background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 
 

 

 

 

 

MINISTERSTWO EDUKACJI 

NARODOWEJ 

 
 
 

Tomasz Kacperski 

 
 
 
 
 
 
 
 
 

Organizowanie  i  wykonywanie  operacji  i  procesów 
jednostkowych 827[01].Z2.02

 

 
 
 
 
 
 
 
 

Poradnik dla ucznia 

 
 
 
 
 

 

 
 
 
 

 
 
 
 
 

Wydawca

 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy 
Radom 2007 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

Recenzenci: 
mgr inż. Małgorzata Pucek 
mgr inż. Marek Rudziński 
 
 
 
Opracowanie redakcyjne: 
mgr inż. Tomasz Kacperski 
 
 
 
Konsultacja: 
mgr inż. Renata Kacperska 
 
 
 
 
 
 
Poradnik  stanowi  obudowę  dydaktyczną  programu  jednostki  modułowej  827[01].Z2.02 
„Organizowanie  i  wykonywanie  operacji  i  procesów  jednostkowych”,  zawartego 
w modułowym  programie  nauczania  dla  zawodu  operator  maszyn  i  urządzeń  przemysłu 
spożywczego. 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

SPIS TREŚCI

 

 

1.  Wprowadzenie 

2.  Wymagania wstępne 

3.  Cele kształcenia 

4.  Materiał nauczania 

4.1.  Operacje jednostkowe w technologii produkcji żywności 

4.1.1. Materiał nauczania 

4.1.2. Pytania sprawdzające  

13 

4.1.3. Ćwiczenia 

13 

4.1.4. Sprawdzian postępów 

15 

4.2.  Chemiczne  i  biotechnologiczne  procesy  jednostkowe  w  technologii 

produkcji żywności 

16 

4.2.1. Materiał nauczania 

16 

4.2.2. Pytania sprawdzające 

19 

4.2.3. Ćwiczenia 

19 

4.2.4. Sprawdzian postępów 

22 

4.3.  Cechy organoleptyczne produktów żywnościowych 

23 

4.3.1. Materiał nauczania 

23 

4.3.2. Pytania sprawdzające 

25 

4.3.3. Ćwiczenia 

25 

4.3.4. Sprawdzian postępów 

26 

4.4.  Maszyny i urządzenia stosowane w procesach jednostkowych 

27 

4.4.1. Materiał nauczania 

27 

4.4.2. Pytania sprawdzające 

41 

4.4.3. Ćwiczenia 

41 

4.4.4. Sprawdzian postępów 

43 

5.  Sprawdzian osiągnięć 

44 

6.  Literatura 

50 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

1.  WPROWADZENIE

  

 

Poradnik  będzie  Ci  pomocny  w  przyswajaniu  wiedzy  o  operacjach  i  procesach 

jednostkowych w technologii produkcji żywności. 

W poradniku zamieszczono: 

 

wymagania  wstępne,  wykaz  umiejętności,  jakie  powinieneś  mieć  już  ukształtowane, 
abyś bez problemów mógł korzystać z poradnika, 

 

cele kształcenia, wykaz umiejętności, jakie ukształtujesz podczas pracy z poradnikiem, 

 

materiał  nauczania,  „pigułkę”  wiadomości  teoretycznych  niezbędnych  do  opanowania 
treści jednostki modułowej, 

 

zestaw pytań przydatnych do sprawdzenia, czy już opanowałeś podane treści, 

 

ćwiczenia,  które  pomogą  Ci  zweryfikować  wiadomości  teoretyczne  oraz  ukształtować 
umiejętności praktyczne, 

 

sprawdzian  postępów,  który  pozwoli  Ci  określić  zakres  poznanej  wiedzy.  Pozytywny 
wynik  sprawdzianu  potwierdzi  Twoją  wiedzę  i  umiejętności  z  tej  jednostki  modułowej. 
Wynik  negatywny  będzie  wskazaniem,  że  powinieneś  powtórzyć  wiadomości  i  poprawić 
umiejętności z pomocą nauczyciela, 

 

sprawdzian osiągnięć, przykładowy zestaw pytań testowych, który pozwoli Ci sprawdzić, 
czy opanowałeś materiał w stopniu umożliwiającym zaliczenie całej jednostki modułowej, 

 

wykaz literatury uzupełniającej. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 
 

 

 

Schemat układu jednostek modułowych  

827[01].Z2

  

Technologia przetwórstwa 

spożywczego 

827[01].Z2.02 

Organizowanie 

i wykonywanie operacji 

i procesów jednostkowych  

827[01].Z2.01 

Dobieranie surowców, 

materiałów pomocniczych  

i dodatków do żywności  

827[01].Z2.03 

Organizowanie procesów 

technologicznych przetwórstwa 

spożywczego 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

2.  WYMAGANIA WSTĘPNE

 

 

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć: 

 

posługiwać się podstawową terminologią chemiczną, 

 

stosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej, 

 

obsługiwać maszyny i urządzenia stosowane w przetwórstwie spożywczym, 

 

scharakteryzować surowce stosowane w przetwórstwie spożywczym, 

 

współpracować w grupie, 

 

korzystać z różnych źródeł informacji, 

 

korzystać z technologii informacyjnej. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

3.  CELE KSZTAŁCENIA

 

 

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć: 

– 

objaśnić  pojęcia:  proces  produkcyjny,  proces  technologiczny,  proces  jednostkowy, 
operacje,  

– 

porównać wpływ operacji i procesów jednostkowych na wartość odżywczą i dietetyczną, 

– 

określić cechy organoleptyczne produktów, 

– 

rozpoznać  i  sklasyfikować  maszyny  i  urządzenia  stosowane  w operacjach  i  procesach 
jednostkowych, 

– 

rozróżnić fizyczne procesy jednostkowe: mechaniczne, termiczne i dyfuzyjne, 

– 

scharakteryzować chemiczne procesy stosowane w technologii produkcji żywności, 

– 

scharakteryzować biochemiczne procesy w technologii produkcji żywności, 

– 

zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny w zakładach produkcyjnych oraz ergonomii 
pracy w operacjach i procesach jednostkowych. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

4.  MATERIAŁ NAUCZANIA

 

 

4.1.  Operacje jednostkowe w technologii produkcji żywności 

 

4.1.1.  Materiał nauczania

 

 

Operacje jednostkowe są to czynności jednostkowe podczas, których zachodzą przemiany 

fizyczne. 

Procesy  jednostkowe  są  to  czynności  jednostkowe  podczas,  których  zachodzą  reakcje 

chemiczne. 

Na  operacje  i  procesy  jednostkowe  składają  się  czynności  zasadnicze,  dokonywane 

bezpośrednio  na  surowcu  i  wpływające  w  sposób  celowy  na  zmianę  właściwości  oraz  postać 
surowca, powodując przekształcenie go w produkt gotowy [3, s. 11]. 

Podział czynności zasadniczych przedstawia rys. 1. 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Rys. 1. 

Podział czynności zasadniczych ze względu na charakter wywoływanych zmian [opracowanie 

własne] 

 

Operacje  i  procesy  jednostkowe  składają  się  na  procesy  technologiczne.  Natomiast 

uporządkowany  zestaw  celowych  działań  wykonywanych  w  toku  produkcji  począwszy 
od pobrania  materiału  z  magazynu  poprzez  wszystkie  operacje  i  procesy  jednostkowe, 
transportowe,  kontrolne,  magazynowe  (a  także  procesy  naturalne),  aż  do  wykonania  wyrobu 
gotowego jest to proces produkcyjny. 

Obróbka wstępna surowców składa się z czynności wykonywanych na surowcu przed jego 

magazynowaniem,  transportem,  skupem  i  przerobem.  Celem  obróbki  wstępnej  surowca  jest 
zwiększenie  jego  wartości  użytkowej  i  trwałości,  obniżenie  kosztów  transportu 
i magazynowania, ułatwienie procesu technologicznego oraz uzyskanie bogatszego i o wyższej 
jakości  asortymentu  gotowego  wyrobu.  Do  czynności  obróbki  wstępnej  zalicza  się: 
czyszczenie, sortowanie, usuwanie części niejadalnych surowca. 

Mechaniczne  operacje  technologiczne  polegają  na  działaniu  na  surowce  i  inne  materiały 

siłami zewnętrznymi, wywołującymi ruch materiału, odkształcenie, dzielenie lub zagęszczenie. 

Rodzaje operacji mechanicznych przestawia rys. 2. 

Czynności zasadnicze 

Operacje jednostkowe 

Procesy jednostkowe 

operacje 

mechaniczne 

operacje 

termiczne 

operacje 

dyfuzyjne 

procesy 

chemiczne 

procesy 

biotechnologiczne 

obróbka 
wstępne 

surowców 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 

 

Rys. 2. 

Rodzaje operacji mechanicznych [opracowanie własne] 

 

Rozdrabnianie  materiałów  jest  operacją  jednostkową  polegającą  na  dzieleniu  materiałów 

na  części  pod  wpływem  działania  sił  mechanicznych  [3,  s.  56].  Ciała  stałe  mogą  być 
rozdrabniane w stanie suchym (tzw. rozdrabnianie na sucho) lub wilgotnym, gdy otrzymuje się 
produkty półpłynne (tzw. rozcieranie na mokro). W rozdrabnianiu ciał stałych, w zależności od 
surowca  oraz  efektu,  jaki  chce  się  osiągnąć,  wykorzystuje  się  następujące  typy  sił,  ściskanie, 
rozciąganie,  ścinanie,  krajanie,  cięcie,  rozcieranie,  gniecenie,  mielenie,  łupanie,  przecieranie. 
Rozdrabnianie owoców i warzyw osiąga się poprzez [3, s. 57]: 

 

krajanie i cięcie (np. szatkowanie kapusty, przygotowanie jabłek do suszenia), 

 

szarpanie (np. owoców do wyciskania z nich soku – moszczu), 

 

rozcieranie (np. przy produkcji delikatnych przetworów warzywnych), 

 

gniecenie  (np.  przy  wydobywaniu  soku  z  owoców  jagodowych  i  cytrusowych  o  dużych, 
łatwo pękających komórkach). 
Rozdrabnianie  umożliwia  wykonanie  wielu  operacji  i  procesów  technologicznych, 

ważnych ze względu na jakość wyrobu gotowego [3, s. 71]: 

 

rozdrobnienie  pozwala  na  usunięcie  z  surowców  niektórych  zanieczyszczeń  i  części 
niejadalnych, 

 

rozdrobnienie  i  rozdzielenie  surowca  na  odpowiednie  frakcje  pozwoli  wyprodukować 
z surowców  (np.  z  owoców,  warzyw,  mięsa,  zboża)  wiele  różnych  produktów 
spożywczych, 

 

stopień  rozdrobnienia  gotowego  produktu  ma  również  duży  wpływ  na  jego  cechy 
organoleptyczne. 
Rozdrobnienie  żywności  jest  jednak  także  przyczyną  niekorzystnych  zmian  wartości 

spożywczej, cech organoleptycznych i trwałości produktów spożywczych [3, s. 71]: 

 

utlenianie  się  wrażliwych  na  ten  proces  składników  żywności  (tłuszcz,  witamina  C 
i barwniki);  utlenianie  tłuszczu  obniża  ich  wartość  odżywczą  i  może  być  przyczyną 
powstawania wad smakowo-zapachowych, 

 

rozdrabnianie  powoduje  wypływanie  soku  komórkowego  i  enzymów,  co  sprawia, 
że surowiec staje się bardziej podatnym podłożem do rozwoju drobnoustrojów, 

 

rozdrobniony  surowiec  łatwiej  absorbuje obce zapachy  i wodę,  jak również szybciej traci 
własne substancje aromatyczne. 
Rozdzielanie  mechaniczne  w  technologii  żywności  występuje  np.  w  obróbce  wstępnej 

surowca, wydobywaniu z niego składników, wstępnym usuwaniu wody, odpylaniu powietrza. 

