Gdzie słońce wschodzi

Jest taki kraj jedyny,
Który, jeśli się go poprosi,
Z pomocą iść potrafi,
Ale się odwracamy odeń,
Dopóki – nas – jakiś szlak nie trafi.

I kraj ten, ten jedyny,

Wciąż zewsząd jest nękany,

Bo jest zbyt bogaty,

I nie ma głupoty aż tyle,

Ile my jej mamy…

Dlatego spójrzmy przyjaźniej,
Tam, gdzie słońce wschodzi,
A to co było złe – odłóżmy -
Na historii karty…
Bo inaczej marnie zginiemy…
Marnie…, i nie na żarty…

I. Iwańska

Warszawa 2015-10-10