Wzór sprawozdania!
Wydział:
IMiR
rok: II mgr
Semestr: III
Obciążenie psychiczne pracą. Monotonia.
Monotypia. Krzywa pracy.
Data
wykonania
Ćwiczenia
21.04.20015 r.
Grupa dziekańska :
P2, K
Wykonujący ćwiczenie:
Kaproń Damian (P2)
Marcin Pasławski (K)
Zespół nr ......
„Aparat poleceń”
podtemat zadania zespołu wykonującego
Ocena:
..................
I.
Wstęp teoretyczny
Monotonia, która jest wynikiem napływu tych samych informacji, może być powodem
znacznej uciążliwości psychicznej. Jest ona źródłem niedociążenia emocjonalnego spowodowanego
brakiem lub jednostajnością bodźców i powtarzalnością działań, a w konsekwencji niezmiennością
sytuacji. Skutkiem monotonii wykonywanych czynności jest nie tylko spadek wydajności pracy, ale
także wzrost liczby popełnianych błędów.
Monotypia, jest rezultatem dużej liczby powtórzeń tych samych czynności, przez które
następuje zmęczenie mięśni.
Krzywa pracy jest to wykres przedstawiający wydajność pracy. Dzięki krzywej pracy możemy
zaobserwować różne charakterystyczne etapy, takie jak nauka, równowaga pracy oraz zmęczenie, które
zmniejsza wydajność i jest efektem monotonii oraz monotypii.
II.
Cel i zakres ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z zagadnieniami związanymi z tworzeniem i analizą
„krzywych pracy”, zwrócenie uwagi na takie zjawiska jak monotonii i monotypii które występują w
czynnościach stale się powtarzających, np. pracy, codziennych zadaniach domowych. Ćwiczenie ma za
zadanie ocenić zachowanie się badanego w prostej sytuacji zadaniowej.
Kolejnym powodem prowadzenia ćwiczenia było sprawdzenie szybkości i sprawności
rozumienia i wykonywania prostych czynności. Od badanego wymagano spostrzegawczości,
koncentracji, umiejętności logicznego myślenia, zapamiętywanie kolejnych ruchów oraz odporności na
stres.
Po przez zachowanie się badanego, można stwierdzić strategię jaką przyjął w związku z
zadaniem, jego zachowanie w stresie, nastawienie do zadania, agresywności, nastawieniu lękowym czy
dojrzałości emocjonalnej.
III.
Przyrządy (aparaty, urządzenia, mierniki itp.), pomoce, tablice, literatura.
Przyrządem biorącym udział w badaniu była skrzynka poleceń. Jest to metalowa skrzynka,
zawieszona na ścianie w zasięgu wzroku i rąk badanego. W skrzynkę wmontowane są różne proste
mechanizmy takie jak zasuwy, klapy, zamki.
Skrzynka skonstruowana jest tak, że działa tylko przez ściśle określony jeden schemat
wykonywania czynności. Każda zmiana w wykonywaniu czynności nad nią, popełnione błędy, nie
przestrzeganiu kolejności poleceń, blokuję dalszą możliwość kontynuowania zadania. W tedy należy
zacząć polecenie, lub całe zadanie od nowa. Po każdym udanym zadaniu, ze skrzynki pojawiają się
czytelne instrukcję do następnych poleceń.
IV.
Wykonanie ćwiczenia. Dokładny sposób wykonania.
Ćwiczenie polega na wykonaniu wszystkich poleceń ukazujących się na skrzynce poleceń.
Badany nie może wcześniej wykonywać prób, najlepiej jak by wcześniej nie miał styczności z tym
urządzeniem.
Ćwiczenie zaczyna się od naciśnięcia przycisku start. W tedy też zaczyna się pomiar czasu
wykonywania zadania. Po naciśnięciu przycisku, zaczynają działać mechanizmy w odpowiedniej
kolejności, które pokazują treść następnego polecenia. Zadanie kończy się po spełnieniu wszystkich
poleceń w odpowiedniej kolejności i zamknięciu ostatniej klapy nr 3 i doprowadzenia przyrządu do
stanu wyjściowego. W tedy też kończy się pomiar czasu zadania.
