background image

Ewa Ibron 

16.03.2010 

I rok, dozymetria i ochrona radiologiczna 

dr Andrzej Baranowski 

Wtorek 16:00 

Ćw. 36. Pomiar lepkości cieczy. 

1.  Tabele pomiarowe. 

 

 

 

background image

2.  Opis teoretyczny. 

 

Najprostszym  równaniem  opisującym  ruch  cieczy  jest,  wynikające  bezpośrednio  z  zasady 

zachowania energii prawo Bernoulliego: 

 

gdzie: 

 - gęstośd cieczy 

v - prędkośd cieczy 
g – przyspieszenie grawitacyjne 
h – wysokośd w układzie odniesienia 
p – ciśnienie cieczy. 
Opisuje ono parametry nielepkich, nieściśliwych cieczy, takich które płyną bezwirowo, czyli tzw. 
płynów doskonałych. Lepkośd cieczy definiujemy jako jej zdolnośd do przekazywania pędu między 
warstwami poruszającymi się z różnymi prędkościami. Można wyróżnid dwa rodzaje lepkości: 

 

dynamiczną będącą stosunkiem naprężeo ścinających do gradientu prędkości: 

 

jej jednostką w układzie SI jest kg/ms, co odpowiada Pa s. Używa się jednak zwyczajowo 
jednostki układu cgs zwanej puazem (od nazwiska J. Poiseuille'a) i 1P=0,1Pa s. 

 

kinematyczną, która jest stosunkiem lepkości dynamicznej i gęstości cieczy:

 

 

mierzy się ją w m

2

/s lub, w układzie cgs, w stokesach (od G.Stokesa) – 1St=0,0001m

2

/s. 

Równanie równoważne definicji dynamicznej lepkości jest podstawowym, w którym występuje 
współczynnik lepkości cieczy 

 

opisuje  siłę,  by  pokonad  wewnętrzne  tarcie,  które  występuje  między  warstwami  (o  polu 
powierzchni 

S

) cieczy (o lepkości  ) odległymi od siebie  o 

dh

  poruszającymi się  z prędkością 

d

v. 

Znak  w  równaniu  wynika  z  jego  wektorowego  charakteru,  ponieważ  tarcie  jest  skierowane  w 
przeciwnym kierunku do prędkości. 
 

Ruch cieczy niedoskonałych można opisad za pomocą prawa Stokesa: 

które  to  określa  siłę  oporu  kulistego  ciała  o  promieniu 

r

  poruszającego  się  w  płynie  (lub  gazie). 

Istotny  jest  fakt,  że  prawo  Stokesa  w  takiej  postaci  stosujemy  tylko  do  cieczy  nieskooczenie 
rozciągłych.  Inaczej  trzeba  uwzględnid  czynnik  zawierający  promieo  naczynia  i  wtedy  wzór 
wygląda następująco 

Taką postad prawa stosuje się (umownie przyjmując, że kulka porusza się ruchem jednostajnym) 
poprzez  przyrównanie  do  wartości 

,  gdzie  pierwszy  czynnik  w  nawiasie  oznacza 

gęstośd  wrzuconej  kulki,  a  drugi  gęstośd  cieczy,  która  bierze  udział  w  doświadczeniu.  Po 
przekształceniach związanych ze wzorem objętości kuli dostajemy, że: 

gdzie 

d=2r

D=2R

t

 oznacza czas spadania, a 

s

 to droga pokonywana w tym czasie. 

 

Innym  prawem  podejmującym  temat  laminarnego  przepływu  cieczy  i  jej  lepkości  jest  wzór 

Poiseuille’a dotyczący objętości cieczy 

V

background image

gdzie 

p

 – ciśnienia na początku i koocu rurki  

R

 – promieo rurki 

L

 – jej długośd 
 - lepkośd dynamiczna cieczy 

t

- czas 

Wzór ten pozwala na wyznaczenie względnego współczynnika lepkości  , czyli stosunku lepkości 
cieczy badanej do wzorcowej: