Rehabilitacja kardiologiczna

Definicja

Obecna definicja WHO określa

rehabilitację kardiologiczną jako:

kompleksowe i skoordynowane stosowanie
środków medycznych, socjalnych,
edukacyjnych, ekonomicznych i zawodowych
w celu przystosowania chorego do nowego
życia i umożliwienia mu uzyskania jak
największej sprawności.

Cele:

Cel główny ćwiczeń w kardiologii :
- poprawa jakości oraz wydłużenie życia

Inne cele

:

- obniżenie ciśnienia tętniczego
- zmniejszenie ciężaru ciała
- korekta profilu lipidowego, wzrost dobrego cholesterolu

spadek złego

- korekta metabolizmu węglowodanów i zmniejszenie ryzyka

rozwoju cukrzycy

- poprawa wydolności układu krążeniowo-oddechowego
- zmniejszenie ryzyka ostrych incydentów sercowych
- opóźnienie rozwoju choroby
- skrócenie czasu leczenia po ostrych incydentach sercowych i

zaostrzeniach

- wpływ na układ krzepnięcia – rozrzedzenie krwi zmniejsza

ryzyko powstawania blaszek

Elementy Rehabilitacji:



Indywidualne dostosowanie treningów
fizycznych obejmujące:

-

ćwiczenia dynamiczne i statyczne;

-

ćwiczenia oporowe i wytrzymałościowe

-

wysiłek fizyczny na bieżni lub
cykloergometrze

-

bieganie, pływanie, gry zespołowe

Cel ćwiczeń zależy od

etapu rehabilitacji

Celem rehabilitacji we wczesnym okresie okołooperacyjnym jest:

1.

Uruchomienie mechanizmów prawidłowej wentylacji, zaburzonej przez

zabieg operacyjny i utrudnienie oraz ograniczenie ruchów

oddechowych, kaszlu i odkrztuszania, związane z bolesnością powłok

klatki piersiowej w wyniku obecności rany operacyjnej.

2. Zabezpieczenie chorego przed skutkami unieruchomienia.

3. Zmniejszenie napięcia tłoczni brzusznej w trakcie wysiłków

izometrycznych i zmian pozycji z leżącej na siedzącą i odwrotnie.

4. Jak najwcześniejsze uruchomienie chorego i przygotowanie do

podstawowej samoobsługi.

5. Maksymalne ograniczenie spadku wydolności fizycznej w okresie

okołooperacyjnym.

6. Prewencja powikłań zakrzepowo-zatorowych.

Etapy rehabilitacji:

Etap I - szpitalny
Obejmuje stopniowo zwiększoną aktywność fizyczną

(uruchomienie chorego po zawale) oraz edukację.

Rozpoczyna się w pierwszym dniu hospitalizacji

psychoterapeutycznym uspokojeniem pacjenta, które

powinno zmniejszyć stres psychiczny a przez to obniży c

pobudzenie adrenergiczne.

Zajęcia fizyczne rozpoczynają się po ustąpieniu ostrych

objawów związanych z zawałem serca

Cel: jak najszybsze osiągnięcie przez chorego samodzielności

i samowystarczalności w zakresie czynności życia

codziennego oraz przeciwdziałanie skutkom

unieruchomienia - zahamowanie utraty wydolności

ruchowej

Etapy rehabilitacji:

Etap II – wczesna rehabilitacja poszpitalna
Powinien rozpocząć się w ciągu pierwszych dwóch tygodni od

wypisania ze szpitala i obejmuje okres od wypisania ze

szpitala do podjęcia pracy zawodowej lub osiągnięcia takiego

stanu psychofizycznego, który umożliwia samodzielne

funkcjonowanie w życiu codziennym.

Rehabilitacja wczesna w warunkach domowych - prowadzona

pod nadzorem poradni rehabilitacji kardiologicznej

Oddział rehabilitacyjny, szpital uzdrowiskowy, sanatorium,

specjalne ośrodki rehabilitacyjne, ambulatoryjne;

Cel: poprawa tolerancji wysiłku, korzystna modyfikacja

czynników ryzyka miażdżycy i zdarzeń sercowo-naczyniowych

Etapy rehabilitacji:

Etap III – rehabilitacja ambulatoryjna
Rozpoczyna się gdy stan pacjenta jest ustabilizowany,

potwierdzony próbą wysiłkową, kontrolowanym ciśnieniem
tętniczym i właściwą częstością akcji serca.

Prowadzona jest w formie zajęć grupowych lub programów

indywidualnych

Cel: podtrzymaniu dotychczasowych efektów leczenia i

rehabilitacji oraz zmniejszeniu ryzyka nawrotu choroby

Dziękuję za uwagę