Ćwiczenie w naszym wypadku składało się z 50 cykli, które robiła jedna osoba. Natomiast
druga osoba mierzyła czas i prowadziła obserwacje badanego.
V.
Wyniki.
Poniższa tabela przedstawia 50 cykli robienia zadania oraz czas jaki badany osiągnął w danym
cyklu.
l. cykli
Czas
[s]
l. cykli
Czas
[s]
l. cykli
Czas
[s]
l. cykli
Czas
[s]
l. cykli
Czas
[s]
1
306
11
64
21
48
31
41
41
44
2
132
12
51
22
42
32
38
42
48
3
95
13
50
23
48
33
40
43
38
4
107
14
45
24
60
34
45
44
48
5
72
15
50
25
55
35
37
45
35
6
65
16
37
26
46
36
45
46
36
7
80
17
52
27
35
37
34
47
37
8
60
18
54
28
55
38
33
48
40
9
63
19
58
29
39
39
36
49
38
10
62
20
45
30
52
40
42
50
39
Poniższy wykres przedstawia krzywą pracy, jaką udało się stworzyć na podstawie danych z
tabeli, podczas wykonywania ćwiczenia.
0
50
100
150
200
250
300
350
0
5
10
15
20
25
30
35
40
45
50
czas
wyko
n
an
ia z
ad
an
ia
[s]
liczba cykli
krzywa pracy
nauka
równowaga robocza
Poniższa tabela przedstawia zaobserwowane zachowania badanego.
Lp.
zachowania
Tak
Nie
1
Od razu rozumie instrukcję
Nie
2
Przed przystąpieniem do działania przygląda się urządzeniu
Nie
3
Prosi o dodatkowe informacje
Nie
4
Nie przejawia podczas pracy reakcji emocjonalnych
Nie
5
Przejawia agresję wobec urządzenia
Nie
6
Przejawia agresją wobec zadania
Nie
7
Jest zaciekawiony zadaniem
Tak
8
Jest znudzony
Tak
9
Niecierpliwi się
Nie
10
Robi przerwy w pracy
Tak
11
Prosi o pomoc
Nie
12
Zwraca się o akceptację wykonywanych czynności
Nie
13
Stwierdza swoją nieudolność
Nie
14
Zależy mu na poprawnym wykonaniu zadania
Tak
15
Odnosi się do zadania lekceważąco
Nie
16
Rezygnuje z wykonania zadania
Nie
17
Po popełnieniu błędu, chce siłą pokonać opór urządzenia
Nie
VI.
Analiza wyników.
Jak widać na krzywej pracy występują tylko dwa charakterystyczne etapy, nauki i równowagi
roboczej. Etap pracy trwa pierwsze 5 cykli, a przez resztę ćwiczenia trwa etap równowagi roboczej.
Badany nie miał wcześniejszej styczności z urządzeniem więc etap nauki jest normalnym etapem przy
wykonywaniu nowego zadania.
Brak etapu zmęczenia można tłumaczyć na wiele sposobów. Czas trwania ćwiczenia mógł być
za krótki, lub robienie krótkich przerw mogło mieć wpływ na brak zmęczenia badanego. Po kilku
cyklach badany nauczył się poleceń na pamięć i to skutkowało szybkimi czasami zakończenia zadania.
Kolejną przyczyną brak etapu zmęczenia była próba zrobienia zadania w jak najkrótszym czasie, co
mobilizowało badanego do szybkiego zakończenia zadania.
Po zachowaniu badanego, można stwierdzić, że podszedł do zdania nieco lekceważąco nie
przyglądając się dokładnie urządzeniu przed zadaniem. Mogło to być przyczyną nierozumienia poleceń
przy początkowych cyklach i wynikało dłuższym czasem ukończenia zadania. Mobilizacja w formie
ukończenia jak najszybciej zadania, sprawiła, że badany nie nudził się ćwiczeniem i nie rezygnował z
niego.