Rodzaje rozdzielania mechanicznego materiałów niejednorodnych w technologii żywności 

przedstawia rys. 3. 

Operacje  

mechaniczne 

rozdrabnianie  

rozdzielanie 

mieszanie 

formowanie 

dozowanie 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 

Rys. 3 

Rodzaje 

rozdzielania 

mechanicznego 

materiałów  niejednorodnych  

w technologii żywności [opracowanie własne] 

 

W  rozdzielaniu  zawiesin  lub  emulsji  wyróżnia  się  takie  operacje  jak:  sedymentacja, 

filtracja, wirowanie. 

Sedymentacja  polega  na  samoczynnym  rozwarstwianiu  się  zawiesin  wskutek  różnicy 

gęstości  cząstek  zawieszonych  i  cząstek  fazy  ciągłej.  Dla  przykładu:  ziarenka  krochmalu 
(cząstki  zawieszone)  mają  większą  gęstość  od wody  (faza  ciągła),  cząstki  krochmalu  opadają 
na  dno,  po  czym  można  przez  ostrożne  odprowadzenie  cieczy  znad osadu  uzyskać  pożądane 
rozdzielenie  faz.  Innym  przykładem  jest  oddzielanie  śmietany  od  mleka,  gdzie  kuleczki 
tłuszczowe  (cząstki  zawieszone)  w  mleku  mają  mniejszą  gęstość  od  mleka  (faza  ciągła) 
i zbierają się w górnej warstwie, co pozwala na ich oddzielenie od mleka. 

Filtracja  polega  na  rozdzieleniu  dwóch  faz  mieszaniny,  przez  zatrzymanie  mechaniczne 

jednej z nich, na przegrodzie porowatej filtrów. Za pomocą filtrowania oddziela się ciało stałe 
od  cieczy  lub  ciało  stałe  od  cieczy  /  gazu.  Filtracja  odgrywa  ważną  rolę  w  wielu  branżach 
technologii  żywności,  wszędzie  tam,  gdzie  chodzi  o  produkcję  pozbawionych  zmętnień 
ekstraktów  i  roztworów  (np.  w  produkcji  soków)  lub  przy  oddzielaniu  produktu  od  części 
stałych,  towarzyszących  w  czasie  przerobu  (np.  oddzielenie  wina  od  osadów  drożdżowych) 
albo  oddzielenie  produktu  (zatrzymanego  na  filtrze)  od  odcieków,  które  stanowią  odpad 
(np. oddzielanie drożdży od mleczka drożdżowego). 

Wirowanie polega na rozdzieleniu płynnych układów niejednorodnych pod działaniem siły 

odśrodkowej  w  wirówkach.  Wirowanie  jest  wykorzystywane  np.  do  otrzymywania  soków 
owocowych i warzywnych, do wydzielania śmietany z mleka i przemysłowego wyrobu masła. 

Rozdzielaniu mas półpłynnych i soczystych, poddawane są: 

 

miazgi owocowe lub warzywne, z których wydobywa się sok, 

 

śrutowane ziarna roślin oleistych, skwarki wieprzowe, z których usuwa się tłuszcz, 

 

wytłoki buraczane, pozbawiane nadmiaru wody. 
Podstawową operacją stosowaną do rozdzielania tych mas, jest tłoczenie albo wyciskanie. 
Rozdzielanie  materiałów  sypkich.  Do  najbardziej  typowych  operacji  rozdzielania 

materiałów  sypkich  należą  przesiewanie  i  odsiewanie.  Łącznie  z  operacjami  rozdrabniania, 
rozdzielanie  powszechnie  występuje  w  przemyśle  młynarskim,  materiałów  w  mniejszym 
stopniu  w  przemyśle  koncentratów  spożywczych,  w  krochmalnictwie,  cukrownictwie, 
piekarnictwie i mleczarstwie. 
 

Rozdzielanie mechaniczne 

materiałów niejednorodnych  

rozdzielanie  

zawiesin lub emulsji 

rozdzielanie mas 

 półpłynnych - soczystych

 

rozdzielanie  

materiałów  

 sypkich 

sedymantacja 

filtracja 

wirowanie 

odpylanie powietrza 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

10 

Odpylanie  powietrza  należy  do  operacji  rozdzielania  niejednorodnych  układów, 

składających  się  z  cząstek  rozdrobnionych  ciała  stałego,  zawieszonych  w  środowisku 
gazowym,  nazywanych  pyłami.  Odpylanie  powietrza  może  być  dokonywane  ze  względów 
higienicznych  i  bezpieczeństwa  pracy  oraz  higieny  komunalnej  (odpylanie  pomieszczeń, 
odpylanie  kominowych  gazów  spalinowych)  lub  może  stanowić  integralną  część  procesu 
technologicznego (np. w rozpyłowym suszeniu mleka). 

Mieszanie  jest  to  operacja  jednostkowa,  w  której  otrzymuje  się  jednorodną  mieszaninę 

z dwóch lub więcej składników. Celem mieszania jest [3, s. 98]: 

 

dokładne  wymieszanie  składników  surowcowych  i  różnych  dodatków  przewidzianych 
w recepturze złożonych produktów gotowych (np. koncentratów zup), 

 

przyspieszenie 

przebiegu 

samorzutnych 

procesów 

zachodzących 

żywności 

i wykorzystywanych  w  procesie  technologicznym (np.  rozpuszczanie dodanego  składnika 
– soli, cukru, odparowywanie wody podczas suszenia żywności), 

 

przeciwdziałanie niekorzystnym samorzutnym procesom (np. rozwarstwianiu się surowca, 
czy gotowego produktu w czasie przechowywania wydzielanie tłuszczu z mleka). 
Formowanie  jest  to  operacja  jednostkowa,  w  której  żywność,  charakteryzująca  się  dużą 

lepkością, ciastowatością, uzyskuje różny kształt i wielkość w wyniku prasowania, wycinania, 
tłoczenia.  Formowane  są  półprodukty  (np.  ciasto  czy  herbatniki  przed  pieczeniem) 
oraz produkty  gotowe  przed  zapakowaniem  (np.  masło  i  margaryna).  Operacja  ta  pozwala 
na zwiększanie asortymentu np. pieczywa, makaronu, wyrobów cukierniczych, przekąsek. 

Dozowanie  polega  na  odmierzaniu  i  dodawaniu  ściśle  określonych  ilości  surowców, 

materiałów  pomocniczych,  półproduktów  oraz  produktów  gotowych.  Operacje  dozowania 
są typowe,  zwłaszcza  w  tych  branżach  przemysłu  spożywczego,  w  których  gotowy  produkt 
stanowi  kompozycję  wielu  surowców,  dodawanych  w  ścisłych  proporcjach,  wynikających 
ze składu  recepturowego  (np.  w  przemyśle  koncentratów  spożywczych,  cukierniczym, 
czy piekarskim) oraz tam, gdzie linie produkcyjne kończą się formowaniem, porcjowaniem lub 
rozlewem gotowego produktu do małych jednostkowych opakowań. 

Kolejnymi  operacjami  jednostkowymi,  oprócz  operacji  mechanicznych,  są  operacje 

termiczne.  Rodzaje  operacji  termicznych  przedstawia  rys.  4.  Operacje  termiczne  polegają 
na ogrzewaniu  lub  oziębianiu,  co  wiąże  się  z  dostarczaniem  lub  odbieraniem  energii 
przenoszonej na drodze cieplnej.  
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

11 

 

Rys. 4. 

Rodzaje operacji termicznych [opracowanie własne] 

 

Podgrzewanie  polega  na  lekkim  ogrzaniu,  w  celu  uzyskania  optymalnej  temperatury 

do przeprowadzenia  odpowiedniej  operacji  lub  procesu  technologicznego  (np.  ułatwienia 
rozpuszczenia się dodanego cukru, wytapiania tłuszczu z masła). 

Blanszowanie  jest  operacją  wykorzystywana  w  przygotowaniu  warzyw  (niekiedy 

owoców,  mięsa  i  innych  surowców)  przeznaczonych  do  puszkowania,  zamrażania 
i odwadniania. Blanszowanie polega na szybkim ogrzaniu surowca (w wodzie lub na parze) do 
temperatury  77–100°C,  utrzymanie  tej  temperatury  przez  ustalony,  krótki  czas,  a  następnie 
przeprowadzenie  szybkiego  oziębienia  materiału  albo  poddanie  bezzwłocznemu  dalszemu 
przerobowi.  Głównym  zadaniem  blanszowania  jest  inaktywowanie  enzymów  zawartych 
w tłuszczach, które mogą spowodować niekorzystne zmiany barwy, zapachu i smaku podczas 
przerobu surowca i przechowywania produktu. Ponadto, blanszowanie powoduje: 

 

zmniejszenie zakażeń mikrobiologicznych, 

 

polepszenie struktury żywności, 

 

straty  rozpuszczalnych  w  wodzie  składników  odżywczych  (Wit.  C,  białka,  związków 
mineralnych) to wada. 

Operacje termiczne 

podgrzewanie 

blanszowania 

rozparzanie 

pieczenie 

gotowanie 

tostowanie 

smażenie 

prażenie 

ekspandowanie i ekstrudowanie 

chłodzenie 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

12 

Rozparzanie  polega  na  ogrzewaniu  materiałów  (zwykle  roślinnych)  za  pomocą  pary, 

w celu  zamiany  masy  w  płyn.  Rozparzanie  jest  stosowane  w  różnych  branżach  przemysłu 
spożywczego  (np.  w  przemyśle  owocowo-warzywnym  przy  produkcji  przecierów, 
w gorzelnictwie  przy  parowaniu  ziemniaków,  zboża,  w  produkcji  koncentratów spożywczych 
przy  otrzymywaniu  preparowanych  przetworów  zbożowych,  nadających  się  bezpośrednio 
do spożycia, jak płatki owsiane i kukurydziane, ryż błyskawiczny). 

Pieczenie polega na ogrzewaniu w gorącym powietrzu (często z dodatkiem pary wodnej)  

w  temperaturze  180–250°C  w  czasie  od  kilkudziesięciu  minut  do  kilku  godzin.  Pieczenie 
stosowane  jest  w  piekarnictwie,  a  także  w  innych  branżach  np.  w  produkcji  wyrobów 
ciastkarskich, pieczonego mięsa, wędlin, drobiu, ryb, owoców. 

Gotowanie jest to ogrzewanie produktów we wrzącej wodzie lub w innym płynie (mleku, 

wywarze,  roztworze  cukru)  albo  w  nasyconej  parze  wodnej,  pod  zwykłym  lub  zmienionym 
ciśnieniem.  Gotowanie  jest  stosowane w  wielu  branżach  oraz  przy  przygotowywaniu  potraw. 
Gotowanie  w  wodzie  można  rozpocząć  od  włożenia  produktu  do  zimnej  lub  wrzącej  wody. 
W pierwszym  przypadku następuje większe wyługowanie składników odżywczych z produktu 
niż w drugim. 

Tostowanie  jest  to  ogrzewanie  wilgotną  parą  w  temperaturze  95–120°C  surowców 

spożywczych,  głównie  pochodzących  z  nasion  roślin  strączkowych,  w  celu  poprawienia 
wartości  odżywczej  przez  częściowe  zniszczenie  substancji  szkodliwych  dla  zdrowia 
oraz polepszenia cech smakowych. 

Smażenie  jest  to  silne  ogrzewanie  surowca  (odpowiednio  przygotowanego)  w  gorącym 

tłuszczu  lub  w  mieszaninie  sacharozy  z  syropem  skrobiowym.  Smażenie  jest  typowym 
zabiegiem 

w otrzymywaniu 

frytek 

ziemniaczanych, 

konfitur, 

niektórych 

wyrobów 

cukierniczych, rybnych i warzywnych.  

Prażenie  jest  to  ogrzewanie  w  temperaturze  100-250°C  bez  dodatku  wody  surowców 

przeważnie  roślinnych,  bogatych  w  cukry,  w  celu  nadania  im  pożądanych  cech 
organoleptycznych i innych. Wyróżnia się: 

 

prażenie  łagodne  do  temperatury  140°C  stosowane  do  surowców  zawierających  tłuszcz 
(np. przy  upalaniu  nasion  kakaowych,  w  celu  nadania  im  lepszego  aromatu  i  barwy  oraz 
usunięcia cierpkości), 

 

dość  silne  i  silne  prażenie,  zależnie  od  wymagań  jakościowych,  stawianych  gotowym 
produktom  (np.  w  produkcji  prażonych  koncentratów  śniadaniowych  z  ryżu,  kukurydzy 
lub  pszenicy  stosuje  się  ogrzewanie  do  temperatury  150–200°C,  a  w  produkcji  kawy 
naturalnej palonej do temperatury 200–250°C. 
Ekspandowanie  polega  na  gwałtownym  rozprężaniu,  uprzednio  ogrzanego  i  będącego 

pod wysokim 

ciśnieniem 

materiału, 

chwili 

momentalnego 

przejścia 

ciśnienia 

atmosferycznego.  Ekspandowane  produkty  są  wykorzystywane  do  wyrobów  np.  mięsnych 
i rybnych. 

Ekstrudowanie  polega na wytłaczaniu termoplastycznym materiału, poddanego uprzednio 

obróbce  mechanicznej.  Ekstruzja  jest  wykorzystywana  najpowszechniej  w  produkcji 
zbożowych koncentratów śniadaniowych. 

Chłodzenie  jest  to  odbieranie  ciepła,  powodujące  obniżenie  lub  utrzymanie  temperatury 

danego  ciała  i/lub  zamianę  jego  stanu  skupienia.  Największe  zastosowanie  chłodzenia 
jest w przechowalnictwie żywności. 

Kolejnymi  operacjami  jednostkowymi,  oprócz  mechanicznych  i  termicznych,  są  operacje 

dyfuzyjne.  Dyfuzja  jest  zjawiskiem  wzajemnego  przenikania  cząsteczek  jednej  substancji 
względem cząsteczek drugiej w gazach, cieczach i ciałach stałych. 

Rodzaje operacji dyfuzyjnych przedstawia rys. 5. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

13 

 

 

Rys. 5. 

Rodzaje operacji dyfuzyjnych [opracowanie własne] 

 

Ekstrakcja  jest  to  operacja  wydobywania  z  mieszaniny  stałej,  płynnej  lub  gazowej 

określonego  składnika  lub  grupy  składników,  za  pomocą  odpowiedniego  rozpuszczalnika. 
Ekstrakcja  ma  największe  zastosowanie  w  cukrownictwie  i  olejarstwie.  W  cukrownictwie 
ekstrahuje  się  cukier  z rozdrobnionych  korzeni  buraków  cukrowych,  natomiast  w  olejarstwie 
olej z nasion rzepaku, soi, słonecznika i innych nasion oleistych. 

Destylacja  jest  to  rozdzielanie  ciekłych  mieszanin  dwu-  i  wieloskładnikowych 

przez odparowanie  lotnych,  w  danych  warunkach  temperatury  i  ciśnienia,  składników, 
a następnie  skroplenie  ich  i  zebranie  w  odbieralniku.  Destylacja  ma  podstawowe  znaczenie 
w przemyśle spirytusowym, a szczególnie w gorzelnictwie. 
 

4.1.2. Pytania sprawdzające

 

 

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 

1.  Jaka jest definicja operacji i procesów jednostkowych? 
2.  Jakie są rodzaje operacji mechanicznych w technologii produkcji żywności? 
3.  Na czym polegają operacje mechaniczne w technologii produkcji żywności? 
4.  Jakie są rodzaje operacji termicznych w technologii produkcji żywności? 
5.  Na czym polegają operacje termiczne w technologii produkcji żywności? 
6.  Jakie są rodzaje operacji dyfuzyjnych w technologii produkcji żywności? 
7.  Na czym polegają operacje dyfuzyjne w technologii produkcji żywności? 
 

4.1.3.  Ćwiczenia

 

 

Ćwiczenie 1 

Jakie mechaniczne operacje jednostkowe należy wykonać w celu: 

 

przygotowania jabłek do suszenia? 

 

otrzymania soku z owoców cytrusowych? 

 

wydzielenia śmietanki z mleka? 

 

dobrania określonej ilości surowców do uzyskania wyrobu gotowego? 

 

oddzielenie wina od osadów drożdżowych? 

 

Operacje dyfuzyjne 

ekstakcja 

destylacja 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

14 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:  

1)  przeanalizować podrozdział z Poradnika dla ucznia, 
2)  określić,  jakie  operacje  mechaniczne  powinny  być  wykonane  w  celu  uzyskania 

wymienionych efektów, 

3)  uzasadnić odpowiedź. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

literatura zgodna z rozdziałem 6 Poradnika dla ucznia, 

 

materiały piśmiennicze. 

 

Ćwiczenie 2 

Jakie termiczne operacje jednostkowe należy wykonać w celu: 

 

przygotowania warzyw przeznaczonych do puszkowania? 

 

rozpuszczenia cukru? 

 

uzyskania kawy naturalnej palonej? 

 

przechowywania żywności? 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 

1)  przeanalizować podrozdział z Poradnika dla ucznia, 
2)  określić, jakie operacje termiczne powinny być wykonane w celu uzyskania wymienionych 

efektów, 

3)  uzasadnić odpowiedź. 

 
Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

literatura zgodna z rozdziałem 6 Poradnika dla ucznia, 

 

materiały piśmiennicze. 

 

Ćwiczenie 3 

Podczas  wycieczki  do  zakładów  przetwórstwa  owoców  i  warzyw,  określ,  jakie  operacje 

mechaniczne i termiczne, są wykorzystywane podczas przerobu owoców i warzyw. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 

1)  przeanalizować podrozdział Poradnika dla ucznia, 
2)  zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny podczas wizyty w zakładach przetwórstwa, 
3)  uważnie  obserwować  wykonywane  operacje  w  zakładach  przetwórstwa  oraz  wysłuchać 

pracownika objaśniającego poszczególne czynności, 

4)  określić,  jakie  operacje  mechaniczne  i  termiczne,  są  wykorzystywane  podczas  przerobu 

owoców i warzyw, 

5)  zanotować spostrzeżenia w notatniku.  

 
Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

literatura zgodna z rozdziałem 6 poradnika, 

 

materiały piśmiennicze. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

15 

4.1.4.  Sprawdzian postępów 

 
Czy potrafisz: 

 

Tak 

Nie 

1) 

wyjaśnić definicję operacji i procesów jednostkowych? 

 

 

2) 

wymienić  rodzaje  operacji  mechanicznych  w  technologii  produkcji 
żywności? 

 

 

3) 

scharakteryzować  operacje  mechaniczne  w  technologii  produkcji 
żywności? 

 

 

4) 

wymienić  rodzaje  operacji  termicznych  w  technologii  produkcji 
żywności? 

 

 

5) 

scharakteryzować  operacje  termiczne  w  technologii  produkcji 
żywności? 

 

 

6) 

wymienić  rodzaje  operacji  dyfuzyjnych  w  technologii  produkcji 
żywności? 

 

 

7) 

scharakteryzować  operacje  dyfuzyjne  w  technologii  produkcji 
żywności? 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

16 

4.2.  Chemiczne  i  biotechnologiczne  procesy  jednostkowe 

w technologii produkcji żywności 

 

4.2.1.  Materiał nauczania

 

 

Procesami  chemicznymi  w  technologii  żywności  nazywa  się  te  z  nich,  których  istotą 

są reakcje  chemiczne,  wymagające  zastosowania  określonych  substancji  chemicznych 
i przebiegające  bez  udziału  czynnika  biologicznego.  Rodzaje  procesów  chemicznych 
wykorzystywanych w przemyśle spożywczym, przedstawia rys. 6 

 

 

Rys. 6

Rodzaje procesów chemicznych wykorzystywanych w przemyśle spożywczym [opracowanie własne] 

 

Hydroliza jest reakcją rozkładu substancji pod wpływem wody. W przemyśle spożywczym 

hydroliza jest prowadzona w takich branżach jak: 

 

przemysł ziemniaczany – przy wyrobie syropów skrobiowych i glukozy, 

 

przemysł koncentratów spożywczych – przy produkcji różnych przypraw bulionowych, 

 

przemysł owocowo-warzywny – w produkcji miodu sztucznego z sacharozy.  
Neutralizacja  jest  procesem  chemicznym,  w  którym  zobojętnia  się  kwasy  lub  zasady. 

W przemyśle  spożywczym  neutralizacja  jest  związana  z  produkcją  cukru  skrobiowego 
i z procesem rafinacji (oczyszczania) olejów roślinnych. 

Zabieg  uwodornienia  tłuszczów  prowadzi  się  na  ciekłych  tłuszczach  pochodzenia 

roślinnego lub zwierzęcego, w celu ich utwardzenia, dzięki czemu tłuszcze te lepiej nadają się 
do 

wyrobu 

margaryny, 

tłuszczów 

piekarskich 

do 

smażenia. 

Uwodornianie 

wielonienasyconych kwasów tłuszczowych jest zjawiskiem niepożądanym, ponieważ kwasy te 
odgrywają istotną rolę w przemianie materii u ludzi i musza być dostarczone z pożywieniem w 
niezmienionej  postaci,  gdyż  organizm  ludzki  nie  ma  zdolności  do  ich  syntetyzowania 
(łączenia). 

Przeestryfikowanie umożliwia otrzymanie z nasyconych, twardych tłuszczów zwierzęcych 

i płynnych  olejów  roślinnych  nowych  tłuszczów,  o  dużej  wartości  odżywczej  (zawierających 
niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe) i o korzystnych cechach organoleptycznych, co ma 
zasadnicze znaczenie w produkcji margaryny i innych tłuszczów stałych jadalnych. 

Proces  biotechnologiczny  oznacza  zastosowanie  systemów  biologicznych  do  celów 

produkcyjnych  i  usługowych.  Rodzaje  procesów  biotechnologicznych  wykorzystywanych 
w przemyśle  spożywczym,  przedstawia  rys.  7  Systemami  biologicznymi  mogą  być  żywe 
organizmy, ich organa, tkanki, komórki, części komórek, enzymy. 

 

Procesy chemiczne 

 

hydroliza 

 

 

neutralizacja

 

 

uwodornienie

 

 

reestryfikacja

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

17 

 

 

Rys. 7

Rodzaje  procesów  biotechnologicznych  wykorzystywanych  w przemyśle  spożywczym 
[opracowanie własne] 

 
W  przemyśle  spożywczym  stosowane  są  procesy  biotechnologiczne  z  wykorzystaniem 

przede  wszystkim  drobnoustrojów  i  enzymów.  Drobnoustroje  są  wykorzystywane 
do produkcji biomasy komórkowej i fermentacji. W produkcji biomasy dąży się do otrzymania 
jak  największego  „plonu”  komórek  i  o  jak  najlepszych  cechach  użytkowych  biomasy, 
uzależnionych przede wszystkim od jej składu chemicznego. Przykładem wytwarzania biomasy 
jest  produkcja  drożdży.  Drożdże  piekarskie  są  stosowane  jako  dodatek  przy  produkcji 
pieczywa, wykorzystywane jako pożywienie dla ludzi (źródło białka i witamin z grupy B) oraz 
na cele paszowe. 

Fermentacja  jest  to  proces  metaboliczny  beztlenowego  zdobywania  energii,  polegający 

na odwodorowaniu  związków  organicznych,  czyli  jest  ona  oddychaniem  bez  udziału  tlenu 
atmosferycznego. Fermentację wykorzystuje się w technologii żywności do: 

 

przetwarzania surowców spożywczych, 

 

modyfikowania i utrwalania żywności, 

 

otrzymywania  czystych  składników  odżywczych,  enzymów,  alkoholi,  kwasów 
organicznych, barwników spożywczych i innych dodatków do żywności. 
Rodzaje  procesów  fermentacyjnych  wykorzystywanych  w  przemyśle  spożywczym, 

przedstawia rys. 8. 
 

 

Rys. 8. 

Rodzaje 

procesów 

fermentacyjnych 

wykorzystywanych 

przemyśle  spożywczym 

[opracowanie własne] 

Procesy 

biotechnologiczne 

Biosynteza masy 

komórkowej 

Procesy  

fermentacyjne 

Enzymy 

Rodzaje procesów fermentacyjnych 

Fermentacja alkoholowa 

Fermentacja kwasu mlekowego 

Fermentacja jabłkowo – mlekowa 

Fermentacja octowa 

Fermentacja propionowa 

Fermentacja kwasu masłowego 

Fermentacja cytrynianowa 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

18 

Fermentacja alkoholowa jest beztlenową przemianą cukrów prostych, zachodzącą głównie 

w komórkach  żywych  drożdży  i  niektórych  pleśni.  Fermentacja  alkoholowa  jest głównym 
procesem w technologii gorzelnictwa, winiarstwa, miodosytnictwa i piwowarstwa. Ważną rolę 
fermentacja odgrywa w a piekarnictwie (spulchnianie ciasta przez CO

2

) i w mleczarstwie (przy 

produkcji niektórych napojów fermentowanych). 

Fermentacja  kwasu  mlekowego  jest  biochemiczną  przemianą  beztlenową  cukru  na  kwas 

mlekowy  przez  bakterie  kwasu  mlekowego.  Fermentacja  ta  jest  wykorzystywana 
np. w przygotowywaniu  różnych  kwaśnych napojów z mleka lub z serwatki, przy ukwaszeniu 
śmietany,  przy  kiszeniu  kapusty  i  ogórków,  w  procesie  przygotowywania  ciasta chlebowego 
z mąki żytniej.  

Fermentacja jabłkowo – mlekowa jest wykorzystywana do zmniejszania kwasowości wina 

i złagodzenia jego cech smakowych. 

Fermentacja  octowa  jest  procesem  biochemicznym  powstawania  kwasu  octowego, 

który wykorzystywany  jest  do  produkcji  octu.  Fermentacja  octowa  może  być  przyczyną 
niekorzystnych zjawisk (np. psucia się win, piwa, soków owocowych). 

Fermentacja  propionowa  zachodzi  dzięki  bakteriom  propionowym,  które  wytwarzają 

kwas  propionowy  oraz  witaminę  B

12

.  Bakterie  te  są  wykorzystywane  w  produkcji  serów 

podpuszczkowych.  Podczas  fermentacji  propionowej  powstają  prawidłowe  oczka  w  serach, 
zwiększa się także zawartość witaminy B

12

 w tych serach. 

Fermentacja kwasu masłowego w przemyśle spożywczym jest niepożądana, ze względu na 

tworzące  się  przetrwalniki,  które  mogą  spowodować  psucie  się  serów  twardych 
dojrzewających oraz konserw niedostatecznie sterylizowanych. 

Fermentacja cytrynianowa jest wykorzystywana do produkcji kwasu cytrynowego na skalę 

przemysłową.  Kwas  cytrynowy  ma  zastosowanie np.  w  produkcji napojów gazowanych, przy 
ukwaszaniu marmolad lub dżemów, w produkcji majonezów, proszków piekarskich. 

W  technologii  żywności  wykorzystuje  się  dość  powszechnie  enzymy  pochodzenia 

zwierzęcego,  roślinnego  oraz  mikrobiologicznego.  Zastosowanie  enzymów  w  technologii 
żywności przynosi wiele korzyści, gdyż pozwala m.in. na [3, s. 225]: 

  przyspieszenie wielu procesów technologicznych, 

  uzyskanie  produktów  o  korzystnie  zmienionych  cechach  jakościowych  lub  zupełnie 

nowych produktów, 

  lepsze wykorzystanie surowców tradycyjnych. 

Rodzaje enzymów stosowanych w technologii żywności przedstawia rys. 9.  
Amylazy  są  typowymi  enzymami  trawiennymi. Występują w ślinie, w wydzielinie trzustki 

kręgowców  oraz  w  roślinach.  Szczególnie  bogaty  w  amylazy  jest  zarodek  ziarna  zbóż. 
Amylazy są wykorzystywane w postaci słodu w [3, s. 229]: 

 

gorzelnictwie przy zacieraniu i scukrzaniu surowców skrobiowych, 

 

browarnictwie przy otrzymywaniu brzeczki, 

 

piekarnictwie w celu ułatwienia fermentacji ciasta oraz przedłużenia świeżości pieczywa, 

 

przetwórstwie krochmalniczym przy produkcji syropów skrobiowych, 

 

w produkcji różnego typu odżywek. 
Sacharaza jest stosowana np. [3, s. 229]: 

 

w  produkcji  cukierniczej  do  przygotowania  syropów  cukru  inwertowanego,  używanego 
do wyrobu sztucznego miodu, cukierków, likieru, 

 

do zapobiegania krystalizacji melasy, 

 

w produkcji mrożonych deserów. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

19 

 

Rys. 9

Rodzaje enzymów stosowanych w technologii żywności [opracowanie własne] 

 

Laktaza jest stosowana w [3, s. 229]: 

 

przemyśle mleczarskim, 

 

przemyśle farmaceutycznym, 

 

produkcji odżywek dla niemowląt. 
 
Celulazy  używane  są  do  ułatwiania  wydobywania  soku  z  owoców,  warzyw,  skrobi 

z komórek ziemniaka, olejków eterycznych z różnych części roślin. 

Zastosowanie proteaz w przemyśle spożywczym wpływa na [3, s. 232]: 

 

zwiększenie delikatności i kruchości mięsa, 

 

zwiększenie plastyczności ciasta chlebowego lub smarowności sera, 

 

obniżenie lepkości, 

 

skrócenie czasu krzepnięcia żelatyny. 

 

4.2.2.  Pytania sprawdzające

 

 

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 

1.  Jaka jest definicja procesów chemicznych? 
2.  Jakie rodzaje procesów chemicznych są wykorzystywane w przemyśle spożywczym? 
3.  Na czym polegają procesy chemiczne wykorzystywane w przemyśle spożywczym? 
4.  Jaka jest definicja procesów biotechnologicznych? 
5.  Jakie  rodzaje  procesów  biotechnologicznych  są  wykorzystywane  w  przemyśle 

spożywczym? 

6.  Na czym polegają procesy biotechnologiczne wykorzystywane w przemyśle spożywczym? 
 

4.2.3.  Ćwiczenia

 

 
Ćwiczenie 1 

Jakie rodzaje fermentacji wykorzystywane są w przemyśle spożywczym? Określ znaczenie 

fermentacji w przemyśle spożywczym. 

Rodzaje enzymów 

amylazy

 

sacharaza 

laktaza 

celulazy 

proteazy 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

20 

 

Rys. 1 do ćwiczenia 1 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:  

1)  przeanalizować podrozdział z Poradnika dla ucznia, 
2)  przeanalizować literaturę dotyczącą procesów fermentacyjnych z rozdziału 6, 
3)  wpisać do diagramu rodzaje fermentacji wykorzystywanych w przemyśle spożywczym, 
4)  określić znaczenie procesów fermentacyjnych w przemyśle spożywczym. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

literatura zgodna z rozdziałem 6 poradnika, 

 

wzór diagramu, 

 

materiały piśmiennicze. 

 
Ćwiczenie 2 

Jakie rodzaje fermentacji wykorzystywane są w przemyśle mleczarskim. 
 
Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:  

1)  przeanalizować podrozdział z Poradnika dla ucznia, 
2)  przeanalizować literaturę dotyczącą procesów fermentacyjnych z rozdziału 6, 
3)  wskazać rodzaje fermentacji wykorzystywane w przemyśle mleczarskim. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

literatura zgodna z rozdziałem 6 poradnika, 

 

materiały piśmiennicze. 

 

Rodzaje procesów fermentacyjnych 

……………………………….. 

………………………………… 

………………………………. 

…………………………….. 

……………………………….. 

………………………………….. 

………………………………….. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

21 

Ćwiczenie 3 

Określ,  jaki  wpływ  na  wartość  odżywczą  i  cechy  organoleptyczne  wyrobów  gotowych 

mają operacje i procesy jednostkowe w przemyśle spożywczym? 
 

Tabela 1 do ćwiczenia 3 

Operacje i procesy jednostkowe 

Wartość odżywcza i cechy organoleptyczne 
wyrobów gotowych 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:  

1)  przeanalizować podrozdział z Poradnika dla ucznia, 
2)  przeanalizować literaturę dotyczącą operacji i procesów jednostkowych z rozdziału 6, 
3)  wpisać do tabeli poszczególne operacje i procesy jednostkowe oraz opisać ich wpływa na 

wartość odżywczą i cechy organoleptyczne wyrobów gotowych. 

 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

literatura zgodna z rozdziałem 6 poradnika, 

 

wzór tabeli, 

 

materiały piśmiennicze. 

 

4.2.4.  Sprawdzian postępów

 

 
Czy potrafisz: 

 

Tak 

Nie 

1) 

wyjaśnić definicję procesów chemicznych? 

 

 

2) 

wymienić  rodzaje  procesów  chemicznych  są  wykorzystywane 
w przemyśle spożywczym? 

 

 

3) 

scharakteryzować  procesy  chemiczne  wykorzystywane  w  przemyśle 
spożywczym? 

 

 

4) 

wyjaśnić definicję procesów biotechnologicznych? 

 

 

5) 

wymienić rodzaje procesów biotechnologicznych są wykorzystywane 
w przemyśle spożywczym? 

 

 

6) 

scharakteryzować 

procesy 

biotechnologiczne 

wykorzystywane 

w przemyśle spożywczym? 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

22 

4.3.  Cechy organoleptyczne produktów żywnościowych 

 

4.3.1.  Materiał nauczania

 

 

Surowce  rolnicze  mogą  być  spożywane  w  stanie  świeżym  lub przetworzonym w wyniku 

procesów  technologicznych  przetwórstwa spożywczego.  Na  jakość  wyrobów  gotowych  mają 
wpływ: jakość używanych surowców do przetwórstwa oraz stosowane receptury. 

Pierwszą  oceną  jakości  surowców  i  wyrobów  gotowych  jest  ocena  organoleptyczna 

(sensoryczna)  to  najogólniej  pojęta  ocena  jakości  towaru  wykonana  za  pomocą  narządów 
zmysłów,  tj.  wzroku,  smaku,  węchu,  dotyku.  Oceniane  są  wówczas:  wygląd,  smak,  zapach, 
konsystencja 

Mleko  i  przetwory  mleczne.  Mleko  spożywcze  pasteryzowane  i  sterylizowane  powinno 

charakteryzować się: 

 

barwą białą lub białą z odcieniem jasnokremowym, 

 

właściwym smakiem i zapachem, bez obcych posmaków i zapachów. 
Barwa  kefiru  powinna  być  biała  z  odcieniem  kremowym  dla  kefirów  z  zawartością 

tłuszczu,  a  biała  dla  kefiru  odtłuszczonego.  Płyn  powinien  być  jednolity,  dopuszczalne 
jest niewielkie  wydzielanie  serwatki.  Smak  i  zapach  od  lekko  kwaśnego  do  kwaśnego. 
Konsystencja powinna być jednolita i zwarta. Jogurt naturalny powinien mieć jednolitą, zwartą 
konsystencję.  Dopuszczalny  jest  lekki  podciek  serwatki  oraz  nieznaczne  gazowanie.  Barwa 
może  być  biała  do  lekko  kremowej,  smak  i  zapach  czysty,  orzeźwiający,  lekko  kwaśny, 
dopuszczalny  lekko  cierpki.  W  przypadku  jogurtów  owocowych  barwa  zależy  od  rodzaju 
zastosowanych dodatków, widoczne są cząstki owoców. 

Sery, w zależności od rodzaju, powinny charakteryzować się następującymi cechami: 

1)  sery  dojrzewające  podpuszczkowe  twarde  łagodny smak,  na  przekroju  widoczne  okrągłe 

oczka, elastyczny, zwarty i jednorodny miąższ, 

2)  sery dojrzewające podpuszczkowe miękkie kremowy, jednolity bez oczek miąższ, łagodny 

smak, zapach lekko pieczarkowy. 
Masło  powinno  się  charakteryzować  jednolitą  zwartą,  smarowną  konsystencją,  smak 

powinien być lekko kwaśny, mlekowy. 

Mięso  i  przetwory  mięsne.  W  ocenie  jakości  mięsa  po  obróbce  cieplnej,  ważną  rolę 

odgrywają takie cechy organoleptyczne, jak: zapach, soczystość, kruchość i smakowitość. 

Kruchość  soczystość  mięsa  oceniana  jest  w  czasie  rozgryzania  i  żucia.  Surowce  mięso 

cechuje  się  smakiem  lekko  słonawym  z  posmakiem  metalicznym  i  krwistym.  Właściwa 
smakowitość,  charakterystyczna  dla  poszczególnych  gatunków  mięsa,  kształtuje  się  dopiero 
podczas  obróbki  cieplnej.  Dla  poszczególnych  przetworów  mięsnych  wymagania  dotyczące 
wyglądu zewnętrznego są następujące: 
1)  wędzonki  powierzchnia  powinna  być  gładka,  sucha  i  soczysta,  zaś  dla  wędzonek 

gotowanych może być lekko wilgotna, 

2)  kiełbasy średnio i grubo rozdrobnione – powierzchnia powinna być czysta, sucha, osłonka 

powinna  przylegać  do  masy  mięsnej  i  być  równomiernie  pomarszczona  w przypadku 
kiełbas suszonych, podsuszanych i pieczonych, a w pozostałych – gładka, 

3)  salami  powierzchnia  powinna  być  sucha,  czysta,  pomarszczona  z  lekkim  nalotem  suchej, 

białej pleśni, konsystencja powinna być ścisła, 

4)  salcesony  powierzchnia  powinna  być  czysta,  lekko  wilgotna,  niedopuszczalne 

są zabrudzenia, oślizłość i naloty pleśni. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

23 

Zapach,  barwa,  smakowitość  powinny  być  charakterystyczne  dla  poszczególnych 

rodzajów  wędzonek  i  kiełbas,  zgodnie  z  wymaganiami  zawartymi  w  normach.  Wymagania 
sensoryczne dla mięsa drobiowego przedstawia tabela 1. 
 

Tabela 1. Wymagania sensoryczne dla mięsa drobiowego [5, s. 99] 

Wymagania 

Cechy 

mięso drobiowe w elementach z kością 

mięso  drobiowe  w  elementach 
bez kości 

wygląd 

elementy  właściwie  umięśnione, niedopuszcza 
się mięśni i skóry niezwiązanych ze sobą, linie 
cięcia 

powinny 

być 

równe, 

gładkie, 

dopuszczalne  są  niewielki  nacięcia  skóry  

mięśni 

przy 

krawędziach 

cięcia,  

w asortymentach ze skrzydłami dopuszcza się 
brak  ostatniego  członu  skrzydła,  polówka 
oraz ćwiartka przednia mogą być z szyją 

mięsnie  piersiowe  powinny  być 
pozbawione 

skóry, 

kości  

ścięgien, 

dopuszcza 

się 

niewielkie  rozerwania  i  nacięcia 
mięsni 

powstałe 

podczas 

oddzielania skóry i kośćca 

barwa 

naturalna  dla  skóry  i  mięsni  danego  gatunku 
drobiu, nie dopuszcza się wylewów krwawych 
w  mięsnych  piersi  i  nóg,  dopuszcza  się 
przyciemnienie  naturalnej  barwy  powierzchni 
elementów mrożonych 

Naturalna  charakterystyczna  dla 
mięsni 

piersiowych 

danego 

gatunku  drobiu,  nie  dopuszcza  się 
wylewów  krwawych  w  mięśniach, 
dopuszcza 

się 

przyciemnienie 

naturalnej 

barwy 

powierzchni 

mięśni elementów mrożonych 

zapach 

naturalny,  charakterystyczny  dla  mięsa  danego  gatunku  drobiu,  niedopuszczalny 
zapach  obcy,  zapach  świadczący  o  procesach  rozkładu  mięsa  przez  drobnoustroje 
oraz zapach zjełczałego tłuszczu 

 

Owoce  i  warzywa  przeznaczone  są  do  spożycia  w  stanie  świeżym,  jak  również 

do mrożenia i przetwórstwa. 

Wymagania,  co  do  jakości  świeżych  owoców  i  warzyw  są  podobne,  powinny  one  być 

świeże,  dojrzałe,  całe  i  nie  uszkodzone,  jędrne,  czyste,  niezawilgocone.  Owoce  i  warzywa 
trafiające do obrotu powinny spełniać wymagania jakościowe zawarte w normach. 

Przetwory  z  owoców,  w  zależności  od  rodzaju  przetworu  powinny  charakteryzować  się 

następującymi cechami: 

 

dżemy, powinny mieć konsystencję zżelowanej, smarownej masy, 

 

powidła,  powinny  mieć  gęstą,  smarowną  konsystencję,  z  ewentualnymi  fragmentami 
miąższu owoców, skórki i innych użytych składników, 

 

marmolada, powinna charakteryzować się stałą, galaretowatą konsystencją. 
Ziemniaki  poszczególnych  odmian  różnią  się  od  siebie  kształtem,  zabarwieniem  skórki 

i miąższu.  Skórka  może  mieć  zabarwienie  białe  lub  czerwone  o  różnych  odcieniach,  barwa 
miąższu  może  być  biała,  kremowa  lub  żółta.  Bulwy  ziemniaków  mogą  mieć  kształt  okrągły, 
podłużny lub owalny. 

Przetwory zbożowe, w zależności od rodzaju powinny się charakteryzować następującymi 

cechami: 

 

mąka  –  powinna  być  biała  z  odcieniem  żółtym  (mąka  pszenna)  lub  biała  z  odcieniem 
szarawym (mąka żytnia), zapach powinien być swoisty, świeży, 

 

kasza – zapach i barwa powinny być swoiste w zależności od rodzaju. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

24 

4.2.2.  Pytania sprawdzające

 

 

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 

1.  Jakimi cechami organoleptycznymi powinno charakteryzować się mleko i jego przetwory? 
2.  Jakimi cechami organoleptycznymi powinno charakteryzować się mięso i jego przetwory? 
3.  Jakimi  cechami  organoleptycznymi  powinny  charakteryzować  się  owoce,  warzywa  i  ich 

przetwory? 

 

4.3.3.  Ćwiczenia

 

 

Ćwiczenie 1 

Podczas  wycieczki  do  zakładów  przetwórstwa  owoców  i  warzyw,  oceń  jakość  owoców 

i warzyw oraz ich przetworów metodą organoleptyczną.

 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 

1)  przeanalizować podrozdział Poradnika dla ucznia, 
2)  zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny podczas wizyty w zakładach przetwórstwa, 
3)  uważnie wysłuchać pracownika objaśniającego, jakimi cechami powinny charakteryzować 

się owoce, warzywa oraz ich przetwory. 

4)  ocenić wygląd, zapach smak, konsystencję owoców i warzyw oraz ich przetworów, 
5)  zanotować spostrzeżenia w notatniku.  

 
Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

literatura zgodna z rozdziałem 6 poradnika, 

 

materiały piśmiennicze. 

 

Ćwiczenie 2 

Określ cechy organoleptyczne jogurtów naturalnych. 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:  

1)  przeanalizować podrozdział z Poradnika dla ucznia, 
2)  za pomocą narządów zmysłu, określić cechy organoleptyczne jogurtów naturalnych, 
3)  zanotować spostrzeżenia w notatniku. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

jogurty naturalne z różnymi terminami przydatności do spożycia, 

 

materiały piśmiennicze. 

 

4.3.4.  Sprawdzian postępów 

 
Czy potrafisz: 

 

Tak 

Nie 

1) 

określić cechy organoleptyczne mleka i jego przetworów? 

 

 

2) 

określić cechy organoleptyczne mięsa i jego przetworów? 

 

 

3) 

określić  cechy  organoleptyczne  owoców  warzyw  oraz  ich 
przetworów? 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

25 

4.4.  Maszyny 

urządzenia 

stosowane 

procesach 

jednostkowych 

 

4.4.1.  Materiał nauczania

 

 

Większość  operacji  i  procesów  jednostkowych  prowadzonych  jest  przy  użyciu 

dostosowanych do nich maszyn i urządzeń. 

Podczas obróbki wstępnej surowców, tj. czyszczenia, segregacji, sortowania, podsuszania, 

oziębiania,  usuwania  części  niejadalnych,  w  zależności  od  rodzaju  stosowanych  jest  szereg 
maszyn i urządzeń. 

Do oczyszczania zbóż stosuje się [3, s. 17]: 

1)  separatory, służące do wydzielenia z ziarna lekkich zanieczyszczeń, 
2)  tryjery: 

– 

bębnowe,  oddzielające  od  ziaren  dłuższych  ziarna  krótsze,  połamane,  nasiona 
chwastów w obrotowym bębnie, 

– 

tarczowe, oddzielające na tarczach z wywierconymi lub wytłoczonymi gniazdkami, 

3)  oddzielacze magnetyczne, które usuwają np. kawałki drutu, gwoździe, śrubki, 
4)  separatory  spiralne,  w  których  elementem  roboczym  jest  nieruchoma,  zwinięta  spiralnie 

i nachylona  do  poziomu  płaszczyzna,  służąca  do  rozdzielenia  mieszaniny  ziaren  na 
poszczególne frakcje, 

5)  płuczka zbożowa, która złożona jest z maszyny płuczącej i wirówki, służącej do usuwania 

nadmiaru wody z umytego ziarna (rys. 10) 

 

 

 

Rys. 10.  Płuczka  ślimakowa  do  ziarna:  1  –  zasyp  ziarna,  2-  ślimak,  3-  komora  kaskadowa,  

4  –  perforowany  bęben  odwadniacza  (wirówki),  5  -  łopatki zewnętrzne, 6- kanał wylotowy 
powietrza,  7  –  wirnik,  8  –  łopatki  wewnętrzne,  9  –  odprowadzenie  umytego  ziarna,  
10 – doprowadzenie wody, 11- odprowadzenie zanieczyszczeń mineralnych [3, s. 19] 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

26 

Czyszczenie okopowych, warzyw i owoców odbywa się w [3, s. 19]: 

1)  zamaczalnikach,  czyli  zbiornikach  metalowych  lub  betonowych,  zaopatrzonych 

w doprowadzenie czystej wody oraz w dwa odprowadzenia wody zużytej, 

2)  płuczki (myjki), stanowiące dużą grupę maszyn, do których zalicza się płuczki: 

 

łapowe  –  zbudowane  z  wanny  o  zaokrąglonym  dnie  rusztowym,  zawierającej  wał 
z łapami  umocowanymi  spiralnie,  które  mieszają  i  przesuwają  surowiec  w  kierunku 
przeciwnym do kierunku przepływu wody myjącej, 

 

szczotkowe  –  zawierające  w  wannie  zestaw  szczotek  myjących,  wykonanych 
z materiałów  różnej  twardości  i  obracających  się  w  kierunku  przeciwnym  do  ruchu 
surowca, 

 

natryskowe  bębnowe  –  mające  postać  cylindrycznego  bębna,  do  którego  jest 
doprowadzony  surowiec  i  woda,  ruch  surowca  od  wlotu  do  wylotu  bębna  jest 
wywołany nachyleniem bębna, 

 

natryskowe,  w  których  surowiec  na  taśmie  jest  myty  natryskiem  strumienia  wody 
o regulowanym ciśnieniu (rys. 11), 

 

wodno  –  powietrzne,  w  których  ruch  surowca  (delikatnego)  i  wody  w  czasie  mycia 
w wannie jest wymuszony przez unoszące się pęcherzyki powietrza, 

 

ślimakowe,  w  których  częścią  roboczą  jest  ślimak,  umieszczony  w  korycie 
nachylonym  do  poziomu,  ślimak  obracając  się  przesuwa  myty  surowiec  z  dołu  do 
góry, 

 

wibracyjne  –  działające  na  zasadzie  wibrowania  surowca  i  wody  myjącej  w  wannie 
wprawionej w drgania mechaniczne. 

 

 

 

Rys. 11.  Płuczka natryskowa: 1 – natrysk, 2 – przenośnik [3, s. 21] 

 

Czyszczenie mleka wykonywane jest za pomocą: 

 

filtrów, które zawierają warstwę specjalnej tkaniny lub waty umieszczonej między dwoma 
metalowymi  siatkami, służą one do usuwania zanieczyszczeń mechanicznych. Filtry mogą 
stanowić odrębne urządzenie lub wchodzić w skład innych urządzeń, 

 

wirówek czyszczących do mleka. 
Zdecydowana większość surowców zawiera części niejadalne, które są zróżnicowane pod 

względem wielkości, kształtu, budowy, składu chemicznego, występowania na powierzchni lub 
wewnątrz surowca. Nie zawsze usuwanie części niejadalnych możliwe jest do przeprowadzenia 
w  sposób  zmechanizowany,  dlatego  ta  czynność  jest  przeprowadzana  ręcznie.  Do  usuwania 
części  niejadalnych  z  surowców  bezpośrednio  przed  ich  przerobem  stosuje  się  następujące 
metody: 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

27 

1)  obieranie mechaniczne, do którego stosowane są: 

 

obieraczki,  czyli  urządzenia  z  nożykiem  skośnie  i  elastycznie  przylegającym 
do powierzchni szybko obracających np. jabłek (rys. 12), 

 

urządzenia  cierne,  wyposażone  najczęściej  w  pionowo  osadzony,  szybko  obracający 
się  bęben,  o  bocznych  ścianach  wyłożonych  od  wewnątrz  masą  cierną  (stosowane 
do obierania ziemniaków). 

2)  odszypułczanie 

szypułek 

wiśni, 

czereśni, 

porzeczek, 

truskawek 

za 

pomocą 

odszypułczarek,  których  podstawowym  elementem  roboczym  są  zespoły  stalowych, 
ogumionych wałków, 

3)  drylowanie  polegające  na  usuwaniu  pestek  z owoców  pestkowych, za pomocą drylownic 

lub odpestczarek, 

4)  odpierzanie drobiu z wykorzystaniem skubarek bębnowych z wirującym dnem, w których 

ściany bębna wyposażone są w krótkie palce gumowe, 

5)  usuwanie  szczeciny  z  wykorzystaniem  szczecinarek,  w  których  tusze  w  położeniu 

poziomym przesuwają się w kierunku prostopadłym do osi wałów skrobiących, 

6)  zdejmowanie  skór  wieprzowych,  cielęcych  i  owczych  odbywa  się  przy  pomocy 

skórowarek,  które  zawierają  obrotowy  bęben,  do  którego  doprowadzana  jest  stroną 
grzbietową tusza z podciętą skórą na tylnych kończynach, po zaczepieniu na bębnie końca 
podciętej  skóry,  zostaje  ona  ściągnięta  z  tuszy i  nawinięta  na  powierzchnię  obracającego 
się bębna (rys. 13). 

 

 

Rys. 12.  Obieraczka  nożowa  do  jabłek:  1-  podstawa  maszyny,  2  –  uchwyt  do  jabłek,  

3 – trójząb, 4 – głowica obrotowa, 5 – nóż do obierania jabłek, 6 – nóż do drążenia 
środka w jabłku, 7 – krajalnica do krojenia jabłek w plasterki, 8 – kolec krajalnicy [3, 
s. 27] 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

28 

 

Rys. 13

Skórowarka  bębnowa  bydła  małego:  1-  bęben  blaszany,  2  –  statyw,  3  –  silnik 
elektryczny,  4  –  przekładania  ślimakowa,  5  –  zaczep,  6  –  pęto  łańcuchowe,  
7 – przenośnik łańcuchowy [3, s. 35] 

 

Kolejną  czynnością  przygotowującą  surowiec  do  przerobu  jest  jego  sortowanie, 

do którego używane są sortowniki.  

Sortowanie  według  długości  (stosowane  w  sortowaniu  ogórków,  marchwi) 

przeprowadzane  jest  w  sortownikach  kaskadowych  (rys.  14),  w  których  surowiec  pod 
wpływem  wibracji  przesuwa  się  w  nachylonych  do  poziomu  rynnach  z kaskadowymi 
przerwami, do których (w zależności od długości) wpada w te przerwy lub nie. 

Sortowanie  według  masy  jednostkowej,  działa  na  zasadzie  ważenia  i  stosowane  jest 

do wielu  owoców  (jabłek,  gruszek,  owoców  cytrusowych)  i  warzyw  (marchwi,  cebuli) 
oraz ziemniaków i jaj. 

 

Rys. 14.  Sortownik kaskadowy: 1- rynna, 2 – surowiec, 3 – zbiorniki frakcji, A, B – frakcje [3, s. 40] 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

29 

W operacjach mechanicznych do rozdrabniania ciał stałych stosuje się [3, s. 59]: 

1)  maszyny walcowe (gniotowniki, śrutowniki, wlewniki) stosowane do rozdrabniania ziarna 

i  nasion  (w  przemyśle  zbożowym  i  olejarskim),  w  których  zasadniczym  elementem 
roboczym  są  walce,  wykonane  z  utwardzonego  powierzchniowo  żeliwa,  walce 
te są zestawione w pary, ułożone w jednej płaszczyźnie poziomej lub pionowej, 

2)  urządzenia  udarowe,  które  są  stosowane  do  rozdrabniania  materiałów  twardych 

i kruchych;  do  takich  urządzeń  należą  rozdrabniacze  młotkowe,  w  których  elementy 
robocze – bijaki rozmieszczone są promieniście na wirniku i wprawione w ruch obrotowy, 
uderzają  w  rozdrabniany  materiał i  przecierają  go  przez wymienne  sita,  znajdujące  się  na 
obwodzie komory (rys. 15), 

3)  urządzenia  rozdrabniające  szarpiące,  które  są  stosowane  do  rozdrabniania  materiałów 

o budowie tkankowej, zalicza się do nich: 

 

młynki  tarczowe,  w  których  materiał  przesuwa  się  między  nieruchomą  obudową, 
a rowkowatym dyskiem wirującym z dużą prędkością, 

 

szarpaki  jedno-  lub  dwuwalcowe,  wyposażone  w  ząbkowane  noże,  stalowe  płytki, 
metalowe kołki lub inne elementy szarpiące, 

 

tarki  z  elementem  roboczym  w  postaci  bębna  z  piłkami  osadzonymi  między 
przekładkami, 

4)  maszyny tnące, które stosowane są do rozdrabniania surowców spożywczych i żywności o 

budowie włóknistej (większość warzyw, owoców i mięso), do tych maszyn należą: 

 

krajalnice,  zawierające  ostrza  obrotowe  lub  wykonujące  ruch  posuwisto  –  zwrotny, 
które tną przesuwającą się żywność, 

 

kostkownice 

maszyny 

do 

wytwarzania 

sześcianów 

prostopadłościanów 

(np. z wychłodzonego mięsa lub słoniny) za pomocą zestawów noży, 

 

plasterkownice, w których elementem roboczym jest obrotowy nóż tarczowy, 

 

wilki (rys. 16) i kutry do mięsa, 

5)  urządzenia  rozcierające  (przecieraczki),  które  są  stosowane  do  rozdrabniania  surowców 

zawierających  znaczne  ilości  wody;  urządzenia  te  działają  na  zasadzie  przeciskania 
materiału przez sita lub gęstą siatkę, pod wpływem siły odśrodkowej lub obracających się 
elementów roboczych łap, rolek, listew, ślimaków, 

6)  maszyny  łamiące  (rys.  17), które służą do rozdrabniania materiałów o dużych rozmiarach 

suchych,  twardych  i  kruchych  oraz  wilgotnych  i  elastycznych  (np.  bloków  mrożonego 
mięsa, twardych serów). 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

30 

 

 

Rys. 15.  Rozdrabniacz]:  1-  wał  pionowy,  2  –  elementy  robocze,  3  –  sito  pierwotne,  

4  –  sito  wtórne,  5  –  wysyp  rozdrobnionego  surowca,  6  –  wylot  zanieczyszczeń 
mechanicznych, 7 – zasyp surowca [3, s. 63 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

31 

 

 

Rys. 16. 

Wilk:  1  –  doprowadzenie  surowca,  2,  6  –  noże, 3, 5 – tarcze przyciskowe, 4 – element 
mocujący, 7, 8 – ślimaki [3, s. 65] 

 

 

Rys. 17.  Łamacz:  1-  zasyp  surowca,  2  –  tarcza  przeciskowa,  3  –  płaskowniki,  4  –  silnik,  

5 – elementy robocze [3, s. 66]

 

 

Do mechanicznego rozdrabniania płynnej żywności stosowane są: 

1)  homogenizatory (używane do homogenizacji surowców) występujące w postaci: 

 

mieszadeł  o  wysokich  prędkościach,  wyposażone  w  wysokoobrotowe  turbinki 
lub mieszadło typu śmigłowego, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

32 

 

homogenizatorów  ciśnieniowych,  w  których  pompy  tłokowe  przeciskają  płynną 
żywność pod dużym ciśnieniem, 

 

homogenizatory  ultrasoniczne  (ultradźwiękowe),  w  których  fale  mechaniczne 
wysokiej 

częstotliwości, 

wytwarzane 

przez 

drgająca 

płytkę, 

prowadzą 

do powstawania emulsji, 

2)  rozpylacze (używane do rozpylania cieczy), które dzieli się na: 

 

rozpylacze ciśnieniowe, 

 

rozpylacze obrotowe, 

 

rozpylacze pneumatyczne. 

 

W operacjach rozdzielania mechanicznego materiałów niejednorodnych stosowane są: 

1)  odstojniki  służące  do  rozdzielania  zawiesin  na  ciecz  klarowną  i  osad  pod  wpływem  siły 

ciężkości, 

2)  urządzenia  filtrujące  –  prasy  filtracyjne  (rys.  18),  składające  się  z  kilkunastu  pionowych 

ram  i  płyt  zestawionych  przemiennie,  na  ramach  znajdują  się  tkaninowe  lub  papierowe 
przegrody  filtracyjne,  filtrowana  zawiesina  jest  pompowana  do  prasy  i  płyn  pozbawiony 
osadu przechodzi przez przegrodę filtracyjną i spływa do kanału odlotowego, 

 

Rys. 18.  Prasa  filtracyjna  ramowo  –  płytowa:  1  –  koło  pokrętne,  dociskające  przemiennie 

zestawione  ramy  i płyty  przedzielone  arkuszami  materiału  filtrującego,  2 – podwozie,  
3  –  pręty  podporowe  ram  i  płyt,  4  –  płyta  czołowa,  5  –  arkusz  filtracyjny,  6  –  rama 
(szlamowa),  7  –  płyta  pełna,  8  –  manometr,  9  –  odprowadzenie  filtratu,  
10 – doprowadzenie płynu mętnego [3, s. 79] 

 
3)  wirówki,  które  w  zależności  od  sposobu  rozdzielania  ciała  stałego  z  cieczy  oraz  cieczy 

z cieczy pod wpływem działania siły odśrodkowej, rozróżnia się wirówki: 

 

filtracyjne, które rozdzielają cząstki stałe od płynu, 

 

separacyjne,  służące  do  rozdzielania  składników  mieszaniny  cieczy  różniących  się 
gęstością  oraz  drobnych  zawiesin  i  składników  emulsji  (powszechnie  stosowane 
w przemyśle mleczarskim). 

Do  rozdzielania  mas  półpłynnych  i  soczystych  stosowane  są  urządzenia  do  tłoczenia, 

nazywane prasami, które pracują cyklicznie lub w sposób ciągły.  

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

33 

Do pras cyklicznych zalicza się: 

 

prasy  warstwowe,  pracujące  w  ten  sposób,  że  materiał  zawinięty  w  chustę 
po umieszczeniu między dwoma płytami prasy jest poddawany ściskaniu, 

 

prasy  koszowe  posiadające  kosz  z  blachy  kwasoodpornej  dziurkowanej,  do  którego  jest 
wprowadzany rozdrobniony materiał, a następnie tłok prasy ściskającej materiał.  
Do pras o działaniu ciągłym należą: 

 

prasy  taśmowe,  wyposażone  w  taśmy,  po  których  przesuwa  się  rozdrobniony  materiał 
i jest wyciskany przez dodatkowe napięte taśmy lub przez walce, 

 

prasy  ślimakowe,  składające  się  z  metalowego  perforowanego  cylindra  i  z  obracającego 
się wewnątrz ślimaka, który wyciska z miazgi sok, 

 

prasy  walcowe,  w  których rozdrobniony materiał przechodzi między dwoma metalowymi 
walcami. 
Do  rozdzielania  materiałów  sypkich  stosowane  są  odsiewacze,  których  elementem 

roboczym są sita opięte tkaniną. 

Do mieszania surowców są stosowane następujące urządzenia: 

 

mieszarki z mieszadłami mechanicznymi (rys. 19), 

 

mieszarki  przesypowe,  w  których  mieszanie  ciał  sypkich  zachodzi  w  wyniku  obrotu 
urządzenia i przesypywania, bez użycia mieszadeł, 

 

mieszarki pneumatyczne, które działają na zasadzie mieszania w strumieniu powietrza. 
Podczas  operacji  termicznych  w  technologii  żywności  wykorzystywane  są  następujące 

urządzenia [3, s. 128]: 
1)  kotły,  kadzie,  podgrzewacze  rurowe  (stosowane  w  podgrzewaniu),  gdzie  czynnikiem 

grzejnym tych urządzeń jest para wodna, 

2)  blanszownik  tunelowy  (stosowany  w  blanszowaniu),  w  którym  żywność  jest 

rozmieszczona  na  taśmie  perforowanej,  przesuwającej  się  z  kontrolowaną  prędkością, 
przechodzi przez komorę, w której jest traktowana nasyconą para wodną (rys. 20), 

3)  parownik (stosowany w parowaniu, rozparzaniu) surowców (rys. 21), 
4)  piece  piekarskie  (stosowane  w  pieczeniu),  które  składają  się  z  komory  piekarniczej, 

urządzeń do jej ogrzewania, do odprowadzania pary z komory, z regulatorów temperatury 
i czasu wypieku oraz urządzeń do załadunku i wyładunku gotowych wypieków, 

5)  prażalniki,  które  składają  się  z  obracającego  się  bębna,  nachylonego  w  kierunku  wylotu, 

prażalniki ogrzewane są rurami parowymi, obracającymi się wraz z bębnem (rys. 22), 

6)  ekstrudery  (rys.  23),  których  głównym  elementem  roboczym  jest  komora  termiczno 

ciśnieniowa  ze  ślimakiem,  płaszczem  parowym  i  doprowadzaniem  wody.  Ekstrudowany 
materiał  jest  przesuwany,  mieszany,  rozcierany  i  ściskany  przez  obracający  się  ślimak, 
a następnie przeciskany przez dyszę. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

34 

 

 

Rys. 19. 

Schemat  budowy  mieszarki:  a)  pionowej,  b)  planetarnej:  1  –  silnik  z  przekładnią,  
2 – sprzęgło, 3 – obudowa, 4 – konstrukcja nośna, 5 – ślimak, 6 – ramię zgarniające,  
7 – wylot, 8 – napęd epicykloidalny ślimaka, 9 – napęd obrotowy ślimaka [3, s. 99] 

 

 

 

Rys. 20.  Blanszownik  tunelowy:  1-  taśmy  z  koszyczkami,  2  –  przewody  odprowadzające  opary,  

3 – włazy, 4 – pokrywy, 5 – silnik, 6 – natryski [3, s. 130] 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

35 

 

 

Rys. 21. 

Parownik  stożkowy  Henzego  do  ziemniaków:  1  –  zamknięcie  włazu  (miejsce 
załadowywania),  2  –  kurek  do  wody  owocowej  (sokowej),  3  –  zawór  wydmuchowy,  
4 – rura wydmuchowa, 5 – rura powietrzna, 6 – przewód manometru [3, s. 131] 

 
 

 

Rys. 22.  Prażalnik  bębnowy:  1,  2  –  wsyp  krochmalu,  3  –  wysyp  dekstryny,  4  –  transport 

pneumatyczny  dekstryny,  5  –  wyciąg  gazu  i  pyłu,  6  –  dopływ  powietrza,  
7  –  doprowadzenie  pary,  8  –  odpływ  skroplin,  9  –  przenośnik  ślimakowy  na  wale 
prażalnika [3, s. 138] 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

36 

 

 

Rys. 23.  Schemat  ekstrudera  pojedynczego:  1  –  zasobnik  wsadu  z  obrotowym  spustem,  

2  –  zasilacz  ślimakowy,  3  –  sekcja  mieszania  i  kondycjonowania  surowca,  4  –  sekcja 
termoplastycznej obróbki przerabianej masy, 5 – dysze żywej pary, 6 – matryca kształtowania 
produktu,  7  –  nóż  obrotowy  do  cięcia  produktu,  8 – przenośnik taśmowy lub pneumatyczny,  
9 – regulator obrotów wału ekstrudera [3, s. 140] 

 

Podczas  operacji  dyfuzyjnych  w  przemyśle  olejarskim  wykorzystywane  są  ekstraktory. 

Istnieje kilka typów urządzeń do ekstrakcji oleju, w których wyróżnia się: 

 

ekstraktory  korytowe,  gdzie  rozdrobniony  materiał,  zalany  rozpuszczalnikiem, 
jest mieszany i przesuwany za pomocą łopatek ślimaka, 

 

ekstraktory koszowe (rys. 24), taśmowe, rurowe, filtracyjne i karuzelowe, w których ruch 
materiału  odbywa  się  za  pomocą  podnośników  kubełkowych  lub  taśm  poziomych, 
a następnie materiał jest zalewany rozpuszczalnikiem. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

37 

 

Rys. 24.  Schemat  ekstraktora  Bollmana:  1-  wlot  nasion,  2  –  zbiornik  półmisceli,  3  –  natrysk 

misceli  słabej,  4  –  kosz,  5  –  napęd,  6  –  gazoszczelna  obudowa  ekstraktora,  7  –  zbiornik 
misceli  stężonej,  8  –  pompa  do  zasilania  słabą  miscelą  zbiornika  2,  9  –  zbiornik  misceli 
słabej,  
10  –  właz,  11  –  przenośniki  odprowadzające  nasiona  odolejone,  12  –  natrysk  benzyny,  
13  –  wyładowywanie  i napełnianie koszów, 14 – zbiornik benzyny, 15 – dopływ benzyny  
[3, s. 157] 

 

Podczas  procesów  chemicznych  w  technologii  żywności  stosowane  są  następujące 

urządzenia: 
1)  hydrolizatory  (rys.  25),  wykorzystywane  w  procesie  hydrolizy,  która  prowadzona 

jest w aparatach kamionkowych lub żeliwnych, powlekanych emalią kwasoodporną, 

2)  neutralizatory, stosowane procesie neutralizacji, są to otwarte lub zamknięte cylindryczne 

pojemniki  z  dnem  stożkowym,  zaopatrzone  w  mieszadło,  płaszcz  parowy  oraz 
odpowiednie  przewody  doprowadzające  z  zaworami  oraz  urządzenia  kontrolno-
pomiarowe, 

3)  autoklawy  (rys.  26),  wykorzystywane w procesie uwodornienia tłuszczów, który odbywa 

się w temperaturze 180°C, gdzie mieszany jest z wodorem pod ciśnieniem. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

38 

 

Rys. 25.  Hydrolizator:  1  –  elektryczny  napęd  mieszadła,  2  –  sprzęgło,  3  –  kocioł,  4  –  właz,  5  – 

płaszcz parowy, 6 – termometr, 7 – mieszadło [3, s. 194] 

 

Rys. 26.  Autoklaw  do  uwodornienia  olejów:  1  –  korpus  autoklawu,  2  –  wał  mieszadła,  

3 – mieszadło turbinowe, 4 – barboter wodoru, 5 – wężownica grzejna, 6 – wężownica 
chłodząca [3, s. 196] 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

39 

Podczas  procesów  biotechnologicznych  w  technologii  żywności  stosowane  są  acetatory  

(rys.  27),  wykorzystywane  podczas  fermentacji  octowej.  W  tych  urządzeniach,  dzięki 
systemowi napowietrzania zacieru zachodzi rozmnażanie bakterii w całej masie zacieru. 

 

Rys. 27.  Acetator Fringsa: 1 – areator, 2- dopływ powietrza, 3 – dopływ zacieru octowniczego,  

4 – odpływ  zacieru  przefermentowanego,  5  –  odpływ  powietrza  pofermentacyjnego,  
6 – układ sterujący [3, s. 221] 

 

4.4.2.  Pytania sprawdzające

 

 

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 

1.  Jakie  maszyny  i  urządzenia  stosowane  są  podczas  obróbki  wstępnej  surowców 

w przemyśle spożywczym? 

2.  Jakie  maszyny  i  urządzenia  stosowane  są  podczas  operacji  mechanicznych  w przemyśle 

spożywczym? 

3.  Jakie  maszyny  i  urządzenia  stosowane  są  podczas  operacji  termicznych  w przemyśle 

spożywczym? 

4.  Jakie  maszyny  i  urządzenia  stosowane  są  podczas  operacji  dyfuzyjnych  w przemyśle 

spożywczym? 

5.  Jakie  maszyny  i  urządzenia  stosowane  są  podczas  procesów  chemicznych 

i biotechnologicznych w przemyśle spożywczym? 

 

4.4.3.  Ćwiczenia

 

 
Ćwiczenie 1 

Dobierz  przykłady  maszyn  i  urządzeń  stosowanych  w  przemyśle  spożywczym,  podczas 

wykonywania następujących operacji i procesów jednostkowych: 

 

oczyszczanie zbóż, 

 

zdejmowanie skór wieprzowych, 

 

sortowanie ogórków, 

 

rozdrabnianie ziarna zbóż, 

 

rozdrabnianie mięsa, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

40 

 

rozdzielenie mleka od śmietanki, 

 

mieszanie surowców, 

 

blanszowanie mięsa, 

 

ekstrakcja oleju. 
Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:  

1)  przeanalizować podrozdział z Poradnika dla ucznia, 
2)  zapisać  przykłady  maszyn  i  urządzeń  stosowanych  w  przemyśle  spożywczym,  podczas 

wykonywania wymienionych operacji i procesów jednostkowych. 

 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

materiały piśmiennicze. 

 
Ćwiczenie 2 

Określ zastosowanie w przemyśle spożywczym następujących maszyn i urządzeń: 

 

separatory,  

 

tryjery, 

 

zamaczalniki,  

 

płuczki wodno-powietrzne, 

 

odszypułczarki, 

 

urządzenia cierne, 

 

skubarki bębnowe, 

 

sortowniki kaskadowe, 

 

rozdrabniacze młotkowe, 

 

krajalnice, 

 

homogenizatory, 

 

wirówki separacyjne, 

 

podgrzewacze rurowe, 

 

prażalniki, 

 

hydrolizatory. 
 
Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:  

1)  przeanalizować podrozdział z Poradnika dla ucznia, 
2)  przeanalizować  literaturę  dotyczącą  maszyn  i  urządzeń  stosowanych  w  przemyśle 

spożywczym z rozdziału 6, 

3)  określić zastosowanie wymienionych maszyn i urządzeń w przemyśle spożywczym. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

literatura zgodna z rozdziałem 6 poradnika, 

 

materiały piśmiennicze. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

41 

Ćwiczenie 3 

Dobierz  maszyny  i  urządzenia  stosowane  w  przetwórstwie  zbożowym.  Określ  ich 

zastosowanie. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:  

1)  przeanalizować podrozdział z Poradnika dla ucznia, 
2)  przeanalizować  literaturę  dotyczącą  maszyn  i  urządzeń  stosowanych  w  przemyśle 

spożywczym z rozdziału 6, 

3)  dobrać  maszyny  i  urządzenia  wykorzystywane  w  poszczególnych  etapach  przetwórstwa 

zbożowego, 

4)  określić zastosowanie wskazanych maszyn i urządzeń. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

literatura zgodna z rozdziałem 6 poradnika, 

 

materiały piśmiennicze. 

 

Ćwiczenie 4 

Dobierz  maszyny  i  urządzenia  stosowane  w  przetwórstwie  mleczarskim.  Określ  ich 

zastosowanie. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 

 

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:  

1)  przeanalizować Poradnik dla ucznia, 
2)  przeanalizować  literaturę  dotyczącą  maszyn  i  urządzeń  stosowanych  w  przemyśle 

mleczarskim z rozdziału 6, 

3)  dobrać  maszyny  i  urządzenia  wykorzystywane  w  poszczególnych  etapach  przetwórstwa 

mleka, 

4)  określić zastosowanie wskazanych maszyn i urządzeń. 
 

Wyposażenie stanowiska pracy: 

 

literatura zgodna z rozdziałem 6 poradnika, 

 

materiały piśmiennicze. 

 

4.4.4.  Sprawdzian postępów

 

 
Czy potrafisz: 

 

Tak 

 

Nie 

1) 

dobrać  maszyny  i  urządzenia  do  obróbki  wstępnej  surowców 
w przemyśle spożywczym? 

 

 

2) 

dobrać  maszyny  i  urządzenia  do  wykonania  operacji  mechanicznych 
w przemyśle spożywczym? 

 

 

3) 

dobrać  maszyny  i  urządzenia  do  wykonania  operacji  termicznych 
w przemyśle spożywczym? 

 

 

4) 

dobrać  maszyny  i  urządzenia  do  wykonania  operacji  dyfuzyjnych 
w przemyśle spożywczym? 

 

 

5) 

dobrać  maszyny  i  urządzenia  do  wykonania  procesów  chemicznych 
i biotechnologicznych w przemyśle spożywczym? 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

42 

5.  SPRAWDZIAN OSIĄGNIĘĆ 

 

INSTRUKCJA DLA UCZNIA

 

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję. 
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.  
4.  Test  pisemny  zawiera  20  zadań.  Do  każdego  zadania  dołączone  są  4  możliwości 

odpowiedzi. Tylko jedna jest prawidłowa. 

5.  Udzielaj  odpowiedzi  tylko  na  załączonej  karcie  odpowiedzi  stawiając  w  odpowiedniej 

rubryce  znak  X.  W  przypadku  pomyłki  należy  błędną  odpowiedź  zaznaczyć  kółkiem 
a następnie ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową. 

6.  Pracuj samodzielnie. 
7.  Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie 

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas. 

8.  Na rozwiązanie testu masz 40 minut. 

Powodzenia! 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

43 

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

 

 
1.  Dzielenie materiałów pod wpływem działania sił mechanicznych, to operacja 

a)  rozdrabniania materiałów. 
b)  mieszania materiałów. 
c)  formowania materiałów. 
d)  dozowanie materiałów. 
 

2.  Operacje  jednostkowe  polegające  na  dostarczaniu  lub  odbieraniu  energii przenoszonej  na 

drodze cieplnej, to operacje 
a)  mechaniczne. 
b)  termiczne. 
c)  dyfuzyjne. 
d)  chemiczne. 
 

3.  Zaletą stosowania operacji rozdrabniania jest 

a)  utlenianie się wrażliwych na ten proces składników żywności. 
b)  wypływanie  soku  komórkowego  i  enzymów,  co  sprawia,  że  surowiec  staje  się 

bardziej podatnym podłożem do rozwoju drobnoustrojów. 

c)  to, że rozdrobniony surowiec łatwiej absorbuje obce zapachy i wodę. 
d)  to,  że  rozdrobnienie  pozwala  na  usunięcie  z  surowców  niektórych  zanieczyszczeń 

i części niejadalnych. 

 

4.  Oddzielenie  śmietanki  od  mleka  na  skutek  samoczynnego  rozwarstwiania  zawiesin 

wskutek różnicy gęstości cząstek, jest operacją 
a)  filtracji. 
b)  wirowania. 
c)  sedymentacji. 
d)  odpylania. 
 

5.  W przechowalnictwie żywności wykorzystywane są operacje 

a)  testowania. 
b)  ekstrudowania. 
c)  ekspandowania. 
d)  chłodzenia. 
 

6.  Prażenie polega na 

a)  ogrzewaniu  w  temperaturze  100–250°C  bez  dodatku  wody  surowców  przeważnie 

roślinnych, bogatych w cukry, w celu nadania im pożądanych cech organoleptycznych 
i innych. 

b)  ogrzewaniu  wilgotną  parą  w  temperaturze  95–120°C  surowców  spożywczych, 

głównie pochodzących z nasion roślin strączkowych. 

c)  ogrzewaniu  produktów  we  wrzącej  wodzie  lub  w  innym  płynie  albo  w  nasyconej 

parze wodnej, pod zwykłym lub zmienionym ciśnieniem. 

d)  ogrzewaniu w gorącym powietrzu (często z dodatkiem pary wodnej) w temperaturze  

180–250°C w czasie od kilkudziesięciu minut do kilku godzin. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

44 

7.  Wydobywanie cukru z rozdrobnionych korzeni buraków cukrowych, to 

a)  ekstrudowanie. 
b)  ekstrakcja. 
c)  ekspandowanie. 
d)  prażenie. 
 

8.  W celu rozkładu substancji pod wpływem wody stosowana jest 

a)  reestryfikacja. 
b)  neutralizacja. 
c)  uwodornianie. 
d)  hydroliza. 
 

9.  Drobnoustroje wykorzystywane są do 

a)  produkcji biomasy. 
b)  hydrolizy. 
c)  neutralizacji. 
d)  destylacji. 
 

10.  Głównym procesem w technologii piwowarskiej jest fermentacja 

a)  kwasu mlekowego. 
b)  octowa. 
c)  kwasu masłowego. 
d)  alkoholowa. 
 

11.  W przygotowywaniu kwaśnych napojów z mleka wykorzystywana jest fermentacja: 

a)  kwasu mlekowego. 
b)  jabłkowo-mlekowa. 
c)  octowa. 
d)  propionowa. 
 

12.  Przyczyną  niekorzystnych  zjawisk,  takich  jak  psucie  się  soków  owocowych,  jest 

fermentacja 
a)  octowa. 
b)  propionowa. 
c)  cytrynianowa. 
d)  alkoholowa. 
 

13.  Celulozy używa się do 

a)  zapobiegania krystalizacji melasy. 
b)  zwiększenia plastyczności ciasta chlebowego lub smarowności sera. 
c)  ułatwiania wydobywania soku z owoców i warzyw. 
d)  przedłużenia świeżości pieczywa. 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

45 

14.  Mleko spożywcze pasteryzowane powinno się charakteryzować barwą 

a)  żółtą. 
b)  białą z dopuszczalnymi obcymi zapachami. 
c)  białą z odcieniem jasnokremowym z dopuszczalnymi obcymi zapachami. 
d)  białą bez obcych posmaków. 
 

15.  Wymagania dotyczące wyglądu zewnętrznego dla przetworów mięsnych są następujące 

a)  powierzchnia 

wędzonek 

powinna 

być 

pomarszczona, 

dopuszczalnym 

zawilgoceniem. 

b)  osłonka kiełbas średnio rozdrobnionych nie musi przylegać do masy mięsnej. 
c)  powierzchnia  kiełbas  grubo  rozdrobnionych  powinna  być  pomarszczona  z  lekkim 

nalotem suchej, białej pleśni. 

d)  powierzchnia salami powinna być pomarszczona z lekkim nalotem suchej, białej pleśni 
 

16.  Poniższy rysunek przedstawia 

 

a)  płuczkę natryskową. 
b)  parownik. 
c)  blanszownik tunelowy. 
d)  skórowarkę. 
 

17.  Do maszyn wykorzystywanych w obróbce wstępnej surowców wykorzystuje się 

a)  rozdrabniacz. 
b)  separatory. 
c)  wirówki. 
d)  prasy taśmowe. 

 
18.  Urządzenia udarowe służą do rozdrabniania 

a)  ziarna i nasion. 
b)  materiałów o budowie tkankowej. 
c)  materiałów twardych i kruchych. 
d)  surowców spożywczych i żywności o budowie włóknistej. 
 

19.  Do rozdzielania cieczy od cieczy pod wpływem działania siły odśrodkowej służą 

a)  wirówki. 
b)  filtry. 
c)  przecieraczki. 
d)  sortowniki. 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

46 

20.  Prasy ślimakowe służą do 

a)  rozdzielania mechanicznego materiałów niejednorodnych. 
b)  mechanicznego rozdrabniania płynnej żywności. 
c)  rozdrabniania surowców zawierających znaczne ilości wody. 
d)  rozdzielania mas półpłynnych i soczystych. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

47 

KARTA ODPOWIEDZI 

 
Imię i nazwisko.......................................................................................... 
 

Organizowanie i wykonywanie operacji i procesów jednostkowych  

 
Zakreśl poprawną odpowiedź.
 
 

Nr 

zadania 

Odpowiedź 

Punkty 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

10 

 

11 

 

12 

 

13 

 

14 

 

15 

 

16 

 

17 

 

18 

 

19 

 

20 

 

Razem: 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

48 

6.  LITERATURA

 

 
1.  Dłużewski M. (red.): Technologia żywności Cz. 4. WSiP, Warszawa 2001 
2.  Dłużewski  M.,  Chuchlowa  J.,  Krajewski  K.,  Kamieński  W.:  Technologia  żywności  cz.1. 

WSiP, Warszawa 2000 

3.  Dłużewski M., Dłużewska A.: Technologia żywności Cz. 2. WSiP, Warszawa 2001 
4.  Jarczyk A.: Technologia żywności Cz. 3. WSiP, Warszawa 2001 
5.  Kołożyn – Krajeńska D., Sikora T.: Towaroznawstwo żywności. WSiP, Warszawa 2004 
6.  Rawdanowicz H.: Ogólne wiadomości z towaroznawstwa. WSiP, Warszawa 1998