123

WYCHOWANIE W PRZEDSZKOLU

2/2003

W

WÊÊrró

ód

d k

kssiià

à˝

˝e

ek

k

ale wietrzyk mi podszepnà∏,
˝e u was zabawa.

Mo˝e jednak si´ obejdzie
zabawa beze mnie?
– Ach, nie, drogi muchomorku,
bardzo nam przyjemnie.

I rumiany bia∏y wianek
podbiega do grzybka:
– Bàdê, muchomorku, mojà parkà,
zataƒczymy szybko...

Raz i dwa, i –raz i dwa- i
poleczka weso∏a.
A kto chce zataƒczyç z nami,
prosimy do ko∏a.

Lucyna Krzemieniecka

*

Przebieraƒce

Idà przebieraƒce
w harcach od wsi do wsi...
PojaÊnia∏a noc
od tej weso∏oÊci!

Z muzykà, taƒcami
hucznie si´ prowadzà,
choç im mróz czupryny
wymalowa∏ sadzià.
Chocia˝ im na mrozie
czerwieniejà uszy...
Zapustny karnawa∏!
Harce i psikusy!

TA¡CE – PRZEBIERA¡CE

Poleczka

Dziwni goÊcie sà w przedszkolu,
dziwne towarzystwo.
Jest czerwony maczek z pola,
jest bure kocisko.

Ma ten maczek kraÊny fraczek,
czerwony kapturek.
A kocisko ma wàsiska
i kapelusz z piórem.

Jest i kogut kolorowy –
g∏oÊno kukuryka;
– Ku-ku-ry-ku! Od Janowej
uciek∏em z kurnika!

Hop! dwa razy przez prze∏azy,
raz przez dziur´ w p∏ocie,
hop! poleczk´, weso∏eczk´,
zataƒcz ze mnà kocie!

Kogutek ba∏amutek
zapia∏ kotu w uszy
i z burasem, hopsasasa!
do poleczki ruszy∏.

Nagle drzwi si´ otwierajà
i to w samà por´ –
w drzwiach, z wszystkimi si´ witajàc,
staje muchomorek.

– Jestem z lasu dalekiego,
ros∏em w mchach i trawach,

Cykl: Na ka˝dà por´

Propozycje repertuarowe
do pracy z dzieçmi

■

WIRGINIA BORODZICZ (Warszawa)

124

W

WÊÊrró

ód

d k

kssiià

à˝

˝e

ek

k

WYCHOWANIE W PRZEDSZKOLU

2/2003

Idà przebieraƒce
raz pod wiatr... to z wiatrem...
nocà ksi´˝ycowà
posrebrzanym traktem...

Dziwaczne maszkary
jak za wieków dawnych
post´puje w taƒcu
orszak przezabawny.
Ze Êmiechem!... ze wrzawà!
Z piosenkà na ustach...
Zapusty! Zapusty!
i... ju˝ po zapustach!

Halina Szayerowa

LUTY ÂMIEJE SI¢ DO NAS

Ju˝ z bia∏ego tumanu
wysun´∏y si´ narty...
Luty! Luty nadje˝d˝a
do nas szlakiem przetartym.

Sople zdobià mu bluz´,
kaptur szronem po∏yska...
Luty Êmieje si´ do nas,
Ênie˝ynkami w las ciska.

H. Z. „Âwierszczyk” 1962 r.

Bia∏y wiersz

– Napisz mi bia∏y wiersz.
– Dobrze, spójrz przez okno:
pada Ênieg
i sikorki taƒczà
w srebrnej mgle,
i koƒ p´dzi,
i sanie...

O, zatrzyma∏y si´
i wysiad∏ z nich
anio∏.

Józefa Drozdowska

*

Zimowe gwiazdy

Zimà, gdy s∏oƒce
chmur nie ogrzewa,
zmarzni´te gwiazdki
spadajà z nieba.

Na wietrze frunà
bezg∏oÊnà masà,
bia∏e promyczki
po drodze gaszà.

A gdy si´ mroczny
wieczór zaczyna,
wpadajà gwiazdki
wprost do komina.

Gdy si´ ogrzejà
w kominie ciep∏ym,
wracajà w gór´
jako iskierki.

Wincenty Faber

*

Puch

Las brodaty, las Ênie˝ysty...
Stan´∏y w szeregu
lisie kity m∏odych sosen
z ko∏nierzami Êniegu.

Nie ma nawet takiej brody
i ko∏nierza z puchu
dziadek leÊnik, który chodzi
w baranim ko˝uchu.

I mieç chcia∏by dla parady
taki pi´kny ogon
m∏ody lisek, co przed dziadkiem
schowa∏ si´ za drogà.

Wincenty Faber

*

Sanna

Rozwin´∏a si´ na drodze
bia∏a wstà˝ka, sanna.
Do lodowych siad∏a sanek
Zima, bia∏a panna.

Wprz´g∏a do nich dwa zajàce,
uszate, wàsate,
wywija∏a dla postrachu
sopelkowym batem.

– Nie wywijaj, panno Zimo,
swym bacikiem wàskim,
bo zaczepiasz, bo zahaczasz
bielone ga∏àzki.

