

zawartych w Poradniku dla ucznia dotyczących podstawowych narzędzi do trasowania.  

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się z rodzajami narzędzi markierskich, 
2)  wpisać do tabeli rodzaj narzędzia i jego zastosowanie, 
3)  porównać tabele z tabelami kolegów. 

Nazwa narzędzia 

Zastosowanie 

 
 
 

 
 

 
 
 

 
 

 
 
 

 
 

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne, 

 

pogadanka. 
 
Środki dydaktyczne: 

 

rysunki jednostek pływających, 

 

Poradnik dla ucznia. 

 
Ćwiczenie 2 

Przedstaw  czynności  im  poddaj  rodzaje  narzędzi  i  materiałów  dla  poszczególnych 

rodzajach trasowania.  

 
Wskazówki do realizacji 
Zaleca  się,  aby  ćwiczenie  było  wykonywane  samodzielnie.  Ma  na  celu  utrwalenie 

wiadomości  zawartych  w  Poradniku  dla  ucznia  dotyczących  podstawowych  rodzajów 
trasowania.  

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

18 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  wpisać w tabelę sposób wykonania poszczególnych rodzajów znakowania,  
2)  wpisać rodzaje narzędzi i materiałów. 
 

Rodzaj znakowania 

Kolejność czynności 

Narzędzia i materiały 

 
Znakowanie 

według 

rysunków 

i szkiców 
 
 

 

 

 
a)  Blach prostych 
 

 

 
b)  Blach  prostych  o 

obu 

krawędziach 

krzywych 

 

 

Znakowanie 

według 

szablonów 

listewkowych 
 

 
c)  Blach  prostych  do 

gięcia 
jednokierunkowego 

 

 

 
 
Znakowanie 

według 

szablonu 

płaskiego 
 
 

 

 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne, 

 

pogadanka. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

literatura podana w poradniku, 

 

Poradnik dla ucznia. 

 
Ćwiczenie 3 

Nanieś znaki traserskie na podstawie otrzymanej dokumentacji 
 
Wskazówki do realizacji 
Ćwiczenie  ma  na  celu  zapoznanie  uczniów  z  wykonywaniem  trasowanie  na  podstawie 

dokumentacji  technicznej.  Zaleca  się,  aby  ćwiczenie  było  wykonywane  w  dwuosobowych 
zespołach.  Na  zakończenie  zaleca  się  przeprowadzenie  pogadanki,  aby  ocenić  efekty 
ćwiczenia. Przed rozpoczęciem ćwiczenia należy przeprowadzić instruktaż bhp. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

19 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  pobrać dokumentację od nauczyciela, 
2)  wybrać odpowiednią blachę i profile do trasowania, 
3)  przygotować odpowiednie narzędzia, 
4)  nanieść odpowiednie znaki traserskie zgodnie z rysunkiem, 
5)  dokonać samokontroli, 
6)  zgłosić nauczycielowi wykonanie ćwiczenia. 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne, 

 

pogadanka. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

dokumentacja technologiczna, 

 

blachy i profile, 

 

narzędzia traserskie, 

 

narzędzia pomiarowe, 

 

szablony, 

 

Poradnik dla ucznia. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

20 

6.  EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

  

 

 

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego 

 

Test dwustopniowy do jednostki modułowej

 

„Trasowanie blach i profili” 

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których: 

 

zadania 1, 2, 3, 4, 7, 9, 10, 11, 13,

 

12, 14, 15, 16, 18 są z poziomu podstawowego, 

 

zadania 5, 6, 8, 17, 19, 20 są z poziomu ponadpodstawowego. 

 

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt  

 

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 
 

Proponuje  się  następujące  normy  wymagań  –  uczeń  otrzyma  następujące 
oceny szkolne:

 

 

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego, 

 

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,  

 

dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,  

 

bardzo  dobry  –  za  rozwiązanie  19  zadań,  w  tym  co  najmniej  5  z  poziomu 
ponadpodstawowego. 

 

Klucz  odpowiedzi:  1.  c,  2.  d,  3.  a,  4.  c,  5.  a,  6. b, 7. b, 8. c, 9. c, 10. b, 11. c, 
12. 
c, 13. a, 14, d, 15. a, 16. b, 17. d, 18. b, 19. a, 20. b. 

 

Plan testu 

 

Nr 
zad. 

Cel operacyjny  
(mierzone osiągnięcia ucznia) 

Kategoria 

celu 

Poziom 

wymagań 

Poprawna 

odpowiedź 

Określić warunki lokalizacji stoczni 

Określić wydziały stoczni 

Wskazać 

terminy 

zawarte 

w harmonogramie budowy statku  

Określić 

etapy 

procesu 

technologicznego 

Określić zawartość projektu roboczego 

PP 

Wyjaśnić 

pojęcie 

trasowania 

optycznego 

PP 

Wskazać 

konieczność  umieszczenia 

wieży traserskiej na CWOB 

Określić wielkość traserni klasycznej 

PP 

Określić 

warunki 

nanoszenia 

linii 

bazowych 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

21 

10 

Określić  warunki  opracowania  karty 
wykroju 

11 

Wskazać  podstawę  do  wykreślenia 
kształtu kadłuba 

12 

Wskazać 

odpowiedzialnych 

za 

nanoszenie znaków  

13 

Wskazać 

sposób 

nanoszenia 

bezpośrednio 

na 

blachę 

znaków 

traserskich 

14  Określić podstawy trasowania ręcznego 

15  Wskazać cel znakowania wstępnego 

16 

Określić 

kolejność 

trasowaniu 

płaskim 

17 

Wskazać  sposób  nanoszenia  odstępów 
wręgowych 

PP 

18 

Określić  odchyłki  podczas  trasowania 
i nanoszenia znaków 

19 

Określić  sposób  znakowania  blach 
podczas gięcia jednokierunkowego 

PP 

20 

Wskazać 

dokładność 

wykonania 

rysunków do trasowania 

PP 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

22 

Przebieg testowania 

 

Instrukcja dla nauczyciela

 

1.  Ustal  z  uczniami  termin  przeprowadzenia  sprawdzianu  z  co  najmniej  jednotygodniowym 

wyprzedzeniem. 

2.  Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 
3.  Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania. 
4.  Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi). 
5.  Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy. 
6.  Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony na 

udzielanie odpowiedzi. 

7.  Kilka  minut  przed  zakończeniem  sprawdzianu  przypomnij  uczniom  o  zbliżającym  się 

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi. 

8.  Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych. 
9.  Sprawdź wyniki. 
10.  Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu. 
11.  Opracuj wnioski do dalszego postępowania. 
 

Instrukcja dla ucznia 

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję. 
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 
4.  Udzielaj  odpowiedzi  na  załączonej karcie odpowiedzi,  stawiając  w  odpowiedniej  rubryce 

znak  X.  W  przypadku  pomyłki  należy  błędną  odpowiedź  zaznaczyć  kółkiem,  a następnie 
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.  

5.  W przypadku odpowiedzi zbliżonych wybierz tę, która wydaje ci się najlepsza. 
6.  Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 
7.  Kiedy  udzielenie  odpowiedzi  będzie  Ci  sprawiało  trudność,  wtedy  odłóż  rozwiązanie  na 

później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny. 

8.  Na rozwiązanie testu masz 30 minut. 

Powodzenia! 

Materiały dla ucznia:

 

– 

instrukcja, 

– 

zestaw zadań testowych, 

– 

karta odpowiedzi. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

23 

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

 

 
1.  Przy ustalaniu lokalizacji stoczni bierzemy pod uwagę 

a)  warunki geopolityczne. 
b)  wartość siły roboczej. 
c)  naturalne właściwości terenu. 
d)  Rozporządzenie Rady Ministrów dotyczące tworzenia nowych zakładów pracy. 
 

2.  Do wydziałów produkcyjnych stoczni należą 

a)  wydział zabezpieczenia ruchu. 
b)  wydział projektowy. 
c)  wydział kadr. 
d)  wydziały kadłubowy i wyposażenia.  
 

3.  Terminami jakie określa harmonogram budowy statku są 

a)  położenie stępki, wodowanie, zdanie jednostki armatorowi. 
b)  wodowanie i zdanie jednostki. 
c)  położenie stępki i zdanie armatorowi jednostki. 
d)  podpisanie kontraktu na budowę i zdanie jednostki armatorowi. 

 
4.  Na proces technologiczny budowy kadłuba wchodzą etapy 

a)  prostowanie blach, cięcie i gięcie. 
b)  przygotowanie materiału, prefabrykację, montaż. 
c)  obróbkę, prefabrykację, montaż. 
d)  prefabrykacja i montaż. 

 

5.  Projekt roboczy zawiera 

a)  pełną dokumentację techniczną i technologiczną. 
b)  pełną dokumentację techniczną. 
c)  pełną dokumentację technologiczną. 
d)  wymiary główne, rejon żeglugi, klasę automatyzacji.  
 

6.  Trasowanie optyczne polega na 

a)  wykorzystaniu optycznych przyrządów pomiarowych: 
b)  nanoszeniu znaków przez markierów. 
c)  wykorzystaniu urządzenia fotooptycznego. 
d)  wykorzystaniu emulsji światłoczułej. 

 
7.  Wieża traserska na CWOB występuje podczas trasowania 

a)  klasycznego. 
b)  optycznego. 
c)  numerycznego. 
d)  wcale nie występuje. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

24 

8.  Trasernia klasyczna to pomieszczenie o wymiarach 

a)  120 m x 25 m. 
b)  70 m x 50 m. 
c)  100 m x 25 m. 
d)  500 m x 45 m. 

 
9.  Jednym z elementów na który nanosi się linie bazowe to 

a)  pokład główny. 
b)  stępka. 
c)  elementy poszycia dna wewnętrznego. 
d)  elementy nadbudowy kadłuba. 

 
10.  Kartę wykroju opracowuje 

a)  technolog wydziałowy. 
b)  biuro konstrukcyjne. 
c)  wydział obróbki wstępnej. 
d)  główny technolog. 

 
11.  Kształt kadłuba w biurze konstrukcyjnym wykreślamy na podstawie 

a)  zamówienia armatora. 
b)  przepisów PRS. 
c)  linii teoretycznych. 
d)  wymiarów głównych kadłuba. 
 

12.  Podstawowym zadaniem markierów jest 

a)  przygotowanie blach do obróbki wstępnej. 
b)  obsługa wieży traserskiej. 
c)  nanoszenie znaków podczas trasowania optycznego. 
d)  nanoszenie znaków podczas trasowania klasycznego. 

 
13.  Urządzenie fotooptyczne służy do 

a)  nanoszenia znaków bezpośrednio na blachę. 
b)  przygotowania klisz do trasowania optycznego. 
c)  fotografowania rysunków konstrukcyjnych. 
d)  nanoszenia emulsji światłoczułej. 

 
14.  Trasowanie ręczne elementu wykonujemy w oparciu 

a)  dokumentację technologiczną. 
b)  wytyczne traserni. 
c)  unifikację. 
d)  rysunek konstrukcyjny i unifikację. 

 
15.  Znakowanie wstępne ma na celu 

a)  naniesienie informacji potrzebnej do wstępnej obróbki blach i profili. 
b)  ponumerowanie blach i profili w kolejności obróbki. 
c)  naniesienie kolejności obróbki. 
d)  naniesienie linii cięcia blach. 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

25 

16.  Trasowanie płaskie rozpoczynamy od 

a)  obrysu naddatków. 
b)  wyznaczenia głównych osi symetrii przedmiotu. 
c)  wykreślenia rozwinięć konstrukcji. 
d)  wykreślenia łuków i okręgów. 
 

17.  Odstępy wręgowe przy znakowaniu blach prostych nanosi się na 

a)  oś symetrii. 
b)  linię środkową. 
c)  krawędź blachy. 
d)  linię w pobliżu krawędzi blachy. 

 
18.  Dopuszczalna odchyłka podczas trasowania i nanoszenia znaków wynosi 

a)  ±2,0mm. 
b)  ±1,0mm. 
c)  ±0,5mm. 
d)  ±1,5mm. 

 
19.  Znakowanie blach do gięcia jednokierunkowego wykonujemy jak 

a)  znakowanie blach prostych o obu krawędziach krzywych. 
b)  znakowanie blach prostych przy pomocy szablonu.  
c)  znakowanie blach skośnych. 
d)  znakowanie blach prostych o obu krawędziach prostych.. 

 
20.  Dokładność wykonania rysunków konstrukcyjnych w trasowaniu optycznym wynosi 

a)  ± 1 mm. 
b)  ± 0.1 mm. 
c)  ± 1,5–2,0 mm. 
d)  ± 0,5 mm. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

26 

KARTA ODPOWIEDZI 

 
Imię i nazwisko.......................................................................................... 
 

Trasowanie blach i profili

 

 
Zakreśl poprawną odpowiedź

.

 

 

Nr 

zadania 

Odpowiedź 

Punkty 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

10 

 

11 

 

12 

 

13 

 

14 

 

15 

 

 

17 

 

18 

 

19 

 

20 

 

Razem: 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

27 

Test 2 

 

Test dwustopniowy do jednostki modułowej

 

„Trasowanie blach i profili” 

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których: 

 

zadania, 2, 3, 7, 8, 9,10, 11, 12,13, 14, 15, 16, 17, 19 20 są z poziomu podstawowego, 

 

zadania 1, 4, 5, 6, 18, są z poziomu ponadpodstawowego. 

 

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

 

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów.  
 

Proponuje  się  następujące  normy  wymagań  –  uczeń  otrzyma  następujące 
oceny szkolne:  

 

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego, 

 

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,  

 

dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,  

 

bardzo  dobry  –  za  rozwiązanie  19  zadań,  w  tym  co  najmniej  4  z  poziomu 
ponadpodstawowego. 

 

Klucz  odpowiedzi:  1.  a,  2.  c,  3.  d,  4.  a,  5.  c,  6.  c.  7.  a,  8.  c,  9. c, 10. c, 11. d, 
12. 
d, 13. b, 14. b, 15. a, 16. a, 17. d, 18. b, 19. a, 20. b.  

 

Plan testu  

 

Nr 
zad. 

Cel operacyjny  
(mierzone osiągnięcia ucznia) 

Kategoria 

celu 

Poziom 

wymagań 

Poprawna 

odpowiedź 

Rozróżnić zawartość projektu roboczego 

PP 

Rozróżnić etapy procesu technologicznego 

Rozróżnić wydziały stoczni 

Określić  terminy  zawarte  w harmonogramie 
budowy statku  

PP 

Określić wielkość traserni klasycznej 

PP 

Określić rodzaj trasowania 

PP 

Wskazać stopień prefabrykacji  

Wskazać 

odpowiedzialnych 

za 

nanoszenie 

znaków  

Wskazać  podstawę  do  wykreślenia  kształtu 
kadłuba 

10 

Wskazać odpowiednie oprzyrządowanie procesu 
trasowania 

11  Wskazać możliwość użycia narzędzi 

12  Wyjaśnić pojęcie trasowania optycznego 

13  Rozróżnić oprzyrządowanie procesu trasowania 

14  Określić warunki opracowania karty wykroju 

15  Określić kolejność w trasowaniu płaskim 

16  Wskazać rodzaj trasowania 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

28 

17  Wskazać cel znakowania wstępnego 

18 

Wskazać  dokładność  wykonania  rysunków  do 
trasowania 

PP 

19  Określić warunki nanoszenia linii bazowych 

20  Określić rodzaje trasowania 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

29 

Przebieg testowania

 

 

Instrukcja dla nauczyciela

 

1.  Ustal  z  uczniami  termin  przeprowadzenia  sprawdzianu  z  co  najmniej  jednotygodniowym 

wyprzedzeniem. 

2.  Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 
3.  Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania. 
4.  Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi). 
5.  Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy. 
6.  Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony na 

udzielanie odpowiedzi. 

7.  Kilka  minut  przed  zakończeniem  sprawdzianu  przypomnij  uczniom  o  zbliżającym  się 

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi. 

8.  Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych. 
9.  Sprawdź wyniki. 
10.  Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu. 
11.  Opracuj wnioski do dalszego postępowania. 
 

Instrukcja dla ucznia

 

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję. 
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 
4.  Udzielaj  odpowiedzi  na  załączonej karcie odpowiedzi,  stawiając  w  odpowiedniej  rubryce 

znak  X.  W  przypadku  pomyłki  należy  błędną  odpowiedź  zaznaczyć  kółkiem,  a następnie 
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową. 

5.  W przypadku odpowiedzi zbliżonych wybierz tę, która wydaje ci się najlepsza. 
6.  Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 
7.  Kiedy  udzielenie  odpowiedzi  będzie  Ci  sprawiało  trudność,  wtedy  odłóż  rozwiązanie  na 

później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny. 

8.  Na rozwiązanie testu masz 30 minut. 

Powodzenie! 

 

Materiały dla ucznia: 

 

– 

instrukcja, 

– 

zestaw zadań testowych, 

– 

karta odpowiedzi. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

30 

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

 

 
1.  Projekt roboczy zawiera 

a)  pełną dokumentację techniczną i technologiczną. 
b)  pełną dokumentację techniczną. 
c)  pełną dokumentację technologiczną. 
d)  wymiary główne, rejon żeglugi, klasę automatyzacji.  

 

2.  Na proces technologiczny budowy kadłuba wchodzą etapy 

a)  prostowanie blach, cięcie i gięcie. 
b)  przygotowanie materiału, prefabrykację, montaż. 
c)  obróbkę, prefabrykację, montaż. 
d)  prefabrykacja i montaż. 
 

3.  Do wydziałów produkcyjnych stoczni należą 

a)  wydział zabezpieczenia ruchu. 
b)  wydział projektowy. 
c)  wydział kadr. 
d)  wydziały kadłubowy i wyposażenia.  

 

4.  Głównymi terminami jakie określa harmonogram budowy statku są 

a)  położenie stępki, wodowanie, zdanie jednostki armatorowi. 
b)  wodowanie i zdanie jednostki. 
c)  położenie stępki i zdanie armatorowi jednostki. 
d)  podpisanie kontraktu na budowę i zdanie jednostki armatorowi. 

 
5.  Trasernia klasyczna to pomieszczenie o wymiarach 

a)  120 m x 25 m. 
b)  70 m x 50 m. 
c)  100 m x 25 m. 
d)  500 m x 45 m. 
 

6.  Poniższy rysunek przedstawia: 

 

a)  znakowanie blachy do cięcia. 
b)  znakowanie blachy do gięcia cylindrycznego. 
c)  znakowanie blachy do gięcia jednokierunkowego. 
d)  znakowanie blachy do gięcia dwukierunkowego 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

31 

7.  Pokazany szkic przedstawia 
 

 

a)  podzespoły. 
b)  płaty. 
c)  sekcje ramowe. 
d)  wręgi ramowe. 
 

8.  Podstawowym zadaniem markierów jest 

a)  przygotowanie blach do obróbki wstępnej. 
b)  obsługa wieży traserskiej. 
c)  nanoszenie znaków podczas trasowania optycznego. 
d)  nanoszenie znaków podczas trasowania klasycznego. 

 
9.  Kształt kadłuba w biurze konstrukcyjnym wykreślamy na podstawie 

a)  zamówienia armatora. 
b)  przepisów PRS. 
c)  linii teoretycznych. 
d)  wymiarów głównych kadłuba. 

 
10.  Do znakowania profili o łagodnych krzywiznach stosujemy 

a)  szablony skrzynkowe. 
b)  karty wykroju. 
c)  szablony listewkowe. 
d)  szablony pomocnicze. 
 

11.  Poniżej przedstawione narzędzia służą do 

 

 

a)  podtrzymywania blach w czasie obróbki. 
b)  do mocowania blach na stanowiskach ślusarskich. 
c)  do prac montażowych. 
d)  do prac traserskich. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

32 

12.  Trasowanie optyczne polega na 

a)  wykorzystaniu optycznych przyrządów pomiarowych: 
b)  wykorzystaniu urządzenia fotooptycznego. 
c)  wykorzystaniu emulsji światłoczułej. 
d)  nanoszeniu znaków przez markierów. 
 

13.  Wieża traserska pokazana na rysunku występuje podczas trasowania 
 

 

a)  klasycznego. 
b)  optycznego. 
c)  numerycznego. 
d)  wcale nie występuje w powyższych trasowaniach. 

 

14.  Kartę wykroju opracowuje  

a)  technolog wydziałowy. 
b)  biuro konstrukcyjne. 
c)  wydział obróbki wstępnej. 
d)  główny technolog. 

 

15.  Trasowanie płaskie rozpoczynamy od 

a)  wyznaczenia głównych osi symetrii przedmiotu. 
b)  wykreślenia rozwinięć konstrukcji. 
c)  wykreślenia łuków i okręgów. 
d)  obrysu naddatków. 

 

16.  Na rysunku pokazano 

 

a)  znakowanie blach do cięcia drobnych elementów. 
b)  znakowanie blach do gięcia. 
c)  znakowanie blach do palenia. 
d)  znakowanie blach do spawania usztywnień. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

33 

17.  Znakowanie wstępne ma na celu 

a)  ponumerowanie blach i profili w kolejności obróbki. 
b)  naniesienie kolejności obróbki. 
c)  naniesienie linii cięcia blach. 
d)  naniesienie informacji potrzebnej do wstępnej obróbki blach i profili. 

 
18.  Dokładność wykonania rysunków konstrukcyjnych w trasowaniu optycznym wynosi 

a)  ± 1 mm. 
b)  ± 0.1 mm. 
c)  ± 1,5–2,0 mm. 
d)  ± 0,5 mm. 

 
19.  Jednym z elementów na który nanosi się linie bazowe to 

a)  elementy poszycia dna wewnętrznego. 
b)  elementy nadbudowy kadłuba. 
c)  stępka. 
d)  pokład główny. 

 
20.  Przedstawione znakowanie blach występuje podczas operacji 
 

 

 

a) 

gięcia blach na walcach. 

b) 

znakowania blach prostych o obu krawędziach krzywych. 

c) 

gięcia blach według szablonu. 

d) 

znakowania blach prostych o obu krawędziach prostych. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

34 

KARTA ODPOWIEDZI 

 
Imię i nazwisko.......................................................................................... 
 

Trasowanie blach i profili

 

 
Zakreśl poprawną odpowiedź

.

 

 

Nr 

zadania 

Odpowiedź 

Punkty 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

10 

 

11 

 

12 

 

13 

 

14 

 

15 

 

16 

 

17 

 

18 

 

19 

 

20 

 

Razem: 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

35 

6.  LITERATURA

 

 
1.  Doeffer J., Palasik L.: Trasowanie okrętowe. WM, Gdynia 1959 
2.  Doerffer J.: Technologia budowy kadłubów okrętowych. WM, Gdańsk 1969 
3.  Misiur L.: Spawanie gazowe i elektryczne. WSi P, Warszawa 1991 
4.  Palasik L.: Monter kadłubowy. WM, Gdańsk 1969 
5.  Przepisy klasyfikacji i budowy statków morskich – PRS 
6.  Szarejko J., Regulski R.: Zarys budowy okrętów. WM, Gdańsk 1994 
7.  Szarejko J.: Poradnik ślusarza okrętowego. WM, Gdańsk 1977 
8.  http://pl.wikipedia.org/wiki/Trasowanie