125

WYCHOWANIE W PRZEDSZKOLU

2/2003

W

WÊÊrró

ód

d k

kssiià

à˝

˝e

ek

k

*

Pada Ênieg

Pada Ênieg,
Bia∏y Ênieg,
Od samego rana,
Teraz Êwiat pi´kny jest
Jak bita Êmietana.

Przyszed∏ mróz,
Stary mróz,
To czarodziej wielki,
Zmieni∏ staw w lodowy tort
A sople w cukierki.

Usiad∏ ptak,
Biedny ptak,
Z zimna a˝ si´ skurczy∏,
On s∏odyczy tych nie jada
A w brzuszku mu burczy.

Nie martw si´
Ptaszku mój,
Przyleç do okienka,
B´dziesz mia∏ tu ciep∏y karmnik
I Êwie˝e ziarenka.

Ala Hanna Murgrabia

*

Zimowe Êpiewanie

Zima
rozwiesza na parkanie
Êniegowe nutki –
takie
zimowe Êpiewanie bielutkie.

Siadajà na parkanie wrony
i jak z nut
kraczà.
Siadajà wróble – çwierkajà.
A potem
przenoszà nam na balkon
to zimowe Êpiewanie,
to weso∏e çwierkanie,
za okruch chleba,
za okruch serca.

Ewa Skar˝yƒska

Biel opada nam na wàsy,
w nos i w oczy prószy,
spad∏o ju˝ pi´ç deka Êniegu
w zajàczkowe uszy.

Gdy nam Êniegiem sypniesz w oczy
na bia∏ych bezdro˝ach,
wywieziemy ci´ z rozp´du
proÊciuchno do morza.

Wywieziemy ci´ z rozp´du
a˝ tam, gdzie pieprz roÊnie,
aby czekaç na zielone
ploteczki o WioÊnie...

Hanna ¸ochocka

ZIMOWE ÂPIEWANIE

Zima

Od rana Ênieg sypie
bia∏y, drobny, drobniutki.

Na polach Êlady –
czarne nuty, nutki.

To zajàce i wrony
pogubi∏y buty.

Teraz dr˝à z zimna
a wicher zacina.

Ryszard Kornacki

*

Przyjaciel zza okna

– Puk! Puk! –
– Kto tam? –
Otwórz, to ja, wróbel –
A, dzieƒ dobry, co s∏ychaç?
– Bardzo êle. Âniegi takie grube i do tego

zawieja. Jeszczem dzisiaj nic nie jad∏. Rano ˝o-
na moja by∏a w lesie, myÊla∏em, ˝e coÊ przynie-
sie. Potem synkowie byli w ogródku – te˝ bez
skutku. O sobie ju˝ nie mówi´; by∏em i za gór-
kà, i za tymi topolami dwiema – nigdzie nic nie
ma. MyÊla∏em ju˝, ˝e zgin´, bo wszystko dziÊ
Ênieg zaÊciela... ale przypomnia∏em sobie, ˝e
mam jeszcze ciebie, przyjaciela!

Lucyna Krzemieniecka

126

W

WÊÊrró

ód

d k

kssiià

à˝

˝e

ek

k

WYCHOWANIE W PRZEDSZKOLU

2/2003

Kto kupi zim´?

Dziadzio Maciej z siwà brodà
Wcià˝ handluje. Czym? Pogodà!

Ju˝ we wrzeÊniu sprzeda∏ lato.
Mg∏y i deszcze kupi∏ za to.

Wiatry, mrozy i zamiecie
Kupi∏ w styczniu, jeÊli chcecie.

Dziadziu, doÊç ju˝ mamy zimy.
Wszyscy bardzo ci´ prosimy:

Sprzedaj jà gdzieÊ na jarmarku,
i kup wiosn´ nam w podarku.

Franciszek Kobryƒczuk

*

W ZAGADKOWIE

Szczypie w uszy, w nosy szczypie,
bia∏y szron na drzewa sypie.
Na szybach lodowe kwiaty maluje,
nawet lód ci wyczaruje.

(mróz)

*

Na p∏ozach, nie na kó∏kach
jad´ na nich z pagórka.
Gdy zimà napada Êniegu,
trudno zatrzymaç je w biegu.

(sanki)

*

Dwie deseczki, dwa patyki,
sunà z góry Êmig∏e smyki.

(narty)

*

Dwie brzytewki bardzo ostre
przecinajà tafl´ lodu.
Mkn´ na nich po lodowisku
i nie czuj´ wcale ch∏odu.

(∏y˝wy)

*

Rybki, chomiczek, ró˝ne roÊliny.
Dbajà o nie ch∏opcy, dbajà te˝ dziewczyny.

mamy tu tak˝e kalendarz pogody.

Jaki to kàcik?

(kàcik przyrody)

*

By∏ talerzyk, na nim wata sucha
Troch´ wody i ziarenka
i wyros∏a nam........

(rze˝ucha)

*

JeÊli zechcesz, to przed wiosnà
zielone listeczki z bia∏ej kulki wyrosnà.

*

Niby chuda, niby blada
a si∏y w niej nie lada.
Gdy w∏o˝y si´ jà do ziemi,
wnet listeczkami si´ zazieleni.

(cebula i szczypiorek)

Nades∏a∏a Ewa B∏a˝yƒska – nauczycielka Przed-

szkola nr 305 w Warszawie